หนังสือ Lives of the Stoics: The Art of Living from Zeno to Marcus Aurelius ของ Ryan Holiday and Stephen Hanselman - ใช้ชีวิตให้สมกับชีวิต คือการใช้ชีวิตอย่างนักปราชญ์ ซึ่งมีผู้คนมากมายตั้งแต่ ซีโน ไปจนถึง มาร์คัส ออเรเลียส - ลัทธิสโตอิก (Stoicism) คือลัทธิที่ว่าด้วยเรื่องคุณธรรมเป็นสิ่งเดียวของมนุษย์ การใช้ชีวิตที่อุทิศแก่ความดีและความถูกต้อง - ซึ่งในมุมมองของความสุขในการใช้ชีวิตแบบลัทธินี้ย่อมบ่งชี้ไปในจุดที่เรียกว่า ความเจ็บปวดนั้นย่อมมอบความสุขให้กับเราได้หรือไม่ - ความยอดเยี่ยมนั้นต้องประกอบด้วยความถูกต้อง และการใช้ชีวิตเพื่อการเสียสละ ทั้งสองสิ่งนี้คือแม่บทของการใช้ชีวิตอย่างนักปราชญ์ - ทั้งนี้ อดีตกาลมาสอนเราว่า เวลาไม่เคยเปลี่ยนคนและคนก็ไม่เคยถูกเปลี่ยนไป มนุษย์นั้นยังคงเดิมในเรื่องของการหาความสุข และการปลดเปลื้องทุกข์

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ สอบถามค่ะ จะจัดการกับความคิดตัวเองยังไง เมื่อสามีชอบไปคอมเมนต์รูปคนอื่น แต่ไม่สนใจโพสต์ของเราเลย ถึงแม้จะเป็นรูปครอบครัวก็ไม่ค่อยสนใจค่ะ - หากสามีเราชอบคอมเมนต์รูปคนอื่น ก็ต้องไปสังเกตว่าคนนั้นเป็นคนแบบใด เพศใด หรือสิ่งที่เป็นแง่มุมต่าง ๆ ที่มีอะไรเป็นตัวแปรของความสนใจ - ถ้ารูปครอบครัวก็ยังไม่ค่อยสนใจอีก นั่นก็แปลว่าเขาอาจจะรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องคอมเมนต์ก็ได้ ลองคุยกับเขาอีกทีหนึ่งว่า มันเป็นเพราะอะไร ต้องถามแบบถามจริง ๆ ไว้ก่อน - ลองสังเกตบริบทที่แฟนเราอยู่ เช่น อยู่กับครอบครัวไหม มีสีหน้าแววตาอย่างไร เขาสบายใจหรืออึดอัดเวลาอยู่กับครอบครัว ให้ลองจำแนกเป็นบุคคล ๆ ไปว่ารู้สึกอย่างไร เพราะสิ่งใด - การบังคับแฟนมากไปก็ทำให้แฟนอึดอัดได้เหมือนกัน หรือบางทีเราก็รู้สึกว่ามันต้องทำมากกว่ารอให้เขาอยากทำ ไม่ต้องไปคาดหวังว่าให้แฟนเราต้องเป็นสามีที่ดีที่สุด ขอให้เขาเป็นคนดีสมกับครอบครัวก็พอ - ทั้งนี้ ถ้าเขาทำหน้าที่สามี และพ่ออย่างดีเยี่ยม หรือพอใช้ได้แล้ว ก็ถือว่าดีแล้ว ถ้าเขาไม่เคยทำหน้าที่ของสามีและพ่อที่ดีเลย ก็ให้ตั้งคำถามว่ามันเป็นเพราะเราหรือเพราะแฟนเราที่เขาเป็นคนแบบนี้

ข้อความโพสต์จาก Ramit Sethi ได้เขียนข้อความไว้ว่า "อะไรบ้างที่เรารักที่จะใช้เงินไปกับมัน เช่น  การไปทานอาหาร การท่องเที่ยว สุขภาพและความสมบูรณ์ของร่างกาย เพื่อความสะดวกสบาย เพื่อประสบการณ์ เพื่อความสัมพันธ์ เพื่อการให้ทาน เพื่อความหรูหรา เพื่อสถานะทางสังคม หรือเพื่อการพัฒนาตนเอง เราเรียกสิ่งเหล่านี้ว่า การเลือกวิธีใช้เงิน เพราะว่ามันทำให้การเงินของเรามีความหมาย" - สิ่งที่เราเลือก ก็จะกลายมาเป็นสิ่งที่เราเป็น หลังจากนั้นการเงินของเราก็จะเข้ารูปเข้ารอยมากขึ้น เพราะเรารู้แล้วว่าเราใช้จ่ายไปกับสิ่งใด - เหมือนกับว่าเราทำอะไรก็ได้อย่างนั้น กินอะไรไปก็ออกมาแบบนั้น เหตุผลดังกล่าวสรุปรวมไปในจุดที่ว่าเราไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากเข้าใจพฤติกรรมของตัวเอง - ความหมายของชีวิต มันน่าจะหมายถึงว่าเราใช้เวลาไปกับสิ่งใด รวมไปถึงยุคสมัยนี้เงินทองเป็นของใกล้ตัวมาก จนถึงขั้นที่คนเรานั้นมักจะหลงลืมไปว่าเรากำลังทำสิ่งใดอยู่ - สิ่งที่เราคิดจะมาเป็นสิ่งที่เราพูด และสิ่งที่เราพูดจะส่งผลต่อการกระทำของเรา ถ้าเราไม่ได้ใส่ใจกับการกระทำของเราเลย มันจะนำมาซึ่งนิสัยและจิตใจที่แก้ยากอย่างยิ่ง - ทั้งนี้ การเงินเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต มีผู้คนมากมายเพิกเฉยการใช้จ่ายเงิน ไม่ว่าจะเป็นการเรียนรู้เรื่องเงิน หรือว่าการทำความเข้าใจว่ามันมีประโยชน์และโทษอย่างไรบ้าง

หนังสือ How Legendary Traders Made Millions: Profiting from the Investment Strategies of the Greatest Stock Greatest Traders of All Time ของ John Boik - นักเทรดในตำนานนั้นจะมีกลยุทธ์ที่แตกต่างกัน แต่สิ่งที่คล้ายคลึงกันอยู่อย่างหนึ่งนั่นก็คือ ความชัดเจนในตัวเอง - หาตัวเองให้เจอก่อนเป็นอันดับแรก แน่นอนว่าไม่มีใครรู้จักตัวเองเลยตั้งแต่เกิด แต่อย่างน้อยเราลองฝึกฝนความรู้วิชาการ - ประวัติศาสตร์ในอดีตมาบ่งชี้ได้เลยว่า เราไม่สามารถทำอะไรจากอดีตได้ นอกเสียจากเรียนรู้และทำความเข้าใจ รวมไปถึงอย่าให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเดิม - กฎต้องชัดเจน ตามอุปนิสัยส่วนตัว เพื่อสร้างระบบให้ชัดเจนว่าเราสบายตรงจุดไหน จุดนั้นแหละจะได้ตัวกำหนดอนาคตว่าเราจะมีเงินทองเท่าไรด้วย - จุดสูงสุดของราคาหุ้น เป็นตัวตอบโจทย์ว่าหุ้นนั้นสามารถขึ้นไปได้ไกลมากน้อยเพียงใด สังเกตราคาหุ้นเอาไว้ เพราะนี่คือคำตอบของทุกสิ่งในการเป็นนักเทรด

มีคนมาปรึกษาว่า คือตอนนี้เราทะเลาะกับแฟนค่ะ เรื่องที่มีญาติเขามาขอยืมเงินแม่แฟน 15,000 บาท แล้วปกติเขายืมเงินเราใช้ แต่สิ้นเดือนค่อยคืน พอดีเขาได้โบนัสมา 5,000 บาท เมื่อประมาณกลางเดือน เราก็บอกเขาว่าใช้ให้ถึงสิ้นเดือนนะ แล้วทีนี้แฟนช่วยแม่ออกไป 3,000 บาท ซึ่งเป็นเงินก้อนสุดท้ายที่เอาไว้ใช้ทั้งเดือน แล้วก็มาทักหาเราว่าจะยืมเงินเราเพิ่ม เราก็รู้สึกไม่พอใจ เราก็ต่อว่าแฟนเราไป คือเราไม่เข้าใจว่าจะช่วยคนอื่นแล้วตัวเองต้องมาลำบาก เพื่ออะไรกัน เราเลยพิมพ์ไปว่า ถ้าเธอยังทำตัวแบบนี้นาน ๆ ไปเขาไม่ต้องช่วยทั้งตระกูลเธอเลยเหรอ นี่เราผิดมากเลยเหรอคะ เขาไม่พอใจเราตั้งแต่เราไม่ให้ยืมเงิน เขาก็มาพูดว่าเราทีหลังว่าจะไม่ขอให้ช่วยแล้ว คือเราผิดขนาดนั้นเลยเหรอ เขาบอกไม่คุยกับเราแล้ว เขาว่าเรามากเกินไป - โลกใบนี้มีคน 2 ประเภทหลัก ๆ คือ ชอบช่วยเหลือคนอื่น กับไม่ชอบช่วยเหลือคนอื่น และรายละเอียดปลีกย่อยคือ บางคนมีแล้วไม่ช่วย กับบางคนไม่มีแล้วยังจะช่วยอีก - เมื่อระบบทุนนิยมกำลังปกครองโลกเราทั้งใบ ถึงแม้ว่าจะมีบางประเทศที่ไม่ค่อยอยู่บนพื้นฐานของระบบทุนนิยม แต่อย่างน้อยประเทศไทยเราก็มีจุดยืนที่ชัดเจนว่า เงินมีความสำคัญมาก - การที่เราจะช่วยใคร ให้ถือคติเสมอว่า เราต้องมีก่อนถึงจะพอให้ได้ ช่วยเหลือไม่ใช่การอุ้มชู เพราะการช่วยแปลว่าเราต้องไหวก่อนเสมอ ถ้าเราไม่ไหวมันจะเรียกว่า เตี้ยอุ้มค่อม - เมื่อฐานะที่เรามีกำหนดวิถีชีวิตในอนาคต มันจึงเป็นคำถามว่าเราควรช่วยเหลือญาติพี่น้องไหม คำตอบก็ง่ายมากก็คือควรช่วย แต่ถ้าเราช่วยด้วยวิธีการพึ่งพาคนอื่นต่อ แบบนี้ไม่เรียกว่าช่วย - ทั้งนี้ เราต้องแยกคำสองคำออกจากกันเพื่อให้เห็นภาพที่ชัดเจนมากขึ้นว่า มันต้องมีคำว่าพอดี พอเหมาะ พอควร อย่าให้ตัวเองกลับมาเดือดร้อน มีก็ให้ ไม่มีก็ไม่ต้องให้ คิดง่าย ๆ แล้วชีวิตจะไม่ซับซ้อน

ข้อความโพสต์จาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "หลักแนวโน้มจะไปทั้งสองฝั่งเสมอ อย่าเคลื่อนไหว เมื่อเราชักช้า ลองเริ่มเคลื่อนไหวช้า ๆ แต่ค่อย ๆ ไป อย่าออกเดินเรือ เมื่อรู้สึกตงิดใจ ลองสร้างอะไรขึ้นมา ไอเดียจะเริ่มหมุนเวียนมากขึ้น และอย่าพูด เมื่อเราหวาดกลัว ลองเริ่มต้นพูดคุย แล้วการสนทนามักจะไม่ได้ยากอย่างที่คิด" - หลักแนวโน้มหรือโมเมนตัม มันจะไปพร้อมกันเสมอเหมือนกับเป็นเส้นคู่ขนาดของปัจจัยหนึ่งไปสู่อีกปัจจัยหนึ่ง - ถ้าเราเริ่มต้นทำบางสิ่ง มันจะมีทั้งความรู้สึก อารมณ์ ความคิด รวมไปถึงจิตใจที่เรากำลังสับสนว่า เริ่มต้นดีหรือไม่ดี - ทุกบริบทมีจังหวะของมัน เช่น การพูด การออกจากบ้าน และการเคลื่อนไหว ถ้าเราทำผิด มันก็มักจะผิดพลาดไปไกลได้ - คำเตือนบางอย่าง หรือสัญญาณเตือนบางจุด เราก็ต้องเงี่ยหูฟังไว้บ้าง มิใช่ว่าเราจะปฏิเสธทุกสิ่งอย่างแล้วเดินหน้าไปอย่างมุทะลุ - ตำราพิชัยสงครามก็คือตำราของการปรับตัวกับการสู้รบ ซึ่งยุคนี้ไม่ต้องสู้รบกับใครมาก แค่ต้องสู้รบภายใน รวมไปถึงคู่แข่งที่เข้ามาตลอดเวลา

หนังสือ Fat Chance: Beating the Odds Against Sugar, Processed Food, Obesity, and Disease ของ Robert H. Lustig - เมื่อแคลอรีไม่ใช่แค่แคลอรี เพราะอาหารบางประเภทมีจำนวนพลังงานเท่ากัน แต่มันมีผลลัพธ์ต่างกัน - เราควรจะดูมวลของร่างกายเราด้วย ดูธาตุและความเข้ากันกับอาหารบางประเภท เพราะอาหารทุกชนิดให้ผลไม่เหมือนกัน - แล้วการที่เราจะลดความอ้วนมิใช่เป็นการที่เราไปลดไขมัน แต่มันคือการลดการรับรู้ว่าพลังงานที่ใช้กับพลังงานที่ได้รับอย่างละเท่า ๆ กัน - ซึ่งน้ำตาลเป็นส่วนที่ทำให้ร่างกายรับรู้พลังงานมากกว่าปกติ อาหารในยุคนี้จึงลดน้ำตาลกันเยอะ เพราะเราไม่จำเป็นต้องใช้พลังงานส่วนเกินกันแล้ว - ทั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นร่างกาย ระบบเผาผลาญ และความรู้สึกว่าหิว ของแต่ละคนต่างกันมันมีปัจจัยประกอบหลายส่วน เช่น จิตใจ อารมณ์ ฮอร์โมน และอื่น ๆ อีกมากมาย

มีคนมาปรึกษาว่า คือตอนนี้เราทำงานที่โรงแรม แล้วลูกค้ามานั่งร้องไห้ เราควรจัดการยังไงดีคะ จะลุกไปปลอบลูกค้าดีไหม หรือทำเป็นมองไม่เห็นดี รู้สึกกดดันมากเลยตอนนี้ - ถ้าเราเป็นพนักงานที่อาจจะไม่ได้มีตำแหน่งใหญ่โตมาก แน่นอนว่าความมั่นใจมันจะยังไม่มากพอ เราอาจจะแจ้งหัวหน้าอีกที - แต่ถ้าเรามั่นใจว่าการกระทำในครั้งนี้ อาจจะไม่ใช่หน้าที่ของพนักงานโรงแรม แต่เป็นหน้าที่ของมนุษย์คนหนึ่ง ก็ให้ทำได้เลยไม่ต้องคิดมาก - เรื่องแบบนี้มันแล้วแต่คนมอง บางคนมองเรื่องนี้เหมือนเป็นเรื่องปกติ บางคนอยากจะเข้าไปช่วยเพราะสัมผัสได้ถึงความทุกข์ของอีกฝ่าย - เมื่อเราเติบโตมากขึ้น จิตใจเรา นิสัยเรา หรือว่าสิ่งใดที่เราคิดไปกับเหตุการณ์หนึ่งนั้น ย่อมเกิดจากก้นบึ้งของจิตใจที่เราสั่งสมมาตั้งแต่อดีต - ไม่จำเป็นต้องคิดมากในทุกเรื่อง เพราะอารมณ์กับเหตุผลมันก็ไม่ได้มีความสอดคล้องกันเสมอไป ให้ทำอย่างสิ่งที่ตัวเองเชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่เมื่อมองย้อนกลับมาแล้วเราจะไม่เสียใจไปกับสิ่งที่ทำไป

ข้อความโพสต์จาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เมื่อผู้คนมักจะถามไถ่กันว่า อะไรคือเป้าหมายของชีวิต แต่คำถามที่ควรถามจริง ๆ นั่นควรจะเป็น เราจะใช้เวลาทั้งชีวิตของเราอย่างไร เพื่อหนทางที่จะมีความหมายในชีวิต" - ชีวิตที่ดีเป็นชีวิตที่เราต้องแสวงหากันมาตลอด แต่ในความเป็นจริงแล้วชีวิตที่ดีไม่ต้องค้นหา แต่ต้องตั้งคำถามให้ถูกต้อง - หนทางของชีวิตที่จะมีความหมายได้นั้น เราอาจจะคิดไปว่าการมีเป้าหมายในชีวิตคือคำตอบเดียว แต่ชีวิตไม่ได้มีแค่คำตอบเดียว - ถ้าเรามัวแต่ไปโฟกัสที่เป้าหมายจนเกินไป เราจะขาดความรู้ในการใช้ชีวิตในระยะยาว เพียงเพราะชีวิตนั้นเป็นการเดินทางไกล เราต้องค่อย ๆ ใช้ชีวิต - เริ่มต้นตั้งคำถามในชีวิตให้เร็ว แล้วเราจะเข้าใจว่ามันไม่มีอะไรที่ทำให้ชีวิตนั้นแย่ลงหรือดีขึ้นได้เลย นอกเสียจากเราทำให้มันแย่ลงด้วยการกระทำของเราเอง - ทั้งนี้ เป้าหมายในชีวิตจะมาใกล้เคียงกับความหมายของชีวิต ซึ่งทั้งสองสิ่งเชื่อมโยงเป็นเนื้อเดียวกัน มันผสมผสานอย่างลงตัวเพื่อเป้าหมายที่ดียิ่งขึ้นกว่าเดิม

หนังสือ Millionaire Success Habits: The Gateway to Wealth and Prosperity ของ Dean Graziosi - ความสำเร็จมักจะเกิดจาก ความโชคดีที่มีความเตรียมพร้อม ความอุตสาหะ และการวางแผนอย่างแยบยล - การจะสร้างธุรกิจหนึ่งขึ้นมา เราแค่เรียนรู้ว่าเราจะทำมันอย่างไรให้สร้างคุณค่าให้กับลูกค้าของเรา โฟกัสเป็นสิ่งสำคัญ - เมื่อความมั่งคั่งทางการเงินเป็นสิ่งที่เราต้องเตรียมพร้อมกับมันก่อน ให้เราลองสอบทานตัวเองว่า เรามีมุมมองต่อความสุขที่มีต่อการเงินอย่างไร - โอกาสเข้ามาหาเราทุกวินาที มันอยู่ที่เรามองเห็นโอกาสนั้นได้หรือไม่ ถึงแม้ว่าเราจะอยู่บนโลกเดียวกันแต่เรามองเห็นโอกาสไม่เท่าเทียมกัน - ทั้งนี้ คนที่ร่ำรวยทุกคนประหยัด อดออม และที่สำคัญมีสติในการใช้ชีวิตอย่างยิ่ง การขาดสตินำมาซึ่งหายนะซึ่งมิอาจประเมินค่าได้เลย

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีครับ ขอสอบถามความคิดเห็นหน่อยครับ อายุ 23 ปี แต่รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความฝันอะไรเลย ไม่รู้จะทำอะไรต่อไม่รู้ว่าตัวเองอยากทำอะไร เหมือนทำงานไปวัน ๆ ไม่มีจุดหมายอะไรเลยครับ นอนอยู่ดี ๆ ก็รู้สึกขึ้นมาว่าทำไมตัวเองไม่มีจุดหมายเหมือนเพื่อนคนอื่นบ้าง - บางครั้งชีวิตเราก็ต้องปล่อยไปกับสายลมให้มันนำพาไป เมื่อยังไม่ถึงเวลามันก็คือยังไม่ถึงเวลา - ไม่ต้องคิดมากว่าทำไมเราไม่มีเป้าหมายในชีวิต เนื่องจากคนอื่นนั้นมีเป้าหมายมากกว่าเรา เพราะบางทีเราก็ไม่รู้เบื้องหลังทั้งหมด - คนส่วนใหญ่มักจะมองคนอื่นแล้วเปรียบเทียบกับตัวเราเอง แต่เอาเข้าจริงถ้าเราอยากที่จะมีเป้าหมายจริง ๆ เราจะไม่หยุดค้นคว้า หรือตามหาแน่นอน - ตั้งคำถาม แสวงหาคำตอบ แล้วเราจะพบเจอคำตอบเอง จุดเริ่มต้นคือต้องตั้งคำถามว่าเป้าหมายที่เราอยากทำคือสิ่งใด เราจะได้อะไรจากการทำตามเป้าหมายนี้ - อย่าลืมว่าชีวิตเราต้องใช้เพื่อสร้างความสุข การมีความสุขเป็นเงื่อนไขที่จิตใจเราจะเชื่อมั่นว่า เราจะตามหาเป้าหมายให้ได้ ถ้าเราไม่เชื่อว่าการมีเป้าหมายมันดีกว่าไม่มีเป้าหมาย เราจะไม่ยอมหามัน

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความง่ายเป็นเหตุใกล้ให้เกิดสิ่งที่ดีขึ้นกว่าเดิม แต่ถ้าเราต้องทำให้มันซับซ้อน จากนั้นให้เราทบทวนว่ามันคุ้มค่ากับความยากนั้นไหม เมื่อสิ่งที่ควรค่าแก่การใส่ใจมากที่สุด มันจะสูญเสียไปเพื่อสร้างการแก้ไขปัญหาที่ซับซ้อนเกินเหตุ และมีส่วนเกี่ยวโยงไปกับปัญหาที่ไม่ได้สลักสำคัญอะไร" - ในความเป็นจริงแล้วปัญหามันมีของมันอย่างนั้น บางปัญหาแก้ยากก็จริง แต่ไม่ถึงขั้นต้องแก้ไขด้วยวิธีการที่ซับซ้อน - ส่วนใหญ่แล้วเราต้องแก้ไขปัญหาด้วยท่าทีของความง่ายเป็นหลัก มิใช่ว่าเราจะคิดไปว่าทุกอย่างต้องแก้ด้วยวิธีการที่มีชั้นเชิงไปหมด - ความง่ายจึงเป็นเหตุใกล้ของความสำเร็จ ความดีงาม และความสงบร่มเย็น ส่วนความซับซ้อนเป็นเหตุไกลจากที่กล่าวมาข้างต้นทั้งหมด - เมื่อเราตีความคำว่าง่าย แบบตรงไปตรงมา เราจะค้นพบว่าความง่ายนี่ไม่ได้หมายถึงความมักง่าย หรือการทำอะไรส่งเดช แต่มันคือการคิดแบบเหตุกับผล - ทั้งนี้ ความซับซ้อนของปัญหาคือเรามักจะคิดว่ามันจะต้องแก้แบบนั้นแบบนี้ ทว่า ปัญหามักจะถูกแก้ที่เหตุเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องไปคิดเยอะแยะในเรื่องของผลลัพธ์

หนังสือ Finding Normal: Sex, Love, and Taboo in Our Hyperconnected World ของ Alexa Tsoulis-Reay - เมื่อคำนิยาม และค่านิยมมารวมเป็นหนึ่งเดียวกัน นั่นหมายถึงเราไม่จำเป็นต้องเดินตามแบบแผนของสังคมบ้างก็ได้ - คำว่าผัวเดียว เมียเดียว อาจจะใช้ไม่ได้กับยุคสมัยนี้ ถึงแม้ว่าปัญหาในสังคมจะลุกลามไปไกล โดยเฉพาะเรื่องความสัมพันธ์ - แล้วการหาแฟนในยุคสมัยนี้คือการใช้แอปพลิเคชันหาคู่ แล้วมันจะทำให้เพิ่มอัตราความสำเร็จมากขึ้นไหม หรือมันเป็นเพียงแค่การหาความสัมพันธ์ที่ไม่ยั่งยืน - การเปลี่ยนแปลงเริ่มเกิดขึ้น เราก็เพียงแค่ต้องน้อมรับการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ หากเราไม่มีรูปแบบเหมือนสมัยก่อนก็ไม่ได้แปลว่าเราผิดปกติอะไร - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้เป็นเพียงแค่แง่มุมหนึ่งของปัญหาในความสัมพันธ์ หากปัญหาของเรามันไม่เดือดร้อนใคร เราก็ไม่จำเป็นต้องปรับเปลี่ยนมันเพื่อใคร

มีคนมาปรึกษาว่า ทำไมผู้หญิงถึงรักแฟนได้มาก ๆ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นแบบไหน นิสัยก็ต่างกัน แต่รักเขามาก ๆ ถึงยอมให้เขาเอาแต่ใจ ปฏิเสธทุกคนที่เข้ามาคุยกับเราเพื่อให้เขาสำคัญที่สุด ยอมให้ทำร้ายความรู้สึก รู้ว่าเราไม่ชอบอะไรก็ยังทำ แต่ไม่อยากเลิก ทั้ง ๆ ที่เขาไล่ให้ไปหาคนอื่นที่เราต้องการ ถามว่าเลิกกันไหม เราก็ตอบว่าไม่อยากเลิก ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อไปดี - เมื่อยังไม่ถึงเวลาเปลี่ยนแปลง ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนไป ชีวิตไม่ใช่เราจะเลือกได้ทั้งหมด แต่มันจะมาสอนเราว่าเราควรทำสิ่งใด - รู้จักตัวเอง รับรู้ว่าตัวเองเป็นอย่างไรบ้าง รักกับหลงแยกให้ออกเพราะสองสิ่งนี้แตกต่างกัน มีมุมที่คล้ายคลึงกันแต่ให้รสชาติที่เผ็ดร้อนต่างกัน - บางคนต้องรอให้ทุกสิ่งทุกอย่างสุกงอมเต็มแก่ เปรียบเสมือนต้นไม้ที่ยังไม่ได้ให้สัญญาว่าจะออกดอกออกผล เมื่อนั้นเราก็ยังไม่เห็นจุดที่เราควรจะถอยออกจากสิ่งนี้ - วันหนึ่งเราจะค้นพบว่าชีวิตที่ดีคือชีวิตที่เข้าใจตามความเป็นจริง ไม่ใช่ชีวิตที่พยายามค้นหาสิ่งที่สร้างความสุขให้กับเราตลอดเวลา ยอมรับสิ่งที่เป็นอยู่นั่นแหละคือหนทางออก - ทั้งนี้ การยอมแฟน ยอมเพื่อน และยอมครอบครัว มิใช่เป็นหนทางออก แต่มันก็คือหนึ่งในวิธีการทำให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้บ้าง แต่อย่าลืมตัวเราเองว่าเราควรจะหาจุดที่เราสบายใจด้วยเสมอ

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การทับซ้อนระหว่างอะไรที่เรามองว่าสำคัญ กับเราใช้เวลาไปกับสิ่งที่เราสนใจในเดือนที่ผ่านมามันสอดคล้องกันไหม" - คนส่วนใหญ่มักจะมองว่าสิ่งที่เราให้ความสำคัญคือสิ่งเดียวกับที่เราสนใจหรือใส่ใจ แต่ในความเป็นจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่ - จิตใจจะเสาะแสวงหาสิ่งที่เราให้ความสนใจมากกว่าสิ่งที่เรามองว่าสำคัญ เพราะจิตใจจะไหลไปในจุดที่เราพอใจเสมอ - สังเกตว่าชีวิตจะมีทางเลือกให้สองทางนั่นคือ ทางที่ถูกใจกับทางที่ถูกต้อง เราจึงต้องโฟกัสกับเรื่องราวในชีวิตว่าสิ่งใดที่เราให้ค่ากับมันอย่างแท้จริง - ชีวิตเป็นสิ่งที่เป็นผลลัพธ์ของสิ่งที่เรากระทำ ถ้ามองเห็นชีวิตว่าเริ่มมีความสอดคล้องกัน นั่นก็แปลว่าเรากำลังผสมผสานอย่างลงตัวในเรื่องของความคิดกับจิตใจได้แล้ว - การเชื่อมต่อชีวิตเข้าด้วยกันเป็นเรื่องที่ยากอย่างยิ่ง บางคนตั้งใจทำสิ่งหนึ่งตลอดเวลา แต่ก็ไม่เคยคิดจะเริ่มทำอะไร เนื่องจากมีหลายปัจจัยที่ไม่สามารถทำให้มันเป็นจริงได้

หนังสือ The Psychology of Trading: Tools and Techniques for Minding the Markets ของ Brett N. Steenbarger - จิตวิทยาการเทรดเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด มันเป็นแม่บทของการที่เราจะประสบความสำเร็จในการเป็นนักเทรด - เมื่อนักเทรดที่ดี กับนักเทรดที่ไม่ดีจะแยกออกจากกันอย่างชัดเจน ซึ่งจะดูได้จากวินัยในการเทรดอย่างสมมาตรกับจำนวนเงินที่ลงไป - แล้วนักจิตวิทยากับนักเทรดมีความเกี่ยวโยงอย่างไร มันจึงเป็นโจทย์ที่ยากอย่างยิ่งที่จะทำอย่างไรให้มันสามารถประยุกต์ใช้ได้อย่างลงตัว - การเป็นนักบำบัดเราจะเห็นปัญหาอย่างมาก มันเชื่อมโยงกับความรู้สึกเบื้องลึกว่าความกลัวเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญ ถ้าเราตระหนักถึงความกลัวมันจะคลี่คลายลงไป - ทั้งนี้ ปมในอดีตมันมีส่วนอย่างมากต่อบาดแผลทางจิตใจ ซึ่งบาดแผลของการขาดทุนอาจจะเป็นแผลที่ยากจะเยียวยาได้ ตกผลึกกับชีวิตให้จงได้แล้วมันดีขึ้นเอง

มีคนมาปรึกษาว่า ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ คือตอนนี้เรียนอยู่ ม.6 แล้วแต่ยังไม่ได้วางแผนเกี่ยวกับเรื่องการเรียนต่อมหาลัยเลยค่ะ เพราะไม่รู้จะเรียนต่ออะไรดี เราควรเริ่มจากตรงไหนดีคะ ตอนนี้เรียนอยู่สายวิทย์ค่ะ - การเรียนต่ออาจจะไม่จำเป็นจะต้องคิดหนักมากในวันนี้ ซึ่งมันขึ้นอยู่กับอุปนิสัยส่วนตัวว่า ชอบคิดก่อนหรือชอบทำก่อน - ปัญหาของชีวิตส่วนใหญ่มักจะมาหลังจากเรียนจบแล้วมากกว่า มันจะต้องดูบริบทร่วมว่าเรารักเรียนหรือรักที่จะทำงานหาเงินมากกว่าเช่นกัน - ถ้าเราสามารถที่จะไม่คิดมากเรื่องเรียน แล้วอยากเรียนให้จบก็เลือกคณะที่ง่ายที่สุดก็ได้ เพราะเน้นจบไม่ได้เน้นไปต่อยอดอาชีพในฝันของเรา - กรณีที่ไม่รู้จริง ๆ ก็อาจจะตามเพื่อนไปก็ได้ว่า เพื่อนสนิทของเราหรือว่าคนที่เราคิดว่าน่าจะพอตามได้บ้าง ลองปรึกษาเรื่องนี้อีกทีหนึ่งเพื่อนำมาเป็นแง่มุม - ไม่มีอะไรถูกหรือผิดในการที่เราจะไม่รู้ว่าชีวิตจะเดินไปทางไหน ขอแค่วันหนึ่งเราฝึกที่จะตั้งคำถามไว้ก่อน บางทีอนาคตก็เป็นสิ่งที่เข้ามาให้เราตระหนักก็ได้

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "6 สิ่งที่ทำให้ชีวิตนั้นดีขึ้น คือ 1. นอนหลับ 2. ออกกำลังกาย 3. อย่าทานอาหารขยะ 4. คุยกับเพื่อน 5. ทำสิ่งที่มีประสิทธิผลเพียงไม่กี่ชั่วโมง และ 6. ทำซ้ำในทุกวันเป็นเวลาปีนึงหรือมากกว่านั้นในสิ่งที่ได้ทำมา" - เมื่อเราทำตามสิ่งที่ร่างกายบอกให้เราทำ ร่างกายนั้นก็มักจะอยู่ข้างเราเสมอ ให้รู้จักร่างกายของเราให้มากที่สุด - บางคนต้องการคุยกับเพื่อนตลอดเวลา แต่อย่างน้อยเราก็ต้องเข้าหาเพื่อนบ้าง รวมไปถึงเปิดใจรับรู้ว่าเพื่อนบางคนก็มีปัญหาในชีวิต - หาจุดที่เราจะก้าวข้ามผ่านไปได้ เช่น ชีวิตเรามีประสิทธิผลมากน้อยเพียงใด ลองเทียบเคียงปีต่อปีดู แล้วเราจะพบว่าชีวิตก็เป็นค่าเฉลี่ยของสิ่งที่เราทำ - ความสุขในชีวิตจะประกอบไปด้วยหน้าที่ สิ่งที่ต้องรับผิดชอบ และสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในการกระทำ หากเราทำตามทั้งหมดอย่างดีเยี่ยม ธรรมชาติจะจัดสรรให้ชีวิตเข้าที่เข้าทางเอง - ทั้งนี้ อย่าลืมตั้งค่าชีวิตให้อยู่ในค่ากลางมากที่สุด มันอาจจะไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีทั้งหมดเพียงแต่เราจะได้ตระหนักถึงสิ่งที่เราทำลงไปว่า เราได้ทำสิ่งที่สมควรทำไปแล้ว ให้สิ่งต่าง ๆ เป็นไปเองบ้าง

หนังสือ Big Feelings: How to Be Okay When Things Are Not Okay ของ Liz Fosslien and Mollie West Duffy - การรับมือกับห้วงของอารมณ์ที่ถาโถมมายังที่ตัวเรา จำเป็นจะต้องรับมือด้วยสติสัมปชัญญะ แล้วเราจะเริ่มควบคุมอารมณ์ได้ - สังคมสมัยนี้พยายามหากิจกรรมที่หลีกเลี่ยงอารมณ์ที่ขุ่นเคือง แต่ปรากฏว่าเราไม่สามารถรับมือกับอารมณ์ได้ยิ่งกว่าเดิม เพียงเพราะเรามักจะหนีมันตลอด - ไม่มีใครที่ไม่เคยพบเจอสิ่งเลวร้ายในชีวิต เราก็คือคนหนึ่งที่สามารถประสบพบเจอได้เช่นกัน ความเป็นปกตินั้นมีหลากหลายแบบมาก ไม่ต้องคิดว่าเราผิดปกติอะไร - เราไม่จำเป็นต้องรู้สึกดีตลอดเวลาก็ได้ แย่บ้างจะเป็นอะไรไป ลองคิดใหม่ทำใหม่ดู บางสิ่งในชีวิตมันเข้ามาเพื่อให้เราได้เรียนรู้เท่านั้น ทั้งสุขและทุกข์ไม่มีอะไรตลอดไป - ทั้งนี้ วันใดเรารู้สึกว่าเราไม่มีความสุขเหมือนคนอื่นเขา ให้เราลองงดการเสพสื่อโซเชียลดู เพราะบางทีอารมณ์เราก็เสพติดการดูสิ่งดี ๆ ของผู้คนในสังคม

มีคนมาปรึกษาว่า อยากรู้ว่าถ้าเราจับได้ว่าแฟนเราชอบกินขี้มูกตัวเอง เราควรทำตัวยังไงต่อไปดีคะ คือแอบเห็นเขาแคะมากินบ่อย ๆ ค่ะ แต่ไม่เคยบอกให้เขารู้ว่าเราเห็นเลย จริง ๆ เราไม่คิดอะไรมากนะคะ แต่บางทีตอนเห็นมันรู้สึกตงิด ๆ ในใจค่ะ - บางคนติดนิสัยแคะ แกะ เกา บางคนหนักขั้นเข้าก็มากิน มาดูดนิ้วหรือว่า ทำบางสิ่งที่มีผลต่อเชื้อโรคเข้าร่างกายสูงขึ้น - คำว่าพฤติกรรมที่เคยชิน บางทีแก้ยากมาก เช่น กัดเล็บ กินขี้มูก หรือว่าชอบหาอะไรทำตลอดเวลา เพื่อให้เรามีอะไรทำ - สิ่งที่จะแก้ได้ดีสุดคือ พยายามฝึกสติในชีวิตประจำวันให้มากที่สุด รู้ เลี่ยง และรับ คือรู้ความเสี่ยง เลี่ยงสิ่งที่เกิดปัญหา และรับผลที่ตามมา - ปัญหาของความสะอาด หรือความซกมก เป็นเรื่องที่เกิดจากจิตใต้สำนึกเวลาเรามองสิ่ง ๆ หนึ่งที่แตกต่างกัน มันจึงต้องถามว่าเรารับได้ไหมมากกว่า - ทั้งนี้ ไม่ใช่ความผิดหรือความถูก เราแค่ไม่ชอบ หรือเราแค่ถูกใจบางสิ่งในชีวิตบางคน เพราะมันก็มีคนที่รังเกียจสิ่งที่เป็นความสกปรกของร่างกายอย่างมาก

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การจัดการเวลาที่มีปัญหามากที่สุดมักจะถูกแก้ไขด้วยตัวของมันเอง เมื่อเราพบเจอบางสิ่งว่ามันสำคัญอย่างแท้จริง" - ถ้าเราจัดการปัญหาอะไรไม่ได้เลย ให้เรารับรู้ว่า เราอาจจะไม่มีความสามารถในการจัดการปัญหาได้จริง ให้เราปรับแก้ต่อไป - บางทีปัญหาเรื่องของเวลาเป็นสิ่งที่ยากมาก แต่ถ้าเราให้ความสำคัญแบบที่เรียกว่า จัดลำดับความสำคัญเป็น เราจะรู้ว่าควรทำอะไรต่อไป - สังเกตชีวิตประจำวันก่อนดีกว่า ว่าเรามีการจัดลำดับความสำคัญเป็นอย่างไร เพราะหน้าที่เราคือ เราแค่ต้องรู้ว่าอะไรควรทำมากที่สุด - ลองจำแนกออกเป็น 4 สิ่งคือ สิ่งด่วนและสำคัญ สิ่งด่วนแต่ไม่สำคัญ สิ่งไม่ด่วนแต่สำคัญ และสิ่งไม่ด่วนและไม่สำคัญ - ทั้งนี้ หลายคนยังคงคาดคะเนเวลาไม่เป็น เราจึงต้องหาเหตุผลให้กับชีวิตมากเข้าไว้ เพราะเวลาเป็นทรัพยากรที่มีค่าที่สุดในโลก

หนังสือ The Love Prescription: Seven Days to More Intimacy, Connection, and Joy ของ John M. Gottman and Julie Schwartz Gottman - ความรักเป็นส่วนหนึ่งที่อยู่กับชีวิตเรามาตลอดเวลา หน้าที่เราคือศึกษาเรื่องความรัก รวมไปถึงคนรักของเราด้วย - ลองทำสำรวจ 15 นาทีว่าเรารู้จักแฟนเรามากน้อยเพียงใด เพื่อเป็นตัวชี้วัดการแต่งงานได้ว่า จะราบรื่นหรือว่าประสบปัญหา - สิ่งเล็ก ๆ เป็นตัวกำหนดความรู้สึกมวลรวม หากเราเพิกเฉยในรายละเอียด มันจะสร้างปัญหาที่ใหญ่มากยิ่งขึ้น - แน่นอนว่าความรักจะค่อย ๆ จืดจางลงไป แต่การเปลี่ยนเป็นเพื่อน เอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง และอย่าคิดว่าคนรักคือศัตรูอย่างเด็ดขาด - ลองสังเกตดูว่าเรามีมุมมองอย่างไรเกี่ยวกับคนรักเราบ้าง พูดในข้อดีและข้อเสีย แถมพูดในจุดที่เราประทับใจในการตัดสินใจคบกับคน ๆ นี้ดู

มีคนมาปรึกษาว่า เรื่องมีอยู่ว่า มีผู้หญิงคนหนึ่งที่แฟนเรารู้จัก ทำท่าทีหวงแฟนเรา โพสต์ด่าเราตั้งแต่แรกที่เราคบกับแฟน จนทุกวันนี้ตอนนี้เราก็มีลูกด้วยกัน 2 คนแล้ว แต่เขาก็ยังโพสต์ด่าแฟนเราสารพัด พอแฟนเราเปิดตัวเรา เขาก็เปลี่ยนมาโพสต์ด่าหรือแขวะเราแทน  แถมไม่ใช่แค่เขาคนเดียวค่ะ เพื่อนเขาก็แห่มาคอมเมนต์รุมด่าเรากับแฟน เป็นแบบนี้มาตลอดเวลาเลยอยากรู้ว่า มีวิธีทำให้เขาหยุดพฤติกรรมแบบนี้หน่อยค่ะ - วิธีเดียวและเป็นวิธีที่เราจำเป็นต้องตระหนักมากที่สุดก็คือ ความสงบสยบความเคลื่อนไหว การที่เราไม่ตอบโต้วันหนึ่งเขาจะหยุดเอง - ความอดทนอาจจะเป็นทางเลือกสุดท้าย แต่อาจจะเป็นหนทางออกเดียวในยุคสมัยที่คนขาดสติกันมากยิ่งขึ้น แถมเสียเวลามาครุ่นคิดคำด่าเรื่องคนอื่น - ถ้าหากเราต้องการหาเหตุผลให้เราฝึกที่จะตั้งคำถามไปว่า มันเกิดมาตั้งแต่ตอนไหน แล้วสาระสำคัญที่เขาด่าเรามันคืออะไร ลองสอบทานตัวเองส่วนหนึ่ง - กรณีที่เราไม่ได้รับรู้ถึงความผิดของตัวเองที่มีต่อบุคคลใดบุคคลหนึ่งจริง ๆ แล้วเขาก็เพียงแค่คอมเมนต์ด่าเราไม่ถึงขั้นขู่ทำร้าย เราก็อาจจะวางเฉยไปก็ได้ - ทั้งนี้ ถ้าหากว่าเรื่องราวมันบานปลายใหญ่โต ให้เราอย่าลืมที่จะบันทึกข้อความเอาไว้ ถ่ายรูป หรือว่าบันทึกหน้าจอโทรศัพท์เผื่อว่าวันหนึ่งมันอาจจะเป็นคดีความใหญ่โต

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การมีสติตื่นรู้มักจะเพียงพอแล้วในการขับเคลื่อนชีวิตไปได้ ลองติดตามการรับประทานอาหารในแต่ละวัน จะช่วยให้เราเปลี่ยนแปลงไปทางที่ดีขึ้นได้ แค่เพียงการเขียนถึงปัญหามันก็จะทำให้เราฉุกคิดได้ในหลายแง่มุม การเริ่มต้นที่จะทำมันช่วยให้เราเห็นความจริงชัดขึ้นตาม" - สติสัมปชัญญะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เรารอดพ้นจากความทุกข์ และอุปสรรคทั้งปวงที่เราพบเจอ - หากเราลองสังเกตในชีวิตที่ขาดสติ เราจะมีบาดแผลมากกว่าปกติ ไม่ว่าจะเป็นทั้งทางกายหรือทางใจก็ตาม - การรับประทานอาหารในแต่ละวัน เราอาจจะต้องปรึกษานักโภชนาการเพื่อปรับสูตร แต่จริง ๆ แล้วสติเป็นตัวช่วยมากที่สุด - ไม่จำเป็นต้องแก้ปัญหาด้วยเงินทอง เราแก้ปัญหาทุกปัญหาด้วยการมีสติตื่นรู้ ปัญหามันจึงคลี่คลายไปในทางที่ดีมากยิ่งขึ้น - ลองเริ่มต้นทำอะไรบางสิ่งที่เป็นประโยชน์ ฝึกสติในชีวิตประจำวัน แล้วสมาธิจะตามมา รวมไปถึงปัญญาที่รู้แจ้งแทงตลอดก็จะปรากฏเด่นชัด

หนังสือ No Hard Feelings: The Secret Power of Embracing Emotions at Work ของ Liz Fosslien and Mollie West Duffy - เมื่อปัญหาชีวิตมาย้ำเตือนเราว่า เราต้องไม่สู้กับมันด้วยวิธีที่ไม่ใช่ทางแก้ปัญหา แต่ให้สู้ด้วยความเข้าใจและยอมรับมัน - ภาพที่สวยงาม และการอธิบายด้วยความเข้าใจง่าย ผสมผสานอย่างลงตัวมันจึงกลายมาเป็นรูปภาพที่ตระหนักถึงอารมณ์ได้มากยิ่งขึ้น - วิธีรับมือกับอารมณ์ด้านลบอย่างถูกวิธี รวมไปถึงเวลาเรามีความสุขเราควรมีมุมมองอย่างไร หน้าที่ของชีวิตเราที่เราได้รับมอบหมายนั้นคือสิ่งใดกันแน่ - โรคซึมเศร้า โรควิตกกังวล รวมไปถึงความฟุ้งซ่านที่เรารับรู้มา มันไม่เหมือนกันไปในแต่ละคน เราจึงต้องหาค่ากลางของอารมณ์ให้เจอว่า ณ ตอนนี้เราควรจัดการอย่างไร - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่เป็นกระจกสะท้อนความคิด และจิตใจของตัวเราทุกคน แม้ว่าคนที่ไม่เข้าใจอารมณ์ตัวเองการได้อ่านหรือผ่านตาบ้างย่อมเป็นประโยชน์

มีคนมาปรึกษาว่า ขอวิธีการอยู่ร่วมกับคนเป็นโรคซึมเศร้าหน่อยค่ะ จะบอกก่อนว่าเราเข้าใจคนที่เป็นโรคนี้นะคะ รอบข้างก็มีคนเป็นบ้าง แต่สำหรับคนนี้เรารับมือไม่ไหวแล้วค่ะ เขาค่อนข้างเป็นพิษมาก จนเรารู้สึกว่าเรากำลังจะป่วยเป็นโรคนี้แทนแล้วค่ะ เขาเป็นแม่ของแฟนค่ะ อันแรกเลยคือเขาจะบงการชีวิตเราทุกอย่าง เช่น เวลาทำความสะอาดบ้านต้องทำแบบนั้นแบบนี้เท่านั้น ถ้าเราไม่ทำตามที่เขาบอกก็จะด่าเรา แถมเหน็บแนมด้วย ออกอาการไม่พอใจ ทำอะไรแรง ๆ เสียงดังปึงปัง ถ้าหากเราไม่อยู่บ้านเขาก็จะเข้ามาทำความสะอาดห้องเรา จนของส่วนตัวของเราหายไป พอเขาทำอะไรเสร็จก็จะมาว่าเราว่าทำไมไม่ยอมทำ ทั้ง ๆ ที่เราทำความสะอาดทุกเย็น การใช้ชีวิตเขาจะบังคับให้เราทำตามทุกอย่าง ที่เขาอยาก แล้วถ้าเราขัดใจเขาก็จะว่าเราบางครั้งด้วยถ้อยคำหยาบคาย พอเราเถียง เขาก็บอกว่าก็ฉันเป็นโรคซึมเศร้า พอลูกชายเขาทำอะไรผิด เขาจะบอกลูกเขาว่าไม่เป็นไร แต่เขาจะมาด่าเราแทนลับหลังลูกเขา เวลาเราตื่นนอนเขาก็จะเรียกใช้ให้เราทำนู่นทำนี่ เช่น ไปหยิบของตรงนั้นมาหน่อย ไปทำตรงนี้ให้หน่อย โดยที่มันใกล้มือเขามากกว่า เราก็ต้องจำใจทำ พอเราเรียกแฟนเรามาช่วย เขาก็ไม่พอใจบอกว่าไม่ต้องทำแล้ว แถมเขาไม่เคยใช้ลูกเขาทำอะไรเลยค่ะ เวลาเราทำกับข้าวกินกันที่บ้าน พอเราทำเสร็จ เขาก็จะพูดว่าทำไมไม่ใส่เครื่องปรุงน้อย ๆ ใช้อะไรเยอะแยะ โดยที่เราก็ซื้อของเครื่องครัวเองมาทุกอย่าง คือเราไม่สามารถเป็นตัวเองได้เลยค่ะ การที่จะไม่มีปัญหามันเลยเป็นไปไม่ได้เลย คือเราต้องยอมทำทุกอย่างตามที่เขาบอก เรารู้สึกว่ามันบั่นทอนจิตใจมาก ๆ แล้วแฟนก็รับรู้มาตลอดนะคะ แต่ทำอะไรไม่ได้ แฟนเราเคยออกตัวพูดแล้ว แต่เขาก็เปลี่ยนมาเป็นทำลับหลังแทน เราหมดทางออกจริง ๆ ค่ะตอนนี้ - เราต้องเริ่มต้นจากการเข้าใจว่า โรคซึมเศร้ามันมาจากอะไร และอะไรเป็นสาเหตุ รวมไปถึงเราใช้คำว่าโรคนี้เป็นข้ออ้างในการทำอะไรได้ไหม - ถ้าเราแยกแยะออกเราจะค้นพบว่า คนส่วนใหญ่อยากให้ตัวเองเป็นหนึ่งเสมอ คล้ายกันกับว่าเราต้องการออกคำสั่ง บงการ และวางอำนาจกับคนที่ข่มเหงได้ - ลองคุยกับแฟนแล้ว ลองคุยกับแม่แฟนดูแล้ว หรือลองคุยกับคนอื่นดูบ้างว่าเขามีความคิดอย่างไร แม่แฟนเขาทำพฤติกรรมนี้กับใครบ้าง เพื่อหาตรงกลางว่าเป็นเพราะอะไรกันแน่ - สังเกตท่าทีของคนที่เป็นโรคซึมเศร้าจริง ๆ ไม่น่าจะมีลักษณะของการที่ชอบสั่งคนอื่น แต่จะเป็นอาการจิตจมอยู่ในความรู้สึกด้านลบมากกว่า ซึ่งเราต้องรู้ว่าสิ่งนี้น่าจะเป็นคนที่ลำเอียงมากกว่า - ความอคติเป็นสิ่งที่แก้ยากมาก บางคนเราก็ไม่ค่อยถูกชะตา ไม่ชอบหน้าหรืออะไรก็ตามแต่ที่เราจะสรรหาคำพูดมาได้ อย่างน้อยเราต้องรับรู้ว่าบางสิ่งบางอย่างยอมหนึ่งครั้ง แปลว่าครั้งที่สองย่อมตามมา

ข้อความทวิตจาก Simon Sinek ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความสัมพันธ์ที่ดีเป็นรากฐานของความสำเร็จในชีวิต" - บางคนที่ยิ่งใหญ่ มักจะมีความสัมพันธ์ที่ผลักดันให้ความยิ่งใหญ่นั้นเติบโตอย่างงดงามเสมอ - คนที่รักษาความสัมพันธ์ในชีวิตเอาไว้ได้มากที่สุด เขาเหล่านั้นจะมีความสุขในชีวิตมากที่สุด - ถึงเวลาหนึ่งเราจะไม่มีความสัมพันธ์ใหม่ ๆ หน้าที่ของเราทุกคนคือพยายามเยียวยาความรู้สึกของผู้คนรอบข้างเราบ้าง - อย่าลืมว่าการที่เราจะกลายมาเป็นแบบนี้ ไม่ว่าจะดีหรือแย่ล้วนแล้วแต่มีเบื้องหลังความสำเร็จตลอด ถอดหัวโขนลงเพื่อมองผู้คนอย่างใจจริง - ความสำเร็จในชีวิตเป็นรูปแบบปัจเจกชน เราทุกคนต้องออกแบบให้เข้ากับตัวเราเอง ลองเรียนรู้ที่จะฟังเสียงเรียกของหัวใจตัวเองบ้าง นี่คือการมีความรักให้กับตัวเอง

หนังสือ Unscripted - The Great Rat-Race Escape: From Wage Slavery to Wealth: How to Start a Purpose Driven Business and Win Financial Freedom for a Lifetime ของ M.J. DeMarco - การจะออกจากวงจรการแข่งขันของหนูได้ ก็เปรียบเสมือนเราไม่ต้องเข้าทำงาน 9 โมงเช้าและกลับบ้านตอน 5 โมงเย็นอีกต่อไป - เมื่อการแข่งขันที่แท้จริง มิใช่อยู่ที่การศึกษาแต่อยู่ที่การใช้ชีวิตอย่างไรในแต่ละวันให้ได้มาซึ่ง ความสุข เงินทอง และอิสรภาพทางการเงิน - เรียนรู้ว่าตลาดหุ้นไม่สามารถสร้างความมั่งคั่งได้ เพราะในการสร้างคุณค่าเราต้องมอบคุณค่าให้กับผู้อื่นเสมอ แม้ว่ามันเหมือนว่าเราจะร่ำรวยจากตลาดหุ้นได้ - การเรียนรู้เรื่องของ Return on Investment (ROI) ที่เราจะสามารถสร้างผลตอบแทนในระยะยาวได้จริงรึเปล่า นั่นคือสมการของมูลค่าการลงทุนลบด้วยค่าการลงทุนและหารด้วยค่าการลงทุนอีกทีหนึ่ง - ถ้าเราจะอยู่ในวงจรการแข่งขันของหนูต่อไป เราก็ต้องแข่งขันด้วยการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับชีวิต สร้างระบบระเบียบขึ้นมา เช่น เราจะสร้างสิ่งใดให้กับผู้คนในสังคม โดยที่เราจะไม่ทำตามแบบแผนที่สังคมวางไว้ทั้งหมด

มีคนมาปรึกษาว่า ขอวิธีปรับตัวในการย้ายมาอยู่ไทยด้วยค่ะ ตอนนี้กำลังจะกลับมาประเทศไทยหลังอยู่อเมริกามา 5 ปีจะกลับไปเพื่อเรียนต่อ 5 ปีและจะกลับมาอเมริกาอีก แต่ระหว่างอยู่ที่ไทยกลัวจะปรับตัวไม่ได้ เพราะสังคมและสภาพแวดล้อมต่างกันมาก ๆ อยู่ที่อเมริกาเดินทางสะดวก แต่ถ้าที่ไทยแรก ๆ คงเครียดมากแน่ ๆ อีกอย่างหนูเพิ่งจะอายุ 20 ปี แล้วไม่ค่อยแต่งตัวแต่งหน้าใส่แค่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ แล้วที่เห็นในโซเชียลมีเดียคือ เพื่อนผู้หญิงที่ไทยแต่งตัว แต่งหน้าเก่งมาก แต่ที่นี่แต่งตัวธรรมดามาก ๆ ซึ่งมันทำให้หนูไม่มั่นใจในตัวเองเลย - การปรับตัวในสถานที่อยู่อาศัยเป็นสิ่งที่ต้องทำกันทุกคน บางคนย้ายจังหวัด บางคนย้ายประเทศ มันเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต - ความแตกต่างระหว่างประเทศคือเป็นสิ่งที่ทำให้เราตระหนักว่า เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ในแต่ละถิ่นฐาน เพราะมันคือส่วนหนึ่งของชีวิตทุกคน - บางคนลี้ภัยมา บางคนอพยพมา รวมไปถึงบางคนก็ไม่มีเงินที่จะอยู่อาศัยเลยจำเป็นต้องย้ายประเทศเพื่อการเอาตัวรอด ซึ่งถ้ามองให้ดีมันอยู่ที่ฐานะทางการเงินเราด้วย - ส่วนใหญ่แล้ว ถ้าเราพอมีเงินสนับสนุนเราก็จะใช้ชีวิตค่อนข้างสบาย โดยเฉพาะประเทศไทยที่หากว่าเราไม่ค่อยมีฐานะ ก็อาจจะลำบากหน่อย แต่ข้อดีก็มีมากเช่นกัน - ประเทศไทยมีข้อดีเรื่องอาหารการกิน การเปิดร้านอาหารตั้งแต่เช้ายันค่ำ แถมยังมีอาหารหลากหลายประเภท ถ้าเรามีงบน้อยก็อยู่ต่างจังหวัด ถ้าเรางบเยอะก็อยู่กรุงเทพได้เลย

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "มีพื้นที่ใดบ้างที่คุณจะได้รับประโยชน์จากการที่เรารู้ชัดถึงขอบเขตของมัน" - เรื่องราวของชีวิตจำเป็นจะต้องมีพื้นที่ให้กับสิ่ง ๆ หนึ่งเสมอ มันเป็นการที่เราย้ำเตือนว่าเรากำลังทำสิ่งที่ถูกต้อง - มอบพื้นที่ให้กับสิ่งที่สมควรมอบให้ เช่น การรักตัวเอง ความรู้ และทักษะที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต  - หน้าที่ของปัจเจกชนคือการตระหนักในเรื่องของการกำหนดขอบเขตของพื้นที่ที่เราเลือกเดิน เพราะมันจะช่วยให้ทุกสิ่งง่ายขึ้น - ถ้าหากเราไม่กำหนดขอบเขตให้ชัด ชีวิตก็จะเหวี่ยงเราไปยังจุดที่เราไม่เข้าใจ พอเราไม่เข้าใจมันก็เลยสร้างปัญหาตามมามาก - ทุกคนต้องการพื้นที่ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น เราจึงต้องสร้างพื้นที่แล้วมอบให้กับผู้คนสืบไป ไม่เลือกที่จะครอบครองแบบขาดสติ

หนังสือ Intelligence Trap ของ David Robson - กับดักของความชาญฉลาด ก็คือสิ่งที่เราคิดว่าเราเก่งอยู่แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องพัฒนาตนเองต่อไปก็ได้ - บางทีคนที่คิดว่าตัวเองเก่ง ก็อาจจะพลาดอะไรง่าย ๆ หรือที่เรียกว่าตายน้ำตื้นอยู่เป็นประจำ เราจึงต้องสอบทานตัวเองใหม่อีกครั้งหนึ่ง - อย่าหยุดที่จะเรียนรู้ เพราะการเรียนรู้คือทุกสิ่ง รวมไปถึงความอ่อนน้อมถ่อมตนว่าเราก็มีสิ่งที่ไม่รู้อยู่บ้าง พลาดบ้าง ล้มเหลวบ้าง เป็นเรื่องธรรมดา - ลองสังเกตว่าความสัมพันธ์ระหว่าง การเชื่อมโยงกับสาเหตุนั้นต่างกัน เพราะบางสิ่งเชื่อมโยงกันแต่ไม่ใช่สาเหตุ และบางสิ่งเป็นสาเหตุแต่ก็ไม่ได้เชื่อมโยงกัน - เมื่อเราจำเป็นจะต้องสร้างรูปแบบการเรียนรู้ เราต้องล้มให้เป็น ลุกให้ไว แถมเราจะต้องรู้ว่าใครควรที่จะเป็นคนนำในกลุ่มที่เราจำเป็นต้องขับเคลื่อนไปด้วยกัน

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นเหมือนเราไหม หรือว่าเราแปลก เราเป็นคนประเภทที่ว่าไม่ให้สามีของเราเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าของเขาค่ะ เพราะส่วนตัวเราเองเป็นคนที่เลิกคบกับทุกคนไม่ว่าจะเป็นคนคุย เราก็ตัดออกจากวงจรชีวิตทันที เราเลยไม่ให้สามีของเราคบกับแฟนเก่าเป็นเพื่อนค่ะ เขาเคยบอกว่าเลิกกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันได้ ส่วนตัวเราไม่ให้เป็นค่ะ จะว่าใจแคบก็ได้ เพราะไม่อยากให้มีปัญหาทีหลัง มีใครเป็นแบบเราบ้างคะ แต่สามีเราก็เข้าใจเรานะคะ เราแปลกไหมที่คิดแบบนี้ อยากทราบคำตอบค่ะ - การที่เราแตกต่างกับคนอื่นไม่ใช่ว่าเราแปลก แต่มันหมายถึงว่าเรามีความคิดที่แตกต่างเท่านั้นเอง - หากว่าเราแตกต่างแล้วชีวิตเราดีขึ้น แปลว่าเราแตกต่างที่ดี แต่ถ้าเราแตกต่างแล้วชีวิตแย่ลง ก็แปลว่าเราแตกต่างที่ไม่ดี - เมื่อเรามีวิถีชีวิตแบบนี้ แน่นอนปัญหามันจะลดน้อยลงไปมาก เพราะแฟนเก่าก็คือแฟนเก่า ยากที่จะเปลี่ยนสถานะได้จริง - มันจะต้องดูที่บริบทของแต่ละคน เหมือนว่าแต่ละคนมีภาระรับผิดชอบที่แตกต่างกันด้วย บางคนมีธุรกิจร่วมกันกับแฟนเก่า รวมไปถึงมีบางสิ่งที่ต้องเกี่ยวโยงกัน - กรณีที่เราไม่ชอบใจเอามาก ๆ ลองคุยกับแฟนเราตรง ๆ จะดีที่สุด เพราะว่าคู่ชีวิตไม่จำเป็นจะต้องไปทำตามใครหรือให้ใครมาทำตามเรา คู่เรารับสิ่งที่เราเป็นได้จะเป็นเรื่องที่ดีที่สุด

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณจะรู้สึกดีขึ้นถ้าคุณได้เริ่มต้นทำบางสิ่ง" - แม้เพียงแค่ได้เริ่มต้นทำบางสิ่ง นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ดีที่ชีวิตนั้นได้เรียนรู้ - ก็ลองดู เป็นคำที่เป็นทั้งจุดเริ่มต้น แรงบันดาลใจ และพลังจิตที่สำคัญมาก - ลองสังเกตตัวเอง สอบทานตัวเอง รวมไปถึงให้แง่มุมกับตัวเองในทุกวัน ทุกเดือน หรือทุกปี - วัยเด็กของทุกคนย่อมมีความฝัน แล้ว ณ ตอนนี้เราทำตามความฝันสักกี่ความฝันกัน - ทั้งนี้ บางคนไม่รู้จะเริ่มต้นทำอะไรดี ก็ให้ทำอะไรบางสิ่งที่เรารู้สึกว่าเราเชื่อมั่น ทุกประสบการณ์มาสอนเราเสมอ

หนังสือ Shape: The Hidden Geometry of Information, Biology, Strategy, Democracy, and Everything Else ของ Jordan Ellenberg - ถ้าเราสังเกตกันให้ดี ๆ ว่าทุกสรรพสิ่งมีเหตุผลของมัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของรูปทรงรวมไปถึงรูปร่างหน้าตา - ทำไมกล่องต้องเป็นสี่เหลี่ยม ทำไมจานต้องเป็นวงกลม และทำไมมือของเราต้องเป็นรูปแบบนี้ หนังสือเล่มนี้มีคำตอบ - ปัญหาของเลขาคณิตคือเราไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นมาจากอะไร แต่ว่ามันมีสิ่งที่อยู่เบื้องหลังนั่นคือ ความสมมาตรกัน - หากไม่มีอะไรสมมาตร เราจะไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ ลองดูว่าถ้ารูปทรงหนึ่งไม่ได้ออกแบบเพื่อสิ่งนี้จริง ๆ มันจะไม่ค่อยมีประโยชน์เท่าที่ควร - ความหมายของชีวิตก็ต้องมีรูปร่างหน้าตาของมันเช่นกัน ถ้าเราไม่รู้ว่ามันรูปทรงแบบใด เราก็จะไม่สามารถตามหามันเจอ ค้นหาความสมมาตรของชีวิตให้เจอ

มีคนมาปรึกษาว่า ขอวิธีอยู่กับสมาชิกในครอบครัวที่ชอบพูดประชดประชันด้วยค่ะ อยู่ด้วยแล้วปวดหัว แต่ก็ต้องอาศัยบ้านเขาไปอีกประมาณเกือบ 20 วัน ตอบโต้กลับก็ไม่ได้ ได้แต่ตอบว่าค่ะอย่างเดียวเลย - ถ้าเราอยู่กับคนที่ชอบประชดประชัน ให้เราใช้สติและความสงบสยบความเคลื่อนไหว สิ่งนี้จะช่วยให้ชีวิตดีขึ้นในระยะยาว - การที่ตอบว่าค่ะหรือครับอย่างเดียว อาจจะดูว่าเราไม่ได้ทำอะไรให้ปัญหามันคลี่คลายแต่ความเป็นจริงแล้วเราทำสิ่งที่ทำได้ยาก นั่นคือความอดทน - มองให้ดี ๆ ถ้าเราอยู่ในครอบครัวแล้วเราอดทนอีกแค่ไม่ถึงเดือน อาจจะไม่ยาก แต่ในความเป็นจริงคำว่าครอบครัวไม่ควรอดทนด้วยซ้ำไป นี่คือมุมมองของคนส่วนใหญ่ - ชีวิตที่ไม่มีปัญหา ไม่มีการถกเถียงกันและประชดประชันกันเลยเป็นชีวิตที่แห้งเหี่ยว แน่นอนว่าถ้าเราขาดอะไรเราก็ต้องการสิ่งนั้น ทุกอย่างต้องมีคำว่าพอดีเป็นสำคัญ - ทั้งนี้ ทุกครั้งที่มีปัญหาอะไรสักอย่างหนึ่ง ให้ย้อนกลับมาถามตัวเองว่ามันเป็นเพราะสิ่งใด การแก้ปัญหานี้ไม่ยากเท่าที่ควร แต่ถ้าปัญหาไม่ได้เกิดจากเราก็ค่อยปล่อยวางตอนหลัง

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "3 คำถามที่จะช่วยให้เราตัดสินใจว่าจะช่างมันดีไหม 1. เราสามารถคาดการณ์ผลลัพธ์มันได้ไหม 2. มันสามารถกลายมาเป็นปัญหาที่ดีต่อชีวิตได้รึเปล่า และ 3. สิ่งเหล่านี้มันช่วยให้ตัวเราเองหรือคนอื่นดีขึ้นได้หรือไม่" - การใช้ชีวิตเราจำเป็นจะต้องตั้งคำถามมันขึ้นมา เมื่อการตั้งคำถามจะเป็นต้นธารที่เรารับรู้ว่ามันมีอยู่ จิตใจเราจะเริ่มแสวงหาคำตอบ - แล้วหากว่าเราพบเจอคำตอบแล้ว เราก็จงตระหนักรู้ว่ามันเป็นอย่างไรต่อไป มีผลลัพธ์เหมือนที่คาดหวังไว้หรือไม่อย่างไร - สอบทานสิ่งที่ได้เรียนรู้มา บางทีคำถามอาจจะผิดไป รวมไปถึงการแสวงหาคำตอบอาจจะไม่ตรงตามวิถีทางที่ควรจะเป็น - เมื่อคำตอบกับคำถามควรจะสอดคล้องเป็นเนื้อเดียวกัน เพราะเหตุสำคัญที่สุด ผลลัพธ์เป็นสิ่งที่ติดตามเหตุไปอยู่ตลอดเวลา - ทั้งนี้ ฝึกฝนตั้งคำถามในชีวิตประจำวัน แล้วเราจะมีความสามารถมากยิ่งขึ้นในบั้นปลาย สังเกตสิ่งที่เรารับรู้มาเพราะทุกอย่างคือสัญญาณทั้งหมด

หนังสือ Extreme Ownership: How U.S. Navy SEALs Lead and Win ของ Jocko Willink - ทหารที่เกษียณจะมีความเก๋าเกมส์ตรงที่เขาผ่านด่านมามากมาย โดยเฉพาะในเรื่องความอดทนอดกลั้น - แล้วการนำทักษะในการฝึกปรือตนเองมาปรับใช้กับการเป็นผู้ประกอบการ จึงเป็นเรื่องที่ท้าทายอย่างยิ่งสำหรับผู้คน - หากเราลองฝึกฝนตนเองจนชำนาญแล้ว ต่อมาเราก็จะเริ่มมั่นใจมากขึ้นว่าการทำซ้ำย่อมก่อเกิดผลลัพธ์ที่หาที่สุดมิได้ รวมไปถึงการเป็นผู้นำด้วยเช่นกัน - สอบทานอัตตาตัวตนของตัวเองอยู่เสมอ อย่าให้มันมีผลเป็นการควบคุมจิตใจและอารมณ์ของเราจนขาดความสามารถ การบรรลุเป้าหมายที่วางไว้จำเป็นต้องฝึกวินัยอย่างยิ่งยวด - เราไม่สามารถควบคุมผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นได้ทั้งหมด ถึงแม้เราจะเป็นผู้นำที่เข้มงวดและรอบคอบเพียงใด แผนการต้องมีเผื่อเหลือเผื่อขาดเพราะไม่มีอะไรที่เราล่วงรู้ได้หมด เช่น ผู้คน สภาพแวดล้อม และสิ่งอื่นมากมาย

มีคนมาปรึกษาว่า คือเราคบกับแฟนมาระยะหนึ่งแล้ว ยังไม่กล้าไปเจอที่บ้านแฟนค่ะ แต่พ่อแม่เขาอยากเจอเรา ส่วนแฟนก็บอกว่าแม่เขาไม่เคยอยากเจอแฟนคนไหนหรือไม่เคยถามถึงแฟนคนไหนเลย เราก็รู้สึกว่าไม่กล้าไปเจอ กลัวเขาไม่ชอบเรา เพราะเราเด็กกว่าแฟนเรา ฐานะก็ไม่ดีเหมือนเขา แต่บ้านเราไม่มีปัญหาการเงินรวมไปถึงหนี้สิน จนหลัง ๆ แม่เขาเริ่มเข้าหาเราผ่านแฟน ถามเรื่องเรา ส่งงานให้อ่านแนะนำเรื่องการเรียนต่อผ่านแฟนมาบ่อย ๆ ค่ะ เราจะต้องทำตัวยังไงเมื่อไปเจอแม่แฟนครั้งแรกคะ เขาคิดยังไงกับเรากันแน่ - เมื่อเราคบหากับใครสักคน แน่นอนว่าพ่อแม่ก็ย่อมอยากรู้จักเรา มันอาจจะมีตัวแปรหลายอย่างเช่น ความจริงจัง อายุ หรืออื่น ๆ เป็นต้น - แล้วการที่พ่อแม่อยากเจอแฟนของลูกเขาก็เป็นโอกาสที่ดีเหตุการณ์หนึ่ง ก็เพียงเพราะเขาอยากรู้ว่าเรามีความเป็นมายังไงบ้าง ซึ่งเป็นเรื่องปกติ - หากเราคาดหวังอย่างมากเพื่อให้ทางบ้านแฟนยอมรับในตัวเรา เราก็ต้องทำการบ้านหนักสักหน่อย เช่น ถามแฟนเราดูว่า พ่อแม่เขาเป็นคนอย่างไรเพื่อเตรียมตัวตอบคำถาม - ไม่จำเป็นต้องกลัวไปก่อน เพราะว่าถ้าเราเป็นคู่กับแฟนเราจริง ๆ มันจะมีหนทางเดินไปอย่างแน่นอน เราแค่ทำหน้าที่ของเราก็พอ ถ้าไม่พร้อมก็ยังไม่ต้องไปเจอก็ได้ - ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจ เพราะว่าบางคนก็กลัวมาก ๆ เนื่องจากไม่เคยนัดเจอพ่อแม่แฟนแบบเป็นทางการ เราจึงต้องเตรียมใจไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ ว่าการคบระยะยาวจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องทำความรู้จักไว้

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "สำหรับใครที่คาดหวังกับทุกสิ่งอย่าง เขามักจะถูกต้องคำสาป ส่วนสำหรับใครที่ยินดีไปกับทุกสิ่งอย่าง เขามักจะได้รับพรจากสิ่งที่ดี" - อย่าคาดหวังทุกสิ่งอย่างบนชีวิตนี้ ลองปล่อยให้เวลาทำงานด้วยแค่ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ทุกอย่างจะดำเนินตามสิ่งที่ควรจะเป็นเอง - เมื่อเรายินดีกับสิ่งที่เป็นความดี เช่น คุณธรรม บุพการี หรือว่าสิ่งที่น่านับถือ แล้วเรายินดีไปกับสิ่งนั้น ชีวิตหลังจากนี้จะเหมือนได้รับพรจากพระเจ้า - ความสุขในชีวิตจะเนื่องด้วยจากการกระทำของเราเอง ไม่ควรวิตกอะไรในสิ่งที่ผ่านไปแล้วและสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ให้ทำวันนี้ให้ดีที่สุดพอแล้วแค่นี้ - พรจากสิ่งที่ดี จะต้องมาจากสิ่งที่เราทำความดีเท่านั้น จงยินดีกับทุกสิ่งที่เราเลือกเดิน แน่นอนว่ามันอาจจะล้มเหลว ผิดพลาด และบั่นทอน แต่อย่างน้อยมันสอนเราอยู่ - สังเกตความคิดตัวเองในแต่ละวัน คาดหวังเท่าไร เริ่มต้นแค่ไหน และรู้สึกขอบคุณกับสิ่งที่เจอบ้างไหม หลังจากนั้นสำรวจตัวเองว่ามีความสุขหรือความทุกข์อย่างไรบ้าง

หนังสือ Taking Stock: A Hospice Doctor's Advice on Financial Independence, Building Wealth, and Living a Regret-Free Life ของ Jordan Grumet - เมื่อหมอจำเป็นจะต้องมาสอนเรื่องการลงทุนให้กับคนไข้ ซึ่งความหมายของชีวิตมิใช่เรื่องเงินทองอย่างเดียว แต่มันหมายถึงการใช้ชีวิตอย่างไรให้สุขสมบูรณ์ - ปัญหาของผู้คนส่วนใหญ่ พอถึงเวลาใกล้ถึงความตายเขาก็มักจะย้อนรำลึกถึงอดีตที่ผ่านพ้นมา ซึ่งความหมายของชีวิตจะอยู่ตรงนั้นส่วนใหญ่ - การที่เราลงทุนในหุ้น หรือบริษัทที่เข้าตลาด เราจะได้ผลตอบแทนตามผลกำไรที่เรียกว่าปันผลให้กับผู้ถือหุ้น ซึ่งนั่นจะทำให้เรามีเวลามากยิ่งขึ้น - ถ้าเราได้ใช้ชีวิตอย่างสิ่งที่เราต้องการ โดยการที่เรามีอิสรภาพทางการเงิน เราจะทำงานอะไรอยู่ใน ณ ตอนนี้ แล้วเราจะมีความสุขมากกว่านี้ไหม - เริ่มต้นเรียนรู้จักการลงทุนที่ให้ผลตอบแทนสูงที่สุด และมีความเสี่ยงในกรอบที่เราพอที่จะรับได้ บางครั้งมันยังดีกว่าการลงทุนที่ทำให้เรารวยอย่างรวดเร็วโดยที่มันไม่มีอยู่จริง

มีคนมาปรึกษาว่า ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ เราทำงานกงสี คือทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด ขนาดเราป่วยเข้าโรงพยาบาลเขายังโทรมาบอกให้กลับมาทำงานเลย ถ้าหยุดก็ต้องไปกับครอบครัว เราทำธุรกิจเล็ก ๆ เสริมจากงานเดิม โดยที่ครอบครัวไม่เคยสนับสนุนเลย มีแต่ต่อว่าเรา เรารู้สึกท้อแท้มาก ๆ ที่งานไปได้ดี บางครั้งก็คิดนะว่าเขาไม่อยากให้เราได้ดีรึเปล่า หรือกลัวไม่มีใครทำงานให้ ตอนนี้รู้สึกหมดกำลังใจในการทำงาน และรู้สึกติดลบกับครอบครัวมาก เราควรทำยังไงดีคะ - เราต้องทำความเข้าใจธุรกิจแบบกงสีก่อน อันดับแรกคือทุกคนเท่ากัน และอันดับที่สองทุกคนต้องทำงาน ถ้าไม่ทำงานก็จะไม่ได้ส่วนแบ่ง - เหมือนว่าสมัยก่อนเขาต้องการให้เราทุกคนทำมาหากินกันหมด แล้วก็ป้องกันความเหลื่อมล้ำขึ้น จนบางทีการตีความของแต่ละยุคสมัยก็เลยต่างกัน - บางคนไม่รู้ว่าระบบกงสีนี้มีดีหรือเสียอย่างไรบ้าง ซึ่งมันขึ้นอยู่กับเราว่าเราชื่นชอบไหม แล้วถ้าเราทำอาชีพเสริมแล้วมันได้ดีกว่าจริง ๆ มันอาจจะไม่มีเหตุผลที่ต้องทำงานกับครอบครัว - ปัญหาของการทำงานร่วมกับญาติพี่น้องส่วนใหญ่จะเกิดปัญหาเรื่องผลประโยชน์ที่ทับซ้อนกัน เช่น เราทำมากกว่า เขาทำน้อยกว่า แต่ทำไมเราได้ส่วนแบ่งเท่ากัน เป็นต้น - ทั้งนี้ การเลือกออกแบบชีวิตเป็นเรื่องของอุดมคติ มันขึ้นอยู่กับเงินในกระเป๋าเราและการมีมุมมองที่แตกต่างจากสิ่งที่เราเติบโตมา การแก้ปัญหานี้จะต้องมีคนคอยให้คำแนะนำอย่างเป็นทางการ

ข้อความทวิตจาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทุกคนกำลังอยู่ในขนบธรรมเนียม และกำลังประเมินว่าขนบธรรมเนียมนี้ต่ำกว่าความเป็นจริงที่เราเคยคิดไว้" - ระบอบ ระบบ และขนบธรรมเนียมที่เราอยู่นี้มีกฎเกณฑ์ที่ค่อนข้างชัดเจน นั่นคือเราจะทำอย่างไรผลก็ออกมาเป็นแบบนั้น - เมื่อเรามีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา ในความเป็นจริงแล้วเราไม่สามารถจะบอกได้เลยว่ามันคืออะไร แต่เราบอกได้แค่เพียงมันเป็นอย่างนั้นเท่านั้นเอง - การถูกหล่อหลอมจากบทบาทหนึ่งสู่อีกบทบาทหนึ่งย่อมส่งผลต่อชีวิตในระยะยาว เราอย่าลืมว่าชีวิตเราถูกขับเคลื่อนด้วยความเชื่ออยู่เสมอ - ลองประเมินขนบธรรมเนียมที่เราดำเนินชีวิตมาอย่างชาญฉลาด คิดให้กระจ่างว่าชีวิตเราใช้ไปเพื่ออะไรกันแน่ บางสิ่งดีบางสิ่งไม่ดี มันเป็นเพราะอะไร - ฝึกที่จะตั้งคำถาม และค้นหาคำตอบอย่าปักใจเชื่อสิ่งใดมากเกินไป แม้กระทั่งสิ่งที่เราพบเจอ ความคิดที่เป็นไปในวันนี้ก็ควรตั้งคำถามกับมันเสมอ อย่าประมาทเด็ดขาด

หนังสือ 7 Strategies for Wealth & Happiness: Power Ideas from America's Foremost Business Philosopher ของ Jim Rohn - ไลฟ์โค้ชชื่อดังที่เป็นทั้งอาจารย์และเป็นทั้งไกด์นำทางให้กับผู้คนมากมายมาแล้ว บอกเลยว่าหนังสือเล่มนี้ควรค่าแก่การอ่านอย่างยิ่ง - บางครั้งเราต้องมีอารมณ์ขันบ้างเวลาพูดเรื่องชีวิต เพราะชีวิตเป็นเรื่องที่เข้มงวด ความบันเทิงของชีวิตก็คือส่วนหนึ่งของประสบการณ์เช่นกัน - สิ่งที่เราคิดจะมาเป็นสิ่งที่เราพูด และสิ่งที่เราพูดจะมาเป็นตัวตนของเราในอนาคต โชคชะตาคือผลลัพธ์ของทุกสิ่ง อย่าเพิกเฉยว่าสิ่งเล็ก ๆ ของความคิดจะไม่มีผลอะไร - ความมั่งคั่งร่ำรวยเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ปรารถนา แต่มีน้อยคนที่จะไปถึงก็เพียงเพราะคนส่วนน้อยที่จะพัฒนาตนเองตลอด แล้วอย่าลืมว่ารายได้ของเราจะคล้ายคลึงจากค่าเฉลี่ย 5 คนที่เรารับฟังมากที่สุด - ทำอะไรก็ได้อย่างนั้น กินอะไรก็ได้อย่างนั้น และอ่านหนังสืออะไรก็ได้อย่างนั้น เราอยู่บนโลกที่เรามักจะหลงลืมไปว่า เราทำอะไรบ้างในแต่ละวัน จงใส่ใจปัจจุบันให้มากที่สุด

มีคนมาปรึกษาว่า คบกับแฟนมา 6 ปีแล้วค่ะ ผู้ชายรับราชการ มั่นคงดีค่ะ แต่เราเพิ่งเรียนจบกำลังหางานทำ แต่ที่บ้านเราเริ่มถามเราแต่เรื่องแต่งงาน แต่ตัวผู้ชายเองยังไม่พร้อม เพราะยังมีภาระรับผิดชอบทางบ้านเขาอยู่ อยากรู้ว่าเราควรรอต่อไปไหมหรือจะถอยมาตั้งหลักก่อน ฝากให้คำแนะนำด้วยค่ะ - การคบกับแฟนมากี่ปี อาจจะไม่ใช่ส่วนสำคัญเท่ากับเรื่องของจิตใจ ความพร้อม และภาระรับผิดชอบต่าง ๆ ของชีวิต - หากว่าบ้านเราพร้อม นั่นก็หมายความว่าเราอาจจะต้องไปคุยกับทางแฟนเราและครอบครัวของแฟนเราอีกรอบหนึ่งดู - ไม่มีทางใดที่จะเป็นไปได้ในเรื่องของการตกลงแต่งงานไปมากกว่าความพร้อมเรื่องของฐานะทางการเงิน ลองศึกษาเรื่องการเงินอีกเรื่องหนึ่งด้วย - ความมั่นคงในชีวิตไม่ได้อยู่ที่อาชีพทั้งหมด เพราะเมื่อวิกฤตเข้ามายังชีวิตของเรา ทุกสิ่งทุกอย่างที่เหมือนว่ามั่นคงก็จะเป็นความไม่แน่นอนอีกส่วนไป - ทั้งนี้ มันอยู่ที่ตัวเราเสมอในการตัดสินใจ เพราะว่าความพร้อมเรื่องแต่งงานมันไม่ได้หมายความว่าจะหาผู้ชายหรือใครก็ได้มาแต่งงาน ตัดสินใจดี ๆ ว่าจะเลือกทางไหน

ข้อความทวิตจาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การที่เรายิ่งมองความคิดของตัวเองสูงส่งมากเท่าไร เราก็จะมองความคิดของผู้อื่นต่ำต้อยเท่านั้น - Mark Brooks" - การเปรียบเทียบตัวเองกับผู้อื่นนั้นเป็นเรื่องที่ผู้คนย่อมทำกันอยู่แล้ว แต่การที่เราลองสังเกตตัวเองว่าเราถือตัวเองอย่างไรสำคัญสุด - ยิ่งคิดว่าตัวเองสูง เราจะยิ่งต่ำ แต่การคิดว่าตัวเองต่ำ เราจะยิ่งสูง นี่คือคำพูดแบบง่าย ๆ ที่เราต้องหาคำตอบว่าอะไรที่สูงและอะไรที่ต่ำ - บางคนชอบคิดว่าตัวเองดีแล้ว มันสะท้อนถึงความคิดที่อาจจะยังไม่มีการสอบทานที่ดีเท่าที่ควร เพราะรากฐานสำคัญกว่าการฉาบทา - ส่วนอีกคนกลุ่มหนึ่งที่มักจะคิดว่า ชีวิตไม่ต้องไปเทียบเคียงกับใครเขา ชีวิตใครชีวิตมันเราแค่มีความสุขตามอัตภาพ สิ่งนี้ย่อมมองผู้อื่นเหมือนแรงบันดาลใจ - ปัญหาของผู้คนส่วนใหญ่คือคิดว่าสังคมคือมาตรวัดที่ต้องใช้ เราต้องดูดีตลอดเวลา เราต้องมีความสุข และเราต้องประสบความสำเร็จ สิ่งเหล่านี้จะทำร้ายเรามากที่สุด

หนังสือ Make No Small Plans: Lessons on Thinking Big, Chasing Dreams, and Building Community ของ Elliott Bisnow, Brett Leve, Jeff Rosenthal and Jeremy Schwartz - ถ้าคิดจะสร้างจงอย่าสร้างอะไรเล็ก ๆ จงสร้างอะไรที่มีผลกระทบต่อคนหมู่มาก นี่อาจจะเป็นเป้าหมายของชีวิตหนึ่งที่รู้สึกต้องการทำบ้างสิ่ง - เป้าหมายเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง แต่เราไม่สามารถจะกำหนดเป้าหมายได้ถ้าเราขาดความหมายในการใช้ชีวิต - การสร้างกลุ่มคนที่เชื่อในสิ่งเดียวกัน รักในสิ่งเดียวกัน และศรัทธาในสิ่งเดียวกันนั้น จึงไม่ใช่เรื่องง่าย เราจึงต้องค้นหาว่าจะรวบรวมคนเหล่านี้ได้อย่างไร - ไม่ว่าจะทำอาชีพอะไร ที่เราสามารถสร้างแรงกระเพื่อมให้กับผู้คน สังคม หรือสิ่งแวดล้อม เรานั้นสามารถที่จะเข้ารวมกับกลุ่มและมาแชร์ประสบการณ์ร่วมกันได้ - ทั้งนี้ ทุกวันนี้เราไม่ได้สนทนากันอย่างแท้จริง ยิ่งเราห่างไกลการสนทนา เราจะไม่สามารถเข้าใจอารมณ์และความรู้สึกมวลรวมได้เลย องค์กรนี้จึงอุบัติขึ้นเพื่อสิ่งนี้

มีคนมาปรึกษาว่า โหงวเฮ้งเชื่อถือได้มากน้อยแค่ไหนเหรอ ว่าคนนี้เป็นคนดีหรือไม่ดี แล้วแบบนี้คนที่หน้าตาไม่ดีไม่ตรงตามหลักที่ดี ก็จะเป็นคนที่ไม่ดีใช่รึเปล่า - โหงวเฮ้งคือศาสตร์ที่ว่าด้วยเรื่องของใบหน้า รูปร่าง และความสมมาตรโดยใช้หลักนรลักษณ์ศาสตร์และหยินหยางรวมกัน - ถ้าเราโหงวเฮ้งไม่ดีนั่นก็แปลว่า โอกาสที่เราจะมีชีวิตที่ดีก็จะน้อยลง แต่ว่ามันขึ้นอยู่กับผิวพรรณ สีหน้า แววตา หลายอย่างมากกว่าแค่ใบหน้าอย่างเดียว - หลายคนเชื่อว่าชีวิตจะถูกกำหนดด้วยใบหน้า ซึ่งในความเป็นจริงแล้วมันถูกกำหนดในทุกสรรพสิ่ง ท่าทาง การเดิน การมอง สายตา และทุกอิริยาบถที่เราทำ - ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงได้ หน้าตาเราจากวัยเด็กสู่วัยรุ่นก็หน้าตาแบบหนึ่ง พออายุมากขึ้นก็เปลี่ยนไปอีกแบบหนึ่ง มันคือการเปลี่ยนแปลงของวาสนาเราเอง - ความเชื่อเป็นสิ่งที่อยู่คู่มนุษย์มาช้านาน เรามีความเชื่อและความงมงายมาตั้งหลายพันปีก่อนหน้านี้ มันอาจจะเป็นส่วนหนึ่งที่พอทำนายทายทักได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง

ข้อความทวิตจาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การย้ำเตือนเป็นช่วง ๆ ว่าการที่เรามีรายรับเท่าไหร่จำเป็นอย่างยิ่ง อย่าคิดว่าการคาดการณ์รายรับเป็นเรื่องควรเพิกเฉย เพราะมันจะส่งผลทำให้เราพลาดคำนวณรายได้ในระยะยาว" - รายรับคือบ่อน้ำแห่งความหวังของเราในทุกเดือน หากเราลืมที่จะคาดการณ์หรือวางแผนมันจะทำให้รายจ่ายเราเกินตัว - การวางแผนทางการเงินจะส่งผลทำให้เรามีวินัยทางการดำเนินชีวิตมากยิ่งขึ้น อย่าลืมเด็ดขาดที่เราจะต้องวางแผน วางแผน และวางแผน - หากเรามีวินัยสูงขึ้นให้เราเลื่อนขั้นไปเป็นการทำงบการเงินรายปี เช่น เรามีรายรับและรายจ่ายอย่างไรบ้าง เพื่อดูการใช้จ่ายของเราว่าหนักเบาเพียงใด - สิ่งที่เรียกว่าเงินไม่เข้าใครออกใคร ฝึกฝนในชีวิตประจำวันในเรื่องการเงินอยู่เสมอ ถึงแม้ว่าเราจะไม่มีเงินแต่การเพิกเฉยมีผลร้ายแรงมากกว่าโรคร้ายบางโรคอีก - เริ่มต้นทำบ้างสิ่งเกี่ยวกับการทำให้ความมั่นคงต่อชีวิตมากขึ้น เพราะเราอายุมากขึ้นเรื่อย ๆ แถมอนาคตก็เป็นสิ่งที่ไม่แน่นอนว่าวิกฤตการเงินจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่

หนังสือ The Daily Trading Coach: 101 Lessons for Becoming Your Own Trading Psychologist ของ Brett N. Steenbarger - ในทุกวันเราจำเป็นจะต้องฝึกฝนในการเทรด ซึ่งการเทรดที่ดีที่สุดคือการฝึกฝนในทุกวันแบบไม่มีวันหยุดพัก - เมื่อเราไม่หยุดที่จะพัฒนาศักยภาพยืดหยัดในการหาเงินผ่านตลาดทางการเงิน เราจำเป็นจะต้องเรียนรู้บทเรียนแรกของชีวิต - อย่าไล่ราคาหุ้นเด็ดขาด รอราคาหุ้นให้มาถึงเส้นค่าเฉลี่ยดังกล่าว ไม่ว่าจะเป็นการตั้งระบบในรูปแบบใด - ลองสังเกตชีวิตและความคิดของตัวเองว่า เราชื่นชอบตลาดไหนไม่ว่าจะเป็น ตลาดหุ้น ตลาดอัตราแลกเปลี่ยนหรือว่าตลาดโภคภัณฑ์ - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้เป็นการที่ทำให้เราเรียนรู้เรื่องการเทรดโดยเฉพาะจิตวิทยาในการหาเงิน ให้เราสังเกตว่าเราต้องการอะไรในตลาดแล้วหาสิ่งนั้นให้เจอ

มีคนมาปรึกษาว่า สามีเรามีคนอื่น แต่เขาไม่ยอมออกไปจากชีวิตเราและลูก เขาไปกับผู้หญิงคนใหม่แบบเปิดเผย บ้านที่อยู่คือเราสร้างมาด้วยกัน แต่ในที่ดินของยายเราค่ะ และเราก็ไม่สามารถที่จะหนีออกไปที่ไหนได้ เพราะมีลูกชายเป็นเด็กออทิสติก และลูกสาวอีกคนนึงค่ะ เราจะใช้ชีวิตยังไงต่อไปดีคะ เราเจ็บปวดมากที่เห็นเขากับผู้หญิงคนนั้น เราไม่มีทางเลือกอะไรเลยในตอนนี้ - การอยู่ร่วมกันฉันสามีภรรยา จำเป็นจะต้องปรับตัวเข้าหาซึ่งกันและกัน หากคนใดไม่ต้องการจะปรับตัวคนนั้นย่อมทุกข์ใจกว่า - เมื่อมีมือที่สามเข้ามายังความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ ให้ระลึกไว้เสมอว่าเราไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกเสียจากเข้าใจตามสิ่งที่เป็นไป - หากเรามีภาระรับผิดชอบ เช่น มีลูก มีหนี้สิน รวมไปถึงมีปัญหาที่ตามมาอีกมากมาย เราต้องลดแรงกระแทกลงด้วยการหาพื้นที่ในการใช้ชีวิต - แล้วการที่มีคนหนึ่งคนไม่ยอมออกจากความสัมพันธ์ ไม่ว่าจะเป็นเพราะเหตุใด ให้เราคิดเผื่อใจไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ เลยว่า เราจะใช้ชีวิตอย่างไรต่อไปต่อจากนี้ - ปัญหาของการนอกใจเพิ่มขึ้นสูงขึ้นมาก เพียงเพราะเรามีความต้องการที่ไม่สิ้นสุด การถือศีลย่อมลดน้อยลง มันเหมือนว่าคนเราสมัยนี้นึกถึงแต่ตัวเองกันทั้งนั้น

ข้อความทวิตจาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ประหยัดอดออมให้เหมือนเราเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย และลงทุนในสินทรัพย์ที่สร้างผลตอบแทนในระยะยาวเหมือนเราเป็นคนมองโลกในแง่ดี" - หากเราเริ่มต้นที่จะอดออมเงิน ไม่ว่าจะเป็นฝึกที่จะแยกกระเป๋ากิน ใช้ และเก็บเพื่อเกษียณ เราก็จะมีความสุขมากขึ้น - หัดมองโลกในแง่ร้ายเอาไว้บ้าง เช่น ถ้าเราไม่มีเงินใช้รักษาตอนเจ็บป่วยจะทำอย่างไร หรือว่าถ้าเราต้องการใช้เงินกรณีฉุกเฉินเรามีสำรองเงินส่วนนี้ไว้ไหม - แต่ในการลงทุนนั้นเราต้องมองแบบแง่ดีเอาไว้ด้วย เช่น ถ้าเราลงทุนในสินทรัพย์ที่เรารู้จัก และมีข้อมูลมันมากพอแล้ว เราก็ต้องเชื่อมั่นว่าอนาคตมันจะดีขึ้น - บริบทของมุมมองสำคัญมากต่อการตัดสินใจ ทัศนคติต่อการเงินของเราก็ย่อมส่งผลต่ออนาคตของเราสืบไป สังเกตตัวเองว่าชีวิตประจำวันเราใส่ใจเรื่องการเงินแค่ไหน - ทั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นการออมเงินหรือว่าการลงทุน มันจะเป็นส่วนต่อขยายสำหรับการเงินของเราอย่างหาที่สุดมิได้ ฝึกฝนตั้งแต่ตอนนี้ ยิ่งเริ่มเร็วยิ่งรู้เร็ว อิสรภาพทางการเงินก็อยู่แค่เอื้อม

หนังสือ Life Force: How New Breakthroughs in Precision Medicine Can Transform the Quality of Your Life & Those You Love ของ Tony Robbins - สุขภาพเป็นสิ่งที่สำคัญ โดยเฉพาะสุขภาพใจที่เราควรจะให้ความสำคัญมากที่สุดเพราะมันส่งผลต่อร่างกาย - โรคมะเร็งน้อยลงกว่าสมัยก่อน แต่ก็เพิ่มอัตราเร่งที่สูงกว่าสมัยก่อนเช่นกัน เราจึงต้องสังเกตร่างกายตัวเองทุกวัน - อย่าลืมวางแผนการกิน การนอน และการใช้ชีวิต เพราะถึงแม้การวางแผนจะดูวุ่นวายในช่วงเริ่มต้น แต่มันทำให้ชีวิตสุขสมบูรณ์ - มีหลายคนที่ไม่เคยออกกำลังกาย หรือว่าประมาทในการใช้ชีวิตว่า ไม่จำเป็นต้องออกแรงไปกับร่างกายนี้ แต่หารู้ไม่ว่าการออกกำลังกายคือสิ่งสำคัญมาก - โรคอ้วน และโรคเบาหวานก็ยังเป็นเรื่องกวนใจสำหรับคนที่ชอบกินของหวานเป็นประจำ รวมไปถึงระบบเผาผลาญของร่างกายที่จะถดถอยลงไปทุกวัน

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ ขอคำปรึกษาและคำแนะนำค่ะ พอดีว่าเราคบกับแฟนกันมาประมาณ 10 เดือนแล้วค่ะ ขออนุญาตเล่าแบบแบ่งการกระทำเป็นสองฝ่ายนะคะ คือทางฝ่ายเราระหว่าง 1-6 เดือนที่คบกันมา เราได้พาแฟนไปเจอหรือแนะนำกับคนที่สนิทบ้าง ถ้าคนไหนไม่สนิทแต่บังเอิญเจอกัน ก็จะแนะนำปกติว่าคนนี้คือแฟนเรานะ พอเข้าเดือนที่ 7 เราก็พาแฟนไปรู้จักกับครอบครัว ส่วนแม่และพ่อก็โอเคไม่ติดอะไร ส่วนอีกฝ่ายก็มีแค่พาไปแนะนำกับกลุ่มเพื่อนที่สนิทกันประมาณ 6-7 คน ส่วนเพื่อนของเขาที่ไม่สนิท หรือคนรู้จักที่บังเอิญมาเจอเรา เขาจะแนะนำว่าเราเป็นน้องทุกครั้งเลยค่ะ จนมันทำให้เรารู้สึกน้อยใจว่าทำไมเขาไม่ยอมให้เกียรติเรา เลยทำให้ทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมาก พอเราถามว่า ถ้าเราแนะนำเขาว่าเป็นพี่บ้างล่ะ เขาจะรู้สึกยังไงบ้าง โอเคไหม เขาก็ตอบกลับมาว่า ก็แล้วแต่เรา ว่าเราอยากจะแนะนำให้คนอื่นรู้จักเขาในสถานะอะไร เขาบอกเราว่าเมื่อถึงเวลาก็บอกเองแหละ แต่เราก็ถามต่อไปว่าแล้วเมื่อไหร่จะบอกสถานะให้ชัดเจน กำหนดวันได้ไหม แล้วต้องรออีกนานแค่ไหน เราเลยอยากปรึกษาว่า เราร้องขอมากเกินไปไหม เรารู้สึกแย่มาก เพราะส่วนตัวเราอยากแนะนำตลอดเวลาว่าเขาคือแฟน ส่วนมุมของเราคือ เราคิดว่าเมื่อคบหากันแล้ว การแนะนำให้คนอื่นรู้จักในฐานะแฟน เป็นเรื่องที่ต้องทำจริง ๆ เพราะถือว่ามันคือการให้เกียรติกันค่ะ แล้วการที่เราคิดแบบนี้มันคือการที่คิดมากไปไหมคะ แล้วควรมีวิธีแก้ปัญหาเรื่องนี้ยังไงดีคะ - ถ้าเรารู้สึกไม่ดีกับการที่แฟนเราไม่ยอมบอกสถานะกับคนอื่นก็ให้เราเผื่อใจไว้ว่า แฟนเราเขาอาจจะไม่รู้สึกอะไรมาก - บางคนก็ต้องรอให้มั่นใจก่อนแล้วค่อยบอกคนอื่น เพราะไม่อยากตอบคำถามว่าทำไมเลิกคุยกันแล้ว มันแล้วแต่คนเลยเรื่องนี้ - การให้เกียรติกันเป็นพื้นฐานของความสัมพันธ์ซึ่งแต่ละคนรับรู้การให้เกียรติกันและกันต่างมุมมองกัน เราจึงต้องสนทนากัน - ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน และความรักก็นิยามแตกต่างกันในแต่ละปัจเจกชนให้เราต้องเผื่อใจเอาไว้ด้วย ไม่ว่ากรณีใดก็ตาม - ทั้งนี้ ความพร้อมของแต่ละคนต่างกัน บางคนอาจจะเน้นที่ความรู้สึกบางคนอาจจะเน้นไปที่เวลา มันจึงต้องหาตรงกลางร่วมกันตลอด

ข้อความทวิตจาก Yuval Noah Harari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดที่สามารถจัดการในการปรับตัว ที่จะให้เข้ากับสภาวการณ์ได้รวดเร็วเท่ากับโฮโมเซเปี้ยนส์ วาฬนั้นแตกต่างกับเซเปี้ยนส์ตรงที่มันไม่สามารถวิวัฒนาการร่างกายมันเพื่อที่จะเปลี่ยนน่านน้ำของทะเล แต่มนุษย์ประดิษฐ์เครื่องมือเพื่อสิ่งนี้" - เรือคือสิ่งประดิษฐ์ที่สัตว์อื่นไม่สามารถทำได้ และอีกหลายนวัตกรรมของมนุษย์ที่สร้างมันขึ้นมา - การแก้ไขปัญหาของมนุษย์นั้นเริ่มถึงจุดอิ่มตัว เพียงเพราะในความเป็นจริงแล้ว มนุษย์ต้องการเพียงแค่ปัจจัยสี่ในการดำรงชีวิต - ถึงแม้ว่าเราจะเป็นมนุษย์ที่ชาญฉลาด แต่เราก็มักจะแพ้ภัยตัวเองอยู่เสมอ ซึ่งต่างจากสัตว์อื่นที่มักจะแพ้สัตว์ที่แข็งแกร่งกว่า - การปรับตัวเป็นสิ่งเดียวที่มนุษย์ทำได้ยอดเยี่ยมเหนือสัตว์อื่น รวมไปถึงความคิดสร้างสรรค์ก็เป็นตัวที่ทำให้เรามีระบบระเบียบมากขึ้น - ทั้งนี้ การเรียนรู้ว่าเราเกิดมาเป็นมนุษย์ มันคือการตระหนักรู้ว่าเราควรทำสิ่งใดมากที่สุดใน ณ วันนี้ ไม่เพิกเฉยต่อชีวิตแต่ให้เข้าใจชีวิตให้มาก

หนังสือ The Prosperity Paradox: How Innovation Can Lift Nations Out of Poverty ของ Clayton M. Christensen, Efosa Ojomo and Karen Dillon - เมื่อนักการจัดการระดับโลกได้มารังสรรค์การเรียนรู้เรื่องของนวัตกรรมจะสามารถยกระดับชีวิตขึ้นมาได้หรือไม่ - ตลาดรับรู้ว่าการลงทุนเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญต่อภาคเศรษฐกิจ แต่ในความเป็นจริงแล้วเราจะลงทุนไม่ได้ถ้าไม่มีสินค้าหรือบริการ - ทวีปแอฟริกาหลายประเทศกำลังประสบปัญหาเรื่องการคิดค้นสิ่งใหม่ ๆ แต่แน่นอนว่าการเห็นประเทศเกิดใหม่ก็ย่อมมีนิมิตหมายที่ดีเช่นกัน - ถ้าหากว่าเราต้องการให้ทุกประเทศมีความมั่งคั่ง สิ่งนั้นย่อมเกิดความโกลาหลต่อระบบการเงิน เพราะระบบทุนนิยมออกแบบมาเพื่อมีประเทศที่ร่ำรวยและยากจนเสมอ - ทั้งนี้ การจะจัดระบบใหม่ให้ประเทศที่ยากจนกลับมาร่ำรวยได้ อาจจะมีหนทางเพียงทางเดียวนั่นคือการคิดริเริ่มในการสร้างสิ่งที่มาแก้ปัญหาให้กับคนทั่วโลก ซึ่งสิ่งนี้เป็นโจทย์ที่ยากตลอดมา

มีคนมาปรึกษาว่า คืออยากรู้ว่าพ่อแม่บ้านไหนบ้างที่ชอบบงการชีวิตลูก ๆ บอกซ้ายต้องซ้าย บอกขวาต้องขวา ถ้าไม่ได้ดังใจก็บอกว่าอกตัญญู ใช้ชีวิตมาเหนื่อยมาก อย่างตอนนี้ทำงานกิจการต่อจากที่บ้าน พอไม่ถูกใจก็เอาเรื่องสมบัติเงินทองมาพูด ตอนนี้อยากไปหางานทำเองแล้ว เคยเป็นลูกจ้างมายังไม่เหนื่อยขนาดนี้เลย - ปัญหาของแต่ละครอบครัวต่างกัน บางคนชอบใช้ความเผด็จการ หรือบางคนชอบใช้ธรรมาธิปไตย - การจัดการของแต่ละคนจะขึ้นอยู่กับวัฒนธรรมของแต่ละคน ว่าเขาเข้าใจ ตีความ และตระหนักต่อสิ่งใดที่สุด - การขู่เรื่องจะไม่ให้มรดกเป็นกันหลายครอบครัวมาก โดยส่วนมากคือคนที่ขู่มักจะคิดว่าเงินคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตสิ่งเดียว - ลองหาโอกาสตัวเองให้ได้พิสูจน์ตัวเองต่อไป ถ้าคิดว่ามันมีทางอื่นให้เราเดินก็ลองดูก็ได้ไม่เสียหายอะไร แต่การปะทะกับพ่อแม่จึงไม่สมควร - ทั้งนี้ ฝึกฝนทักษะต่าง ๆ ในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็นการหาเงินหาทอง หาอาชีพการงานที่ตอบโจทย์ที่สุด เพราะไม่มีอะไรดีที่สุดจนกว่าเราจะมีประสบการณ์

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ถ้าเราสามารถเป็นคนที่ควบคุมตัวเองได้ทั้งหมด เราจะไม่ถูกควบคุมจากสิ่งใดอีก" - ปัญหาของคนส่วนใหญ่คือเรามักจะโดนควบคุมจากสิ่งที่เราไม่ชอบและไม่พอใจ แต่เราก็ไม่เคยที่จะพยายามควบคุมตัวเองเลย - การที่จะควบคุมตัวเองได้นั้น เราก็แค่เพียงฝึกฝนใจให้มันเป็นไปตามสิ่งที่เราเลือกสรร โดยจะต้องค่อย ๆ ฝึกฝนอย่างช้า ๆ ด้วย - ความสุขในชีวิตจะเนื่องด้วยมาจากปัญหาที่เราพบเจอในแต่ละวัน เพียงเพราะเราควบคุมปัญหาให้อยู่ในกรอบแคบตามความปราถนาของเราเอง - ใครที่กำลังคิดว่าการควบคุมตัวเองเป็นสิ่งที่ยากอย่างยิ่ง ความเข้าใจนั้นไม่ใช่ความเข้าใจที่ผิดอะไร เพียงแต่เราแค่ต้องยอมรับว่าเราจะควบคุมตัวเองไปเพื่อสิ่งใด - วันนี้คือวันแรกของการเริ่มต้นเปลี่ยนวิถีชีวิต ปรับความคิดทัศนคติใหม่ทั้งหมด ลองเริ่มต้นทำอะไรสักอย่างหนึ่ง เช่น ออกกำลังกาย อ่านหนังสือ หรือว่าเปลี่ยนนิสัยที่ก่อเกิดผลเสียในระยะยาว

หนังสือ Unscripted: Life, Liberty, and the Pursuit of Entrepreneurship ของ M.J. DeMarco - การใช้ชีวิตจากแบบแผนหรือที่เรียกว่าสคริปต์นั้น ไม่สามารถใช้ได้ในยุคปัจจุบันนี้อีกต่อไป - แล้วสิ่งที่เราจะทำตามแบบแผนนั้นจะเป็นไปด้วยดีมากน้อยเพียงใด แต่ในแง่มุมของผู้ประกอบการนั้นจึงเป็นเหมือนเรื่องขายฝัน - ถ้าเราอยากจะใช้ชีวิตให้ดีมากกว่าคนอื่น เราก็ต้องทำสิ่งที่แตกต่างมากกว่าคนอื่น นั่นคือสิ่งที่ต้องทำ มันเป็นเพียงทางเดียวเท่านั้น - ทางเดิม ๆ ก็คือทางเดิม ๆ เพราะการเปลี่ยนแปลงให้เป็นสิ่งใหม่ จำเป็นต้องใช้ความกล้าหาญอย่างมาก นั่นคือหนทางที่ยากแต่งดงาม - ทั้งนี้ คนทุกคนจะมีวิถีทางของชีวิตที่แตกต่างกันไป มันจึงไม่ใช่คำตอบของทุกชีวิต นั่นจึงเป็นโอกาสของชีวิตว่าเราแตกต่างมันจึงเกิดความหลากหลายขึ้น

มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้อายุ 24 ปี มีปัญหากับทางบ้าน เรื่องเงินทองค่ะ ทุก ๆ เดือนตอนเวลาเงินเดือนเราออกตั้งแต่ทำงานมาคือต้องให้ที่บ้านเดือนละ 5,000 บาท ทำแบบนี้มาเรื่อย ๆ มา 1-2 ปีแล้ว ทางบ้านก็มีหนี้สินอยู่ก้อนหนึ่งประมาณ 70,000 กว่าบาทค่ะ ส่วนตัวเราเองก็มีกู้ซื้อบ้านตัวเองไปแล้ว ก็ตั้งใจจะเอาเงินส่วนที่เหลือจากการซื้อบ้านมาให้ทางบ้านปิดหนี้สินที่คงค้างไว้ แต่สรุปแล้วไม่เหลือเงินจากการซื้อบ้านเลย เราก็เลยบอกกับที่บ้านว่าจะไม่ได้ให้เงินแล้วนะ เพราะต้องเอามาจ่ายค่าบ้านของตัวเองเหมือนกัน ส่วนหนี้ตัวนั้นจะหาทางช่วยเอามาใช้หนี้ให้ ตอนนี้ก็คืองงว่าเงินที่เราเอาให้ไปเขาทุก ๆ เดือนมันไม่ทำให้หนี้ลดลงเลยเหรอ โทรหากันคุยกันก็มีแต่ให้หาเงินให้ มีอยู่มาวันหนึ่งก็โทรมาบอกกับเราว่าให้รีบหาเงินให้หน่อย จะเอาตอนนี้เลยซึ่งมันก็เป็นเงินจำนวนไม่น้อย แต่เราก็บอกว่าเราหาให้ไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าจะหาให้จากไหน ที่ไหน เพราะเงินที่เรามีตอนนี้ก็ต้องเอาไปจ่ายหนี้ครั้งก่อน ๆ ที่ยืมมาให้เหมือนกัน เขาก็ตัดบทกับเราว่า มันผิดที่เรากู้ซื้อบ้าน บอกว่าเราไม่ช่วยแล้วก็บอกว่าเราผิดอีก แล้วเราก็เสนอไปว่าเราจะขายของทุกอย่างเพื่อเอาเงินไปให้ แถมให้เงินเท่าไรก็ไม่พอ หนี้สินมันไม่ลดลงเลย เราแค่อยากรู้ว่าเราผิดมากใช่ไหม ที่ต้องการอยากจะมาใช้ชีวิตของตัวเอง พยายามหาทางออกให้กับทางบ้านมาตลอด แต่มันก็ต้องใช้เวลา แต่เขาก็ไม่เข้าใจสิ่งที่เราทำ เราก็อธิบายไปทั้งหมดแล้วแต่ก็ไม่ฟังเราเลย เดี๋ยวก็ให้เราหาเงินมาให้แล้วต้องเอาตอนนี้เท่านั้น พอไม่ให้ก็เหมือนจะว่าแบบตัดเราออกจากครอบครัวไปเลย เพราะไม่ได้ส่งเงินไปให้ แล้วโทษเราตลอดว่าไม่ช่วยเหลือ อยากรู้ว่าต้องวางตัวยังไงต่อไปดีคะ - เราต้องแยกแยะระหว่างเราทำดีที่สุด กับเราทำตามความคาดหวังของอีกคน ซึ่งมันไม่มีวันบรรจบกันได้จริง - เมื่อความคาดหวังของอีกคนหนึ่งมีมากกว่า การกระทำของเราแน่นอนว่าการกระทำของเราย่อมไม่มีผลพวงที่ดีขึ้นมาได้เลย - การทำหน้าที่ลูกที่ดีคือการตอบแทนพระคุณ ตามฐานะที่เราพึงมีเท่านั้น อย่าเตี้ยอุ้มค่อมหรือว่าอย่าฝืนโดยใช่เหตุ เพราะไม่เช่นนั้นจะมีการเงินที่พังพินาศกันหมด - สังเกตตัวเองให้มาก ๆ เราทำหน้าที่ดีที่สุดไปแล้ว หลังจากนี้เราก็แค่ทำอะไรให้กับตัวเราเองบ้าง อย่าสนใจคำพูดของคนอื่นถึงแม้เขาจะเป็นคนในครอบครัวเราก็ตาม - รู้จักตัวเองว่าเราคือใคร และเราสามารถทำอะไรได้บ้าง บางคนเข้าคำพังเพยที่ว่ามือไม่พายเอาเท้าราน้ำ ที่ไม่ยอมช่วยให้กำลังใจเราด้วยแถมยังมาว่าซ้ำเติมเราอีก

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การยืดหยุ่นต่อความอุตสาหะจะเป็นทักษะ ที่สร้างให้เรามีมุมมองที่เป็นบวกต่อเหตุการณ์ที่เป็นลบเสมอ" - ถ้าเราไม่มีความยืดหยุ่นในการใช้ชีวิตเราก็จะไม่สามารถยืนหยัดต่อสู้กับอุปสรรคใด ๆ ได้อย่างดีเยี่ยมเลย - บางทีเราก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปในสิ่งที่เราไม่เคยได้รับรู้มัน - เมื่อเราประสบเหตุการณ์ที่เลวร้ายในชีวิต มันมีสองทางเลือกนั่นคือ เราจะคิดในแง่ดีกับมันหรือว่าเราจะมองมันในแง่ลบ - แน่นอนการมองโลกในแง่ดี ก็ต้องปรับให้เข้ากันกับความจริงเสมอ เราต้องเรียนรู้ความแตกต่างไม่ใช่เรียนรู้จากสิ่งที่เราอยากให้มันเป็นไป - ความจริงเป็นสิ่งเดียวที่เราต้องนำไปปรับใช้ให้ได้ ถ้าเราไม่ปรับใช้ตามความจริง มันจะส่งผลให้เราเพิกเฉยต่ออนาคตที่เราไม่สามารถคาดการณ์มันได้เลย

หนังสือ Rewire for Wealth: Three Steps Any Woman Can Take to Program Her Brain for Financial Success ของ Barbara Huson - เมื่อพูดถึงธุรกิจบางครั้งเราก็จะเชื่อมโยงไปถึงความสำเร็จ โดยส่วนใหญ่ผู้ชายจะมาทางนี้มากกว่าผู้หญิง - ลองนึกภาพว่า นักธุรกิจหญิงที่มีความมุ่งมาดปรารถนาต่อความสำเร็จทางการเงิน ไม่ว่าจะเป็นความมั่งคั่งของชีวิตก็ตาม - โดยส่วนมากเรามักจะถูกสอนมาว่า ผู้หญิงต้องทำงานบ้าน ผู้ชายต้องออกไปหารายได้ แต่หนังสือเล่มนี้คือมุมมองใหม่ที่ไม่ต้องทำตามแบบแผนเดิม - เปลี่ยนระบบของสมองด้วย 3 วิธีคือ 1. จดจำ 2. เปลี่ยนกรอบการคิด และ 3. การตอบสนองต่อสิ่งเร้าในแบบใหม่ หากว่าทำตามแล้วก็มีแนวโน้มที่จะมั่งคั่งได้ - ทั้งนี้ อย่าลืมที่จะทำให้สมองนั้นตระหนักรู้ด้วย 3 วิธีการดังนี้คือ 1. การยืนหยัดที่จะทำต่อเนื่อง 2. การฟูมฟัก และ 3. การทำซ้ำ เพื่อที่จะให้สมองนั้นปรับตัวได้อย่างชาญฉลาด

มีคนมาปรึกษาว่า เราเครียดมากสุด ๆ เรื่องพ่อป่วยและเรื่องญาติ มาเกือบ 3 เดือนแล้วค่ะ มันมีมาตลอด แรก ๆ ก็ร้องไห้หนัก แล้วตามมาด้วยนอนไม่หลับ จนตอนนี้ไร้อารมณ์ ไม่ร้องไห้ ถึงเศร้าแค่ไหนก็ร้องไม่ออก ไม่มีทั้งความสุข ความเศร้า เหมือนว่าอารมณ์มันนิ่งแบบเป็นเส้นตรงทั้งที่เราก็เครียดจัดมาก ๆ อยากรู้ว่าถ้าเป็นแบบนี้ต้องไปพบแพทย์ไหม - ถ้าเราเครียดกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามากเกินไป เราจะไม่สามารถยืนหยัดต่อสู้กับปัญหาต่อไปได้เลย - ลองคิดว่าปัญหาที่แก้ได้กับแก้ไม่ได้ มันเป็นอย่างไรแล้วเราสามารถจัดการปัญหาได้จริง ๆ รึเปล่า - การไปพบแพทย์ก็ขอให้เป็นสิ่งที่เราจำเป็นต้องทำจริง ๆ ถ้าเราไม่ไหวและรู้สึกว่าต้องการที่พึ่งทางใจ - ความสุขในชีวิตส่วนใหญ่จะค่อนข้างเย็นชาไปแล้ว ถ้าเราลืมความหมายว่าชีวิตเราใช้ไปเพื่อสิ่งใด - ทั้งนี้ ถ้าเรารู้สึกหมดอาลัยตายอยากกับชีวิต เราก็แค่เรียนรู้ที่จะปรึกษาคนที่ควรปรึกษา แต่อย่าลืมว่าเราต้องโอบกอดตัวเองบ้าง

ข้อความทวิตจาก Tom Bilyeu ได้เขียนข้อความไว้ว่า "อย่าหลับหูหลับตาเชื่ออารมณ์ของตัวเอง" - ถ้าเราไม่เห็นอารมณ์ตัวเองในแต่ละวัน เราจะไม่สามารถตกตะกอนในชีวิตได้เลย - การสังเกตตัวเองในทุกวันย่อมส่งผลต่ออารมณ์ที่ดี รวมไปถึงการนอนหลับที่สมบูรณ์และสุขภาพจิตที่แข็งแรง - บางทีการสังเกตว่าจิตสำนึกเรามีทิศทางใด ย่อมสะดวกกว่าการไปคลำหาว่าชีวิตควรเดินทางไหนมากกว่า - หากจิตสำนึกเราเป็นไปในสิ่งที่ดี เราก็จำเป็นจะต้องเชื่อสัญญาณเหล่านั้น เพราะการเชื่อและทำตามย่อมให้ผลดีที่สุด - ทั้งนี้ ให้ดูจิตสำนึกเอาไว้เป็นหลัก บางอารมณ์สามารถเชื่อถือได้ บางอารมณ์ต้องกลั่นกรอง รวมถึงบางอารมณ์ควรเพิกเฉยไป

หนังสือ Living Untethered: Beyond the Human Predicament ของ Michael A. Singer - การใช้ชีวิตที่ไร้ซึ่งพันธนาการ จำเป็นจะต้องรู้ว่าสิ่งใดบ้างคือพันธะของชีวิต - อยู่กับสิ่งที่มี ใช้กับสิ่งที่เป็น และดื่มด่ำกับธรรมชาติรอบตัว นี่คือสิ่งที่สำคัญของชีวิต - ตราบใดที่เราไม่เข้าใจชีวิต ตราบนั้นชีวิตก็จะไม่เข้าใจเรา เราจำเป็นจะต้องเรียนรู้จักชีวิตให้มาก - ธรรมะกับธรรมชาติคือสิ่งเดียวกัน มันคือหนึ่งเดียวที่เราอยู่กับมันมาทั้งชีวิต ให้สังเกตให้มากแล้วจะมีความสุขเอง - การเพิกเฉยสิ่งต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นจิตใจ ความคิด และสิ่งแวดล้อม ก็มักจะพลาดความหมายของชีวิตไป การตามหาความหมายจำเป็นต้องใส่ใจ

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องปรึกษาเกี่ยวกับชีวิตครอบครัว คือวันนี้พ่อได้มาพูดกับเราว่า ถ้าเราได้งานทำ แล้วน้องเราเรียนจบ หรือว่าพ่อแม่หมดหนี้ที่มีร่วมกัน พ่อเราจะเลิกกับแม่ แล้วออกไปอยู่ข้างนอกให้เราอยู่กับแม่และน้อง โดยให้เหตุผลว่าทางที่เดินมากับแม่วันนี้มันสวนทางกัน ไม่มีความสุขเหมือนในอดีต ซึ่งพ่อเคยพูดกับเรามาว่าจะเลิกกับแม่มาก่อนแล้วประมาณ 2-3 ครั้ง แต่ไม่เคยพูดลงรายละเอียดขนาดนี้ เราจะรับมือกับเหตุการณ์นี้ หรือว่ามีวิธีแนะนำอย่างไรบ้าง เราเครียดมากร้องไห้ตลอดเวลาเลย ไม่อยากพูดกับใครค่ะ - ถ้าเรื่องราวของปัญหามันไม่ใช่ของเรา และเราไม่สามารถจะแก้ไขอะไรได้เลย ก็จำเป็นต้องปล่อยวาง - บางทีพ่อแม่เราเขาอาจจะมองว่าที่อยู่มาก็คงเต็มที่แล้ว หรือว่าอีกมุมมองนึงก็อาจจะแค่ระบายที่อดทนใช้ชีวิตกันมา - เราไม่จำเป็นจะต้องไปอินมาก เพราะยิ่งรู้สึกกับเรื่องราวมากไปมันจะทำให้เราไม่สามารถโฟกัสกับชีวิตของตัวเองได้ - ใส่ใจเรื่องที่ควรใส่ใจ อาจจะต้องคุยกับแม่ดูก่อนว่า เรื่องทั้งหมดมันเป็นอย่างไร แล้วค่อย ๆ คิดหาทางออกร่วมกัน - ทั้งนี้ ปัญหาครอบครัวเป็นปัญหาระดับโลกที่ไม่สามารถจัดการได้ด้วยการให้คำปรึกษาเพียงอย่างเดียว แต่มันต้องใช้การร่วมมือปฏิบัติทั้งหมดในครอบครัว

ข้อความทวิตจาก Simon Sinek ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การโพสต์จะช่วยได้รับการมีส่วนร่วม แต่การโทรศัพท์พูดคุยกันจะได้เริ่มต้นสนทนา" - หากเราต้องการสนทนาเพื่อให้ได้แง่มุมอื่น ๆ มันคือการคุยกันอย่างแท้จริง - แต่ถ้าเราอยากมีส่วนร่วมกับเรื่องใด การโพสต์อาจจะตอบโจทย์อยู่แล้วก็เป็นได้ - ไม่ว่าจะทำสิ่งใด มันอยู่ที่เป้าประสงค์ของเรามากกว่า ว่าเราปรารถนาสิ่งใดกันแน่ - การโทรศัพท์คุยกันเป็นการชี้ชัดไปในประเด็นที่เราต้องการจะถกเถียงกัน มันเหมือนได้เห็นความคิดจริง ๆ ของคนนั้น - ทั้งนี้ การพิมพ์คุยกันก็สามารถเป็นไปได้ แต่มันยังขาดเรื่องของอารมณ์ และน้ำเสียงอยู่ดี การตีความมีโอกาสผิดพลาดได้สูง

หนังสือ More Important Than Money: an Entrepreneur’s Team ของ Robert T. Kiyosaki - สิ่งที่สำคัญกว่าเงินคือกระแสเงินสด ถ้าเราขาดกระแสเงินสด เราก็จะขาดสภาพคล่อง พอเราขาดสภาพคล่อง เรามีโอกาสล้มละลายสูง - ปัญหาของปัญหา คืออีกขั้นหนึ่งของปัญหา ถ้าเราไม่แก้ไขปัญหาที่ต้นเหตุ เราจะไม่สามารถแก้ปัญหาได้อย่างแท้จริง - การบริหารจัดการของบริษัทนั่นคือการเงิน ถ้าเราจัดการเงินได้ไม่ดีพอ มันก็จะลุกลามไปถึงปัญหาอื่น ๆ ได้เช่นกัน - ความสำเร็จของการเป็นผู้ประกอบการนั้น มักจะเป็นรูปแบบของความสำเร็จในรูปแบบเงินทอง แต่จริง ๆ แล้วมันคือการทำอย่างไรให้มั่นคงไปตลอด - อย่าหยุดที่จะหาความรู้ อาชีพของการเสียสละคืออาชีพของการเป็นผู้นำทางด้านนวัตกรรมใหม่ ๆ เสมอ การมาอยู่จุดนี้จึงไม่ใช่เรื่องง่าย จงพัฒนาตนเองต่อไป

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ คือเรากับแฟนคบกันมา 9 ปีแล้วค่ะ เราคุยกันตลอดว่า ถ้าเขาผ่อนรถหมดเราจะเก็บเงินเพื่ออยู่ด้วยกัน แต่พอถึงเวลาเขาเหมือนลืมทุกอย่างที่เราเคย ๆ คุยกันไว้ตลอด พอตอนนี้ที่บ้านแฟนต้องการซื้อบ้าน สรุปสุดท้ายแฟนเราก็ซื้อบ้าน คือเราไม่ได้โกรธเขานะคะ ที่เขาจะซื้อบ้านร่วมกับครอบครัวเขา แต่เราแค่อยากรู้ว่าที่ผ่านมาที่เขาเคยคุยกับเราว่าให้เรารอ เราต้องรอไปถึงเมื่อไหร่คะ ทำไมเรากลับรู้สึกว่าเขาไม่พยายามที่อยากจะเก็บเงินเลย - ถ้าหากว่าแฟนเราที่คบกันมานาน พูดว่าวางแผนทำทุกอย่างแต่ไม่ได้เริ่มต้นทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ให้ตัดสินไปเลยว่าไม่ใช่คนที่ทำอย่างสิ่งที่พูด - การที่เราคบกับแฟนมามันอาจจะเป็นแค่ช่วงเวลาที่พิสูจน์ว่า เราสามารถทำอย่างสิ่งที่ได้เคยสัญญาเอาไว้ได้ไหม บางคนให้ค่ากับคำสัญญามาก - บางทีเพียงแค่ลมปากก็ยังไม่มีความหนักแน่นเท่ากับการกระทำ เหมือนที่บางคนปากหวานก้นเปรี้ยว หรือว่าคนพูดจาตรงไปตรงมา แต่จิตใจอ่อนโยน - ส่วนของแฟนเราซื้อบ้านอยู่กับครอบครัวเขาก็เป็นสิ่งที่พอจะเข้าใจได้ แต่มันเหมือนว่าเขาอาจจะไม่ได้มีเป้าหมายหลักในชีวิตคือเราเท่าไร - ลองตกลงคุยกับแฟนอย่างจริงจังดู ไม่ว่าทางเดินของแฟนเราจะเป็นแบบไหนมันคือการสอบทานความฝันของเราด้วยว่า เรายังจะจับมือไปด้วยกันต่อไหม

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "อารมณ์ด้านลบมักจะดึงให้เรากระทำบางสิ่ง มันเป็นธรรมชาติที่เป็นตัวแทนสร้างแรงบันดาลใจของการเปลี่ยนแปลง" - หากเราไม่มีอารมณ์ด้านลบเลย เช่น ความทุกข์ ความเศร้า ความเหงา และสิ่งที่ไม่ดี เราจะไม่รูัจักตัวเราเอง - ในแง่มุมของการทำสิ่งที่สร้างสรรค์ ต้องรู้ว่าสิ่งใดไม่สร้างสรรค์ก่อนเสมอ เรียนรู้และทำความเข้าใจตามความเป็นจริง - การเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นมาได้ ถ้าเรารับรู้ถึงความทุกข์ในใจและแสวงหาทางออกของการที่จะทำยังไงไม่ให้กลับไปทุกข์อีก - กลยุทธ์ของชีวิตคือการเรียนรู้จักปัญหาของชีวิต เมื่อการลดปัญหาย่อมสร้างความสุขได้มากกว่า การหาความสุขมวลรวม - ตัวแทนของธรรมชาติจะมาในรูปแบบของปัญหาในชีวิต มันเป็นทั้งบททดสอบ โจทย์ที่เราต้องแก้ไข อย่าเพิกเฉยที่จะแก้ไขอย่างเด็ดขาด

หนังสือ Home Buying 101: From Mortgages and the MLS to Making the Offer and Moving In, Your Essential Guide to Buying Your First Home ของ Jon Gorey - การจะซื้อบ้านในยุคสมัยนี้จึงไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดายอีกต่อไป เราจึงต้องหาความรู้มากขึ้น - ถึงแม้หนังสือเล่มนี้จะไม่ได้สามารถนำมาใช้กับประเทศไทยได้แต่ก็ยังพอมีแนวทางอยู่บ้าง - สังเกตระแวกบ้านของเรา ทำเล และราคาขายส่วนใหญ่เพื่อชั่งน้ำหนักราคากลางที่เราควรซื้อ - การขอสินเชื่อขอให้เป็นทางสุดท้ายที่เราจะทำ เพราะการที่เราซื้อบ้านโดยกู้เงินเพื่อมาซื้อของที่อยู่อาศัยอาจจะทำให้สภาพคล่องขาดได้ - การซ่อมสร้างก่อนอยู่ หรือว่าอยู่ไปแล้วค่อยซ่อมสร้างนั้นก็จะขึ้นอยู่กับเงินในกระเป๋าเราเป็นหลัก แต่อย่างน้อยที่สุดการซื้อบ้านเป็นของตัวเองย่อมดีกว่าเช่าอยู่

มีคนมาปรึกษาว่า อยู่กินกับแฟนมา 2 ปี ทะเลาะกัน จนถึงขั้นทำร้ายร่างกายกัน เพราะแฟนไม่เอาการเอางาน ติดยาเสพติด ติดเพื่อน จนแยกกันอยู่มา 1 ปี ระหว่างนั้นก็มีคุยกันบ้าง ยอมรับว่ายังรักอยู่ อยากกลับไปอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม แต่ยังมีความกลัวอยู่ กลัวจะกลับไปเจอเหตุการณ์แบบเดิมอีก ตอนนี้รู้สึกลังเลมาก ว่าจะไปต่อหรือหยุดความสัมพันธ์นี้ไปเลย แถมครอบครัวเราก็ไม่ค่อยชอบเขาด้วย - ถ้าเราลังเลระหว่างความสัมพันธ์นี้ควรจะไปต่อหรือพอแค่นี้ ให้เราคิดไปได้เลยว่าเราควรพอจะดีกว่า - เหมือนว่าถ้ายังอยู่ในกรณีที่ยังเป็นแฟนกันอยู่ พันธะหรือว่าภาระยังไม่เยอะมาก ก็อยากให้เราตั้งหลักด้วยความคิดว่าเรายังสามารถไปต่อได้ - บางครั้งเราก็จะพบว่าความเหงา ความผูกพัน และความรัก มันแยกออกจากกันยาก แต่ส่วนใหญ่แล้วความหลงจะมีท่าทีคล้ายกับความรักมากเหมือนกัน - ชีวิตมันก็คือส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ ถ้าเรารู้แล้วว่าการที่คน ๆ หนึ่งเขาทำร้ายตัวเองด้วยการเลือกทางที่ผิด เราก็อาจจะต้องตัดสินใจว่าเราควรจะหยุดความสัมพันธ์ - ทั้งนี้ ไม่มีคำว่าผิดหรือถูกในความรู้สึกนึกคิดของเรา แน่นอนว่าเราก็รู้สึกแบบนี้เราเลยกระทำสิ่งนี้ไป ซึ่งบางคนจะรู้สึกผิดที่ตัดสินใจบางสิ่งไปเสมอ

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "หลายครั้งที่ชีวิตมักจะมีคำถาม แม้ว่าเราจะทำสิ่งนี้หรืออีกสิ่งหนึ่งก็ตาม แต่เราต้องรู้ว่าตอนไหนที่เราต้องเน้นย้ำในแง่มุมใดแง่มุมหนึ่งเสมอ จะพักหรือว่าฝึกฝนต่อ จะค้นคว้าหาข้อมูลหรือว่าจะเขียน รวมไปถึงจำแนกแจกสรรหรือจะจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง คำตอบที่ตรงกันข้ามกับสิ่งที่เราทำอาจจะเป็นสิ่งที่ถูก ทว่า คำตอบที่ดีคือเวลานี้เราควรทำอะไรมากที่สุดมากกว่า" - ไม่ว่าเราจะเลือกทางใด ทางนั้นจะเป็นทางเดินของชีวิตเรา โชคชะตากำลังทำหน้าที่ของตัวมันเองอยู่ตลอดเวลา - บางครั้งเราก็อาจจะคิดไปเองว่า เราน่าจะเลือกทางนั้นน่าจะดีกว่าทางนี้ เราใช้คำว่ารู้อย่างนี้อยู่เสมอ ซึ่งเป็นความคิดที่ไม่ตรงกับโชคชะตา - สิ่งหนึ่งกำลังดำเนินต่อไปท่ามกลางห้วงของเวลา เราไม่มีทางรู้ทั้งหมดถึงกระบวนการที่ดำเนินไป แต่เราจะรู้ก็ต่อเมื่อเราเดินไปถึงแล้วเท่านั้น - ตัดสินใจเลือกเดินตามข้อมูล ความรู้ และประสบการณ์ทั้งหมดที่มี อย่าต่อรองกับชีวิตด้วยคำว่าประมาท เพราะชีวิตมีทางเดียวให้เดิน ต้องตัดสินใจให้ดีที่สุด - ทั้งนี้ อย่าลืมที่จะเก็บเกี่ยวประสบการณ์ในแต่ละวัน ถ้าเราตกผลึกในชีวิตได้มาก เราจะใช้ชีวิตอย่างสิ่งที่เราคาดหวังเอาไว้ได้ อย่าหยุดแสวงหาสิ่งที่ถูกต้องให้กับชีวิตเราเอง

หนังสือ Artificial Intelligence: The Insights You Need from Harvard Business Review ของ Harvard Business Review - เทคโนโลยีที่มาแรงที่สุดในยุคนี้นั่นก็คือ ปัญญาประดิษฐ์ แล้วนี่จะเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญของมวลมนุษยชาติ - โลกใบนี้กำลังสื่อสารกับเรา ให้เรารับรู้ว่าไม่มีอะไรจะมีผลกระทบต่อความรู้ การศึกษา และการทำงานได้เท่ากับความชาญฉลาดแบบทบต้น - เมื่อเราสามารถมีข้อมูลทั้งโลกภายในสมองใบเดียว โดยใช้เวลาสะสมข้อมูลเพียงแค่ไม่กี่ปี นั่นคือความเป็นไปที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้ - ปัญหาของมนุษย์นั่นก็คือ เราคิดว่าเราเป็นสิ่งมีชีวิตที่สามารถหาความสุขท่ามกลางความไม่รู้ได้ แต่นั่นคือห้วงของชีวิตที่เราต้องตั้งคำถามกันใหม่หมด - ทั้งนี้ เทคโนโลยีใหม่ ๆ นั้นกำลังแก้ปัญหาเชิงโครงสร้างทางการจัดการทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นอาชีพที่เราดำเนินอยู่ทุกวันนี้ นั่นจะเป็นทั้งความท้าทายและโอกาสเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ไหมคะ คือเหมือนเพื่อนก็ส่งรูปมาให้เราเลือก 5 รูป แต่ก็ถ่ายเหมือนกันหมด พอเราเลือกก็ไม่ยอมเอาลง แล้วก็ลงรูปที่เราไม่ได้เลือก แถมจะคอยถามว่าเราสวยไหม แล้วจะเป็นแบบนี้บ่อยมากให้เราคอมเมนต์หน่อย ดูสตอรีหน่อยแบบนี้ อยากถามว่าอาการแบบนี้มันคืออะไรคะ - คนส่วนใหญ่มักจะมีอาการที่เรียกว่า อยากเป็นจุดสนใจมากกว่าที่เราจะได้รับความสนใจจริง ๆ นั่นหมายความว่ามันคือการเรียกร้องความสนใจ - เมื่ออาการของการเรียกร้องความสนใจเริ่มมากขึ้น ก็จะหมายถึงเราต้องการให้อีกคนไม่ว่าจะเป็น เพื่อน แฟน หรือคนในครอบครัวสนใจเรื่องเรามากขึ้น - แต่การที่คนอื่นสนใจไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้องการคำแนะนำอย่างแท้จริง เพียงแต่เขาต้องการให้เราสนใจเขาแค่นั้น นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการในเบื้องหลังทั้งหมด - การเสพติดความสนใจ จะทำให้คนที่เรียกร้องความสนใจขาดเสน่ห์ จนกระทั่งเขาขาดการเชื่อมต่อกับผู้คนด้วยความรู้สึกที่แท้จริง เหมือนบางคนก็ต้องการแค่ให้รับรู้พอ - บางครั้งเราอาจจะต้องเพิกเฉย รวมไปถึงไม่ต้องใส่ใจกับสิ่งที่เพื่อน แฟน หรือคนในครอบครัว มีพฤติกรรมดังกล่าวก็เพียงเพราะ มันไม่สามารถตอบโจทย์อีกคนได้ถ้าเขาไม่ได้รับฟังเรา

ข้อความทวิตจาก Tom Bilyeu ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ท่าไม้ตายของการทำ IF (intermittent fasting) คือการรู้สึกเห็นใจตัวเอง" - ยุคสมัยของการที่มีโรคภัยไข้เจ็บมากขึ้น การลดน้ำหนักก็ย่อมเป็นสิ่งที่ควรทำเมื่อจำเป็น - แต่การลดน้ำหนักที่แท้จริงไม่ใช่ลดปริมาณของการกิน แต่เป็นการลดพลังงานลงและปล่อยให้ร่างกายเรียนรู้ไป - เมื่อร่างกายเริ่มปรับตัวกับการรับพลังงานที่ลดลง หน้าที่ของร่างกายจะเรียนรู้ที่จะนำพลังงานที่ไม่เคยใช้มาใช้ เช่น ไขมันและคาร์บ - การทำให้ร่างกายเบา ๆ คือการที่เรารับประทานอาหารน้อยกว่าสิ่งที่เราใช้ในแต่ละวัน เพื่อให้ร่างกายนำพลังงานส่วนเกินมาใช้บ้างเท่านั้นเอง - ทั้งนี้ การเห็นใจตัวเองเสมือนว่าเป็นตัวช่วยที่สำคัญ เพราะมันจะทำให้เรารู้สึกว่าสิ่งที่ทำอยู่เราทำเพื่อตัวเราเองจริง ๆ มิใช่เป็นแค่การลดความอ้วน แต่เป็นการโอบกอดตัวเองอีกทางหนึ่ง

หนังสือ Where the Money Is: Value Investing in the Digital Age ของ Adam Seessel - เงินนั้นไปที่ใดกันแน่ ระหว่างกระเป๋าเรากับกระเป๋าของคนอื่น หรือในความเป็นจริงแล้วเงินไม่ใช่ของใคร - ความสามารถในการลงทุนในยุคสมัยใหม่ จำเป็นจะต้องประยุกต์ระหว่างอดีตกับปัจจุบันเข้าด้วยกัน นั่นคือคุณค่า 3.0 - การศึกษาความสามารถในการทำกำไรของบริษัท รวมไปถึงทักษะของการสร้างสรรค์ผลงานเพื่อแก้ปัญหาให้กับผู้คนมากที่สุด - นักลงทุนเน้นคุณค่าทุกคนมักจะมีกลยุทธ์ส่วนตัว ที่ออกแบบให้กับพอร์ตของตัวเอง ซึ่งหนึ่งสือเล่มนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ออกแบบตามนักลงทุนเหล่านั้น - สังเกตที่การเติบโตของตลาดและอัตรามูลค่าการสับเปลี่ยนสินค้าสูงหรือต่ำ รวมถึงผู้คนขาดสินค้าหรือบริการเหล่านี้ได้มากน้อยเพียงใด คือสิ่งที่เราต้องคำนึงมากกว่ามูลค่าโดยรวมแล้ว

มีคนมาปรึกษาว่า มีปัญหาอยากหาแนวทางแก้ไขควรพูดคุยกับคนในครอบครัว เพื่อหาทางออกค่ะ คือเราคิดว่ามีปัญหาในที่ทำงานกวนใจ ลาออกย้ายที่ทำงานก็จบ และคิดว่าเวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความจริง เมื่อนานมาแล้วก็มีข่าวลือด้านลบที่ทำให้เสียชื่อเสียง ทำให้คนมองเราไม่ดี มีข้อกังขาไม่ไว้ใจทั้งที่การใช้ชีวิตเราก็ดีกับสังคมเสมอมา เราก็เลยอยากหาต้นตอของปัญหาร่วมกัน อยากได้รับความยุติธรรมโดยไม่จำเป็นต้องให้คนที่ใส่ร้ายกล่าวหาเราเดือดร้อน อยากจะยุติข่าวมั่วทั้งโพสต์แชร์ พูดกันปากต่อปากที่ทำให้คนอื่นเข้าใจผิด แล้วเราก็สงสัยว่าเวลาไม่ได้ช่วยพิสูจน์ความจริงเสมอไปเหรอคะ แล้ววันหนึ่งความจริงจะพิสูจน์ด้วยตัวของมันเองไหม - เราไม่สามารถไปบังคับปากใครไม่ให้ว่าเราได้ แต่เราสามารถเลือกที่จะรับฟังว่าเขาพูดเป็นเพียงเพราะอะไร - เหตุผลในการมีชีวิตอยู่ของผู้คนนั้นต่างกัน เราจึงจำเป็นจะต้องปรับตัวตามสิ่งที่เราเข้าไปอยู่ด้วย ถ้ามันยากก็ต้องอดทน - ความจริงยังไงก็คือความจริง เวลาจะเป็นตัวพิสูจน์ตัวตนของเรา เราแค่ทำหน้าที่ให้ดีที่สุดในข้อมูลที่เรามี ณ ตอนนี้ก็พอ - การลาออก การตัดครอบครัวออกจากชีวิต ไม่เคยช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น เพราะสิ่งเหล่านี้คือปมปัญหาที่ใหญ่ที่สุดที่ทุกคนสอบตก - ชีวิตคือการทดสอบ มันคือบททดสอบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก ก็ในเมื่อโลกนี้คือสังเวียนของการต่อสู้ นั่นก็คือต่อสู้ต่อสิ่งภายนอกและสิ่งภายในไปพร้อมกัน

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "สิ่งที่สำคัญของการต่อสู้นั่นคือเราต้องสู้รบใหม่ทุกวัน การที่เราออกกำลังกายในวันนี้ ไม่ได้หมายความว่าพรุ่งนี้จะไม่จำเป็น การสนับสนุนคนรักของเราไม่ได้หมายความว่าพรุ่งนี้จะทำได้แค่ส่งอีเมลไปแค่นั้น จงเรียนรู้ที่จะรักธรรมชาติตามความเป็นจริงอย่างไม่หยุดยั้ง และชีวิตเราจะง่ายมากยิ่งขึ้น" - ธรรมชาติเป็นสิ่งที่ต้องเรียนรู้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ไม่มีวันใดที่เราจะเพิกเฉยมันไปได้เลย - การที่เราทำดีกับใครสักคน อย่ามองว่าเป็นเรื่องการลงทุน แต่จงทำอย่างสิ่งที่เราตั้งใจให้มันดีจะดีที่สุด - บางคนสนับสนุนคนรักเหมือนว่าเขายังเป็นช่วงข้าวใหม่ปลามัน แต่จริง ๆ แล้วคนรักควรจะเป็นสิ่งที่คงที่ไม่ใช่แปรผันตามอารมณ์ - การทำสม่ำเสมอเป็นสิ่งที่สำคัญมาก มันคล้ายกันกับว่าเราต้องสร้างสิ่งใหม่ในทุกวันด้วยเรื่องเดิม ๆ ที่จำเจ - ไม่ว่าปัญหาอะไรจะเข้ามายังชีวิตของเรา ธรรมชาติย่อมเป็นสิ่งที่เราต้องน้อมรับและเคารพนบนอบให้มากที่สุด

หนังสือ Heal Your Body: The Mental Causes for Physical Illness and the Metaphysical Way to Overcome Them ของ Louise L. Hay - ร่างกายเป็นสิ่งเดียวที่จะอยู่กับเราตั้งแต่เกิดจนตาย นั่นจึงหมายความว่าเราควรจะดูแลมันอย่างดีที่สุด - สารถีเดียวที่จะอยู่ข้างกายเราคือร่างกาย และตัวขับเคลื่อนสารถีนี้ไปได้คือจิตใจ ซึ่งทั้งสองอิงอาศัยซึ่งกันและกัน - เมื่อชีวิตมาย้ำเตือนเราว่า เราเริ่มอายุมากขึ้น โรคภัยก็ย่อมมากขึ้นตามกาลเวลา เราจึงต้องขวนขวายรักษาเยียวยาชีวิตเราเพิ่มเติม - ไม่มีอะไรที่จะทำให้เราอยู่ไปตลอดกาลได้ ทุกอย่างตั้งอยู่บนความไม่แน่นอน แต่เราสามารถสร้างความไม่แน่นอนให้ยืดเวลาออกไปได้ - หนังสือเล่มนี้ครอบคลุมทุกโรคภัย ที่เราจะเยียวยามันได้ด้วยกำลังใจของเราส่วนหนึ่ง ซึ่งเป็นความเชื่อส่วนบุคคลว่าพลังใจนี้มีความหมายต่อชีวิตอย่างไร

มีคนมาปรึกษาว่า เรากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่เราดันรักเขาไปแล้ว แต่เพิ่งมารู้ว่าเขาเป็นคนเจ้าชู้มาก ตอนนี้เราอยากจะเดินออกมาแต่ก็เพราะว่าเรารักเขาไปแล้ว การเดินออกมาเลยยากมาก ๆ เลยค่ะ - เมื่อเราอยู่ในจุดที่เราเป็นรอง เราต้องหาตัวเองในจุดที่เป็นต่อเอาไว้ การครุ่นคิดในเรื่องจะตัดใจขอให้ล่าถอยก่อน - บางช่วงของชีวิตก็อยู่ในโหมดหลงใหลได้ปลื้มกับความสัมพันธ์ที่ไม่ใช่ นั่นอาจจะหมายถึงว่าเรายังไม่ถึงจุดจบของความสัมพันธ์นี้ - เหตุของการที่เรารักคนที่เจ้าชู้ ก็เพราะลึก ๆ เรารู้สึกว่าเขามีเสน่ห์ และมันก็เป็นสิ่งที่แน่นอนว่าเราทุกคนชอบคนมีเสน่ห์กันเป็นเรื่องปกติ - เมื่อคนเจ้าชู้ส่วนใหญ่ มักจะมีนิสัยที่ดีมากกว่าเสีย แต่ก็มีบางคนที่เขามีหน้าตาที่ดีร่วมด้วย มันจึงเป็นสาเหตุของปัญหานานาประการ - ทั้งนี้ อย่าลืมเผื่อใจในทุกความสัมพันธ์ เพราะความสัมพันธ์ในยุคสมัยนี้ค่อนข้างจะไม่หยุดอยู่กับความสัมพันธ์เพียงแค่คนเดียวสักเท่าไร

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "แค่ลองเริ่มต้นดู เริ่มช้า ๆ ก็ได้ถ้าต้องการ หรือว่าเริ่มเล็ก ๆ น้อย ๆ ดู ถ้าเราปรารถนา รวมไปถึงเริ่มแบบไม่ต้องเปิดเผยให้ใครรับรู้มาก ถ้าเราคิดว่ามันใช่ทางเรา แค่ลองเริ่มต้นดู" - การเริ่มต้นดูเหมือนว่าง่าย แต่จริง ๆ มันเป็นจุดที่ยากทื่สุดจุดหนึ่งของชีวิต เราจึงจำเป็นต้องค่อย ๆ เริ่ม - หากเราไม่เริ่มต้นที่จะทำอะไรสักอย่าง ก็ไม่มีอะไรสักอย่างที่จะดำเนินต่อไปได้เลย การเริ่มต้นจึงสำคัญอย่างยิ่งยวด - ไม่ว่าจะเริ่มแบบไหน ก็ให้เริ่มต้นแบบนั้น แต่ละคนเริ่มต้นไม่เหมือนกัน แต่อย่างน้อยผลลัพธ์ย่อมใกล้เคียงอย่างแน่นอน - ชีวิตไม่ใช่การเดินตามใคร เพราะว่าแต่ละคนจะมีวิถีชีวิตที่แตกต่างจากกันอยู่แล้ว แต่ละคนก็คือแต่ละหนึ่ง - หลังจากเริ่มต้นแล้วนี่คือชีวิตที่แท้จริง เรียนรู้และเข้าใจชีวิตว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่มันอาจจะไม่ใช่ทางที่เราตั้งใจเอาไว้ตั้งแต่แรก

หนังสือ Naked Economics: Undressing the Dismal Science ของ Charles Wheelan - เมื่อเราปลดเปลื้องเศรษฐศาสตร์ให้เห็นภาพกันแบบชัด ๆ เลยว่าระบบนี้ยังสามารถไปต่อไปได้ในรูปแบบใด - ทำไมคนรวยจึงรวยขึ้น และทำไมคนจนจึงจนลง เป็นคำถามที่เรามักจะพบเจอกันตลอดในช่วงที่ผ่านมานี้ - ระบบการคลัง ระบบธนาคาร และระบบการศึกษา ยังมีความจำเป็นอยู่ไหมในยุคสมัยนี้ มันมีบทบาทอย่างไรบ้างกับชีวิตของเรา - แม้แต่เรื่องการเมืองที่ทำไมถึงเป็นส่วนที่สำคัญต่อระบบเศรษฐกิจ รวมไปถึงยังเป็นฟันเฟืองที่สำคัญต่อกลไกต่อระบบการจัดการ - ทั้งนี้ ร้านอาหารส่วนใหญ่ก็ยังคงมีส่วนสำคัญต่อเศรษฐกิจมวลรวม แต่ทำไมคุณภาพของร้านอาหารถึงลดลง แล้วราคากลับแพงขึ้นตลอด

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ ตอนนี้เรากำลังตั้งท้องได้ 6 เดือน แล้วจับได้ว่าแฟนไปซื้อกินนอกบ้าน เราทั้งเสียใจและเสียความรู้สึก ถ้าเป็นตอนไม่ท้องอาจจะโทษตัวเราเองว่าบกพร่อง แต่เพราะตอนนี้เราท้องอยู่ ไม่สามารถตอบสนองความต้องการของเขาได้ เรารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ผิดอะไร เราต้องจัดการกับความรู้สึกของตัวเองตอนนี้ยังไงดีคะ - เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนความคิดของคนก็เปลี่ยน เหมือนว่ายุคสมัยนี้การซื้อกินก็เป็นเรื่องปกติไปแล้ว - ช่วงตั้งครรภ์จะมีฮอร์โมนที่ค่อนข้างเหวี่ยงขึ้นและลงอย่างหนักหน่วง ช่วงนี้พยายามรับรู้ในเรื่องที่ทำให้จรรโลงใจจะดีกว่า - หลังคลอดแล้วค่อยมาตั้งหลักคุยกับแฟนจริงจังว่า เราจะทำอย่างไรกับความสัมพันธ์ต่อไป เพราะว่าความสัมพันธ์ระยะยาวมันอยู่ที่คนสองคน - คำว่าบกพร่องในแง่มุมของเรื่องการปรับความเข้าใจ ก็เป็นสิ่งที่อาจจะพอช่วยได้บ้าง แต่ว่าผู้ชายแต่ละคนมีความต้องการเรื่องทางเพศที่ลดหลั่นกันไป - ทั้งนี้ คำว่าผิดหรือถูกไม่ใช่เกี่ยวกับเรื่องของเพศ ถ้ามองในแง่มุมของปัจจุบันนี้การนอกใจเกิดขึ้นมา แต่อย่างน้อยการซื้อกินก็ยังไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่พัวพันอะไรกันมาก

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "บุคคลใดที่เขารู้ว่าอยู่ไปทำไม เขาสามารถต่อกรกับทุกสรรพสิ่ง - Friedrich Nietzsche" - การรู้ว่าตัวเราคือใครนั้นคือจุดเริ่มต้นของชีวิต แต่การรู้ว่าเราเกิดมาทำไมนั้น เราจะสามารถก้าวข้ามผ่านปัญหาไปได้ - นักปรัชญามักจะน้อมนำการเรียนรู้จักตัวเองมาปรับปรุงแก้ไขกับชีวิตประจำวัน ชีวิตเราก็จะดีขึ้นได้อย่างสิ่งที่เราหมุดหมายเอาไว้ - เหตุผลของการมีชีวิตอยู่ของแต่ละคนนั้นต่างกัน เราจึงไม่สามารถลอกเลียนแบบเหตุผลของการใช้ชีวิตได้เลย ให้เรียนรู้เท่านั้นพอ - ธรรมชาติจะมาต่อกรกับเรา ถ้าเราไม่รู้ว่าเราใช้ชีวิตไปทำไม คำว่าทำไมจึงเป็นเหมือนหอกทิ่มแทงชีวิตให้หมดสิ้นไป หากวันนี้เราเพิกเฉยว่าทำไม - ทั้งนี้ การค้นหาความหมายของชีวิตจำเป็นจะต้องใช้เวลา แล้วเวลานั้นเป็นสิ่งที่มีความหมายอย่างมากต่อคำตอบว่าทำไมต้องใช้ชีวิตอย่างทุกวันนี้

หนังสือ Things That Matter: Overcoming Distraction to Pursue a More Meaningful Life ของ Joshua Becker - สิ่งใดบ้างที่สำคัญสำหรับชีวิตเราจริง ๆ ย้ำว่ามันต้องเป็นสิ่งที่เมื่อมองย้อนกลับมาแล้วมันยังคงรู้สึกเติมเต็มเสมอ - ความฝัน ความสุข และความมุ่งหวัง ที่เราทุกคนมีตั้งแต่เด็กจนโต มีสิ่งใดที่เรายังคงทำมันอยู่บ้าง หรือว่าล้มเลิกไปหมดแล้ว - การหยุดฟังคนอื่นพูดในบางกรณีบ้าง ก็จะช่วยให้เรากรอบตัวเองได้ชัดขึ้นว่าเราต้องการสิ่งใดกันแน่ในชีวิต - การเงิน ความสัมพันธ์ และอาชีพการงาน ล้วนมีผลต่อความคิดเรา แต่เราจะทำอย่างไรเพื่อหลีกเลี่ยงการหมกมุ่นจนเกินเหตุ - น้อยแต่มาก คือวิธีการใหม่ของยุคสมัยที่มีมากแล้วต้องการมากขึ้นอีก มันจึงเป็นทั้งวิถีชีวิตและกลยุทธ์ในการสร้างความสุขในชีวิตประจำวัน

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ อยากขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ คือคนสนิทเราคนหนึ่งเป็นคนที่มีกลิ่นปากแรงมาก แบบที่ยืนข้างหลังเราก็ยังได้กลิ่นแรงมาก เราควรบอกหรือแนะนำเขายังไงดีคะ ไม่ให้เขาเสียความมั่นใจหรือเสียใจ - บางครั้งเราอาจจะต้องประเมินจากข้อมูลที่เรามีก่อนว่า มันเป็นยังไงบ้าง เพราะกลิ่นปากเกิดได้จากหลายกรณี - ถ้าเราคิดว่าการเตือนครั้งนี้ เรามีวิธีการที่ละมุนละม่อมก็เป็นสิ่งที่ดี สำหรับอีกฝ่ายที่เขาได้รับรู้ถึงภาพลักษณ์ของตัวเอง - หรือบางทีการที่เราพูดไป ก็อาจจะต้องแช็ตไปบอกมากกว่าการพูดต่อหน้า รวมไปถึงพูดต่อหน้าเพื่อนคนอื่นด้วย - อายุก็เป็นสิ่งที่จะกำหนดว่าเราจะรับความจริงได้มากน้อยเพียงใด ถ้าอายุมากแล้วการบอกกันตรง ๆ ย่อมมีประโยชน์ในระยะยาวมากกว่า - ปัญหาของผู้คนส่วนใหญ่มักจะครุ่นคิดในเรื่องของตัวเองกันอยู่แล้ว บางเหตุการณ์มันอยู่ที่เจตนาของเราด้วย และค่อยหาจังหวะในการตักเตือนตามมา

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทำไมการหาเพื่อนตอนอายุมากแล้วถึงเป็นสิ่งที่ยาก ก็เพราะว่าทุกคนรู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งใดคุ้มค่ากับการใช้ชีวิตมากกว่ากัน" - บางทีการมีเพื่อนก็อยู่ที่ช่วงจังหวะของชีวิต นั่นหมายความว่าเราอาจจะไปสร้างครอบครัว โฟกัสกับลูกของเรามากกว่า - ไม่ใช่ว่าอายุมากแล้วหายากโดยเพียงแค่อายุ แต่อายุนั้นอาจจะมีความหมายแฝง เช่น ความรับผิดชอบ ภาระต่าง ๆ ที่เข้ามาเมื่ออายุมากขึ้น - สิ่งที่มีความคุ้มค่าต่อช่วงวัยสำคัญมาก ไม่ว่าจะเป็นตอนเด็กเน้นเพื่อน ตอนวัยรุ่นเน้นแฟน ตอนวัยทำงานเน้นงาน ตอนวัยมีครอบครัวเน้นเงิน และตอนวัยชราเน้นสุขภาพ - ทุกช่วงของชีวิต เราจะมองต่างมุมกันก็เป็นเพราะฮอร์โมน และการเปลี่ยนแปลงที่เข้ามาทำให้เรามีมุมมองที่เปลี่ยนแปลงไปด้วย ให้ลองมองว่าเป็นเรื่องธรรมชาติของโลก - ทั้งนี้ การใช้ชีวิตตามช่วงวัยมีโอกาสที่ทำให้เรามีความราบรื่นและมีความสุขสมบูรณ์กว่า อย่างที่โบราณว่าไว้คืออย่าชิงสุกก่อนห่าม แต่ให้ชิงสุขก่อนห่างเสมอ

หนังสือ The Laws of Trading: A Trader's Guide to Better Decision-Making for Everyone ของ Agustin Lebron - กฎของการเทรดเป็นสิ่งที่สำคัญมาก มันเหมือนกรอบที่เราสร้างเพื่อปกป้องการเงินให้แข็งแกร่ง - การตัดสินใจก็ย่อมเป็นสิ่งที่ต้องฝึกฝนให้ดียิ่งขึ้น เพราะว่าทุกการตัดสินใจมันจะกำหนดผลลัพธ์ที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง - ควบคุมชีวิตของตัวเองให้ได้ก่อน แล้วเราค่อย ๆ เรียนรู้ในเรื่องของการควบคุมอารมณ์ และการทำงานของเราให้ดียิ่งขึ้น - ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดที่เราจะพบเจอ นั่นคือการขาดวินัยทางการเทรด ยิ่งเราทำแบบนี้จนกลายเป็นนิสัยมันจะยิ่งทำให้แย่ลงในระยะยาว - ถ้าเรามีความคิดที่ย้อนแย้งกับกราฟ หรือว่าเส้นค่าเฉลี่ย นั่นอาจจะสะท้อนว่าเราไม่เหมาะกับสายเทรด เพราะสายนี้ต้องมองทุกสิ่งตามสิ่งที่เห็น

มีคนมาปรึกษาว่า คบกับแฟนมา 7 ปี โดนบอกเลิกเพราะเราต้องไปทำงานไกล เขาใช้เหตุผลว่าจะพยายามทำไมในเมื่อสุดท้ายก็ต้องเลิกกัน แล้วก็บอกว่าเราเห็นแก่ตัวที่ไม่เลือกเขา เราผิดเหรอ เราเป็นเสาหลักครอบครัว เรามีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบดูแล - หากว่าเหตุผลของการทำงานไกล หรือว่าเหตุผลอื่น ๆ ที่เรารู้สึกว่ามันไม่สมเหตุสมผล เราก็ต้องจับเข่าคุยกัน - ไม่มีคำว่าผิดหรือถูกในการตัดสินใจเลือกทางเดินของชีวิต เพราะว่าบางทีเราอาจจะต้องถึงเวลาแยกทางกัน จบความสัมพันธ์ด้วยดีจะดีที่สุด - คำว่าเสาหลักครอบครัว และมีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบดูแลไม่ใช่สิ่งที่ผิด ก็ในเมื่อมันเป็นชีวิตของเรา เราก็ควรเคารพการตัดสินใจเลือกทางเดินด้วยตัวเราเอง - แต่เราก็ควรที่จะเคารพการตัดสินใจที่จะไปต่อหรือไม่ไปต่อด้วยเสมอ มิใช่ว่าเราเลือกทางนี้แล้วต้องมีอีกคนเห็นด้วยเสมอ แค่เข้าใจก็พอแล้ว - ทุกความสัมพันธ์เราจะต้องเข้าใจความแตกต่างของความคิด จิตใจ และพื้นฐานที่แตกต่างกัน เราจะไม่ไปด่าว่าใครเพียงเพราะเขาไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เราเป็น

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "วิถีทางเดียวที่เราจะเติมเต็มความรักในชีวิตได้นั้น คือการเฟ้นหาสิ่งที่สลักสำคัญในชีวิตที่มันมากกว่าความรัก" - ถ้าเราต้องการมีความสุขกับความรักในชีวิต ก็ต้องหาสิ่งที่มีความหมายมากกว่าความรักนั้น - คุณค่าของชีวิตจะขึ้นอยู่กับเราให้ค่า เปรียบเสมือนโลกใบนี้ย่อมมีทีท่าที่ตรงกันกับสิ่งที่เราให้ค่ากับมัน - สรรพสิ่งมาเป็นตัวบ่งชี้ว่าเราจะมีความสุขหรือความทุกข์ได้ ก็เพราะธรรมชาติเป็นสิ่งเดียวที่ไม่มีอคติกับเรา - ความรักนั้นไม่จำเป็นจะต้องเป็นในรูปแบบของความสัมพันธ์ของคนรักอย่างเดียว แต่อาจจะรวมถึงบริบทอื่นด้วย - ลองเฟ้นหาความรักในรูปแบบที่ยิ่งกว่าความรัก และเราต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่ล้ำค่าแล้วเราจะพบความสุขสมบูรณ์ตามมา

หนังสือ Rich Dad's Cashflow Quadrant: Rich Dad's Guide to Financial Freedom ของ Robert T. Kiyosaki - เมื่อพ่อรวยสอนลูกฉบับกระแสเงินสดสี่ด้าน ก็จึงเป็นสิ่งที่เราต้องมองกันใหม่หมดเลยว่า อาชีพของเราอยู่จุดใด - ฝั่งซ้ายจะหมายถึง เราต้องใช้เวลาส่วนตัวสร้างรายได้ ฝั่งขวาจะหมายถึง เราไม่จำเป็นต้องใช้เวลาส่วนตัวสร้างรายได้อีกต่อไป - โรงเรียนมักจะสอนให้เราเป็นลูกจ้างหรือพนักงาน รวมไปถึงจุดที่เราต้องทำงานด้วยตัวของเราเองคนเดียว ให้ฝึกที่จะให้คนอื่นทำงานแทนและให้เงินทำงานแทนด้วย - การที่เราจะให้เงินมันทำงานแทนเราได้นั้น เราก็จำเป็นจะต้องรู้ให้ชัดว่าอาชีพใดสามารถสร้างกระแสเงินสดระหว่างทาง เพราะคำว่าผู้ประกอบการกับนักลงทุนไม่ใช่เรื่องง่าย - ทั้งนี้ ทุกอาชีพมีคุณค่าและมีความหมายต่อระบบทุนนิยมทั้งหมดทั้งสิ้น แต่ผู้เขียนเน้นย้ำว่าเราควรมีรายได้จากสินทรัพย์เพื่อป้องกันความเสี่ยง รวมไปถึงมีอิสรภาพทางการเงินอย่างแท้จริง

มีคนมาปรึกษาว่า ผิดไหมคะ ถ้าพื้นที่ปลอดภัย (Safe zone) ของเราไม่ใช่ที่บ้าน - เมื่อพื้นที่ปลอดภัยมาย้ำเตือนเราว่า ทุกอย่างมันทำให้เรารู้สึกปลอดภัยทุกครั้งเมื่อเราอยู่ ณ ที่นั้น - เราต้องกำหนดนิยามก่อนว่าคำว่า พื้นที่ปลอดภัยมันคืออะไร เพราะว่าเราใช้คำนี้กันอยู่บ่อยครั้งในตอนนี้ - ถ้าเรามองกันให้ดี ไม่มีที่ใดเป็นพื้นที่ปลอดภัยอย่างแท้จริง มันไม่ต่างจากพื้นที่สบายเลย เพราะมันเชื่อมโยงเป็นเนื้อเดียวกัน - มนุษย์เรามักจะหาสิ่งที่มั่นคงตลอดเวลา แต่ในความเป็นจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่ ดังนั้นเราจึงไม่ควรตามหาสิ่งที่มั่นคงอยู่ตลอดเวลา - ลองย้อนคำถามกลับมาที่ตัวเองว่า ถ้าโลกใบนี้ไม่มีคำว่ามั่นคงอย่างแท้จริง แล้วอะไรที่ไม่มั่นคงบ้าง อย่างน้อยเราก็รู้เท่าทันพื้นที่อย่างสิ่งที่มันเป็นไป

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ประโยคที่ว่า 'ไว้ค่อยเรียนรู้มากขึ้นกว่านี้' มักจะเป็นรูปแบบความยั่วยวนของการผัดวันประกันพรุ่ง ให้เริ่มต้นเรียนรู้ตั้งแต่วันนี้เลย" - มีอะไรในชีวิตที่เราต้องเรียนรู้อีกมาก แต่ถ้าเราคิดว่ามากแล้วปล่อยเวลาทิ้ง เราจะสูญเสียสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดนั่นคือเวลา - ถ้าไม่มีคำว่าวันนี้ เราก็จะไม่มีวันที่จะเริ่มต้น ลองฝึกที่จะทำมันเลย ทั้ง ๆ ที่เรารู้สึกแบบนี้ แล้วค่อยติดตามผลที่ทำลงไป - ฝึกฝนที่จะกล้าในจุดที่เราควรกล้า และหลีกเลี่ยงในจุดที่เราควรหลีกเลี่ยง เพราะไม่มีอะไรในโลกมีแต่ดีหรือแย่ทั้งหมด - ต้องสังเกตให้ได้ว่า สิ่งที่เรารู้สึกมันคืออะไร หาความหมายแฝง หรือโดยนัยว่าเราคิด พูด และกระทำไปเพียงเพราะอะไรกันแน่ - การที่เราจะบอกว่าไว้ค่อยเรียนรู้ มันอาจจะฟังดูดี เหมือนว่าเราก็พูดไปเรื่อย ๆ แต่ในความเป็นจริงแล้วเราก็ไม่เคยเรียนรู้อะไรเลยต่างหาก

หนังสือ How Money Works: The Facts Visually Explained ของ DK Publishing - การแสดงภาพกว้างของการเงิน จะช่วยทำให้คนทุกวัยได้รับรู้ถึงภาพที่ใกล้เคียงกันมากที่สุด - สิ่งที่ถูกย่อยมาแล้วมันง่ายต่อการทำความเข้าใจ แต่ยังไงแล้วถ้าเราต้องการเจาะลึกก็จำเป็นจะต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมเสมอ - เรียนรู้เรื่องของการเงินในรูปแบบชีวิตประจำวัน การทำงาน และสังคมต่อไปด้วย เมื่อภาพลักษณ์ของการเงินเป็นสิ่งที่ง่าย เราจะน้อมรับมากขึ้น - พูดแบบโดยง่ายที่สุด เงินเป็นสิ่งที่เดียวที่กำหนดคุณค่า และอนาคตของเรา เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่เราอยู่กับมันทั้งชีวิต แล้วเราต้องใช้มันให้เกิดประโยชน์ - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้ซื้อได้ตามร้านหนังสือภาษาอังกฤษ รวมไปถึงในรูปแบบแปลไทยก็มี การซื้อเก็บสะสมถือว่าเป็นตัวช่วยให้คนในครอบครัวตระหนักถึงการเงินร่วมกันได้

มีคนมาปรึกษาว่า เลือกทำอะไรดีตอนนี้เราอายุ 40 ปีแล้ว ไม่ค่อยมีอิสรภาพในชีวิตเลย ตั้งแต่เด็กครอบครัวและพ่อแม่ดูแลเรามาตลอด ไม่สามารถเลือกอะไรให้กับตัวเองได้ทั้งหมด เราชอบทำอาหารและหาความรู้ แต่พ่อแม่อยากให้ทำไร่ ทำสวน ซึ่งเราไม่ชอบเลยและเราก็ไม่ได้ทำสิ่งนั้น ตอนนี้เรามีความคิดจะหนีไปหางานทำ โดยทิ้งทุกอย่างทั้งหมด แต่ก็ยังคิดมากและกังวลเรื่องพ่อกับแม่ที่เป็นห่วงเรามาก แต่เราก็อยากมีชีวิตเป็นของตัวเอง ที่สร้างอนาคตให้กับตัวเอง พร้อมกับหาเงินใช้เอง แม้ว่าจะลำบากก็ตาม เราจะตัดสินใจทางไหนดี - บางครั้งชีวิตก็เหวี่ยงบททดสอบให้เราตอนช่วงวัย 40 ปี นั่นหมายความว่าก่อนหน้าที่จะถึงจุด ๆ นึงมันไม่ได้ทำให้เรารู้สึกร้อนรน - ถ้าเราอยู่กับบ้านทั้งชีวิต ในเบื้องลึกแล้วเราก็มักจะกังวลและหวาดกลัวว่า การเผชิญหน้ากับอุปสรรคจะเป็นรูปร่างหน้าตาแบบใดกันแน่ - การโทษพ่อแม่ก็เป็นส่วนหนึ่งที่พอที่จะรับได้ แต่การโทษสิ่งอื่นแล้วไม่ยอมโทษตัวเองเลยอาจจะเป็นสิ่งที่อันตรายต่อการตัดสินใจเสมอ - รูปแบบการตัดสินใจของเราจะแบ่งเป็นสองรูปแบบคือ เหตุการณ์ใหญ่กับเหตุการณ์รอง ซึ่งทั้งสองเหตุการณ์นี้จะมีความสำคัญลดหลั่นกันไป - ทั้งนี้ ถ้าเราตัดสินใจต่อเหตุการณ์ใหญ่แล้วเราไม่มั่นใจ แสดงว่าเราไม่แม่นกับการตัดสินใจกับเหตุการณ์รองเลย เราจำเป็นจะต้องฝึกฝนกับการตัดสินใจอยู่เป็นประจำ

ข้อความทวิตจาก Simon Sinek ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความหลงใหลเป็นเพียงแค่ตัวจุดชนวน เมื่อเราเริ่มต้นออกตามหาสิ่งที่ยอดเยี่ยมในตนเอง" - หากว่าความหลงใหลเป็นเพียงจุดเริ่มต้น มิอาจใช่จุดจบของชีวิต เราจึงต้องออกตามหาความหมายของชีวิต - มีผู้คนมากมายคิดว่าความหลงใหลคือทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ความสุขมักจะมาหลังจากความทุกข์เสมอ - ให้เริ่มต้นตั้งคำถามว่า เราจะมีความหมายชีวิตโดยจากอะไรบ้าง เช่น คุณค่า คุณธรรม หรือคุณสมบัติใด ๆ ก็ตาม - ไม่มีอะไรที่จะฉุดดึงรั้งความยอดเยี่ยมในตนเองไปมากกว่า เรามัวแต่ตามหาความหลงใหลอยู่ตลอดเวลา - ให้ลองสังเกตคนในแต่ละยุคสมัย เพื่อจับผิดว่าทำไมคนแต่ละยุคจึงมีความสุขที่ต่างกัน มันเป็นเพราะอะไรกันแน่

หนังสือ The Culture Playbook: 60 Highly Effective Actions to Help Your Group Succeed ของ Daniel Coyle - ในทุกสถานที่จำเป็นจะต้องมีวัฒนธรรมร่วมด้วยเสมอ แล้วหนึ่งในการกระทำที่ทำซ้ำก่อเกิดความคิดมวลรวมขึ้นได้ - การทำงานเป็นทีมจึงเป็นตัวตอบโจทย์ที่สุด ไม่ว่าจะเป็นกีฬา ธุรกิจ หรือว่างานที่ต้องใช้ผู้คนจำนวนมาก - แต่ว่าการจะทำให้ทุกอย่างเป็นสิ่งที่ถูกต้องนั้น มักจะเป็นความท้าทายอย่างยิ่งต่อองค์กร เพราะว่าไม่มีหลักการที่ตายตัว - ผู้คนจะทำตามผู้ที่มีความเชื่อมั่นในตนเองสูงที่สุด ต่อมาก็จะทำตามสิ่งที่ตัวเองเชื่อ หลังจากนั้นเราจะเริ่มถูกปรับเปลี่ยนไปตามสภาวะอันมากมาย - การเข้าร่วมประชุมไม่ควรเกินจากพิซซ่า 2 ถาด นั่นหมายความว่าไม่ควรให้ประชุมมากกว่า 6 คนด้วยซ้ำไป เรียนรู้จักความสมมาตรของทุกสิ่ง พอดีคือคำตอบ

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ ระหว่างคนที่เรารักเขา กับคนที่เขารักเรา ทั้งสองบริบทนี้มีความแตกต่างอย่างไรบ้างคะ สับสนกับความคิดตัวเองค่ะ - เหมือนถามว่าไก่กับไข่อะไรเกิดก่อนกัน ซึ่งคำตอบมันก็อยู่ที่คำถามว่าเราตั้งต้นไว้ที่ใดกันแน่ - ถ้าเราโฟกัสที่ตัวเราเอง เราก็จะมองว่าเรารักเขาสำคัญกว่า แต่ถ้าตั้งต้นที่คนอื่นมันก็น่าจะเป็นสิ่งที่เรามองไปที่เขารักเราสำคัญกว่า - แต่ทางที่ดีควรปรับคำถามสักเล็กน้อยว่า เราและเขารักกันและกันจะดีที่สุด แน่นอนว่าความหมายของความรักจะสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น - จุดหมายของความรัก คือการสร้างแรงกระเพื่อมให้กับสรรพสิ่งรอบตัว ถ้าเราต้องการให้สิ่งแวดล้อมดีขึ้น จงเริ่มต้นที่ตัวเราเองก่อนเสมอ แล้วค่อยมองหาคู่ครอง - ทั้งนี้ ความสุขของความสัมพันธ์อาจจะไม่ได้มีตัวแปรในเรื่องของความรักอย่างเดียว แต่มันมีปัจจัยอื่นร่วมด้วย เช่น ความดี คุณธรรม และวัฒนธรรมที่เราเติบโตมาด้วย

ข้อความทวิตจาก Simon Sinek ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ผู้นำที่ยอดเยี่ยมมักจะเสียสละบางสิ่งเพื่อรักษาผู้คนอันมากมาย" - เมื่อผู้นำจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องนำผู้คนไปให้ได้ ภารกิจอันยิ่งใหญ่จึงปรากฏเด่นชัดขึ้นมาทันตา - ไม่ใช่ทุกคนจะสามารถเป็นผู้นำได้ แล้วคนที่สามารถเป็นผู้นำได้นั้นเขาจึงเป็นคนที่แตกต่างจากผู้คน - จุดยืนเป็นสิ่งที่เน้นย้ำว่า อะไรเป็นสิ่งที่เราต้องการในชีวิตกันแน่ เราจะไม่สามารถเป็นผู้นำได้ถ้าไม่มีจุดยืนที่ชัดเจนพอ - เป้าหมายในชีวิต รวมไปถึงความหมายในชีวิต ก็ย่อมเป็นสิ่งเน้นย้ำว่าเราจะสามารถหมุดหมายไปยังอนาคตได้ - แง่มุมของผู้นำนั้นเป็นเพียงแค่แง่มุมหนึ่งเท่านั้น เรายังจำเป็นจะต้องมีมุมมองที่เปิดกว้าง และพร้อมรับอะไรใหม่ ๆ เช่นเดียวกัน

หนังสือ Buffett's Tips: A Guide to Financial Literacy and Life ของ John M. Longo and Tyler J. Longo - เคล็ดลับที่ไม่ลับของวอร์เรน บัฟเฟตต์ นั่นก็คือลงทุนอย่างชาญฉลาด ไม่ต้องกลัวตกรถ เพราะจะมีขบวนใหม่มาเสมอ - เตรียมพร้อมให้กับชีวิตด้วยการตั้งรับกับการเปลี่ยนแปลง จงศึกษาสิ่งที่จำเป็น เพราะมันจะมีอะไรทำให้เราแปลกใจตลอดเวลา - ไม่มีคนมั่งคั่งคนไหนไม่อ่านหนังสือ เพราะคนมั่งคั่งส่วนใหญ่รู้ว่าจังหวะนั้นสำคัญที่สุด ไม่มีอะไรจะสำคัญไปมากกว่าจังหวะผสมกับความรู้ - ทุกข้อความในหนังสือเล่มนี้ จะเป็นการขยายความให้กับเราได้ว่าเราจะปรับปรุงตัวเอง รวมไปถึงพัฒนาตนเองอย่างไรให้สมมาตรกับนักลงทุนที่ดีได้ - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้เป็นเพียงแง่มุมหนึ่ง โดยผู้เขียนได้ให้คำแนะนำจากผู้ที่เป็นนักลงทุนระดับโลก แต่ยังไงแล้วเราก็ต้องหาสิ่งสอบทานต่อสิ่งที่เราได้ขบคิดด้วยเช่นกัน

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีครับ ผมอยากปรึกษาหน่อยครับ ผมคบกับแฟนมา 2 ปี ช่วงคบกันแรก ๆ อะไรมันก็ดี แต่พอช่วงจะเข้าปีที่ 2 ทะเลาะกันบ่อยมาก ๆ แฟนผมเป็นคนที่เอาแต่ใจ เอาตัวเองเป็นหลัก บางทีพูดอะไรก็ไม่เข้าหู พูดอะไรก็ผิดตลอดจนมันกลายเป็นเหมือนเราโดนพ่นพิษใส่ บางครั้งเขาก็ไม่เคยถามผมเลยว่าทำงานเหนื่อยไหม ผมทำงานกลับมา ยังต้องมาทำงานบ้าน กวาดบ้านถูบ้าน ซักผ้า ล้างจานบ้าง และล้างห้องน้ำ ทุกวันนี้เขาแทบไม่ทำอะไรเลย เตรียมที่นอนผมก็เป็นคนทำ บางทีผมก็คิดนะว่า อยากจะถอยจากความสัมพันธ์นี้ มันพอจะมีทางออกอื่นอีกไหมครับ - คบกับแฟนมา 2 ปี แล้วก็ไม่ได้หมายความว่าแฟนเราจะต้องเป็นเหมือนสิ่งที่เคยเป็น นี่คือคำตอบแบบกำปั้นทุบดิน - แน่นอนว่าชีวิตไม่ใช่สิ่งที่จะตีความไปตรง ๆ ได้ว่า เราควรทำอย่างไรกับชีวิต แต่อย่างน้อยที่สุดเราก็ได้รู้แล้วว่าเขาทำอย่างไรกับเราบ้าง - ความรับผิดชอบคือขั้นบันไดของชีวิตว่า เราจะทำอย่างไรกับชีวิตต่อไป เราแค่เรียนรู้ว่าเราทำให้ดีที่สุดใน ณ ตอนนี้ ก็พอแล้ว - อนาคตจะเป็นตัวชี้วัดดีที่สุดว่าเราทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น เคารพการกระทำของตัวเองให้มาก แล้วทุกอย่างจะออกมาดีแน่นอน - ทั้งนี้ ชีวิตคู่คือการปรับตัวเข้าหากัน มันก็จะขึ้นอยู่กับความได้เปรียบเชิงการใช้ชีวิต บางคนมีเงินมาก บางคนขี้เหงา จุดอ่อนจะมาเป็นตัวดึงให้ต้องปรับตัวมากกว่าเสมอ

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ชีวิตที่มีความสุขมิใช่ชีวิตที่ปราศจากปัญหา แต่เป็นชีวิตที่เปี่ยมไปด้วยปัญหาที่มีความหมายแล้วไซร้" - ปัญหาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไปไม่ได้ แต่เราควรเผชิญหน้ากับปัญหาด้วยสติปัญญาที่เรามีให้ดีที่สุด - ถ้าเรามีเวลาให้กับชีวิตมากพอ เราจะขบคิดต่อปัญหาว่าเราจะจัดการมันอย่างไรดี ซึ่งมันขึ้นอยู่กับทักษะของการแก้ไขปัญหา - ความหมายในชีวิตก็จำเป็นต้องมี แถมเรายังต้องให้ความหมายกับปัญหาสำหรับชีวิตของเราอีกต่อหนึ่งด้วยเช่นกัน - แล้วลองคิดเล่น ๆ ว่าถ้าชีวิตเราไม่ต้องแก้ปัญหาอะไรเลย เราจะมีชีวิตอย่างไร นี่จะเป็นคำถามที่มีผลต่อชีวิตมวลรวม - มุมมองต่อปัญหานั้นเป็นตัวกำหนดอนาคตของเราอย่างหาที่สุดมิได้ เรียนรู้ที่จะรับมือกับปัญหาอย่างชาญฉลาด

หนังสือ The Allocator's Edge: A modern guide to alternative investments and the future of diversification ของ Phil Huber - การแบ่งพอร์ตการลงทุนตามจำนวนความคาดหวังของเรา แบบปกติก็คือ 60/40 แต่จริง ๆ แล้วเราควรแบ่งเป็นอย่างไร - ศึกษาสินทรัพย์การลงทุนก่อนอันดับแรก ไม่ว่าจะเป็นสินทรัพย์เสี่ยงระดับ 1 ไปจนถึงระดับ 5 เช่น เงินสด หุ้น ตราสารหนี้ อสังหาริมทรัพย์ และโภคภัณฑ์ - ปัจจุบันนี้จะมีสินทรัพย์ที่สามารถลงทุนเพิ่มได้ ไม่ว่าจะเป็นเหรียญดิจิทัล หรือว่าอนุพันธ์ต่าง ๆ ซึ่งเราต้องศึกษาให้มากขึ้นเป็นเท่าตัวเพื่อหาความเสี่ยงหลัก - หลักการของการแบ่งสันปันส่วนที่ดี มักจะขึ้นอยู่กับทักษะของการลงทุน มิใช่เป็นการขึ้นอยู่กับอายุโดยส่วนเดียว บางคนถนัดสินทรัพย์อื่น ๆ นอกเหนือจากที่กล่าวไปก็ได้ - ทั้งนี้ ไม่มีสูตรสำเร็จการลงทุนใด ๆ ที่จะการันตีว่า เราจะได้ผลตอบแทนตลอดทุกปี บางปีอาจจะติดลบแต่อย่างน้อยเราไม่ตื่นตระหนกไปกับสถานการณ์ตรงหน้ามากเกินพอดี

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ หนูเพิ่งค้นพบด้วยตัวเองว่า เป็นโรคซึมเศร้าค่ะ แต่ก็ยังไม่แน่ใจเลยอยากถามว่า 1. ปกติคนเป็นโรคซึมเศร้าจะรับรู้ด้วยตัวเองเหรอคะ 2. หนูจะเชื่อข้อมูลในอินเทอร์เน็ตได้ไหม ขอบคุณที่ให้ความช่วยเหลือในครั้งนี้ค่ะ - โดยธรรมชาติถ้าเรารู้ตัวเองว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า ก็เป็นไปได้ว่าเรามีสติ แต่อีกกรณีก็คือเราอาจจะยังไม่ใช่อยู่ในภาวะซึมเศร้าจริง - ลองทำแบบสอบถามก่อนว่าเรามีอาการอย่างไรบ้าง เพราะบางทีเราอาจจะเพิ่งเป็นในช่วงเริ่มต้น มันจึงไม่ใช่เรื่องใหญ่ขนาดนั้น - โรคซึมเศร้าเป็นสิ่งที่ทุกคนมีโอกาสจะเป็นได้ทั้งหมด อาการหลัก ๆ คือเหมือนหมดไฟ ไม่มีกำลังใจในการใช้ชีวิต แต่เราต้องระบุให้ชัดเจนที่สุด - การค้นคว้าข้อมูลผ่านทางอินเทอร์เน็ตสามารถที่จะดึงข้อมูลไปได้บ้าง แต่อย่างน้อยเราก็ต้องสอบทานข้อมูลอยู่เนือง ๆ อย่าคิดว่าทุกข้อมูลคือข้อเท็จจริง - ทุก ๆ การตัดสินใจมีผลต่ออนาคตทั้งหมดทั้งสิ้น ระมัดระวังในการเสพสื่อ ลองดูว่าสิ่งที่เราเสพสื่อในทุก ๆ วันคืออะไร มีสติรู้ชัดว่าความคิดเรามีอะไรบ้างในแต่ละวัน

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ชีวิตไม่เคยที่จะศิโรราบกับทุก ๆ ความปรารถนาของเราเลย แล้วคุณสามารถที่จะเลือกความจริงได้ว่าจะจัดการมันอย่างดี หรือหลีกเลี่ยงมันด้วยความเต็มใจ" - เมื่อชีวิตไม่เคยยอมแพ้กับความต้องการของเราเลย เราก็ควรที่จะมีท่าทีต่อชีวิตให้ดีขึ้นหน่อย ไม่ว่าจะเป็นการเผชิญหน้าหรือหลีกเว้นอย่างมีสติ - ถ้าเราทำตัวเองให้เหมือนกับธรรมชาติ เราจะไม่มีท่าทีของการหวาดกลัวกับการเปลี่ยนแปลง แต่ถ้าเราไม่ทำตัวเองให้เป็นดังธรรมชาติ เราจะหวาดกลัวทุกสิ่งอย่าง - บางทีเราก็ปฏิบัติต่อสิ่งแวดล้อมไม่ค่อยดีเท่าที่ควร เหมือนว่าเราก็จะเกรงกลัวต่อความเป็นจริงว่า สิ่งนั้นมันจะมาทำร้ายเราอย่างเดียว แต่ในความเป็นจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่ - ธรรมชาติจะมาเป็นมิตรกับเรา ถ้าเราเป็นมิตรกับธรรมชาติก่อน เราจงขัดเกลาตัวเองด้วยการลด ละ เลิกบางสิ่งไป ไม่เช่นนั้นธรรมชาติก็มักจะบีบคั้นเราแทน - ทั้งนี้ ความจริงก็คือความจริง เราจงน้อมรับความจริงอย่างสิ่งที่เป็นจริง หากว่าเราจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องหลีกเลี่ยงความจริง เราก็ควรที่จะหลีกเลี่ยงด้วยความดีเสมอ

หนังสือ The Way Forward: Master Life's Toughest Battles and Create Your Lasting Legacy ของ Robert O'Neill and Dakota Meyer - เนวีซีล คือหน่วยรบพิเศษแห่งกองทัพเรือสหรัฐ ซึ่งมีการฝึกฝนอย่างหนักทั้งทางบก ทางน้ำ และทางอากาศ - การฝึกฝนอย่างหนักจะช่วยสร้างผลที่ดีก็ต่อเมื่อ รับรู้ภาพตรงกันว่าเราทำสิ่งนี้ไปเพื่ออะไร เป้าหมายและความหมายจะมีส่วนสำคัญมาก - ทุกสายอาชีพ และทุกสายงานย่อมบ่งชี้ไปยังจุดเดียวกันว่า ทุกโอกาสย่อมมาหาเรา มันอยู่ที่ว่าเราจะคว้าโอกาสนั้นไหม - การเงียบและฟังเป็นทักษะหลักของหน่วยรบพิเศษของหลาย ๆ หน่วย ถ้าเราสามารถรับรู้การเปลี่ยนแปลงของสรรพสิ่งได้ เราก็จะปรับตัวตามได้เช่นกัน - หลังจากสงครามและการสู้รบย่อมมีบาดแผลกลับมา ความเจ็บปวดที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลยก็คือความเจ็บปวดของความเป็นจริง แต่ชีวิตก็ต้องย่อมมีบาดแผลเป็นเรื่องธรรมดา

มีคนมาปรึกษาว่า มีคำถามจากเพื่อนข้างบ้านค่ะ คือเพื่อนแต่งงานแล้ว แต่ผู้ชายขอแยกกันอยู่ สาเหตุเพราะมีปัญหาเข้าใจผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ และเขาให้เหตุผลว่า ระยะทางเดินทางไปทำงานมันลำบากอยู่บ้านเขาเองสะดวกกว่า และบางครั้งต้องรับผิดชอบเรื่องจิปาถะ ของที่บ้านฝ่ายชายเสมอ เดี๋ยวก็เรียกไปจ่ายตลาดแทนบ้าง เดี๋ยวก็เรียกไปทำธุรกรรมให้บ้าง (อันนี้เข้าใจ) และหลายครั้งก็เรียกให้กลับบ้านไปเฉย ๆ เพราะต้องกลับบ้าน จึงเสมือนว่าไม่สามารถใช้ชีวิตคู่ได้ตามปกติ คืออยากถามว่ามันสมควรเป็นแบบนี้ไหมคะ หรือจะแก้ไขยังไงดี - ถ้าเป็นเรื่องของเพื่อนจริง ๆ ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ แต่ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับเราเองก็ให้รับรู้ว่า นี่คือชีวิตของเรา - ลองจับเข่าคุยกันจริง ๆ จัง ๆ ดูว่าเรารู้สึกแบบนี้ ไม่จำเป็นจะต้องไปทำอะไรมากเพราะว่าแต่ละคนก็จะมีความคิดเป็นของตัวเอง - บางคนนึกถึงแต่เรื่องของตัวเอง บางคนก็นึกถึงแต่เรื่องของคนอื่น ไม่ว่าทางใดควรจะมีความพอดีเข้ามาแทรกบ้าง ไม่เช่นนั้นชีวิตจะขาดสมดุล - หากว่าเราต้องรับผิดชอบหลาย ๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นทางบ้านเรา ทางบ้านแฟน รวมไปถึงทางบ้านครอบครัวของแต่ละฝ่ายอีก เราก็อาจจะต้องมาบริหารเวลาและนั่งขบคิดมากขึ้น - คำว่าปกติ จึงไม่มีอยู่จริง เราเอาที่ใจเราต้องการจะดีกว่า ไม่ต้องไปมองว่าคู่ชีวิตต้องอยู่แบบตัวติดกัน หรืออยู่ชายคาเดียวกันเสมอ เรียนรู้ที่จะปรับตัวตามวิถีชีวิตของแต่ละคู่

ข้อความทวิตจาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คนที่เป็นนักลงทุนที่ดีเยี่ยมส่วนใหญ่ ไม่ใช่ว่าเขาเหล่านั้นตัดสินใจอย่างยอดเยี่ยม แต่พวกเขาเหล่านั้นแค่ไม่ทำให้มันแย่ลงไปกว่าเดิม ผลตอบแทนที่ดีในระยะยาว สามารถสร้างผลลัพธ์ที่มหัศจรรย์เสมอ" - นักลงทุนที่ดีเยี่ยมมักจะมีสิ่งที่แตกต่างจากคนทั่วไป นั่นก็คือความเป็นส่วนน้อยที่คนมักจะเป็นกัน - บางทีเราอาจจะไปนั่งคาดหวังว่า คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตต้องทำอะไรมากมาย แต่จริง ๆ อาจจะทำเพียงเล็กน้อย - เมื่อเราตระหนักรู้ว่า สิ่งใดที่เราควรทำนั่นก็คือความเป็นจริงที่อยู่ตรงหน้าเรา ไม่ใช่ต้องไปทำสิ่งใดนอกเหนือจากนี้ - การที่เราทำอะไรให้มันแย่ลง นั่นก็อาจจะหมายถึงเราไม่สามารถรับรู้ถึงความเป็นจริงได้ว่า การรักษาย่อมสำคัญกว่าการมีอยู่ - ชีวิตคือการเรียนรู้ แล้วการลงทุนก็ย่อมเป็นส่วนต่อขยายของชีวิตมวลรวมของเรา ไม่มีการลงทุนใดไม่ใช้เวลาและความอดทนเลย

หนังสือ Boom and Bust: A Global History of Financial Bubbles ของ William Quinn and John D. Turner - เมื่อผู้บรรยายกับศาสตราจารย์มาพบเจอกัน นั่นจึงเป็นเหตุให้เราตั้งคำถามว่าอะไรเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เกิดวิกฤตซ้ำแล้วซ้ำเล่า - เหตุการณ์ในอดีตมาย้ำเตือนเราว่า เราต้องพบเจอกับภาวะฟองสบู่และฟองสบู่แตก อยู่เสมอแล้วมันไม่มีทางใดหลีกเลี่ยงได้เลย - ความแตกต่างของภาวะฟองสบู่จะขึ้นอยู่กับสถานการณ์ก่อนหน้านี้ว่ามีปัจจัยส่งเสริมกันหรือไม่ เช่น ตราสารทดแทนที่ออกมาเพื่อชดเชยความเสียหาย - ยิ่งเรากดดันภาวะของการพังครืนของตลาดมากเท่าไร เราก็จะไม่สามารถจะทำนายการเกิดภาวะฟองสบู่ได้เลย เพราะมันจะมหาศาลมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามกาลเวลา - เราจะสามารถรับรู้เหตุการณ์ของวิกฤตได้ก็ต่อเมื่อมันได้เริ่มต้นขึ้นแล้วเท่านั้น ให้ลองสังเกตจากสินทรัพย์ในตลาด การเก็งกำไร และการกู้หนี้ยืมสินเพื่อการเก็งกำไรว่าทุกอย่างมันเป็นไปในทิศทางเดียวกันหรือไม่

มีคนมาปรึกษาว่า รู้สึกแย่ที่ต้องตกเป็นความหวังของครอบครัว แม่คาดหวังให้เราจะต้องช่วยใช้หนี้สินจำนวนเกือบล้านบาท และคาดหวังว่าต้องส่งเงินจำนวนมาก ๆ ให้ แต่เรารู้สึกว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่เราอยากทำเลย เราไม่ได้รักครอบครัวขนาดนั้น แม่เคยไล่ให้เราไปตาย ตอนเราอายุ 16 ปี แถมไล่ออกจากบ้าน ด่าด้วยคำหยาบคาย เราต้องดิ้นรนทำงานหาเงิน ทางบ้านไม่ได้สนับสนุนอะไรมาก เราควรทำอย่างไรดี เราจิตตกต้องคิดกับเรื่องนี้ทุกวัน เพราะเขาพูดตลอดว่าให้เราต้องช่วยใช้หนี้ ต้องเลี้ยงดูเขา - ถ้าแม่คาดหวังให้เราใช้หนี้สินให้ แถมไม่ช่วยเรื่องการเงินเราเท่าไร เราจึงต้องตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราจะช่วยอย่างไรดี - แล้วการที่เราไม่ช่วยอะไรแม่เลยก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร แต่มันคือภาพสะท้อนของสิ่งที่แม่เราทำเอาไว้ เพราะแม่ก็ไม่ทำให้เราอยากจะช่วยท่าน - เป็นปกติมากที่เราจะรู้สึกจิตตกกับสิ่งที่แม่กำลังมอบความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ให้เรา รวมไปถึงมันเป็นสิ่งที่เราต่อต้านว่าทำไมถึงต้องเป็นเราด้วย - หากจะแก้ปัญหาเรื่องนี้เราก็แค่ทำให้ดีที่สุด เรารู้สึกอย่างไรก็ทำอย่างนั้นแหละ ไม่ต้องฝืนใจในการทำอะไรให้ใครมากไม่เช่นนั้นมันจะเป็นทุกข์มากกว่าสุข - ลองปรับมุมมองแบบให้ถึงที่สุดดูว่า เราจะทำอย่างไรถ้าเราเป็นแม่เรา จำลองมุมมองนั้น ๆ ดูเผื่อเราจะได้เข้าใจกันและกันมากขึ้น ยิ่งเราโตขึ้นเราก็ยิ่งต้องทำไม่เหมือนกับคนที่เราไม่ชอบเสมอ

ข้อความทวิตจาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ไม่มีใครกล้าพูดได้ว่าการลงทุนจะประสบความสำเร็จอย่างแท้จริง จนกระทั่งผู้คนเหล่านั้นผ่านหายนะทางการเงินไปได้" - หากเรายังไม่ได้ผ่านวิกฤตของการเงินไปได้ เราก็อย่าเพิ่งชะล่าใจว่าสิ่งที่ได้ทำมาทั้งหมดคือความสำเร็จแล้ว - บางทีหายนะของการเงินอาจจะเป็นตัวบ่งชี้ได้มากกว่า ภาวะปกติหรือว่าสภาวะของการได้เงินมาง่าย ๆ ในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิตอีก - ชีวิตมีทั้งขาขึ้นและขาลง แน่นอนว่าตอนช่วงชีวิตขาขึ้นอะไร ๆ มันจะดูง่ายดายไปเสียทุกอย่าง แต่ชีวิตเราจะค่อย ๆ เห็นภาพชัดว่าเราเก่งจริงหรือแค่เฮง - ระยะเวลาจะมาเป็นตัวเกลาเราเองว่า เราเป็นคนแบบไหน มีวินัยทางการเงินเพียงใด และที่สำคัญเรามีความมั่งคั่งในการใช้ชีวิตประจำวันอย่างไรบ้าง - ทั้งนี้ ถ้าเราสามารถผ่านปัญหาต่าง ๆ นานาไปได้เราจะค้นพบว่า เราจะสามารถมีภูมิคุ้มกันทางการเงินมากยิ่งขึ้น เพราะหลังจากนี้ทุกอย่างจะดูเบาสบายลงไปมาก

หนังสือ 12 Months to $1 Million: How to Pick a Winning Product, Build a Real Business, and Become a Seven-Figure Entrepreneur ของ Ryan Daniel Moran - เมื่อเรากำหนดเป้าหมายชัดเจนว่า ภายใน 1 ปีจะต้องทำรายได้ให้ได้ 1 ล้านบาท เราจึงต้องหากลยุทธ์ที่จะสร้างรายได้ให้ได้ - การขายจะต้องมีตลาดรองรับ ซึ่งตลาดหลัก ๆ ในแต่ละประเทศนั้นจะแตกต่างกัน เราจึงต้องรวบรวมผลิตภัณฑ์เราให้เข้ากันกับยอดขาย - ตัวสินค้าและบริการย่อมขายด้วยตัวของมันเอง ทำยังไงก็ได้ให้สิ่งที่เราจะขายมันเป็นสิ่งที่เรานำไปแก้ปัญหาให้ผู้คนได้ตรงจุดมากที่สุด - แล้วการจะตั้งหลักให้รายการขายของเรามียอดขายที่สูงขึ้น รวมไปถึงรายได้เป็นไปตามเป้า เราก็จึงต้องหาสินค้าและบริการที่เป็นสุดยอดการขายให้จงได้ - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้ไม่ได้มาชี้วัดว่าเราจะสามารถทำตามได้ทั้งหมด เพียงแต่มันคือแง่มุมหนึ่งของคนที่ประสบความสำเร็จจากสิ่งที่ทำมา

มีคนมาปรึกษาว่า เราเป็นคนหนึ่งที่ผ่านการมีความรักมาทุกรูปแบบ แต่ไม่เคยประสบความสำเร็จในเรื่องความรักเลยสักครั้งเดียว จนอยู่มาวันหนึ่ง ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงมีจุดเปลี่ยนนี้เกิดขึ้นกับตัวเอง คือการที่เราไม่อยากมีคนรัก ไม่อยากมีเพศสัมพันธ์ใด ๆ เลย เริ่มจากการไม่คุยกับผู้ชายคนไหนเลย จนเริ่มลบแอปพลิเคชันหาคู่ และแช็ตทั้งหมดที่อยู่ในโทรศัพท์ นี่ก็ผ่านมา 8-9 เดือนแล้ว ที่ใช้ชีวิตอยู่แบบนี้ และเราก็ค้นพบว่า ความสุขที่เรามีมันกลับเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ มีความสุขกับการได้ใช้ชีวิตแบบนี้มาก จนไม่อยากมีใครอีกแล้ว กลัวจะสูญเสียความสุขที่มีมา - การที่เราไม่มีความสุขกับตัวเราเอง แปลว่าเราเริ่มวิ่งไล่ล่าหาความรักมากจนเกินพอดี - หากการเปลี่ยนแปลงตัวเองมันทำให้เรารับรู้ว่า เราควรจะปรับตัวเพื่อตัวเราเองก่อน ก่อนที่เราจะไปปรับเพื่อใคร - คำตอบของชีวิตในทุกสิ่งมีชีวิต ก็คือเหตุผลในการมีชีวิตอยู่ เหมือนว่าถ้าเราไม่สามารถมีความสุขได้ด้วยตัวของเราเองได้ การมีคู่ชีวิตก็จะพลอยไม่มีความสุขตาม - ปัญหาของคนส่วนใหญ่คือติดในการอยู่คนเดียว เหมือนว่าเราไม่อยากสูญเสียความสุขนี้ไปแล้ว กลายเป็นอยู่ในวังวนของตัวเองได้แล้วก็จบแล้ว - มันขึ้นอยู่กับเป้าหมายชีวิตเราว่า เราต้องการอะไรมากที่สุดในชีวิต ถ้าเราปรารถนาที่จะมีคนรัก เราสามารถดูแลคนรักไปพร้อม ๆ กับจิตใจตัวเองได้ไหม

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความเจ็บปวดมิอาจหลีกเลี่ยงไปได้ ทว่า ความทุกข์นั้นต้องเลือกสรร" - หากว่าความเจ็บปวดไม่สามารถชี้วัดได้ว่ามันคือสิ่งที่เป็นความทุกข์ เราจึงจำเป็นต้องเลือกสรร - บางครั้งชีวิตจึงไม่มีสูตรสำเร็จตายตัวว่า เราจะต้องมองอย่างไร แต่มันมีสูตรสำเร็จสำหรับนามธรรมในแต่ละลักษณะ - การเปลี่ยนธรรมชาติของแต่ละสิ่งไม่สามารถทำได้ เราแค่เพียงปรับไปตามสภาวการณ์ที่โลกนั้นเหวี่ยงมาให้เรา - มุมมองที่ควรพึงมีนั่นก็คือ หาทางออกของปัญหาหนึ่งด้วยความเข้าใจความทุกข์ตามความเป็นจริง - ยิ่งเราเข้าใจตามความเป็นจริงมากเท่าไร เราก็จะรับรู้ว่าความรู้สึกทุกข์ไม่สามารถเลือกสรร แต่ประโยชน์จากการได้รับความทุกข์สามารถเลือกได้

หนังสือ The Complete TurtleTrader: How 23 Novice Investors Became Overnight Millionaires ของ Michael W. Covel - นักลงทุนในตำนานแห่งตลาดโภคภัณฑ์สหรัฐนั่นคือ Richard Dennis แล้วได้ขนานนามว่าเป็น "พระราชาแห่งโบรกเกอร์" - การเทรดของแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน มันขึ้นอยู่กับประสบการณ์และทักษะของบุคคลนั้น ๆ ซึ่งเราแค่หาสายที่เราถนัดแล้วเลือกติดตาม - แล้วการปล่อยให้ราคาหุ้นไปถึงจุดที่สูงสุดนั้นเป็นสิ่งที่ยากอย่างยิ่ง แต่อย่างน้อยเราก็ได้เรียนรู้ว่า การเร่งรีบไม่ได้ช่วยให้กำไรเพิ่มขึ้น มันอยู่ที่สายมากกว่า - เราจะไม่ไปชี้วัดผลตอบแทนเฉลี่ย กับสายเทรดอื่น ๆ เพียงเพราะผลตอบแทนมันมากกว่า แต่เราจะต้องรู้กรอบการเทรดของเราว่าอะไรคือสิ่งที่มันสามารถเป็นไปได้จริง - ดูกรอบการลงทุน ไม่ว่าจะเป็นจุดตัดขาดทุน เงินทั้งหมดของทุนที่เรามี เส้นค่าเฉลี่ยที่เราใช้ประจำและแม่นยำในแต่ละช่วงเวลา แล้วสิ่งที่อย่าลืมเลยห้ามสวนกระแสเด็ดขาด

มีคนมาปรึกษาว่า แม่รักลูกไม่เท่ากัน เราถูกน้องชายทำร้ายร่างกาย ล่าสุดเพิ่งกระโดดถีบท้องกับกระทืบท้องเรา แถมต่อยหน้าเราอีก พอเราหมดแรงล้มไปก็เตะที่หน้าซ้ำ พอบอกแม่ แม่ก็ไม่เคยปกป้อง แค่หายามาให้กิน ดูแลฝั่งนั้นที น้องชายทำร้ายร่างกายเราประจำทุกครั้งที่เถียงกัน แม่จะคอยที่จะเข้าข้างน้องชาย เรียกร้องจากเรา เราจะไปสร้างอนาคตกับแฟนแม่ก็ไม่อยากให้เราไป พอจะไปก็มีปัญหาทุกครั้ง เราทำงานมาซื้ออะไรมาเราก็จะแบ่งแม่ทุกครั้ง มีเงินเราก็แบ่งให้เขาใช้ โดยที่น้องชายเห็นแก่ตัวเอาเปรียบเราทุกอย่าง งานบ้านก็ไม่ทำไม่เคยช่วยเหลืออะไรเลย แต่แม่พร้อมเอาให้ทุกอย่าง ครั้งหนึ่งเคยได้ยินพี่สาวคุยกับแม่ว่า จะให้มันมีผัวทำไมแล้วใครจะเลี้ยงแม่ ที่ยังอยู่ที่นี่ตอนนี้ก็เพราะเรารอแฟนกลับมาจากการฝึกในค่ายทหาร แล้วงานที่เราทำได้คือแม่ช่วยงานส่วนหนึ่งค่ะ เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ - บางมุมมองไม่ว่าเราจะทำความเข้าใจสักเพียงใด เราก็จะไม่สามารถเข้าใจมุมมองทั้งหมดได้ มันต้องใช้ความเข้าใจอย่างมาก - มุมมองของเราคือ แม่รักน้อง แต่มุมมองของแม่ เขาอาจจะกำลังปกป้องเราทางอ้อมอยู่ก็ได้ เพราะดูจากแนวโน้มแล้วน้องชายน่าจะเป็นคนอารมณ์รุนแรง - บางคนขี้อิจฉา แล้วการเปรียบเทียบที่เห็นได้ชัดมากที่สุดก็คือ พี่น้อง เพื่อน และคนที่เรารู้จักทุกคน นั่นจึงเป็นสิ่งที่เราต้องค่อย ๆ เปิดใจรับรู้ว่า เราดีอยู่แล้วนึกถึงคนข้าง ๆ ด้วย - หากว่าเราทำดีที่สุดแล้ว แต่ทุกอย่างไม่ดีขึ้นก็ต้องปล่อยวางที่ใจ ลองดูโอกาสทางชีวิตเราว่า ถ้าวันนึงเราไปอยู่กับแฟน ทุกอย่างจะจบลงนั่นอาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตก็เป็นได้ - หัวอกคนเป็นแม่ เขาก็จะมีความคิดของเขา ซึ่งกว่าเราจะเข้าใจบางเรื่องราวมันอาจจะยาก อย่างเช่น พี่สาวเรามองว่าเราไปอยู่กับแฟนแล้วใครจะดูแลแม่ นั่นก็จึงเป็นสิ่งที่แม่กลัวมากที่สุด เพราะแม่ต้องอยู่กับน้องชายตลอดเวลา

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณจะไม่สามารถมีความสุขได้เลย ถ้าคุณยังตามหาว่าอะไรคือความสุขที่แท้จริง แล้วคุณก็จะไม่มีชีวิตที่อยู่กับปัจจุบันได้เลย ถ้ามัวแต่ตามหาความหมายชีวิตอย่างเดียว - Albert Camus" - เราจะไม่สามารถพบเจออะไร กับสิ่งที่มันไม่มีอยู่จริง ไม่ว่าจะเป็นความสุข ความสำเร็จ รวมไปถึงความหมายของชีวิต - ตั้งคำถาม แสวงหาคำตอบ แล้วเราจะพบเจอคำตอบ ให้ลองทำตามขั้นตอนดังกล่าว แต่ก็อย่าลืมที่จะใช้ชีวิตอย่างมีสติในทุกวัน - นามธรรมเป็นสิ่งที่ไม่สามารถจับต้องได้ เราต้องใช้ใจรับรู้ และจิตใจเป็นเพียงธาตุเดียวเท่านั้นที่สามารถสัมผัสถึงสิ่งที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น - การรับรู้ของแต่ละคนนั้นต่างกัน ซึ่งแปลว่าความสุขของแต่ละคนที่ปรารถนาก็ย่อมต่างกัน ออกแบบชีวิตตามแบบฉบับของตัวเอง ไม่ต้องไปทำตามคนอื่นตลอดเวลา - ชีวิตที่มีความสุขค่อนข้างเป็นปัจเจก แต่สูตรสำเร็จของความสุขจะขึ้นอยู่กับว่า วันนี้เราตอบคำถามตัวเองได้หรือยังว่า ชีวิตเราต้องการอะไรกันแน่

หนังสือ The Truth About Crypto: A Practical, Easy-to-Understand Guide to Bitcoin, Blockchain, NFTs, and Other Digital Assets ของ Ric Edelman - คริปโตเคอร์เรนซี คือ รูปแบบเหรียญที่ไม่ผ่านตัวกลาง หรือที่เรียกว่า Decentralization จึงเป็นอิสระต่อตัวเองและการควบคุม - ซึ่งการใช้เทคโนโลยีดังกล่าว จะช่วยให้เรามีมุมมองกับตัวเงินนี้ใหม่ทั้งหมด มันเหมือนเรารื้อถอนความเชื่อเดิม ๆ ว่าเงินจะต้องแลกเปลี่ยนซื้อขายเท่านั้น - แต่แล้วการเปลี่ยนแปลงเริ่มเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นราคาของเหรียญแต่ละชื่อมีการพุ่งทะยานสูงขึ้นอย่างหาสาเหตุที่แท้จริงไม่ได้ เราจึงต้องค้นคว้าหาคำตอบกันมากยิ่งขึ้น - การเกิดขึ้นของ Blockchain จึงสร้างสินทรัพย์ดิจิทัล NFT และสินทรัพย์อื่น ๆ ในทางที่ไม่ใช่รูปธรรม หลังจากนี้ผลกระทบเชิงกว้างจะค่อย ๆ ปรากฏเห็นเด่นชัดตามมา - ธุรกรรมทางการเงินย่อมสั่นสะเทือนทั้งวงการ เพียงเพราะการเกิดขึ้นใหม่ของตราสารอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบการแลกเปลี่ยน รวมไปถึงการถือครองสินทรัพย์ในรูปแบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

มีคนมาปรึกษาว่า เรามีเรื่องอยากจะมาขอคำแนะนำค่ะ เรารักผู้ชายคนหนึ่งมาก ๆ พยายามทุกอย่าง แต่เรารู้อยู่แล้วว่าความรักครั้งนี้คงไปต่อไม่ได้ แล้วเราก็ไม่สามารถปล่อยเขาไปได้เลย เพราะเรารักเขามากเลยค่ะ เราพยายามเปิดใจให้กับคนอื่น ๆ เข้ามา แต่ในท้ายที่สุดเราก็ทำใจปล่อยเขาไปไม่ได้จริง ๆ คือมันน่าจะเป็นเพราะว่าเขาดีกับเรามากเลย มันเลยรู้สึกว่าเสียดายคนดี ๆ แบบนี้ ตอนนี้เลยรู้สึกสับสนว่าควรจะปล่อยเขาไปดีไหม - ถ้าเรารักใครสักคนแล้วเราคิดว่า เรากำลังรักเขาจริง ๆ ให้เราลองจินตนาการถึงจุดที่เราไม่มีสิ่งที่เราชอบนั้นดู - ความรักไม่เหมือนกับความชอบ บางทีเราอาจจะผูกพันกับคนบางคนโดยไม่รู้ตัว แต่เราก็ต้องเรียนรู้ว่า เราแค่เข้าใจชีวิตในวันนี้พอ - รักก็คือรัก ชอบก็คือชอบ และหลงก็คือหลง มันเป็นลักษณะที่ชัดเจนตั้งแต่แรกแล้ว ซึ่งมันจะขึ้นอยู่กับพื้นฐานจิตใจของแต่ละคน - ไม่มีเหตุผลใดที่เราจะต้องอยู่กับคน ๆ หนึ่งแล้วเราก็ตั้งคำถามว่า เรารักเขาที่อะไร ถ้าเรารักเขาจริง ๆ มันจะไม่มีคำถามนี้เกิดขึ้น - คนที่ใช่ ไม่มีอยู่จริง ๆ มันจะมีแต่คนที่สร้างความใช่ขึ้นมา เพราะเราทุกคนล้วนแต่ตามหาความสุข คนที่ใช่จึงควรจะเป็นความสุขในระยะยาวให้แก่กันและกัน

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "มันไม่สามารถทำแบบนี้ในชีวิตได้เลย ถ้าเราจะมีความสุขแต่เราไม่มีความทุกข์เลย แล้วในความสำเร็จโดยที่เราปราศจากความผิดพลาด หรือว่าการได้รับความยอมรับแต่ไม่เคยโดนปฏิเสธมาก่อน ซึ่งการที่เรามีสิ่งหนึ่งเราจะต้องมีอีกสิ่งหนึ่งเสมอ" - สิ่งใดที่เรากระทำไปแล้ว สิ่งนั้นย่อมมีผลกระทบตามมา แต่ผลต่อเนื่องย่อมตามมาด้วยเช่นกัน - ถ้าเราไม่อดทนพยายาม เราก็จะไม่ได้ในสิ่ง ๆ นั้น แต่ทุกครั้งที่เราอดทนทำสิ่งใด อีกสิ่งหนึ่งย่อมสูญเสียไป - ไม่มีใครได้ทุกอย่าง และไม่มีใครเสียทุกอย่าง เราได้ในสิ่งที่สมควรได้รับ และไม่ได้รับในสิ่งที่ไม่สมควรได้รับ - ความสุขในชีวิตจะต้องทำความเข้าใจทั้งการได้รับและการสูญเสียเสมอ หากเราทำใจไม่ได้ที่จะสูญเสีย เราจะทุกข์ใจหนัก - ทั้งนี้ ชีวิตไม่มีสิ่งตายตัว ว่าจะต้องเป็นสิ่งนั้นสิ่งนี้ มีเพียงแต่มันดำเนินตามเหตุปัจจัย สิ่งนี้เกิดสิ่งนั้นจึงเกิด สิ่งนี้ดับสิ่งนั้นจึงดับ

หนังสือ HBR's 10 Must Reads 2022: The Definitive Management Ideas of the Year from Harvard Business Review ของ Harvard Business Review - ปีที่ผ่านมาได้รับรู้ในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้าง มากกว่าการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมขององค์กร - แล้วการเรียนรู้ก็จะไม่มีวันสิ้นสุด ถ้าเราต้องการที่จะสร้างพื้นฐานการทำงานให้ยิ่งขึ้นไป การรับรู้ของความเชื่อใจยังจำเป็นอยู่ - สิ่งที่เปลี่ยนแปลงหลัก ๆ คือระยะเวลาในการทำงาน และการย้ายงานในสิ่งที่เราไม่คุ้นเคย รวมไปถึงความกังวลในสิ่งที่ไม่แน่นอน - ความขัดแย้งจากการร่วมมือกัน และการเจรจาก็ยังคงเป็นสิ่งที่ต้องคำนึงถึงอยู่เสมอ ไม่หลีกเลี่ยงทุกสภาวการณ์ แต่จงเลือกสรรให้ดีที่สุด - ทั้งนี้ ความหลากหลายทางเพศ ก็เป็นเหมือนความเปลี่ยนแปลงหลัก ๆ ของสิบปีให้หลัง มันจึงเป็นทั้งความท้าทายและการเปิดใจรับไปพร้อมกัน

มีคนมาปรึกษาว่า คือเรามีเรื่องหนักใจ เรื่องมีอยู่ว่าเราเคยคุยกับคน ๆ นึงได้ประมาณ 1 เดือน แล้วเขาก็เทเราไปมีคนใหม่ แล้วต่อมาเพื่อนเขาก็ทักมาคุยกับเรา แล้วเราก็เลยคิดว่าไม่เป็นไรเลยคุยกับเขา มันผิดมากไหมคะที่คุยกับเพื่อนของคนคุยเก่าที่อยู่กลุ่มเดียวกับเขาค่ะ ด่าได้แต่อย่างแรงนะคะ - ถ้าคนคุยเก่า แต่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันจริงจัง ก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไรมาก เพียงแต่เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับความคิดแต่ละคน - สิ่งที่ผิดคือตัวเจตนา แต่ถ้าเราไม่ได้มีเจตนาร้ายแรงอะไร ก็ปล่อยให้มันเป็นธรรมชาติก็ได้ บางทีเนื้อคู่เราอาจจะอยู่ใกล้ตัวมากกว่าที่คิด - บางคนก็อาจจะมองเราไม่ดี เช่น เราไปคุยกับเพื่อนคนคุยเก่า มันดูเหมือนว่าเราไม่จริงใจกับคนคุยเก่า ซึ่งเราก็ต้องมีจุดยืนว่าเรามีความเห็นอย่างไร - สำหรับคนที่ด่าเราในเรื่องแบบนี้ ก็ปล่อยเขาไป ทุกคนไม่ใช่จะรู้ทุกจังหวะของชีวิต ถ้าเรารู้งี้เราก็คงไม่คุยกับคนคุยเก่าตั้งแต่แรก ใครจะไปรู้ได้ล่ะ - อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน ถ้าเราไม่มีจุดยืนในชีวิตมันจะยิ่งทำให้เราไม่เข้าใจว่า เราควรตัดสินใจอย่างไรดี ค่อย ๆ สังเกตแล้วให้น้ำหนักที่ตัวเจตนาสูงที่สุด

ข้อความทวิตจาก Mark Minervini ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคนั้น มีความสำคัญมากกว่าความรู้มาก เพราะว่าทักษะนี้มันสามารถถูกพัฒนาได้ แต่ไม่มีอะไรที่จะยอดเยี่ยมไปกว่าคนที่ไม่ถอยหนี จงสร้างความไร้เงื่อนไขในการเรียนรู้จากความผิดพลาด และคุณจะไม่พลาดอย่างแท้จริง ให้เชื่อมั่นในตัวเองและอย่ายอมแพ้เด็ดขาด" - การอ่านหนังสือหรือการเสพสื่อที่เสริมสร้างพลังใจ มันจะช่วยทำให้เรามีกำลังในในการใช้ชีวิตมากยิ่งขึ้น - ไม่ว่าจะอยู่ในสายอาชีพใด ก็จำเป็นจะต้องเรียนรู้เรื่องของความเป็นจริงในธรรมชาติ เช่น ความเชื่อมโยงกันของสรรพสิ่ง - ความล้มเหลวคือการที่เราไม่เรียนรู้จากความผิดพลาดนั้น ๆ จงอย่าเป็นคนที่ย่อท้ออะไรง่าย ๆ ให้ลุกขึ้นต่อสู้ต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง - ตราบใดที่เรายังไม่หยุดเดิน วันหนึ่งเราจะถึงที่หมาย แต่การถึงที่หมายไม่ได้แปลว่าเราจะพอใจมันมาก หากว่าอย่างน้อยเราก็ยังคงก้าวเดิน - ความสำเร็จเป็นสิ่งที่หลายคนล้วนไขว่คว้า แต่ว่าตัวความสำเร็จเองมิใช่ไปตามหาที่ไหน มันกลับกลายอยู่ที่ภายในความคิด จิตใจ และชีวิตประจำวันเรานี่เอง

หนังสือ How I Invest My Money: Finance experts reveal how they save, spend, and invest ของ Joshua Brown and Brian Portnoy - การลงทุนเป็นสิ่งที่อยู่เป็นปกติสามัญในชีวิตไปแล้ว ซึ่งเราก็ต้องศึกษาเรียนรู้กันไปตลอดชีวิต - ความสามารถของมนุษย์ ก็คือศักยภาพของบุคคลที่พึงมี จะมาเป็นตัวสร้างสรรค์ให้โลกใบนี้ดีขึ้นมาก - ทุกความสามารถจะนำไปซึ่งความมั่งคั่งสุทธิในอนาคต หากเราไม่มีความรู้อะไรเลย ความมั่งคั่งเราก็จะน้อยลงไปตามความรู้ - วินัยทางการเงิน และการทำสิ่ง ๆ หนึ่งอย่างต่อเนื่องไม่ว่าจะเป็นการออมเงิน หรือการลงทุน ทั้งสองสิ่งนี้จะมาเป็นผลตอบแทนที่มหาศาล - ทั้งนี้ เวลาเป็นทรัพยากรที่มีค่ามากที่สุดในโลก เราใช้เวลานี้เพื่อสร้างความมั่งคั่งในระยะยาว แล้วมันจำเป็นจะต้องมีเป้าหมายทางการเงินที่ชัดเจน

มีคนมาปรึกษาว่า อยากได้ความเห็นค่ะ คือหนูกับแฟนไปทำงานต่อเติมของพี่ชายหนู แต่ทำมาเขาไม่ให้เบิกเงินเลยค่ะ จนตอนนี้ค้างอยู่สองหมื่นกว่าบาท เวลาเบิกยากมากค่ะ เขาชอบบอกว่าไม่มี แต่เมียของเขาเที่ยวหรูกินหรูตลอด หนูควรจะเบิกเงินแล้วใช้คำพูดแบบไหนเพื่อเบิกได้ดีคะ - ถ้าเราทำงานแล้วไม่สามารถเบิกเงินได้เลย เราก็ต้องหยุดทำงานที่นั่นไปก่อน เหตุผลคือต้องตามดูว่าเป็นเพราะอะไร - มีหลายบริษัทที่เอารายได้ไปใช้เลย แต่จริง ๆ แล้วเราต้องตัดเหลือกำไรสุทธิแล้วก็ค่อยไปดูที่งบกระแสเงินสดเพิ่มเติมว่า เรามีกระแสเงินสดอิสระไหม - เปรียบเสมือนงบการเงินส่วนบุคคลที่เรามักจะทำงานประจำ พอได้รายได้แล้วไม่ยอมตัดออม แล้วทีนี้เราก็เลยเอาเงินทั้งหมดไปซื้อของโดยการขาดความรู้ทางการเงิน - การที่เราทำงานให้ใครแล้ว ชีวิตเจ้านายสุขสบายแต่ลูกน้องลำบากลำบนนั่นก็อาจจะแสดงว่า เขาเอารายได้หรือว่ากำไรสุทธิไปใช้มากกว่า จนบางทีตอนนี้อาจจะมีปัญหาทางการเงิน - ทั้งนี้ การเบิกเงินไม่ได้ก็จำเป็นจะต้องคุยกับคนว่าจ้างเราเป็นหลัก ต่อมาด้วยคุยเรื่องกฎหมายการทำงานว่าเป็นอย่างไร ถ้าเราคุยเองทำเองไม่ผ่านคนดูแลเลย มันก็อาจจะยากตามมา

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "มันดีกว่าไหมที่จะกระทำบางสิ่งในทุก ๆ วัน โดยที่ไม่ฝันใฝ่อะไรเลย แทนการฝันเฟื่องทั้งวันทั้งคืนแต่เราไม่ได้กระทำแม้แต่สิ่งเดียว" - มีผู้คนมากมายที่ชอบฝันเฟื่องว่าชีวิตอนาคตของเราจะดีมากขึ้นกว่านี้ โดยขาดแรงจูงใจในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม - หากมองอย่างเถรตรงเราก็จะรับรู้ว่า การเปลี่ยนแปลงจำเป็นจะต้องเปลี่ยนการกระทำของเราในชีวิตประจำวัน ไม่ใช่เป็นการเปลี่ยนแปลงแค่ความฝัน - การกระทำเพียงแค่หนึ่ง สามารถเปลี่ยนแปลงทุกสรรพสิ่งได้ เนื่องด้วยการเปลี่ยนแปลงของพลังงานเพียงเล็กน้อย มันสามารถสั่นสะเทือนไปทั้งจักรวาล - ไม่จำเป็นจะต้องทำตามความฝันทุก ๆ สิ่งอย่าง รวมไปถึงไม่จำเป็นจะต้องมีความฝันเท่านั้นจึงเริ่มต้นลงมือทำ ให้ลองเริ่มต้นทำทันทีเลย แล้วจะประจักษ์แจ้งเอง - ทั้งนี้ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่สิ่งภายนอก แต่กลับกลายเป็นสิ่งภายใน ความฝันเป็นเพียงภาพจำและสิ่งที่วาดขึ้นมา ซึ่งความเป็นจริงบางทีก็ไม่ได้สอดคล้องเป็นเนื้อเดียวกันทั้งหมด

หนังสือ The Psychology of Money ของ Morgan Housel - หนังสือยอดนิยมแห่งปีที่ว่าด้วยเรื่องของจิตวิทยาการเงิน ไม่ว่าจะเป็นแนวคิด ปรัชญา และหลักการดำเนินชีวิต - ทำไมเราต้องรู้จักเงิน และทำไมเราต้องใช้เงินให้เป็นด้วย จากคำถามไปสู่คำตอบที่ว่าด้วยเรื่องคนรวยจะสร้างกระแสเงินสดผ่านสินทรัพย์ - ความผิดพลาดเพียงเล็กน้อย ไม่ว่าจะเป็นการอวดรวย อาจจะทำให้เราดูยากจนในความคิดของผู้อื่น เพราะคนมั่งคั่งไม่จำเป็นจะต้องอวดรวย - แล้วการที่จะครอบครองความมั่งคั่งได้ ไม่ใช่การที่เราจะสร้างผลตอบแทนอย่างมหาศาลโดยระยะเวลาอันสั้น แต่เราต้องสะสมความมั่งคั่งผ่านกาลเวลาอันยาวนาน - สิ่งที่เราเห็น กับสิ่งที่เป็นจริง ๆ นั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็นทั้งหมด ถึงแม้ว่าความร่ำรวยจะเป็นสิ่งที่ทุกคนใฝ่ฝันและปรารถนา แต่ความสุขโดยความรุ่มรวยทางจิตใจสำคัญกว่ามาก

มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้อายุ 17 ปีนะคะ ต้องบอกก่อนว่าเมื่อก่อนทำงานกับป้ามาตั้งแต่อายุ 13 ปี จากนั้นไม่เคยขอเงินพ่อกับแม่อีกเลย รับผิดชอบตัวเองหมด และเรียน ม.2 จนถึงตอนนี้อยู่ ม.5 ก็ไม่ได้ขอเงินเขาใช้เลย แล้วค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันของเรา ป้าเป็นคนดูแลทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นค่าเล่าเรียน และค่ากินค่าใช้ รวมถึงค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ที่นอกเหนือความสามารถของเด็กอายุ 17 ปี อย่างเช่นรถมอเตอร์ไซค์ที่ได้เป็นของขวัญตอนช่วยป้าขายของค่ะ แล้วแม่ก็แทบไม่มีบทบาทอะไรในชีวิตเราเลย เพราะต้องตื่นเข้าเรียนตอน 06.40 น. เลิกเรียนก็ 16.00 น.ไปทำงานก็ช่วง 17.00-21.00 น. กลับมาบ้านแม่ก็นอนแล้ว แม่ไม่เคยเป็นพื้นที่ปลอดภัยที่ดีสักเท่าไร เพราะปรึกษาอะไรเขา เขาก็บอกว่ามันไร้สาระ ปรึกษาป้าก็ไม่กล้า แต่แล้ววันหนึ่งแม่ติดหนี้นอกระบบ เขาขอเงินเราไปใช้หนี้ 10,000 บาท เราก็ให้เขาไปนะคะ เพราะเขาบอกว่า ถ้าจ่ายครั้งนี้จะปลดหนี้ทั้งหมดเลย แต่วันนี้เราก็มาทราบอีกทีว่า แม่เอารถยนต์ไปจำนำเป็นเงิน 6 หลัก แล้วแม่ตกงาน เราเครียด เราไม่รู้จะจัดการยังไงดี เราจะช่วยเขาดีไหม ถ้าเราไม่ช่วยเขา เราก็คิดมาก แต่ถ้าเราช่วยเขา เราก็ไม่มีเงินไปเรียนต่อมหาลัย เพราะว่าถ้าเราช่วยเราต้องเอาเงินเก็บทั้งหมดไปช่วยเขา คือแม่เราเขาไม่ส่งเราเรียนแน่ ๆ เราเลยต้องเก็บเงินเรียนเองจากการทำงานกับป้า ตอนนี้เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ไม่รู้ว่าเด็ก ม.5 ปกติเขาต้องคิดอะไรแบบนี้ไหม ต้องแบกความรับผิดชอบอะไรเยอะแยะแบบนี้รึเปล่า ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงดีเลยค่ะ เราไม่มีที่พึ่งทางใจเลย ปรึกษาป้าก็ไม่กล้า บอกแม่ก็ไม่ได้ - การที่เราอายุเท่าไหร่ แล้วเราจะต้องรับภาระแค่ไหน อันนี้ไม่มีอยู่ในสูตรสำเร็จของชีวิตเราจึงต้องหาคำตอบของชีวิตตัวเองเท่านั้น - แล้วสิ่งที่เราจะช่วยเหลือแม่นั้น มันก็ต้องดูว่าอนาคตเราเป็นอย่างไรก่อนเป็นอันดับแรก ไม่อย่างนั้นจะไม่เรียกว่าการช่วยเหลือแต่เป็นการพยุงทุกคนในบ้าน - ถ้าเราไม่ไหวก็ต้องยอมรับว่าไม่ไหว เพราะบางทีเขาอาจจะต้องไปปรึกษาผู้ใหญ่เหมือนกัน บางทีถ้าเรายังไม่มีฐานะอะไรมากมาย เราก็ต้องละไว้ในฐานะที่เข้าใจพอ - การเอาเงินเก็บทั้งหมดไปช่วยเหลือ เป็นสิ่งที่ไม่แนะนำอย่างยิ่ง เพราะยิ่งเราช่วยเหลือในจุดที่เรายังไม่สามารถช่วยได้ มันจะฉุดทุกคนลงมาโดยที่มันจะย่ำแย่กว่าเดิมมาก - ลองปรึกษาคนที่ปรึกษาได้ดูก่อน เพราะว่าถ้าเราไม่ยอมปรึกษาเพราะกลัวเขามารับภาระ มันจะกลายเป็นเรารับภาระทุกสิ่งทุกอย่างเองคนเดียว มันจึงไม่ต้องหาเหตุผลเพื่อคิดแทนคนอื่นตลอดเวลา

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความเกลียดชังจากผู้คนมากมายนั้นเป็นเพียงแค่บางส่วนของความกล้าแกร่งในเป้าหมายเท่านั้นเอง" - หากเราสามารถแปรเปลี่ยนความเกลียดชังให้มาเป็นความกล้าแกร่งได้ เราจะสามารถผ่านพ้นอุปสรรคต่าง ๆ นานาไปได้ - เมื่อชีวิตกำลังมาบอกกับเราว่า ให้เรารับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของโลกใบนี้ตลอดเวลา เมื่อโลกเปลี่ยนเราก็ต้องเปลี่ยนตาม - ส่วนที่เหลือจากความเกลียดชัง ย่อมเป็นความรักและความเมตตาของตัวเราเอง เพราะการโอบกอดตัวเองจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น - ความสุขในโลกใบนี้อยู่รายล้อมตัวเรามาอยู่แล้ว แต่เราต้องฉกฉวยโอกาสในการสร้างความสุข มิใช่เป็นการไขว่คว้าไกลตัวเกินไป - ยุคสมัยนี้มีความเกลียดชังมากกว่าความรัก แล้วเป้าหมายของแต่ละคนก็ต้องประกอบไปด้วยการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน นี่จึงเป็นปัญหาที่สำคัญยิ่ง

หนังสือ Peace Is Every Step: The Path of Mindfulness in Everyday Life ของ Thich Nhat Hanh - การเจริญสติในชีวิตประจำวัน เป็นสิ่งที่จำเป็นต่อมวลมนุษยชาติอย่างยิ่ง เราจึงต้องเรียนรู้ที่จะเข้าใจก่อนแล้วค่อยฝึกฝน - วินัยเป็นสิ่งที่เราจะสามารถยืนหยัดต่อสู้ในชีวิตต่อไปได้ เพราะสิ่งเร้าในยุคสมัยนี้มีมากมายมหาศาลกว่าสมัยก่อนเยอะ - ก่อนจะเป็นการทำสมาธิก็ต้องเป็นการฝึกสติก่อน แล้วการฝึกสติอย่างไรให้ได้ประสิทธิภาพสูงสุด ก็ต้องมาจากการสังเกตตัวเอง - ทุก ๆ นาทีที่ผ่านพ้นไปเราสามารถระลึกรู้ถึงสิ่งใดบ้าง ไม่ว่าจะเป็น ความคิด เสียง หรืออารมณ์ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เข้ามากระทบจิตใจตลอดเวลา - ความสงบในทุกย่างก้าวนั้นเป็นเรื่องที่เราควรจะน้อมนำเข้ามาปฏิบัติในชีวิต หากเราปฏิบัติได้มันก็จะทำให้เรามีความสุขในชีวิตมากยิ่งขึ้น

มีคนมาปรึกษาว่า ขอกำลังใจหน่อยค่ะ คือเราโดนคนสนิทโกงเงินไป 300,000 บาทค่ะ เหนื่อยมากกว่าจะได้แต่ละบาท ความรู้สึกตอนนี้แย่มากเลยค่ะ - ให้เรียนรู้จักประสบการณ์ในครั้งนี้ แล้วลองดูว่าเราสามารถที่จะป้องกันไม่ให้ถูกโกงได้อีกยังไงได้บ้าง - เมื่อเงินทองเป็นของหายาก เราจะต้องรับรู้แล้วว่าเราจะทำอย่างไรให้ได้เงินกลับคืนมาเท่าเดิม หรือมากกว่าเดิม - กลยุทธ์ในการหาเงินมันจะสะท้อนมาจากความสามารถของตนเองในอดีตและปัจจุบันรวมกัน ซึ่งอนาคตจะขึ้นอยู่กับตอนนี้เท่านั้น - อย่าหยุดที่จะเรียนรู้เรื่องการเงิน นับตั้งแต่นี้ไปให้ลองฝึกทำงบการเงินส่วนบุคคล ฝึกฝนแบบนี้ไปเรื่อย ๆ สักพักเราจะมีเงินออม แล้วจะสามารถต่อยอดไปได้ - การลงทุนเป็นส่วนหนึ่งที่จะช่วยให้ชีวิตมีความเบาสบายมากยิ่งขึ้น ให้เวลากับการศึกษาเรื่องการลงทุนควบคู่ไปด้วย เพราะมันจะเป็นส่วนต่อขยายในชีวิตของเราเอง

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "บางทีการที่เราจะช่วยผู้อื่นได้อย่างแท้จริงนั้น ก็คือการให้เขาได้ช่วยตัวของเขาเองได้" - ถ้าเรามัวแต่ประคับประคองทุกสิ่งทุกอย่าง ธรรมชาติจะไม่ได้ทำหน้าที่ของมัน แล้วเราก็จะไม่สามารถรับมือกับอะไรได้เลย - ความแข็งแกร่งเริ่มต้นจากการเรียนรู้ที่จะเข้าใจความเป็นจริงตรงหน้า ทางที่ดีที่สุดไม่มีอยู่จริง มันขึ้นอยู่กับสถานการณ์และบริบทร่วมด้วยเสมอ - จุดเริ่มต้นของการเรียนรู้จะเริ่มต้นจากการเข้าใจความเป็นจริงที่เกิดขึ้น แล้วค่อยประยุกต์ใช้ตามสิ่งที่ควรจะเป็น มันจึงไม่มีหลักการที่ตายตัว - เหมือนกับเรื่องเล่าของชายตกปลา ที่มักจะไม่ให้ผู้อื่นได้ปลาไปง่าย ๆ เพราะมองว่าการสอนการตกปลาเป็นการหาปลาที่ยั่งยืนกว่า - ทุกคนจะมีวิธีที่แตกต่างกันไปในแต่ละคน ซึ่งมันย่อมประกอบไปด้วยปัญญา ประสบการณ์ และวัฒนธรรมที่หล่อหลอมขึ้นมาตั้งแต่เกิด

หนังสือ The Miracle Of Mindfulness: The Classic Guide to Meditation by the World's Most Revered Master ของ Thich Nhat Hanh - การทำสมาธิจึงเป็นอิริยาบถที่สามารถปฏิบัติตามได้ในทุกศาสนา แล้วมันก็จึงเป็นการที่เราได้รับหลังจากการมีสติสืบไป - ความมหัศจรรย์ของการเจริญสติ ก็จะมาเป็นตัวที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้นได้ แต่มันจะไม่ใช่ความสุขที่เราเคยสัมผัสจากทางอื่น ๆ เลย - หากว่าการนึกคิดว่ากำลังทำอะไร สิ่งนั้นย่อมเป็นอนาคตกาลของปัจจุบันขณะ ฝึกสติในชีวิตประจำวันแล้วตามรู้อารมณ์ที่เกิดขึ้นตามความเป็นจริง - เมื่อความช้าจะมาเป็นส่วนช่วยให้เราหลีกเว้นจากสังคมที่วุ่นวาย และเต็มเปี่ยมไปด้วยความเร่งรีบ นิกายเซนย่อมมาช่วยเราได้ในวันที่เราร้อนรนภายในจิตใจ - ศาสนาเป็นสิ่งที่มาเป็นตัวอธิบาย แต่ตัวเนื้อความแล้วศาสนาไม่มีความสลักสำคัญ เพราะเราต้องเข้าใจแก่นของชีวิตว่ามันเป็นธรรมะ หรือความเป็นเช่นนั้นเอง

มีคนมาปรึกษาว่า เราคบกับแฟนได้ 5 เดือน เรารู้สึกอยากเลิกกับแฟนมาก เขาเป็นผู้ชายงี่เง่ามาก แล้วหลายครั้งที่ทะเลาะกัน เราพยายามคุยกับเขาด้วยเหตุผล แต่เขาก็ชอบใช้อารมณ์คุยกับเราตลอด เราต้องเป็นฝ่ายยอม เพราะไม่ชอบทะเลาะ เราเป็นคนที่ชอบแต่งตัว เขาก็จะไม่ค่อยโอเค จนทำให้เรารู้สึกไม่เป็นตัวเอง มีหลายอย่างที่เรารู้สึกว่าทั้งความชอบ หรือทัศนคติของเราไม่ตรงกันเท่าไหร่ แต่คือเราก็ไม่กล้าบอกเลิกเขา เรากลัวเขาเสียใจ เราควรทำยังไงดีคะ - ถ้าเรารู้สึกอยากถอยห่างจากความสัมพันธ์ที่เพิ่งเริ่มต้น ก็ให้ตัดสินใจได้เลย ถ้านานไปกว่านี้จะยิ่งลำบากมากขึ้น - ปัญหาในชีวิตกำลังบ่งชี้ไปในจุดที่เรียกว่า เราไม่กล้าที่จะตัดสินใจอะไรอีกต่อไป เพราะเราคิดมากว่าจะเป็นแบบนั้นแบบนี้เต็มไปหมด - ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว หากเราชั่งน้ำหนักด้วยเหตุผลอย่างแท้จริง เราจะค้นพบได้ว่า คำว่าเข้ากันไม่ได้ไม่ต้องใช้เวลานาน แค่ยอมรับความเป็นจริงก็พอ - เมื่อไหร่ที่เราเริ่มรับความจริงได้ เราจะตระหนักได้ว่า ไม่มีใครอยากให้สถานการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นหรอก แต่แค่มันรู้สึกแบบนี้ แค่จริงต่อใจก็พอแล้ว - ทั้งนี้ ปัญหาต่าง ๆ ที่เราพบเจอ เราก็ต้องรับรู้ตามความเป็นจริงเท่านั้น การหลอกตัวเอง รวมไปถึงการคิดว่าอนาคตคงจะดีขึ้นอาจจะไม่สามารถยืนยันได้ว่าจะเกิดขึ้นจริงไหม

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความแข็งแกร่งทางจิตใจนั้นมักจะถูกวาดด้วยรูปแบบของการมีเป้าหมายและการต้านทานแรงเสียดทาน แต่ในความเป็นจริงแล้วมันเป็นอะไรที่เกี่ยวกับการยืดหยุ่นและการปรับตัวเสียมากกว่า ทว่า มันคือการที่เราสามารถมีความสุขได้จากทุกหนแห่ง แล้วมันคือการที่เราสามารถทำงานได้สมกับงานที่ได้รับมอบหมาย รวมไปถึงเราสามารถที่จะมีวันที่ดีกับใครสักคน คุณสามารถที่จะมีความแข็งแกร่งได้ ก็ต่อเมื่ออารมณ์นั้นไม่ต้องไปขึ้นอยู่กับสถานการณ์ใด ๆ เลย" - ลองสังเกตตัวเองกันก่อนดีกว่า ว่าเรามีลักษณะของความอ่อนแอหรือความแข็งแกร่งทางจิตใจบ้างไหม - ถ้าเรามีความอ่อนแอทางจิตใจ ให้ลองสอบทานตัวเองดูว่า ส่วนใหญ่แล้วเรามักจะเอาอารมณ์ หรือจุดยืนไปผูกไว้ที่สิ่งที่เคลื่อนไหวได้รึเปล่า - เพราะว่าในความเป็นจริงเราไม่สามารถไปยึดติดกับสิ่งภายนอกมากจนเกินพอดี มันเหมือนว่าเราต้องมาโฟกัสที่ความแข็งแกร่งภายในมากกว่า - ยิ่งเราปรารถนาที่จะมีความสุข เรายิ่งจะต้องยอมรับความอ่อนแอให้ได้ก่อนเสมอ เพราะการยอมรับตัวเองเป็นส่วนสำคัญต่อความแข็งแกร่งสืบไป - ทั้งนี้ การจะสร้างสิ่งใดสิ่งหนึ่งย่อมต้องใช้เวลายาวนานสักหน่อย เหมือนการหลอมของดาบให้ร้อนนั้นจำเป็นจะต้องถึงความร้อนที่พอสมควรในการตีดาบเสมอ

หนังสือ In the Trading Cockpit with the O'Neil Disciples: Strategies That Made Us 18,000% in the Stock Market ของ Gil Morales and Chris Kacher - เมื่อจุดเข้าเป็นจุดที่ทำให้เรารับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของราคา เราจึงต้องฝึกฝนจุดเข้าให้บ่อยครั้งเข้าไว้ - สิ่งที่แตกต่างจากหนังสือเล่มแรกคือ วิธีมองที่คนละมุมกันแต่มีเป้าหมายเดียวกันนั่นคือกรอบการเทรดที่ชัดเจน - การอ่านเรื่องราวซ้ำ ๆ จะก่อเกิดกระบวนการที่ชัดเจนมากยิ่งขึ้น ไม่ใช่ว่าเราจะสามารถเรียนรู้สิ่งหนึ่งโดยใช้เวลาอันสั้น - หากว่าหุ้นมีการเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้าง หรือว่าในแง่ของพื้นฐานเราควรจะนำมันมาสอบทานว่า หุ้นตัวนี้มีแนวโน้มที่คนจะมาซื้อไหม - สัญญาณที่ชัดเจนที่สุด คือสัญญาณที่บ่งชี้ว่าหุ้นนั้นมีคนเล่นหรือว่าสถาบันการเงินเข้าไปซื้ออยู่ นั่นคือการเติบโตของราคาที่มีการย้ำแนวรับต่อเนื่องเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า ทำยังไงดีคะ คุยกับใครไปสักพักเราจะโดนเขาล้อเรื่องอ้วนอยู่ตลอดเลย ทั้ง ๆ ที่ก่อนคุยก็บอกไปก่อนแล้วว่าเราอ้วนนะไม่ได้ผอม รับได้ไหม ถ้ารับไม่ได้ก็เลิกคุยได้ แรก ๆ ก็มาบอกว่ารับได้ แต่พอคุย ๆ ไปสักพักก็แบบชอบมีคำพูดแบบนี้เข้ามาอีก มันทำให้เราไม่มั่นใจในตัวเองเลย ไม่กล้าไปเจอใคร ไม่ค่อยอยากออกไปไหน ไม่ใช่แค่คนเดียวแต่เราเป็นแบบนี้กับทุกความสัมพันธ์ คงไม่มีใครชอบเรา ตรงที่เราอ้วนสงสัยจะได้เป็นแค่หมูน้อยของแม่เราคนเดียวค่ะ - ถ้าเราไม่ยอมรับตัวเองตั้งแต่แรก ไม่ว่าใครก็ตามย่อมมาย้ำเตือนปมปัญหาในชีวิตของเราอย่างแน่นอน - ชีวิตคู่เป็นสิ่งที่จะมาย้ำเตือนปมในชีวิตเราอยู่แล้ว ซึ่งเราแค่ต้องพยายามรับมือกับตรงนี้เอาไว้ก่อน ไม่มีใครหลีกเลี่ยงความจริงไปได้ - ถึงแม้ว่าเราจะเจอคนที่ไม่พูดถึงปัญหาในชีวิตของเรา แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะยอมรับสิ่งที่เราเป็นได้ทั้งหมด - บางคนมีสิ่งที่ดีทุกอย่าง แต่ก็ยังมีข้อติอยู่ดี ไม่มีใครในโลกสมบูรณ์แบบ หรืออีกนัยหนึ่งคือคนที่สมบูรณ์พร้อมหาได้ยากในโลก - หากว่าเราต้องการคนที่ยอมรับตัวตนเราได้ เราจะต้องมีความพึงพอใจในตัวเองที่สูงพอสมควร แล้วมันจะตามมาด้วยความมั่นใจในตัวเองสืบไป

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การตระหนักครั้งล่าสุดนั้นก็พบว่า การให้อภัยตัวเองเหมือนกับเป็นการปรับเพิ่มหรือลด มากกว่าการเปิดปิดไปเลยซะทีเดียว" - ถ้าการให้อภัยตัวเองนั้นเปรียบเสมือนหลอดไฟมันก็คงจะเป็นการปรับมากกว่าการเปิดปิด - ในความเป็นจริงแล้ววิธีการเริ่มต้นที่จะให้อภัยสิ่งต่าง ๆ ก็ต้องค่อย ๆ เริ่มทำ ไม่ใช่ว่าคิดแล้วจะทำได้เลยทันที - นิสัยบางคนไม่ได้เอื้อให้สนับสนุนความเป็นจริงในแง่มุมที่ว่า การให้อภัยเป็นคำตอบของชีวิตทั้งหมด - การตระหนักครั้งล่าสุดของตัวเราเองคือสิ่งใด คำตอบนั้นจะขึ้นอยู่กับตัวบุคคลนั้น ๆ ไม่มีคำตอบที่ตายตัว - ส่วนใหญ่ในชีวิตจะเป็นสิ่งที่ปรับเพิ่มหรือลดตลอดเวลา ไม่มีอะไรคงที่ตลอดไป เราต้องปรับปรุงแก้ไขทุกเมื่อเชื่อวัน

หนังสือ There Are Places in the World Where Rules Are Less Important Than Kindness: And Other Thoughts on Physics, Philosophy and the World ของ Carlo Rovelli - ถ้าเราลองเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ มากมายบนโลกใบนี้ เราจะค้นพบว่าตัวเรานั้นเล็กน้อย แทบไม่มีความสลักสำคัญใด ๆ ต่อโลกใบนี้เลย - แต่การที่เราปรับมุมมองว่า เราสามารถเปลี่ยนสมการของสิ่งมีชีวิตแบบธรรมดาได้ นั่นก็คือการมีความเมตตาซึ่งกันและกัน - ถึงแม้ว่าโลกใบนี้จะมีแรงโน้มถ่วงอยู่ตลอดเวลา แต่เราก็ต้องน้อมรับความจริงว่าเราไม่จำเป็นต้องคล้อยตามธรรมชาติเสมอไป - โลกใบนี้กำลังเชื่อมต่อกับจักรวาล และจักรวาลนี้กำลังเชื่อมต่อกับสิ่งมีชีวิตทั่วทุกภพ ซึ่งการที่เราเข้าใจแบบนี้ก็เป็นเพียงแค่เสี้ยวของความจริงเสมอ - โฟกัสในจุดยืนของชีวิต ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับทุกสิ่งที่ได้ศึกษาแต่จงตั้งคำถามให้ถูกทาง แล้วคำตอบของเราก็จะมาช่วยให้ชีวิตเรารอดพ้นปัญหาไปได้อย่างแน่นอน

มีคนมาปรึกษาว่า ขอกำลังใจใช้ชีวิตต่อไปหน่อยค่ะ ตอนนี้เราดิ่งสุด ๆ เลยแย่แบบแย่ที่สุด เหมือนอะไรกำลังเล่นตลกกับชีวิตเรา มันเป็นช่วงที่ใกล้เคียงกันมาก เมื่อปลายปีที่แล้วเราเสียคนที่รักไป 3 คน ก็มีน้า ยาย และพ่อที่เสียไปกะทันหัน เราไม่ทันได้ดูใจใครสักคน ตอนพ่อเสียอีกแค่ 2 วันจะถึงวันรับปริญญาแล้ว เขาเตรียมดอกไม้มาให้เราแล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้ให้ เรายังไม่ถ่ายรูปครอบครัวเลยด้วยซ้ำ แล้วเราก็รู้สึกผิดเพราะมันเหลือแค่อีกนิดเดียว เราก็จะได้ตอบแทนเขาแล้ว ทำไมเขาไม่รอดูความสำเร็จของเรา ยายก็ด้วย ยายเคยบอกว่าจะรอไปรับปริญญาแต่ยายก็ไม่รอเรา มิหนำซ้ำก่อนหน้าที่พ่อเราจะเสียไปไม่กี่เดือน แฟนที่คบกันมา 4 ปี และน้องรหัสเราก็มาหักหลังเรา เขานอกใจไปคบหากัน โดยที่ไม่ได้รู้สึกผิดอะไรเลย เราคิดว่าตัวเองเข้มแข็ง คิดว่าตัวเองเก่งพอที่จะผ่านมันไปได้ คิดว่านี่คือชีวิตที่คนทุกคนต้องเจอ ทุกเรื่องที่เราเล่าไป เราไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็นเลย เรากลัวคนรอบข้างเครียดไปกับเรา แต่จู่ ๆ วันนี้ก็ร้องไห้หนักมาก เหมือนคนเป็นบ้า ขาดสติ รู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวจริง ๆ ตลอดเวลา ทั้ง ๆ ที่มีคนมากมายอยู่รอบตัวเราเต็มไปหมด เราจะจัดการกับความรู้สึกพวกนี้ยังไงดี - บางช่วงจังหวะชีวิตก็ถาโถมมาเหมือนระลอกคลื่น มันซัดมาที่ตัวเราและชีวิตของเราอย่างไม่หยุดยั้ง - ถ้าเรารับมือกับชีวิตได้จริง ชีวิตเราจะค่อนข้างนิ่งแถมเราก็ยังสามารถรับมือกับอนาคตได้ด้วยเหมือนกัน - แน่นอนว่าไม่มีใครรอเราจริง ๆ ทุกคนมีภารกิจ และทุกคนมีหน้าที่ที่ต้องพึงกระทำ การจากลาเป็นเรื่องที่ไม่มีใครการันตีอะไรได้เลย - ความตายเป็นเพียงแค่แง่มุมหนึ่งของชีวิต เราแค่รับรู้ตามความเป็นจริงว่า ความตายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ การไปมองว่าเขาไม่รอเราเลยจึงไม่ใช่ทางออกที่ดี - ชีวิตไม่มีสูตรสำเร็จ สิ่งที่เราเจอไม่ใช่ว่าผิดปกติหรือปกติอะไร เพียงแต่เราทุกคนพบเจอเหตุการณ์แตกต่างกัน มันขึ้นอยู่กับสิ่งที่เราเคยทำมาและเหตุปัจจัยรอบข้างเรา

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทางเดียวที่เราจะมีความมั่นใจอย่างแท้จริงได้นั้น นั่นคือการที่เราต้องรู้สึกสบายเวลาเราไม่มีมัน" - ความมั่นใจในตัวเองนั้นมีความจำเป็นต่อสายอาชีพ การหารายได้ และความรู้ในทุกแง่มุม - หากเราขาดความมั่นใจความสูญเสียนี้จะส่งผลไปถึง ความพึงพอใจในตนเองและความขาดคุณค่าสืบไป - ซึ่งในความเป็นจริงแล้วความพึงพอใจในตนเองเป็นจุดเริ่มต้นของความมั่นใจเสียมากกว่า เราจึงต้องสร้างความพึงพอใจให้ได้ - จุดยืนของชีวิตมาย้ำเตือนว่า เราต้องมีชีวิตไปเพื่อสิ่งใดกันแน่ ถ้าเรามีชีวิตไปเพื่อสิ่งที่มีค่ามากกว่าเรา เราจะรู้สึกดีมากยิ่งขึ้น - การที่เรากล้ายอมรับว่าเราไม่มีอะไรเลยในชีวิต มันจะทำให้เรารู้ว่าเราควรมีสิ่งใดในชีวิต การเริ่มต้นที่ดีคือการยอมรับสิ่งที่ขาดก่อนเสมอ

หนังสือ The Untethered Soul: The Journey Beyond Yourself ของ Michael A. Singer - จิตวิญญาณที่ไม่มีข้อผูกมัดใด ๆ รวมไปถึงพันธนาการที่ร้อยรัดนั้น ก็จึงเป็นความรู้สึกที่ดีสืบไป - อิสรภาพก็จะเป็นส่วนหนึ่งของเป้าหมายในแต่ละคน บางคนมีอิสรภาพทางกาย แต่ไม่เคยได้สัมผัสการมีอิสรภาพทางใจเลย - การปลดแอกพันธะต่าง ๆ ย่อมเป็นสิ่งที่พอทำได้ แต่ต้องมีการรู้หลักการ และมีวิธีการที่ชัดเจนก่อนเป็นอันดับแรก - เริ่มต้นที่จะแยกกายแยกใจก่อน ใจก็เป็นส่วนของมัน กายเป็นอีกส่วน เรามาอยู่รวมกันเพราะว่ามันต้องไปควบคู่กัน - ความวุ่นวายภายในเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอก มันอยู่ที่เราว่าเราจะน้อมนำความวุ่นวายเข้ามา หรือจะมีสติรู้เท่าทันว่าใจนั้นไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับกายเลย

มีคนมาปรึกษาว่า มีเรื่องกลุ้มใจ ทำไงดีคะ เพื่อนที่ทำงานชอบยืมสายชาร์จ Iphone 13 ยืมทุกวันผิดไหมที่จะบอกให้เพื่อนซื้อเองบ้าง หรือต้องปรับทัศนคติเราเอง เราไม่ได้เป็นคนขี้เหนียวนะคะปกติแล้ว - หากเราไม่ใช่คนขี้เหนียวโดยนิสัย ก็แสดงว่าบางจุดเราอาจจะไม่ค่อยพอใจในสิ่งที่เพื่อนหรือคนรอบข้างนั้นทำ - สิ่งที่เราจะไม่พอใจนั้นมีหลากหลายจุด แต่เราต้องกำหนดจุดสำคัญในชีวิตว่าอะไรคือสิ่งที่ไม่ชอบจริง ๆ แล้วมันเป็นเพราะอะไร - ทุกอย่างในชีวิตเราต้องวิเคราะห์อย่างยิ่ง ไม่ว่าจะเป็นการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตหรือว่าการปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ใหม่ ๆ เสมอ - แน่นอนว่าทุกอย่างไม่ได้เป็นดังใจเราทั้งหมด เราจึงต้องค่อย ๆ บอกเพื่อนหรือชี้แนะว่าควรรักษาของอย่างไรให้เกิดประสิทธิภาพสูงที่สุด - ทั้งนี้ การแก้ปัญหาที่ต้นเหตุต้องแก้ที่เจ้าตัวทั้งหมดทั้งสิ้น บางทีการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุหรือว่าแก้ที่คนอื่นอาจจะได้ผลลัพธ์ที่ไม่ค่อยน่าพึงพอใจเท่าไรนัก

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คำตำหนิจากผู้คนนั้น ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เลย แล้วการที่เราจะตอบสนองต่อคำตำหนินั้นก็เช่นกัน" - หากคำตำหนินั้นเป็นเหมือนยาช่วยเยียวยาปัญหาชีวิต เราทุกคนคงจะรับฟังคำตำหนิมากขึ้น - บางทีคำรีวิวก็อาจจะเป็นดาบสองคมได้ ถ้าผู้รีวิวและผู้รับรีวิวไม่สามารถที่จะรับมือมันด้วยความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง - ชีวิตไม่มีคำว่าทุกอย่างต้องเป็นแบบนั้นหรือแบบนี้ มีเพียงแต่เราแค่รับมือกับปัญหาเฉพาะหน้าให้ได้มากที่สุด - ถึงแม้ว่าชีวิตจะเหวี่ยงเราไปให้กับสิ่งที่เราไม่เข้าใจ แต่เราก็ต้องรับรู้ว่าสิ่งต่าง ๆ ไม่สามารถบังคับกะเกณฑ์ได้เท่ากับใจเรา - สิ่งที่เรารู้สึกกับคำตำหนิย่อมเป็นเรื่องปกติสามัญอย่างยิ่ง เราแค่พยายามน้อมรับและยอมรับว่าสิ่งใดแก้ไขได้ก็แก้ สิ่งใดแก้ไขไม่ได้ก็ปล่อยวางไป

หนังสือ Trade Like an O'Neil Disciple: How We Made Over 18,000% in the Stock Market ของ Gil Morales and Chris Kacher - ถ้าเราลองอ่านหนังสือที่คนเขียนได้อ้างถึงก่อน ก็จะมีความเข้าใจมากยิ่งขึ้น แต่เราก็ยังสามารถอ่านได้ถ้าต้องการ - หากว่าเราต้องการจะเทรดหุ้นอย่างไรให้เติบโตไปถึง 18,000% เราจะต้องมีกฎ และระบบที่ชัดเจนอย่างยิ่ง - จุดเข้าซื้อที่แตกต่างจากผู้คนทั่วไป นั่นจะทำให้เราสร้างผลตอบแทนตั้งแต่เริ่มต้น ด้วยความเสี่ยงเพียงเล็กน้อย - กรอบการลงทุนคือเราจำเป็นจะต้องดูพื้นฐานหุ้นนั้น ๆ เสมอ ประกอบกับการมีแนวโน้มที่ชัดเจนว่ากำไรเติบโตอย่างต่อเนื่อง - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้เป็นการบอกถึงการหาจุดเข้ามากที่สุด และเน้นไปที่การเทรดแบบถือยาว เราจึงจำเป็นจะต้องดูความเสี่ยงในการถือด้วยเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า ผัวชอบกินขนมแล้วไม่เก็บ กินตรงไหนก็ทิ้งตรงนั้นเลย กินหน้าตู้เย็นก็วางไว้บนตู้เย็น ตอนนั่งกินกับพื้นก็ทิ้งไว้ตรงนั้น จะแก้เผ็ดยังไงดี พูดหลายรอบก็ทำหน้าแบบเล่นหูเล่นตาใส่ ไม่ยอมเปลี่ยนตัวเองตอนนี้เขาอายุ 28 ปี - ทุกคนมักจะมีพื้นฐานความเคยชินที่ต่างกัน บางคนเรียบร้อย บางคนชุ่ยหรือมักง่าย แต่เราก็ต้องอยู่ร่วมกันให้ได้ - แน่นอนว่าการจบความสัมพันธ์เป็นเรื่องง่าย แต่ว่าการประคับประคองเป็นเรื่องยากกว่ามาก - ถ้าเราไม่สามารถรับมือกับปัญหาหยุมหยิมได้ เราจะไม่สามารถรับเรื่องปัญหาที่ใหญ่มาก ๆ ได้ เพราะปัญหาเล็ก ๆ คือเงื่อนงำ - การคุยกันตรง ๆ และการจับเข่าคุยกันก็เป็นเรื่องที่ดี แต่บางคนก็เห็นว่าเรายังรับผิดชอบอยู่ ก็เลยเคยตัวจนไม่อยากทำอะไรมากขึ้น - ทั้งนี้ ทัศนคติเรื่องความรักษาความสะอาดค่อนข้างเป็นเรื่องปัจเจก มันเป็นเรื่องยาก แต่มันก็อาจจะไม่มีวิธีที่ชัดเจน มันขึ้นอยู่กับคนสองคน

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คนที่ฉลาดมักจะรู้ว่าควรเก็บเกี่ยวความรู้ แต่คนที่มีปัญญารู้ว่าควรใช้ความรู้ไปในทิศทางใด" - เมื่อคนที่ฉลาดกับคนที่มีปัญญานั้นต่างกันอย่างสิ้นเชิง เพราะว่าคนฉลาดทำอีกอย่างคนที่มีปัญญาย่อมทำอีกอย่าง - ปัญหาของคนส่วนใหญ่ เราก็มักจะผิดพลาดจากสิ่ง ๆ นั้นอยู่เสมอ ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ต้องทำความเข้าใจให้ได้ตามช่วงวัย - บางทีความรู้มาก แต่ไม่สามารถนำไปใช้แก้ปัญหาได้จริง มันก็ไม่สามารถช่วยให้ชีวิตดีขึ้นได้เลย สังเกตความรู้ด้วยเสมอ - ข้อมูลเป็นเพียงแค่ข้อมูล ถ้าเรากลั่นกรองข้อมูลแล้ว นั่นจะเป็นความรู้ต่อไป แล้วการที่คนมีปัญญาจะรู้ชัดว่าควรทำสิ่งใดในข้อมูลนั้น - ทั้งนี้ คำจำกัดความของแต่ละสิ่งจะขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของบุคคลเสมอ มันไม่สามารถระบุได้โดยส่วนเดียว แค่เปิดใจรับมุมมองใหม่ ๆ ด้วย

หนังสือ The Founders: Elon Musk, Peter Thiel and the Company that Made the Modern Internet ของ Jimmy Soni - ประวัติบริษัทธุรกรรมการเงินทางอินเทอร์เน็ตที่ชื่อว่า PayPal ได้มีการก่อตั้งขึ้นมาเพราะต้องการแก้ไขปัญหาการเงิน - เรื่องราวที่ทำให้เราได้สามารถใช้งานอยู่ทุกวันนี้ มีจุดเชื่อมโยงที่เรียกว่า การวิวัฒนาการของการเชื่อมต่อให้ง่ายดายมากยิ่งขึ้น - การเปลี่ยนแปลงของบุคคล นำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงของสรรพสิ่ง ซึ่งมันขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมด้วยว่า เราเติบโตมาอย่างไร - คำว่าผู้ก่อตั้งอาจจะไม่สำคัญเท่ากับ คนที่บริหารองค์กรได้อย่างชาญฉลาด แล้วการบริหารนั้นเป็นเรื่องที่ยากกว่านั้นเยอะมาก - เรามักจะให้ความสำคัญกับคนที่สร้างสิ่งหนึ่งมากกว่า คนที่มาควบคุมหรือดูแล แต่ในความเป็นจริงแล้วแต่ละบริบทจะต้องโฟกัสต่างกัน

มีคนมาปรึกษาว่า เราอยากเลิกกับแฟน ที่คบกันมา 5 ปีค่ะ เหตุผลเพราะเรารู้สึกเศร้า และเป็นทุกข์ทุกครั้ง ที่เราต้องพูดคุยถึงปัญหาเดิม ๆ กับแฟนบ่อย ๆ มันซ้ำซากจนบางทีคิดว่า อยู่คนเดียวก็ได้ถ้าต้องเป็นแบบนี้ บางครั้งเราตื่นมา มองไปรอบ ๆ ตัว สักพักก็ร้องไห้ออกมา แล้วลุกขึ้นมาทำงานบ้านทุกอย่าง เสร็จแล้วก็นั่งร้องไห้อีก เป็นแบบนี้บ่อยมาก เรานอนไม่ค่อยหลับ เป็นคนหลับยากตื่นง่าย บ่อยครั้งที่เขานอนกรนแล้วมันทำให้เราตื่น เขาถามเราว่าทำไมไม่นอน เรารู้สึกเศร้ามากกับคำถามนั้นของเขา เราร้องไห้กับทุกเรื่องที่รู้สึกว่าไม่โอเค เราปรึกษาเพื่อนที่ทำงาน เพื่อนบอกเราควรไปพบจิตแพทย์ เพราะเพื่อนของเพื่อนก็อาการแบบนี้เลย ไปหาหมอแล้วหมอบอกว่าเป็นโรคซึมเศร้า เพื่อนบอกว่าอย่าเพิ่งเลิกให้ไปลองปรึกษากับหมอก่อน เผื่อเป็นซึมเศร้าจริงจะได้มีคนดูแล แต่ตอนนี้เราสับสนว่าควรเลือกทางไหนก่อนดีคะ ระหว่างไปพบแพทย์แล้วถ้าไม่มีปัญหาอะไรค่อยหาทางเลิก กับเลิกไปเลยไม่ต้องสนใจคำแนะนำจากเพื่อนคะ - ปัญหาแรกที่เราต้องจัดการก่อน คือการตั้งคำถามใหม่ว่า การที่เรามีแฟนมา 5 ปี มันทำให้เราเป็นซึมเศร้าหรือว่ามันเกิดจากตัวเราเอง - ถ้าเราโฟกัสไปที่ตัวปัญหาจริง ๆ มันคือการฝึกหาต้นตอของปัญหา แล้วหาไปที่เหตุว่า เราต้องการอะไรจากชีวิตเรากันแน่ - เกลาตัวเองไปเรื่อย ๆ ละเราจะเห็นว่าต่อให้เพื่อนหรือคนอื่นให้คำแนะนำ ก็ไม่เท่ากับการที่ก้นบึ้งของจิตใจเรามันพยายามแจ้งเตือนเรา - ภาวะซึมเศร้าหรือการที่จะเป็นโรคซึมเศร้าได้จริง ๆ นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่แน่นอนว่าเหตุผลของการเป็นซึมเศร้ามีได้หลายปัจจัย แต่เราต้องรู้ปัจจัยหลักก่อน - ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มต้นที่ตัวเราและจบที่ตัวเรา ถ้าจะให้ดีที่สุดพยายามรักษาสิ่งที่มีอยู่ก่อนแล้วค่อย ๆ หาเหตุผลอย่างแท้จริงว่า สิ่งใดทำให้เราเป็นโรคซึมเศร้า

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "หากคุณมีความสบายใจที่จะล้มเหลว มันจะทำให้คุณรู้สึกกล้าเผชิญหน้ากับความกลัว แล้วมันจะมีส่วนร่วมโดยไม่ตัดสิน และรักโดยไม่มีเงื่อนไข" - ความล้มเหลวเป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จ ถ้าเราใช้ความล้มเหลวให้เกิดประโยชน์สูงที่สุด - ความกลัวเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา ซึ่งเราไม่สามารถหลีกเลี่ยงความกลัวไปได้เลย - เมื่อเราไม่ตัดสิน เราจะมีความรักใคร่ต่อสิ่งนั้น ไม่ว่ามันจะเป็นปัญหาหรือแก้ปัญหาก็ตามแต่ - ความรู้สึกลึก ๆ ในเบื้องลึกของจิตใจไม่สามารถชี้วัดอะไรได้มาก นอกเสียจากมันคือจิตสำนึกที่นำทางเรา - เมื่อความล้มเหลวปรากฏเด่นชัดขึ้น เราจึงต้องปรับเปลี่ยนทัศนคติต่อความล้มเหลวนั้น ๆ เสมอ

หนังสือ The Misbehavior of Markets: A Fractal View of Financial Turbulence ของ Benoit Mandelbrot and Richard L. Hudson - พฤติกรรมของมนุษย์นั้นเริ่มเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ ซึ่งการเปลี่ยนแปลงของความคิด จะส่งผลต่อคำพูดและการกระทำสืบไป - ซึ่งความสมมาตรของเรขาคณิตก็จึงเป็นตัวตอบโจทย์ของรูปแบบสมการของตลาดได้เช่นกัน เช่น การต่อเนื่องของสิ่งที่ส่งต่อไม่สืบเนื่องจากสิ่งเดิมเสมอไป - แล้วความเป็นจริงของการสุ่มเดินก็ย่อมมีรูปแบบที่คล้ายคลึงกัน แต่แค่รูปแบบต่าง ๆ ย่อมเปลี่ยนไปตามช่วงเวลานั้น ๆ การเดินแบบสุ่มจึงเป็นหลักการที่ค่อนข้างตายตัว - เศรษฐศาสตร์ในยุคใหม่ก็จึงเป็นตัวตอบโจทย์ในรูปแบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เพียงแค่สิ่งเดียวที่อธิบายกฎของตลาดได้นั่นก็คือ ความผันผวนจะนำมาซึ่งความโกลาหล - เหมือนว่าแง่มุมในทุกแง่มุมจะบ่งชี้ไปยังจุดที่เรียกว่า ภาวะมวลรวมของผู้คน เมื่อคนหนึ่งคนทำ อีกหลายคนจะทำตาม มันจะเป็นการกระทำที่ค่อนข้างไร้เหตุผลแต่มีน้ำหนักในยุคอนาคตมาก

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีครับ ผมสงสัยว่าเป็นเรื่องปกติไหมที่ครอบครัวไม่มีอะไรให้ และตอนนี้ก็ต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ด้วย แล้วเรื่องแต่งงานต้องแต่งงานตอนอายุเท่าไร รวมถึงผู้ชายมีเงินแต่งตอนไหนเหรอครับ ปัจจุบันผมอายุ 29 ปี รายได้ก็กลาง ๆ เกิน 40,000 บาทมาเล็กน้อย คิดว่าเกินค่าเฉลี่ยถ้าไม่นับพวกวิชาชีพ หรือ อาชีพ Information Technology (IT) ณ ปัจจุบันนี้ผมมีแม่แค่คนเดียวที่ต้องเลี้ยงดู เพราะแกไม่มีรายได้เข้ามาเลย ซึ่งผมก็ให้ประมาณ 6,000 บาทต่อเดือน แต่พอคำนวณเงินเหลือแล้วเหมือนตัวเองก็ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย นอกจากหนี้สินทั้ง ๆ ที่ผมก็คิดว่าตัวเองไม่ได้ใช้อะไรสิ้นเปลืองแต่ก็แทบไม่มีเหลือเก็บ ผมคำนวณรายจ่ายที่ผมมีปัจจุบันแล้วก็ ประมาณ 34,000 บาท ส่วนหนี้ก็ต้องจ่ายค่าผ่อนคอนโด 12,000 บาท ค่าส่วนกลาง 1,000 บาท ค่าข้าวอาหารเฉลี่ย 7,500 บาท ค่าไฟประมาณ 1,500-2,000 บาท ของใช้ส่วนตัว 1,500 บาท ประกัน 1,000 บาท และงบพัฒนาตัวเอง 1,000 บาท ขนาดผมเป็นคนโสด ไม่ได้เที่ยว ไม่กินเบียร์ ไม่เล่นการพนัน และไม่ได้ผ่อนรถเลยนะ ยังแทบไม่มีเหลือเก็บ เลยสงสัยว่าคนที่รายได้ต่ำกว่า 40,000 บาท เขามีเงินไปดูแลแฟน และมีสินสอดไปสู่ขอแฟนได้ยังไงครับ หรือตั้งตัวได้เมื่อไหร่กัน เห็นว่าสินสอดให้กันทีก็หลักแสน ค่าจัดงานก็หลักแสน ขอบคุณครับ - สิ่งแรกที่เราต้องปรับปรุงแก้ไขก่อนเลยนั่นคือ ทัศนคติต่อการเงินว่ามีเงินแล้วค่อยแต่ง หรือว่าต้องมีเท่าไรถึงสู่ขอฝ่ายหญิงได้ เพราะบางครอบครัวไม่ได้มีอะไรให้เลยก็มีอยู่เยอะ - ถ้าลองคำนวณ ค่าใช้จ่ายทั้งหมด 34,000 บาทต่อเดือน ถ้าเงินเหลือสุทธิอยู่ที่ 6,000 บาทต่อเดือนแล้วก็ถือว่ามีสภาพคล่องที่สูงอยู่ - แต่ถ้าสมมุติว่าเหตุการณ์จริงจำเป็นจะต้องใช้เงินสูง ให้ระบุรายจ่ายคงที่ และรายจ่ายผันแปรให้ได้ละเอียดที่สุดแล้วปรับแก้รายจ่ายผันแปรก่อนอันดับแรก - เรื่องการแต่งงานหรือว่ามีแฟนเป็นเรื่องของอนาคต ซึ่งการวางแผนทางการเงินเป็นสิ่งที่จำเป็น แต่เราก็จะต้องดูฐานะทางการเงินประกอบของแฟนเราเข้าด้วยเสมอ - ทั้งนี้ การจะมีเงินเก็บหรือเงินออมได้นั้น เราจะต้องมีวินัยที่สูงกว่านี้ ถ้าเรามีงบพัฒนาตัวเอง มีคอนโด และยังไม่มีรถ ลองเปลี่ยนเป็นออมเงินสัก 3-5% ต่อเดือนดูแทนก็ได้

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจว่า ถ้าเราเพิ่มประสิทธิผลในอะไรที่ไม่มีประสิทธิภาพแล้ว มันเหมือนว่าจะเป็นการไปเพิ่มมูลค่าเพียงครั้งคราวและเสมือนเป็นกลยุทธ์ ให้ลองช่างมันดูบ้าง" - บางครั้งการเพิ่มมูลค่าหรือว่าการสร้างกลยุทธ์อาจจะไม่จำเป็นตลอดเวลา เราต้องรู้จักช่างมันบ้าง - หากเราเรียนรู้ที่จะปล่อยวางบางสิ่ง รวมไปถึงให้ธรรมชาติจัดสรรในสิ่งที่ควรจะเป็น มันจะดียิ่งขึ้นตามมา - ชีวิตไม่มีอะไรจะชี้วัดได้เลยว่า เราจะต้องมีประสิทธิผลกับเรื่องที่เราทำตลอดเวลา บางเรื่องไม่ต้องมีมันก็ได้ - โลกใบนี้มีสิ่งต่าง ๆ มากมายที่เราต้องเรียนรู้ และบางทีโลกก็เหวี่ยงเราไปในสิ่งที่เราไม่สามารถตอบได้ทั้งหมด - หากเราเข้าใจชีวิตตามประสบการณ์ที่มันผ่านเข้ามายังชีวิต เราจะตระหนักถึงสิ่งที่สำคัญที่สุด ว่ามันอาจจะไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว

หนังสือ How to Not Die Alone: The Surprising Science That Will Help You Find Love ของ Logan Ury - ไม่ใช่ทุกคนที่เกิดมาจะมีคู่กันทุกคน แต่คนที่มีคู่เขาทำอย่างไร และจริง ๆ แล้วเราต้องมีคู่ครองจริงไหม - ธรรมชาติได้ออกแบบมาให้เราใช้ชีวิตแบบมีเพื่อน พี่น้อง และครอบครัวอยู่เป็นปกติ แต่ยุคสมัยกำลังปรับเปลี่ยนวิถีเชิงกว้าง - ความจริงเป็นสิ่งที่เราจะไม่อยากหาคู่ครอง เพราะว่าความจริงมันค่อนข้างเป็นเรื่องเครียด และเต็มไปด้วยภาระรับผิดชอบเต็มไปหมด - ความอยากมีผลต่อการมีคู่ครอง เหมือนว่าเราต้องรักษาสมดุลระหว่างอยากมีแฟนกับไม่อยากมีแฟนอย่างละเท่า ๆ กัน แล้วลองลดความคาดหวังของฝ่ายตรงข้ามลง - แน่นอนว่ามีผู้คนมากมายกำลังอธิบายตัวเองในระดับพอสมควร แต่เขาสามารถพูดถึงเรื่องแฟนเก่าได้มากกว่าตัวเขาเอง ก็เพราะว่าเขามีสิ่งที่ไม่สามารถก้าวข้ามผ่านเรื่องราวเหล่านั้นได้

มีคนมาปรึกษาว่า ถ้าผิดใจกับเพื่อนร่วมงาน แต่เขาอายุมากกว่าเรา ทำงานมาก่อนเรา แต่เป็นลูกน้องเรา มันจะพอมีวิธีที่ทำให้กลับมาสนิทเหมือนเดิมได้ไหม เหตุมันเกิดจากการที่เราเตือนเขาที่ออกไปไหนมาไหนไม่มาบอกกันเลย เราที่เป็นหัวหน้าก็ต้องดูแลด้วยแต่เขากลับงอนไม่พูดด้วยมา 3 วันแล้ว - เมื่อเราไม่สามารถควบคุมสิ่งที่ควรควบคุมได้ เราอาจจะต้องหาหนทางเพิ่มเติมมากขึ้น แน่นอนว่าทุกบริบทต้องปรับตัว - หัวหน้าก็มีความคล้ายคลึงกันกับพ่อแม่ ที่บางทีเรากำลังมีลูกแล้วเราควรจะปล่อยหรือบังคับลูกเราอย่างไรดี ซึ่งไม่มีหลักการตายตัวเช่นกัน - แต่ละคนก็คือแต่ละหนึ่ง ถ้ามีความเข้าใจต่อสิ่งหนึ่งก็ไม่ได้แปลว่าเราจะมีความเข้าใจต่ออีกสิ่งหนึ่งเสมอ - เรียนรู้จักอัตตาตัวตนของแต่ละคน และนิสัยใจคอด้วยว่า แต่ละคนนั้นเป็นคนนิสัยอย่างไร วิธีการเข้าหาก็ย่อมแตกต่างกันไป - ทั้งนี้ คำว่าหัวหน้า ลูกน้อง หรือว่าบริบทอื่น ๆ ก็เป็นเพียงแค่ตำแหน่งที่เราเข้าไปสวมบทบาท ทำหน้าที่ของแต่ละหน้าที่ให้ดีที่สุด ทุกอย่างจะออกมาดีเอง

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เหตุการณ์ที่มีความหมายต่อชีวิตเราจริง ๆ มันไม่ได้อยู่ในปฏิทินหรือว่าสิ่งที่ต้องทำเลย" - หากว่าเหตุการณ์ที่มีความหมาย มักจะเกิดจากความรู้สึกมากกว่าเหตุผล เหมือนกับเวลาเราชอบใครมักจะไม่ค่อยมีเหตุผล - การใช้ชีวิตหลัก ๆ ตามเหตุผลย่อมดีกว่า แต่ส่วนย่อยหรือว่าส่วนประกอบรองลงมาก็ควรใช้ความรู้สึกนำทางด้วยเช่นกัน - ปัญหาของความหมายในชีวิตก็คือ เราอาจจะกำหนดมันชัดเกินไป หากเราทำให้มันหลวม ๆ เผื่อเอาสิ่งอื่นมาแทนที่ได้บ้างก็จะดีกว่า - สิ่งที่อยู่ในปฏิทิน หรือว่าสิ่งที่ต้องทำมันก็จะเป็นหน้าที่ของเราเสียมากกว่า แล้วพอเราต้องทำ มันจะไม่เกิดความอยากทำ มันจะทำให้ขาดความสุขไป - ทั้งนี้ มนุษย์ทุกคนต้องการที่จะเลือก เราทุกคนชื่นชอบในการตัดสินใจเลือกเอง ถึงแม้ว่าสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งเดียวกันกับที่คนอื่นเลือกมา แต่เราก็คงปรารถนาที่จะเลือกเองอยู่ดี

หนังสือ The Power of Creative Destruction: Economic Upheaval and the Wealth of Nations ของ Philippe Aghion, Celine Antonin and Simon Bunel - เมื่อเศรษฐศาสตร์เป็นสิ่งที่เราต้องศึกษา ไม่ว่าจะเป็นแง่มุมของสังคม การเงิน หรือว่าการลงทุนก็ตามแต่ - ตลาดของโลกใบนี้ประกอบไปด้วย การเก็งกำไร และการนำมาซึ่งการแก้ไขปัญหา ทั้งสองสิ่งนี้ขับเคลื่อนมาตลอดเวลา - ระบบทุนนิยมก็จึงเป็นกระแสหลักของ การใช้สิ่งนี้เป็นจุดยืนที่จะรุดหน้าไปยังอนาคต แต่มันก็เริ่มถูกปรับเปลี่ยนไปตามคนบางกลุ่ม - แล้วการใช้คำว่าตลาดเสรีนั้น ก็อาจจะไม่ใช่ตลาดที่เสรีจริง ๆ เพราะการแข่งขันที่ไม่เท่าเทียมกัน ระบบทุนจึงเน้นการใช้ทุนเป็นหลัก - ทั้งนี้ นักเศรษฐศาสตร์ที่มาจากประเทศฝรั่งเศสก็เริ่มมีแนวโน้มที่ได้รับความนิยมสูงขึ้น ด้วยความที่ทวีปยุโรปเป็นทวีปที่มีประวัติมายาวนาน

มีคนมาปรึกษาว่า คนที่มีพ่อแม่แต่เหมือนไม่มี คนที่เจอแบบนี้จะสู้ชีวิตกันยังไงคะ ตั้งแต่อายุ 18 ปีเป็นต้นมา ก็กลายเป็นคนไร้ญาติขาดมิตร แบบหันไปทางไหนก็มืดแปดด้านไปหมด ตอนนี้เหนื่อยมากจนรู้สึกว่าสู้ชีวิตต่อไปไม่ไหว พอจะมีคำแนะนำให้ไหมคะ - ถ้าเราเจอบททดสอบในเรื่องการขอความช่วยเหลือ เราก็ต้องตั้งคำถามใหม่ว่าทรัพยากรที่เรามีในตอนนี้เพียงพอต่ออะไรบ้าง - วันใดที่เราไม่มีใครช่วยเหลือเลย แม้แต่คนเดียวก็จงอย่าลืมว่าตัวเรายังมีเรา เพราะสิ่งที่สำคัญสุดไม่ใช่คนอื่นแต่เป็นตัวเราเอง - หากตัวเราเองสิ้นหวัง ก็ไม่จำเป็นจะต้องให้ใครช่วยเหลืออีกต่อไป เพราะด่านสุดท้ายที่เราต้องสู้ให้ได้นั่นก็คือจิตใจที่เราต้องตั้งมั่น - ความสุขในชีวิตไม่ได้เนื่องด้วยการมีครอบครัวที่อบอุ่นเพียงปัจจัยเดียว ถึงแม้ว่ามันจะเป็นส่วนที่เป็นรากฐานของจิตใจ แต่เราก็ต้องปรับตัวตามไป - ทั้งนี้ ปัญหาทางด้านการเงินก็เป็นส่วนที่ยากในการเผชิญหน้า แต่อย่างน้อยที่สุดเราก็ต้องพยายามให้ถึงที่สุด หนทางก็จะปรากฏขึ้นมาเอง

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เมื่อความผิดพลาดเกิดขึ้นมาแล้ว อย่าให้มันสถิตอยู่กับเราตลอดไป" - ปัญหาในชีวิตมันเข้ามาเพื่อย้ำเตือนว่า เราจะไม่สามารถเรียนรู้ถึงสิ่งตรงหน้าได้ ถ้าเราไม่เรียนรู้มัน - หากเราเรียนรู้ต่อปัญหานั้น ๆ แล้ว เราก็ต้องพยายามแก้ไขปัญหานั้นให้ถูกวิธี นั่นก็คือการแก้ปัญหาที่เหตุของปัญหานั้น - ผลลัพธ์ในชีวิตจะขึ้นอยู่กับ เหตุ เพราะผลที่ถูกต้องนำมาซึ่งเหตุที่ถูกต้องเท่านั้น เราจึงต้องระมัดระวังการกระทำของเราให้มาก - โลกใบนี้เต็มไปด้วยคำถามอันมากมายที่รอเราค้นหาคำตอบ สิ่งใดอยู่กับเราแปลว่าสิ่งนั้นคือสิ่งที่เราต้องสะสาง - ทั้งนี้ ความผิดพลาดเป็นเพียงส่วนต่อขยายของอนาคต เราจะรับมือกับปัญหาด้วยท่าทีอย่างไรนั้นมันขึ้นอยู่กับทักษะและประสบการณ์

หนังสือ Baby Steps Millionaires: How Ordinary People Built Extraordinary Wealth and How You Can Too ของ Dave Ramsey - เมื่อคนตัวเล็กอยากทำสิ่งที่ยื่งใหญ่ นั่นคือเราต้องรู้ว่าศักยภาพที่เรามีมันเป็นจำนวนเท่าใด - แล้วสถิติว่าด้วยเรื่องความมั่งคั่งที่ค่อย ๆ ถ่างออกเรื่อย ๆ ระหว่างคนที่รวยมากกับยากจนมาก จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เราต้องตื่นรู้ - เริ่มต้นจากการออมเงิน เรียนรู้การลงทุนระหว่างนั้น แถมไปด้วยเรื่องของการสำรองเงินเผื่อฉุกเฉินอย่างน้อย 3-6 เดือน และเราค่อยเอาเงินเหลือไปลงทุนต่อยอด - หากว่าเราต้องการมีความร่ำรวยและมั่งคั่ง จงเปรียบเทียบกับตัวเองเมื่อวาน ไม่จำเป็นต้องไปเปรียบเทียบกับผู้คนว่าเขามีต้นทุน หรือทรัพยากรมากน้อยกว่าเราเพียงใด - ทั้งนี้ หนังสือการเงินเกือบทุกเล่ม เป็นความคิดเห็นส่วนบุคคล การจะลอกเลียนแบบทั้งหมดจึงมิใช่ทางออกที่ดีสำหรับการวางแผนทางการเงิน แนะนำให้ลองปรึกษากับผู้เชี่ยวชาญจริง ๆ อีกครั้ง

มีคนมาปรึกษาว่า คบกับแฟนมา 10 ปี แฟนเริ่มวางแผนแต่งงานและมีครอบครัว แต่เรากลัวที่จะแต่งงานและผูกมัดควรจะแก้ยังไงดีคะ ส่วนตัวเรากลัวว่าตัวเองจะเสียใจและย้อนกลับไปไม่ทัน เลยคิดว่าเป็นแค่แฟนแบบนี้ก็ดีแล้ว ขอคำแนะนำด้วยนะคะ - คำถามแรกที่เราควรถามตัวเองนั่นก็คือ เรามีความสุขกับสถานการณ์ไหนมากที่สุด - ความสุขในแต่ละช่วงวัยก็ไม่มีหลักการตายตัว ไม่ว่าจะเป็นความคิดในวันนี้ มันจะเป็นความคิดที่มั่นคงที่สุดแล้วหรือยัง - ปัญหาของความสัมพันธ์ก็ต้องเนื่องด้วยความคิดที่ถูกต้อง การผูกมัดเป็นส่วนหนึ่งของความสัมพันธ์ในระยะยาวอยู่แล้ว - ไม่มีเหตุผลที่เราจะบอกได้ว่าการเป็นแฟนกันอยู่ ณ ตอนนี้คือสิ่งที่ดีหรือแย่ แต่มันอยู่ที่สถานการณ์และบริบทร่วมเสมอ - ทั้งนี้ บางคำถามไม่สามารถตอบได้โดยใช้ตรรกะหรือว่าเหตุผลของคนอื่น มันจะเป็นการนำไปตั้งคำถามใหม่ว่า เราต้องการอะไรมากที่สุด

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "4 บทเรียนของชีวิตที่ได้สอนจากความผิดพลาด คือ 1. คุณไม่สามารถเดินทางไกลด้วยตัวคนเดียวได้ จงสร้างทีมขึ้นมา 2. ความโชคดีแค่ 10% และ 90% คือการตอบสนองต่อโอกาสที่ดี จงคว้าโอกาสเอาไว้ให้ได้ 3. เวลาจะช่วยเยียวยาทุกสิ่งอย่าง อย่านำปัญหาเก่า ๆ มาทำให้ชีวิตทุกข์ขึ้น และ 4. คุณควรจะนำอดีตกลับมาทบทวน ถ้าไม่สามารถทำแบบนี้ได้ มันจะไม่ทำให้เราเติบโตขึ้นจริง" - ปัญหาชีวิตจะนำมาซึ่งการแก้ไขอย่างถูกวิธี หน้าที่ของเราคือเรียนรู้ที่จะเข้าใจแบบแผนของตัวเอง - ความโชคดีไม่มีอยู่จริง ถึงแม้ว่าจะมีอยู่จริงมันก็จะไม่ใช่สิ่งที่ชี้วัดความสุขมวลรวมของชีวิตได้เลย - แล้วเวลาจะเป็นตัวช่วยเยียวยาได้ ถ้าเราตระหนักถึงปัญหาในอดีตเท่านั้น แต่เราจะไม่สามารถก้าวข้ามผ่านไปได้เลยถ้าไม่ตระหนักรู้ - ประสบการณ์ที่เราเจอทั้งหมดในชีวิต จะเป็นตัวชี้วัดได้ก็ต่อเมื่อเราสามารถทำให้มันเป็นสิ่งที่นำมาใช้ได้ แล้วอนาคตจะค่อย ๆ ดีตามลำดับ - ทั้งนี้ ปัญหาทั้งหมดที่เราประสบพบเจอ จะเป็นส่วนเล็ก ๆ ของทั้งหมดรวมกัน หน้าที่เราคือหาทางรับมือกับปัญหา แล้วก็อย่าหนีปัญหาก็พอแล้ว

หนังสือ No Excuses!: The Power of Self-Discipline ของ Brian Tracy - ข้ออ้างของชีวิต เป็นสิ่งเดียวที่ดึงรั้งเราเอาไว้ หนทางออกคือต้องสร้างวินัยให้กับชีวิต - ปัญหาของความสำเร็จก็คงเป็นเราไม่ได้ลงทุนกับเวลามากเพียงพอ เราจึงต้องหาเวลาลงทุนกับกิจกรรมที่สร้างประโยชน์มากขึ้น - การพัฒนาตนเองเป็นสิ่งที่ยาก แต่สิ่งที่ยากกว่าคือตอนที่เราไม่ยอมพัฒนาตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ปัญหาใหญ่มันจะรออยู่ที่อนาคตแน่นอน - หากว่าเราต้องการให้ใครศรัทธาในตัวเรา เราจงศรัทธาในการกระทำของเราก่อน นั่นคือการเป็นแบบอย่างให้กับตัวเองอยู่เสมอ - แน่นอนว่าการพัฒนาตนเองเป็นนามธรรมในช่วงเริ่มต้น มันดูเหมือนว่าชีวิตที่เราสร้างมา มันไม่จำเป็นต้องพัฒนาอะไรมาก แต่เวลาจะเป็นคำตอบให้กับสิ่งนี้เอง

มีคนมาปรึกษาว่า พอดีพี่ชายผมจะแต่งงานเดือนหน้า แม่ผมเพิ่งมาบอกว่าให้เตรียมเงินใส่ซองด้วย ผมเคยทราบมาว่าคนในครอบครัวต้องใส่ซองด้วย ปกติแล้วพี่น้องแท้ ๆ ใส่ซองงานแต่งกันเท่าไหร่ครับ แต่ตอนนี้ผมยังเรียนอยู่แถมยังขอเงินที่บ้านใช้ครับ - ถ้าเราไม่มีเงินจริง ๆ ก็ใส่ตามฐานะทางการเงินของเราเลย ไม่จำเป็นจะต้องไปมองว่าพี่น้องแท้ ๆ ควรใส่ซองเท่าไหร่ - เมื่อมารยาทอาจจะไม่สำคัญเท่ากับสถานะของชีวิตว่า เรามีหนี้สินไหม หรือว่าเรามีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบมากน้อยเพียงใด - บางคนก็คาดหวังเงินใส่ซองเกินเหตุ มันจึงเป็นส่วนที่ทำให้เราไม่เข้าใจจุดประสงค์หลักของงานแต่ง นั่นคือการแสดงออกถึงความรัก - ความสัมพันธ์ใดที่อิงอาศัยเงินจนเกินพอดี จะไม่สามารถทำให้ความสัมพันธ์นั้นราบรื่นได้เลย จับประเด็นในการใช้ชีวิตให้เจอให้ได้ - การเข้าสังคมจะต้องมีภาษีสังคม หากเราไม่มีภาษีสังคมเลยเราก็จะขาดการเรียนรู้ของสังคมไป บางครั้งเตรียมเงินตรงส่วนนี้ไว้ด้วยจะดีมาก

ข้อความทวิตจาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "กฎของ Brandolini's ว่าด้วยเรื่องของจำนวนพลังงานที่เราต้องใช้เพื่อพิสูจน์สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ มันจะเป็นส่วนที่ทำให้ขยายผลมากกว่าสิ่งที่สร้างขึ้นมาอีก" - เมื่อกฎในชีวิตจำเป็นจะต้องถูกสร้างขึ้นมา หากเราไม่มีกฎใดเลยที่เป็นครรลอง ชีวิตจะขาดจุดยืน - แล้วการที่เรายิ่งไปพิสูจน์ในสิ่งที่ไม่ควรพิสูจน์ นั่นจะยิ่งทำให้เราเสียเวลา และสูญเสียทุกสิ่งอย่างหลังจากนั้น - เวลาเป็นทรัพยากรที่มีค่ามากที่สุดในโลก ถ้าเราใช้เวลาให้เกิดประโยชน์สูงที่สุด เราจะรู้ว่าสิ่งใดเราควรให้ค่า - ส่วนต่อขยายของสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ ก็ย่อมยิ่งทำให้สิ่งนั้นไม่มีประโยชน์มากขึ้น แต่ถ้าเราปรับวิถีมันจะทำให้สร้างประโยชน์มากขึ้นได้ - จงใส่ใจในสิ่งที่ควรใส่ใจ อะไรที่ไม่เป็นประโยชน์เราควรเพิกเฉย เพราะสิ่งนั้นไม่มีผลทำให้ชีวิตดีขึ้นได้ในระยะยาว

หนังสือ Stress-Free Productivity: A Personalised Toolkit to Become Your Most Efficient, Creative Self ของ Alice Boyes - เมื่อความมีประสิทธิผลอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ตอบโจทย์กับชีวิตทำงาน รวมไปถึงชีวิตประจำวันอีกต่อไป - หน้าที่ของเราทุกคนก็คือ ตระหนักรู้ต่อสิ่งที่เราพบเจอว่าเราควรรับมือกับสิ่ง ๆ นั้นด้วยท่าทีอย่างไร - ถ้าเรายังเคร่งเครียดกับสิ่งที่เราทำ ต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ มันจะไม่ทำให้ชีวิตเราก้าวหน้าไปไกลมาก แต่มันทำให้เราติดหล่มได้ - การทำแบบสอบถามในหนังสือก็จะช่วยทำให้เราเข้าใจตัวเองมากขึ้น แถมเราก็ยังรู้จักตัวเองในแง่มุมต่าง ๆ ไปพร้อมกัน - ยุคสมัยนี้คล้ายกับว่าทุกสิ่งจะต้องเร่งรีบไปเสียหมด ถ้าไม่มีอะไรที่ประสบความสำเร็จก็จะกลายเป็นคนไร้ค่า สิ่งเหล่านี้อาจจะไม่ใช่แบบนั้นทั้งหมด

มีคนมาปรึกษาว่า ถ้าให้ต้องเลือกสองทางนี้ควรจะตัดสินใจยังไงดี ทางเดินที่ 1 คือยังมองไม่เห็นอนาคต ไม่รู้จะมีบ้านมีรถไหม ได้แต่เดินวนไปมาในวงกลม แต่มีความมั่นคงในชีวิตคู่ นิสัยใจคอก็รู้กันอย่างเปิดเผย และทางเดินที่ 2 คืออนาคตเห็นแน่นอนสามารถมีบ้านมีรถได้ แต่ชีวิตคู่ไม่รู้ว่าจะมั่นคงไหม ไม่สามารถรู้ได้เลยว่า เขาจะหยุดอยู่ที่เราจริง ๆ รึเปล่า แถมนิสัยใจคอก็ยังไม่รู้กันจริง เราควรเลือกเดินทางไหนดี - ถ้าจะให้สรุปโดยย่อคือ ความรักกับการเงินที่แตกต่างกัน ทางหนึ่งเน้นเงิน และอีกทางหนึ่งเน้นความรัก - แน่นอนว่าทางแต่ละทางมีทั้งข้อดีและข้อเสีย แต่คนส่วนใหญ่เลือกทางที่ตัวเองขาดกันอยู่แล้ว - บางคนขาดเงิน ก็เลยคิดว่าการมีเงินที่มั่นคงจะมีความรักที่ดีตามมา หรือว่าบางคนขาดความรัก ก็เลยคิดว่าการมีความรักจะดีที่สุด - ไม่ว่าจะทางใดก็ตามล้วนแต่มีทั้งสุขและทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น ไม่มีทางที่สุขที่สุด และทางที่ทุกข์ที่สุด เราจำเป็นต้องตัดสินใจตามบริบทที่เราอยู่ - ทั้งนี้ การใช้ชีวิตไม่มีสูตรสำเร็จตายตัว บางทีในเรื่องของอนาคตก็เป็นสิ่งที่ยากอย่างยิ่งที่จะตอบได้ว่า การมีบ้านมีรถคือความมั่นคงจริง ๆ ของชีวิตในระยะยาว

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณไม่สามารถสร้างความยืดหยุ่นทางจิตใจได้ โดยผ่านความรู้สึกดีได้ตลอดเวลา แต่เราสามารถมีความยืดหยุ่น โดยรู้สึกดีขึ้นเมื่อเราพบเจอเรื่องราวแย่ ๆ ได้" - ความสุขในชีวิตต้องอิงอาศัยจิตใจเป็นหลัก แล้วการที่เราจะมีความยืดหยุ่นได้นั้นก็ต้องปรับแก้ที่ใจ - หากเราเจอเรื่องราวแย่ ๆ เราอาจจะต้องตั้งคำถามว่าเราจะทำอย่างไรได้บ้าง ให้ชีวิตมีความจรรโลงใจมากขึ้น - ปัญหาที่ใจต้องแก้ที่ใจ ปัญหาที่กายให้แก้ที่กาย โฟกัสในการแก้ไขปัญหาในชีวิตแล้วมันจะสบายขึ้นถ้าเราทำถูกทาง - แล้วความยืดหยุ่นนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญในสภาวการณ์ของการปรับตัว เพราะการปรับตัวเป็นทักษะที่ต้องใช้ทั้งชีวิต - มีผู้คนมากมายหลงเชื่อไปว่า ความสุขคือความสุข แต่ในความเป็นจริงแล้วความสุขคือความทุกข์ที่ลดน้อยลง

หนังสือ The Extended Mind: The Power of Thinking Outside the Brain ของ Annie Murphy Paul - เมื่อสมองไม่ใช่สิ่งที่จะกำหนดให้เรียนรู้หรือไม่เรียนรู้ได้เลย เราทำได้แค่เพียงรับรู้ว่าวันนี้เราต้องการอะไรมากที่สุด - แล้วการที่จะทำให้สมองนั้นเปิดโสตประสาทได้มากที่สุด นั่นคือการเล่น แล้วการเล่นนั้นก็ย่อมเป็นส่วนต่อขยายต่อไปยังอนาคตสืบไป - ความแตกต่างระหว่างคนที่เป็นโรคอัลไซเมอร์ และคนที่ไม่เป็นโรคนี้ก็คือ การเลือกกระตุ้นสมองด้วยการขบคิด กับไม่ได้ขบคิดเท่านั้นเอง - ลองเรียนรู้ที่จะกระทำมันลงไป ลองดูในสิ่งที่ตัวเองเชื่อมั่นว่า เราสามารถทำสิ่งนั้นได้ แม้ว่าปัญหามันจะยากสักเพียงใด แต่มันก็จะช่วยให้ชีวิตก้าวหน้าได้ - ทั้งนี้ สภาวะของความทรงจำนั้นจะอิงอาศัยกับ สภาวะของความสงบนิ่งในการเรียนรู้ ยิ่งเราสงบเราจะเห็นความเคลื่อนไหวของเหตุการณ์ได้มาก

มีคนมาปรึกษาว่า อยากรู้ว่าแบบนี้คิดว่าควรไปต่อดีไหม เพิ่งคุยกับผู้ชายคนหนึ่งไม่นาน ข้อดีของเขาคือ หน้าตาดี หน้าที่การงานดี อายุ 30 ดูจริงใจ ไม่เจ้าชู้ ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่กินเหล้าเข้าผับ นอนไม่เกินห้าทุ่ม ดูแลเราดีประมาณหนึ่ง เช่น พาไปเลี้ยง พาไปเที่ยว มารับมาส่งข้อที่ทำให้เราคิดหนักคือ เขาบอกว่าจะไม่ให้สถานะจนกว่าจะแน่ใจว่า คน ๆ นี้อยากจะจริงจังด้วย ถึงขั้นแต่งงาน ยังอาศัยอยู่กับครอบครัว ถ้าจะแต่งงานก็ต้องแต่งเข้าบ้านเขา และเป็นคนที่เข้ากับแม่ของเขาได้ ชอบผู้หญิงเก่ง พึ่งพาตัวเองได้ ใช้เงินเป็น ประหยัดไม่ฟุ้งเฟ้อ แล้วก็อยากมีลูกหลายคน โดยผู้หญิงก็ต้องเลี้ยงลูกไปด้วย ทำงานไปด้วย ดูแลบ้านด้วย แถมต้องดูแลพ่อแม่เขาได้ด้วย ซึ่งเรามองว่าทัศนคติชีวิตคู่ของเขา มันเห็นแก่ตัวเกินไป เขายังไม่เป็นผู้ใหญ่พอที่จะดูแลใครทั้งชีวิต เหมือนเอาแต่พูดว่าอยากได้อะไร แต่เขาไม่คิดว่าเราจะต้องเสียอะไรบ้าง และเราจะได้อะไรจากการแต่งงานกับเขาบ้างเลยค่ะ แบบนี้เราควรชิ่งไหมคะ - ถ้าเราหาคู่ชีวิต แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องยากที่เราจะกำหนดว่าคุณสมบัติใดเหมาะสมที่สุด - การมองแบบภาพรวมมันอาจจะทำให้เราดูเหมือนว่าจะคาดหวัง ให้ทุกสิ่งเป็นไปตามสิ่งที่เราต้องการ - ทุกคนก็ล้วนแต่ปรารถนาที่จะมีความสุข คงไม่มีใครอยากประสบความทุกข์ในการใช้ชีวิตคู่ เราจึงต้องเข้าใจตัวเองให้มาก - คู่ชีวิตที่ดีจะต้องนึกถึงอีกคนหนึ่งก่อนเสมอ คำนึงว่าเรามีอะไรให้เขาได้บ้าง มากกว่าเราจะได้อะไรจากเขาบ้าง - ทั้งนี้ การที่เราจะไปกำหนดว่าทุกคนต้องคิดแบบนี้ หรือคิดแบบนั้น มันอาจจะไม่ใช่ฐานะที่เป็นไปได้เลย

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความขาดแคลนในโลกใบนี้มิใช่ข้อมูลที่น้อยเกินไป และความรู้ที่ไม่เพียงพอ แต่เป็นการขาดที่การใส่ใจและทักษะของการโฟกัสในสิ่งนั้น" - เมื่อผู้คนบนโลกนี้กำลังเข้าใจผิดว่า สิ่งที่ขาดเป็นสิ่งที่อยู่นอกตัว แต่กลับกลายเป็นสิ่งที่ขาดอยู่ภายในตน - หากแต่เพียงชีวิตกำลังบ่งบอก และส่งสัญญาณอย่างชัดเจนว่า เราต้องการสิ่งใดมากที่สุด เพื่อดำรงชีวิตอยู่ต่อไป - ปัญหาของชีวิตจะต้องเป็นสิ่งที่เรียนรู้ในชีวิตมากยิ่งขึ้น เราอาจจะเพิกเฉยความรู้และข้อมูลได้ แต่เราจะละเลยความใส่ใจไปไม่ได้เลย - การเรียนรู้จะไม่หยุดอยู่ที่การจบเรียน ทุกวันคือการเรียนรู้ ยิ่งเราสามารถเปิดรับสิ่งใดได้มาก เราก็จะพัฒนาจากสิ่งนั้นได้มากตาม - ทั้งนี้ ชีวิตไม่มีสูตรสำเร็จตายตัว เราจะไม่ใส่ใจกับทุกสิ่ง หรือโฟกัสกับสิ่งที่เข้ามาโดยขาดการไตร่ตรอง แต่เป็นการพินิจพิจารณาก่อนเสมอ

หนังสือ Expectations Investing: Reading Stock Prices for Better Returns ของ Michael J. Mauboussin and Alfred Rappaport - การลงทุนหุ้นจากราคาหุ้น จึงเป็นสิ่งที่สมควรใน ณ จุดหนึ่ง แต่แน่นอนเราต้องดูผลตอบแทนที่ตามมาด้วย - ความคาดหวังต่อการลงทุนนั้นจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องคำนึงถึง หากเราไม่รู้ชัดว่าบริษัทหนึ่งมีคุณค่ามากน้อยเพียงใด - การดูค่าเฉลี่ยต่าง ๆ เช่น การเติบโต ผลกำไร หรือว่าผลตอบแทนต่อการลงทุนนั้น ๆ ก็จึงเป็นส่วนที่สำคัญต่อบริษัทหนึ่งเสมอ - ส่วนของทุนก็เป็นส่วนที่เราต้องดูว่า บริษัทหนึ่งนั้นเขาสามารถสร้างผลตอบแทนในส่วนทุนได้มากแค่ไหน เพราะมันเหมือนเป็นทักษะของผู้บริหาร - แม้ว่าการเติบโตจะเป็นส่วนที่ต้องใช้น้ำหนักมากที่สุด แต่เราก็ต้องดูส่วนประกอบอื่น ๆ ด้วยเสมอ ไม่ว่าจะเป็นแนวโน้มของตลาด และอุตสาหกรรมที่เราทำ

มีคนมาปรึกษาว่า ถ้าแฟนพยายามเปลี่ยนเราทุกอย่าง อยากให้เราเป็นแบบที่เขาเป็น แบบนี้เราควรทำยังไงต่อดีคะ เช่น การแต่งตัว การแต่งหน้า รสนิยม การใช้ชีวิต การกิน เอาจริง ๆ ก็เกือบทุกอย่าง - ถ้าเราเจอเหตุการณ์ของคนที่พยายามจะเปลี่ยนเรา แบบดิบ ๆ หรือว่าไม่ได้กลั่นกรองตามนิสัยเราก็ให้คิดว่าสิ่งนั้นไม่ใช่สัญญาณที่ดี - ปัญหาของชีวิตส่วนใหญ่ จะเกิดจากการตัดสินใจเป็นส่วนมาก เราจึงจำเป็นต้องฝึกฝนในการตัดสินใจของชีวิตให้มากเข้าไว้ - หากเราไม่สามารถตอบตัวเองได้ทั้งหมดว่า ทุกวันนี้เราควรจะต้องปรับปรุงตัวเองอะไรบ้าง เราอาจจะต้องสังเกตตัวเองและหันมามองที่ตัวเองเยอะสักหน่อย - ในกรณีเดียวที่เราควรปรับคือ คน ๆ นั้นมีมุมมองที่สามารถทำให้ชีวิตมวลรวมของเราดีขึ้นได้จริง ไม่ว่าจะเป็นแง่มุมใดก็ตาม เพราะบางคนก็ต้องปรับตัวเยอะมาก - การเปลี่ยนนิสัย หรือสิ่งภายนอก ไม่ใช่ตัวชี้วัดว่าคน ๆ นั้นดีหรือไม่ดี เพราะมันคือหน้าที่เราที่ควรสอบทานตัวเองอยู่เนือง ๆ ว่าเราได้พัฒนาตนเองบ้างแล้วหรือยัง

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณไม่ควรจะไปคาดหวังให้ทุกคนชอบ และไม่ควรที่จะต้องการด้วยซ้ำไป" - การคาดหวังให้ทุกคนชอบ จะยิ่งทำให้เราเหนื่อยและทุกข์ใจโดยใช่เหตุ - ก็ในเมื่อสัจธรรมของโลกใบนี้ไม่ได้ออกแบบให้ทุกคนชอบเรา มีคนชอบก็ต้องมีคนชังเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต - เหมือนสุภาษิตที่บอกว่า คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ นั่นก็คงจะเป็นการบ่งชี้ว่าเราต้องมีชีวิตที่พอเหมาะพอควรเอาไว้ - โลกใบนี้เปรียบเสมือนสนามการแข่งขัน มันเป็นเวทีใหญ่ที่คอยแข่งขันกับคนอื่นมากมาย แต่ผู้ที่จะชนะคือผู้ที่แข่งขันกับตัวเองอยู่ร่ำไป - ทั้งนี้ การคาดหวังให้ทุกคนพึงพอใจเราเป็นเรื่องไม่สมควร แต่การที่พยายามให้ตัวเราเองเป็นที่รักย่อมจำเป็น

หนังสือ Beat the Dealer: A Winning Strategy for the Game of Twenty-One ของ Edward O. Thorp - นักคณิตศาสตร์ได้ให้แง่มุมในเรื่องของการพนันได้อย่างยอดเยี่ยม จนได้ขนานนามว่าคนที่มีแต้มต่อที่ชาญฉลาด - การจะเอาชนะคู่ต่อสู้ได้นั้น เราจะต้องเล็งเห็นสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ แต้มต่อ แล้วมันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เรามีอำนาจเหนือกว่าในระยะยาว - หากเรามองไปในเกมส์ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นไพ่ หรือว่าการพนันในรูปแบบอื่น ก็จะบ่งชี้ไปในจุดเดียวกันนั่นคือ เกมส์ใดมีแต้มต่อให้กับผู้เล่นมากที่สุด - แล้วถ้าเราลองเปรียบเทียบกับสินทรัพย์ หรือตราสารอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเงิน เราจะพบว่าทุกสรรพสิ่งรวมไปยังจุดตรงกลางนั่นคือ โอกาสทางความเป็นไปได้ - สูตรสำเร็จในสมการคณิตศาสตร์อาจจะเพียงพอต่อการนำแต้มต่อไปยังการแข่งขัน แต่ถ้าเรามองเรื่องชีวิตเราจะใช้สูตรใดที่เหมาะสมกับบริบทที่เรายืนอยู่จริง

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ คือเวลาเราเดิน ๆ  อยู่ชอบตกใจคนที่เดินชนเรา เช่น เดินออกจากห้อง ก็จะมีคนเดินเข้าห้องแล้วตกใจอะไรประมาณนี้ค่ะ เราเป็นบ่อยมาก ๆ ไม่รู้จะเดินจังหวะไหน แล้วคนอื่น ๆ เป็นกันไหมที่ชอบตกใจตลอดเวลาที่คนเดินสวนกัน หรือว่าสะดุดกัน มันเลยส่งผลทำให้เราขาดความมั่นใจในการเดินไปเลย ชอบเดินจะชนคนอื่นตลอด ไม่รู้เขาจะมาตอนไหน แก้ยังไงดีคะ มีแต่คนกลัวเราเดินตลอดเลย จังหวะมันผิดค่ะ - หากเราตกใจบ่อย ๆ เวลาเราเดิน แปลว่าเราอาจจะกำลังเหม่อลอย ซึ่งผลพวงอาจจะหนักกว่าตกใจก็ได้ - อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เพราะความเหม่อลอยเป็นสาเหตุ พยายามเรียนรู้ที่จะฝึกสติในชีวิตประจำวันแล้วมันจะช่วยได้ - ผู้คนมากมายในสังคมส่วนใหญ่ อาจจะลืมในสิ่งที่สำคัญไปนั่นคือการมีสติอยู่เนือง ๆ ถ้าเรามีสติ เราก็จะมีตัวรู้ติดตัวไป - แล้วการไปเดินชนคนอื่นก็อาจจะทำให้เกิดปัญหาตามมาได้ ถ้าเราตระหนักรู้ถึงปัญหาจริง ๆ มันจะทำให้เราเข้าใจว่าชีวิตควรทำอย่างไร - ทั้งนี้ ถ้าเราลองแก้ที่ชีวิตประจำวันดูแล้ว การมีสติจึงเป็นสิ่งที่ทำได้ยากในช่วงแรก ๆ แต่มันก็พอมีหนทางบ้าง เช่น งดฟังเพลง หรืองดทำกิจกรรมอื่นระหว่างเดิน

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ถ้าเรากลัวที่จะสร้างขอบเขตเวลาที่มีคนไม่พอใจเรา นั่นคือการพิสูจน์ว่าเราควรจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องสร้างมัน" - มันเป็นเรื่องที่ปกติ ที่จะมีคนไม่พอใจเรา ซึ่งเราไม่สามารถทำอะไรได้เลย - การสร้างขอบเขตคือการสร้างสิ่งที่เรียกว่า จุดยืนในชีวิตว่าอย่างน้อยเราจะไม่สูญเสียความเป็นตัวเอง - ความสุขในชีวิตจะเนื่องด้วยความเป็นจริงว่า เราไม่สามารถทำอะไรได้เลยนอกจากยอมรับความจริงของสิ่งที่มันเกิดขึ้น - หากเราเริ่มหลอกตัวเองว่า เราสามารถทำให้ทุกคนพึงพอใจกับเราได้ทั้งหมด นั่นอาจจะหมายถึงเราไม่เข้าใจความเป็นจริง - ทั้งนี้ ความอ่อนแอมันคือผลของสิ่งที่เราสร้างขึ้นมาเอง และความแข็งแกร่งก็เช่นเดียวกัน มันอยู่ที่เราเลือกว่าจะพยายามเปลี่ยนหรือยอมรับความเป็นจริง

หนังสือ Being You: A New Science of Consciousness ของ Anil Seth - การรับรู้ว่าตัวเราคือส่วนหนึ่งของการคิดว่าเราคือเรา - ในความเป็นจริงแล้ว ตัวสติเป็นเพียงเครื่องมือของการใช้ชีวิต ที่ระลึกรู้สิ่งที่เกิดขึ้น - ศาสตร์ในยุคใหม่ เน้นไปที่ความเข้าใจชีวิตมวลรวม บางครั้งการขาดความรู้เชิงปัจเจกก็ส่งผลเสียเช่นกัน - ความแตกต่างระหว่างมนุษย์กับหุ่นยนต์คือการระลึกรู้ถึงตัวตนจริง ๆ ถึงแม้ว่ามีความคล้ายคลึงกัน แต่จิตสำนึกจะเป็นตัวแยกย่อยต่อไป - ทั้งนี้ จิตใต้สำนึกและจิตไร้สำนึก ก็เป็นตัวช่วยให้จิตสำนึกทำงานอยู่แล้ว มันจึงเป็นส่วนต่อขยายให้ตัวตนของแต่ละคนจึงมีความแตกต่าง แต่คล้ายคลึงกัน

มีคนมาปรึกษาว่า มานอนห้องเพื่อน เพราะต้องไปแข่งกิจกรรมแค่คืนเดียว เราควรช่วยเพื่อนเก็บห้องที่เราไม่ได้ทำรกไหมคะ - การช่วยเพื่อน ก็ถือว่าเราช่วยเพื่อนไม่จำเป็นจะต้องคิดว่า ถ้าเรามานอนกี่คืนหรือกี่ชั่วโมง - แล้วหากว่าห้องเพื่อนรกมากแล้วเรารู้สึกว่า มันจำเป็นจะต้องทำความสะอาดก็ให้ทำความสะอาดไปเลย - บางทีมันก็อาจจะเป็นการฝึกทักษะในชีวิตประจำวันก็ได้ เช่น การรับผิดชอบ การทำความสะอาด หรือวินัยของชีวิต - ลองคุยกับเพื่อนดูว่า เพื่อนเป็นคนยังไง เพราะบางคนก็ไม่ชอบให้มาจัดการของภายในห้อง ความเป็นระเบียบของแต่ละคนนั้นต่างกัน - ทั้งนี้ หากเราเหนื่อยมากเพราะต้องไปแข่งกิจกรรม เราก็อาจจะไม่ต้องช่วยเพื่อน แต่สิ่งที่คิดแบบนี้เป็นสิ่งที่ดีอยู่แล้ว

ข้อความทวิตจาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "1. นักลงทุนที่ยอดเยี่ยมล้วนเคยโดยยั่วยวนจากหมู่ชน และ 2. หมู่ชนมักจะถูกเสมอ" - แน่นอนว่านักลงทุนจะต้องไม่ตามกระแส แต่ในหลาย ๆ ครั้งการตามกระแสก็อาจจะจำเป็น - หมู่คณะส่วนใหญ่นั้นมีความผิดพลาดที่สูง แต่ก็มีความถูกต้อง ถ้าเราสังเกตเป็นจริง ๆ ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปคืออะไร - หากเราต้องการเป็นนักลงทุนที่ยอดเยี่ยม เราก็แค่เชื่อมั่นในสิ่งที่เราคิด ประกอบกับสังเกตสิ่งรอบข้างบ้างว่าสังคมแวดล้อมเป็นอย่างไร - เราไม่สามารถที่จะเชื่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ตลอดเวลา แม้กระทั่งความรู้ที่เรามีอยู่ ณ ตอนนี้ เมื่อเราเข้าใจบริบทที่เกิดขึ้นได้จริง เราจะปรับตัวทัน - การลงทุนเปรียบเสมือนวิชาของการเปลี่ยนแปลงความจริง เราจะสามารถเปลี่ยนแปลงความจริงได้ก็ต่อเมื่อเรานั้นรับรู้ภาพของความจริงตรงหน้า

หนังสือ The Elements of Investing: Easy Lessons for Every Investor ของ Burton G. Malkiel and Charles D. Ellis - การบริหารเงินอย่างไรให้ครบองค์ประกอบ นั่นก็คือการบริหารเงินผ่านความรู้ทางการลงทุนอย่างครบด้าน - ความเก่าแก่ของการลงทุน ก็จะมาเป็นส่วนต่อขยายให้เราทุกคนสามารถหาความรู้ได้เพิ่มเติมมากยิ่งขึ้น - แล้วแน่นอนในสิ่งที่ไม่แน่นอน การลงทุนในดัชนีตลาดจะนำมาซึ่งผลตอบแทนในระยะยาวที่สูงที่สุดแบบดอกเบี้ยทบต้น - ถ้าเราไม่มีความรู้ทางการลงทุนเลย การลงทุนตามจังหวะของเศรษฐกิจและอุตสาหกรรมที่กำลังมีแนวโน้มจะสามารถยืนระยะได้นานมากที่สุด - ทั้งนี้ การกระจายความเสี่ยง หรือการลงทุนแบบออมเงินในหุ้นหรือกองทุน ก็ย่อมเป็นสิ่งที่นักลงทุนหลายคนมองว่าเป็นสิ่งที่ป้องกันความเสี่ยงได้ดีที่สุด

มีคนมาปรึกษาว่า ขอคำแนะนำสำหรับคนอายุ 19 ปี ที่อยากไปทำงานไกลบ้านด้วยนะคะ - อายุอาจจะไม่ได้มีส่วนแปรผันตรงกับคำแนะนำ แต่มันจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับความคิดเสียมากกว่า - การทำงานไกลบ้านก็เป็นเรื่องท้าทาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องค่าใช้จ่าย สภาวะจิตใจ และการปรับตัวของชีวิต - ซึ่งแน่นอนว่าอายุน้อยก็จะทำให้เรายังไม่มีประสบการณ์ในการเผชิญหน้า มันจึงทำให้ยากถ้าเราไม่มีความกล้าหาญพอ - แต่หากว่าเราต้องการที่จะไปทำงานไกลบ้านจริง ๆ เราจะต้องตอบคำถามให้ได้ว่า เรามีความตั้งใจมากน้อยแค่ไหน - ทั้งนี้ บางคนที่อายุน้อยแต่เขาก็สามารถยืนหยัดต่อสู้ได้ เช่น มีความอดทน และมีวินัยต่อการดำเนินชีวิต มันจะมีส่วนช่วยให้เราอยู่รอดต่อไปได้

ข้อความทวิตจาก Simon Sinek ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ผู้นำที่ดีนั้นจะแบ่งปันความน่าเชื่อถือถ้าทุกสิ่งเป็นไปในทางที่ดี และจะรับผิดชอบมากที่สุดในสิ่งที่เป็นไปในทางที่ไม่ดีเท่าที่ควร" - เมื่อผู้นำนั้นเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง ที่จะเป็นคนคอยตัดสินใจในเหตุการณ์ใหญ่ ๆ รวมไปถึงเหตุการณ์อันสำคัญยิ่ง - แล้วการจะเป็นคนที่กล้าตัดสินใจ เราจะต้องเป็นคนที่หนักแน่นกับการกระทำให้มากที่สุด เรียนรู้ที่จะฝึกฝนการตัดสินใจอยู่เนือง ๆ ในชีวิต - ถ้าสถานการณ์เป็นไปได้ดี หัวหน้าที่ดีก็มักจะนึกถึงลูกน้องเสมอ เพราะนั่นคือโอกาสที่ดี ซึ่งจะเป็นตัวต่อยอดต่อไปยังสายงานอาชีพ - การรับผิดชอบต่อสิ่งที่ผิดพลาด รวมไปถึงสถานการณ์ไม่ได้เป็นไปอย่างสิ่งที่ควรจะเป็น ก็จะทำให้ลูกน้องมีกำลังใจในการทำงานมากยิ่งขึ้นตาม - ทั้งนี้ ผู้นำเป็นส่วนหนึ่งที่เป็นหมากของทุกการกระทำ การมีผู้นำดีจะทำให้ทิศทางนั้นราบรื่นและสงบ ต่อให้มีอุปสรรคก็จะผ่านพ้นไปได้อย่างมีสติ

หนังสือ Technical Analysis Explained: The Successful Investor's Guide to Spotting Investment Trends and Turning Points ของ Martin J. Pring - การเรียนรู้เรื่องการเทรด สิ่งแรกเลยคือดูว่ามีรูปแบบใดที่เข้าหน้าเทรดของเราได้บ้าง - โครงสร้างของแต่ละตลาดนั้นต่างกัน แต่เราสามารถประยุกต์ใช้ได้ ถ้าเราต้องการขยายกรอบความรู้ของเรา - แต่ยังไงแล้วเราก็ต้องเรียนรู้จากหลายตลาดอยู่ดี เพราะมันเป็นส่วนที่เราต้องทำความเข้าใจภาวะมวลรวมของตลาด - สิ่งที่เราจะได้รับจากหนังสือเล่มนี้ คือการเห็นความเป็นไปได้ของแนวโน้ม ซึ่งแนวโน้มจะกำหนดทิศทางของตลาดต่อไป - หากเราเป็นนักเก็งกำไร เราจะไม่สามารถมีระบบได้อย่างชัดเจน แต่ถ้าเราเป็นนักเทรดเราจะสามารถออกแบบระบบที่เข้ากันกับชีวิตได้ง่ายขึ้น

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ มีเรื่องอยากสอบถามเกี่ยวกับบริษัทที่ลงทุนอยู่ค่ะ คือน้องเราเสียเงินลงทุนไปกับบริษัทนี้เรื่อย ๆ โดยเขาให้น้องสาวเราโอนเงินไปตลอด ยอดเงินรวมทั้งหมดอยู่ที่ราว ๆ 30,000 บาท แล้วทางเจ้าหน้าที่แจ้งว่าให้โอนเพิ่มไปอีก 32,000 บาท เพื่อรักษาสิทธิ์ที่จะได้ผลตอบแทน 100,000 บาท เราสงสัยค่ะว่าน้องอาจจะกำลังโดนโกง เพราะชื่อบัญชีที่น้องโอนไปแต่ละรอบเป็นบัญชีบุคคล และทางนั้นก็แจ้งว่าถ้าโอนยอดนี้มาต้องภายในสองทุ่มวันนี้ น้องก็จะหมดสิทธิ์ในการได้เงินนั้นทั้งหมดค่ะ เงินที่โอนไปก็ไม่ได้คืน เรางงมาก ๆ ว่ามันมีบริษัทแบบนี้ด้วยเหรอคะ บอกว่าเป็นงาน Part-Time แต่ให้น้องโอนเงินครั้งละ 1,500-5,000 บาท จนตอนนี้ยอดรวมก็ทะลุหลายหมื่น แถมยังให้โอนเงินเพิ่มอีก พอทางเราขอเงินคืนบอกไม่คืน เพราะทางน้องเราผิดเงื่อนไข พอเราบอกจะแจ้งความ ทางนั้นก็บอกว่าจะแจ้งความกลับฐานหมิ่นประมาท (ซึ่งตัวบริษัทสินเชื่อที่ถูกแอบอ้าง มีตัวตนอยู่จริง) - จากการหาข้อมูลเพิ่มเติมก็จะพบว่าตัวบริษัทนั้นมีอยู่จริง แต่ถูกแอบอ้างมาอีกทีหนึ่ง ซึ่งถือว่าเข้าข่ายการฉ้อโกงและหลอกลวง - ปัญหาอย่างหนึ่งของคนในสังคม นั่นก็คือยังขาดความรู้ทางการเงินอยู่มาก เพราะคนส่วนใหญ่หวังรวยทางลัดกันเยอะมากยิ่งขึ้น - ยิ่งอยากรวยมาก ก็จะยิ่งไม่เข้าใจว่าปัญหามันคืออะไร แล้วยิ่งไม่เข้าใจปัญหาก็จะไม่รู้ว่า สรุปแล้วเรากำลังหาเงินหรือกำลังสูญเงินอยู่ - หากว่ามีการยืนยันผลตอบแทนว่าได้ชัวร์ ๆ นั่นจะเป็นการหลอกลวงโดยปริยาย ก็เนื่องด้วยว่าการยืนยันผลตอบแทนไม่มีอยู่จริงในการลงทุน - ทั้งนี้ การระมัดระวังอย่างแรกเลยคือ ลองสอบถามตัวบริษัทว่า มีการให้พนักงานมาแจ้งให้โอนเงินเพื่อสร้างผลตอบแทนกลับคืนไปจริงไหม อย่างน้อยเราก็จะได้รู้ความจริง

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความพยายามมิใช่ส่วนที่ยากที่สุด แล้วทุกคนก็สามารถเพียรพยายามได้ ส่วนที่ยากที่สุดคือการโฟกัส ไม่ใช่เป็นการสูญเสียวิสัยทัศน์จะเป็นตัวปัญหา อย่าถูกขัดขวางด้วยคำว่าทางลัด ไม่ตัดสินด้วยการที่คิดว่าทุกคนนั้นจะหัวเราะเยาะเรา สิ่งนี้จึงเป็นการยากกว่ามาก" - มีผู้คนมากมายหลงผิดคิดไปว่า ปัญหาชีวิตคือการเพียรพยายาม แต่ในความเป็นจริงแล้วสิ่งที่ยากคือวิธีการมากกว่า - กว่าที่เราจะไม่ถูกรบกวน รวมไปถึงการไม่กล่าวโทษตัวเอง เราจะต้องมีมุมมองต่อสิ่งภายนอกและต่อตนเองอย่างถูกวิธีก่อนเสมอ - ไม่มีใครมานั่งสนใจเรา เท่ากับตัวของเราเอง และไม่มีใครจะชี้ทางให้เราได้ดี เท่ากับปัญญาเป็นตัวชี้ทางให้ ใช้สติในการดำเนินชีวิตเสมอ - ส่วนที่ยากคือส่วนที่เราไม่สามารถจะเข้าใจมันได้ทั้งหมดในเวลาอันสั้น เราจึงจะต้องค่อย ๆ สังเกตตัวเองไปว่า เราจะดำเนินชีวิตหลังจากนี้อย่างไรดี - การโฟกัส เป็นสิ่งหนึ่งที่จะทำให้เราไม่ไขว้เขวต่อสิ่งเร้าต่าง ๆ เนื่องด้วยสังคมที่เต็มไปด้วยสิ่งรบกวน มันจึงทำให้การโฟกัสเป็นสิ่งที่ทำได้ยากอย่างยิ่ง

หนังสือ Money: A User’s Guide ของ Laura Whateley - เมื่อการเงินส่วนบุคคลเป็นสิ่งที่เราต้องนำไปปรับใช้กับชีวิตประจำวันให้ได้ แล้วถ้าเราทำได้เราจะมีโอกาสมีกระแสเงินสดเข้ามา - หากเราเก็บเงินไว้ที่ธนาคารอย่างเดียว หรือที่เรียกว่าเราฝากออมทรัพย์ดอกเบี้ยต่ำ มันจะทำให้เราพลาดโอกาสที่ดีต่าง ๆ มากมาย - ไม่ว่าจะเป็นการบริหารเงิน กู้เงิน รวมไปถึงการมีความคิดอย่างไรต่อการเงินอย่างแท้จริง ก็ล้วนเป็นส่วนต่อขยายให้เรามีมุมมองที่ดีต่อการเงินก่อน - ความรู้ผิด ๆ ของการเงินจะถูกลบล้างด้วยความรู้ที่ถูกต้องมากยิ่งขึ้น ลองเรียนรู้ว่าเราจะสามารถปรับแต่งอนาคตของเราอย่างไรได้บ้าง - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้โฟกัสไปที่ประเทศอังกฤษ ซึ่งเราจะนำมาปรับใช้ได้นั้นก็ต้องดูบริบทมวลรวมว่า อะไรบ้างที่มีความคล้ายคลึงกัน

มีคนมาปรึกษาว่า เราไม่รู้ตัวเองว่าชอบอะไร ถนัดอะไร เหมือนมนุษย์เป็ด มันเคว้งไปหมด เราเพิ่งเรียนจบมาแต่ก็ไม่รู้จะไปทำอะไร ไม่มีเป้าหมายอะไรในชีวิตเลยค่ะ พอจะมีวิธีค้นหาตัวเองให้เจอแบบไหนได้บ้างคะ - ถ้าเราไม่รู้ว่าเราชอบอะไร มันจะทำให้เราเจอน่านน้ำที่กว้างมาก ๆ ซึ่งข้อดีของมันคือเราจะได้ลองทำอะไรได้มาก - ความรู้สึกที่เรายังไม่รู้ นั่นอาจจะหมายถึงเราอาจจะยังไม่ลองทำอะไรมากพอ เน้นไปที่สิ่งที่เราชื่นชอบก่อนอย่างแรก - ต่อมาเราก็ต้องหารูปแบบการที่เราจะสามารถสร้างรายได้กับสิ่งที่เราทำให้ได้ อย่างน้อยเราอาจจะมีงานหลายแบบแต่ขอให้มีงานที่สร้างรายได้ก็พอ - แล้วการเพิ่งเรียนจบก็เป็นสิ่งที่ไม่น่าเป็นห่วงมาก เพราะมันเพิ่งเริ่มต้นใช้ชีวิต ขอให้เป็นไปตามธรรมชาติ ตึงบ้างหย่อนบ้างเพื่อให้เราเข้าใจบริบทที่เรายืน - ทั้งนี้ แต่ละคนจะมีเวลาชีวิตเป็นของตัวเอง บางคนรู้จักตัวเองตอนอายุ 30 บางคนรู้จักตัวเองตอนอายุ 40 หรือบางคนอาจจะไม่มีวันรู้จักตัวเองเลยด้วยซ้ำไป

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ใครที่พบเจอปัญหาในการจัดการอารมณ์ ก็มักจะประสบความทุกข์เกี่ยวกับความสัมพันธ์ ปัญหานั้นจะนำไปซึ่งแรงผลักดันเพื่อที่จะออกกำลังกาย และการทานอาหารให้มีประโยชน์ รวมไปถึงวิธีบริหารเวลาและเงินอย่างถูกต้อง ถ้าเราสามารถวางใจไว้ถูกทาง ทุกสิ่งมันก็จะเข้าทางได้ง่ายมากขึ้น" - ปัญหาคือสิ่งหนึ่งในชีวิตที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แล้วมันจะส่งผลเสียมากขึ้นถ้าเราหนีปัญหา ให้เริ่มที่จะทบทวนจะดีกว่า - อารมณ์กับความสัมพันธ์เป็นของคู่กัน หน้าที่เราคือเรียนรู้ว่าอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งเกิดขึ้นเพราะสาเหตุใดกันแน่ - แล้วเมื่อเรารับรู้ปัญหาอย่างถูกทาง เราจะเริ่มฝึกที่จะควบคุมอารมณ์ และนำไปใช้ให้ถูกทางมากยิ่งขึ้น ตามวิถีความคิดโดยรวม - ความสัมพันธ์เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้เรามีความหมายในการมีชีวิตอยู่ ถ้าเราใช้ความสัมพันธ์ไปในทางที่ผิด การแก้ไขปัญหาชีวิตก็จะผิดตาม - ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเวลาและการเงิน ก็ล้วนเป็นสิ่งที่นำมาซึ่งปัญหาในความสัมพันธ์ทั้งหมด เราจึงจำเป็นจะต้องค่อย ๆ แก้ไปทีละเรื่อง ทำทีละอย่าง

หนังสือ Dopamine Nation: Finding Balance in the Age of Indulgence ของ Anna Lembke - เมื่อความสุขเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต และเราก็กำลังอยู่ในยุคสมัยที่กำลังค้นหาแต่ความสุขทั้งวันทั้งคืน - สารสื่อประสาทที่เรียกว่า โดพามีน เป็นส่วนประกอบหลักในการทำให้ร่างกายมีความสุข เบา และสบายเมื่อได้หลั่งสารนี้ - แล้วการได้รับข้อความ การโพสต์ข้อความ รวมไปถึงการคอมเมนต์ต่าง ๆ ในสื่อโซเชียลก็ล้วนนำมาซึ่งเป็นการสร้างความสุขได้ - หากว่าการเสพติดก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งของทุก ๆ เหตุการณ์ แต่กระนั้นเราก็ต้องปรับตัวให้ลดความสุขที่เราได้รับบ้าง มันคือหน้าที่ที่พึงกระทำ - ทั้งนี้ การรับรางวัลจึงเป็นแค่สมองได้รับรู้ว่า สิ่งนี้คือสิ่งที่เราได้ทำลงไป แล้วเราก็ได้รับสิ่ง ๆ นั้น แต่บางทีมันไม่จำเป็นต้องได้รับรางวัลกับทุกสิ่งไป

มีคนมาปรึกษาว่า จะให้กำลังใจตัวเองยังไงดีคะ โดนเพื่อนแฟน และคนรอบตัวแฟน เหมือนจะดูถูกเราที่มีลูกติดมา 2 คนค่ะ เรารู้สึกบั่นทอนจิตใจตัวเองมาก ๆ บางทีเราก็อยากออกจากชีวิตเขาไปเลยค่ะ แต่สำหรับแฟนและพ่อแม่แฟนดีกับเราเขารับได้ค่ะ - หากว่าเรามีพ่อแม่และแฟนที่ยอมรับอดีตที่ผ่านมาได้แล้วนั้น สิ่งอื่นก็เป็นแค่การสร้างความรำคาญก็เท่านั้นเอง - สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเราจะผ่านด่านเพื่อนไปได้ไหม เราทุกคนจะมีทั้งด่านเพื่อน พ่อแม่ และแฟนเสมอ นี่คือสิ่งที่เราต้องพบเจอ - ปัญหาคือสิ่งที่เราต้องประสบพบเจอเราไม่สามารถเข้าใจในสิ่งที่มันเป็นปัญหาได้ในตอนนี้ แต่ขอแค่เราชัดเจน ไม่หลอกลวงก็พอแล้ว - ความจริงเป็นสิ่งเดียวที่ยากจะรับไหว แต่มันก็ต้องเปิดใจร่วมด้วยว่า มีทั้งคนที่รับได้และรับไม่ได้ในสิ่งที่เรากระทำเสมอ - ทั้งนี้ ขอให้เราเข้าใจว่าชีวิตเราคือชีวิตของเราเอง ใครจะพูด หรือใครจะคิดอย่างไรก็ช่างเขา เพราะเขาไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับชีวิตเราอยู่แล้ว

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การจะมีสติรู้ตัวได้นั้น มันเปรียบเสมือนหัวหอม ซึ่งจะมีหลาย ๆ ชั้นค่อย ๆ เข้าไป และเมื่อปอกเข้าไปเรื่อย ๆ มันก็มักจะทำให้เราน้ำตาไหลอย่างไม่มีเหตุผล" - ถ้าเราปอกหัวหอม เราจะค้นพบว่าสติมันมีหลายชั้น และการที่กลิ่นหัวหอมมันแรงจนถึงขั้นน้ำตาไหลจึงเป็นเรื่องปกติ - หากเรารู้จักสติจริง ๆ มันก็คือสิ่งเดียวที่ทำให้เรารู้ว่า ณ ขณะนี้เรากำลังทำอะไร และการรู้ว่าทำไปทำไมจะเป็นส่วนต่อขยายต่อไป - ความสุขของชีวิตจำเป็นจะต้องเนื่องด้วยสติเป็นสำคัญ บางคนเจอเรื่องอะไรร้ายแรงถึงค่อยรู้สึกตัวว่า เรานั้นกำลังพบเจอเรื่องราวเหล่านี้ - ค่อย ๆ สังเกตสัญญาณในชีวิตว่าตอนนี้กำลังพบเจอกับอะไร นั่นแหละคือสติ หากว่าเรารู้เร็ว เราก็จะเสียเวลากับสิ่งนั้นได้รวดเร็วและฉับไว - ทั้งนี้ ชีวิตนั้นเป็นเหมือนภาพ ๆ หนึ่งที่รอวันลงสี รวมไปถึงเราวาดเพิ่มเติม การที่เราปล่อยชีวิตให้ไหลไปตามกระแสน้ำ สิ่งนี้จะไม่ช่วยให้ชีวิตดีขึ้นได้จริง

หนังสือ Stacked: Your Super-Serious Guide to Modern Money Management ของ Joe Saul-Sehy and Emily Guy Birken - ถ้าเราเป็นคนที่ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องการเงิน หนังสือเล่มนี้ตอบโจทย์ทั้งหมดในแง่มุมของการไม่มีความรู้เรื่องเงินเลย - การสนทนาระหว่างเจ้าของรายกับกับผู้เชี่ยวชาญทางการเงิน จะนำมาซึ่งคำตอบที่เฉียบคม แถมเรายังได้ความรู้อีกเยอะเลย - สะสมเงินทองนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่แน่นอนมันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย และการลงทุนจะเป็นส่วนต่อขยายของการออมเงินต่อไป - ไม่ว่าจะเป็นภาษี การจดจำนอง รวมไปถึงการขอสินเชื่อก็ย่อมเป็นตัวช่วยและเครื่องทุ่นแรงสำหรับคนที่ไม่มีสภาพคล่องที่สูงมากนัก - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้ไม่สามารถเป็นตัวชี้ทางให้กับคนทุกคน แต่อย่างน้อยมันคือส่วนประกอบที่ดีต่อยอดไปได้ ถ้าเราปรารถนาที่จะมีอิสรภาพทางการเงิน

มีคนมาปรึกษาว่า อายุ 23 ปี แม่อยากให้แต่งงานแล้ว เพราะคบกับแฟนมา 5 ปี แม่บอกว่าคบมานานเกินไป ต้องแต่งงานได้แล้ว กลัวเราไม่ได้แต่ง แต่เราก็บอกแม่ว่าเรายังไม่พร้อมแต่งงาน ขอเวลาเรากับแฟน เพื่อที่จะเก็บเงินหน่อย เพราะเรากับแฟนจะออกค่าใช้จ่ายเอง แต่แม่กลับมาด่าเราแล้วบอกว่า พ่อแม่แฟนเสียเงินหรือไง หรือมึงกลัวแม่มึงได้เงิน แล้วแม่มาบอกกับเราว่า แม่เรียกเงิน 400,000 บาท และแม่จะเก็บเองทั้งหมด ไม่ให้คืน ตอนนี้ทะเลาะกับแม่เพราะยังไม่ได้แต่งงาน เราผิดมากไหม อกตัญญูรึเปล่าคะ - รูปแบบของการตัดสินใจเกือบทุกการตัดสินใจ จะเนื่องด้วยตัวเราเองเป็นทุนอยู่แล้ว หาน้อยที่จะตัดสินใจไปเพื่ออีกคนหนึ่งอย่างแท้จริง - ถ้าแม่บอกว่ารีบแต่งงานเพื่อเรียกสินสอด ก็ให้เราเผื่อใจไว้ว่าแม่อาจจะให้เราแต่งงานเพื่อเงินสินสอดก็เป็นได้ แต่เราก็ต้องดูหลาย ๆ ปัจจัยประกอบด้วยเสมอ - คือการปฏิเสธความคิดแม่ก็เป็นเรื่องที่ไม่ผิดอะไร แต่ขอให้เราชัดเจนกับการกระทำว่า ขอให้เราพร้อมจริง ๆ ทั้งเรื่องฐานะทางการเงิน และจิตใจมวลรวม - คำว่าอกตัญญูจะใช้ในรูปแบบที่บุพการีของเรานั้น ได้ทำทุกวิถีทางเพื่อเราจริง ๆ แต่ในกรณีที่เขาไม่ได้เจตนาดีกับเรามาก บางครั้งการที่เราเห็นต่างก็จึงไม่ใช่เจตนาที่ร้ายแรง - ยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงไปก็นำมาซึ่งความคิดที่เปลี่ยนแปลงไปตาม ถ้าเป็นสมัยก่อนการอยู่กินกันก่อนแต่ง ก็ควรจะรีบแต่งเพื่อให้เกียรติที่บ้านและตัวผู้หญิงเอง ซึ่งลองตัดสินใจตามบริบทดู

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทางเดียวที่เราจะมีความสุขถ้าเรามีใครสักคนอยู่ในชีวิตได้นั้น เราจำเป็นจะต้องสามารถมีความสุขโดยไม่มีใครก็ตาม" - ความรักจะต้องเกิดจากตัวเราเองก่อนเสมอ แล้วเราจำเป็นจะต้องสร้างมันให้ถูกทางก่อนที่เราจะไปหาใคร - บางคนสามารถอยู่คนเดียวได้ และบางคนก็ไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ แต่อย่างน้อยมันต้องฝึกฝนที่จะอยู่คนเดียวไม่ว่าจะยังไงก็ตามแต่ - ความสุขของชีวิตจะต้องแปรผันตรงกันกับความสุขมวลรวมของ ณ วันนี้ เราจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องจัดการกับตัวเองก่อน - ภาวะพึ่งพิงก็ย่อมเป็นสิ่งที่ไม่มีใครอยากให้มันเกิดขึ้น เราจึงจะต้องปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ปัจจุบันขณะมากที่สุด - ทั้งนี้ เราเรียนรู้ที่จะปรับตัวได้ ถ้าเราเรียนรู้ที่จะเข้าใจสถานการณ์ว่าแต่ละคนไม่สามารถมีความสุขได้กับทุกสถานการณ์ เราจึงจำเป็นจะต้องตระหนักรู้

หนังสือ The 5 Mistakes Every Investor Makes and How to Avoid Them: Getting Investing Right ของ Peter Mallouk - เมื่อความผิดพลาดของการลงทุนเป็นสิ่งหนึ่งที่เราควรจะจัดการมันอย่างทันท่วงที เพราะสิ่งนี้จะส่งผลเสียมากในอนาคต - 5 สิ่งที่นักลงทุนมักจะเป็นปัญหานั่นก็คือ 1. กำหนดเวลาของตลาด 2. เทรดตลอดเวลา 3. มองความผิดพลาดของผลลัพธ์ผิดไป 4. ปล่อยตัวเองเข้าสู่ความผิดพลาด และ 5. เลือกผู้จัดการการเงินผิดคน - แล้วการจะหลีกเลี่ยงความผิดพลาดของการลงทุนได้นั้น คือการที่เราต้องเล็งเห็นปัญหาที่สำคัญสุดก่อน ว่าปัญหาอยู่ที่ใดกันแน่แล้วแก้ให้ถูกจุด - ผู้จัดการการเงินเป็นสิ่งที่ทำให้คนที่ไม่มีเวลามาจัดการการเงิน ช่วยให้เราสามารถบริหารเงินได้ดีมากยิ่งขึ้น แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะสังเกต - รู้จักตัวเองก่อนเป็นอันดับแรกว่า เราลงทุนไปเพื่อสิ่งใดกันแน่ ไม่ใช่ว่าเราลงทุนไปเพื่อเงินทองอย่างเดียว แต่เราต้องหาความหมายที่ลึกซึ้งกว่านั้นเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า จัดการความรู้สึกตัวเองอย่างไรดีคะ เราคบกับแฟนได้ครึ่งปีแล้ว เวลาเราออกไปไหนด้วยกันหรือเขาออกไปคนเดียวเจอเพื่อนของแฟนหรือคนรู้จักแฟน เขามักจะชอบแซวแฟนเราเรื่องแฟนเก่าที่คบกันมา 10 ปี เรารู้สึกน้อยใจมาก ๆ เลยค่ะ - เมื่อเราควบคุมสิ่งภายนอกไม่ได้ เราก็ต้องมาจัดการสิ่งภายใน แต่เราก็อาจจะต้องค่อย ๆ ฝึกฝนเรื่องนี้ไปตลอดชีวิต - ขั้นแรกลองคุยกับแฟนเราดูก่อน ในเรื่องที่เราไม่ค่อยโอเคหรือรู้สึกอึดอัดเวลาเพื่อนพูดแบบนี้ ยังไงแล้วการตอบสนองออกไปย่อมจำเป็น - บางคนติดตลก ขายขำ เขาก็มักจะไม่เข้าใจว่าสิ่งที่เรารู้สึกกับสิ่งที่ทุกคนพูดนั้นเป็นอย่างไร บางทีมันก็เป็นจังหวะของเรื่องที่จำเป็นต้องพูด ต้องดูบริบทร่วมด้วยเสมอ - อดีตเป็นสิ่งหนึ่งที่เราทุกคนไม่สามารถลบเลือนไปได้ หน้าที่ของคนปัจจุบันคือพิสูจน์ตัวเองและก้าวข้ามผ่านปัญหานี้ไป ทุกอุปสรรคคือบททดสอบความสัมพันธ์ของเรา - ทั้งนี้ ความสัมพันธ์ก็ไม่มีสูตรสำเร็จเช่นกัน ถ้าเรามัวแต่นั่งครุ่นคิดแต่เรื่องคำพูดนี้ มันจะทำให้เรามองไม่เห็นว่า บางคนก็ยึดติดอดีต บางคนก็ยึดติดอนาคต มันแล้วแต่คน ๆ นั้นว่ามีมุมมองอย่างไร

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทุกบริษัทเทคโนโลยีต้องการที่จะเป็นแบงก์ และทุกแบงก์ก็ต้องการที่จะเป็นบริษัทเทคโนโลยี" - เมื่อโลกนั้นกำลังถูกปรับเปลี่ยนไปจากสิ่งหนึ่งไปสู่อีกสิ่งหนึ่ง เปรียบเสมือนเป็นการเติบโตของโลกที่ไม่มีวันหยุดเดิน - ไม่ว่าจะเป็นบริษัทเทคโนโลยีหรือแบงก์ ก็ล้วนต้องการส่วนแบ่งการตลาดด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่มีใครต้องการถูกกลืนกิน - การเพิ่มขีดจำกัดความสามารถของบริษัทก็จะเป็นตัวช่วยทำให้บริษัทนั้น ๆ สามารถรักษาสภาพคล่องต่อไปได้ - กระแสเงินสดจึงเป็นตัวชี้วัดที่สำคัญ หากบริษัทใดมีสภาพคล่องสูงอยู่แล้ว บริษัทนั้น ๆ ก็จึงอยากสร้างผลิตภัณฑ์และบริการสืบไป - ทั้งนี้ ทุกบริษัทจำเป็นจะต้องรักษาจุดยืน เพื่อที่จะตอบได้ว่าเราถนัดและมีความสามารถในแง่มุมใดมากที่สุด หากการเดินสุ่มมันก็จะส่งผลเสียมากกว่าผลดี

หนังสือ The Road Ahead ของ Bill Gates - อนาคตอยู่ที่จุดไหน มันจึงเป็นคำถามที่ตอบได้ยากอย่างยิ่ง แต่ถ้าเราพยายามที่จะเข้าใจมัน อนาคตก็อยู่ไม่ไกล - จุดเริ่มต้นมักสำคัญที่สุด มันเป็นเพียงแม่บทของทุกสรรพสิ่ง เราจึงต้องเรียนรู้ทุกสิ่งเพื่อต่อยอดและพัฒนาไป - เทคโนโลยีเป็นเพียงแง่มุมหนึ่งของชีวิต ซึ่งการเปลี่ยนแปลงนี้จะส่งผลต่อชีวิตมวลรวมของมนุษยชาติสืบไป - ถึงแม้ว่าคอมพิวเตอร์และอินเทอร์เน็ต จะมาส่งผลกระทบต่อชีวิตมนุษย์ แต่มนุษย์นั้นไม่สามารถยืนหยัดอยู่ได้ ถ้าไม่ปรับตัว - หนังสือเล่มนี้ มาเป็นเพียงการพูดถึงแง่มุมความคิดและมุมมองใหม่ ๆ ของบุคคลหนึ่ง ซึ่งเราไม่สามารถจะเข้าใจได้หมด ถ้าเราไม่ได้อยู่ในจุดเดียวกับเขา

มีคนมาปรึกษาว่า ปัญหาครอบครัวของเราสืบเนื่องหลาย ๆ อย่าง ทั้งพ่อที่ชอบดื่มเหล้าตั้งแต่เราจำความได้ เขามักจะเลือกเหล้าก่อนเสมอ แม่ของเราแกไม่ได้มีความรู้อะไรมากมายค่ะ ชอบใช้เสียงมากสุด ชอบอยู่ไปก็ชวนคุยกับคนหมู่มาก ไม่ค่อยดูแลบ้าน มักจะใช้อารมณ์ ตัดบทเวลาคนอื่นพูด ไม่รับฟังสิ่งใด ๆ ลูก ๆ ทั้ง 3 คนเลยไม่เคยปรึกษาปัญหาอะไรเลย กลับกันเวลามีเรื่องไม่สบายใจแม่ก็มักจะเอามาทิ้งไว้ที่ลูกทั้งหมด ไม่ว่าจะเรื่องเงิน หรือเรื่องที่พ่อนอกใจ เรื่องที่ส่งผลต่อมุมมองเรามากที่สุดคือเรื่องพ่อค่ะ ตั้งแต่เด็กพ่อมักจะกินเหล้าแต่เวลาปกติเขาก็จะรับฟังดี และเป็นที่ปรึกษาได้ดีกว่าแม่ แต่เราก็ไม่ค่อยชอบเรื่องบางเรื่องของพ่อเลยค่ะ เช่น คนดื่มเหล้าและการนอกใจ แต่ผู้ชายที่เข้ามาในชีวิตเราแทบทุกคนดื่มเหล้า สูบบุหรี่ และทรงเจ้าชู้ เราเลยเลือกที่จะอยู่คนเดียว แต่ก็ยังเจอคนแบบนี้เหมือนเดิม เราเลยกลัวความสัมพันธ์ชู้สาว และอายที่มีพ่อแม่แบบนี้ค่ะ - ถ้าเป็นปัญหาที่คนอื่น ให้มองไปในใจของเขาเลยว่าเขาคิดอย่างไรถึงแสดงออกไปแบบนั้น - เราทุกคนบนโลกล้วนมีประสบการณ์ในอดีต เรามีปมปัญหาชีวิต และเราก็มีบาดแผลที่ยากจะลืมเลือน - การดำเนินไปของชีวิตก็ล้วนประกอบไปด้วยตัวแปรอันหลากหลาย แต่เราก็ต้องยอมรับปัญหาของคนอื่นด้วยเช่นกัน - ถึงแม้ว่าพ่อแม่เราจะไม่ใช่พ่อแม่ดีเด่น ได้โล่หรือได้ถ้วยใด ๆ แต่อย่างน้อยเขาก็เลี้ยงเรามาจนโต ให้กรรมมันจัดสรรดีกว่าการที่เราไปตัดสินเขา - ถ้าเราเจอผู้ชายดื่มเหล้าและเจ้าชู้ ให้เราลองเปิดใจรับแบบเป็นธรรมชาติก่อน แล้วให้เริ่มต้นที่จะเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของเรา ไม่ว่าจะเป็นความคิดและการกระทำ

ข้อความทวิตจาก Simon Sinek ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความสำเร็จนั้นคือการทำงานเป็นทีม" - ถ้าเราทำงานคนเดียว เราก็อาจจะจำเป็นจะต้องมีความคิดที่เป็นระบบเท่านั้นถึงที่จะมีโอกาสบรรลุผลในสิ่งที่หมุดหมายเอาไว้ได้ - แต่ถ้าเราทำงานหลายคน เราก็จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีการสื่อสารที่เป็นระบบ และสามารถจับประเด็นอย่างเด็ดขาด - หากเราสังเกตเห็นสิ่งที่มนุษย์นั้นมีความแตกต่างจากสัตว์อื่นทั่วไป นั่นคือการทำงานเป็นทีม ซึ่งการทำงานอย่างเป็นระบบจะนำไปซึ่งความสำเร็จอย่างหาที่สุดมิได้ - ปัญหาของเราคือการที่เราไม่สามารถจะเข้าใจในสิ่งที่กำลังดำเนินต่อไป บางคนคิดว่าถ้าปัญหามันวุ่นวายยุ่งเหยิงก็แค่ตัดปัญหา แต่การตัดปัญหาจะนำไปซึ่งปัญหาต่อไปเช่นกัน - คำว่าทีมนั้น เป็นเพียงมาตรวัดหนึ่งของอาชีพ หรือสิ่งที่เรากระทำเท่านั้น การจะสร้างทีมให้สมบูรณ์แบบจะต้องประกอบด้วยตัวแปรที่ลงตัว และการปรับตัวเข้าหากันด้วยการสื่อสาร

หนังสือ Finance for the People: Getting a Grip on Your Finances ของ Paco de Leon - การเงินนั้นเป็นสิ่งที่ทุกคนนั้นต้องเรียนรู้ ไม่มีข้อยกเว้นสำหรับบุคคลใดบุคคลหนึ่งเลย - แต่การเรียนรู้เรื่องการเงิน จะสำคัญที่สุดก็คือรากฐานที่เรามีมุมมองต่อการเงินนั้น ๆ เป็นหลัก - ความเชื่อที่มีต่อการเงิน ไม่ว่าจะเป็นการกู้หนี้ยืมสิน รวมไปถึงการบริหารเงินก็จะเป็นส่วนต่อขยายของการมีเงินสำรองต่อไป - หากเราไม่เคยเรียนรู้เรื่องการเงินเลย เราก็ต้องเลือกหนังสือที่มีรูปภาพชัดเจน เพื่อเป็นตัวเชื่อมโยงกับความจำได้หมายรู้ที่ส่งผลต่อภาพจำการเงิน - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้มีการอธิบายผ่านรูปภาพเป็นหลัก ซึ่งจะมีส่วนช่วยอย่างยิ่งที่ทำให้เราเข้าใจเรื่องราวเกี่ยวกับเงิน ๆ ทอง ๆ ว่าสิ่งที่เรารู้แล้วนั้นมันต้องปรับปรุงอะไรไหม

มีคนมาปรึกษาว่า เรามีปัญหาเรื่องครอบครัว และเรื่องความสัมพันธ์ เรารู้สึกว่ามันเป็นปมในใจที่แก้ไม่หายสักที ก่อนอื่นขอเท้าความก่อนนะคะ คือเราเป็นลูกคนกลาง มีพี่สาว 1 คน และน้องชาย 1 คน อายุห่างกันแค่ 2-3 ปี ช่วงเด็กเราเป็นเด็กเรียนดี ตั้งใจทำทุกอย่าง เพราะเราอยากให้แม่สนใจเราบ้าง เราเรียนได้ที่ 1 ตั้งแต่ ป.1 ถึง ป.6 แต่ไม่เคยได้รับคำชมหรือของขวัญสักชิ้น ต่างกับน้องชายที่เคยได้ที่ 1 แล้วแม่ให้จักรยาน แม่ไม่เคยซื้อของให้เราเป็นชิ้นเป็นอัน เพราะเราไม่ค่อยงอแง แต่เรารู้ดีว่าเราเอาแต่ใจมาก แต่ไปบังคับเพื่อนแทน เพราะการเอาแต่ใจของเรา ได้กลับมาคือการทำลายชุดที่เราชอบ และตีเราแทน เราผ่านช่วงวัยเด็กก้าวเข้าสู่วัยรุ่นด้วยการเรียนที่ยังรักษามาตรฐานได้ดี อยู่ห้อง 1 ตลอดที่เราเรียนตอนมัธยม เกรดดีบ้าง ลงบ้างแต่ไม่เคยมีปัญหาหนัก ๆ ต่างกับพี่สาวที่ท้องในวัยเรียน และน้องชายที่เรียนไม่จบ เหมือนเราจะเข้าใจดีว่าการที่พี่สาวกับน้องชายทำแบบนั้นทำให้แม่ทุกข์ใจ แต่บางครั้งเราก็กลับมานั่งร้องไห้คนเดียวบ่อย ๆ เราเลยรู้สึกอยากที่จะแก้ความรู้สึกเกลียดครอบครัวตัวเองค่ะ - ถ้ามีปัญหาทางใจให้แก้ที่ใจ ถ้ามีปัญหาทางกายให้แก้ที่กาย และถ้าเรารู้ว่าคนข้าง ๆ มีปัญหามากกว่าก็จงแก้ปัญหาจะดีที่สุด - การมองอะไรแค่มุม ๆ เดียวมันจะทำให้เรามองไม่เห็นปัญหาที่แท้จริงว่า บางทีเราอาจจะทุกข์น้อยที่สุดแล้ว กับปัญหามวลรวม - แล้วการฝึกฝนที่จะสวมรองเท้า หรือสวมแว่นตาเดียวกับพ่อแม่พี่น้อง ก็เป็นเรื่องที่สำคัญไม่แพ้กัน อย่างน้อยเราจะได้เข้าใจความคิดของคนอื่นบ้าง - ไม่มีใครได้รับทุกสิ่งทุกอย่างตั้งแต่แรก เราทุกคนล้วนลงทุนลงแรงด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น หน้าที่เราคือทำต่อไปในจุดที่คิดว่าเราจะภูมิใจในชีวิต เมื่อเราได้มองย้อนกลับมา - หากว่าเราไม่ได้รับอะไรจากพ่อแม่ ให้เรากลับมามองที่ตัวเองก่อนว่า สิ่งที่เราได้รับมีอะไรบ้าง ลองจดมันลงในสมุดบันทึกหรือโทรศัพท์ก็ได้ เพื่อเป็นการย้ำเตือนว่าเราอาจจะมีอะไรมากกว่าที่เราเรียกร้องด้วยซ้ำไป

ข้อความทวิตจาก Mark Minervini ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความผิดพลาด 8 ประการที่เมื่อเริ่มต้นเทรดพึงตระหนักไว้ คือ 1. ไล่ราคาหุ้นที่ไกลเกินกว่าจุดซื้อ 2. ไม่ตั้งจุดตัดขาดทุนอย่างแน่ชัดเมื่อมันยังขาดทุนพอประมาณอยู่ 3. ไม่ยอมขายในจุดที่กำไรจนกระทั่งราคาหุ้นย้อนกลับมาตรงจุดเดิม 4. ไม่ปกป้องจุดตัดของเส้นค่าเฉลี่ยเพื่อที่จะรักษากำไรของหุ้นนั้น 5. ต้องหนักแน่นเมื่อการเทรดนั้นไม่เป็นไปอย่างที่คิดไว้ 6. ปล่อยใจให้สบายเมื่อการเทรดนั้นเข้ามือเรามากขึ้น 7. ตกหลุมรักหุ้นที่เราเล่น และเชื่อมั่นตัวเลขที่เชื่อมโยงกับเรื่องราวต่าง ๆ เวลาที่มันถึงขาลงแล้ว และ 8. ถือหุ้นผู้แพ้มากขึ้น" - ปัญหาของการเทรดก็คือการที่เราไม่รู้จักปัญหาและความเสี่ยง ถ้าเรารู้จักสิ่งที่เราประสบพบเจอมามันจะแก้ไขได้ง่ายขึ้น - 8 ข้อที่เราควรพึงระวังก็เป็นเพียงแค่แง่มุมหนึ่งของการเทรด ซึ่งการเป็นนักเทรดที่ดีได้ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะมันอาศัยประสบการณ์ - แล้วสิ่งที่มือใหม่มักจะเข้ามาในตลาดแล้วพบเจอนั่นคือ คิดว่าราคาหุ้นเป็นสิ่งเดียวที่กำหนดมูลค่าของตัวบริษัท ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว เส้นค่าเฉลี่ยคือตัวกำหนด - การออกแบบระบบให้ชัดเจนเป็นสิ่งที่ทำให้นักเทรดมีจุดตัดขาดทุนที่ละเอียด ถ้าไม่มีระบบแสดงว่าไม่มีจุดเข้าหรือจุดออก นั่นจะเป็นปัญหาในระยะยาวตามมา - ทั้งนี้ การเทรดเป็นทักษะที่จำเป็นในยุคสมัยนี้ หากเราไม่ต้องการทำงานประจำ รวมไปถึงอยากมีอิสรภาพทางการเงินพร้อมกันไปด้วย แต่เราก็ต้องตระหนักถึงความเสี่ยงของอาชีพนี้

หนังสือ Metabolical: The Lure and the Lies of Processed Food, Nutrition, and Modern Medicine ของ Robert H. Lustig - เมื่ออาหารเป็นสิ่งที่เราต้องกินกันทุกวัน แล้วในความเป็นจริงแล้วอาหารกับระบบร่างกายนั้นสิ่งใดสำคัญกว่า - อาหารนั้นมีส่วนสำคัญต่อร่างกาย ถ้าเราเลือกรับประทานอาหารเฉพาะอาหารที่ไม่ปรุงแต่งสี กลิ่น และรสชาติมาก - ส่วนน้ำตาลและอาหารแปรรูปนั้นก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ระบบเผาผลาญของเราแย่ลง เพียงเพราะมันย่อยสลายยากนั่นเอง - แต่ในความเป็นจริงแล้วแม่บทของทุกสรรพสิ่ง ในเรื่องของร่างกายเรานั้นว่าจะมีสุขภาพแข็งแรงหรืออ่อนแอ ก็จะขึ้นอยู่กับระบบเผาผลาญมวลรวมอยู่ดี - ทั้งนี้ หนังสือสายสุขภาพส่วนใหญ่เน้นไปที่การกินแบบคีโตและวีแกน ซึ่งบางทีแล้วการเลือกกินแต่อาหารไขมันต่ำเกินไปส่งผลทำให้ร่างกายขาดไขมันที่ดี ก็จะทำให้มีปัญหาตามมาได้เช่นกัน

มีคนมาปรึกษาว่า ในที่ทำงานมีพี่ผู้ชายทำงานเก่ง เนิร์ด ๆ ที่บ้านมีฐานะ กำลังมีความสัมพันธ์ที่มากกว่าเพื่อนกับน้องผู้หญิงที่ทำงาน เรากลัวว่าน้องผู้หญิงจะไม่จริงจัง กลัวจะมาหลอก เพราะหลายคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าน้องคนนี้มีประวัติมาเยอะ ยังรัก ๆ เลิก ๆ กับแฟนเก่าอยู่ เราก็เลยเป็นห่วงความรู้สึกของพี่ผู้ชาย และเรื่องที่เกิดหลังจากนั้น หากพวกเขาเลิกกันอยากถามว่า เราควรทำอะไรกับสถานการณ์นี้ไหม ต้องทำอย่างไร หรือเราควรปล่อยไปดี - เราต้องแยกคำว่าเป็นห่วงกับเราหวงเขา เพราะว่าบางทีเราอาจจะแอบชอบคน ๆ นึงอยู่โดยที่เราไม่รู้ตัว - ถ้าเกิดว่าเราแค่เป็นห่วงจริง ๆ ก็แค่ห่วงอย่างห่าง ๆ ดูแลแบบไม่ต้องประชิดตัวมาก เพราะเราไม่รู้ว่าเขาชอบกันจริง ๆ ไหม - ประวัติในอดีตเป็นแค่ส่วนหนึ่ง ซึ่งจริง ๆ แล้วการที่เราจะมองคนอาจจะต้องมองที่ปัจจุบันเสียมากกว่า ไม่ใช่มองอดีตที่ผ่านมาเป็นหลัก - คำว่า ห่วง หวง และหึง มันมีเส้นบาง ๆ คั่นกันอยู่ ซึ่งตัวเราเองจะต้องมีสติแยกแยะว่า อะไรคือสิ่งที่เรารู้จักกับคน ๆ นี้ ไม่เช่นนั้นจะเป็นปัญหาตามมา - ทั้งนี้ ทุกคนมีชีวิตและการตัดสินใจเป็นของตัวเอง เราต้องเคารพการตัดสินใจของทุกคนบนโลก ไม่ว่าเขาคือคนของเราหรือไม่ใช่ก็ตามแต่

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เรามาสร้างความท้าทายในชีวิตด้วยการช่างมันเถอะ วิธีการคือ 1. เลือกมาหนึ่งสิ่งที่เราจะหยุดทำในวันนี้ 2. ยกเลิกกิจกรรมรวมไปถึงสิ่งที่เราจะเข้าร่วม ที่คุณรู้สึกว่าไม่ดีต่อใจอีกแล้ว และ 3. พูดมาสิ่งหนึ่งที่คุณรู้สึกว่าอยากพูดมานานแล้ว แต่ยังไม่มีความกล้ามากพอที่จะพูดมันออกไป " - บางทีชีวิตที่ดีที่สุดอาจจะไม่ใช่ชีวิตที่ทำดีที่สุด แต่เป็นการหยุดทำสิ่งที่ก่อเกิดปัญหาก็ได้เช่นกัน - การมัวแต่ไปมองแต่จุด ๆ เดียวจนลืม หรือว่าเพิกเฉยในหลาย ๆ จุดที่สำคัญ มันเลยทำให้เราอาจจะลืมว่าควรปรับมุมมองมากกว่าเปลี่ยนการกระทำ - คำว่าช่างมันเถอะ อาจจะเป็นคำที่ไม่ควรพูด แต่จริง ๆ แล้วมันเป็นคำที่เราควรใช้ในจังหวะที่ใช่เท่านั้น เหมือนกับการตอบตกลงหรือปฏิเสธก็ต้องเลือกทำเช่นกัน - กิจกรรมบางกิจกรรมมันอาจจะต้องถูกปรับปรุงแก้ไข เพื่ออนาคตที่มันอาจจะไม่ได้น่าชื่นชมเท่าไรนัก แต่เราก็ต้องทำเพื่อตัวเราเองบ้างในปัจจุบันนี้ - ปล่อยวางบางสิ่งลง อะไรที่เราทำไปแล้วก็ปล่อยให้สิ่งนั้นทำหน้าที่มันต่อไป ส่วนหน้าที่เราหลังจากกระทำอย่างตั้งใจแล้ว นั่นคือไปเที่ยวเล่นบ้าง

หนังสือ Advice for Working Moms (HBR Working Parents Series) ของ Harvard Business Review - การเป็นแม่คนย่อมเป็นสิ่งที่ยากในยุคทุนนิยม แต่การที่เราเรียนรู้และปรับตัวตามสภาวะของโลกย่อมเป็นไปได้ - ไม่ใช่ว่าความเป็นแม่จะเป็นสิ่งที่ทำกันได้ง่าย ๆ แต่มันจะช่วยทำให้เราเปิดใจรับมุมมองใหม่ ๆ ตามสิ่งที่มันเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย - ถ้าเราเจอสถานการณ์ที่ยาก เช่น หัวหน้าไม่เข้าใจสภาวะที่เราเผชิญ รวมไปถึงเราไม่สามารถรับมือกับการมีลูกได้ในช่วงเวลาทำงาน - ทุกคนไม่สามารถรับปัญหาได้พร้อมกัน แต่เราสามารถจัดการปัญหาไปพร้อม ๆ กันได้ถ้าเรารู้วิธีการ มันจึงเป็นความง่ายในความยากอีกทีหนึ่ง - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้เป็นการแนะนำคร่าว ๆ ที่สำหรับคนที่กำลังมีลูกน้อย และกำลังสร้างครอบครัวท่ามกลางการทำงานประจำที่อาจจะไม่ค่อยมีเวลาว่างเท่าที่ควร

มีคนมาปรึกษาว่า คนที่เป็นโรคซึมเศร้า เวลารู้สึกแย่ความรู้สึกดิ่งลงหรือที่เขาเรียกว่าดาวน์ แล้วร้องไห้หนัก ๆ พอจะมีวิธีรับมือยังไงบ้างคะ ส่วนตัวเราเหมือนแค่ต้องการใครสักคนที่อยู่ข้าง ๆ ในเวลานั้น ไม่ต้องปลอบเราก็ได้ ไม่ต้องให้กำลังใจเราก็ได้ ขอแค่อยากให้เขากอดเราบ้างในเวลานั้น แต่กลับกันเขากลับเป็นคนที่ทำให้เรารู้สึกแย่ทุกครั้ง เพราะเขาไม่ค่อยจะอยู่บ้านเลย ยิ่งอยู่คนเดียวตอนดึก ๆ พอมันเงียบ ๆ มันก็ยิ่งแย่มาก ๆ ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย กลัวมากกลัวว่าวันหนึ่งโรคนี้มันจะพรากชีวิตเราไป ลูก ๆ ก็ยังไม่โตเลย พ่อแม่ก็อายุมากแล้ว และช่วงนี้อารมณ์แบบนี้เกิดขึ้นค่อนข้างบ่อย บทจะแย่ขึ้นมาก็ร้องไห้เอง ร้องไห้หนักมาก เหนื่อยเลยชีวิต - โรคซึมเศร้าเป็นอาการของการที่จิตนั้นดำดิ่งลงไปจุดต่ำสุดของความรู้สึก ซึ่งเราไม่สามารถทำอะไรมันได้นอกจากดูมัน - ถ้าเราเป็นผู้รู้ ผู้ดู ไม่ใช่เป็นผู้เล่น ผู้บังคับ เราจะค่อย ๆ ดีขึ้นจากอาการดาวน์ ให้ลองฝึกสติในชีวิตประจำวันจะช่วยได้มาก - บางครั้งความรู้สึกแย่ ๆ ที่มันจรเข้ามาหาเรา มันก็เป็นเพียงหมอกและควันจาง ๆ ที่ปิดบังทัศนียภาพของสายตาเราเท่านั้น ใจเย็น ๆ ไม่ต้องรีบร้อน - การที่เราอ่อนแอแล้วต้องการหาที่ยึดที่เกาะมันเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่ถ้าเราดึงรั้งสิ่ง ๆ หนึ่งไว้มากเกินไป แล้วหลงเชื่อไปว่าสิ่งนั้นเป็นที่ยึดเหนี่ยวที่ดี มันจะไม่มีทางออกที่สมควรเลย - ทั้งนี้ การเป็นโรคซึมเศร้า มันมีทางรักษาหายได้ แต่เราต้องยอมรับสิ่งที่มันผ่านเข้ามาก่อน ไม่ผลักไสไล่ส่ง อยู่กับโรคนี้อย่างเข้าใจ เพราะว่ายิ่งหนีจะยิ่งดาวน์และมันจะส่งผลเสียมากกว่าผลดี

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การปรับเปลี่ยนทัศนคติควรจะเป็นสิ่งที่น่าเฉลิมฉลอง ไม่ใช่น่าเยาะเย้ย มันแสดงถึงรูปแบบของความสำเร็จรูปแบบหนึ่ง ไม่ใช่ความล้มเหลวแต่อย่างใด" - หากเรามองไปในแง่มุมเดียว เรามองเห็นแค่ว่าการเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นเหมือนเราทำลายอัตลักษณ์ แต่ความจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่ - ถ้าชีวิตของเราไม่ถูกปรับเปลี่ยนไปในวิถีทางที่ดีขึ้น หรือว่าการเลือกทิศทางไปยังทางแห่งความดี เราจะไม่สามารถมีความสุขกับชีวิตที่เลือกได้เลย - การยินดีรวมไปถึงเฉลิมฉลองกับการเปลี่ยนแปลงบางสิ่ง ย่อมก่อเกิดประโยชน์มากกว่าโทษในระยะยาว ชีวิตจึงไม่มีสูตรสำเร็จที่ตายตัว - ชีวิตที่ดีไม่ใช่ชีวิตที่ไม่พบเจอปัญหาใด ๆ แต่เป็นชีวิตที่อยู่กับปัญหาด้วยปัญญา ไม่ใช่เป็นการหนีปัญหาไปทุกเมื่อเชื่อวัน แล้วก็ต้องรับมือด้วยสติ - ความสุขของชีวิตก็เนื่องมาด้วยความสำเร็จ และความสำเร็จที่เราทำได้ในทุกวันคือการปรับตัวให้ชีวิตนั้นถูกทางมากขึ้น หน้าที่เราคือตั้งคำถามว่า อะไรคือทางที่ถูกต้อง

หนังสือ How to Decide: Simple Tools for Making Better Choices ของ Annie Duke - การตัดสินใจเป็นศาสตร์ที่สำคัญยิ่งของทุกยุคสมัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งยุคสมัยนี้ที่มีตัวเลือกมากมาย - เพียงแค่เรารับรู้ว่าทุกการตัดสินใจนั้น มีผลต่อเนื่องตามมาทั้งหมดทั้งสิ้น เราเพียงแค่ต้องเลือกในสิ่งที่ควรเลือก - เน้นโฟกัสไปที่กระบวนการตัดสินใจ มากกว่าผลลัพธ์มวลรวม หากว่าเราต้องการให้ผลลัพธ์ออกมาดีที่สุด เราก็ต้องใช้กระบวนการที่กระจ่างที่สุด - ทุกความเป็นไปได้ จะเนื่องมาจากเหตุ ซึ่งเหตุจะแปรผันตรงกันกับประสบการณ์ที่เรามี ยิ่งเรามีข้อมูลมาก หรือประสบการณ์มากเราจะตัดสินใจได้เฉียบขาด - ทั้งนี้ หากใครกำลังฝึกฝนที่จะกำลังตัดสินใจเลือกทางเดินของชีวิต หนังสือเล่มนี้สามารถมอบคำตอบบางอย่างให้ได้ แต่เราต้องฝึกฝนตามด้วยเช่นกัน

มีคนมาปรึกษาว่า เรื่องมีอยู่ว่าข้างบ้านเรารับน้ำแข็งมาขาย ทุกตี3-ตี4 จะมีเสียงน้ำแข็งโยนมากระสอบนึงก็มีเสียงดังมาก ๆ คืนละ 30-100 กระสอบ บ้านสั่นเลยค่ะ ตื่นกลางดึกทุกคืน เป็นมาปีกว่าแล้ว ชาวบ้านทุกหลังก็เดือดร้อนเหมือนกัน แต่ไม่มีใครอยากคุยกับคนบ้านหลังนี้เพราะนิสัยไม่ดีค่ะ ถ้าพูดตักเตือนกลัวมีปากเสียงกัน ควรจะทำยังไงดีคะ จัดการเรื่องนี้แบบไหนดี - ถ้าเราลองคุยกับเจ้าของบ้านที่มีปัญหาแล้ว เราก็ต้องจัดการที่ตัวเราเอง ซึ่งการจัดการจะแตกต่างตามทักษะ - การคุยอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน ก็เป็นทักษะที่จำเป็นจะต้องนำมาใช้ ลองหาการแก้ไขปัญหาร่วมกันตรงนี้ดูบ้าง - การตื่นนอนช่วงตี3-ตี4 อาจจะเป็นไอเดียที่ดีก็ได้ บางคนตื่นมาวิ่งตอนเช้า ซึ่งเราอาจจะต้องปรับเวลานอนใหม่ - บางทีคำแนะนำที่ดีที่สุดอาจจะไม่มีอยู่จริง เพียงแต่เราแค่ต้องปรับมุมมองใหม่ ถ้าเราไม่สามารถทำอะไรได้เลย - ทั้งนี้ การย้ายที่อยู่ การเปลี่ยนบ้าน รวมไปถึงการทำอะไรนอกเหนือจากการแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ จะไม่ช่วยให้ปัญหานั้นถูกแก้ไขเลย

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความแตกต่างระหว่างเพิ่มขีดจำกัดของตัวเอง และยอมรับข้อจำกัดของตัวเองนั้น คือ การเพิ่มขีดจำกัดจะหมายถึงเมื่อเรานั้นเพิ่มความพยายามที่จะสร้างผลลัพธ์ให้ดีกว่าการสูญเสีย ส่วนการยอมรับข้อจำกัดของตัวเองนั้นก็คือการสูญเสียนั้นมากกว่าผลลัพธ์ที่ได้มา" - ถ้าหากเราต้องการผลลัพธ์ที่ดีมากที่สุด เราจำเป็นจะต้องพยายามมากยิ่งขึ้น แต่ต้องพยายามให้ถูกจุดที่สุด - ศาสตร์ของการพัฒนานั้นเป็นเรื่องที่ยาก เพราะเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าอนาคตนั้นจะเปลี่ยนไปในวิถีทางใด - วันนี้จึงเป็นวันเริ่มต้นของชีวิต เราไม่จำเป็นจะต้องไปคาดหวังว่าสิ่งที่เราทำไปนั้นจะส่งผลอะไรบ้าง ขอแค่ชัดเจนกับเป้าหมายพอ - แม้ว่าเราจะยอมรับข้อจำกัดของตัวเอง หลังจากนั้นเราก็จำเป็นจะต้องก้าวข้ามผ่านข้อจำกัดของตัวเองไปให้ได้อยู่ดี - ทั้งนี้ ชีวิตเป็นสิ่งที่ยากจะเข้าใจมันทั้งหมด แต่การเพิ่มขีดจำกัดมีข้อควรระวังอยู่พอสมควร ต้องใช้คู่มือในการพัฒนาตนเองด้วยเสมอ

หนังสือ โชคดีที่มึงได้อ่าน ของ น้าเน็ก - เมื่อน้าเน็กได้มาให้คำปรึกษาปัญหาชีวิต ไม่ว่าจะเป็นความรัก ชีวิต และการทำงาน มันจึงเป็นสิ่งที่ช่วยชีวิตผู้คนได้มากมาย - เรื่องราวทั้งหมดเป็นเพียงการให้คำปรึกษา และบางแง่มุมของชีวิตไม่สามารถแก้ไขได้โดยการขาดการตระหนักรู้ และตกผลึก - การที่เรามองว่าเราเจอเรื่องนี้เพียงแค่คนเดียว การอ่านหนังสือเล่มนี้จะช่วยให้เราเห็นว่า ทุกคนมีโอกาสพบเจอไม่ต่างกัน - ปัญหาของชีวิตเป็นเพียงส่วนหนึ่งของชีวิต หากเราต้องการความสุขของชีวิต จงเลือกฟังอะไรก็ตามที่ทำให้เราแก้ปัญหาได้ง่ายขึ้น - ทั้งนี้ ความสุขของชีวิตแปรผันตรงกันกับการเปิดใจกว้าง บางคำแนะนำเราอาจจะไม่ได้สบายใจมากขึ้น แต่เราควรนำไปกลั่นกรองก่อนเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า เราไปรู้จักและได้รักกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเขามีครอบครัวแล้ว แต่แยกกันอยู่กับเมียมาสักพักหนึ่ง แล้วก่อนที่เราจะรู้จักกัน เขายังไม่ได้จดทะเบียนหย่ากันเลยค่ะ เลยอยากสอบถามหน่อยค่ะว่าเราทำยังไงดีระหว่าง 1. อยู่ห่าง ๆ แบบนี้ไปก่อน รอเขาจัดการปัญหาตรงนี้ให้จบก่อนค่อยเริ่มใช้ชีวิตคู่กัน ซึ่งไม่รู้เลยว่าจะหย่าตอนไหน เพราะมันติดปัญหาเรื่องลูกเขากับหนี้สิน 2. สามารถใช้ชีวิตคู่กับผู้ชายคนนี้ได้เลย เพราะว่าเขาสองคนแยกกันอยู่นานแล้ว ช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะคะ เพราะว่าเราก็กลัวว่ามันเป็นบาปไหม ทำผิดอะไรไหม ถ้าเริ่มใช้ชีวิตคู่ไปเลยทั้งที่เขายังไม่หย่ากัน และกลัวมีปัญหาทางกฎหมายด้วยค่ะ - ถ้าเอาเรื่องศีลธรรมเป็นหลัก ก็ต้องเน้นที่ความถูกต้องและความดี แต่ถ้าเน้นเรื่องกฎหมายปัญหานี้ก็อาจจะไม่ได้เป็นปัญหาหนักมาก - ปัญหาที่จะตามมาจากข้อแรกนั่นคือ เราจะไม่ได้รับสิ่งที่เราคาดหวังไว้ แต่เราจะได้สิ่งหนึ่งที่เราทำได้คือการชนะใจตัวเอง - ส่วนข้อที่สองนั้นปัญหาชัดเจนอยู่แล้วว่า เราชัดเจนกับตัวเองแล้วเลือกที่จะเดินทางตามสิ่งที่เราปรารถนาเอาไว้ นั่นก็จึงเป็นสิ่งที่เราต้องน้อมรับ - ปัญหาใหญ่คือสิ่งที่เราได้เลือกทางนั้นอย่างชัดเจนแล้ว แต่ถ้าเรายังไม่ชัดเจนกับตัวเอง ก็ต้องให้เวลากับตัวเอง เพราะเราต้องยอมรับผลที่ตามมาจากการตัดสินใจเสมอ - ทั้งนี้ ชีวิตคู่มันมีตัวประกอบหลากหลายแง่มุม เราจึงไม่สามารถที่จะทำให้ทุกคนพึงพอใจกับสิ่งที่เราเลือกเดินได้ แต่อย่างน้อยเราต้องพึงพอใจกับสิ่งที่เราเลือกให้ได้มากที่สุด

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "หลักของคำว่า 'ทำบางสิ่ง' มันคือการขับเคลื่อนที่ไม่ใช่เพียงแค่การกระทำ แต่มันรวมไปถึงผลกระทบต่อสิ่งที่ทำลงไปด้วย มันจึงไม่ใช่แรงบันดาลใจส่งผลให้มีแรงขับเคลื่อน แล้วก็เป็นการกระทำสืบไป แต่มันจะเป็นในรูปแบบที่การกระทำเป็นจุดเริ่มต้นที่จะส่งผลทำให้เกิดแรงบันดาลใจ แล้วแรงขับเคลื่อนจะตัวปิดท้าย" - หากเรามองกันให้ละเอียดถี่ถ้วนไปยังจุดที่เรียกว่า การขับเคลื่อนของชีวิต เราจะค้นพบว่าการกระทำเป็นตัวต้นธารนั้น - ถ้าเรามองไม่เห็นทางออกของปัญหา นั่นจะเป็นการที่เราไม่สามารถค้นหาคำตอบได้เลยว่า สิ่งที่เราทำอยู่นี้จะนำเราไปซึ่งแห่งหนใด - หน้าที่ของมนุษย์ทุกคน คือการแก้ไขปัญหาชีวิต แรงบันดาลใจเป็นส่วนหนึ่งของการกระทำ อย่าพยายามหาแรงบันดาลใจก่อน - การเรียกร้องจึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ และเป็นการกระทำที่ไม่ช่วยให้อนาคตของเราดีขึ้นได้จริง โฟกัสที่การกระทำเอาไว้ไม่เพิกเฉยต่อสัญญาณที่แจ้งเตือน - ทั้งนี้ การทำบางสิ่งนั้น คือการที่เราทำสิ่ง ๆ นั้นอยากใจจริง ดิ่งลงไปถึงความตั้งใจในชีวิตว่าเราอยากจะทำสิ่ง ๆ นั้นให้มากขึ้น การสักแต่ว่าทำจะส่งผลเสียในระยะยาว

หนังสือ Hedge Fund Market Wizards: How Winning Traders Win ของ Jack D. Schwager - การลงทุนแบบเฮดจ์ฟันด์ คือการลงทุนแบบป้องกันความเสี่ยง และเน้นไปที่สินทรัพย์ที่ให้ผลตอบแทนสูงสุด ณ ช่วงเวลาหนึ่ง - หากเราประยุกต์ใช้กับการลงทุนในทุกรูปแบบ การลงทุนก็คือสิ่งเดียวกันนั่นคือการซื้อสินทรัพย์หนึ่งเพื่อเพิ่มผลตอบแทน - แต่การเทรดนั้นมันก็เป็นสิ่งที่เพิ่มความท้าทายอย่างยิ่ง เพียงเพราะแนวโน้มจะมีความเชื่อมโยงกัน แต่มันไม่ได้เป็นเหมือนกันทั้งหมด - กลยุทธ์นั้นแทบจะไม่แตกต่าง แต่อาจจะมีบางมุมที่ไม่สามารถเชื่อมโยงกับสินทรัพย์ที่เราศึกษาอยู่ แต่เราก็จำเป็นต้องศึกษาต่อยอดไปอยู่ดี - ทั้งนี้ การเทรดเป็นศาสตร์ที่เราต้องใช้กับทุก ๆ สินทรัพย์ ถ้าเราต้องการหาจุดเข้าที่ชัดเจน หากเราไม่ศึกษาสินทรัพย์ทางเลือกเลย ปัญหาที่ตามมาอาจจะมีได้

มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้เราอายุ 43 ปีค่ะ ตัดใจจากคนเก่าได้แล้ว พอเปิดใจมาก็มีคนเข้ามาเยอะมากเลยค่ะ แต่ส่วนมากจะเป็นเด็กอายุ 22-32 ปีค่ะ แล้วตอนนี้เขาก็อยู่ต่างประเทศกันด้วย คนล่าสุดอายุ 28 ปีค่ะ แต่เป็นฝรั่งตัวใหญ่ดูอายุมากกว่าอายุจริง แต่เราก็เป็นคนไทยที่หน้าเด็กคนนึงเลย คือเราไปเที่ยวต่างเมืองกันค่ะ เรานัดเจอเพื่อน ๆ ของเขาหลายคนนะคะ เขาก็แนะนำเราเหมือนกับเราเป็นแฟนปกติเลย แถมยังจับมือ กอด จูบ หอมโดยปกติที่เขากล้าทำต่อหน้าเพื่อน ๆ ทุกคนเลยแต่กลายเป็นเราเองค่ะที่รู้สึกอายมากกว่า อายสายตาคนอื่นเวลาเขามองมาที่เรา แถมคนนี้เขาก็ดีทุกอย่างเลย ไม่เคยทิ้งให้เราอยู่คนเดียวแถมการเที่ยวครั้งนี้ก็ไปไหนไปกัน มันเป็นทริปที่มีความสุขมาก ๆ ค่ะ แต่ความรู้สึกของเรามันบอกตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่า มันจะต้องจบลง มันไปต่อไม่ได้ เขายังอายุน้อย เราเลยอยากรู้ว่ามันจะผ่านช่วงเวลาและความรู้สึกยังไงไปได้บ้าง แล้วเราจะจัดการกับความคิดพวกนี้ยังไงได้บ้างคะ - อายุมันอาจจะเป็นตัวแปรที่สำคัญในการครองคู่ แต่ไม่ใช่ตัวแปรของความสัมพันธ์เลย - ถ้าเราวิตกกังวลว่าความสัมพันธ์ไปไม่รอดจริง ๆ เราอาจจะต้องกลับมาทบทวนตัวเองก่อนว่า สิ่งที่เป็นปัญหาที่สุดคืออะไร - ปมปัญหาชีวิตในวัยเด็ก มันสะท้อนไปถึงปมปัญหาต่อไปในวัยกลางคน เราจึงต้องย้อนเวลากลับไปทบทวนปัญหาในวัยเด็กอยู่เนือง ๆ เสมอ - ความรักก็คือความรู้สึกที่เราอยากให้อีกฝ่ายมีความสุข แต่ความหลงก็คือความรู้สึกที่อยากให้ตัวเราเองมีความสุข ต้องแยกให้ได้ก่อนที่จะเริ่มต้นความสัมพันธ์ - การที่เรารู้สึกอะไรกับตัวของเราเอง นั่นหมายความว่าเรามีประสบการณ์ทางด้านนั้นมามาก ยิ่งเราผิดหวังจากคนต่างวัย เราจะมีชุดความรู้หนึ่งที่ปิดกั้นความรู้สึกสืบไป

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "มันสำคัญมากที่เราจะพัฒนาความสนใจและขีดจำกัดสำหรับการพัฒนาตนเอง แต่มันก็เป็นสิ่งที่สำคัญไม่แพ้กันถ้าเราพัฒนาความสนใจและขีดจำกัดเพื่อที่จะไม่ต้องพัฒนาตนเองขนาดนั้น เช่น พูดคุยกับผู้คนในสิ่งต่าง ๆ ลองอ่านนิยายดูบ้าง ไม่ก็ลองดื่มเบียร์ หรือแค่ลองนั่งอยู่เฉย ๆ รวมไปถึงตดไปแล้วก็ขำไปพร้อมกัน" - ถ้ามองอีกมุมหนึ่งการไม่พัฒนาตนเอง ก็คือการพัฒนาตนเองอีกแง่มุมหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องโฟกัสการพัฒนาตนเองมาก - ปัญหาของปัญหาก็คือปัญหาอีกส่วนหนึ่งอยู่ดี แสดงว่าการพัฒนาตนเองอย่างเดียว จนเพิกเฉยสิ่งอื่นไปทั้งหมด ก็ย่อมส่งผลเสียในระยะยาวเหมือนกัน - ลองทำสิ่งที่ไม่เคยทำดูบ้าง ใช้ชีวิตให้สมกับชีวิตที่ได้เกิดมา อย่างน้อยเราก็จะได้รู้สึกว่าเราได้ลองทำ ลองคิด และลองพูดในสิ่งที่ไม่เคยลองดูบ้าง - หากเราคุยกับผู้คนในหัวข้อเดิม ๆ หรือหัวข้อที่เราถนัดเท่านั้น ก็ให้ลองเราปรับเปลี่ยนเป็นหัวข้อใหม่ ๆ รวมไปถึงหัวข้อในสิ่งที่เราไม่เคยคุยมาก่อนดูก็ดีเช่นกัน - ทั้งนี้ การพัฒนาตนเองมันเป็นเหมือนแค่อุบายในการทำสิ่ง ๆ หนึ่งเท่านั้น มันไม่จำเป็นต้องบอกว่าพัฒนาก็ได้ แต่มันเหมือนกับเป็นการเปิดโลกใหม่ ทำสิ่งนั้นดูแค่นั้นเอง

หนังสือ Winning the Loser's Game: Timeless Strategies for Successful Investing ของ Charles D. Ellis - การลงทุนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน ถ้าเรามองว่ามันคือส่วนหนึ่งของชีวิตเราเช่นกัน - เกมการลงทุนที่ยังไงเราก็แพ้ แต่เราจะหาวิธีอย่างไรให้เราชนะในเกมที่คนส่วนใหญ่นั้นแพ้ จึงเป็นเรื่องที่ยากอย่างยิ่ง - มองมุมต่าง หรือมองมุมกลับจากผู้คนส่วนมาก นั่นคือกุญแจที่เราจะปรับเปลี่ยนอนาคตให้อยู่ในมือเรา - ผู้เชี่ยวชาญทางการลงทุนนั้น เป็นบุคคลที่เราต้องระมัดระวังมากที่สุด และพยายามอย่าหลงเชื่อในสิ่งที่เขาเหล่านั้นบอกเรา - ทั้งนี้ แก่นของการลงทุนคือ พื้นฐาน ตัวปรัชญาบริษัท และกระแสเงินสดอิสระที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยที่เราต้องประยุกต์เป็นรูปแบบของตัวเราเอง

มีคนมาปรึกษาว่า พอมีวิธีจีบผู้ชายก่อนไหมคะ เราเป็นคนที่โสดมาสักพัก ทั้งชีวิตไม่เคยจีบใครมาก่อนเลย เป็นคนที่มั่นใจในตัวเองมาก ๆ ฟอร์มเยอะที่หนึ่งเลย ใครตอบช้าก็จะเริ่มคิดแล้วว่าเขาคงไม่อยากคุย โอเคเราก็หายไปเลย ซึ่งคนที่เราอยากจีบ เราชอบเขานะคะ แต่ก็ไม่ค่อยได้สนใจเขา พอผ่านไปสักพักมันก็ยังรู้สึกคิดถึงคนนี้อยู่ เลยลองทักไปอีกครั้ง ตื่นเต้นมากขึ้นเป็น 100 เท่า แล้วเขาก็ตอบกลับมาดีมาก ๆ เลยค่ะ คุยเรื่อย ๆ จนถึงตอนนี้มันก็เริ่มเอื่อย ๆ เราเลยคิดว่า ถ้าไม่แสดงความรู้สึกเขาอาจจะหายไปอีก แล้วเขาก็เพิ่งบอกเราว่ารอบนี้เขากลับชอบเรามากกว่ารอบที่แล้วด้วย เพราะเราดูไม่ค่อยสนใจเขา เขาเลยจำเป็นต้องถอย เลยอยากมาหาวิธีจีบผู้ชายค่ะ บอกก่อนว่าเรายังไม่เคยเจอกัน เขาเป็นคนที่เก็บตัวแถมอยู่คนละประเทศด้วยค่ะ ก่อนหน้านี้ตอนเขาใส่ใจเรา จีบเรา ชวนคุย แถมมีสั่งข้าวให้ด้วย แต่ตอนนี้มันชินชาลงไปเยอะเลยค่ะ - วิธีจีบผู้ชายที่ดีที่สุดไม่มีอยู่จริง นั่นหมายความว่า วิธีจีบเพศใดก็ตามใช้หลักเดียวกัน คือความเป็นธรรมชาติ - ยิ่งเราสามารถเข้าถึงตัวเองได้มากเท่าไร เราจะค้นพบว่าตัวเรามีสิ่งที่ต้องปรับปรุงแก้ไข ทุกคนอยากเจอคนที่เป็นเวอร์ชันที่ดีที่สุดอยู่แล้ว - ถ้าเรามีความคิดว่ากลัวเขาจะหายไป นั่นแปลว่าเราเริ่มชอบเขา และถ้าเขากลัวแบบเดียวกันกับเรา แสดงว่าเขาก็มีใจเหมือนกันทำต่อไปอย่างที่เป็นอยู่ - ความรู้สึกในช่วงแรก ๆ มันยังไม่สามารถการันตีความสัมพันธ์ในระยะยาวได้ แต่ถ้าเรามองแค่ประเด็นนี้มันก็อาจจะทำให้เราหลงลืมประเด็นสำคัญกว่าไปได้ - ทั้งนี้ อย่าหาสูตรสำเร็จในความสัมพันธ์ แค่เราเป็นตัวเองในสิ่งที่คิดว่าเป็นแบบนี้แล้วเราชอบ รวมไปถึงสังเกตคำรีวิวด้วยว่าเขารู้สึกยังไงกับสิ่งที่เราเป็นแบบนี้พร้อมกันไปด้วย

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณไม่สามารถหยุดที่จะแสวงหาการยอมรับจากผู้คนได้เลย มันเป็นไปไม่ได้ เปลี่ยนเป็นหาการยอมรับจากเหตุผลที่ดีกว่าเดิมจากคนที่เขาตกผลึกแล้วจะดีที่สุด" - ทุกคนนั้นล้วนแต่แสวงหาการยอมรับด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่มีข้อยกเว้นใด ๆ เลย แต่เราแค่ปรับปรุงการยอมรับให้ดีขึ้น - คนที่ดีอย่างสิ่งที่สมกับความดีนั้น หาได้ยากอย่างยิ่ง คนส่วนใหญ่ดี ๆ ร้าย ๆ ตามอารมณ์ที่เข้ามาในแต่ละวันเท่านั้นเอง - หากเราแสวงหาคนที่เหนือขั้นกว่าเรา เราจะได้รับการยอมรับยากมากยิ่งขึ้น แต่นั่นแหละจะทำให้เราภูมิใจในตนเองตามมา - บางคนนั้นพยายามแสวงหาการยอมรับจากคนใกล้ตัวมาก ๆ เช่น คนในครอบครัว เพื่อน หรือแฟนของเรา แต่นั่นไม่ใช่การยอมรับที่ดีเท่าที่ควร - ทั้งนี้ การยอมรับมีทั้งข้อดีและข้อเสีย มันอยู่ที่ตัวเราและอีกบุคคลหนึ่งว่าเขานั้นมีวิถีชีวิตเป็นอย่างไรบ้าง เราต้องคอยสอบทานชีวิตอยู่เนือง ๆ แล้วเราจะเห็นภาพชัด

หนังสือ The Big Secret for the Small Investor: A New Route to Long-Term Investment Success ของ Joel Greenblatt - หนังสือการลงทุนเพื่อคนตัวเล็กทุกคน ที่อยากจะลงทุนระยะยาวอย่างไรให้ประสบความสำเร็จ - พื้นฐานของกิจการที่ดูง่ายที่สุดก็คือ กำไรและขาดทุน เราโฟกัสตรงนี้ไว้ก่อนอันดับแรก แล้วค่อย ๆ ศึกษาต่อยอดไป - การประเมินมูลค่าหุ้น มันจะมาจากการที่เราเริ่มสังเกตบริษัทหนึ่งมายาวนานพอสมควร ราคาถูกจึงเป็นกุญแจของการได้ผลตอบแทนที่สูง - ถ้าเราสังเกตผู้เชี่ยวชาญทางการเงิน เราจะรู้ว่าจังหวะสำคัญไม่แพ้กับมูลค่าหุ้น ซึ่งเราต้องชั่งน้ำหนักว่าจังหวะที่เราเข้าซื้อเป็นช่วงไหน - ทั้งนี้ การลงทุนมีความเสี่ยง ยังไงแล้วก็ต้องศึกษาตามข้อมูลที่มีก่อนเสมอ ประสบการณ์เป็นสิ่งสำคัญมาก แล้วมันจะทำหน้าที่เป็นส่วนต่อขยายต่อไป

มีคนมาปรึกษาว่า เราไม่มีเป้าหมายในการใช้ชีวิตเลยค่ะ ไม่รู้ว่าอยู่ไปทำไม ไม่อยากทำอะไร เคยคิดไปขนาดที่ว่าไม่อยากแก่ เพราะไม่อยากอยู่แบบไร้ความหมายแบบนี้แล้ว เราไม่อยากเล่าปัญหาของตัวเองให้ใครฟัง เพราะคิดว่าแต่ละคนก็มีปัญหาของตัวเองอยู่แล้ว แบบนี้เราควรไปพบจิตแพทย์ใช่ไหมคะ - เมื่อเราตามหาเป้าหมายชีวิต เราจะต้องตามหาความหมายชีวิตตามไปด้วย เพราะมันเกี่ยวเนื่องเป็นเนื้อเดียวกัน - หากว่าเรารู้สึกทนไม่ไหวในสภาวะปกตินี้ เราก็จำเป็นจะต้องหาคนปรึกษา และถ้าเราไม่มีที่ปรึกษาเลยอาจจะต้องไปปรึกษาจิตแพทย์สืบไป - การเล่าปัญหาของตัวเอง ไม่ใช่เป็นการทำให้อีกคนรู้สึกมีปัญหาที่หนักขึ้น เพียงแต่ถ้าเรามีความคิดว่าปัญหาของเราจำเป็นจะต้องมีคนรับฟังเสมอ เราอาจจะต้องปรับตรงนี้ดู - ทุกคนจะมีมุมของตัวเองทั้งนั้น ไม่ใช่แค่ตัวเราแต่คนในสังคมก็มีแนวโน้มที่จะมีความคิดใกล้เคียงกัน มันจึงเป็นสังคมที่หล่อหลอมขึ้นมาเป็นอย่างที่เป็นทุกวันนี้ - ความหมายของชีวิตไม่ใช่ไปนั่งปรึกษาจิตแพทย์หรือนักจิตบำบัด แต่เป็นตัวเราเองที่ต้องฝึกตั้งคำถาม และอย่าลืมที่จะสงสัยใคร่รู้ในสิ่งที่เราอยากได้คำตอบอยู่ตลอดเวลา

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คำถาม: ฉันจะประสบความสำเร็จในชีวิตได้อย่างไร คำตอบ: ทำสิ่งที่สร้างคุณค่าอย่างนั้นต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ เทียบเท่ากับที่มนุษย์คนนึงจะพอทำได้เลย ความมั่งคั่งและสถานะทางสังคมจะปรากฏเป็นผลพลอยได้ตามมา" - ความสำเร็จเป็นส่วนหนึ่งที่มีผู้คนมากมายตามหา แต่ความสำเร็จมันเป็นภาพจำของใคร มันคือของเราหรือของผู้คนรอบข้างของเรา - การทำซ้ำเป็นกุญแจลับที่ไม่ลับ ในการที่เราจะประเมินได้ว่าเรายังคงทำสิ่งนั้นต่อเนื่องไปได้นานแค่ไหน เพราะถ้าเราไม่ทำซ้ำก็ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นได้เลย - คุณค่าของการกระทำ เปรียบเสมือนทิศทางที่เราเริ่มกำหนดมันชัดเจนแล้วว่า เราจะทำสิ่งนี้ไปเพื่ออะไร สังเกตว่าคุณค่าของชีวิตเราคืออะไรก่อน แล้วเริ่มศรัทธาในสิ่งนั้น - ไม่มีคำตอบตายตัวของคำว่า ความมั่งคั่งและชื่อเสียงต่าง ๆ จะมาตอนไหน แต่ที่รู้ ๆ คือมันเป็นเพียงแค่ผลข้างเคียงของสิ่งที่เราทำไป แค่นั้นเอง ไม่ต้องตีตนไปก่อนไข้ - ยิ่งเราโฟกัสผิดจุด เราก็จะมองผิดมุม พอเรามองผิด ผลลัพธ์ที่ควรได้ก็จะผิดตามกันไปเหมือนโดมิโนที่มันสามารถล้มระเนระนาดได้ ถ้าเราทำล้มเพียงแค่ตัวเดียว

หนังสือ Blue Ocean Strategy: How to Create Uncontested Market Space and Make the Competition Irrelevant ของ W. Chan Kim and Renee Mauborgne - การแข่งขันของยุคอุตสาหกรรมนั้นได้เริ่มอุบัติขึ้น ต่อยอดมาเป็นยุคของการแข่งขันที่เรียกว่าจุดแข็งเข้าสู้ - น่านน้ำสีคราม จึงเป็นชื่อเรียกของน่านน้ำที่มีการแข่งขันที่น้อย ซึ่งไม่ได้แปลว่าเราจะไม่มีจุดแข็ง แต่กลับกลายเป็นเรามีอัตราการแข่งขันสูงสุด - มูลค่าของบริษัทเราจะขึ้นอยู่กับ ปรัชญาของบริษัทเป็นพื้นฐาน เพราะต่อให้เรามีกำไรมากมายในช่วงเวลาหนึ่ง แต่เราจะไม่สามารถยืนหยัดต่อสู้กับบริษัทอื่นได้ - ถ้าเราเรียนรู้กลยุทธ์ที่เราจะรักษาน่านน้ำของเราให้คงอยู่ได้ นั่นคือเราต้องออกแบบนวัตกรรมที่ยากในการคิดค้น ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถทำแบบเราได้ เสมือนว่าเป็นการผูกขาดโดยนัย - ตลาดที่คนเข้ามาได้ง่ายมากนั่นคือ น่านน้ำสีแดง เปรียบเสมือนการที่ใครก็สามารถเข้ามาแข่งขันได้ตลอดเวลา ไม่มีจุดแข็งที่ชัดเจน รวมไปถึงอัตรากำไรก็จะบางเฉียบตามไปด้วย

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ พอดีอยากปรึกษาเรื่องความรักค่ะ พอดีคบกับแฟนมาได้ประมาณ 3-4 เดือนเองค่ะ แต่มันก็มีบางอย่างเกี่ยวกับแฟนที่ทำให้เรารู้สึกว่าเขาให้ความสำคัญกับเพื่อนผู้หญิงคนนึงมาก พอ ๆ กับเราเลยค่ะ คือเราสังเกตว่าเวลามีคนโทรหาเขา เขาจะคอยบอกว่า เพื่อนคนนี้โทรมา แต่พอเป็นผู้หญิงคนนั้นเขาจะรีบรับสาย และเสียงการสนทนาก็เปลี่ยนไปด้วยค่ะ แล้วก็มีอยู่วันหนึ่งที่ทางเราไม่โอเคมาก ๆ คือ มีเพื่อนของเขาที่เป็นผู้ชาย ถ่ายรูปคู่แฟนของเรากับผู้หญิงคนนั้นด้วย เราดูรูปนั้นแล้วรู้สึกแปลก ๆ ในใจค่ะ ยังไม่จบแค่นี้เพื่อนคนนั้นยังลงรูปต่อค่ะ แฟนเราอยู่ตรงกลาง มีผู้หญิง 2 คนอยู่ข้างแฟนเราค่ะ แถมผู้หญิงคนนั้นเอาแขนพาดที่ไหล่แฟนเราด้วยนะคะ ทางเราก็พยายามบอกกับใจตัวเองว่า แค่เพื่อนแต่อีกใจมันก็อดคิดไม่ได้เลยค่ะ เพราะเขาก็เหมือนจะไปคอนเสิร์ตด้วยกัน 2 คนอีก อยากได้คำปรึกษาว่าเราควรทำยังไงต่อดีคะ เพราะเรื่องนี้มันกินเวลาชีวิตเหมือนกันค่ะ หรือว่าเราควรจะรอดูไปก่อน แล้วถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกค่อยคุยกับแฟนเราตรง ๆ ทีเดียว - ลองแบ่งเป็น 2 ประเด็นหลัก ๆ นั่นก็คือ 1. ความสนิทของแฟนเรามันส่งผลต่อความสัมพันธ์ไหม กับ 2. ความไม่สบายใจของเรามันทำให้เราอยากคบกับแฟนคนนี้ต่อไปรึเปล่า - การคบกับแฟนมาไม่นาน ก็จึงเป็นตัวแปรที่สำคัญว่า เราจะเข้าใจคนที่เราคบหาจริง ๆ รึเปล่า ซึ่งมันขึ้นอยู่กับคำถามด้วยว่าเราต้องการอะไรจากความสัมพันธ์ในครั้งนี้ - ลองออกแบบประเมินความสัมพันธ์ดู เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องที่ดูจริงจังเกินไป แต่อย่างน้อยที่สุดเราก็ได้รับรู้ว่าความรู้สึกของคนสองคนนั้นยังตรงกันอยู่บ้างไหม - ความรู้สึกที่เรารู้สึก ไม่เคยโกหกเราเลย มีแต่คนที่เราคบหาด้วยที่มักจะบ่ายเบี่ยงจากสิ่งที่เรารู้สึก ให้เชื่อความรู้สึกกับความรู้สึกลึก ๆ ว่าเรารักเขามากน้อยเพียงใด - ทั้งนี้ ไม่มีสิ่งที่จะชี้ชัดว่าแฟนเราต้องการคบกับผู้หญิงอีกคนไหม ยิ่งเราอายุมากขึ้นเราอาจจะไม่ได้ชอบแฟนเราที่สุด แต่เราคือคนที่อยู่ข้าง ๆ มันคือส่วนหนึ่งของคู่ชีวิตในอนาคต

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทำมันอย่างสบาย ๆ หน่อย เพราะไม่มีใครเลยที่รู้อย่างแจ่มแจ้งว่าสิ่งที่ทำอยู่คืออะไร คนส่วนใหญ่มักจะทำในสิ่งที่เราเพิ่งคาดคะเนไปเท่านั้น" - ยิ่งเราใช้ชีวิตตามสิ่งที่เราคาดคะเนมากเท่าไร เราก็จะยิ่งเนิ่นช้ากับสิ่งที่เราตัดสินใจในชีวิตประจำวัน - เพียงแค่เราเริ่มต้นที่จะรู้ว่า เรียนรู้กับสิ่งที่เราทำนิดนึง ไม่ต้องไปเปลี่ยนแปลงอะไรมากมาย ขอแค่เพียงเรารับรู้สิ่งที่มันเป็นไปก็พอแล้ว - สิ่งที่จำเป็นของชีวิตอาจจะมีไม่ได้มาก แต่เราก็จะต้องตั้งใจเลือกสิ่งนั้นไปบ้าง อย่างน้อยที่สุดเราก็จะไม่เสียใจที่เราได้ทำลงไป - หากเราใช้แต่ความรู้สึก หรืออารมณ์ในการเลือกทางเดินของชีวิต เมื่อนั้นเราจะพบว่าเราไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากยอมรับผลที่ตามมา - ทั้งนี้ สิ่งที่เราทำอยู่ เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด สิ่งที่เราไม่ได้ทำจึงเป็นสิ่งไร้ค่า เพราะทุกอย่างเริ่มต้นที่การกระทำไม่ใช่ความคิด จงทำในสิ่งที่เชื่อมั่นมาตลอด

หนังสือ Emotional: How Feelings Shape Our Thinking ของ Leonard Mlodinow - หากมนุษย์นั้นถูกขับเคลื่อนด้วยอารมณ์มากกว่าเหตุผลแล้วไซร้ นั่นคือจุดที่มนุษย์ถูกวิวัฒนาการมาไกลแล้วรึยัง - แน่นอนว่ามนุษย์ก็คือสัตว์ประเภทหนึ่งมีความคล้ายลิงที่สุด แต่ก็มีสมองที่พัฒนาการสูงสุดในเรื่องของการใช้เหตุผล - แล้วเมื่ออารมณ์มีทิศทางหลักอยู่สองทาง นั่นก็คืออารมณ์ดี กับอารมณ์เสีย เราจะเลือกอารมณ์ได้อย่างไรผ่านมุมมองของชีวิต - การควบคุมอารมณ์นั้นสามารถฝึกฝนได้ ผ่านการรับรู้แล้วตีความใหม่ มันเป็นเหมือนการเรียนรู้หนึ่งในสมอง หลังจากนั้นสมองจะประมวลผลตามประสบการณ์ - ถึงแม้ว่าทุกวันนี้คนหลายคนจะถูกชักนำไปด้วยอารมณ์ แต่อารมณ์นั้นก็ทำหน้าที่มอบความรู้สึกให้กับเรา นี่จึงเป็นชีวิตที่สมกับชีวิตอย่างแท้จริง

มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้คิดว่าแม่เคยรักเราเท่ากับน้องบ้างไหม เรากับน้องไม่ได้เป็นเพื่อนกันในเฟซบุ๊กกับแม่ แต่แม่โพสต์วันเกิดให้น้อง โพสต์งานบวชน้อง โพสต์ข้อความถึงแต่น้อง ส่วนเราเหรอไม่มีสักโพสต์เลย ไม่มีวันเกิด งานแต่งเราก็ไม่เคยโพสต์ นี่มันแค่อย่างเดียวในอีกหลายเรื่องมาก ๆ ที่มันแสดงออกมาจนทำให้เรารู้สึกว่า แม่อาจจะไม่ได้รักเราเท่าไร น้องก็ยังทำตัวเกเร เถียงแม่ ทำแม่เสียใจแค่ไหน แม่ไม่เคยว่าอะไรเลย เข้าใจทุกสิ่งอย่าง คอยชื่นชมน้องให้คนอื่นฟังอยู่เสมอ แต่ก็ไม่เคยพูดชื่นชมเราเท่าไร ไม่สิไม่เคยเลย แถมยังบอกข้อเสียของเราให้คนอื่นฟัง แต่เราก็อดทนได้ แต่มันก็แค่ทำให้รู้สึกแย่กับตัวเองตอนที่เรามานั่งคิดย้อนกลับไป ทำเหมือนกันกับน้องแต่การแสดงออกของแม่ที่มีต่อเรานั้นต่างกันเลย เราไม่ได้มาว่าแม่หรือโกรธแม่เลยนะคะ เราแค่รู้สึกเสียใจ เราแค่รู้สึกแบบนั้น - การที่เราจะเชื่อในสิ่งที่เรารู้สึกทั้งหมดนั้น มันอาจจะพอเป็นไปได้บ้าง แต่บางครั้งความรู้สึกไม่ดีก็มาสร้างปมปัญหาชีวิตได้เหมือนกัน - ครอบครัวคือสิ่งเดียวที่เราจะอยู่กันทั้งชีวิต ถึงแม้บริบทเราจะเปลี่ยนไปเช่น จากลูกไปเป็นภรรยาหรือสามีของอีกครอบครัวในตอนที่เราเติบโตต่อไป - จุดยืนที่แม่ยืน กับจุดยืนที่ลูกยืนนั้นต่างกัน การจะมามองมุมเดียวกันจึงเป็นเรื่องยากอย่างยิ่ง แล้วการที่พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากันสามารถเป็นไปได้เสมอ - เหตุผลของการรักลูกไม่เท่ากัน ก็จะแตกต่างกันไม่ว่าจะเป็นลูกคนนี้น่าเป็นห่วงมากกว่า หรือไม่ก็ลูกคนนั้นสามารถตอบโจทย์ในความฝันของแม่มากกว่า - ทั้งนี้ ครอบครัวเป็นจุดที่จะสร้างอัตลักษณ์ตัวตนเรามากที่สุดในทุกบริบท ไม่ว่าจะเป็นความเชื่อ ความศรัทธา และเมล็ดพันธุ์ของชีวิตให้กลายเป็นคน ๆ หนึ่งของสังคมสืบไป

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การหลีกเลี่ยงที่จะเรียนรู้จักความทุกข์ นั่นก็คืออีกรูปแบบหนึ่งของความทุกข์ การหลบเลี่ยงที่จะพบเจออุปสรรค นั่นก็คือส่วนหนึ่งของอุปสรรคเช่นกัน รวมไปถึงการซ่อนตัวจากความอับอาย นั่นก็ย่อมเป็นรูปแบบของความอดสูอยู่ดี" - ปัญหาก็คือปัญหา ต่อให้เราทำยังไงกับปัญหามันก็ยังคงสภาวะนั้น ๆ อยู่ดี มองมันอย่างที่มันเป็นก่อนเสมอ - อย่างการหลีกเลี่ยง หลบเลี่ยง หรือว่าซ่อนตัวจากปัญหาต่าง ๆ นั้น จึงเป็นการสร้างปัญหาอีกแง่มุมหนึ่งตามมา - แล้วการจัดการปัญหานั้น ก็เพียงแค่น้อมรับปัญหานั้น ๆ ก่อน แล้วเราค่อยขบคิดหาทางออกว่าจะรับมือกับปัญหานั้นด้วยวิถีทางใด - ชีวิตไม่ใช่ค่าเฉลี่ยของสิ่งที่เราอยากให้มันเป็น แต่เป็นค่าเฉลี่ยของสิ่งที่เรากระทำลงไปเท่านั้น จงโฟกัสที่การกระทำ และเพิกเฉยความต้องการที่จะทำให้ทุกอย่างเป็นไปเอง - ทั้งนี้ มองปัญหาในมุมมองใหม่ ๆ ดูบ้าง การมองปัญหาในมุมเดิม ก็จะได้แง่มุมเดิมกลับมาเหมือนเดิม ชีวิตคือการเรียนรู้ ล้ม ลุก เรียน รู้ กันต่อไป แล้วเราจะรับมือได้ชาญฉลาดมากยิ่งขึ้น

หนังสือ Your Money and Your Brain ของ Jason Zweig - เมื่อสมองกับการเงินคือสิ่งที่ถูกเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน เราจึงจำเป็นจะต้องศึกษาเอาไว้ให้มากที่สุด - จิตวิทยา ประสาทวิทยา และเศรษฐศาสตร์ คือวิชาที่เราจำเป็นจะต้องมีติดตัวเอาไว้เสมอ ถ้าเราอยากจะประสบความสำเร็จเรื่องการเงิน - การซื้อถูก ขายแพง มันเป็นแค่วลีที่เอาไว้ขายฝันของมือใหม่ แต่มือเก๋ามักจะมองว่าการจะซื้อถูกได้จริง ๆ จำเป็นจะต้องอ่านงบการเงินให้แตกฉานก่อน - ภาพสะท้อนของสิ่งที่เราทำนั้น เปรียบเสมือนการเดินทางไกลที่มันไม่มีวันบรรจบกันของสรรพสิ่ง หากเราทำสิ่งใดนั่นคือเหตุผลของความรู้นั้น ๆ ไปหมดแล้ว - ตลาดหุ้นก็คือตลาดหุ้น ทุกการเคลื่อนไหว ทุกการตอบสนองต่อสิ่งเร้า และการตัดสินใจด้วยดุลยพินิจต่าง ๆ ล้วนเป็นสิ่งที่ขับเคลื่อนอยู่ภายใต้กฎอันเดียวคือจิตใจเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้ทำงานเงินเดือน 22,000 บาท เพิ่งได้ทำงานได้ 5 เดือน เราอายุ 26 ปีค่ะ แต่ชีวิตยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ไม่มีรถไม่มีเงินล้าน มีแต่ทำงานเดือนต่อเดือน มีเงินเก็บบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนหน้านี้ตกงานค่ะ แถมตอนนี้เราก็เป็นเสาหลักครอบครัว บางทีรู้สึกเหนื่อย แต่ก็ต้องทำต่อไป การที่เราทำงานเงินเดือนเท่านี้ ชีวิตเราจะมีอะไรที่มันดีขึ้นไหมคะ หรือเราต้องหางานพิเศษทำอีก เพื่อที่จะหาเงินเพิ่มหรือยังไงดีคะ มันไม่เห็นอนาคตของตัวเองเลยในตอนนี้ หรือว่ามีคำแนะนำอะไรเพิ่มเติมไหมคะ ว่าต้องทำยังไงให้เรามีรายได้และชีวิตที่เป็นอยู่ดีกว่านี้ - การดำเนินชีวิตต่อไปเรื่อย ๆ ตามสิ่งที่เราตั้งใจเอาไว้เป็นสิ่งที่ดีอยู่แล้ว แต่ถ้าเราไปโฟกัสที่อนาคตจนลืมปัจจุบัน มันจะทำให้เรามองไม่เห็นความจริง - ปัจจุบันขณะจึงเป็นตัวตอบโจทย์มากที่สุด ทว่า อดีตและอนาคตเป็นสิ่งที่ไม่สำคัญเท่ากับวันนี้ เราต้องคว้าวันนี้เอาไว้ให้ได้ มันจึงเป็นหน้าที่ของเรา - ไม่ต้องไปเรียกร้องสิ่งใดมาก จงเรียนรู้ที่จะเข้าใจว่าถ้าเราต้องการสิ่งใด จงเริ่มต้นทำสิ่งนั้นแค่นั้นพอแล้ว อยากมีเงินเดือนสูง ๆ ก็ต้องพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง - การทำงาน การเงิน และความสุข ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน แต่มีจุดเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน ถ้าอยากมีความสุขก็ต้องเรียนรู้ที่จะเข้าใจชีวิต ไม่ปฏิเสธปัญหาที่เข้ามา - ทั้งนี้ อนาคตจะขึ้นอยู่กับปัจจุบัน การที่เรามองไม่เห็นอนาคตจึงไม่ใช่เรื่องแปลก คำว่าทำวันนี้ให้ดีที่สุด เป็นตัวตอบโจทย์ทั้งหมดของชีวิตไปหมดแล้ว ที่เหลือแค่ศรัทธามันพอ

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "1. ลองทำสิ่งใหม่ ๆ ดูบ้าง ย้ำว่าเกือบทุกสิ่งเลย 2. รีวิวสิ่งที่ได้ผล และไม่ได้ผลจากกระทำนั้น ๆ ดู 3. ลองฟังคำรีวิวดู อย่าพยายามมีอัตตาสูงกับคำเหล่านั้น 4. รักษาสิ่งที่ยังทำได้ และละทิ้งในสิ่งที่ทำไม่ได้ลงไป และ 5. ทำซ้ำจนกระทั่งคุณจากโลกนี้ไป" - ชีวิตเป็นค่าเฉลี่ยของสิ่งที่เราทำในแต่ละวัน การลองทำสิ่งใหม่ ๆ ดูบ้าง อย่างน้อยเราก็จะได้เข้าไปในโลกที่เราไม่รู้จัก - คำรีวิวหรือว่าคำแนะนำในสิ่งที่เรากระทำลงไป แน่นอนว่าบางคนกลัวคำเหล่านี้ แต่จริง ๆ แล้วถ้าเราสังเกตมากพอ มันสามารถนำไปปรับใช้ได้ - การลดอัตตาตัวตนลงเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง มันเปรียบเสมือนแสงประทีปคอยส่องทางให้ชีวิตของเรา สามารถเดินไปอย่างสะดวกมากยิ่งขึ้น - คำกล่าวที่ว่าสิ่งใดยังพอทำได้ก็ให้ทำต่อไป จึงเป็นคำพูดที่บ่งชี้ว่า โลกใบนี้ประกอบกันทั้งสองสิ่ง นั่นก็คือสิ่งที่พอทำได้กับสิ่งที่ไม่ทำจะดีที่สุด - ทั้งนี้ อย่าลืมที่จะทำซ้ำในระบบที่เราออกแบบมาดีที่สุดแล้ว ใช้ชีวิตตามแบบแผนในสิ่งที่เราคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเสมอ แล้วชีวิตมวลรวมจะเปิดเผยเองว่าระบบของเราเป็นอย่างไร

หนังสือ The Deals of Warren Buffett Volume 1: the First $100m ของ Glen Arnold - เมื่อการลงทุนก้อนแรกของวอร์เรน บัฟเฟตต์ นำมาซึ่งการลงทุนอย่างต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ จนกลายเป็นมหาเศรษฐีในหมวดนักลงทุน - เรียนรู้จากประสบการณ์จากอดีต และการมีคู่หูที่นำมาซึ่งคำตอบอย่างชาญฉลาด ก็จะเป็นความสมมาตรของโชคชะตามากยิ่งขึ้น - ทุกดีล และทุกความสำเร็จมาจากสิ่งเดียว ก็คือความรู้ที่เรามีต่อสิ่ง ๆ นั้น แล้วเราก็แค่ทำตามสัญชาตญาณเบื้องลึกว่า สิ่งที่เราตัดสินใจไปคืออะไร - บางบริษัทก็มีปัญหาที่จำเป็นต้องขาย และบางบริษัทก็สามารถทำให้เราสร้างรายได้อย่างมหาศาล บางครั้งผิดก็คือการเรียนรู้ ไม่จำเป็นจะต้องกลัวว่าอะไรจะเกิดขึ้น - ทั้งนี้ ทุกยุคสมัยจะมีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างกันนั่นคือ การตัดสินใจบนพื้นฐานของเศรษฐกิจ ทุกคนจึงจำเป็นจะต้องตัดสินใจบนสถานการณ์ที่แตกต่างกัน ต้องเข้าใจความแตกต่างของบริบทนั้น ๆ เสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า เรื่องเซ็กส์สำคัญสำหรับชีวิตคู่ขนาดไหน แล้วถ้าอยากเลิกเพราะเรื่องเซ็กส์ที่ไม่ตรงกันมันจะผิดมากไหม - ปัญหาเรื่องบนเตียงก็เป็นสิ่งที่เราทุกคนต้องประสบพบเจอ นั่นคือปัญหาของการเรียนรู้ที่เราต้องเปิดใจรับ - การจับเข่าคุยกันกับคู่ครองของเราเป็นสิ่งสำคัญ มีหลายคนที่เพิกเฉยเรื่องราวเหล่านี้ แล้วมองว่ามันไม่สำคัญเท่ากับจิตใจ - นิสัย ทัศนคติ และจิตใจ เป็นแค่ส่วนหนึ่งของการครองคู่ ซึ่งปัญหามันย่อมเกิดขึ้นมาได้ทุกเมื่อเชื่อวัน ถ้าเราไม่ปรับตัวเข้าหากันและกัน - รสนิยมทางเพศก็เป็นสิ่งที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้ เราจึงต้องค่อย ๆ ทำความเข้าใจเรื่องนี้ ถ้าเรายังอายุน้อยก็ฝึกที่จะเปิดใจรับเรื่องนี้เอาไว้บ้าง - ส่วนใหญ่แล้ว ผู้ชายจะเป็นเพศที่ค่อนข้างคิดถึงเรื่องเพศบ่อยมาก เฉลี่ยแล้วมากกว่าผู้หญิง 3 ใน 4 เลยทีเดียว นั่นจึงเป็นสาเหตุหลักว่าทำไมผู้ชายถึงชอบดูหนังโป๊

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณสามารถจะระทมทุกข์อย่างแสนสาหัส แต่คุณก็ยังคงสามารถมีชีวิตที่ดีได้ คุณสามารถมีความทุกข์เพียงแค่เล็กน้อย แต่ชีวิตคุณไม่มีความหมายอะไรเลยก็ได้ ความทุกข์ที่เราพบเจอ ทำร้ายคุณน้อยกว่าที่คุณคิด" - ถ้าเราประเมินชีวิตจากความทุกข์ที่เราเจอทั้งหมด เราทุกคนคงมีชีวิตที่ย่ำแย่กันทุกคน - แต่ถ้าเราลองประเมินชีวิตจาก มุมมองที่เราเข้าใจความทุกข์ที่เจอ มันจะช่วยทำให้เราได้มุมมองที่ไม่เหมือนเดิมต่อความทุกข์ - หากเรามองมุมที่คนส่วนใหญ่มองว่า ความทุกข์ทำร้ายเรา เพราะแม้แต่ความทุกข์เพียงเล็กน้อยก็ทำให้ชีวิตเราแย่ได้ ถ้าเราไม่รับมืออย่างถูกต้อง - การหนีทุกข์ การโยนทุกข์ หรือการทำสิ่งที่ไม่ใช่ทางที่ควรทำกับความทุกข์นั้น ล้วนแต่ส่งผลให้ชีวิตแย่ลงได้ในระยะยาว ต้องระมัดระวังในการรับมือ - ชีวิตนี้ไม่ได้กำหนดค่าจากความสุขโดยส่วนเดียว ยุคสมัยนี้พูดเรื่องทุกข์น้อย แต่เน้นไปพูดคุยเรื่องความสุขกันเสียมากกว่า นั่นจึงเป็นปัญหาของสังคมสืบไป

หนังสือ The Power of Regret: How Looking Backward Moves Us Forward ของ Daniel H. Pink - การเสียอกเสียใจกับสิ่งที่ผ่านมา เป็นสิ่งที่มีประโยชน์ รวมไปถึงมีโทษถ้าหากเราใช้มันไม่เป็น - คนทั่วโลกมีปัญหาที่คล้ายคลึงกัน นั่นก็คือเราชอบเสียใจกับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ถึงแม้ว่าสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดไปแล้วก็ตาม - จุดที่ควรแก้ไขที่สุดนั่นก็คือความคิดของตัวเราเอง มีผู้คนมากมายกำลังเลือกไปแก้ไขสิ่งภายนอก จนเพิกเฉยสิ่งภายในไป - ถ้าเราลองเล็งเห็นประโยชน์ของการเศร้าใจกับสิ่งที่ผ่านมาแล้ว เราก็จะเห็นว่าทุกสิ่งที่ผิดพลาด และสำเร็จมันคือส่วนหนึ่งของชีวิตที่ดีทั้งหมด - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้พยายามจะช่วยให้คนที่เสียใจกับอดีตได้เห็นว่า เราทุกคนในโลกล้วนประสบปัญหาเดียวกัน ไม่ต้องมองกลับไปแล้วโทษตัวเอง เพราะมีสิ่งที่ดีกว่ารอเราเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า ขอคำปรึกษาหน่อยได้ไหมคะ เราเรียนจบมา 2 ปี เราเริ่มทำงานที่บริษัทแรก เงินเดือน 20,000 ต้น ๆ สังคมสบาย ๆ ความรู้สึกเหมือนพี่น้องครอบครัวสุด ๆ มีความสุขมาก แต่คิดแล้วว่ามันไม่น่าจะเติบโตและไม่มีความท้าทายตัวเองมากพอ รวมไปถึงรายได้ก็ไม่พอค่าใช้จ่าย ต้องรับงานเสริมยืนเป็น Product Consultant 7 วันเต็มตลอด ลองมาทำงานที่ใหม่ดู แล้วที่ทำงานใหม่ก็ให้เงินเดือน 30,000 หยุดวันอาทิตย์แค่วันเดียว แต่ก็ต้องหิ้วงานกลับมาทำที่บ้านแต่งานกลับกดดันมาก เครียดมาก สิ่งแวดล้อมในที่ทำงานก็จ้องจับผิดกันตลอดเวลา เราเครียดทุกวัน ทำงานหนักแถมเลิกดึกด้วย เหมือนชีวิตทั้งชีวิตทุ่มเทให้กับงานหมด ถามตัวเองว่าเราได้ความรู้จากตรงนี้ไหม เราก็รู้สึกว่าได้เยอะมาก ๆ คือกลายเป็นคนมีระเบียบทางความคิดขึ้นเยอะ แต่มันก็มาพร้อมกับความเครียดที่ตามมาเยอะมากเช่นกัน รู้สึกจะเป็นโรคประสาทกับงานนี้พอสมควร แถมผู้บริหารที่นี่ทัศนคติค่อนข้างแย่ คือถ้าพนักงานท้องก็จะแทบไม่สนใจพนักงานคนนั้นเลย ถือว่าประสิทธิภาพของพนักงานคนนั้นลดลง แทบบอกว่าไร้ตัวตนไปเลย ที่บ้านก็เป็นห่วงเรามาก อยากให้เราลาออก กลับมาทำอะไรที่ผ่อนคลายกว่านี้ แต่ต้องยอมรับว่าตำแหน่งงานที่เราทำอยู่คือ เงินเดือนที่เรารับจะลดลงตามไปด้วย เลยอยากมาปรึกษาว่าควรเลือกทางไหนคะ เราสองจิตสองใจมาก ๆ เครียด ท้อ เหนื่อย และเบื่อ แต่ก็ยอมรับว่าเศรษฐกิจแบบนี้มันก็ต้องการเงินมาช่วยเหลือพอสมควร - ชีวิตต้องเลือกในทางที่คิดว่ามันเป็นทางที่ดีที่สุด กระนั้น มันไม่มีทางที่ถูกหรือผิดแต่มันมีทางที่เราจะพอใจมันเท่านั้นเอง - หากว่าเราต้องการชีวิตที่สุขสมบูรณ์เราก็ต้องทำชีวิตให้สุขสมบูรณ์ตามไป เช่น หากิจกรรมทำผ่อนคลาย แต่ก็ยังคงทำงานที่รายได้สูงต่อไป - บางทีเราก็คาดหวังในสิ่งที่ไม่สามารถเป็นไปได้จริง รวมไปถึงมันอาจจะเป็นไปได้ แต่เป็นไปได้ยากอย่างยิ่ง เราจึงจะต้องตัดสินใจให้เด็ดเดี่ยวว่าเราต้องการอะไรมากที่สุด - อิสรภาพทางการเงินเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการ บางครั้งเราก็ไม่สามารถออมเงินแล้วไปลงทุนได้ใน ณ ตอนนี้ เพียงแต่เราก็ต้องฝึกที่จะออมเงินเพื่อที่เราจะได้มีเวลา และเงินที่พอกพูนตามมา - ทั้งนี้ ชีวิตไม่มีหลักการตายตัวว่าควรจะเลือกทางไหน ลองหาเวลาออกแบบชีวิตที่ตัวเองต้องการจริง ๆ เงินเดือนสูงแต่เครียด กับเงินเดือนน้อยแต่สบาย ให้เราลองชั่งน้ำหนักระหว่างความสุขกับเงินดูอยู่เสมอ

ข้อความทวิตจาก Mark Minervini ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ในตลาดหุ้นนั้น คุณจะแสดงออกถึงความยอดเยี่ยมได้จากการเทรดที่มีการทบต้น มิใช่การถือผู้แพ้ต่อไป โดยการถือหุ้นที่แพ้นั้นจะเอากำไรจากหุ้นที่ชนะไปหมด และโดยเวลาที่คุณได้นั่งรอเพื่อหาจังหวะที่ใช่ ก็จะมีมือใหม่ที่เข้าไปซื้อหุ้นผู้แพ้อยู่เสมอ" - ความสามารถในการเทรด จะเนื่องด้วยจากประสบการณ์ที่เรามีต่ออดีตที่เราเคยมีการเทรดมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน - หุ้นผู้ชนะ คือ หุ้นที่เราสามารถถือได้จนจบเทรนด์ ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายในการจะทำให้เราสามารถกอบโกยกำไรจากการขึ้นครั้งนี้ได้ - หุ้นผู้แพ้ คือ หุ้นที่มือใหม่มักจะถือนานสุด และก็รอคอยให้มันขึ้น ทั้ง ๆ ที่เราไม่รู้เลยว่าอนาคตของหุ้นนี้จะเป็นอย่างไร จงอย่ารอคอยให้หุ้นขึ้น - นักเทรดกับมือใหม่ในการเทรดจะมีมุมมองต่อตลาดต่างกัน นักลงทุน และนักเทรดก็จะมีทัศนคติที่ต่างกันด้วยเช่นกัน ให้เราเลือกสายก่อนแล้วค่อยตัดสินใจซื้อ - การนำกำไรทั้งหมดมานั่งคำนวณ เราจะค้นพบว่ากำไรทั้งหมดจะสูญหายไป ถ้าเรายังจับหลักในการเทรดไม่ได้ เพราะหลักในการเทรดอยู่ที่ตัวเราไม่ใช่ตลาดหุ้น

หนังสือ Creativity, Inc.: Overcoming the Unseen Forces That Stand in the Way of True Inspiration ของ Ed Catmull and Amy Wallace - การสร้างการ์ตูนขึ้นมาเรื่องหนึ่ง แน่นอนว่ามันมีการใส่รายละเอียดลงไปในนั้นอย่างมหาศาล หนึ่งในนั้นคือจิตวิญญาณ - ความสร้างสรรค์จึงไม่ใช่แค่ชีวิตประจำวัน แต่เราต้องใส่ใจรายละเอียดของทุกสรรพสิ่งรอบข้างของเราด้วย นั่นคือการลงรายละเอียด - หากเราลองสังเกตดี ๆ ว่าทุกเรื่องราวในชีวิต มันสามารถทำให้เรารู้สึกเชื่อมโยงเข้ากันกับภาพยนตร์ รวมไปถึงจิตใจก็ได้สัมผัสถึงพลังของคนสร้าง - ความล้มเหลว ก็จะเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างสิ่งต่าง ๆ ขึ้นมาใหม่เสมอ เราจึงไม่ได้กำหนดว่าความสำเร็จอยู่ตรงจุดไหน แค่คนดูได้รับสิ่งที่เราสื่อสารออกไปก็พอแล้ว - สิ่งที่ผู้ผลิตผลงานแอนิเมชันทุกบริษัทคาดหวัง นั่นก็คือได้เป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำในวัยเด็ก รวมไปถึงครอบครัวทุกแห่งหนบนโลกใบนี้ แล้วนี่คือเป้าหมายของบริษัทอย่างแท้จริง

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวมาเกือบจะ 2 ปีแล้ว สามีเราแอบไปมีคนอื่น เขาทิ้งเราตั้งแต่ลูก 5 เดือน จริง ๆ เขาคงแอบคบกันตั้งแต่เราท้อง แต่เรื่องนี้มันไม่ใช่ประเด็นสำหรับเราแล้วค่ะ เราผ่านความเจ็บปวดนี้มาได้แล้ว แต่ตอนนี้เราเหนื่อยมาก ๆ เลยค่ะ เราหาเงิน ทำงานเลี้ยงลูกคนเดียว โชคดีที่มีแม่ช่วยเลี้ยงลูกตอนเราทำงาน ตอนนี้สุขภาพเราแย่ เข้าออกโรงพยาบาลบ่อยมาก ๆ ต้องใช้เงินในการรักษาตัวเองบางส่วน จากส่วนต่างสิทธิ์ที่ใช้ก็คือบัตรทอง ไหนจะค่าใช้จ่ายของลูก ค่าไปหาหมอ เราเหนื่อยมาก ๆ เลยค่ะ ท้อมาก งานที่ทำอยู่ ณ ตอนนี้ก็คือขายน้ำ ขายขนม ไปทำงานประจำก็ไม่ได้ เพราะแม่เราเลี้ยงหลานตลอดเวลาไม่ไหว ตอนนี้ลูกไปเข้าเตรียมอนุบาล ข้อดีเราคือมีเวลาช่วงลูกไปโรงเรียนเพื่อทำงานข้อเสียคือเราต้องจ่ายค่าเทอมลูก พ่อของน้องก็ไม่เคยส่งเสียเงินทองมาเลย หรือติดต่อมาเลยด้วยซ้ำ เราก็ไม่คิดจะเรียกร้องอะไรจากเขา เพราะไม่อยากวุ่นวายใจให้ปวดหัว เลยดิ้นรนหาเงินเองทุกอย่าง แต่ที่พูดมาทั้งหมดนี้แค่ อยากมาขอกำลังใจ เพื่อก้าวไปข้างหน้าแล้วสู้กับชีวิตต่อไป เพราะตอนนี้สุขภาพเราแย่ลง กลัวความตายจะมาเยือนมาก ๆ ค่ะ กลัวว่าถ้าวันนึงเราเป็นอะไรไปลูกจะอยู่ยังไง ตากับยายก็แก่แล้ว จะเลี้ยงเขาได้นานแค่ไหนหัวอกของคนเป็นแม่ก็คิดมากไปเรื่อย คิดไปไกลเหมือนกันค่ะ สุดท้ายนี้นอกจากจะมาขอกำลังใจ เราก็อยากส่งกำลังใจให้กับคนที่ประสบปัญหาแบบเดียวกัน คนที่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เราต้องต่อสู้กับทุกปัญหาไปได้ค่ะ เพราะลูกคือกำลังใจอันสำคัญในการทำงานมาก ๆ เลยค่ะ - เมื่อเรื่องเล่าบางเรื่องราวก็สามารถทำให้คนอ่านมีกำลังใจไปพร้อม ๆ กับคนที่เล่าได้เหมือนกัน - ชีวิตไม่ได้ออกแบบตามสิ่งที่ใจเราเรียกร้องทั้งหมด แต่ชีวิตจะออกแบบตามสิ่งที่เราควรจะเป็นไปเสมอ - กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง แต่เราไม่สามารถซื้อหรือขายกำลังใจได้ มีแต่สร้างและให้ได้อยู่สองอย่างเท่านั้นเอง - เมื่อปัจจุบันนี้มีปัญหาเข้ามา เราก็ทำได้แค่เพียงทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ลูกจะเป็นกำลังใจของเราเพื่อให้เราสู้ต่อไป - ไม่ว่าจะเจอปัญหาหนักหนาสักเพียงใด ขอให้เรามีพลังใจสถิตอยู่ที่กายและใจของเรา อย่าเป็นคนหมดสิ้นหนทางด้วยการขาดมุมมองที่เปิดกว้าง

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "จงอย่าเป็นคนที่ถูกทั้งหมด จงเป็นคนที่ถูกในความหมายคือเราเรียนรู้มาแค่นั้น คำว่าถูกต้อง อาจจะหมายถึงเรามีความคิดแตกต่างจากคนอื่น หรืออาจจะหมายถึงเราพึงพอใจกับชุดความคิดหนึ่ง และพยายามไม่โฟกัสไปในจุดที่เราต้องการไปโดยส่วนเดียว ไม่ว่าอะไรก็ตามเราไม่มีทางถูกทุกสิ่งอย่างแน่นอน" - เมื่อเราคิดว่าเราถูก เราก็มักจะมองคนอื่นนั้นผิด แล้วความถูกต้องที่แท้จริงไม่มีอยู่จริง - เมื่อสิ่งหนึ่งถูกได้ สิ่งหนึ่งก็ย่อมผิดได้ ลองเปิดใจให้กว้างลองมองมุมกลับดูอีกทีว่า ความถูกผิดมันเกิดขึ้นจากอะไร - การแบ่งแยก การสร้างความแตกต่าง และการทำให้ทุกสิ่งไม่เหมือนเดิม ล้วนเป็นการตั้งค่าเดิมนั่นเรียกว่าคุณสมบัติของคู่โลก - ลองมองโลกให้กว้างมากยิ่งขึ้น แล้วเราจะค้นพบว่าทุกอย่างมันไม่เหมือนกัน เพียงเพราะการเรียนรู้เท่านั้น เรียนรู้แล้วเข้าใจพอแล้ว - ทั้งนี้ การแข่งขันกันว่าใครถูกมากกว่า หรือผิดมากกว่านั้นรังแต่จะทำให้ชีวิตเราแย่ลง ถูกมันเป็นเพียงแค่มาตรวัดเอาไว้เดินทางเท่านั้นเอง

หนังสือ Trend Following Mindset: The Genius of Legendary Trader Tom Basso ของ Michael W. Covel - เมื่อ Tom Basso เป็นนักเทรดที่ชาญฉลาดที่สุดคนหนึ่งเขาได้รับขนานนามว่า ชายที่สงบนิ่งดังภูผา - แน่นอนว่าการเทรดที่ดีจำเป็นจะต้องใจเย็น และเยือกเย็นอย่างยิ่ง เหมือนเสือที่คอยขยุ้มเหยื่อที่อยู่ตรงหน้าอย่างใจเย็น - กลยุทธ์ที่แตกต่างจากบุคคลทั่วไปคือ การฝึกฝนอย่างยิ่งยวด อย่าหยุดที่จะพัฒนาตนเอง และเทรดในหน้าเทรดที่เราถนัดเท่านั้น - จิตใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด หากเราไม่มีความมั่นใจเราจะไม่สามารถเทรดได้อย่างยอดเยี่ยม และการเทรดที่ล้มเหลวคือการเทรดโดยการขาดวินัย - ตลาดทั้งหมดมวลรวมจะเป็นตลาดออกข้าง รองลงมาจะเป็นตลาดกระทิง และตลาดหมีจะเป็นตลาดที่มีโอกาสเกิดต่ำที่สุด นั่นหมายความว่าเราจะหาโอกาสรวยได้ยากมาก

มีคนมาปรึกษาว่า แฟนติดเพื่อนมากค่ะ ออกจากบ้านทุกคืน ออกตั้งแต่เวลาทุ่มกว่าจนถึงเที่ยงคืนสิบนาที บางวันก็กลับเร็ว กลับช้า แล้วแต่สถานการณ์ค่ะ อยากทราบวิธีการทำให้เขาออกจากบ้านน้อยลงค่ะ แบบอยู่กับเราบ้าง ออกวันละไม่กี่ชั่วโมงอะไรแบบนี้ค่ะ จะมีวิธีไหนบ้างคะ - เมื่อแฟนเราออกจากบ้านบ่อย ๆ นั่นอาจจะหมายความว่า เขาไม่ได้ชอบอยู่บ้านเท่าไรนัก และเขาอาจจะมองว่าการอยู่กับเพื่อนน่าจะเป็นความสุขมากกว่า - เราไม่สามารถไปเปลี่ยนใครได้ ขอแค่เข้าใจคนที่เราคบหาอยู่ด้วย เพราะทุกคนจะมีตัวตนที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ เราก็แค่เปิดใจรับรู้มากขึ้นแค่นั้น - ลองคุยกับแฟนเราตรง ๆ ว่าเราต้องการอะไรมากที่สุด ระหว่างเวลาของแฟนหรือว่าอยากให้แฟนอยู่บ้าน ลองปรับที่ตัวเราลองไปเที่ยวกับแฟนดูได้ไหม - หากเราปรับทุกอย่างหมดแล้ว แฟนเราก็ยังจะชอบไปกับเพื่อนแล้วก็กลับมาดึกดื่นทุกวัน เราก็คงต้องปล่อยวางเรื่องนี้ เพราะว่ามันไม่มีทางเปลี่ยนได้นอกจากตัวเขาเอง - ทั้งนี้ ชีวิตคู่เป็นสิ่งที่ยากที่จะรักษามันเอาไว้ได้ การประคับประคองความรู้สึก และการยอมรับตัวตนซึ่งกันและกันเป็นสิ่งที่สำคัญ ไม่มีใครได้ดังใจเราทั้งหมด จงรักที่เขาเป็นเขา

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "มันง่ายดายอย่างมากถ้าเราเชื่อบุคคลที่ 1. เขาเหล่านั้นมีความรู้ความสามารถ และ 2. คุณสามารถติดตามสิ่งที่เขาทำต่อไปได้ แต่ให้ลองปรับเปลี่ยนความคิดตรงนี้เป็นการที่ เรามีทั้งหมด 2 ทางในการที่จะพัฒนาความเชื่อถือต่อผู้อื่นมากยิ่งขึ้นนั่นคือ 1. ต่อยอดทักษะต่าง ๆ ในตนเอง และ 2. จงเป็นคนที่น่าเชื่อถือต่อตนเองก่อน" - ความน่าเชื่อถือจะเกิดจากความเชื่อมั่นในตนเองก่อน และสิ่งที่เป็นปัจจัยให้เกิดความมั่นใจคือความพึงพอใจจากสิ่งที่เราเป็น - เมื่อเราต้องยอมรับในสิ่งที่เราเป็น ต่อมาเราจะรับรู้ภาพเดียวกันกับสิ่งที่คนอื่นนั้นมองมา ความน่าเชื่อถือมันเหมือนเป็นผลพลอยได้เสียมากกว่า - การพัฒนาตนเองเป็นคุณสมบัติหลักของชีวิตมวลรวม หากเราต้องการมีชีวิตที่ดีขึ้น หรือยกระดับความน่าเชื่อถือมากขึ้น เราก็ต้องพัฒนาความคิดและจิตใจ - ความอยากที่จะเป็นคนที่ผู้คนรอบข้าง รวมไปถึงคนในสังคมยอมรับได้นั้น ต้องเนื่องด้วยจากการที่เราเข้าใจความจริง แล้วความจริงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้เลย - สิ่งที่ยั่วยวนเรา ไม่ใช่อะไรนอกเสียจากความต้องการที่เอ่อล้น จนเราลืมเหตุผลไปว่า สิ่งใดเกิดขึ้นย่อมมีเหตุปัจจัยร่วมด้วยเสมอ ไม่ใช่ว่ามีสิ่งใดเกิดขึ้นลอย ๆ อย่างเดียว

หนังสือ Courage Is Calling: Fortune Favors the Brave ของ Ryan Holiday - เสียงเรียกของจิตวิญญาณนั้น แตกต่างและหลากหลายไปในแต่ละคน แต่มีบางปัจเจกชนนั้นที่เห็นบางสิ่งที่ล้ำค่า - ความกล้าหาญ ก็คงเป็นเสียงเรียกที่ล้ำค่าอย่างยิ่ง อย่างน้อยที่สุดมันก็ย่อมเป็นสิ่งที่จะทำให้เรา กล้าที่จะเริ่มต้นและกล้าที่จะจบ - ความหวาดกลัวเป็นเพียงสิ่งที่อยู่ก่อนความกล้าเสมอ มันไม่ใช่สิ่งที่อยู่ตรงข้ามกับความกล้าหาญ การก้าวข้ามผ่านมันคือทำมันทั้งที่กลัว - เรื่องราวของผู้คนมากมาย ที่เป็นทั้งนักปฏิวัติ นักขับเคลื่อน และนักสร้างแรงบันดาลใจต่าง ๆ เหล่านี้ เขามักจะมีสิ่งที่คล้ายคลึงกัน นั่นคือการเปิดใจ - นี่เป็นเพียงก้าวแรกของการเดินทางของความสุข หากเราต้องการความสุข เราจงอย่ากลัวที่จะทุกข์ จงกล้าเผชิญหน้ากับปัญหาทั้งหลายเหล่านี้

มีคนมาปรึกษาว่า นอนไม่หลับ พรุ่งนี้วันที่ 1 แล้ว มีเรื่องจะมาถามเพื่อน ๆ ค่ะ พอดีว่าเราส่งงวดรถยนต์ ตรงทุกงวดปีนี้เข้าปีที่ 3 แล้ว แต่เดือนนี้ หาเงินไม่ทันแล้วเราก็เคยจ่ายทุก ๆ วันที่ 1 แต่เดือนนี้มีโอกาสน่าจะจ่ายได้เร็วสุดวันที่ 5 พนักงานเก็บหนี้จะโทรมาทวงไหมคะ ตอนนี้กังวลกลัวเสียเครดิตมากเลย - หากว่าเรารู้แล้วว่าเราจะผิดนัดชำระหนี้แน่ ๆ เราจะต้องโทรไปแจ้งพนักงานในบริษัทที่เราไปกู้หนี้มาเสมอ - การปล่อยไปแล้วมานั่งลุ้นว่า เขาจะเข้าใจสถานการณ์เราไหม เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง พยายามอย่าทำแบบนี้อีก - การบอกก่อนเรียกว่าแจ้งให้ทราบ แต่การบอกทีหลังเรียกว่าข้ออ้างเสมอ เรียนรู้จากตรงนี้ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง - การเสียเครดิตเพียงเล็กน้อย ไม่มีผลต่อการกู้ยืมเงินในระยะยาว เพียงแต่เราแค่รักษาเกณฑ์การจ่ายหนี้อย่างตรงเวลามากที่สุดก็พอแล้ว - ทั้งนี้ การกู้ยืมเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ ถ้าหากว่าไม่จำเป็น ลองสังเกตว่าเรามีงบการเงินเป็นอย่างไร แล้วอย่าลืมว่าเราต้องไม่เป็นหนี้เกิน 50% ของรายได้อย่างเด็ดขาด

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เป้าหมายนั้นจะสำคัญก็ต่อเมื่อเราตั้งค่ามันไว้แค่เพียงทิศทางเดิน มากกว่าความลุล่วงไป จงตั้งค่ามัน เรียนรู้ไปกับมัน และให้อิสรภาพเพื่อที่จะตัดทอนหรือเปลี่ยนแปลงมันเมื่อจำเป็น" - ความคล้ายคลึงกันของเป้าหมาย นั่นคือการเรียนรู้จากความเป็นจริงของความหมายชีวิต ว่าความหมายของเราคืออะไร - เป้าหมายย่อมเปลี่ยนแปลงไปได้ เนื่องด้วยจากข้อมูลที่เรามี แล้วการที่ข้อมูลเราเปลี่ยนแปลงไป ทิศทางก็ย่อมเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย - ชีวิตไม่มีสูตรสำเร็จ ถึงแม้ว่าความสำเร็จของชีวิตจะเป็นตัวหมุดหมายไปได้ว่า เราต้องการอะไรจริง ๆ แต่มันก็อาจจะไม่ได้ตามสิ่งที่เราคาดหวังไปเสียทั้งหมด - การตั้งใจจริงเป็นสิ่งที่ดี แต่การไม่ปล่อยวางเมื่อทำเต็มที่ไปแล้ว กลับกลายเป็นสิ่งที่ไม่ดีต่อภาวะมวลรวมต่อชีวิตเราเอง จงเรียนรู้ต่อชีวิต ถึงแม้มันจะล้มเหลวก็ตาม - ทั้งนี้ อิสรภาพของชีวิตเป็นตัวชี้วัดที่สำคัญยิ่ง ในการจะเป็นตัวกำหนดระยะเวลาในความสำเร็จ หากเรากดดันตัวเองอย่างผิดวิธี มันจะทำให้เราเดินผิดทางไปได้

หนังสือ Stolen Focus: Why You Can't Pay Attention ของ Johann Hari - ทุกปัญหาของความคิดเรานั่นก็คือ จะนำไปซึ่งทางออกของความคิดเราต่อไป แสดงว่ามุมมองของเราคือตัวปัญหา - เราไม่สามารถจดจำอะไรไว้ได้เลย เพราะเราหลงลืมสิ่งที่สำคัญไปนั่นก็คือตัวของเราเอง การกลับมาอยู่ที่ตัวเราเองสำคัญอย่างยิ่ง - หากว่าเราไม่สามารถจดจ่อกับอะไรได้นาน เราก็ต้องหันกลับมาสังเกตว่าตัวเรานั้นขาดคุณสมบัติอะไรอยู่ อย่างเช่น สติหรือสมาธิ - ความสุขในชีวิตจะแปรผันตรงกันกับความคิดในระยะยาว การสังเกตจะช่วยให้ชีวิตสุขสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น ไม่ปล่อยเวลาทิ้งโดยใช่เหตุ - ทั้งนี้ ลองกลับมาอยู่กับตัวเองดูบ้าง สำหรับใครที่ไม่รู้ว่าชีวิตต้องการอะไรอย่างแท้จริง สิ่งนี้จะช่วยให้เราค้นพบบางสิ่งได้เสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า ขอกำลังใจเดินหน้าต่อไปหน่อยได้ไหมคะ ตอนนี้เสียศูนย์ไปเลยค่ะ เรามีแฟนเป็นคนญี่ปุ่น เราคุยกันมา 1 ปี ก่อนตกลงเป็นแฟนกัน ตอนนั้นเขาทำงานที่มาเลเซีย 1 ปี ทำงานที่สิงคโปร์ 2 ปี แล้วก็กลับมาอยู่ที่ไทยด้วยกันเกือบ ๆ 2 ปีแล้วค่ะ ทุกอย่างมันดีมากเลยค่ะ เขาใจดี ดูแลเราดีมาก เราคิดเลยนะคะว่าคน ๆ นี้เราจะสร้างครอบครัวไปด้วยกัน เขาก็บอกว่าเขาทำงานที่ไทยไม่มีแพลนกลับไป เราเคยถามนะคะว่าถ้าวันหนึ่งพ่อแม่เขาไม่ชอบเราจะทำยังไง เขาบอกว่าไม่เกี่ยวเลยนะ เขาโตแล้วแฟนอายุ 42 ปี ส่วนเราอายุ 27 ปีค่ะ เราถามเช็กทุกอย่างให้แน่ใจว่าเราไปต่อกันได้ แต่มาวันนี้ เราถามเขาว่าเขาอยากแต่งงานกับเราไหม เขากลับเงียบ เราเลยถามว่าแต่งไม่ได้เหรอ เขาบอกว่าพ่อแม่เขาอยากให้แต่งงานกับคนญี่ปุ่นด้วยกันมากกว่า ถ้างั้นเขาก็ต้องกลับไปอยู่ญี่ปุ่น แล้วในหัวเรามีแต่คำถามว่า ทำไม เราผิดอะไรนักหนา ความรักที่มีให้กันและกันมันไม่พอเหรอ สู้ไปด้วยกันไม่ได้เหรอ เราไม่เข้าใจสักนิดเลยว่า ทำไมทุกอย่างถึงเป็นแบบนี้ สุดท้ายแล้วเราก็เข้าใจว่า เราต้องปล่อยเขาไป แต่มันยากเหลือเกินค่ะ เราอยู่ด้วยกันที่ไทย แต่เขาต้องไปแต่งงานกับคนญี่ปุ่น สักวันถ้าเราไม่เลิกกัน คงเป็นได้แค่เมียน้อยในชีวิตเขา เขาคงรักเราไม่มากพอ ทุกอย่างมันเลยจบลงแบบนี้ - เมื่อมีพบก็ต้องมีจาก มันเป็นเรื่องของสัจธรรมบนโลกใบนี้ แต่สิ่งที่เราทำได้ดีแล้วนั่นก็คือทำดีที่สุดใน ณ โมเมนต์นั้น ๆ แค่นั้นพอ - การคิดโทษตัวเอง และโทษโลกใบนี้ไม่ได้ทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นได้จริง จงมองว่านี่คือประสบการณ์อันล้ำค่า และความทรงจำที่ดีสืบไป - ชีวิตไม่มีสมการตายตัวที่จะต้องคุยกันก่อน 1 ปี แล้วค่อยคบหากันอีก 2 ปี แล้วก็จึงแต่งงานกัน คิดง่าย ๆ ว่าผู้ชายคนหนึ่งโสดมานานถึงอายุเท่านี้มันเป็นเพราะอะไร - หากเราลองคิดทบทวนอย่างละเอียดถี่ถ้วน ทุกคนจะมีเหตุผลในการใช้ชีวิตทั้งหมดทั้งสิ้น เราเอาสิ่งนั้นเป็นชุดความรู้เพื่อดำเนินต่อไป จงสังเกตให้มากเข้าไว้ในตอนคบหากัน - ทุกเรื่องราวกำลังจะมาบอกเราว่า เราควรเผื่อใจเอาไว้ด้วย ไม่มากก็น้อย เนื่องด้วยการที่เราไม่เผื่อใจเลยและคาดหวังอย่างสุดหัวใจ ทั้งที่แฟนเรายังไม่รับปากอะไรเลยทั้งนั้น

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ไม่ว่าเราจะไปที่ไหนก็ตาม มันจะมีความเลวร้ายอย่างมหาศาลรอเราอยู่ แล้วนั่นแหละจะเป็นจุดที่งดงาม สิ่งสำคัญไม่ใช่เราหลีกหนีความเลวร้าย แต่มันเป็นเราจะอยู่กับความเลวร้ายอย่างไรให้มันงดงามมากกว่า" - ความเลวร้ายจะเป็นส่วนต่อขยายของความฉิบหาย ซึ่งถ้าเราไม่อยู่กับความเลวร้ายให้ได้ดี ชีวิตมวลรวมเราจะนำไปซึ่งความฉิบหายอย่างแท้จริง - มีหลายคนอาจจะแย้งว่า ไม่มีใครต้องการความเลวร้ายในชีวิต แต่กระนั้นชีวิตมันไม่ได้สามารถเลือกว่าสิ่งใดต้องอยู่ หรือสิ่งใดต้องไป เพียงแต่ธรรมชาติจะตัดสินเอง - การเผชิญหน้ากับปัญหาของชีวิต ก็คือศิลปะของการใช้ชีวิตให้ดีเยี่ยม ซึ่งการใช้ชีวิตให้ดีเยี่ยมก็ต้องเนื่องด้วยจากการรับมือกับการแก้ปัญหาได้อย่างชาญฉลาดตามมา - ความสุขในชีวิตจะแปรผันตรงตัวกับความทุกข์ที่เรารับมือ หากเราต้องการความสุขในชีวิตมาก ก็จงรับมือกับปัญหาให้มากเข้าไว้ อย่าหนีปัญหาอย่างเด็ดขาด - ทั้งนี้ ชีวิตของแต่ละคนจะแตกต่างกันไปตามระดับขั้นของการแก้ปัญหา ยิ่งเราแก้ปัญหาได้เยอะ เราจะถูกพัฒนาระดับขั้นให้สูงยิ่งขึ้น แล้วมันจะทำให้เราสนุกกับการใช้ชีวิต

หนังสือ Fortune's Formula: The Untold Story of the Scientific Betting System That Beat the Casinos and Wall Street ของ William Poundstone - สมการที่เราจะนำไปใช้มากที่สุดในการหาโอกาสที่ดี นั่นก็คือสมการของความน่าจะเป็น - เหมือนกับว่าความน่าจะเป็น จะเป็นสิ่งที่เราได้ยิน ได้ฟังมามาก แต่เราก็ไม่สามารถตระหนักรู้ได้เท่าไรนัก - ทุกคนที่มีความสามารถทางด้านคณิตศาสตร์ ก็มักจะเข้าใจความเป็นแต้มต่อได้ดีกว่าผู้คนทั่วไป เพราะแต้มต่อคือสมการเดียวที่จะเอาชนะได้ในระยะยาว - การมีแต้มต่อนั้น คือการที่เราอยู่ในจุดยืนที่เรารู้จักมันดีที่สุด ไม่ว่าเราจะมีสมการใหม่ ๆ หรือสมการเดิม ๆ ที่มีอยู่แล้ว นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับเราจะรู้จักตัวเองได้หรือไม่ - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้จะเป็นการรวมผู้คนที่เป็นนักเก็งกำไร นักแสวงหาแต้มต่อ หรือนักเรียนรู้ในเรื่องของโอกาส เราจึงจำเป็นจะต้องปรับตัวตามไปด้วย

มีคนมาปรึกษาว่า เรื่องมีอยู่ว่าสามีเราแอบไปคุยกับคนอื่นค่ะ ก่อนหน้านี้ก็มีเรื่องที่ทะเลาะกัน สะสมมาไม่น้อยแต่เราก็ยังรักษาความสัมพันธ์ แต่ยิ่งเรายอม เราก็ยิ่งเหมือนไร้ตัวตน จนมาครั้งนี้ที่เขาแอบคุยกับคนอื่น แต่เขาไม่จบกับเราค่ะ แต่เราเลือกที่จะถอยออกมาเอง เราบล็อกเขาทุกทางค่ะ แล้วก็เหมือนยิ่งทำให้คิดถึงเรื่องราวความหลัง แต่เราไม่ได้อยากกีดกันเรื่องลูก เขาโทรมาเราก็ให้ลูกคุย แบบรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง ลูกอายุประมาณ 5 ขวบ ให้เขาคุยกันเอง เราไม่อยากให้ลูกคิดว่าเขาขาดอะไร เราต้องทำยังไงดีค่ะ - ถ้าปัญหามาเกิดที่ตัวความสัมพันธ์ก็ให้เริ่มแก้ที่ความสัมพันธ์ แต่ถ้าปัญหาเกิดจากความรู้สึกตัวเองก็ให้จัดการที่ตัวเอง - สมมุติว่าเรามีลูกแล้ว และสามีเราก็รู้สึกว่าต้องการคุยกับลูก เราก็แค่เปิดโอกาสนั้น แต่เราอาจจะไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันมาก - ความรักกับความสัมพันธ์อาจจะไม่ได้มีส่วนเกี่ยวเนื่องกันมากเท่าไร เพราะบางทีมันอาจจะอยู่ที่ภาวะมวลรวมเราด้วย ว่าเราต้องการอะไร - ความสุขในชีวิตคือสิ่งที่เรากำหนดเป้าหมายมันขึ้นมา แล้วก็ความหมายในชีวิตของเราด้วยว่า เราอยากมีชีวิตไปเพื่ออะไรกันแน่ - ทั้งนี้ หากว่าเรารู้สึกเหมือนไม่มีตัวตนในสายตาแฟน เราก็จะต้องออกจากความสัมพันธ์นั้น ๆ มา แต่เราก็ต้องอย่าลืมลูกด้วยเช่นกัน

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ผู้คนมักหลงเชื่อไปว่าคนที่เป็นปิศาจมักจะไม่เชื่อว่าเป็นปิศาจ แต่เขาเหล่านั้นกำลังเชื่อว่าคนอื่นเป็นปิศาจแทน" - หากสังเกตกันให้ดี ๆ เราจะพบว่า ผู้คนมักจะหลงเชื่อไปว่าตัวเราเองนั้นไม่มีมุมร้าย มีแต่มุมดี ๆ แต่ในความเป็นจริงหาเป็นแบบนั้นไม่ - ในความเป็นจริงแล้ว การที่เราเป็นปิศาจเองนั่นแหละ คือการที่เรามักจะมองว่าคนอื่นเป็นปิศาจ มันคือภาพสะท้อนของจิตใจตนเอง - ความสุขมันคือภาพสะท้อนของความดี แสดงว่าการที่เราปรารถนาความสุข เราจึงไม่มีความสุข เพราะความสุขไม่ใช่สิ่งที่ทะยานอยาก - มีผู้คนมากมายหลงผิดไปว่า ตัวเราเองนั้นไม่ใช่คนที่เป็นพิษ และก็ป่าวประกาศไปว่าจะไม่หาคนที่เป็นพิษเหล่านั้น แต่กลับกลายเป็นว่าเขานั้นเป็นพิษไปเอง - ทั้งนี้ การสังเกตตัวเองเป็น ก็คือศาสตร์ของการรู้จักตัวเอง ถ้าเรารู้จักตัวเองได้แล้ว เราก็จะเข้าใจว่าเรานั้นมีมุมร้ายเหมือนกัน ไม่ใช่มีแต่สิ่งที่ดีเสมอไป

หนังสือ Mastermind: How to Think Like Sherlock Holmes ของ Maria Konnikova - เมื่อคุณรู้ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือสมองของเรา จิตใจและสมองจะทำหน้าที่สอดส่องสิ่งที่ผิดเพี้ยนไปจากภายนอก สู่การเรียนรู้ภายใน - การสังเกตจึงไม่ใช่เพียงการสังเกต แต่เป็นเคล็ดลับวิชาที่ทำให้ทุกคนสามารถผ่านพ้นปัญหา รวมไปถึงสามารถเอาชนะโชคชะตาของตัวเองได้ - หากเราเรียนรู้ได้แบบนักสืบที่ชื่อว่า เชอร์ล็อก โฮมส์ เราก็จะได้ข้อมูลของสิ่งที่พบเห็น นำมาประสานให้เข้าด้วยกันอย่างกลมกล่อม แล้วก็จะได้ผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยมตามมา - สิ่งที่เปลี่ยนไปจากสิ่งที่มันควรจะเป็น หรือมันเป็นความเป็นปกติเดิม เช่น ปกติสุนัขจะเห่าเวลาเดิม หรือว่าจะเห่าทุกครั้งที่คนเดินผ่าน แต่ทำไมวันนี้จึงไม่มีเสียงเห่าเหมือนปกติ - ทั้งนี้ การที่เราจะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์จากความเป็นรองให้เราเป็นต่อมากยิ่งขึ้น ก็จะต้องใช้เวลามหาศาลในการจะเก็บเกี่ยวประสบการณ์เพื่อที่จะได้คำตอบเพียงคำตอบเดียว

มีคนมาปรึกษาว่า อยู่ดี ๆ ก็หน่วง วูบ ความคิดมืดสนิทไปเลย โดยที่ความสดใสของลูกเรา ก็ไม่สามารถปลอบประโลมจิตใจที่มันช้ำได้ ทำยังไงถึงจะออกจากความมืดนี้ได้คะ - การที่เราใช้สิ่งอื่นเป็นตัวแทนในการปลอบประโลมจิตใจ แน่นอนวันหนึ่งเราจะประสบปัญหาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ - เมื่อทุกสิ่งภายนอกมิใช่ที่พึ่งหลัก นั่นหมายความว่าหาที่พึ่งที่เป็นสิ่งภายใน ถ้าเปรียบเทียบคือพยายามหาที่พึ่งที่เป็นนามธรรมไม่ใช่รูปธรรม - มีหลายคนประสบพบเจอกับสิ่งที่เรียกว่า ความท้าทายของการเปลี่ยนแปลงในทุกช่วงวัยของชีวิต แต่แล้วการที่เราจะยืนหยัดต่อสู้ได้มิใช่การเปลี่ยนแปลงแต่เป็นใจของเรา - ลองฝึกที่จะยืนหยัดต่อสู้เพียงลำพัง แน่นอนความโดดเดี่ยวมันย่อมถาโถมมายังที่ตัวเรา ทว่า การจะไปพึ่งพาสิ่งอื่นตลอดนั้นทำให้จิตใจนั้นมืดมิดยิ่งกว่าเดิม - ทั้งนี้ ความมืดของความรู้สึกมันมาย้ำเตือนเราว่า เราไม่เคยพบเจอแสงสว่างของชีวิต ตั้งแต่วันนี้จงเริ่มต้นเสาะแสวงหาแสงสว่างแห่งปัญญา เพราะยุคสมัยนี้ยังพอมีอยู่บ้าง

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ผู้คนที่กำลังตำหนิผู้อื่นด้วยอารมณ์และการกระทำ ก็เพียงเพราะว่าเขาเหล่านั้นเชื่อว่าการวาดภาพของตัวเองดังผู้เคราะห์ร้าย จนกระทั่งมีบางคนมาช่วยชีวิตเขา และพวกเขาก็จะได้รับความรักจากสิ่งที่ปรารถนามาตลอดเวลา" - หากว่าเราเริ่มต้นวันใหม่ด้วยสายตาอันเก่า มันจะทำให้มุมมองของเราในแต่ละวันผิดเพี้ยนไปจากสิ่งที่ควรจะเป็น - ลองเปิดใจให้กว้าง หาข้อมูลหรือผู้คนที่ทำให้เราเบิกเนตรให้กว้างมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อเล็งเห็นสิ่งที่สำคัญที่สุด - ยิ่งเราทำตัวเองเป็นผู้เคราะห์ร้ายมากแค่ไหน ชีวิตเราก็จะยิ่งจมดิ่งกับความคิดของอารมณ์มากยิ่งขึ้น มันจะทำให้ชีวิตมวลรวมของเราแย่ลง - ถ้าเราเป็นคนที่ชอบว่าคนอื่นด้วยคำพูดที่รุนแรง โดยปราศจากความเข้าใจหรือความเมตตา สิ่งเหล่านั้นมันจะทำให้เรามองโลกในแง่ความเป็นจริงลดน้อยลงไป - ทั้งนี้ โลกใบนี้ขับเคลื่อนด้วยเหตุกับผล หน้าที่เราทุกคนนั่นก็คือมองให้ออกว่าอะไรคือเหตุ และอะไรจะนำไปซึ่งผลลัพธ์อย่างนั้น แล้วเราก็จะมีความสุขมากขึ้นตามลำดับ

หนังสือ Good Anxiety: Harnessing the Power of the Most Misunderstood Emotion ของ Wendy Suzuki - เชื่อไหมว่าบางครั้งเราก็อาจจะมีมุมมองหรือท่าทีต่อความกังวลไปในทางที่ไม่ดีเกินควร นั่นหมายความว่าเราควรรับมืออย่างไรกับมัน - ความกังวล ความฟุ้งซ่าน รวมไปถึงความรู้สึกรับไม่ได้กับอารมณ์ที่มันเข้ามากระทบ ก็น่าจะบ่งบอกว่าเราเป็นคนที่รับมือกับอารมณ์ไม่เป็น - การหนี หลีกเลี่ยง และการจมอยู่กับอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งอย่างยาวนาน มันจะส่งผลให้เราไม่สามารถเกิดกระบวนการตระหนักรู้เกี่ยวกับความกังวลได้เลย - แล้ววิธีการที่เราควรรับมือกับความกังวล ก็คงเป็นการน้อมรับมันเข้ามา ตระหนักว่าความกังวลเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา เราปรับมุมมองต่ออารมณ์แล้วอารมณ์จะดีขึ้นเอง - ในโลกใบนี้ เรามีผู้คนมากมายที่กำลังประสบปัญหาความวิตกกังวล จนกลายมาเป็นโรควิตกกังวล มิหนำซ้ำเราก็ยังพยายามอย่างหนักหน่วงที่จะไม่ให้มันกังวลมากยิ่งขึ้นเข้าไปอีก

มีคนมาปรึกษาว่า เราคบกับแฟนมา 10 ปี เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้แล้วครั้งหนึ่ง เราจับได้ว่าแฟนคุยกับผู้หญิงในเกม ตอนแรกแฟนก็บอกว่าไม่มีอะไร พอสักพักแฟนเปลี่ยนรหัสโทรศัพท์ และแอบไปคุยกับผู้หญิงคนเดิมในเกมอีก เราควรไปต่อหรือพอแค่นี้ - ความรักไม่มีสูตรสำเร็จตายตัว เพราะว่ามันไม่ใช่สิ่งที่เราจะบอกได้ว่า คบกันนาน ๆ แล้วเราจะลงเอยกับคนที่คบหาตอนนี้ - บางทีชีวิตก็เหวี่ยงความสงสัยมาให้เราตั้งคำถามไปว่า ถ้าเราสามารถยอมรับเขาในแบบที่เขาเปลี่ยนไปแบบนี้ได้ เราจะยังอยากอยู่กับคน ๆ นี้ต่อไปไหม - การเปลี่ยนแปลงมันย่อมเกิดขึ้นอยู่แล้ว เราไม่สามารถเปลี่ยนความรู้สึกของใครได้เลย รวมไปถึงตัวเราเองก็เช่นกัน - เหตุผลของการมีชีวิตอยู่ของตัวเราเองคืออะไร เราสามารถใช้ชีวิตอยู่ได้หลังจากนี้โดยที่ยอมรับความจริงข้อหนึ่งได้ไหม นั่นก็คือเขาเคยแอบคุยกับผู้หญิงคนอื่น - ทั้งนี้ เราจะต้องตัดสินใจด้วยดุลยพินิจของเราเอง ต่อให้เราปรึกษาคนอื่นมากมายสักเพียงใด ในท้ายที่สุดแล้วเราก็ต้องใช้เหตุผล และความรู้สึกของเราอยู่ดี

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การตลาดที่ดีนั้นสามารถขายได้เพียงหนึ่งครั้ง มีแต่สินค้าที่ดีเท่านั้นที่จะสามารถขายได้อีกรอบหนึ่ง ในหนทางอันยาวไกลแล้วนั้น ประสิทธิภาพจะย้อนไปสู่คุณค่าที่แท้จริงที่คุณมอบไป" - บางทีการตลาดก็อาจจะเป็นแค่กระบอกเสียงเอาไว้ให้ทุกคนรับรู้ภาพเดียวกัน เพราะบางสิ่งเสียงที่ตะโกนก็ย่อมมีผลตามมาเช่นกัน - แต่การที่เราจะขายสินค้าและบริการนั้นต่อไปได้ ก็คือตัวสิ่ง ๆ นั้นเอง คล้ายกันกับว่าคนมีศีลย่อมมีกลิ่นที่ขจรขจายไปได้ไกลฉะนั้น - ต้นแบบนั้นสำคัญที่สุด ถึงแม้เราจะมีสิ่งต่าง ๆ มากมายแต่ในบั้นปลายแล้วเราก็ต้องย้อนกลับมาที่ต้นแบบดั้งเดิมเสมอ ไม่เสื่อมคลายไปไหน - ปรัชญาในการสร้างสิ่ง ๆ หนึ่งนั้นสำคัญมหาศาล มันเทียบเท่าเมล็ดพันธุ์ที่เอาไว้ปลูกเมื่อเราไม่รู้ว่าอนาคตของการกระทำเราเป็นอย่างไร - ทั้งนี้ ความสำเร็จของชีวิตต้องมีปัจจัยหลากหลายประกอบเข้าด้วยกัน อย่าเพ่งพินิจสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนลืมสิ่งรอบข้าง หรือคุณสมบัติร่วมอย่างเด็ดขาด

หนังสือ Unconventional Success: A Fundamental Approach to Personal Investment ของ David F. Swensen - เมื่อความสำเร็จที่ไม่ใช่สูตรสำเร็จ นั่นหมายถึงว่าเราสามารถที่จะกำหนดความสำเร็จให้ชัดขึ้นได้ ต่อภาวะมวลรวมในพอร์ตของเรา - การจัดสรรพอร์ตให้อยู่ในรูปแบบที่สมดุล ก็ต้องเนื่องด้วยจากความเสี่ยงที่เรารับไหว รวมกันกับอนาคตที่เราปรารถนาให้มันเป็นไป - ถ้าเรารู้จักความเสี่ยงดีอยู่แล้ว เราก็จะพบว่าความเสี่ยงที่มากที่สุดในสินทรัพย์ก็คือหุ้น หรือที่เรียกว่าตราสารทุน ซึ่งเราต้องเพิ่มหรือลดตามประสบการณ์ที่มี - กองทุนที่เราควรที่จะเข้าไปซื้อก็ย่อมต้องเป็นกองทุนที่ป้องกันความเสี่ยงได้ดี ในทุกสภาวการณ์ รวมไปถึงค่าธรรมเนียมที่ไม่สูงจนเกินไป และสมเหตุสมผลด้วย - การเรียนรู้เรื่องการกระจายความเสี่ยงเป็นสิ่งที่เราต้องตระหนักรู้ให้ได้ว่า เราไม่สามารถกระจายความเสี่ยงไปด้วยและได้ผลตอบแทนดีมากขึ้นตาม แต่สิ่งที่เราได้รับคือเงินของเราจะหายไปน้อยเท่านั้นเอง

มีคนมาปรึกษาว่า แฟนเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุเมื่อวันที่ 21 ที่ผ่านมา เราสองคนรักกันมาก อยู่ด้วยกันตลอดเวลา ไม่ว่าจะกิน นอน หรือทำงาน ตื่นมาก็เจอหน้าเขาเป็นคนแรก ไปไหนไปด้วยกันตลอด แฟนเราเป็นคนเฮฮาอยู่ด้วยกันก็มีแต่เสียงหัวเราะ เราวางแผนอนาคตด้วยกันหลาย ๆ อย่าง วางแผนแต่งงานกันเร็ว ๆ นี้ ชีวิตเราสองคนกำลังไปได้ดี ตอนนี้เราใจสลาย ไปไหนทำอะไรก็คิดถึงแต่เขา เราวนดูแต่คลิปเก่า ๆ ที่เราเคยถ่ายเขาเก็บไว้ เราก็ยิ่งคิดถึงเขามาก เหมือนเขายังไม่ได้จากเราไปไหน เพราะตอนนี้ก็มีเพื่อน ๆ ที่คอยมาอยู่เป็นเพื่อนเรา แต่ทุกคนก็ต้องมีหน้าที่กลับไปทำงานของตัวเอง ตอนนี้เรากลัวการอยู่คนเดียวมาก ๆ เราควรทำยังไงให้เข้มแข็งไว ๆ และอยู่ให้ได้ดีคะ - เมื่อคนรักเราจากไปแล้ว ไม่ว่าจะกรณีใดก็ตาม เราก็แค่ยอมรับสิ่งที่มันเกิดขึ้น ทุกสิ่งกำลังดำเนินไปตามสิ่งที่มันควรจะเป็น - เราไม่สามารถดึงรั้งใครไว้ได้เลย เราทำได้แค่เพียงเข้าใจสิ่งที่โชคชะตานั้นเป็นไป เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็พอแล้ว - เป็นเรื่องน่าแปลกที่คนจากเราไปเขามักจะเป็นคนที่เรารักมาก และเขาก็ดีกับเรามาก คล้ายกันกับว่ายิ่งอยู่ยิ่งไม่ดี แต่พอจากไปแล้วเขาก็จะดีมาก ๆ ในสายตาเรา - ทุกเรื่องราวไม่ว่าจะดีหรือร้าย มันก็คือเรื่อง ๆ หนึ่งของชีวิตเท่านั้น สิ่งที่จะกำหนดคุณค่าของชีวิตไม่ใช่ความสุขเพียงอย่างเดียว มันรวมไปถึงทุก ๆ เหตุการณ์ด้วย - ทั้งนี้ ทุกความสูญเสียเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องพบเจอ ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตาย ก็ย่อมส่งผลทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนแปลงไป การอยู่คนเดียวจึงไม่ใช่เรื่องเลวร้ายขนาดนั้น

ข้อความทวิตจาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เวลาที่น่าซื้อหุ้นอย่างยิ่งคือเวลาที่หุ้นตกมากกว่า 50-80% แต่ผู้คนส่วนใหญ่ก็ยังคงรอคอยให้รองเท้าลดราคากันอยู่ดี" - ผู้คนมากมายก็มักจะรอคอยราคาสินค้าชิ้นโปรดลดราคา มากกว่านั่งรอคอยให้หุ้นลดราคากันอยู่ร่ำไป - แต่การที่เราจะรวบรวมความกล้า ตัดสินใจซื้อหุ้นในตอนที่มันตกหนัก ๆ หรือช่วงวิกฤตนั้น หาได้ยากอย่างยิ่ง - เมื่อการประสบความสำเร็จของชีวิตนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายดายอย่างที่ใคร ๆ เขาว่ากัน เราก็จึงต้องใส่ใจสิ่งที่สำคัญที่สุด นั่นก็คือการรอคอยจังหวะที่ใช่ - หากเราไม่รอคอยจังหวะที่ใช่จริง ๆ เราก็จะสูญเสียโอกาส ณ เวลานั้น ๆ ไป เวลาสำคัญที่สุดในการที่เราจะซื้อหรือขายหุ้นใด ๆ ไปก็ตาม - ทั้งนี้ โอกาสนั้นมีเข้ามาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน เราก็แค่เรียนรู้จักตลาดไปเรื่อย ๆ ไม่เร่งรีบที่จะตัดสินใจโดยการขาดวิจารณญาณ

หนังสือ The Five Dysfunctions of a Team: A Leadership Fable ของ Patrick Lencioni - การทำงานเป็นกลุ่มหรือที่เรียกว่าการทำงานเป็นทีมนั้น จึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้มันสมบูรณ์แบบ - ทีมที่ไม่สมบูรณ์มักจะประกอบไปด้วย 5 สิ่งนี้ก็คือ 1. การไม่เชื่อใจกัน 2. กลัวที่จะขัดแย้งกัน 3. ขาดการตั้งเป้าหมาย 4. ปัดความรับผิดชอบ และ 5. ไม่ได้ใส่ใจผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้น - แน่นอนว่าเราจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงที่จะพบเจอปัญหาในการทำงานเป็นทีมได้เลย ซึ่งมันเป็นเรื่องยากที่จะทำอย่างไรให้มันสมบูรณ์แบบมากที่สุด - สิ่งแรกที่เราควรทำในการแก้ไขปัญหาความบกพร่องในการร่วมมือ นั่นก็คือการแก้ปัญหาที่สาเหตุหลัก เพราะการแก้ไขให้ตรงจุดจะช่วยได้อย่างรวดเร็วมากขึ้น - ทั้งนี้ ปัจจัยที่ทำให้ทีมไม่ได้เป็นไปตามสิ่งที่ควรจะเป็นนั้นอาจจะมีมากกว่านี้ เพราะว่าแค่ 5 สิ่งนี้ก็คงไม่ใช่คำตอบทั้งหมดในการจะสรุปไปโดยส่วนเดียว เพียงแต่มันเป็นหลักใหญ่ ๆ เท่านั้น

มีคนมาปรึกษาว่า การมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ทำไมมันยากจัง ยากเกินไปจริง ๆ ยากจนบางทีก็ไม่อยากจะทนแล้ว - การอดทนในการมีชีวิตอยู่มันคือสิ่งที่จำเป็นต้องทำ แต่การที่ทำให้การอดทนนั้นง่ายขึ้น ก็เพียงเพราะเราใช้ชีวิตให้มีคุณค่า - คุณค่าเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เราอยากจะใช้ชีวิตอยู่ต่อไป การตื่นขึ้นมาในแต่ละวันก็จะทำให้เรามีความปรารถนาที่อยากจะใช้ชีวิต - ความยากมันก็คงเป็นแค่ทางหนึ่งของชีวิต คงไม่มีใครเดินทางง่าย ๆ แล้วบอกว่านี่คือชีวิตที่สุขสมบูรณ์ เราดูชีวิตที่ยากกว่าเราเข้าไว้ - หากเรากำลังหลงลืมสิ่งที่สำคัญที่สุดไป นั่นก็คือเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งตรงหน้า แต่เราเปลี่ยนมุมมองต่อสิ่งที่เราพบเจอได้ - ถ้าเราไม่อยากจะทนอีกต่อไป ก็ไม่จำเป็นต้องทน ขอแค่ใช้ชีวิตต่อไป อย่างน้อยเราเกิดมาแล้วทั้งทีจะหนีไปไหนเพื่ออะไรกัน

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "กำหนดคุณค่าของตัวเองจากความอุตสาหะ มิใช่จากความทุกข์ระทม" - การใช้ชีวิตอย่างไรให้เรามีความสุขอย่างแท้จริงนั้น เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ๆ ตรงหน้าเรา - หากเราใช้มาตรวัดจากความทุกข์ เราจะหลงลืมว่าความทุกข์เป็นสิ่งที่เข้ามากระทบใจ หาใช่สิ่งที่เราพยายามไม่ - ความเพียรพยายามนั้นจึงเป็นเหตุที่เป็นตัวนำไปซึ่งการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอย่างแท้จริง ให้เริ่มต้นที่จะสู้กับชีวิต - บางครั้งเราก็หลงลืมไปว่า ความทุกข์มาเพียงแค่เป็นบททดสอบของชีวิต มิใช่เป็นตัวกำหนดอนาคต เราจึงต้องใคร่ครวญมากยิ่งขึ้น - คุณค่าของมนุษย์ทุกคน จึงอยู่ที่เราเป็นผู้สร้างและผู้กระทำ เรียนรู้จากตรงนี้ให้มากเข้าไว้ แล้วเราจะเป็นคนที่ยิ้มได้กับสิ่งที่เป็นปัญหา

หนังสือ The Biggest Bluff: How I Learned to Pay Attention, Master Myself, and Win ของ Maria Konnikova - เมื่อเราสังเกตเก่งแล้ว เราก็จะมีความสามารถเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล นั่นก็เพราะเราจะรู้ว่าการเปลี่ยนแปลงเพียงหนึ่งย่อมส่งผลต่อหลายสิ่ง - การตัดสินใจ เนื่องด้วยประสบการณ์จากอดีต มันจะเป็นตัวหล่อหลอมให้เราเก่งมากยิ่งขึ้น ซึ่งเราจะได้ฝึกฝนการตัดสินใจด้วยถ้าเราทำซ้ำ - การเรียนรู้จักคู่แข่งก็เป็นส่วนหนึ่งของการตัดสินใจด้วยเช่นกัน การทำความรู้จัก ดูเหมือนว่ามันอาจจะไม่มีผลต่อชีวิต แต่นั่นคือตัวชี้ขาดอนาคต - แม้ว่าการชนะการแข่งขันจะเป็นสิ่งที่ยาก แต่สิ่งที่ยากกว่านั้นคือเราจะชนะตัวเองได้อย่างไรในทุก ๆ วัน เพราะมีหลายคนหลงลืมไปว่าการชนะตัวเองเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า - เราจงใส่ใจในสิ่งที่ควรใส่ใจ แล้วเราจะได้เรียนรู้จากทุกสิ่งตรงหน้านั้น หากว่าเราไม่สามารถเรียนรู้สิ่งใดได้เลย เราก็จะเพิกเฉยสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดไป นั่นคือปัจจุบันขณะนี้

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ เราเพิ่งเลิกกับแฟนได้ 15 วัน เนื่องจากมีมือที่ 3 เรากับแฟนคบกันมา 9 ปี แต่แฟนเรานอกใจไปคุยกับผู้หญิงคนอื่นได้ 6 วัน แต่แฟนเราก็ดันเลือกผู้หญิงคนใหม่ ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยทะเลาะกันเลย อยากทราบว่าเราควรทำใจยังไงดีคะ - บางทีเรื่องนี้ก็สอนให้รู้ว่า ระยะเวลามันไม่ใช่ตัวการันตีว่าความสัมพันธ์จะยืนยาว สิ่งที่การันตีได้ก็คือคนสองคนยังรู้สึกตรงกันไหม - การไม่ทะเลาะกันเลยก็อาจจะหมายถึงว่า มันเป็นจุดที่เราลงตัวไปหมดอยู่แล้ว บางทีผู้ชายอาจจะรู้สึกเบื่อเลยลองหาคนใหม่ดู - สิ่งที่ควรทำใจอย่างแรกเลยคือ คิดว่าชีวิตนี้เรามีสิ่งอื่นอีกไหมที่เราต้องการที่จะทำ หรือว่าไปที่ใดที่เราต้องการจริง ๆ สอบทานตรงนี้ดูอีกทีหนึ่ง - การที่ผู้ชายเจอผู้หญิงใหม่ แน่นอนมันอาจจะเป็นความหลงใหลมากกว่าความรัก วันหนึ่งเขาก็อาจจะกลับมาได้ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับตัวเราว่าเราจะให้โอกาสอีกไหม - ชีวิตคู่ และความสัมพันธ์ไม่มีสูตรสำเร็จอย่างแท้จริง นั่นหมายความว่าเราไม่สามารถบอกได้ว่า ชีวิตมวลรวมของเราจะเป็นอย่างไร วันนี้เจอปัญหาแบบนี้ใช้สติให้มากที่สุดก็พอ

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ชีวิตทั้งหมดนั้นอยู่ภายในร่างกายของตัวเราเอง และมันเป็นที่เดียวที่เราจะพักพิงได้ รวมไปถึงไม่สามารถละทิ้งไปไหนได้เลย ทว่า เราสามารถที่จะปรับเปลี่ยนมันได้ ลองเลือกนิสัยที่เราอยากที่จะสร้างมันขึ้นมา ออกแบบตามใจชอบได้เลย แล้วทุกสิ่งก็จะเป็นไปตามสิ่งที่ควรจะเป็นต่อไป" - จุดเริ่มต้นอยู่ที่ร่างกายของเราเอง หากเราเรียนรู้ที่จะสัมผัสถึงพลังในจิตใจ เราก็จะส่งต่อไปยังสิ่งภายนอกได้ - เราไม่สามารถละทิ้งสิ่งที่สำคัญที่สุดไปได้ นั่นคือร่างกายและจิตใจของเรา เพราะทุกครั้งเราจะต้องกลับมาเพื่อเป็นการพักผ่อนของชีวิต - นิสัยของเราในวันนี้ ก็จะเป็นไปซึ่งอนาคตที่เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เลย แม้ว่าเราจะอายุเท่ากันแต่นิสัยที่เราสร้างนั้นต่างกัน - ออกแบบนิสัยที่เราอยากจะให้มันเป็นไป เรียนรู้ว่าทุกสิ่งไม่สามารถจะออกนอกกรอบของธรรมชาติได้เลย ถ้าเราไม่สังเกตทิศทางที่เราเลือกในวันนี้ - การปล่อยชีวิตให้ลอยตามกระแสน้ำ ก็เปรียบเสมือนเราให้จิตใจและร่างกายเราคล้อยตามไปสู่ที่ต่ำอยู่เสมอ ไม่ควรคิดว่าการปล่อยปละละเลยแล้วชีวิตจะดีขึ้นได้

หนังสือ The Total Money Makeover: A Proven Plan for Financial Fitness ของ Dave Ramsey - การแก้ปัญหาทางการเงินจะต้องเริ่มต้นจาก ปรับมุมมองต่อเงินนั้น ๆ ก่อนเสมอ เราจำเป็นจะต้องตระหนักให้จงได้ - ถ้าปัญหาทางการเงิน เปรียบเสมือนโรคร้ายของชีวิต เราก็คงจำเป็นจะต้องรีบแก้ปัญหาตั้งแต่เนิ่น ๆ อย่าปล่อยให้เรื้อรัง - หากเราต้องการมีรายได้เพิ่มขึ้น เราก็ต้องตัดสิ่งที่ทำให้รายได้ลดลง นั่นก็คือหนี้สิน และตัดรายจ่ายที่ไม่จำเป็นออกไป - เงินสำรองฉุกเฉินก็เป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง ผู้เขียนเน้นย้ำเรื่องนี้มาก เพราะเหมือนจะเป็นเงินที่ทำให้เราผ่านพ้นวิกฤตต่าง ๆ ไปได้ - ทั้งนี้ หนังสือการเงินทุกเล่ม ล้วนแต่มาบ่งบอกให้เราปรับนิสัยการใช้จ่าย หากเราปรับตรงนี้ไม่ได้ เราก็จะไม่สามารถมีอิสรภาพทางการเงินไปได้เลย

มีคนมาปรึกษาว่า ลืมความรู้สึกกับแฟนเก่าไม่ได้ เลิกกันไป 5 ปีแล้ว เขาทักมาเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ก็มาปรึกษาเราเรื่องมหาลัยให้แฟนใหม่เขา แล้วก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย เราเริ่มต้นใหม่กี่ครั้งแต่ก็ไม่มีใครดีกับเราเท่าคนนี้เลย มันยิ่งชัดเจนขึ้นในใจ และมันก็เหมือนจะไปต่อไม่ได้ มันวนลูปเรื่อย ๆ จนเลือกอยู่คนเดียวมาพักใหญ่ ๆ ยิ่งตอนนี้เขาเพิ่งกลับมาอยู่ไทย เราอยากเจอเขามาก ๆ แต่เป็นไปไม่ได้ เวลาที่ผ่านมามันทำให้เราเลิกทรมานกับการจากลา แต่ไม่เคยทำให้เรารู้สึกกับเขาน้อยลงเลย - การเลิกกันมันก็อาจจะเป็นสิ่งที่เรารับรู้กันอยู่แล้วว่า มันเป็นสิ่งที่เจ็บปวด แต่การที่เรายอมรับมันจะช่วยทำให้ทุกสิ่งดีขึ้นได้ - ยิ่งเรารู้ว่าคนดี ๆ ที่เราเคยคบหาเขาได้จากเราไป เราก็ทำได้แค่เพียงนำประสบการณ์ในอดีตมาปรับใช้กับปัจจุบันนี้ก็เท่านั้นเอง - ถ้าเราดีจริง ๆ วันหนึ่งก็จะมีคนเห็นคุณค่าของตัวเราเองอย่างแน่นอน ความดีนั้นมีหลายแง่มุม จงโฟกัสในแง่มุมที่ส่งผลต่อชีวิตแบบระยะยาวเท่านั้น - ระยะเวลาไม่ได้ช่วยทำให้เราลืมใครได้จริง เพียงแต่เราจะน้อมรับมากขึ้นว่า ทุกสิ่งที่ผ่านมายังชีวิตเรามันก็นำมาซึ่งเหตุผลในการมีชีวิตอยู่ของเราต่อไป - ทั้งนี้ การเปิดใจรับรู้ถึงคนที่เขารักเราและเราก็รักเขา นั่นก็เป็นสิ่งที่ควรค่าแก่ชีวิตที่มีความสุข หากเราอยากมีความสุข ก็ต้องเปิดใจด้วยเช่นเดียวกัน

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เมื่อไรก็ตามที่เราเสาะแสวงหาและรับฟัง บุคคลที่ไม่เห็นด้วยกับความคิดเรา เขาเหล่านั้นจะแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น" - เหมือนว่าคนส่วนใหญ่มักจะตามหาคนที่ยอมรับในตัวเราโดยทันที มากกว่ามาขัดแย้งในตัวเราว่าสิ่งที่เราคิด พูด และเป็นแบบนี้เป็นสิ่งที่ควรปรับปรุงแก้ไข - หากว่าเรายังคงต้องการคนยอมรับ โดยที่ปราศจากการยอมรับด้วยความจริงใจ มันก็จะไม่มีทางเป็นไปได้ที่ชีวิตมวลรวมของเราจะดีขึ้น - คำว่า ขอแค่คนเดียวเท่านั้นที่จะยอมรับในตัวเรา มันจึงไม่มีอยู่จริง และไม่สามารถเป็นไปได้ในทางธรรมชาติ เพราะต่อให้เรามีคนยอมรับเราจริง ๆ เราก็ไม่สามารถมีความสุขได้ - ความสุขและความแข็งแกร่งของจิตใจนั้น จะแปรผันตรงกันกับสิ่งที่เรายอมรับในตัวเองได้ก่อน เลิกเรียกร้องให้ใครมารับฟังและเข้าใจเรา วันหน้าเราจะเริ่มมีความสุขมากขึ้นตามมา - ทั้งนี้ ชีวิตเป็นสิ่งที่ต้องใช้ความเข้าใจอย่างยิ่ง จงเริ่มต้นที่จะรับฟังผู้อื่น มากกว่าให้ผู้อื่นรับฟังตัวเราเอง นั่นจึงเป็นต้นเหตุของชีวิตที่สมบูรณ์แบบ และทำให้เราต่อสู่กับอุปสรรคต่าง ๆ นานาได้

หนังสือ Come as You Are: The Surprising New Science that Will Transform Your Sex Life ของ Emily Nagoski - เมื่อเราจะลงมือปฏิบัติเราจึงจำเป็นจะต้องเรียนรู้เรื่องเกี่ยวกับทฤษฎีไว้บ้าง หนังสือเล่มนี้ทำหน้าที่นั้น - ทุก ๆ เคสของการเป็นทั้งอาจารย์สอนและเป็นคนที่คอยให้คำปรึกษา เราก็ต้องเรียนรู้ความเป็นจริงว่าแต่ละคนนั้นมีจุดเสียวต่างกัน - ความพึงพอใจเรื่องทางเพศ หรือการมีเซ็กส์นั้นเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ทุกคน แต่การที่เราจะทำให้มันเป็นปกติจริง ๆ นั้นเป็นสิ่งที่ยากเสมอ - ผู้หญิงส่วนใหญ่จะมีการถึงจุดสุดยอดได้ จากการรู้จักตัวเองว่าตัวเราเองนั้นรู้สึกตรงจุดไหนเป็นพิเศษ การค้นหาเป็นสิ่งที่จำเป็นถ้าเราต้องการมีความสุขกับการร่วมรัก - ทั้งนี้ การเล้าโลมเป็นสิ่งที่จำเป็นต่อการผ่อนคลาย มีหลายคนหลงลืมว่าการค่อย ๆ ให้ร่างกายนั้นตอบสนองต่อการตื่นตัวนั้นไม่ใช่เป็นสิ่งที่ควรเพิกเฉย แต่มันกลับกลายเป็นสิ่งที่จำเป็น

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ เราโดนคนที่เราเคยช่วยเหลือ โกงเงินค่ะ คือเราเคยซื้อขายกับคนในออนไลน์ จนสนิทกันค่ะ ทีนี้พักหลังเขาก็มาบอกเราว่าโดนโกงมา เราก็ให้เงินเขาไปเพื่อช่วยเหลือ เขาก็ทยอยมาจนจะหมด ยอดประมาณ 45,000 บาท เราก็กลับมาติดต่อให้เขาสั่งของให้เรา สักพักเขาก็ส่งมาตามยอดเงินที่ให้ไป ซึ่งบัญชีนั้นที่เราโอนเข้าเป็นบัญชีเพื่อนร่วมงานเก่าเขา ที่เขาหลอกให้เราโอนเข้าไป จริง ๆ แล้วไลน์ที่ให้มา เป็นไลน์ที่เขาสร้างขึ้นมาเองไม่มีตัวตนค่ะ เขาใช้บัญชีคนอื่นมาให้เราโอน เพื่อที่เขาจะได้ไม่โดนคดี สักพักเราก็ตามไปถึงที่บ้านเพื่อจะเคลียปัญหา แต่เขาก็ไม่หนีไม่จ่ายอะไรทั้งนั้น ทักไปหาครอบครัวเขา ทุกคนก็บอกไม่อยากรับรู้ ตอนนี้เขาก็ยังโกงเงินจากการขายออนไลน์อยู่เลยค่ะ เข้าปีที่ 3 เข้าไปแล้ว แต่กฎหมายก็ทำอะไรไม่ได้เลย เราก็จะคลอดลูกแล้วด้วย ตอนนี้เครียดมาก เงินมันเยอะมากที่เขาหลอกเราไป เราควรทำยังไงดีคะ - เหตุการณ์ของการโดนโกงนั้นมีหลากหลายรูปแบบ แต่แกนหลักของการโกงนั่นคือใช้ความสงสารเข้าสู้ เราเลยไม่เข้าใจว่าควรรับมือยังไงดี - การให้คือการให้ไป แม้คำว่ายืมอาจจะมีอยู่จริง แต่กับคนที่เดือดร้อนเขาก็คงมีวิธีการทำให้เรารู้สึกว่าเราจะได้เงินคืนอยู่ดี ไม่ว่าเงินเราจะออกกระเป๋าด้วยวิธีใดต้องทำใจลูกเดียว - แล้วการโกงเงินนั้นก็มีเจตนาที่ชัดเจนว่า เงินที่โอนเข้าไปนั้น ชื่อมักจะไม่ตรงกับเจ้าตัว นี่คือวิธีสังเกตง่าย ๆ ว่าถ้าชื่อตามบัตรประชาชนไม่ตรงกับชื่อบัญชีธนาคาร เราก็แค่ปฏิเสธที่จะช่วยเหลือ - ไม่ว่าการให้นั้นมันจะเป็นการช่วยเหลือ โดนหลอก หรือว่าเหตุผลใดก็ตามแต่ เราเองเป็นผู้เสียทรัพย์สิน ถ้าหากเราพลั้งพลาดไปแล้วไม่เดือดร้อนมากก็คงต้องปล่อยวาง แต่ถ้าเดือดร้อนก็ต้องลองแจ้งความดู - ทั้งนี้ ทุกสิ่งในชีวิตมาย้ำเตือนเราว่ามันคือประสบการณ์ของชีวิต เราไม่มีทางเก็บเงินในกระเป๋าให้มันอยู่ครบได้ตลอดทั้งชีวิต มันจะต้องมีทางที่เสียไปอย่างแน่นอน ลองเช็คตัวเองว่าเราช่วยเหลือคนอื่นได้มากน้อยเพียงใด

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ลองจินตนาการดูว่า คุณโสดไปทั้งชีวิตแล้วก็จากโลกนี้ไป ลองจินตนาการอีกเหตุการณ์นึงคือ คุณไม่มีเพื่อนเลยสักคน แล้วก็จากโลกนี้ไป แล้วผู้คนส่วนมากมักตีความผิดไปว่า การมีความสัมพันธ์ที่เหนียวแน่นกับเพื่อน จะคล้ายคลึงกันกับความรักโรแมนติก ซึ่งในความเป็นจริงแล้วคุณสามารถมีความสุขโดยไม่มีคู่ครองได้ แต่คุณไม่สามารถมีความสุขโดยขาดมิตรภาพได้เลย" - หากชีวิตโดยพื้นฐานแล้ว ทุกคนต้องการเพื่อนชีวิตมากกว่าคู่ชีวิต แสดงว่าคู่ของคุณในตอนนี้มีความเป็นเพื่อนให้กับคุณรึเปล่า - ชีวิตมีความละเอียดมากกว่าที่เราคาดฝันเอาไว้มาก แน่นอนว่าเราอาจจะต้องการความสนุกสนาน แต่เราจะอยู่กับความสุขสงบมากกว่า - มิตรภาพเป็นสิ่งที่ได้จากทุก ๆ ความสัมพันธ์ไม่ว่าจะรู้จักกันหรือไม่รู้จักกันก็ตามแต่ เราจงรู้ว่าเราสามารถเป็นกัลยาณมิตรให้กับผู้คนได้หรือไม่ - การเป็นโสดทั้งชีวิต ไม่น่ากลัวและโหดร้ายเท่ากับการไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีเลย แม้ว่าเราจะโสดแต่ถ้าเราโดนรายล้อมไปด้วยความรัก เราก็สามารถมีความสุขได้ - ทั้งนี้ ถ้าเราคิดว่าความสัมพันธ์ความรักแบบชู้สาว สามารถทดแทนการมีความสัมพันธ์ฉันเพื่อนได้ นั่นอาจจะหมายถึงเรากำลังหลงทางก็เป็นได้

หนังสือ The Confidence Game: Why We Fall for It . . . Every Time ของ Maria Konnikova - เมื่อความแตกต่างระหว่างการแข่งขัน อยู่ที่ใครสามารถมีจุดยืนที่มั่นคงมากกว่า นั่นคือความมั่นใจในตัวเอง - ความคิดของคนที่เป็นนักต้มตุ๋น ก็คือทำยังไงก็ได้ให้อีกฝ่ายปักใจเชื่อว่า เรามีความคิดนั้นจริง ๆ ซึ่งจะตรงกันกับการตกผลึกของความคิด - ถ้าเราสังเกตกันให้ดี ๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการแชร์ลูกโซ่ การหลอกลวงให้คนหลงเชื่อไปในทิศทางเดียวกันได้ นั่นก็คือจิตวิทยาว่าด้วยเรื่องของความมั่นใจนั่นเอง - สิ่งที่เราต้องสังเกตให้ได้นั่นคือ ไม่มีอะไรที่สามารถการันตีได้ 100% ยิ่งเราศึกษาการล่อลวงของทุกสิ่ง เราจะเห็นสิ่งหนึ่งที่ชัดเจนมาก นั่นก็คือความหวังที่ทุกคนคาดหวังนั่นคือความมั่นคง - การมีแต้มต่อ อาจจะไม่ใช่ความสามารถด้านทักษะของการแข่งขันเพียงอย่างเดียว หนังสือเล่มนี้จะมาเผยวิธีการหลอกล่อให้ผู้อื่นหลงเชื่อว่า มีสิ่งที่ตนเองไม่รู้ และเรานั้นเป็นผู้รู้มากกว่าคนอื่นได้อย่างไร

มีคนมาปรึกษาว่า เราแปลกไหมคะที่รู้สึกไม่ชอบพ่อของตัวเอง แล้วก็ไม่อยากคุยด้วยซ้ำ มันฝังใจเรามาตั้งแต่เด็กเรื่องที่พ่อทะเลาะกับแม่ เกี่ยวกับปัญหามือที่ 3 แถมชอบใช้ความรุนแรงกับครอบครัวไม่เคยฟังใครเลย ตัวเองออกคำสั่งอะไรทุกคนก็ต้องทำตามหมด แล้วก็มีนิสัยชอบเอาแต่ใจ ไปหาเรื่องชาวบ้านด่าคนนั้นทีคนนี้ที มันอาจจะแปลกที่เราไม่ชอบพ่อตัวเอง ถึงเขาจะเป็นคนที่ส่งเสียเราเรียนหนังสือ แต่บางอย่างเราก็พยายามยอมรับแล้ว แต่มันรับไม่ได้จริง ๆ ค่ะ ตอนที่ทำร้ายคนในครอบครัว มันไม่ได้เจ็บแค่กาย แต่มันจำฝังใจไปเลย - การที่เราประสบพบเจอเหตุการณ์ที่ไม่น่าพึงพอใจ มันไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่เราจะรู้สึกไม่ดีกับเหตุการณ์นั้น - หากเราลองคิดทวนอีกสักรอบหนึ่ง เราจะพบว่าการไม่ชอบคน ๆ หนึ่งนั้นมันมีหลายสาเหตุ แล้วสาเหตุหลัก ๆ ก็เพราะเราไม่เห็นด้วยกับการกระทำ - ทุกคนมีฝั่งเป็นของตัวเอง บางทีอาจจะเรียกว่าจุดยืนที่เรายืนอยู่ มันไม่สอดคล้องกับจุดยืนของอีกคน เราเพียงแค่ระลึกรู้ไว้ว่า แต่ละคนมีชีวิตที่แตกต่างกันไป - จงจดจำไว้ว่า ใครทำอะไรเขาก็ได้รับในสิ่งที่เขาทำอย่างนั้น เราไม่สามารถชอบคนที่เห็นแก่ตัวได้ เหมือนกับเราฝืนให้กระแสน้ำที่ไหลลงสู่ที่ต่ำ กลับให้ย้อนขึ้นไปในที่สูงได้ฉะนั้น - ทั้งนี้ อะไรที่ไม่ดี เราก็เพียงแค่รับรู้ และไม่ต้องนำมาใส่ใจ อะไรที่ดีก็นำมาปรับปรุงแก้ไข และทำให้มันดีขึ้นต่อชีวิตของเราเอง เรียนรู้ว่าทุกคนไม่สามารถเป็นได้ดังใจเรา แม้แต่ตัวเราเองก็ตาม

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คำถามของผู้ออกแบบภายในนั้นคือ อะไรเป็นสิ่งที่เป็นเนื้อแท้ที่เราสนใจ และเป็นสิ่งที่สร้างความแตกต่างนั้นที่คุณเคยพบเห็นผู้คนใช้ตกแต่งบ้านของเขาเอง" - เมื่อเราตั้งคำถามไปยังจุดที่ว่า เนื้อแท้และความแตกต่างที่ลงตัว จะนำไปซึ่งการออกแบบได้อย่างละเอียดลออมากยิ่งขึ้น - บางครั้งในชีวิตเราอาจจะหลงลืมในสิ่งที่ควรใส่ใจ นั่นคือการออกแบบที่นำมาซึ่งจิตวิญญาณ ของความชื่นชอบนั้น ๆ ให้สูงขึ้นไป - ทุกอาชีพนั้นล้วนแต่มาชี้ชัดว่า เราควรสร้างสิ่งที่สลักสำคัญต่อสายอาชีพนั้น ๆ ให้ลองเข้าไปนั่งในใจของลูกค้าอยู่เสมอว่าเขาต้องการอะไร - ยิ่งเราใส่ใจกับสิ่ง ๆ นึงมาก เราก็จะได้ข้อมูลที่แตกต่างจากข้อมูลทั่วไป แล้วถ้าเราได้เรียนรู้จากข้อมูลเหล่านี้ได้มากขึ้นเราก็จะทำงานได้อย่างประณีตมากขึ้นตาม - ทั้งนี้ ให้ลองฝึกสังเกตในชีวิตประจำวันว่า เราสนใจในอะไรจริง ๆ บ้าง การที่เราสนใจในสิ่ง ๆ หนึ่ง มันก็นำมาซึ่งความหมายที่ลึกซึ้งกว่าคนอื่น เราก็จะได้นำไอเดียนี้มาต่อยอดได้

หนังสือ Good to Great: Why Some Companies Make the Leap...And Others Don't ของ James C. Collins - เมื่อสิ่งที่บริษัททุกบริษัทนั้นต้องการ ก็คือความเป็นหนึ่งเดียวไม่ต้องการเป็นสองรองใคร - สิ่งที่ผู้ก่อตั้ง หรือผู้บริหารใหญ่สุดจำเป็นจะต้องจัดการ นั่นคือจัดการกับตัวของเขาเองก่อนเป็นอันดับแรก - ภาวะผู้นำและการตัดสินใจอย่างเด็ดขาดจำเป็นจะต้องมีอยู่ในตนเอง รวมไปถึงตระหนักถึงการมีอยู่ของบริษัทว่า บริษัทก่อตั้งไปเพื่อสิ่งใดกันแน่ - คำถามที่สำคัญจะต้องเริ่มมาจากใครก่อน แล้วถามต่อไปว่าคนนั้นต้องการอะไรจากชีวิตของเขา หากเราสามารถแก้ปัญหาตรงจุดนี้ได้ เราจะได้ใจคน ๆ นั้น - หากเราไม่สามารถแก้ปัญหาได้อย่างชาญฉลาด เราจะไม่สามารถที่จะสร้างสิ่งที่ยอดเยี่ยมได้เลย เพราะจุดเริ่มต้นคือการแก้ปัญหาให้กับผู้คนในสังคมนั่นเอง

มีคนมาปรึกษาว่า คือเราแอบชอบครูสอนเต้นค่ะ เราเจอครั้งแรกก็คือชอบทันทีเลย เขาอายุ 23 ปี เราอายุ 30 ปี เขาเป็นลูกครึ่งฝรั่งค่ะ เราเจอเขารอบที่ 2 แล้วก็เอาขนมที่เราทำเองไปให้เขา แต่เขาก็ดูเฉย ๆ กับเรานะคะ ถ้าเราเจอเขาครั้งที่ 3 จะตีเนียนไปว่าขอไลน์ไว้ปรึกษาท่าเต้น อย่างนี้จะดูน่าเกลียดไปไหมคะ แล้วแบบผู้ชายลูกครึ่งเขาจะกังวลเรื่องอายุกับการที่ผู้หญิงเข้าหาก่อนไหมคะ - ถ้าเราแอบชอบใครสักคน แล้วถ้าเรายังมีโอกาสที่บอกชอบได้อยู่ การบอกไปอาจจะเป็นสิ่งที่ดี - การที่เราจะบอกชอบ แน่นอนว่ามันมีทั้งโอเคและไม่โอเคเป็นคำตอบกลับมา เราอาจจะต้องสังเกตดูด้วยส่วนหนึ่งว่าเราจะรับมือได้ไหม - บางความสัมพันธ์มันก็อาจจะยากเกินกว่าที่เราจะรับไหว อย่างเช่นการที่เราไม่รู้จักคน ๆ นั้นจริง ๆ มันจึงเป็นเรื่องยากมาก ๆ ที่จะมาคบหากันได้ - ไม่ว่าคนที่เราจะชอบเขาจะเป็นเชื้อชาติใด หรือว่าเป็นคนแบบไหน ทุกคนมีความชื่นชอบและไม่ชอบต่างกัน ไม่ใช่ว่าเขาเป็นลูกครึ่งแล้วเขาจะมีความคิดที่แตกต่าง - ทั้งนี้ การชอบใครสักคนแล้วเก็บเอาไว้ในความทรงจำก็อาจจะดีอยู่แล้วก็ได้ หากเราไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยว่าเราจะสามารถรับรู้คำตอบของอีกฝ่ายได้ เราจึงต้องมีความมั่นใจในตนเอง

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "กุญแจของการมีชีวิตที่ดีนั้น ไม่ใส่ใจกับความที่มากมาย แต่ให้ใส่ใจกับความที่มีน้อยแทนดีกว่า เห็นค่าในสิ่งที่เป็นความจริง ความทันใดนั้นและความสำคัญอย่างยิ่ง" - สิ่งใดที่เราควรให้ค่ามากที่สุดในชีวิต เราจึงจำเป็นจะต้องระบุสิ่งนั้นให้ชัดเจนมากที่สุด - ไม่มีอะไรสำคัญ ถ้าเราไม่ได้ใส่ใจในสิ่งนั้น และหากเราต้องการชีวิตที่สุขสมบูรณ์ เราจึงต้องแสวงหากุญแจของชีวิตที่ดี - บางทีการมีมากก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตดีขึ้น แต่หากเป็นเพียงแค่สิ่งไม่กี่สิ่งก็อาจจะทำให้ชีวิตดีขึ้นได้จริง ลองให้ค่ากับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ดูบ้าง - ความจริง ความทันใดนั้น และสิ่งสำคัญของชีวิต ก็ล้วนเป็นตัวประกอบให้ชีวิตของเราเข้าสู่กระบวนการที่เรียกว่า ความสมบูรณ์ - ทั้งนี้ ต้องดูบริบทของชีวิตมวลรวมว่า เรามีความละเอียดลออกับคำว่า มากกับน้อย อย่างไรบ้าง เพราะบางทีเรายังไม่เคยมีมาก เราจะไม่สามารถเข้าใจได้อย่างถ่องแท้

หนังสือ ถอยก็ตาย วิกฤติยังไงก็ต้องสู้ ของ Kazuo Inamori - หากการอ่านหนังสือของผู้เขียนที่ทำให้เรามีแรงบันดาลใจในการผ่านพ้นวิกฤตไปได้นั้น ผู้เขียนคนนี้จะทำหน้าที่นั้นให้กับเรา - ปัญหาของธุรกิจจึงมิใช่การค้นหาแต่กำไรอย่างเดียว แต่เป็นการค้นหาจิตวิญญาณอันลุกโชนของผู้บริหารทุกคน รวมไปถึงพนักงานทุกสายงาน - บริษัทที่จะล้มละลาย แน่นอนว่าคงไม่มีใครอยากจะเข้าไปช่วยเหลือ แต่เมื่อเราต้องปรับโครงสร้างของบริษัทแล้ว เราก็ต้องปรับทัศนคติมวลรวมของทุกคนด้วย - พลังใจนั้นสำคัญกว่าพลังกาย เพราะการที่เราจะมีไฟอันลุกโชนอยู่ตลอดเวลานั้นไม่ใช่เรื่องง่าย การมีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกล เล็งเห็นถึงสิ่งที่สำคัญที่สุดมาเป็นอันดับแรก - การนึกถึงผู้คนอยู่เนือง ๆ เป็นคุณสมบัติที่ขาดไม่ได้ในทุกสายงาน โดยเฉพาะจิตวิญญาณของผู้ก่อตั้งบริษัท เพราะว่าจุดเริ่มต้นนั้นสำคัญที่สุด เราจึงต้องเป็นหัวหอกให้กับบริษัท

มีคนมาปรึกษาว่า เคยโดนคนที่ทำงานเกลียด เพราะอิจฉาที่เราสวยกว่า แล้วผู้ชายให้ความสนใจเรามากกว่าไหมคะ แต่เราโดนเกลียดเพราะเคยมีแฟนในที่ทำงาน ซึ่งเลิกกันมา 5-6 ปีแล้ว แต่เรามีเหตุจำเป็นจะต้องกลับไปทำงานที่เดิม เพราะอยู่ใกล้บ้าน โดยคนที่มาเกลียดคือแฟนใหม่และพี่สาวของแฟนเก่า ทั้งที่เราไม่เคยทำอะไรให้ และเราก็ไม่เคยคุยกับแฟนเก่าในเชิงชู้สาวเลยในเวลางาน หรือเวลานอกงานก็ไม่ได้ติดต่อกัน และอีกอย่างเราเป็นคนโสดคนเดียวในที่ทำงาน ก็จะมีผู้ชายในที่ทำงานมาหยอกมาแซวตามประสาของเขา เลยเป็นเหตุให้พวกเขาไม่พอใจ บางทีก็จับกลุ่มนินทาเรา ด้วยความที่พวกเขาเป็นหลานเจ้าของโรงงาน เลยไม่เกรงใจใครเท่าไร มีใครเคยเจอปัญหาแบบนี้บ้าง แล้วรับมือยังไง ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ - ถ้าเราโดนอิจฉาอยู่แล้วเป็นปกติ นั่นคือสิ่งที่เป็นธรรมชาติของชีวิตเรา ซึ่งความเป็นปกติของคนเรานั้นต่างกัน - หากว่าเราทำตัวปกติอยู่แล้ว แต่อยู่ดี ๆ ก็มีคนมาหมั่นไส้หรืออิจฉาเรา แสดงว่าไม่ใช่เป็นปัญหาที่ตัวเรา ก็แค่ทำตัวปกติไปนั่นแหละ - เรื่องปัญหาของคนรักเก่า หรือคนเคยรู้จักในอดีตไม่ได้มีส่วนให้อีกคนหนึ่งไม่ชอบเรา เพียงแต่เราก็แค่ต้องน้อมรับความจริงว่า แต่ละคนมีมุมมองต่างกัน - การรับมือกับปัญหาแบบนี้ อาจจะทำได้ยาก เพราะถ้าสมมุติว่าปัญหามันเป็นที่ตัวเราเองชอบวางตัวเกินหน้าเกินตาผู้อื่น เราก็ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองด้วย - อันที่จริงคนเขาอยากให้เราดี แต่ถ้าเด่นขึ้นทุกทีเขาหมั่นไส้ จงทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย ไม่มีใครอยากเห็นเราเด่นเกิน นี่คือวลีเด็ดของหลวงวิจิตรวาทการ

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความยากลำบากนั้นกำหนดความสำเร็จ" - ถ้าจุดเริ่มต้นคือความสำเร็จ เราจะพบความยากลำบากในตอนหลัง ทุกสิ่งมักจะกลับด้านกันในตอนเริ่มต้น - หากเราเรียนรู้จักธรรมชาติมากยิ่งขึ้น ความเป็นจริงก็จะย่อมปรากฏเห็นเด่นชัดมากขึ้นตาม เราจะต้องสังเกตธรรมชาติให้มากเข้าไว้ - อุปสรรคทั้งหมดทั้งมวล จะมาเป็นสิ่งที่ขวางกั้นเราได้ก็เพียงเพราะ เราไม่ยอมที่จะยอมรับปัญหาให้มันผ่านเข้ามายังชีวิต เราจึงต้องน้อมรับปัญหา - ท่าทีต่อปัญหาของแต่ละคนนั้นแตกต่าง เราจึงมองปัญหาที่เข้ามาต่างกัน แต่ละคนจึงต้องเรียนรู้ที่จะเปิดใจรับรู้เกี่ยวกับปัญหาให้ละเอียดถี่ถ้วน - ทั้งนี้ มีหลายคนกำลังปรารถนาที่จะไปยังความสำเร็จ แต่หารู้ไม่ว่าการเจอความยากลำบากย่อมเป็นส่วนหนึ่งในการตัดสินใจของชีวิตได้

หนังสือ Broke Millennial: Stop Scraping by and Get Your Financial Life Together ของ Erin Lowry - เมื่อเด็กในยุคสมัยนี้ ที่กำลังจะเข้าสู่วัยกลางคนกำลังประสบปัญหาเงินเดือนชนเดือน แล้วก็ไม่พอใช้จ่ายในแต่ละเดือน - การตั้งชื่อหนังสือที่สื่อไปทาง คนในยุคมิลเลนเนียล ซึ่งเกิดในช่วงปี 1981 ถึง 1996 โดยเฉพาะ ควรได้รับการช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน - สิ่งที่เราจะทำไม่ได้เลยคือ การควบคุมค่าใช้จ่าย โดยที่เราไม่คำนึงถึงสภาพคล่องในอนาคต การขอสินเชื่อ รวมไปถึงการกู้หนี้ยืมสินเป็นสิ่งที่ต้องระมัดระวัง - ลองสังเกตว่ารายรับ รายจ่ายแต่ละเดือนของเราเป็นอย่างไร บางทีเราอาจจะคิดว่าเรารู้อยู่แล้ว แต่พอเราได้ศึกษาเรื่องการเงินมากขึ้นเราก็จะได้ความรู้มากขึ้นตาม - หากเราไม่รู้ข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับการเงิน เราก็จะได้อะไรกลับไปเยอะมาก แต่ถ้าเรามีความรู้แบบกว้างขวางแล้ว การเรียนรู้ในหนังสือเล่มนี้อาจจะไม่ได้มากขนาดนั้น

มีคนมาปรึกษาว่า เราเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวได้ 4 เดือนแล้ว พ่อของลูกทิ้งไปตั้งแต่อายุ 2 เดือน ตอนนี้ลูกอายุได้ 6 เดือนแล้ว และได้ข่าวมาว่าแฟนหนูมีภรรยาใหม่ตั้งแต่ลูกอายุ 3 เดือน แล้วฝั่งนั้นก็มีลูกติดมา 3 คน ทุกวันนี้ลูกตัวเองไม่เคยส่งเสีย แต่ไปเลี้ยงลูกภรรยาใหม่ จนปัจจุบันภรรยาเขาก็มีลูกอีกคนแล้ว ตอนที่รู้เรื่องราวนี้ก็จิตใจย่ำแย่มาก แต่ก็สู้ขึ้นมาได้เพราะลูกจริง ๆ ค่ะ อยากได้กำลังใจเพื่อให้ลืมเรื่องเลวร้ายแบบนี้ค่ะ - เราต้องแยกระหว่างเรื่องส่วนตัวกับเรื่องของคนอื่น ตราบใดที่เรื่องนั้นไม่ใช่ตัวเรานั่นคือเรื่องของบุคคลที่ 3 เสมอ - หากเราไม่แยกแยะในสิ่งที่เรารู้สึกกับสิ่งที่มันควรจะเป็นไป เราจะไม่สามารถรับมือกับปัญหาในระยะยาวได้เลย - ตอนนี้สามีเราได้มีภรรยาใหม่ ซึ่งแน่นอนเรื่องจะมีลูกกี่คน แล้วมีลูกติดไหมก็ไม่ได้สำคัญสำหรับเราอยู่แล้ว โฟกัสให้ถูกทิศก่อนอันดับแรก - เข้าใจว่าสถานการณ์ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะผ่านไปได้ ให้ตั้งต้นที่ตัวเราเอง อย่าเพิ่งไปคิดเพราะว่าลูกคือสิ่งสุดท้ายของชีวิต - ความรักคือการให้ และความหลงคือการครอบครอง แน่นอนว่าชีวิตคู่ที่ดีจะต้องมีความรักให้ซึ่งกันและกัน หากวันใดเราคิดครอบครองวันนั้นเราจะทุกข์ใจ

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ผู้คนมากมายมักจะใส่ใจในปัจจุบันขณะ แล้วในแต่ละปีที่ผ่านพ้นไป มากไปกว่านั้นมันเหมือนกับเป็นการวิ่งลงมากกว่าวิ่งขึ้น ที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะว่า การใส่ใจในปัจจุบันขณะย่อมถดถอยลงไปในทุกวัน" - เมื่อสติในปัจจุบันขณะของเรากำลังถูกด้อยค่าลงไป จากชีวิตประจำวันที่เราไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งที่สำคัญที่สุด คือการฝึกฝน - ยิ่งเราฝึกสติในชีวิตประจำวัน มันก็จะยิ่งทำให้เรามีความสุขในชีวิตได้มากยิ่งขึ้น เพราะจุดที่สำคัญคือการทำต่อเนื่อง - หากเราไม่ฝึกสติเลย มันก็จะทำให้เราไม่สามารถเรียนรู้สิ่งที่ควรให้ค่า นั่นก็คือเราจะไม่สามารถคว้าวันนี้เอาไว้ได้ เพราะเราหลงลืมไป - การฟังธรรมตามกาล การสนทนาธรรมตามกาล รวมไปถึงการใฝ่รู้ เป็นคุณสมบัติของผู้มีมงคลในตนเอง จึงควรสะสมเอาไว้ในตนให้มาก - ทั้งนี้ ชีวิตคือสิ่งที่เราไม่สามารถไปควบคุมได้ เราทำได้แค่เพียงโต้คลื่นชีวิตให้ได้มากที่สุด ถ้าวันใดเราล้มลงก็แค่ลุกขึ้นยืนแล้วต่อสู้ต่อไป

หนังสือ The Lean Startup: How Today's Entrepreneurs Use Continuous Innovation to Create Radically Successful Businesses ของ Eric Ries - การจะมาเป็นสตาร์ทอัพ จำเป็นจะต้องประกอบเข้ากันกับความกล้าเริ่มต้น และต้องมีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลอย่างยิ่ง - เมื่อเราจำเป็นจะต้องย่อยในสิ่งที่เป็นไอเดียทั้งหมด ออกมาเป็นส่วนเล็กที่สุดของผลิตภัณฑ์ นั่นคือการสร้าง กำหนดและเรียนรู้ - หากไม่สามารถที่จะทดลอง และทดสอบได้นานมากเพียงพอ เราจะไม่สามารถเริ่มต้นอย่างดีเยี่ยมได้เลย เราจำเป็นจะต้องสอบทานระบบให้มากที่สุด - ลองตั้งคำถามกับสิ่งที่เราสร้างอยู่เสมอ ลองสังเกตว่าวัฏจักรมันสั้นหรือยาวเพียงใด เพราะการออกสินค้าหรือบริการใดมา จำเป็นจะต้องมองพื้นที่ให้กว้าง - ความเป็นไปได้ และความน่าจะเป็นก็จะเป็นสิ่งที่ต้องสอดคล้องกัน มีหลายไอเดียที่ไม่สามารถเป็นไปได้ และมีหลายสิ่งที่มันมีโอกาสเป็นไปได้ ต้องแยกให้ออกระหว่างพอทำได้กับไม่ได้เลย

มีคนมาปรึกษาว่า คือหนูมีเรื่องจะมาปรึกษาค่ะ หนูเพิ่งทะเลาะกับเพื่อนสนิท เราทะเลาะกันเรื่องที่ว่า หนูโทรไปตอนเขาเล่นเกม ซึงเขาก็ด่าเราเป็นประจำอยู่แล้ว เลยไม่คิดอะไรมาก สักพักเขาก็บล็อกหนู เขาบอกว่าบล็อกครั้งแรก 1 อาทิตย์ หนูก็ขอโทษเขาแล้วนะคะ เขาก็ไม่เลิกบล็อกสักที หนูก็เลยบล็อกเขากลับ เพราะหนูคิดว่า หนูขอโทษแล้วทำไมต้องบล็อกต่ออีกด้วย พอมาโรงเรียนหนูก็คุยด้วยปกติ แต่เขาไม่คุยกับหนูเลย เดินผ่านหนูไปเฉย ๆ ไม่พูดกับหนู แล้วสักพักหนูก็ไปดูในเฟซบุ๊กเขาก็เลิกเป็นเพื่อนกับหนูไปแล้ว ตอนนี้หนูควรทำยังไงดีคะ เพราะหนูรักเพื่อนคนนี้มาก เพราะเขาเป็นคนตลกทำให้หนูหายเครียด หนูจะทำยังไงดีให้เขากลับมาเป็นเพื่อนหนูเหมือนเดิมคะ - ถ้าเราอยากให้เพื่อนกลับมารู้สึกเหมือนเดิม เราอาจจะต้องย้อนเวลากลับไปเพื่อแก้ไข เพราะไม่มีอะไรคงทนถาวรตลอดไป - ชีวิตคือการก้าวเดิน และถ้าหากเราทำสิ่งหนึ่งไปแล้วผลลัพธ์มันออกมาเป็นแบบนี้ ประกอบกับมันไม่มีโอกาสให้เราได้แก้ตัวเราก็แค่ต้องยอมรับมัน - การทำให้ดีที่สุด คำนี้ใช้ได้จริง มันไม่ได้หมายความว่าสิ่งนั้นจะส่งผลดีเสมอไป แต่มันจะเป็นการย้ำเตือนว่าเราทำดีที่สุดไปแล้วนะ รอแค่ผลลัพธ์ว่ามันจะออกมาเป็นแบบไหนพอ - อีกสิ่งหนึ่งที่เราควรทำก็คือการไม่ทำแบบที่เพื่อนทำ การอ่อนน้อมเข้าหาอย่าแข็งเข้าใส่ เพราะการบล็อกคืนอาจจะเป็นตัวชี้ขาดว่า เราอาจจะแค่อยากเอาชนะเพื่อนเท่านั้นเอง - ทั้งนี้ ใช้ทุกสิ่งเป็นประสบการณ์ของชีวิต ไม่เพิกเฉยจุดเล็ก ๆ ที่เรามองว่ามันไม่สำคัญ แต่มันอาจจะไปสำคัญมากต่อความสัมพันธ์มวลรวม การสังเกตจะช่วยให้เราเรียนรู้ได้มากยิ่งขึ้น

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "หากเราไม่คำนึงถึงความคิด หรือว่าความรู้สึกอะไรที่อยากให้มันเป็นจริง คุณค่าที่แท้จริงจะเป็นตัวสะท้อนของตัวเลือกและการตัดสินใจนั้นเสมอ" - บางสิ่งบางอย่างเราก็ไม่จำเป็นต้องไปคาดหวังมาก เพียงแต่แค่มีความหวังและอย่าหยุดที่จะเพิ่มโอกาสให้กับตัวเอง - ชีวิตคือการเรียนรู้ที่จะต่อจุดต่อไปเรื่อย ๆ แล้วสิ่งที่เราตัดสินใจเลือกจะเป็นการเปิดประตูทางเลือกต่อไปยังอนาคต - คุณค่าของตัวเราเอง จะมาจากสิ่งที่เราตัดสินใจหลอมรวมกับการกระทำมวลรวมที่เราไม่หยุดที่จะพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง - ความรู้ และข้อมูลก็เป็นอำนาจชี้ขาดในการตัดสินใจนั้น ๆ เพราะเมื่อการตัดสินใจเข้ามายังที่ตัวเรา เราก็จำเป็นจะต้องนำข้อมูลนั้นมาขบคิด - ทั้งนี้ ความคาดหวังจะเป็นตัวทำลายคุณค่าในชีวิต เพราะชีวิตที่ดีขึ้นไม่ต้องคาดหวัง เพียงแค่เรากระทำในกรอบที่ถูกต้องและดีเยี่ยมที่สุดก็พอแล้ว

หนังสือ Will ของ Will Smith - เมื่อนักแสดงมาเป็นนักเขียนก็จึงมีเรื่องราวของความเป็นนักเล่าเรื่องไปโดยปริยาย - ความตั้งใจในการใช้ชีวิต สื่อมาถึงเรื่องราวที่ถ่ายทอดมาจากประสบการณ์ของบุคคลหนึ่งที่ได้ชื่อว่ามีพลังใจสูงในการดำเนินชีวิต - ชีวิตคือการต่ออิฐ เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่ารูปร่างของกำแพงนี้จะเป็นอย่างไร หน้าที่เราคือโฟกัสกับการกระทำต่อไปเรื่อย ๆ ก็พอแล้ว - แล้วการจะสร้างชีวิตที่ดี มันไม่ใช่ว่าเราจะไม่ผิดพลาดอะไรเลย เพียงแต่พอผิดพลาดแล้วเรารีบเปลี่ยนแปลงตัวเอง ต่อจากนั้นก็ทำซ้ำจนชำนาญ - โลกใบนี้จะเป็นมิตรกับเรา ถ้าเราเริ่มต้นที่จะเป็นมิตรกับโลกใบนี้ก่อน ประสบการณ์จะมาสอนเราเองว่าเราควรมีท่าทีอย่างไรต่อสรรพสิ่งรอบตัว

มีคนมาปรึกษาว่า การที่เราชอบโพสต์สถานะต่าง ๆ นี่มันไม่ดีเหรอคะ เพราะว่าโพสต์แต่ละโพสต์ไม่ได้โพสต์ด่าใคร หรือว่าพาดพิงถึงใครเลยนะคะ เราชอบโพสต์ไว้แจ้งเตือนว่าปีต่อไปเราผ่านอะไรมาบ้าง โพสต์รูปถ่ายบ้าง โพสต์แคปชันตลก ๆ แล้วโพสต์ไร้สาระก็มีบ้างค่ะ พอดีมีคนมาบอกเราว่าอย่าโพสต์บ่อย มีอะไรก็เก็บไว้ในใจบ้าง เราขอถามความคิดเห็นว่าคิดยังไงกับคนที่โพสต์สถานะบ่อย ๆ บ้างคะ - การโพสต์บ่อย ๆ ไม่ใช่เป็นสิ่งที่ไม่ดี หรือว่าดีแต่อย่างใด เพียงแต่คนที่เขาแนะนำเรา เขาอาจจะมีเจตนาที่ดีว่า บางครั้งการโพสต์ก็แสดงถึงอัตลักษณ์ตัวตนเรา - มีผู้คนมากมายหลงผิดคิดไปว่า การที่ตัวเองโพสต์บ่อย ๆ อาจจะหมายถึงการที่เราแสดงการเป็นตัวเองในพื้นที่ของตัวเอง แต่อย่าลืมว่าตราบใดที่มันคือพื้นที่สาธารณะ เราย่อมได้รับคำวิพากษ์วิจารณ์เสมอ - ถ้าหากว่าเราต้องการโพสต์จริง ๆ ไม่จำเป็นต้องโพสต์เป็นแบบสาธารณะให้ลองปรับเป็นส่วนตัวดู สิ่งนี้จะลดคำกล่าวหาใด ๆ ทั้งสิ้นได้ แต่จริง ๆ ประเด็นอาจจะไม่ได้อยู่ที่ตรงนี้ทั้งหมด - บางครั้งสิ่ง ๆ หนึ่งที่เราถูกขับเคลื่อนในการโพสต์บ่อย ๆ เพราะเราก็มีส่วนอยากให้สังคมแวดล้อมเรารับรู้ในสิ่งที่เราทำ หากเรามีคนรับฟังเราอยู่แล้ว การโพสต์อาจจะไม่จำเป็น แต่ถ้าเราเหงาก็อาจจะโพสต์บ่อยมากขึ้น - ทั้งนี้ ไม่มีคำว่าผิดหรือถูกในการกระทำนี้ เพียงแต่เราอาจจะแค่รับฟังคนที่เขามาบอกเราก็เท่านั้นเอง ทุกคนอยากจะให้บางคนรับรู้ถึงความคิดของตัวเอง บางคนโพสต์ บางคนตักเตือน และบางคนก็สั่งสอน

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความเจ็บปวดย่อมมาก่อนความสุขอันแท้จริงเสมอ ร่างกายที่แข็งแกร่งก็ต้องมาจากการออกกำลังกาย ความล้มเหลวก็มักจะเป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นก่อนความสำเร็จ และการเรียนรู้ที่จะพูดหรือการได้ยินว่า 'ไม่' ก็ย่อมเป็นสิ่งที่สร้างความสุขและความสัมพันธ์ที่ดีสืบไป" - สิ่งที่มาก่อนคือสิ่งที่ไม่ดี นั่นคือชีวิตที่ควรจะเป็น แต่แน่นอนว่ามีหลายคนไม่ได้พอใจกับรูปแบบชีวิตดังกล่าว - เราจึงจำเป็นจะต้องปรับทัศนคติกันก่อนว่า ในเรื่องของความเป็นไปได้ที่เราจะประสบกับชีวิตที่สุขสมบูรณ์เป็นรูปแบบใด - ทำไมเราต้องเจ็บปวดก่อน เราจึงจะมีความสุข เหตุผลนั้นง่ายดายก็เพราะว่า จุดสบายไม่มีอยู่จริง จุดสบายจะรับรู้ว่าสบายก็ต่อเมื่อผ่านความลำบากมาก่อน - เหตุปัจจัยหลอมรวมชีวิตเรา ให้เราตัดสินใจบางอย่างเพื่อบางสิ่งเสมอ ไม่มีใครทำอะไรไปโดยไม่คาดหวังว่าจะได้รับในสิ่งที่ตัวเองทำ แต่ให้เรามองว่าบางครั้งเราต้องเสียเพื่อได้บ้าง - ไม่มีใครที่ได้ทุกอย่างที่ตัวเองปรารถนา เราสอนกันมามากมายว่าถ้าเราพยายามเราจะประสบความสำเร็จ แต่เราลืมสอนกันไปว่าการพยายามแต่จะดีขึ้น โดยที่ไม่ปล่อยให้ชีวิตแย่ลงบ้างมันจะไปรู้ทั้งหมดได้อย่างไร

หนังสือ The E-Myth Revisited: Why Most Small Businesses Don't Work and What to Do About It ของ Michael E. Gerber - เมื่อการเริ่มทำธุรกิจเป็นสิ่งที่ทุกคนวาดฝันเอาไว้อย่างสวยหรู แต่ในความเป็นจริงแล้วรูปแบบของความเป็นไปได้มีอยู่น้อยอย่างยิ่ง - หากสิ่งที่เราต้องทำให้ชัดมากที่สุดก็คือ เป้าหมาย ทบทวนอดีต และรู้ว่าควรแก้ไขปัญหาอย่างไรในปัจจุบัน ทั้ง 3 กาลจะมาเป็นตัวบ่งชี้ว่าเรารู้จริงหรือไม่ - ผู้ประกอบการนั้นก็คงหมายถึง สิ่งที่เราจะประกอบร่างให้เข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์มากที่สุด มันก็จำเป็นจะต้องประกอบไปด้วยหลักของ ความตระหนักรู้เชิงกว้าง - รูปแบบที่ชัดในการทำธุรกิจ คือ กำหนดว่าเราจะสร้างเครือข่ายธุรกิจแบบไหน ที่จะส่งผลต่อยอดขายและผลกำไรต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ ซึ่งมันอาจจะต้องดูกำลังของเราเป็นหลัก - ทั้งนี้ ไม่มีรูปแบบธุรกิจที่ตายตัว เพราะอนาคตจะเป็นสิ่งที่ทำให้เรารับรู้ว่า บางคนไม่ได้อ่านหนังสือธุรกิจสักเล่ม แต่ก็สามารถทำธุรกิจให้ดีได้ มันขึ้นอยู่กับการสังเกตเสียมากกว่า

มีคนมาปรึกษาว่า เรามีปัญหากับคำว่า บูลลี่มาก ๆ เลยค่ะ คือเหตุการณ์วันนี้คือเราโดนพี่ร่วมงานเตือนว่า อย่าไปบูลลี่ลูกค้ามาก ตอนนี้คือเราทำงานขายเสื้อผ้าอยู่ค่ะ คือเรานิสัยส่วนตัวเป็นคนตรง ๆ ชุดที่ขายราคาสูงพอเวลาลูกค้าเลือกชุดไหน ใส่แล้วเห็นพุง หรือว่าหน้าอกดูไม่สวย เราก็จะพูดตรง ๆ หรือบางคนถ้ามีแผลช่วงไหล่ เราก็จะบอกตามจริง อันนี้คือเราผิดไหมคะ ในใจเราแค่อยากให้ลูกค้าได้สวมใส่ชุดที่สวยและคุ้มค่า เพราะชุดนึงราคามันก็แพง และใช้แค่ในโอกาสสำคัญ เลยรู้สึกอยากให้ลูกค้าได้ชุดที่เหมาะสม ใส่แล้วสวยที่สุดไปเลย แต่ผลออกมาก็เหมือนเราจะโดนตำหนิว่าบูลลี่ลูกค้า ตอนนี้เสียความรู้สึกและก็แย่มาก แต่ก็ไม่เคยมีลูกค้าคนไหนหงุดหงิดตอนเราแนะนำเขาเรื่องรูปร่างนะคะ ส่วนใหญ่ก็จะหัวเราะสนุกไปกับเรา บางคนยิ่งบอกให้เราพูดตรง ๆ ได้เลย เขาอยากมั่นใจว่าใส่ชุดนี้แล้วออกมาดีจริง ๆ ค่ะ - เราต้องแยกคำว่า บูลลี่ กับการพูดตรง ๆ ออกจากกันก่อน แล้วเราจะเห็นภาพชัดเจนมากขึ้น - ไม่ใช่การพูดตรงทุกคำเป็นการบูลลี่ เพราะความหมายของการบูลลี่คือการทำให้อีกฝ่ายอับอาย - เจตนาเป็นตัวกรรม ไม่ต้องสนใจว่าใครจะพูดอะไร เรารับรู้ผลตอบรับของลูกค้าทุกคนอยู่แล้วว่า สิ่งที่เรากำลังสื่อออกไปมันเป็นไปด้วยเจตนาอะไร - บางทีพี่ร่วมงานเขาอาจจะเป็นคนพูดอ้อม ๆ รักษาจิตใจ การถนอมน้ำใจก็เลยกลายเป็นว่าไม่ใช่คนพูดตรง ๆ ถึงแม้ว่าลูกค้าจะใส่ออกมาไม่สวยก็ตอบว่าสวยอยู่ดี - การที่เราทำอะไรออกไป ให้เน้นที่คนรับฟังว่าเขาได้รับอะไรจากสิ่งที่เราสื่อสาร บางครั้งการพูดตรงไม่ใช่ว่าไม่ดี เพียงแต่อาจจะต้องดูกาลเทศะมากขึ้นก็เท่านั้น

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เป้าหมายที่แท้จริงไม่ใช่การตามหาความรัก แต่เป็นการลดกำแพงลงเพื่อที่เราจะรับรู้ถึงความรู้สึกนั้นได้ - Rumi" - เมื่อกำแพงเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เรารู้สึกขวางกั้นความรัก เราจงทำลายกำแพงของความรักนั้น ๆ ให้จงได้ - เราต้องเริ่มต้นที่จะตั้งคำถามว่า ความรักมีอยู่ที่ไหน ข้างนอกตัวเราหรือภายในของตัวเราเอง - หากเราไม่สามารถค้นพบคำตอบของชีวิตได้ เมื่อนั้นเราก็จะไม่สามารถค้นพบทางออกได้เลยว่า ความรักอยู่ทุกที่แต่ต้องเจอที่ภายในก่อน - เราไม่สามารถจะรักผู้คนได้ หากเราไม่รู้จักที่จะรักตัวเราเองก่อน เมื่อนั้นเราก็คงเป็นแค่คนที่กระหายความรักอยู่ตลอดเวลา - ทั้งนี้ ชีวิตของทุกคนล้วนแต่ต้องการความรักด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น จงสร้างความรักให้กับตัวเอง แล้วเราจะเป็นคนมอบความรักให้กับผู้คนได้

หนังสือ Every Minute Is a Day: A Doctor, an Emergency Room, and a City Under Siege ของ Robert Meyer and Dan Koeppel - เมื่อวิกฤตโรคระบาดกำลังกลายมาเป็นโรคภัยท้องถิ่น เราก็จำเป็นจะต้องรับมือกับการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว - แน่นอนว่าประชาชนต้องทนทุกข์อยู่ที่บ้าน แต่ในขณะเดียวกันทีมแพทย์ต้องทนทุกข์ในโรงพยาบาลที่มีคนไข้ต่อแถวเข้ารับรักษาอย่างมหาศาล - แต่แล้วความสุขย่อมเกิดขึ้น ไม่ใช่เพราะเราต้องทนทุกข์อย่างเดียวในสภาวะที่น่าจะเป็นความทุกข์ แต่การที่เราเป็นประโยชน์ต่อผู้คนนั่นแหละคือกุญแจ - หากเราไม่มีบุคลากรทางการแพทย์ เราก็อาจจะไม่รอดจากวิกฤตโรคระบาดในครั้งนี้ เราทุกคนควรจะต้องนึกถึงกันและกัน รวมไปถึงเอาใจเขามาใส่ใจเราด้วย - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่หนังสือที่จะมาบอกว่าอะไรเกิดขึ้นบ้าง แต่จะเป็นหนังสือที่สะท้อนถึงมุมมองอันหลากหลาย เพราะเราไม่สามารถจะเข้าถึงอารมณ์ที่แท้จริงได้ถ้าไม่สัมผัส

มีคนมาปรึกษาว่า สามีกับเรามีอะไรด้วยกันแค่เดือนละครั้ง หรือสองครั้ง เรารู้สึกว่ามันไม่ปกติสำหรับเราเลย ความต้องการของเรามันมีมากกว่านั้น เราเคยนั่งคุยกับสามีแล้วว่า เราไม่ดีตรงไหนรึเปล่า เขาก็บอกว่าไม่มีอะไร เขาบอกว่าทำไมเราดูหมกมุ่นจัง ซึ่งเราก็คิดว่า 1-2 ครั้งต่ออาทิตย์กำลังพอดี แต่สามีไม่โอเคแถมหงุดหงิดใส่เรา วันนี้เราเลยแอบเช็กโทรศัพท์แฟนก็เจอว่าเขาดูเว็บโป๊ เรารู้สึกแย่มากแบบโทษตัวเองจนร้องไห้ ว่าเราไม่ดีตรงไหน เปิดไปเปิดมาก็เจอรูปที่เขาล้วงนมเด็กชงให้เด็กชงนั่งตัก ซึ่งเราคิดวนไปวนมาว่าเราจะเลิกดีไหม เพราะเขาไม่ได้พอใจในรูปร่างและไม่ได้ภูมิใจในตัวเราเลย ปัจจุบันนี้เราก็มีลูกด้วยกันคนนึงค่ะ และถ้าเราขอเลิกเราจะดูงี่เง่าไหมคะ - ความต้องการทางเพศของแต่ละคนแตกต่างกัน ซึ่งเราจำเป็นจะต้องคุยกับแฟนเรื่องนี้ก่อนที่จะใช้ชีวิตคู่ร่วมด้วยเสมอ - ปัญหาชีวิตในความสัมพันธ์ส่วนใหญ่ก็ไม่เว้นเรื่องเซ็กส์เป็นส่วนประกอบหลัก แล้วส่วนประกอบรองนั่นคือความพึงพอใจในการอยู่ร่วมกัน - การที่ผู้ชายไม่อยากมีอะไรกับผู้หญิง ก็อาจจะแปลว่าเขากำลังเบื่อเรา แล้วการเบื่อนี้ก็มีหลายสาเหตุ เราจึงต้องหาสาเหตุที่แท้จริงให้จงได้ - แน่นอนว่าเพศชายอาจจะเป็นเพศที่มีความต้องการทางเพศสูงกว่าผู้หญิง ซึ่งการเปลี่ยนรูปแบบหรือการเปลี่ยนสถานที่อาจจะพอช่วยได้บ้าง - ทั้งนี้ ชีวิตคู่ที่ดีต้องมีบริบทอื่นร่วมด้วยเสมอ เช่น การยอมรับตัวตนที่เปลี่ยนแปลงไป นิสัยมวลรวมที่เราไม่เคยเห็นตอนคบหากัน และการสนทนากันอย่างลึกซึ้งเป็นต้น

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ส่วนใหญ่แล้วสิ่งที่ดีเยี่ยม และสิ่งที่ยากอย่างยิ่งในการตัดสินใจของชีวิต นั่นคือการไม่ทำอะไรสักอย่างเลย" - บางครั้งการตัดสินใจทำอะไรบ่อยมากเกินไปก็ทำให้ สิ่งที่ดีเยี่ยมกลายเป็นสิ่งที่แย่ไปโดยปริยาย - แล้วก็มีหลายครั้งที่เราตัดสินใจกลับไปกลับมา กลายเป็นการตัดสินใจสุดท้ายของเราเป็นความยากไปเสียเลย - หากการทำบางสิ่ง เราอาจจะไม่ต้องตัดสินใจบ่อย เพียงแต่จุดใหญ่ ๆ เราอาจจะต้องใช้เวลาในการขบคิดนานหน่อย - การทำตามแผนที่วางไว้อย่างดีแล้ว โดยการที่ไม่ต้องปรับเปลี่ยนแผนการอะไรมาก อาจจะเป็นความสามารถที่หาได้ยากยิ่งในยุคสมัยนี้ - ทั้งนี้ ศาสตร์ของการตัดสินใจไม่ใช่เรื่องง่ายดาย เราอาจจะต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อให้เราตกผลึกในเรื่องของการตัดสินใจในชีวิต เพราะบางครั้งมันหมายถึงการกำหนดเส้นทางเดิน

หนังสือ Payback Time ของ Phil Town - การจะให้ผลตอบแทนเฉลี่ยต่อปี 15% ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่วิธีการก็ยังพอเป็นไปได้ ถ้าเราตั้งใจหามัน - ความผันผวนย่อมเป็นประโยชน์ มันเป็นโอกาสให้สำหรับผู้ที่มองเห็นโอกาสเหล่านั้น การใส่ใจเฟ้นหาจึงจำเป็น - หากเรารู้ว่าวิกฤตเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เราจึงสมควรเก็บเงินสดเอาไว้บ้าง เพราะเงินสดเปรียบเสมือนพระราชาที่คอยเดินทัพให้ไปข้างหน้า - สิ่งที่จะได้จากหนังสือเล่มนี้คือ ความหวังที่เราจะเป็นนักลงทุนในตลาดหุ้น ซึ่งการเป็นนักลงทุนได้นั้นจำเป็นจะต้องเห็นพอร์ตติดลบได้หนักพอสมควร - ทั้งนี้ การจะคาดหวังว่าให้เราเจอบริษัทที่ดีเยี่ยมในระยะเวลาเพียงไม่กี่ปี อาจจะมิใช่ฐานะที่พึงจะทำได้ หน้าที่เราคือตามล่าหาบริษัทที่ดีเยี่ยม ในราคาที่เหมาะสม

มีคนมาปรึกษาว่า ผมกับแฟนคบกันมา 6 ปี กำลังจะขอแฟนแต่งงาน แต่ช่วงเมษายนที่ผ่านมาแฟนผมมีคนใหม่ และเขาก็หนีไปอยู่ด้วยกันได้สัก 2 อาทิตย์ หลังจากนั้นแฟนผมหมดตัว ขายทองซึ่งเป็นสมบัติชิ้นสุดท้าย เพื่อที่จะเริ่มต้นใหม่กับผู้ชายคนนี้ โดยที่ผู้ชายก็ไม่มีอะไรติดตัวมาเลยครับ แม้แต่เงินในบัญชีธนาคาร สุดท้ายแฟนผมตัดสินใจให้ผมไปรับเขากลับมา หลังจากกลับมาแฟนผมก็เป็นโรคซึมเศร้าขั้นรุนแรง ถึงขั้นทำร้ายตัวเอง และพูดแต่จะฆ่าตัวตาย ผมพาเธอไปรักษา แต่ผู้ชายคนนั้นก็ยังคงติดต่อมา และพยายามดึงเธอกลับไป แต่ด้วยฐานะทางการเงิน และเธอก็ยังตกงานอีก เพราะลาออกจากงานตอนหนีไปกับผู้ชายคนนั้น เธอก็เลยตัดสินใจลดสถานะผมเหลือแค่เพื่อน หลังจากนี้ผมควรทำยังไงต่อไปดีครับ - เมื่อเราทำหน้าที่แฟนแบบเต็มที่จริง ๆ แล้ว หน้าที่ต่อไปของเราคือการวางใจเป็นกลาง และเข้าใจว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมของเขา - หากเราแยกความรักกับความหลงไม่ออก ผลลัพธ์มันจะออกมาเป็นความโกลาหลของชีวิต เพราะทุกการตัดสินใจเราเนื่องด้วยความไม่รู้และความหลง - จงเรียนรู้ให้ออกว่าใครรักเราจริง และใครไม่ได้รักเราเลย สังเกตได้เลยว่าความรักมันอาจจะอยู่ในชีวิตของเราตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เพียงแต่เราไม่มองเห็นมันเสียมากกว่า - อย่าพยายามตามหาความรัก รวมถึงรักแท้ แต่ให้เราลองสังเกตที่ตัวเองว่า เรารักตัวเองเป็นไหม รู้ไหมว่าการรักตัวเองเป็นในรูปแบบใด เข้าใจตรงนี้แล้วเราจะตัดสินใจถูกมากขึ้น - หลังจากนี้ถ้าเราทำดีที่สุดไปตามหน้าที่แฟนที่ดีไปแล้ว เราก็แค่ต้องยอมรับผลที่เกิดขึ้น ตัวเราเองยังบังคับให้เป็นดังใจทุกอย่างไม่ได้ นับประสาอะไรกับแฟนเรา เราก็ยิ่งทำอะไรไม่ได้เข้าไปใหญ่

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คิดเอาไว้ว่าอะไรที่คุณต้องการในวันนี้ และคุณใช้เวลาไปกับสิ่งนั้นไหม แล้วให้ลองคิดว่าอะไรที่คุณปรารถนาในอีก 5 ปีข้างหน้า แล้วคุณลงทุนลงแรงไปกับมัน" - ลองสังเกตตัวเองว่า เราต้องการอะไรในวันนี้ แล้วเราพยายามทำสิ่งนั้นแล้วหรือยัง หากยังไม่เริ่มให้ลองเริ่มต้นทำดู - การเปลี่ยนแปลงจะเริ่มต้นขึ้น ถ้าหากเราต้องการให้ชีวิตเปลี่ยนแปลง จงเริ่มต้นลงทุนลงแรงกับอะไรสักอย่าง มันจะทำให้เราเห็นภาพชัดขึ้น - อย่าลืมว่า 5 ปีข้างหน้านี้ไม่ใช่เรื่องไกลตัว มันอาจจะใกล้ตัวมากกว่าที่เราคิดเอาไว้อีก หน้าที่เราคือเรียนรู้ประสบการณ์ตามความเป็นจริง - หากเรามั่นใจว่าคน ๆ นี้จะสามารถอยู่กับเราไปทั้งชีวิตได้ เราจงลงทุนกับความสัมพันธ์นั้น ๆ ด้วย การลงทุนในปริมาณที่พอเหมาะ จะช่วยให้เราเห็นอะไรมากขึ้น - ทั้งนี้ ไม่มีใครไม่อยากจะมีชีวิตที่ดีขึ้น ทุกคนล้วนแต่ต้องการและปรารถนาที่จะมีชีวิตที่รุดหน้า แต่การที่แต่ละคนจะมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง มันจึงเป็นเรื่องยาก

หนังสือ The 5 Love Languages: The Secret to Love That Lasts ของ Gary Chapman - เมื่อ 5 ภาษารักที่แสดงออกไป นั่นคือจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ขึ้น การกำหนดนิยามให้ชัดจะมีส่วนช่วยให้เข้าใจกันมากยิ่งขึ้น - การใช้คำยืนยัน การให้ของขวัญ การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน การสัมผัสร่างกายของอีกฝ่าย และการใช้เวลาร่วมกัน ทั้งหมดนี้คือการแสดงออกของความรัก - แน่นอนว่าการจะสื่อความรักออกไปให้อีกฝ่ายรับรู้ไม่ใช่เรื่องง่าย เราจึงจำเป็นจะต้องสังเกตกันมากยิ่งขึ้นว่า เราและคนรักเรา เขาต้องการความรักรูปแบบใด - จุดเปลี่ยนของความรักก็คงเป็นการเรียนรู้เรื่องของความสัมพันธ์ บางคนทะเลาะกันเพราะคิดว่าอีกฝ่ายไม่รัก แต่จริง ๆ แล้วเขาก็แสดงออกถึงความรักที่แตกต่างจากเราก็เท่านั้นเอง - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้เป็นแค่ไกด์นำทางของความรัก หากเรามีความรักที่ยืนยาวอยู่แล้ว มันก็อาจจะเพราะเรารับรู้ถึงความรักของกันและกันได้ รวมไปถึงการตีความของการสื่อสารก็มีโอกาสสัมฤทธิ์ผล

มีคนมาปรึกษาว่า คือเราอยู่ ม.6 แล้ว เรามีแพลนว่าจะเรียนต่อ ม.พะเยา แล้วตอนแรกแม่ก็ให้เรียนต่อตามปกติ แต่ตอนนี้แม่บอกว่าไม่ให้เรียนต่อแล้ว ให้เราเริ่มทำงานเลย แม่ไม่มีเงินส่งเสียเราต่อ แต่เราก็อยากเรียนต่อจริง ๆ เราจะเรียนต่อครุศาสตร์ควรทำยังไงดีคะ - เรื่องฐานะทางการเงินของที่บ้านก็เป็นสิ่งที่เราต้องเข้าใจตามไปด้วย แต่ถ้าเราอยากเรียนต่อจริง ๆ การใช้ทุนก็เป็นโอกาสที่ดี - ส่วนเรื่องใช้การกู้เงินเรียนก็อาจจะสามารถทำได้ แต่ก็ยังไม่อยากแนะนำมาก เพราะว่ายิ่งไม่มีเงินเรียนก็อาจจะสื่อโดยตรงอยู่แล้วว่าการคืนหนี้อาจจะยากยิ่งกว่า - พยายามใช้ความคิดอย่างเปิดกว้างมากที่สุด และลองเปิดโอกาสตัวเองให้ได้เรียนรู้ อย่าติดกรอบเดิม ๆ ว่าเรียนสูง ๆ แล้วเราจะมีหน้าที่การงานที่ดีโดยส่วนเดียว - ทุกคนมีทรัพยากรในชีวิตที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เราจะไม่สามารถไปเปรียบเทียบชีวิตเรากับบริบทอื่น ของผู้คนอื่นได้เลย เราทำได้แค่เพียงดูศักยภาพของเราในวันนี้ - ทั้งนี้ การเรียนต่อไม่จำเป็นจะต้องหยุดอยู่ที่การทำงาน เราอาจจะทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยก็ได้ เอาที่เราไหวจริง ๆ การกู้เงินมาเรียนขอให้เป็นหนทางสุดท้ายของการตัดสินใจ

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "สิ่งหนึ่งที่เราจะสามารถสร้างกลยุทธ์การเรียนรู้ที่ยอดเยี่ยมได้อย่างรวดเร็ว นั่นก็คือจงใส่ใจความเป็นเนิร์ด หาบางสิ่งที่เรารู้สึกคลั่งไคล้ในหัวข้อนั้น ๆ และถามไถ่ในสิ่งที่เราอยากที่จะเรียนรู้" - หากเราต้องการจะเรียนรู้บางสิ่งอย่างละเอียดถี่ถ้วน เราจงเป็นเด็กเนิร์ดในสิ่ง ๆ นั้น การเรียนรู้เริ่มต้นจากการลงรายละเอียดให้มากเข้าไว้ - พยายามถามไถ่ให้มาก เพราะยิ่งเราถามเยอะ เราก็จะได้อะไรกลับไปเยอะ เราจึงต้องหาจุดยืนที่เราจะไขว่คว้าหาความรู้มาให้ได้ - ศึกษาสิ่ง ๆ หนึ่งให้มาก โดยเฉพาะการเรียนรู้เรื่องของสิ่งแวดล้อมและธรรมชาติ สองสิ่งนี้จะช่วยเกลาความรู้ให้แหลมคมมากยิ่งขึ้น - ตั้งคำถามจะต้องกรอบให้ชัดว่า เราอยากรู้อะไรบ้าง แล้วอะไรคือสิ่งที่เราปรารถนาที่สุดในชีวิต เราก็จะได้คำตอบอะไรบางอย่างกลับมาแน่นอน - ทั้งนี้ ชีวิตไม่มีสูตรสำเร็จ เราอาจจะเป็นเป็ดที่ชอบรู้อะไรหลากหลายก็ได้ มันก็ขึ้นอยู่กับสายอาชีพ และเป้าหมายอนาคตของเราเอง

หนังสือ เส้นทางสู่อิสรภาพทางการเงินอย่างแท้จริง เริ่มต้นง่าย แค่ใจมองเห็น ของ จักรพงษ์ เมษพันธุ์ - ทุกเรื่องราวที่เราจะได้รับรู้ในหนังสือเล่มนี้ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องราวในอดีตที่เป็นประสบการณ์ ซึ่งถ้าใครติดตามผู้เขียนแล้วก็จะมีโอกาสเคยได้ยินได้ฟังแน่นอน - ชีวิตเป็นสิ่งที่เราเลือกใช้ มากกว่าที่ชีวิตเลือกใช้เรา เราจึงต้องใคร่ครวญในเรื่องของการใช้ชีวิตให้มากเข้าไว้ เพราะทิศทางสำคัญกว่าความเร็วเสมอ - ทุกคนสามารถมีโอกาสที่จะได้รับอิสรภาพทางการเงินได้ทั้งนั้น เพียงแต่จุดเริ่มต้น และความยากของแต่ละคนต่างกัน ความอดทนและพยายามจึงเป็นคุณสมบัติที่พึงมี - ทรัพยากรของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เราจึงจำเป็นจะต้องโฟกัสที่ทรัพยากรที่เรามีเอาไว้ ลองสังเกตเรื่องราวต่าง ๆ ในหนังสือเล่มนี้แล้วสอบทานกับตัวเองอยู่เสมอ - ทั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นสภาพคล่อง กระแสเงินสด หรือแม้กระทั่งหนี้สิน ทั้งหมดทั้งมวลนี้จะกำหนดอิสรภาพทางการเงินในอนาคตของตัวเรา หารายได้จากแหล่งรายได้ที่เรามั่นใจว่าจะเลี้ยงชีพเราได้

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากปรึกษา เราอายุ 19 ปีค่ะ พ่อแม่เราเลิกกันตั้งแต่เราอายุ 10 ขวบ เราได้อยู่กับพ่อที่แต่งงานใหม่ แม่เลี้ยงเราเป็นคนพูดจารุนแรงกับเรามาก ทำร้ายจิตใจเราด้วย เราอยู่ร่วมกับเขามาจะ 9 ปี พยายามเงียบตลอดจนเราไม่ไหวและอธิบายออกไป แต่ฝั่งแม่เลี้ยงบอกว่าเราเถียง คำพูดของเขาทำร้ายจิตใจเราเสมอ เราเอาเรื่องที่เกิดขึ้นบอกพ่อทุกอย่าง แต่มันกลับรุนแรงมากขึ้น กระทบความรู้สึกกับทุกฝ่ายจนเราจะมีอาการซึมเศร้า เราตัดสินใจบอกพ่อแต่เขาก็ไม่เข้าใจ แล้วก็ไม่พาเราไปหาหมอ แม่เลี้ยงบอกว่าเราเป็นบ้า เราไม่อยากทนอีกต่อไปแล้ว เลยหนีมาหอแฟน ช่วงแรกพ่อก็เป็นห่วงพอได้คุยกันพ่อก็เข้าใจมากขึ้น เราออกมาประมาณ 3 เดือน เราต้องเรียนแต่มีปัญหาทางการเงิน ปีหน้าแฟนเราต้องกลับบ้านไปหางานทำ แล้วเราก็ต้องดูแลตัวเอง มีทางเลือกคือเราต้องทำงานไปด้วย และก็เรียนไปด้วย แต่พ่อก็บอกว่าเราไม่ไหวแน่ ๆ อีกทางคือพ่อก็จะให้กลับบ้านและก็ให้เราเลิกกับแฟน แต่เราไม่อยากกลับไปเจอสภาพแวดล้อมเดิม เราทรมานมาก ๆ เราได้ติดต่อแม่แท้ ๆ แต่เขาไม่มีเงิน และเขาก็บอกว่าจะทำงานส่งเงินให้วันละ 100 บาท เราก็เลยไม่แน่ใจว่าค่าใช้จ่ายจะพอใช้ไหม เราไม่รู้ว่าตัดสินใจเลือกทางไหนดีค่ะ - เมื่อปัญหาครอบครัวเกิดขึ้น หน้าที่เราคือตั้งคำถามว่า แล้วเราจะออกจากบ้านนี้ไปได้หรือไม่ เพราะว่าไม่ใช่ทุกคนจะได้ทางออกตลอดเวลา - ไม่ใช่แค่ในกรณีพ่อเลี้ยงหรือแม่เลี้ยงอย่างเดียว มันมีกระทั่งกรณีของพ่อแม่แท้ ๆ ของเราเองก็สามารถสร้างปัญหาได้เช่นกัน จับประเด็นให้ถูกก่อน - ถ้าคำว่าอดทนไม่สามารถใช้ได้จริง เราก็จำเป็นจะต้องพึ่งพาตนเองให้มากเข้าไว้ และแน่นอนว่าบางครั้งมันยากมากในช่วงเริ่มต้น แต่พอเรายืนระยะได้มันจะสบายขึ้น - หากว่าเราซึมเศร้า เพราะเราไม่สามารถก้าวข้ามผ่านปัญหาที่เราเจอได้ เราก็ควรไปพบแพทย์ ซึ่งไม่จำเป็นจะต้องบอกครอบครัวทั้งหมด ถ้ามันจำเป็นจริง ๆ ก็ลองไปเองดูเลยดีกว่า - ทั้งนี้ ไม่มีทางไหนดีที่สุด มันมีแต่ทางที่เราเลือกและเคารพการตัดสินใจของตัวเอง ถ้าเราคิดว่าเศรษฐกิจแบบนี้ การที่เราไม่อดทนภายในครอบครัวมันจะแย่หรือดีกว่าการไปอดทนกับข้างนอก

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความสัมพันธ์ที่ดีควรจะประกอบไปด้วย เวลาที่อยู่กับตัวเอง อิสรภาพและการแสดงความเป็นตัวเอง การถกเถียงกันและความไม่เห็นพ้องต้องกัน และการผายลมอย่างนับครั้งไม่ถ้วน" - สูตรสำเร็จของความสัมพันธ์นั้นไม่มีอยู่จริง เพียงแต่เราเอาแง่มุมของความน่าจะเป็นหลายแง่มุมรวมเข้าด้วยกัน - เวลาที่เราต้องแบ่งแยกอย่างชัดเจน นั่นคือเวลาของแต่ละปัจเจกชน ไม่จำเป็นจะต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา เพราะจะทำให้เราเบื่อหน่ายกันเร็วขึ้น - ความรักกับความสัมพันธ์ ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน เราจึงจำเป็นจะต้องแยกแยะสิ่งเหล่านี้ออกจากกันได้จงได้ ความรักที่ดีไม่จำเป็นจะต้องมีความสัมพันธ์ที่ดีเสมอไป - ลิ้นกับฟันย่อมมีการกระทบกระทั่งกันบ้าง บางจุดที่เราจะต้องเรียนรู้นั่นก็คือเราจะเข้าใจตัวเราเองได้มากน้อยเพียงใด คู่ชีวิตเหมือนกระจกส่องจิตใจของเราเสียมากกว่า - การตดหรือผายลม ก็ย่อมเป็นสิ่งที่เราจะเพิ่มความกล้ามากยิ่งขึ้น แน่นอนชีวิตประจำวันจะต้องมีธาตุที่ไหลเวียนกันตลอดเวลา ความสัมพันธ์ที่ดีจึงเป็นสิ่งทำให้เรากล้าตดมากขึ้น

หนังสือ What Works on Wall Street: The Classic Guide to the Best-Performing Investment Strategies of All Time ของ James P. O'Shaughnessy - การเรียนรู้จากตลาดหุ้นได้ยาวนานมากเท่าไร เราจะค้นพบว่าการถือหุ้นจะไม่มีทางขาดทุน ถ้าเราเลือกบริษัทที่ดีมีกำไรต่อเนื่อง - ปัญหาของการที่เราเข้ามาตลาด เพราะความโลภเราก็จะกลับไปอย่างคนที่มีความโลภอยู่ร่ำไป จงศึกษาตลาดหุ้นอย่างละเอียดถี่ถ้วน - เมื่อวิกฤตอสังหาริมทรัพย์ในปี 2008 มาย้ำเตือนเราว่า ให้เราสังเกตบริษัทที่ดีว่ามีพฤติกรรมอย่างไร เพื่อมันจะนำไปซึ่งการลงทุนที่ให้ผลตอบแทนทบต้นอย่างมหาศาล - ความผันผวนคือโอกาสของเรา ถ้าหากไม่มีความผันผวนเลย บริษัทที่ดีก็จะไม่มีวันที่ถูกเทขายออก ให้เราทำการบ้านเกี่ยวกับงบการเงินบ่อย ๆ เราจะรู้ว่าบริษัทที่ดียังมีอยู่ในตลาดเสมอ - ทั้งนี้ การลงทุนที่ดี คือการลงทุนที่เรามีความเข้าใจในการลงทุนนั้น ๆ อย่างถ่องแท้ ซึ่งมันจำเป็นจะต้องใช้เวลาพอสมควรในการลองผิดลองถูก ตลาดมีอยู่อย่างนั้น เราเองเป็นแค่คนที่เข้าไปตามตลาด

มีคนมาปรึกษาว่า คือทุกวันหยุดเราจะตื่นสายเพราะเราจะตื่นมาทำงานบ้าน ตอนวันเสาร์ แล้วทีนี้พอมาวันนี้เราก็ตื่นมาตอน 9 โมงครึ่ง แล้วออกไปตะกี้เราก็โดนพ่อด่าว่า "นอนให้ตายไปเลยมึง ไม่ต้องออกมาให้กูเห็นหน้า" เราก็คิดว่าเราผิดเหรอคะ ซึ่งปกติพ่อก็จะเรียกให้เราตื่นมาทำงานบ้านค่ะ แล้วเมื่อวานพ่อบอกให้เราทำงาน แล้ววันนี้จะให้เรานอน ปกติทำงานบ้านเราก็จะตื่นเร็วนะคะ - หากเรารู้เวลาในการทำงานอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นงานอะไรก็ตามแต่ เราก็รู้ชัดไปเลยว่าเราไม่ได้จะขี้เกียจเพียงแต่มันยังไม่ถึงเวลาเท่านั้นเอง - การที่พ่อพูดจากับเราแบบนี้ มันก็เกิดขึ้นจากหลายปัจจัย เพราะมันอาจจะมีเรื่องอื่นผสมรวมด้วย หรือว่าอารมณ์ของพ่ออาจจะไม่ได้ดีเท่าที่ควร - วัฒนธรรมของแต่ละครอบครัวนั้นต่างกัน บางคนรักษาวินัยอย่างยิ่ง บางคนก็ไม่ค่อยรักษาวินัย มันขึ้นอยู่กับนิสัยของแต่ละคนมากกว่า ไม่ใช่ความผิดหรือถูก - ถ้าปกติพ่อจะเรียกให้เราทำงานบ้าน ก็แปลว่าเขาอาจจะหงุดหงิดว่าทำไมถึงต้องเรียกตลอด เราอาจจะต้องเปลี่ยนนิสัยตัวเองดูบ้าง เพราะว่าบางทีการตื่นเช้าก็อาจจะเป็นสิ่งที่ดี - ทั้งนี้ สิ่งที่เราเป็นมันก็คือวัยเราด้วย พ่อเราอาจจะเข้มงวดในเรื่องนี้มาก ลองสังเกตนิสัยของพ่อเราเองว่า เขาชอบคนตรงต่อเวลารึเปล่า หรือว่านาน ๆ ทีเขาจะด่าเรา ดูว่าเขาด่าเราเพราะอะไร

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณไม่จำเป็นจะต้องรู้ว่า 'คุณจะทำอะไรกับชีวิตของคุณดี' คุณแค่ต้องรู้แค่ว่าคุณจะทำอะไรต่อไป" - มีผู้คนมากมายที่หลงคิดไปว่า เราจะวางแผนชีวิตในระดับทศวรรษขึ้นไป แต่ในความเป็นจริงแล้ว เราแค่รู้ตรงหน้าเราก็พอแล้ว - นักปีนเขาไม่ได้มีเป้าหมายที่ยอดเขาเพียงอย่างเดียว แต่เขามักจะมีเป้าหมายคือมือตรงหน้าที่กำลังจะปีนป่ายขึ้นไปเท่านั้นเอง - หากเราเรียนรู้จักชีวิตดีมากขึ้น เราก็จะพบว่าเราไม่สามารถไปบังคับให้อนาคตเป็นได้ดังใจเรา สิ่งที่เป็นอุปสรรคมากที่สุดคือเรามองชีวิตราบเรียบเกินไป - คลื่นของชีวิตจะถาโถมมาที่ตัวเรามากยิ่งขึ้น เพราะยิ่งเราอยากจะมีชีวิตที่ดี บททดสอบก็จะยิ่งยากมากขึ้นตามไป เราจึงจะต้องพร้อมรับกับสถานการณ์ที่แปรเปลี่ยนไปด้วย - ทั้งนี้ การมีสติจึงเป็นตัวตอบโจทย์ของชีวิตในระยะยาว คนที่ประสบความสำเร็จกับชีวิตได้นาน ไม่ใช่คนที่มีเป้าหมายที่สูง แต่เป็นเป้าหมายที่อยู่กับวันนี้และสิ่งตรงหน้าเรา

หนังสือ Making Sense: Conversations on Consciousness, Morality, and the Future of Humanity ของ Sam Harris - เจ้าของพอดแคสต์ชื่อดัง Making Sense ที่เป็นการสนทนากันอย่างยาวนานและลุ่มลึก เพื่อให้เกิดกระบวนการตกตะกอนทางความคิด - การอ่านอาจจะไม่เท่ากับการฟัง เพราะว่าการฟังจะเป็นเหมือนกับสามารถเข้าสภาวะไหลลื่นได้ง่ายกว่า ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคนว่าเราชอบแบบไหน - เมื่อเราดึงคนที่เป็นหัวกะทิของแต่ละสายอาชีพมาถกประเด็นกัน ในเรื่องของมวลมนุษยชาติ อนาคต รวมไปถึงสิ่งที่เราควรตื่นรู้กันได้แล้วว่า วันนี้ควรทำอะไรกัน - อะไรที่สมเหตุสมผล นั่นจึงเป็นสมมติฐานที่เรานำมาเป็นสิ่งที่ควรสอบทานกันมากขึ้น หากสิ่งใดไม่สมเหตุสมผล เราก็จะโยนลงไปในกล่องที่เป็นคำถามกันต่อไป - จุดเริ่มต้นของมนุษย์ทุกคน คือการสนทนากัน แน่นอนว่าจุดนี้ก็ย่อมเป็นจุดที่ทุกคนจะเข้าใจกันมากยิ่งขึ้น เริ่มต้นที่จะตั้งคำถาม แล้วก็หาคำตอบ สิ่งนี้จะเป็นการเปลี่ยนแปลงไปยังอนาคต

มีคนมาปรึกษาว่า ช่วยตอบหน่อยค่ะ ว่าเราผิดไหม แฟนเราตอนเขามีเงิน เขาดูนิสัยดี ดูโอเคคุยง่าย ไม่ทำตัวมีปัญหา (ส่วนตัวเราไม่เคยขอเงินเขานะ และเขาก็ไม่ให้ด้วย) แต่พอไม่มีเงิน ลำบากมาทำไมถึงทำตัวแย่ลงมาก ไม่สนใจอะไร ไม่เอาอะไร แถมกินเหล้าอีก เราเลยเลือกที่จะไม่อยู่กับเขา เราผิดไหม เขาบอกว่าเขาหมดประโยชน์ เราเลยทิ้งเขา แต่ตัวเรากลับคิดว่า ทำไมเขาไม่ย้อนมองมาที่ตัวเองก่อนว่าตัวเองดีไหม ไม่ใช่เราทิ้งเพราะว่าเขาไม่มีประโยชน์ และอีกความสงสัยคือ ทำไมเวลาคนเรามีเงินถึงทำตัวดีขึ้น แต่พอไม่มีเงินถึงทำตัวแย่ลงคะ - การที่เราให้ค่ากับอะไร สิ่งนั้นมักจะเป็นตัวกำหนดชีวิตมวลรวมของเรามากที่สุด นั่นหมายความว่าเงินคือสิ่งที่สำคัญที่สุด - บางคนก็ให้ค่ากับสิ่งนอกกาย บางคนก็ให้ค่ากับสิ่งภายใน ปัจเจกชนจะให้ค่ากับอะไรขึ้นอยู่กับสิ่งใดคือตัวจุดชนวนของชีวิต - คนส่วนใหญ่ใช้ชีวิตตามสภาวะที่เปลี่ยนแปลงไปตามเหตุปัจจัย คนส่วนน้อยเท่านั้นรู้ทันจิตใจของตนและรับรู้ว่าสิ่งภายนอกเป็นเพียงคลื่นกระทบฝั่ง - ผู้ที่ฝึกจิตใจอย่างดีแล้วเท่านั้น ที่จะสามารถยืนระยะได้ในทุก ๆ สภาวการณ์ หากใครที่ยังไม่เคยฝึกจิตฝึกใจนั้น เขาเหล่านั้นก็คงจะถูกกระเพื่อมไปตามสิ่งแวดล้อมอยู่ดี - บุคคลที่ได้สิ่งล้ำค่า นั่นคือบุคคลที่ได้สิ่งที่ยั่งยืนมั่นคง หากเรายึดเอาสิ่งที่แปรปรวนมาเป็นสรณะ เราจะไม่สามารถหาความสุขในชีวิตได้เลย จงเอาสิ่งที่ดีเป็นจุดยืนของชีวิต

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เวลานั้นจะถูกทวีคูณมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามสิ่งที่คุณเสพ หากคุณกำลังสร้างนิสัยที่ดี มันจะมาเป็นมิตรคุณในอนาคต แต่ถ้าคุณกำลังสร้างนิสัยที่ไม่ดี มันจะมาเป็นศัตรูคุณในอนาคต" - สิ่งใดที่เรากำลังให้ค่ากับมัน สิ่งนั้นจะย้อนคืนกลับมาตอบแทนเราเสมอ เราจงเลือกให้ได้ว่าควรให้ค่ากับสิ่งใด - ไม่มีอะไรที่เราทำแล้วสูญเปล่า ทุกการกระทำกำลังกำหนดอนาคตของเราอย่างหาที่สุดมิได้ อย่าประมาทกับคำว่าแค่นี้เอง - เมื่อเราดูถูกสิ่งที่เรากระทำไปในกิจวัตรประจำวัน นั่นหมายความว่าเรากำลังดูถูกธรรมะ เพราะความเป็นจริงมันกำลังสร้างโดยที่เราไม่รู้ตัว - มีสติในชีวิตประจำวัน สังเกตการกระทำของตัวเองอยู่เนือง ๆ พยายามสอบทานตัวเองว่า วันนี้เรากำลังสร้างนิสัยที่ดีหรือไม่ดีอยู่กันแน่ - ทั้งนี้ หากเราไม่รู้ชัดว่าอะไรเป็นเหตุนำไปเพื่ออนาคตที่ดีขึ้น จงหมั่นศึกษาเล่าเรียน หาข้อมูลจากแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ สิ่งนี้จะช่วยกรอบการกระทำเราได้มากขึ้น

หนังสือ Forgetting: The Benefits of Not Remembering ของ Scott A. Small - สมองถูกสร้างมาเพื่อให้จดจำ แต่หากเราจดจำทุกเรื่องในชีวิต เราจะไม่สามารถทำอะไรกับชีวิตได้เลยเพราะข้อมูลมีดีมีเสียเสมอ - หากการลืมบางสิ่งเพื่อการจดจำสิ่งที่สำคัญกว่า มันก็คือหน้าที่ของการลืมเช่นกัน เราจึงจำเป็นต้องลืมบ้าง มันเป็นสิ่งที่ดีเหมือนกัน - ประโยชน์ของการขี้ลืมคือ เราจะฝึกสมองมากยิ่งขึ้น แต่ภาวะสมองเสื่อมนั้นมีโอกาสเกิดจากการที่เราไม่ยอมลืมอะไรเลย การปล่อยวางอาจจำเป็น - พื้นที่ของความทรงจำ จะแปรผันตรงกันกับพื้นที่ของการลืม หากเราลืมมากเราก็มีโอกาสจำได้มากเช่นกัน สมองจะทำหน้าที่เลือกสรรตามสิ่งที่จิตใจนั้นเรียกร้อง - ทั้งนี้ ภาวะสมองเสื่อมเป็นสิ่งที่ผู้สูงวัยเกือบทุกคนประสบพบเจอ แน่นอนว่าการหลงลืมจึงเป็นเรื่องธรรมชาติ อย่าไปดึงดันกับการลืม เพราะการลืมคือหน้าที่ของสมองเช่นกัน

มีคนมาปรึกษาว่า มันมีด้วยเหรอคะ คนที่ทนอยู่ด้วยกันทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รักและไม่มีความสุข - มีคนที่ทนอยู่ และอยู่ทน คนเราไม่ได้มีความสุขในทุกบริบทของชีวิต นี่คือชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย - เมื่อเรารับรู้ว่าความสุขไม่ได้เป็นของทั่วไป เราจะตระหนักได้ว่า ถ้าวันนี้เรายังมีความสุขแปลว่าเราอย่าหลงระเริงในความสุขมากนัก - การเรียนรู้ได้เริ่มต้นขึ้นเมื่อเราได้ยอมรับความเป็นจริงอยู่สิ่งหนึ่งว่า เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงข้อเท็จจริงของโลกใบนี้ได้ เราเป็นเพียงผู้สังเกตการณ์ - มีคนที่สร้างครอบครัวหลายครอบครัวที่พบว่า สิ่งที่คาดหวังกับสิ่งที่เป็นจริงนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เราจึงไม่สามารถทำอะไรได้นอกเสียจากยอมรับและอยู่กับมัน - ทั้งนี้ ชีวิตคือการเรียนรู้อย่างไม่จบสิ้น เราเป็นเพียงแค่คนหนึ่งคนบนโลกที่ต้องประสบพบเจอเรื่องราวต่าง ๆ ที่ไม่สามารถควบคุมอะไรได้ ลองมีความสุขตามทรัพยากรที่มี

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "สุขภาพใจที่ดีของมนุษย์ทุกคน คือ 1. ยอมรับและเรียนรู้จากความผิดพลาด 2. ปล่อยวางความคับข้องใจและอดีตที่ผิดพลาด 3. บอกว่า 'ไม่' เมื่อมันจำเป็น รวมถึงยืนหยัดเพื่อผู้อื่น 4. อย่าปล่อยตัวเองจมอยู่กับคนที่ไม่เอาไหนและชอบดราม่า และ 5. จงเป็นคนที่ยินดีกับความสำเร็จของผู้อื่นอย่างใจจริง" - เมื่อการใช้ชีวิตเป็นสิ่งที่เราต้องเล่นแร่แปรธาตุกันอยู่ตลอดเวลา ถ้าเราอยากที่จะมีความสุขจงอยากที่จะปรับตัวตามด้วย - หากการปฏิเสธจะสามารถช่วยให้เรามองอะไรออกมากขึ้น ไม่ใช่เป็นสิ่งที่ไม่ดีแต่อย่างใด เราจึงต้องเลือกที่จะตอบว่าไม่เมื่อจำเป็น - ผู้คนมากมายกำลังคิดว่าสิ่งที่เลือกคบเพื่อน อาจจะไม่ได้สำคัญขนาดนั้น แต่ในความเป็นจริงแล้วมีความสำคัญอย่างยิ่งต่ออนาคต - จุดเปลี่ยนของชีวิตอยู่ที่ตัวเองทั้งหมด หาใช่ผู้คนอื่นมากำหนดให้เราไม่ การจะมีสุขภาพใจที่ดี ก็เนื่องมาด้วยความคิดในแต่ละวัน - ไม่มีคำว่าผิดหรือถูกบนโลกใบนี้ มีแต่เราทำสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้น ไม่มีอะไรที่ควรค่าแก่การกระทำไปมากกว่าตัวผู้กระทำสิ่งนั้นด้วยตัวเราเอง

หนังสือ Retire Early With Real Estate: How Smart Investing Can Help You Escape the 9-5 Grind and Do More of What Matters ของ Chad Carson - การที่เราจะมีอิสรภาพทางการเงินได้นั้น เราจำเป็นจะต้องเรียนรู้จักตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก ต่อมาเราต้องรู้ว่าสินทรัพย์ไหนที่สามารถสร้างกระแสเงินสดได้ - หากว่าเราไม่สามารถรู้จักสินทรัพย์ที่มีอยู่ในท้องตลาดได้ เราก็จะไม่สามารถค้นพบกับสิ่งที่เหมาะสมกับเรามากที่สุด หน้าที่เราคือเสาะแสวงหาสินทรัพย์นั้น - ไม่มีอะไรเป็นกฎตายตัวของการลงทุน การเกษียณก่อนกำหนดเป็นสิ่งที่ทุกคนคาดหวังเอาไว้ แต่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะสามารถทำได้กันทุกคน - การวางแผนลงทุนในอสังหาริมทรัพย์ จะต้องดูสภาพคล่องของตัวเองเป็นสำคัญ และแน่นอนว่าการทำงบการเงินก่อนจึงจำเป็นอย่างยิ่ง เพราะเราจะพบเจอปัญหาในอนาคตได้ - ทั้งนี้ รายได้จากค่าเช่าจะเกิดขึ้น ถ้าเราสามารถมองความต้องการของแต่ละพื้นที่เป็น ใช้เวลาส่วนหนึ่งเจาะลึกย่านที่เราจะเข้าไปลงทุน และอย่าลืมว่าเราต้องดูสภาพคล่องของตัวเองเป็นหลักเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า เราคบกับแฟนคนปัจจุบันมาได้ 6 เดือน เรามีลูกติด 1 คน เราทะเลาะกันบ่อยมาก ๆ พยายามปรับตัวหลายครั้งก็ยังจบแบบเดิม เราพยายามเป็นฝ่ายยอมเขามาตลอด จนเรารู้สึกว่าเขาไม่ค่อยเข้าหาลูกเราเลย เขาไม่ค่อยรักลูกเราเลยค่ะ เขาไม่ค่อยเล่นไม่ค่อยเข้าหา แต่ลูกเราก็ดูอยากเล่นด้วย แต่เขาก็เฉย ๆ เราตัดสินใจจะเลิกครั้งแรก เขาขู่จะฆ่าตัวตายแล้วหายไป เรากลัวมาก กลัวว่าเราเป็นสาเหตุให้เขาตาย เลยยอมกลับไปง้อ พอกลับมาก็ทะเลาะกันเหมือนเดิม บางครั้งเราสนใจลูกก็หาว่าเราไม่สนใจเขา ทะเลาะกันเขาก็พยายามฆ่าตัวตายต่อหน้าเรา แต่เราห้ามเขาไว้ทัน เราอยากเลิกกับเขาค่ะ อยากเลิกจริง ๆ ต้องทำยังไงดีคะ เขาพยายามฆ่าตัวตายตลอด เรากลัวไม่รู้จะแก้ปัญหานี้ยังไงดี พอมีวิธีไหนบ้างคะ - เมื่อการที่เราเป็นแม่หม้ายมีลูกติด นั่นหมายความว่าเราจะต้องมีความรับผิดชอบเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งชีวิตนั่นคือลูกของเรา - แต่แล้วก็เป็นการยากมากที่พ่อใหม่ของเด็กจะรักเด็กแบบที่เป็นลูกของเขา และความเป็นจริงก็คือเราทุกคนล้วนต้องการเป็นที่ยอมรับด้วยกันทั้งหมด - เราไม่สามารถไปกำหนดได้เลยว่า จะให้ใครรักลูกเราหรือคอยดูแลลูกเรา หน้าที่เราคือสังเกตว่าคนแบบไหนควรที่จะใช้ชีวิตคู่ร่วมด้วย - บางครั้งการแบ่งเวลาก็อาจจะไม่เคยเพียงพอสำหรับบางคน แน่นอนว่าตอนนี้เราต้องโฟกัสไปที่ตัวเด็ก แล้วมันคือคำถามว่าเราจะมีเวลามากพอให้กับแฟนและลูกไหม - ทั้งนี้ การมีแฟนเป็นโรคซึมเศร้าและมีผลกระทบไปถึงชีวิตมวลรวมของเรา มันคือสัญญาณอันตรายที่เราต้องรับรู้ว่า การยื้อเวลาต่อไปอาจจะไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "มันไม่ใช่ว่าขาดความรักซึ่งกันและกัน แต่เป็นการขาดความเป็นกัลยาณมิตรซึ่งกันและกันเสียมากกว่า คู่แต่งงานหลายคู่จึงประสบความทุกข์" - คู่รักหลายคู่คิดเอาเองว่า ความรักนั้นจะมั่นคงยั่งยืนตลอดไป แต่หารู้ไม่ว่าในความเป็นจริงแล้วความสัมพันธ์ระยะยาวจะต้องประกอบไปด้วยความเป็นมิตรด้วย - หากเราไม่มีความเป็นเพื่อนในความสัมพันธ์ของคู่รัก เราจะขาดการคบหากันไปในระยะยาว ความเป็นเพื่อนจะต้องมาแทนที่ความผูกพันอยู่เสมอ - การที่เราหวังดีซึ่งกันและกัน ไม่จำเป็นจะต้องทำดีให้กันทุกวันทุกคืน แต่เป็นการที่เราคอยนึกถึงคนที่เรารักอยู่เสมอว่า เขาเป็นอย่างไรบ้าง สบายดีไหม - กัลยาณมิตรเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการเดินทางครั้งใหม่เท่านั้นเอง เพราะว่าปัจจัยที่สำคัญสุดก็คือตัวของทุกฝ่าย การพอใจและรับนิสัยกันได้จะทำให้เข้าใจกันมากกว่าสิ่งอื่นใด - ทั้งนี้ คู่รักเป็นเพียงบริบทเริ่มต้นของความสัมพันธ์แบบเชิงชู้สาว แน่นอนว่าความรักจะจืดจางลงไปตามกาลเวลา ไม่มีอะไรคงที่ไปตลอด จงน้อมรับการเปลี่ยนแปลง และแปรเปลี่ยนเป็นสิ่งที่มั่นคงกว่า

หนังสือ Spiritual Leadership ของ J. Oswald Sanders - หากเราต้องการจะเป็นผู้นำทางด้านจิตวิญญาณ เราจะต้องรู้จักตัวเองอย่างละเอียดถี่ถ้วน - เมื่อนักบุญกลายมาเป็นผู้นำทางด้านจิตวิญญาณ เราจะตระหนักได้อย่างหนึ่งว่า เราจะต้องเดินไปทางไหน - ทิศทางสำคัญกว่าความเร็วเสมอ การที่เรารู้ชัดแล้วว่าเราต้องการอะไรในชีวิต สำคัญเหนือสิ่งอื่นใดบนโลกใบนี้ - สิ่งที่ล้ำค่ามากที่สุด คือจิตวิญญาณที่เปี่ยมไปด้วยการเติมเต็ม เพราะจิตใจนั้นจะพร้อมมอบสิ่งดี ๆ ให้กับผู้คนมากมาย - ทั้งนี้ หากเราไม่ใช่ศาสนาคริสต์ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะปิดกั้นศาสนานี้ เพียงแต่เราลองฟังดู การเริ่มต้นเปิดใจเรียนรู้อะไรใหม่ ๆ ย่อมดีเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็ก ม.ปลาย คนหนึ่งที่แบบ ไม่มีชีวิตแบบ ม.ปลาย เหมือนเพื่อนคนอื่น ๆ เลย เราเห็นเพื่อนคนอื่น ๆ เขามีกลุ่มเพื่อนกันร้องเพลง คุยเล่นกัน เราอยู่เป็นเด็กเก่าที่ทุกคนต่างย้ายมาใหม่กันหมดเลย เรารู้สึกด้วยว่าเพื่อน ๆ เขาไม่อยากคุยกับเรา เราค่อนข้างจะเข้าไปทักทายทุกคนตลอด บางคนก็เมินเรา เราก็ท้อมากเลย มันไม่ไหวเลยการเรียนก็ไม่ค่อยโอเค เราไม่รู้ว่าที่เขาไม่คุยกับเรา มันเป็นเพราะรูปลักษณ์เราด้วยรึเปล่า เราเป็นคนอ้วน เราเห็นเพื่อนในห้องที่หน้าตาดี นั่งเฉย ๆ ก็มีเพื่อน ไม่ได้ทำอะไรก็มีคนมาทักทาย ทำอะไรทุกคนก็ให้ความสนใจไปหมด เราอะเหมือนพวกที่ไม่มีใครเอา ไม่มีใครคุยด้วย เหมือนทุกคนไม่ชอบเราด้วย เราเหนื่อยแล้วไม่อยากไปโรงเรียนมาก ๆ คนอื่น ๆ เขามีชีวิตที่ดีกันทุกคนเลย - การที่เราไม่มีคนคุยด้วย หรือไม่มีเพื่อนก็อาจจะมีตัวแปรหลายอย่าง แต่ที่สำคัญที่สุดคือ นิสัยเราเป็นอย่างไรมากกว่า - หน้าตามีส่วนสำคัญ แต่ไม่ใช่สำคัญที่สุด แน่นอนว่าคนหน้าตาดีย่อมเป็นที่จับจ้องของผู้คน แต่ข้อเสียคือนิสัยคนหน้าตาดีจะไม่ค่อยดีเหมือนหน้าตา - หากเรารู้แต้มต่อของตัวเรา จงสร้างนิสัยของความเป็นเพื่อนที่ดีให้มากที่สุด ไม่ต้องกังวลว่าใครจะคบกับเราไหม ขอแค่เพียงโฟกัสกับหน้าที่ในวัยเรียนก็พอแล้ว - สิ่งที่ยากที่สุดในวัยนี้คือเรื่องเพื่อน การไม่มีเพื่อนในวัยนี้ก็จะส่งผลทำให้เราไม่อยากไปโรงเรียน แต่ชีวิตย่อมมีสองด้านเสมอ มีทั้งสุขและทุกข์สลับกันไปเรื่อย ๆ ไม่มีวันจบสิ้น - ทั้งนี้ หากเรายังคิดอยู่เสมอว่า ทุกคนเขามีชีวิตที่ดีกันทุกคนยกเว้นเรา มันจะทำให้เรามีโอกาสมองโลกในแง่ร้ายมากกว่ามองโลกในแง่ของความเป็นจริง เพราะความเป็นจริงเรายังไม่ทันรับรู้เลย

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คนที่เป็นผู้เชี่ยวชาญในสายอาชีพหนึ่ง เขาเพียงแค่รู้วิธีการทำสิ่งหนึ่งที่เป็นพื้นฐาน อย่างดีเยี่ยมและอย่างต่อเนื่อง ผ่านห้วงเวลาอันยาวนานสักระยะหนึ่ง" - คำว่าเชี่ยวชาญไม่ได้หมายความว่าเราทำอะไรที่ พิเศษ แปลก หรือแตกต่าง เพียงแต่ความเชี่ยวชาญคือการทำสิ่งที่เป็นจุดเริ่มต้นอย่างต่อเนื่อง - มีผู้คนมากมายที่คิดว่าความเชี่ยวชาญจะต้องเก่งอะไรเป็นพิเศษ รวมไปถึงพรสวรรค์ก็คือสิ่งที่คนนั้นจะสามารถทำอย่างเชี่ยวชาญได้ แต่ความเป็นจริงนั้นหาเป็นเช่นนั้นไม่ - พรสวรรค์จึงไม่มีอยู่จริง มีเพียงแต่พรแสวง หรือการการกระทำของเราในทุก ๆ วันที่ไม่ยอมลดละเลิกในสิ่ง ๆ นั้น เมื่อเราทำมันทุกวัน วันหนึ่งมันจะกลายเป็นความเชี่ยวชาญต่อไป - การทำต่อเนื่องและการทำซ้ำไปในจุด ๆ หนึ่ง สิ่งนี้จะก่อเกิดพลังงานที่ถูกสะสมอย่างยิ่งยวด มันเหมือนเป็นกำลังที่มหาศาลอัดแน่นอยู่ที่จุด ๆ เดียว มันจึงกลายเป็นพลังมหาศาลสืบไป - ทั้งนี้ เคล็ดลับจึงไม่มีอยู่จริง หากใครบอกว่ามีเคล็ดลับไปสู่ความสำเร็จใด ๆ ก็ตามแต่ เคล็ดลับนั้นย่อมเป็นความรู้ดั้งเดิมหรือความรู้พื้นฐานอยู่แล้วโดยธรรมชาติ เพราะทุกสิ่งอยู่ที่จุดเริ่มต้นเสมอ

หนังสือ Technical Analysis of Stock Trends ของ Robert D. Edwards, John Magee and W.H.C. Bassetti - การดูกราฟจะเป็นทักษะที่จำเป็นต่อไปในยุคสมัยนี้ เพราะมีผู้คนมากมายกำลังศึกษาและเรียนรู้วิชาการเทรดมากยิ่งขึ้น - ทุกหนังสือมีความคล้ายคลึงกัน แต่หน้าที่เราคือสังเกตให้ได้มากที่สุด แล้วเรียนรู้ว่าทุกอย่างมันมีจุดเบี่ยงเบนกันทั้งนั้น - เราถนัดแนวไหน ต้องเลือกสายให้ชัดเจนเหมือนว่าเราต้องเลือกครูผู้สอนในวิชาต่าง ๆ เสมอ อย่าคิดว่าเรียนกับใครก็ได้ - ความเก่าแก่ของหนังสือ บ่งบอกถึงความขลังของวิชานั้น ๆ ซึ่งหน้าที่เราคือดูสัญญาณต่าง ๆ และรูปแบบให้มากที่สุดเท่าที่มากได้ - ทั้งนี้ การเทรดมีความเสี่ยงมากมาย การบริหารความเสี่ยงคือการรู้จักตัวเองว่า เราต้องการอะไรบ้างในชีวิต สิ่งนี้สำคัญที่สุด

มีคนมาปรึกษาว่า พอดีเพิ่งลาออกจากงานที่เดิม เพราะงานเดิมไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อนและเหนื่อยมาก แล้วเริ่มต้นงานที่ใหม่ไปได้ 10 วัน แต่คนที่อยู่มาก่อนเริ่มบ่น ๆ เรื่องอยากลาออกแล้ว ผมรู้สึกใจแป้วมาก ตรงที่แบบเราเพิ่งลาออกมา เพราะหวังว่าที่ใหม่จะดีกว่า ผมควรทำอย่างไรดีครับ ตอนนี้รู้สึกเคว้งมาก ๆ เลย - ปัญหาเรื่องงานเป็นปัญหาที่เราต้องประสบพบเจอตลอดทั้งชีวิต บางคนก็มีโอกาสทางการทำงานที่ดี เขาเลยเจอปัญหาน้อย - หากว่าเราจิตตกง่ายก็จำเป็นจะต้องยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น อย่าปล่อยให้จิตจมลงไปเยอะเกิน ไม่งั้นมันจะทำให้เราไม่สามารถต่อสู้กับการทำงานได้เลย - การทำงานชื่อก็บอกอยู่แล้วว่ามันคือ สิ่งที่เราต้องรับผิดชอบ หากเรารับผิดชอบได้ดีอยู่แล้ว ก็แค่ทำมันอย่างต่อเนื่อง ไม่ต้องกลัวว่าอะไรจะทำให้เราแย่ลง - ทุกที่ทำงานก็ล้วนแต่มีปัญหาที่แตกต่างกัน การคาดหวังว่าที่ทำงานใหม่จะเจอปัญหาน้อยลง หรือในรูปแบบที่เรารับได้เท่านั้น มิใช่ฐานะที่พึงจะทำได้เลย - ทั้งนี้ การตั้งสติก่อนสมัครงานจึงจำเป็น ลองทบทวนดูว่าเราต้องการอะไรจากการทำงานในครั้งนี้ โฟกัสในแผนที่เราวางไว้เท่านั้น อย่าวอกแวกไปคิดถึงเรื่องอื่นมาก

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การที่เราเป็นส่วนหนึ่งที่ดีสำหรับคนหนึ่ง เราก็ย่อมเป็นส่วนที่แย่สำหรับอีกคนหนึ่งได้เช่นกัน" - มุมมองสำคัญที่สุด การที่เราจะบอกว่าเราเป็นส่วนที่ดีสำหรับคนทุกคนนั้น จึงไม่ใช่ฐานะที่เป็นไปได้เลย - บางคนมาทำให้เราเติมเต็มมากขึ้น บางคนมาทำให้เราลดทอนคุณค่าในตัวเอง และเราไม่สามารถชี้ชัดได้เลยว่า เราจะไปอยู่จุดไหนของอีกคนหนึ่ง - จุดที่ดีที่สุดในชีวิตนั่นก็คือการที่เราสามารถช่วยคนอื่นแก้ปัญหาในชีวิตของเขาเหล่านั้นได้ มันไม่ใช่เป็นการที่เราจะไปบอกว่า เราจะทำให้คนหนึ่งดีขึ้นโดยไม่ทำอะไรเลย - หลักการของการใช้ชีวิตที่ดี คือการใช้ชีวิตให้มีคุณค่าต่อตนเองและผู้อื่น แล้วการจะมีคุณค่าได้นั้นเราก็ต้องเป็นคนที่เห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำก่อนเสมอ - ทั้งนี้ เรามักจะเป็นผู้ร้ายในสายตาคนที่ไม่ชอบเราเสมอมา และเราก็มักจะเป็นพระเอกในสายตาคนที่ชอบเราเช่นกัน เราทุกคนล้วนมีบทบาทที่ผิดแผกจากกันแล้วแต่ว่าเขามองเรายังไง

หนังสือ Under a White Sky: The Nature of the Future ของ Elizabeth Kolbert - ปัญหาวิกฤตของสภาพแวดล้อมจะเป็นสิ่งหนึ่งที่เราทุกคนจะต้องอยู่ร่วมกับมัน และเราจะอยู่ร่วมกับมันอย่างไรไม่ให้มันทรุดหนักกว่าเดิม - เมื่อก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์กำลังทำจุดสูงสุดในทุก ๆ ปี เพราะมีอุตสาหกรรมมากมายระดมสรรพกำลัง ทำให้เศรษฐกิจนั้นขับเคลื่อนแต่ก็ฝากทิ้งบางสิ่งไว้แทน - ถ้าเราต้องการให้โลกเปลี่ยนแปลง เราต้องเริ่มเปลี่ยนเปลี่ยนในทุกระดับชั้น เราเพิกเฉยการกระทำของเราได้ แต่เราจะเพิกเฉยผลมวลรวมของการกระทำเราไปไม่ได้เลย - ไฟไหม้ป่าลุกลามมากขึ้นในทุก ๆ ปี ก่อให้เกิดเมฆหมอกที่ขาวปกคลุมชั้นบรรยากาศ จึงกลายมาเป็นจุดที่เราต้องคำนึงมากที่สุด นั่นก็คืออากาศบริสุทธิ์ที่หาได้ยากมากขึ้น - การต่อสู้นี้จะยังเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น นักวิทยาศาสตร์ นักธรณีวิทยา และนักวารสารศาสตร์ ก็จึงเป็นหัวหอกในการเป็นผู้นำทางด้านจิตวิญญาณในเรื่องของธรรมชาติสืบไป

มีคนมาปรึกษาว่า ผมกับแฟนคบกันมา 4 ปี ช่วงปีแรก ๆ เรื่องอย่างว่าก็ปกติดี แต่พอหลัง ๆ มา ผมอยากมีอะไรกับแฟน แต่แฟนผมปฏิเสธทุกครั้ง บอกว่าวันนี้เหนื่อย วันนี้ไม่มีอารมณ์ แต่ถ้าอยากมีก็ให้ทำเอง คืออยากสอบถามว่าอาการแบบนี้ เป็นเรื่องปกติไหมครับ แฟนผมอายุ 30 ปีครับ - ปัญหาเรื่องชีวิตคู่มักมีหลายแง่มุม แล้วแง่มุมเรื่องเซ็กส์ก็เป็นเรื่องสำคัญไม่แพ้กว่าเรื่องอื่น ๆ เราอาจจะต้องเริ่มตั้งต้นด้วยการเปิดใจกว้าง - แรก ๆ อะไรก็มักจะดีเสมอ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นแบบนี้อยู่ร่ำไป แต่เราก็ต้องค่อย ๆ สังเกตแฟนเราต่อเนื่องเรื่อย ๆ ว่า สิ่งที่เปลี่ยนไปเป็นเพราะอะไรกันแน่ - ผู้หญิงและผู้ชายสามารถเปลี่ยนแปลงไปได้หมด ซึ่งเราก็ต้องตั้งคำถามให้ถูกว่า มันอาจจะเป็นเพราะเราเองรึเปล่าที่ทำให้แฟนเราเปลี่ยนไป อย่าเพิ่งตั้งคำถามกับแฟนเลย - เรื่องเซ็กส์ก็จำเป็นจะต้องค่อย ๆ ปรับไปเรื่อย ๆ มันไม่มีผิดถูกในชีวิตคู่ เพียงแต่เรื่องนี้ก็ต้องเสมอกัน หากมากไปน้อยไปก็ทำลายความสัมพันธ์ในระยะยาวได้ทั้งนั้น - ทั้งนี้ หากลองคุยแล้ว และตกลงอะไรกันแล้ว มันยังไม่มีอะไรดีขึ้นอาจจะต้องไปปรึกษาหมอจิตวิทยาความสัมพันธ์มากยิ่งขึ้น เพื่อให้ปรับทัศนคติในเรื่องนี้ ถ้าเราทั้งคู่ยังอยากใช้ชีวิตร่วมกันต่อไป

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การที่เราเคยมีประสบการณ์เหล่านี้ เช่น ดูเป็นคนโง่ รู้สึกไม่ปลอดภัยทางเพศ ภาวะพึ่งพาผู้คน การขาดความมั่นใจในตัวเอง และมีความวิตกกังวลและซึมเศร้าเป็นช่วง ๆ ถ้าเราเคยเป็นทั้งหมดที่กล่าวมานี้ คุณเป็นคนที่ปกติที่สุดในการเป็นมนุษย์คนหนึ่ง คุณอาจจะรู้สึกไม่ชอบใจสิ่งเหล่านี้ แต่มันจะดีขึ้นตามลำดับ" - เราเป็นมนุษย์ที่สามารถพบเจอปัญหาได้ทุกรูปแบบ ไม่ต้องกังวลไปว่าเราจะรู้สึกอะไรบ้างในแต่ละวัน ขอแค่เราชัดเจนกับปัญหาก็พอ - เมื่อเราเจอปัญหาหน้าที่เราคือ หาต้นตอของปัญหานั้น ๆ แล้วก็ค่อย ๆ แก้ไขปัญหานั้นอย่างถูกวิธี วันหนึ่งปัญหานี้จะคลี่คลายลงไป - ความรู้สึกที่ไม่ชอบใจเหล่านี้ เราทำได้แค่เพียงยอมรับให้ความรู้สึกนั้นเข้ามายังชีวิตของเราเท่านั้นเอง เราจึงจะน้อมรับได้ว่าทุกความรู้สึกมันเป็นปกติที่จะรู้สึก - เปิดใจรับรู้ถึงทุกปัญหาที่เข้ามา หากเรายิ่งปิดกั้นเราก็จะไม่สามารถเรียนรู้อะไรได้เลย ความรู้ย่อมมาในวันที่เราไม่พร้อมรับ แต่นั่นแหละเป็นจุดสำคัญของการเจริญสติ - ทั้งนี้ มนุษย์ทุกคนนั้นมีทุกข์ที่เกิดขึ้น ทุกข์ที่ตั้งอยู่ และทุกข์ที่ดับไปอยู่เสมอ เราเป็นเพียงคนธรรมดาที่ประสบทั้งความสุขและความทุกข์ ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เราจะทุกข์กับสิ่งที่เข้ามาแล้วจากไป

หนังสือ A Promised Land ของ Barack Obama - หนังสือเล่มนี้กำลังบ่งชี้ไปในจุดที่เรียกว่า ความสุขในฐานะการเป็นผู้นำประเทศคนหนึ่ง - การเปลี่ยนแปลงย่อมเกิดขึ้นได้ ถ้าเราต้องการที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่ง ๆ นั้น หากเราพยายามมากพอก็ไม่มีอะไรที่เราจะทำมันไม่ได้ - แต่แล้วความเป็นจริงของสิ่งที่เกิดขึ้น กับสิ่งที่คาดหวังไว้ก็แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เมื่อตัวเลขของเศรษฐกิจกำลังบ่งชี้ถึงปากท้องของประชาชนมวลรวม - การรับมือกับความขัดแย้งต่าง ๆ นานา และสิ่งที่สำคัญมากที่สุดก็คือความมั่นคงของประเทศที่ต้องมีการตัดสินใจหลาย ๆ ครั้งในวันเดียวกัน ซึ่งเราก็ต้องปรับตัวตามให้ได้ - ความสุขของการเป็นผู้นำประเทศ ไม่ใช่เพียงแค่เราเป็นคนที่มีอำนาจสูงที่สุด แต่มันหมายถึงเราก็ต้องย้อนกลับมาดูแลครอบครัวด้วย ถ้าเราดูแลครอบครัวเราดี ประเทศก็จะดีขึ้นตาม

มีคนมาปรึกษาว่า คบแฟนมาปีกว่า ทุกอย่างหารครึ่งหมดเลยค่ะ หลาย ๆ ครั้งน้อยใจนะ รายได้เขาก็ไม่ได้แย่ รายได้เราก็พอได้ แต่แทบทุกมื้อหรือคอนโดที่เช่าอยู่ รวมถึงค่าน้ำค่าไฟ และค่าน้ำมันทุกอย่าง หารครึ่งหมดเลย วันเกิดเขาก็ให้เค้กมา เพราะเราให้เขาก่อน ส่วนวันพิเศษไม่เคยมีของขวัญ วันธรรมดาก็เลิกคาดหวังไปแล้ว งานบ้านก็สลับกันทำ เรื่องเจ้าชู้ไม่มีเลย ปัญหาคือเราเคยคบคนที่ช่วยเรื่องเงินเรามาก ๆ แล้วมันทำให้เรารู้สึกดี เหมือนเขามีน้ำใจกับเรา เขาไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยกับเรา หรือทวงเงินเราเลย ตอนนี้รู้สึกว่าคิดถึงแฟนเก่ามาก ๆ ยังคงคิดถึงเขาทุกวัน แต่เราเลิกกับเขาไปนานแล้ว และคงไม่สามารถกลับมาคบกันได้อีก คำถามคือ 1. เราเห็นแก่ตัวไหม เราผิดไหมที่รู้สึกว่าเขาไม่ใช่คนพิเศษ 2. เราควรเดินออกจากความสัมพันธ์ในครั้งนี้ไหม และ 3. ผู้ชายหลาย ๆ คนเขาเป็นแบบนี้รึเปล่า - คนที่ไม่ค่อยให้ใครนั้นมีหลายประเภท แต่ถ้าจะแยกจริง ๆ ก็ต้องเริ่มจาก ประหยัด อดออม มัธยัสถ์ ตระหนี่ถี่เหนียว แล้วก็ขี้งก - ซึ่งการหารกันจริง ๆ มันเป็นเรื่องของความรู้สึก แต่ตามหลักแล้วมันก็ควรที่จะช่วยกันบ้างไม่มากก็น้อย ตามฐานะทางการเงินของแต่ละฝ่าย - จริง ๆ แล้วเพศหญิงหรือเพศชายสามารถทำหน้าที่เป็นผู้ให้ได้เสมอ ไม่จำกัดเพศ แต่ถ้าเรามองว่าผู้ชายต้องให้มากกว่า ก็จำเป็นจะต้องเจรจากับแฟนเราไปเลย - ไม่มีอะไรเห็นแก่ตัวในจุดที่เราต้องการ เพียงแต่เราจะเจอคน ๆ นั้นที่จะมาเติมเต็มความต้องการของเราได้ตลอดไหมเท่านั้นเอง และการเดินออกจากความสัมพันธ์ใด ความสัมพันธ์หนึ่งเราจะต้องรู้ชัดว่าอะไรคือเหตุผลนั้น - ทั้งนี้ ผู้ชายหลายคนไม่ได้เป็นคนที่ขี้เหนียวด้วยกันทุกคน บางคนเป็นคนโรแมนติก ก็อาจจะมาพร้อมกับการหยิบเงินง่าย ควักเงินออกจากกระเป๋าโดยไม่คิดอะไรมาก แต่แล้วการที่เรารู้จักประหยัดบ้างย่อมดีกว่าใจสปอร์ตตลอดเวลาเสมอ

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "หลังจากที่ชีวิตได้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างยิ่งยวด ขั้นแรกที่เราควรจัดระบบระเบียบให้กับนิสัยอย่างยั่งยืนนั่นคือ คิดในเรื่องของการมีลูก การศึกษาเล่าเรียนต่อ การเยียวยาบาดแผลและอื่น ๆ อีกมากมาย คุณจะจัดสรรเวลาเหล่านี้ได้อย่างไรตั้งแต่ตอนนี้ เมื่อไรที่คุณจะออกกำลังกาย และเมื่อไรที่คุณจะทำงาน จงควบคุมชีวิตประจำวัน แล้วผลลัพธ์จะตามมาเอง" - รักษาจุดยืนในสิ่งที่เราควรรักษา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการมีวินัย ความอดทน และความมุ่งมั่นที่จะไปถึงยังจุดหมาย อนาคตอยู่ที่ปัจจุบันนี้ - นิสัยที่ดี ไม่ใช่เราจะต้องเป็นคนดี แต่ให้รู้ว่าเมื่อไรที่เราควรปรับแผนการให้กระชับมากยิ่งขึ้น ไม่ปล่อยเวลาทิ้งไปกับสิ่งที่ไม่ก่อเกิดประโยชน์ - ทุกการตัดสินใจจะนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน เราจึงต้องคิดและหาคำตอบให้ได้ว่าช่วงที่สำคัญที่สุดในชีวิตคือช่วงไหนกันแน่ - กำหนดเวลาที่ชัดเจนให้มากที่สุดว่าเราต้องการทำอะไร เช่น ออกกำลังกาย เรียนหนังสือ หรือทำอะไรก็ได้ที่เราจะทำให้ชีวิตพัฒนามากยิ่งขึ้น - ทั้งนี้ หลักการพัฒนาตนเองไม่มีอะไรซับซ้อน เพียงแต่มันจะยากตรงที่เราจะรักษาความต่อเนื่องของการกระทำต่อไปได้นานแค่ไหน นี่คือกุญแจสำคัญ

หนังสือ เพาะหุ้นเป็นเห็นผลยั่งยืน ตอนมหัศจรรย์ผลตอบแทน ของ กวี ชูกิจเกษม - การค้นหาหุ้นคุณค่าสไตล์ของการลงทุนระยะยาว จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องให้ได้รับผลตอบแทนทบต้นที่สูงพอสมควร - การเลือกหุ้นเป็นศาสตร์ที่จำเป็นต้องใช้วินัยพอสมควร เราจึงไม่จำเป็นต้องเร่งรีบในการหาหุ้นต่อไปเรื่อย ๆ เราแค่ทำหน้าที่ต่อเนื่องไปก็พอ - เงินปันผลก็เป็นสิ่งหนึ่งที่เราต้องคำนวณว่าเราจะนำเงินปันผลนี้ไปใช้ต่อยอดในสิ่งใดได้บ้าง แล้วมันควรจะเป็นกี่เปอร์เซ็นต์ที่จะเพียงพอต่อการนำมาใช้ชีวิต - สูตรสำเร็จในการเลือกหุ้นจึงไม่มีอยู่จริง เราอย่าหาหนังสืออ่านเพียงเพื่อที่จะหาทางลัดไปสู่อิสรภาพทางการเงิน แต่เราจงอดทน และพยายามเพื่อที่จะนำไปต่อยอดให้จงได้ - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้ไม่ได้มาบอกให้เราซื้อหุ้นตาม หากเราประเมินหุ้นเป็น เราจะสามารถรู้ว่าอนาคตกลุ่มอุตสาหกรรมไหนจะมาแทนที่ และยังสามารถเติบโตต่อไปได้ยังอนาคตสืบไป

มีคนมาปรึกษาว่า แฟนเราเคยแต่งงานมา ปัจจุบันเขาหย่ากันแล้ว แต่แฟนเก่าเขาไม่ยอมย้ายออกจากที่อยู่ เราไม่สามารถไปหาแฟนที่ทำงานได้ มีแต่แฟนที่มาหาเราตลอด เราก็ถามแฟนตลอดว่า ทำไมเขาถึงไม่ย้ายออก แฟนเราก็บอกว่า รอเขาได้งานใหม่ก่อน เดี๋ยวเขาก็ย้ายออกเอง จนเราต้องยื่นคำขาด ว่าเราให้เวลาถึงสิงหาคมนะ ถ้ายังไม่ย้ายออก เราจะจัดการเอง ตอนนี้เราควรทำยังไงเหรอครับ เราทำถูกไหม - เมื่อปัญหาไม่ได้อยู่ที่เรา เราก็อาจจะไม่จำเป็นต้องเป็นคนลงมือด้วยตัวเอง เพียงแต่เราแค่เข้าใจว่าเรามีจุดยืนในแบบของเราก็พอ - คนที่สำคัญที่สุดจะได้อยู่รอดจากความสัมพันธ์นั้น ๆ บางทีเราอาจจะยังไม่ได้สำคัญในตอนนี้ ก็ลองให้เวลาแฟนเราไปดูก่อน แล้วสังเกตกันต่อไป - หากเราพูดและอธิบายในสิ่งที่เราต้องการไปทั้งหมดแล้ว เราก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไรไปมากกว่านี้ หากว่าแฟนเรายังตัดสินใจเลือกไม่ได้ ให้เราตัดสินใจด้วยตัวของเราเองดีกว่า - อย่าพยายามไปยัดเยียดความต้องการของเราให้ใคร เพราะถึงแม้ว่าเราจะเป็นแฟนเขา บางทีเราก็ยังไม่มีสิทธิ์ที่จะไปตัดสินใจเลือกว่าเขาควรจะเลือกทางไหน ให้เขาทบทวนตอนที่เราจากไปแล้วดีกว่า - ทั้งนี้ ถ้าเรามีกรอบเวลาที่ชัดเจนว่าจะต้องยื่นคำขาด สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ดีมาก เพราะมันจะช่วยให้เราชัดเจนว่าเราต้องการสิ่งนี้ มันคือจุดยืนที่เราตั้งใจไว้ ขอให้ทำตามแผนที่วางไว้ นั่นจึงเรียกว่าการรักตัวเองเป็น

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "สิ่งที่เล่าขานกันมานานนั่นก็คือ เด็กเล็ก ๆ นั้นเรียนรู้เร็วกว่าผู้ใหญ่ แต่ผมคิดว่ามันอาจจะไม่ได้แตกต่างกันโดยนัย ลองสังเกตเด็กทารก พวกเขาใช้เวลาทุก ๆ นาทีเพื่อที่จะเพิ่มขีดจำกัดในทักษะการเรียนรู้ต่าง ๆ และเขาหลับ 12 ชั่วโมงต่อคืน ถ้าผู้ใหญ่สามารถทำได้แบบนั้นพวกเขาก็ย่อมเป็นเครื่องจักรการเรียนรู้เช่นเดียวกัน" - หากเรายังคงรักษาสภาพการเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ รอบตัวไว้ได้ เราก็จะมีความสุขกับชีวิตได้มากยิ่งขึ้น เพราะทุกสิ่งคือประสบการณ์ - การนอนหลับของผู้ใหญ่นั้นลดน้อยลง แต่ที่เลวร้ายกว่านั้นคือภาวะของการนอนหลับยาก และการตื่นนอนง่าย บางคนตื่นนอนกลางดึกอย่างเป็นประจำ - การตื่นรู้ของการเรียนรู้นั้นสำคัญกว่าการที่เรารับรู้ว่า วันนี้เราได้ทำอะไรไปแล้วบ้าง เพราะถ้าเราไม่เปิดโสตประสาทการรับรู้ การตระหนักรู้ และตกผลึกในสิ่งนั้นก็จะยากยิ่งขึ้น - สิ่งที่ต้องเน้นย้ำตัวเองอยู่เสมอว่า การที่เราโตเป็นผู้ใหญ่คือการที่เราเจอเรื่องราวมามากมาย ความล้มเหลว เจ็บปวด และทุกข์ทรมาน จะไม่สามารถทำให้เราหยุดที่จะมีดวงตาแห่งความเป็นเด็กไปได้ - ทั้งนี้ การปรับตัวตามสภาวการณ์ เช่น ภัยพิบัติ หรือวิกฤตต่าง ๆ ที่เราไม่สามารถควบคุมได้ คือการที่เราต้องมองโลกอย่างเปิดกว้างว่า ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ การโดนความกลัวครอบงำจะนำไปซึ่งหายนะยิ่งกว่า

หนังสือ How to Fix a Broken Heart ของ Guy Winch - ภาวะของคนที่กำลังอกหัก ไม่ได้หมายถึงเราอกหักจากคนรักโดยส่วนเดียว แต่เราก็อกหักจากหลายสิ่งมาก เช่น สัตว์เลี้ยง เรื่องราว และต่อตนเอง - คุณไม่สามารถเยียวยาภาวะอกหักได้ในชั่วข้ามคืน และอย่าพยายามทำแบบนั้น มันรังแต่จะทำให้ปัญหานั้นลุกลามไปไกลมากยิ่งขึ้น จงโอบกอดตัวเองไว้ - ความเจ็บปวดของเราไม่ใช่เรื่องธรรมดา นั่นหมายความว่าทุกคนเจ็บปวดในระดับที่แตกต่างกัน ซึ่งมันขึ้นอยู่กับระดับความสุขที่เราได้รับตอนก่อนอกหักเสมอ - การพึงพอใจในตัวเอง และการรับรู้ว่าตัวเองสามารถที่จะเจ็บปวดจากการพลัดพราก สูญเสีย หรือแม้กระทั่งสิ่งใดสิ่งหนึ่งไม่เป็นไปอย่างที่ใจเรานึกคิด เราก็จะลดความเจ็บปวดลงได้ - มีสิ่งที่สวยงามรอเราอยู่เสมอ หากเราสังเกตกันสักหน่อยเราก็จะพบว่า ไม่มีอะไรแย่ไปกว่าการที่เราจมอยู่กับอดีต วันไหนพร้อมค่อยลุกขึ้นยืน และก้าวเดินต่อไป วันนี้พักกายพักใจบ้างก็ไม่เป็นไร

มีคนมาปรึกษาว่า เลิกกับแฟนคนแรกของชีวิต เดินออกมาทั้งที่ยังรักมากมาย ยังโหยหาและคิดถึง ส่องเฟซบุ๊กตลอด ทั้งที่รู้ว่าเขาไม่ได้เล่นโซเชียลมีเดียมากนัก ความรู้สึกตอนนี้คือ คิดไม่ออกเลยว่าจะมีใครที่เรากอดได้เต็มที่ไหม หรือรักสุดหัวใจ เป็นความรู้สึกปกติไหมที่จะรู้สึกแบบนี้ แล้วจะออกจากตรงจุดนี้ยังไงดี (เลิกมาได้ประมาณเดือนครึ่ง จากกันด้วยดี เห็นอยู่ว่าเขาก็ยังรักเรา แต่เราไปด้วยกันไม่ได้) - การจากลาเป็นเรื่องธรรมชาติของโลกใบนี้ จงแยกแยะระหว่างความเป็นธรรมดากับความไม่ธรรมดา เพราะเราจะได้มองโลกด้วยท่าทีเปิดกว้าง - มันมีทั้งเลิกด้วยดี และเลิกด้วยความไม่ดี ไม่ว่าจะเลิกแบบไหนทุกสิ่งล้วนเป็นความทรงจำไปยังอนาคตทั้งหมดทั้งสิ้น เราแค่เรียนรู้ว่าวันนี้เราไปกันไม่ได้ - วันนี้เรายังเพิ่งเลิกกับแฟน แน่นอนผลกระทบที่มันยังหนักหน่วงย่อมปรากฏเด่นชัดมากยิ่งขึ้น การกล้าเปิดใจกับคนใหม่อาจจะน้อยลงมาก แต่ขอให้ลองคุยกับตัวเองจริงจังดู - คนที่ดีหายาก แต่คนที่เรารักหายากมากกว่า เพราะว่าความสัมพันธ์ที่ดีต้องประกอบไปด้วยคนสองคนเสมอ หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่รัก ทุกอย่างก็จะไม่เรียกว่าความสัมพันธ์ที่ดี - ทั้งนี้ ไม่มีสูตรสำเร็จในการออกจากความรู้สึกแย่ ๆ ทางแก้ที่ง่ายที่สุดคือ ค้นหาตัวเองว่าต้องการอะไรในชีวิต หาที่พึ่งพิง เช่น เพื่อนและครอบครัว หรือหากิจกรรมจรรโลงใจทำในตอนนี้ไปก่อน

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "90% เป็นอย่างน้อยที่เรารับรู้ถึงปัญหาแล้วมันจะค่อย ๆ จางหายไปหลังจากที่เรานอนหลับฝันดี การมีสุขภาพการกินที่ดี และการออกไปเดินข้างนอกบ้านก็เช่นกัน" - บางปัญหาไม่มีทางแก้ไขในตอนนี้ เราก็แค่วางใจเป็นกลางแล้วก็ไม่ต้องใส่ใจว่าปัญหาจะคลี่คลายไปไหม - เราแค่ต้องเปิดใจรับฟังปัญหาสักหน่อยหนึ่ง แล้วก็เรียนรู้ว่าปัญหาทุกอย่างมันไม่ได้แก้โดยใช้วิธีการใดวิธีการหนึ่งเสมอไป - ลองปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตดู แล้วก็ลองปรับทัศนคติมวลรวมดูหน่อย มันก็จะสามารถทำให้ทุกอย่างดีขึ้นได้ทันตาเห็น - เราไม่สามารถจะไปกำหนดให้ปัญหามีอยู่หรือหายไปได้เลย เราทำได้แค่เพียงสังเกตว่าปัญหาที่เราเจอในแต่ละวันนั้น จะแก้ได้โดยวิถีทางใด - ชีวิตประจำวันมีส่วนสำคัญยิ่งต่อความเครียด ซึ่งความเครียดจะเป็นตัวทำลายสติเราในอนาคต เพราะเราจะมัวแต่พะวงในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องทั้งวันทั้งคืน

หนังสือ Richer, Wiser, Happier: How the World’s Greatest Investors Win in Markets and Life ของ William Green - เมื่อนักข่าวมาสู่การเป็นนักสัมภาษณ์ในเรื่องเกี่ยวกับความเป็นอยู่ของชีวิต แน่นอนว่าบทสนทนาทรงคุณค่าย่อมปรากฏเด่นชัดขึ้นมาทันตาเห็น - คนที่จับอะไรก็เป็นเงินเป็นทอง หรือคนที่เขามั่งคั่งมากมายมหาศาล มีของใช้หรือว่าสินทรัพย์นับไม่ถ้วน สิ่งเหล่านี้ประกอบไปด้วยอะไรบ้างถึงเป็นแบบนี้ได้ - ความร่ำรวยที่แท้จริงไม่ได้เกิดจากสิ่งที่เรามี แต่มันคือสิ่งที่เรามอบให้ ยิ่งเรามอบให้จิตใจเราจะร่ำรวยและมั่งคั่งอย่างยิ่ง เราจึงต้องสังเกตตัวเองกันในเรื่องนี้อยู่เป็นประจำ - เมื่อค่าเฉลี่ยกำลังมาบอกกับเราว่าข้อมูลที่เรามี มันจะส่งผลต่อการตัดสินใจไปยังอนาคตอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จงเก็บเกี่ยวข้อมูลที่มีประโยชน์ในการตัดสินใจอยู่เสมอ - เศรษฐีคือคนที่สามารถยืนหยัดต่อสู้ ท่ามกลางปัญหาต่าง ๆ นานา ได้อย่างชาญฉลาด ไม่ว่าจะเป็น โอกาส ความสามารถ และการเป็นผู้ให้ด้วยจิตวิญญาณ สิ่งเหล่านี้จำเป็นจะต้องนำมาใช้ด้วย

มีคนมาปรึกษาว่า ขอปรึกษาหน่อยค่ะ เราอายุ 20 ปี เรามีเพื่อนคนนึงที่สนิทกันมาก ๆ แต่เพื่อนคนนี้จะคอยสั่งคอยห้ามเราเกือบทุกอย่าง จนเราไม่เป็นตัวของตัวเอง เรารู้นะคะว่าเพื่อนหวังดีและเป็นห่วงเรา แต่บางทีมันก็มากเกินไปจริง ๆ ค่ะ พอเราทำอะไรไม่พอใจ เขาก็จะตัดเพื่อนอย่างเดียว เราก็ยังอยากคบกับเขาเป็นเพื่อนนะคะ แต่บางทีเจอแบบนี้บ่อย ๆ ก็อึดอัด เราควรพูดอย่างไรกับเขาดีคะ - เพื่อนนั้นมีหลายประเภท แต่คนที่เราจะอยู่ไปทั้งชีวิตนั่นก็คือคนที่เราจะสามารถดึงประโยชน์อะไรจากเพื่อนคนนั้นได้ - หากว่าเพื่อนไม่ได้ชอบเราขนาดนั้น เวลาเจอปัญหาอะไรเพื่อนจะมีคำพูดหลุดออกมาประมาณว่า อยากตัดเพื่อนกับเราอยู่เสมอ - ประเมินตัวเอง และสอบทานตัวเองอยู่เนือง ๆ อย่าไปกลัวว่าเราจะเป็นคนที่ไม่ดีพอ ทุกคนไม่ต้องดีมากมายที่จะมีเพื่อน ขอแค่เราดีขึ้นกว่าเมื่อวานนี้ก็เพียงพอแล้ว - ถ้าเรารู้ว่าความสัมพันธ์หนึ่งมันเริ่มเป็นพิษต่อความรู้สึก ความคิด และอนาคต เราควรจำเป็นจะต้องออกมาเองไม่ต้องไปเปลี่ยนแปลงอะไรเพื่อนอีก เพราะเพื่อนไม่ได้เปิดใจกับเรา - ทั้งนี้ การเลือกคบเพื่อนเป็นศาสตร์และศิลป์ที่ยากอยู่เหมือนกัน แต่มันก็ง่ายกว่าการที่เราจะใช้ชีวิตในระยะยาวอยู่มาก สังเกตว่าตัวเรารู้สึกยังไงกับเพื่อนคนนี้แล้วชั่งน้ำหนักว่ามันคุ้มไหมที่จะอยู่ต่อ

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณจะยังไม่ประสบความสำเร็จอย่างแท้จริง หากว่าผู้คนรอบข้างคุณยังไม่ได้มีความสุขจากความสำเร็จนั้นเลย" - จุดเริ่มต้นของชีวิต อยู่ตรงคำถามที่ว่าเราจะประสบความสำเร็จไปได้ยังไง เราจะยืนหยัดต่อสู้ไปเพื่อความสำเร็จไปเพราะอะไรกันแน่ - หากว่าผู้คนรอบข้างเราไม่ได้รับรู้ถึงความสุขในสิ่งที่เราประสบความสำเร็จ นั่นอาจจะหมายถึงว่าเราจะไม่สามารถประสบความสำเร็จได้เลย - อีกนัยหนึ่งนั่นคือ การที่เราจะสร้างคุณค่าของชีวิตได้นั้น ไม่ใช่เพียงเพื่อเรามีสิ่ง ๆ นั้นแต่เราจำเป็นจะต้องถอดความของสิ่ง ๆ นั้นให้เป็นความรู้สึกที่สามารถสัมผัสได้ - ไม่มีอะไรในชีวิตที่เราไม่สามารถเรียนรู้ได้ นอกเสียจากเรานั้นปิดกั้นการเรียนรู้นั้นด้วยตัวของเราเอง แสดงว่าความสำเร็จเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับชีวิตจริง ๆ ใช่ไหม - มีผู้คนมากมายในสังคมไม่ได้เอามาตรวัดของความสำเร็จในชีวิตเป็นตัวชี้วัด แต่เรานำสิ่งที่เรียกว่าเราอยากที่จะเป็นที่ยอมรับเป็นมาตรวัด นั่นจึงเป็นตัวปัญหาที่ใหญ่มากกว่าเยอะ

หนังสือ The Debt Trap: How Student Loans Became a National Catastrophe ของ Josh Mitchell - กับดักหนี้สินที่เรากำลังพบเจอนั้นมีอะไรบ้าง ส่วนใหญ่แล้วหนังสือเล่มนี้โฟกัสไปในจุดที่ว่าด้วยเรื่องของ หนี้การศึกษาเป็นหลัก - ชนชั้นทางด้านการศึกษา สะท้อนปัญหาภายในระบบอยู่สิ่งหนึ่งว่า เราไม่ได้ศึกษาเล่าเรียนกันเพราะหาความรู้ แต่มันเป็นการบังคับทางกฎหมาย - มีผู้คนมากมายที่ต้องการความรู้ทางด้านการศึกษา แต่เขาเหล่านั้นขาดกำลังทรัพย์ในการจุนเจือที่จะเข้าสถาบันการศึกษาชั้นนำของประเทศนั้น ๆ ได้อย่างสมบูรณ์ - ทำไมการเป็นหนี้ถึงค่อนข้างเป็นเรื่องปกติในยุคสมัยนี้ หากเราเจาะลึกไปในถึงขั้นรายได้ที่เราได้รับ เปรียบเทียบกับค่าใช้จ่ายที่เราเล่าเรียน เราจะพบว่าเหตุผลของระบบทุนนิยมคืออะไร - ทั้งนี้ การมีสินเชื่อเรื่องการศึกษาไม่ใช่เป็นเรื่องที่เลวร้ายขนาดนั้น เพียงแต่หน้าที่ของเด็กและผู้ปกครองที่ควรจะคำนึงมากที่สุด ก็คือภาระค่าใช้จ่ายในอนาคต พยายามหาสินเชื่อที่เป็นมิตรกับการเงินไว้ด้วยเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า ทำไมเพื่อนถึงต้องยืมเงินตลอด เราไม่ให้เพื่อนยืมเงิน นาน ๆ ทีจะให้ เพื่อนก็ชอบทักมาประจำขอเงินนิดหน่อย หรือหลักพันบาท เราก็มักจะปฏิเสธเพื่อนไปตลอด เราเป็นคนไม่ได้มีเงินเก็บเยอะ มีแค่พอหมุนของตัวเอง เวลาขายของหรืออะไร เพื่อนก็ไม่เคยที่จะอุดหนุนเลย เคยสนิทกับเพื่อนคนนี้แต่พักหลังก็ห่างกันไปเรื่อย ๆ เลยเป็นเพื่อนไม่สนิทกันไปแล้ว แต่ก็ยังทักมายืมเงินตลอดเหมือนเดิม จนเราก็รู้สึกเอะใจว่า เราดูรวยเหรอ ถึงยืมเงินตลอด พอเราไม่ให้ก็เริ่มมีคำพูดแบบดูเหน็บแนม เราจะแก้ปัญหานี้ยังไงดีคะ (เงินเก็บบางส่วนก็ไว้ใช้ขายของและเพื่อแต่งงาน รวมไปถึงใช้หนี้คืนที่ตัวเองเคยยืมมา แล้วเงินก็จะมาจากการขายของลงทุนค่ะ) - การถูกหยิบยืมเงินเป็นเรื่องปกติของสังคมสมัยนี้ไปแล้ว หน้าที่เราคือรู้จักตัวเองและเงินในกระเป๋าว่าเราต้องการอะไรในชีวิต - หากเรามีเป้าหมายชัดเจนในเรื่องการออมเงิน และนำเงินไปลงทุนต่อยอด เราก็ควรที่จะบอกตัวเองและคนที่หยิบยืมไปตรง ๆ ว่าเพราะอะไรถึงไม่ให้ยืม - เราควรจะคิดไว้เสมอว่า เงินที่เราให้ยืมเป็นเงินที่เราต้องปล่อยวางโดยส่วนเดียว นั่นหมายความว่าเรื่องจะได้เงินคืนกลับมาไหมมันเป็นเรื่องของอีกคนมากกว่า - บางคนไม่ใช่เพื่อนสนิท แต่แค่พอรู้จักกันเท่านี้เราก็กล้าที่จะทักไปยืมเงินกันแล้ว ซึ่งมันขึ้นอยู่กับแต่ละคนว่าเขาเป็นคนยังไง ไม่เกี่ยวกับเรื่องสนิทสนมกันหรือไม่ - ทั้งนี้ เราต้องชัดเจนว่าเราบริหารเงินที่เรามีอยู่ ณ วันนี้ไปเพราะอะไร ถึงแม้เราจะห้ามคนทักมายืมเงินเราไม่ได้ แต่เราห้ามใจที่จะใจอ่อนแล้วให้เงินเขายืมได้เสมอ

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นมักจะดูง่ายดายจนเกินไป ส่วนความเป็นจริงนั้นมักยุ่งเหยิงและซับซ้อน คำถามก็คือไม่ว่าอะไรก็ตามความง่ายดายนั้นยังจำเป็นอยู่ รู้ว่าเรามีขีดจำกัดอยู่ตรงไหนบ้าง รู้ว่าขีดจำกัดของความคิดเรา ที่เราเพียงพอในการนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงที่สุด แม้ว่าความเป็นจริงนั้นจะยุ่งยากสักแค่ไหน" - ต่อให้ทุกสิ่งทุกอย่างจะดูง่ายดาย เราก็ควรที่จะทำให้มันพอเหมาะพอควรกับการคำนึงถึงปัญหานั้น ๆ โดยที่ไม่ประมาทกับปัญหานั้น - ยิ่งเราประเมินคู่ต่อสู้น้อยเกินไป เราก็มักจะคิดว่าตัวเราสามารถจัดการปัญหาได้ทุกสิ่งอย่าง แต่ถ้าเราประเมินปัญหานั้นมากเกินกว่าตัว เราจะเตรียมพร้อมตลอดเวลา - จุดเริ่มต้นของปัญหาชีวิตจะขึ้นอยู่กับตัวเราเอง ว่าตัวเราเองนั้นสามารถที่จะมองปัญหาในรูปแบบใด ซึ่งตัวแปรมักจะขึ้นอยู่กับมุมมองที่เรามีต่อปัญหาในอดีตที่ผ่านพ้นมา - ขีดจำกัดของตัวเราเองนั้น คือสิ่งเดียวที่ทำให้เรารู้ว่าวันนี้เราควรเดินไปต่อ หรือว่าหยุดพักดื่มน้ำทานข้าวก่อน สิ่งที่จะเป็นตัวชี้วัดพลังนั่นคือตัวของเราเอง จงรู้จักตัวเองอย่างทะลุปรุโปร่ง - อย่าลืมสิ่งที่สำคัญที่สุด นั่นก็คือผลประโยชน์จากสิ่งที่เราได้ตัดสินใจกระทำลงไป ถึงแม้ว่าโลกนี้จะเหวี่ยงปัญหาที่ยุ่งยากและซับซ้อน แต่เราสามารถลดปัญหาเหล่านี้ได้ด้วยสติสัมปชัญญะ

หนังสือ How I Made $2,000,000 In The Stock Market ของ Nicolas Darvas - เมื่อจุดเริ่มต้นของการเข้ามาในตลาดคือหวังที่จะทำกำไร แต่กลับกลายเป็นการขาดทุนอย่างต่อเนื่อง - การค้นหาระบบ หรือรูปแบบกลยุทธ์ในการที่จะเทรดให้มีประสิทธิภาพคืออย่างไร มันควรจะเป็นในรูปแบบที่ผ่านการทดสอบอย่างถี่ถ้วน - เมื่อราคาหุ้นไปถึงจุด ๆ หนึ่ง ซึ่งมันจะขึ้นอยู่กับการตั้งค่าเส้นนั้น ๆ ว่าเราจะมองภาพไปในรูปแบบใด แล้วส่วนมากแล้วการผ่านแนวต้านก็มักจะเป็นขาขึ้นเต็มตัวเสมอ - กำลังซื้อในจุดที่ผ่านแนวต้านนั้นสำคัญอย่างยิ่ง Volume จำเป็นจะต้องมากกว่าจำนวนวันในเฉลี่ยอย่างน้อย 20 วัน และก็ควรจะอยู่ในกรอบที่เราตั้งค่าเอาไว้อย่างดีแล้ว - ทั้งนี้ ไม่มีข้อยกเว้นถ้าสมมุติว่าหุ้นที่เราถืออยู่ลงมาแนวรับ แล้วทะลุผ่านแนวรับอย่างง่ายดาย เพราะการหลุดแนวรับหมายถึงการที่เราควรตัดขาดทุนอย่างเฉียบขาด

มีคนมาปรึกษาว่า คือเพื่อนในกลุ่มทำศัลยกรรมหมดทุกคนเลย ยกเว้นเรา ก็ยอมรับเลยค่ะว่าแต่ละคนก็ทำมาสวยขึ้นจริง ๆ แต่เราไม่ได้ศัลยกรรมอะไรเลยค่ะ หน้าเดิมมาก ๆ เพื่อนเลยแนะนำให้ไปทำนั่นทำนี่แต่เราไม่ได้อยากทำ ก็ไม่ได้ภูมิใจกับหน้าตัวเองขนาดนั้นหรอกค่ะ แต่แค่ยังพอใจในตัวเองอยู่ แต่งหน้าก็พอไปวัดไปวาได้ หน้าอกก็ใช้ฟองน้ำช่วยดันก็พอช่วยได้อยู่ค่ะ แต่เพื่อนพูดยุยงให้ไปทำบ่อยมาก จนเราเริ่มรำคาญแล้ว เรารู้สึกว่าจากที่เราภูมิใจในความเป็นตัวของตัวเอง พอเพื่อนเริ่มพูดบ่อย ๆ ว่าตรงนั้นบกพร่องตรงนี้ไม่ดีพอ เราก็รู้สึกว่าเริ่มเป็นปมแล้วด้วย เราควรจะบอกเพื่อนยังไงดีคะให้เลิกพูดเรื่องนี้สักที - จุดเริ่มต้นของการศัลยกรรมไม่ใช่เพียงเพื่อความสวยงาม แต่เป็นการศัลยกรรมตกแต่งมาจากอุบัติเหตุ หรือว่าความผิดปกติอย่างอื่น - เมื่อเวลาล่วงเลยผ่านไป เหตุก็ย่อมเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ ตามกาลเวลา ยุคนี้จึงทำศัลยกรรมเพื่อความสวยงามกันมากขึ้น ใครที่หน้าตาไม่ดีจึงอยากที่จะหน้าตาดี - ความสวยงามของใบหน้าได้เข้ามามีอิทธิพลในการเลือกคู่ครอง เข้าทำงาน และปัญหาในการเข้าสังคม หากเรามีหน้าตาที่ดีก็ย่อมส่งผลให้เพิ่มโอกาสเข้ามาได้มากยิ่งขึ้น - แต่ในความเป็นจริงแล้วโอกาสที่เข้ามาไม่ได้บ่งชี้ว่า มันคือโอกาสที่ดีหรือไม่ดีโดยส่วนเดียว แต่มันต้องใช้ปัญญาประกอบเข้าด้วยเสมอว่า เราจะทำศัลยกรรมไปเพราะเหตุผลใดกันแน่ - ทั้งนี้ ไม่มีคำว่าผิดหรือถูก แต่ถ้าเราอยู่กลุ่มเพื่อนที่ชอบทำศัลยกรรมเป็นปกติ วัน ๆ เพื่อน ๆ ก็จะคุยแต่เรื่องความสวยความงามของใบหน้า และรูปร่าง มันจึงเป็นปกติของกลุ่ม ๆ นี้เท่านั้นเอง

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ถ้าคุณเป็นคนฉลาดที่สุดในห้องนั้น คุณกำลังอยู่ผิดห้อง" - เมื่อการที่เราเป็นคนที่ฉลาดที่สุด เราจงเรียนรู้อยู่ข้อหนึ่งว่า คุณจะไม่ฉลาดไปกว่านี้อีกแล้ว จงไปห้องถัดไปที่มีคนที่ฉลาดกว่าคุณเสมอ - การพัฒนาตัวเองต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง เป็นทักษะที่หาได้ยากยิ่งในยุคสมัยนี้ ผู้คนส่วนมากหยุดที่จะพัฒนาตัวเอง เพราะคิดว่าตัวเองเก่งที่สุดแล้ว - บางคนเก่งกับคนในครอบครัว บางคนเก่งกับเพื่อน และบางคนก็เก่งกับผู้คนรอบข้าง กระนั้น การเก่งที่แท้จริงคือการชนะตัวเองในเมื่อวานนี้เสียมากกว่า - อย่าพยายามมีอัตตาตัวตนที่สูงค้ำความคิดของตัวเราเอง หากเราคิดว่าเราเก่ง นั่นอาจจะหมายความว่าเรายังไม่เก่งพอ จุดเริ่มต้นของความเก่งอยู่ที่รู้ว่าเรานั้นไม่เก่งอะไรเลย - ความสามารถที่แท้จริง อยู่ที่ตัวมนุษย์ทุกคน จงใช้เวลาทุกวันเพื่อตามหาสิ่งที่ล้ำค่าที่สุด นั่นก็คือตัวของเราเอง เราจะรู้จักตัวเองได้ก็ต่อเมื่อเราสังเกตตัวเองอยู่เนือง ๆ ไม่ใช่การไปสังเกตสิ่งอื่นเลย

หนังสือ Are u ok?: A Guide to Caring for Your Mental Health ของ Kati Morton - คำถามที่ง่าย ๆ แต่ได้ใจความนั่นคือคำถามว่า ตอนนี้คุณโอเคไหม ถ้าคุณไม่โอเคหนังสือเล่มนี้จะมามอบคำตอบให้กับคุณ - ปัญหาทุกอย่างเป็นเงื่อนงำที่เราต้องแสวงหาคำตอบว่า เราควรจะแก้ไขมันด้วยวิถีทางใด เพราะทุกปัญหาย่อมมีทางออกเสมอ - หากเราเพิกเฉยต่อปัญหานานวันเข้า ปัญหานั้นก็จะย้อนกลับมาที่ตัวของเราเอง โดยที่เราไม่สามารถตระหนักต่อปัญหานั้น ๆ ได้เลย - ความสัมพันธ์ที่เป็นพิษ ย่อมส่งผลเสียมากกว่าผลดี แต่แล้วการเลือกสรรในการเข้าไปในความสัมพันธ์ย่อมบ่งบอกถึงอัตลักษณ์ตัวตนเราได้ - สุขภาพจิตนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญมากไม่แพ้สุขภาพร่างกาย การตรวจสอบสุขภาพใจจำเป็นจะต้องฝึกสติในชีวิตประจำวันเท่านั้น แล้วสิ่งนี้อาจจะเป็นหนทางหลักในไม่กี่ทาง

มีคนมาปรึกษาว่า ทำยังไงดีคะ โดนที่บ้านบังคับให้เรียนในสิ่งที่ไม่อยากเรียน อยากทำตามความฝันของตัวเองจังเลยค่ะ นึกถึงทีไรก็รู้สึกเสียใจตลอดเวลา จะทำยังไงให้ไม่รู้สึกเสียใจบ้างคะ - เมื่อเรารู้ว่าพื้นที่ของเรากำลังถูกกลืนกินไปด้วยมาตรวัดของบุคคลอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็น พ่อแม่พี่น้อง เพื่อน หรือแฟนของเรา เราก็ต้องหาพื้นที่นั้นเพิ่มเติมด้วยเสมอ - หากเราปรารถนาที่จะไขว่คว้าสิ่งต่าง ๆ มาด้วยใจจริง เราก็ต้องพยายามมากกว่าคนอื่น ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วในชีวิต เพราะไม่มีอะไรที่ได้มาง่าย ๆ ถ้าเราไม่เคยคิดจะพยายาม - ความยากบางทีมันก็เป็นเหมือนสิ่งที่ทดสอบเราเหมือนกัน จงยากกับตัวเอง และปรับมุมมองว่าสิ่งที่ยากที่มันเข้ามาหาเรา มันควรจะทำให้เราผ่านจุดเดือดไปได้สูงขึ้นอีก - ความฝันมันจำเป็นจะต้องยาก เพราะมันอยู่กับเราไปทั้งชีวิต แล้วแน่นอนว่าทุกคนก็คงหวังดีกับเราส่วนหนึ่งว่าเราควรจะเดินไปทางนั้นน่าจะดีกว่าทางที่เราเลือก จงมั่นคงในทางที่เราเลือกเอาไว้ - บางทีชีวิตเราก็เหวี่ยงเราไปในจุดที่เราไม่อยากที่จะรับรู้มัน ความลำบาก ความเหนื่อยยาก และความอ่อนล้าของจิตใจรวมไปถึงร่างกาย ไม่สามารถจะทำอะไรเราได้ ถ้าเรามุ่งมั่นที่จะทำมันอย่างแท้จริง

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทางที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดีที่สุด นั่นคือการพัฒนาตนเองก่อนเสมอ จงตั้งมาตรฐานเอาไว้ให้ได้" - จุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ดี ก็ต้องมาจากการเรียนรู้ว่าความสัมพันธ์ที่ดีเกิดจากอะไรเป็นปัจจัยได้บ้าง - หากเราต้องการที่จะหาความสัมพันธ์ที่ดี เราจงเริ่มต้นสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับตัวเราเองก่อนเป็นอันดับแรก - มาตรฐานไม่ได้เป็นตัวมาตรวัดว่าเราจะต้องเอาไปกรอบกับทุก ๆ สิ่งในความสัมพันธ์ เพียงแต่มาตรฐานคือจุดพื้นฐานที่เรากำลังตามหา - อย่าพยายามสุ่มเลือกคนที่ดีต่อใจ แต่ไม่มีความถูกต้องในเรื่องของจริยธรรมหรือศีลธรรม แต่ให้ลองเรียนรู้ที่จะมีจุดยืนว่า อะไรคือสิ่งที่เราตั้งใจเลือก - ทั้งนี้ ศาสตร์และศิลป์ในการเลือกคู่ชีวิต ไม่มีหลักการหรือสูตรสำเร็จที่ตายตัว เราจะต้องนำประสบการณ์ และการสังเกตการณ์เอามาเป็นตัวประกอบในการตัดสินใจด้วยทุกครั้ง

หนังสือ Reminiscences of a Stock Operator ของ Edwin Lefevre - การหวนรำลึกถึงการเป็นผู้ดำเนินงานในตลาดหลักทรัพย์นั้น เป็นสิ่งที่เราอาจจะเรียนรู้อะไรได้บางอย่างจากสิ่งเหล่านี้ - ไม่ว่าเวลาล่วงเลยผ่านไปนานสักเพียงใด แต่มนุษย์ก็ยังคงมีอารมณ์ ความคิด และการตัดสินใจที่คล้ายเดิมเกือบแทบทั้งหมดอยู่ดี - ความแตกต่างระหว่างนักเก็งกำไรกับนักเทรดนั้น คือความรู้สึกส่วนลึกในการตัดสินใจในแต่ละครั้ง ซึ่งทุกการตัดสินใจย่อมส่งผลต่อผลตอบแทนเสมอ - การอดทนรอทุกอย่างสดใส อาจจะไม่ใช่โอกาสที่ดีเท่าที่ควร แต่ให้ลองอดทนศึกษาเรียนรู้จิตวิทยามนุษย์เอาไว้ ควบคู่กับการเข้าไปในตลาดหุ้นจะช่วยได้มากกว่า - ทั้งนี้ อดีตจนถึงปัจจุบันได้สอนเราอยู่สิ่งหนึ่งว่า ทุกอย่างเป็นวัฏจักร มันมีการเกิดขึ้นตั้งอยู่ และดับไปอยู่ตลอดเวลา เราเป็นผู้ตามกระแสอย่าไปกำหนดกระแสเองอย่างเด็ดขาด

มีคนมาปรึกษาว่า พอดีมีลูกเลี้ยงอายุราว ๆ 14-15 ปี พอครบ 1 ปีเขาจะขึ้นมาอยูกับพ่อเขาช่วงปิดเทอม มาอยู่ด้วยคือไม่ยอมทำอะไรสักอย่างเลยค่ะ ตื่นมาก็กินแล้วก็เล่นโทรศัพท์ งานบ้านก็ไม่แตะเลยถ้าเราไม่บอก ต้องอธิบายให้เขาฟังยังไงดีคะ - ถ้าเราไม่มีความสนิทสนม หรือความผูกพันกับอีกบุคคลหนึ่ง เราก็อาจจะต้องใช้ตัวแทนในการบอกกล่าวบางสิ่งบางอย่างไปเสมอ - มนุษย์เรามีความโอนอ่อนไปกับความสนิทสนมมากที่สุด ต่อให้เป็นคนในครอบครัวเดียวกัน แต่ไม่ค่อยได้สนิทสนมกัน ก็อาจจะไม่สามารถโน้มน้าวอะไรได้ - ถ้าเราสังเกตกันให้ดี ๆ เด็กบางคนจะมีความรับผิดชอบในส่วนของตัวเอง แต่บางคนก็ไม่ได้มีความรับผิดชอบขนาดนั้น เราจึงต้องเรียนรู้เรื่อย ๆ ว่าเราควรสอนคน ๆ นี้ยังไง - การรู้จักพื้นฐานของจิตใจมนุษย์จะช่วยได้มาก ในเรื่องของการเข้าหา ซึ่งบางคนไม่ชอบเข้าหาแบบตรงไปตรงมา บางคนชอบให้เข้าไปสอนเลย เราจึงต้องสังเกตกันไปในแต่ละคน - ทั้งนี้ เราต้องลองสวมรองเท้าเดียวกับอีกฝ่ายเสมอ บางทีอายุก็เป็นตัวแปรสำคัญ บางทีสถานะก็เป็นตัวแปรสำคัญเฉกเช่นเดียวกัน เราจึงอาจจะต้องทำเป็นตัวอย่างให้เห็นบ่อย ๆ แล้วคนเห็นจะสัมผัสได้เอง

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ไอเดียการทำธุรกิจที่ดีที่สุดยังไม่ได้เริ่มทดลอง และหนังสือที่ดีที่สุดก็ยังไม่ถูกเขียนออกมา รวมไปถึงความสัมพันธ์ที่ดียังไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมา มันไม่มีคำว่าสายเกินไป พื้นที่ของความเป็นไปได้นั้นไม่มีสิ้นสุด แล้วผืนแผ่นดินที่น่าสนใจยังไม่ถูกค้นพบเลยด้วยซ้ำไป" - ทุกอย่างไม่มีคำว่าสายเกินไปที่จะเริ่มต้น แต่ก็มีบางสิ่งที่สายเกินไปที่จะแก้ไข บางอย่างไม่ให้โอกาสให้เราได้แก้ไข แต่เกือบทุกอย่างมาทำให้เราได้เริ่มต้น - จงกล้าในวันที่เรามีพลังใจพร้อม และจงกลัวในวันที่เราไม่มีพลังใจเลย การเสริมสร้างพลังใจนั้นสำคัญกว่าทุกสรรพสิ่ง เพราะพลังใจคือเชื้อเพลิงในชีวิต - ถ้าเราเริ่มต้นทำอะไรสักอย่างหนึ่ง จงอย่ารีรอที่จะเริ่มทำ ไม่มีวันไหนที่ควรเริ่มไปมากกว่าวันที่เราต้องการที่จะเริ่มต้น บางทีวันนี้อาจจะเป็นวันที่ควรเริ่มต้นได้แล้ว - ความพร้อมที่จะรอทำอะไร อาจจะไม่มีอยู่จริง ถ้าเราพอมีใจที่จะทำ รวมไปถึงพอมีความสะดวกสบายบางส่วน ประกอบกับเหตุการณ์ที่ประจวบเหมาะ ก็จึงมีความเป็นไปได้ - การประเมินว่าสิ่งใดเริ่มต้นได้เลย และสิ่งใดยังต้องรออีกหน่อยถึงจะเริ่มต้น ประเด็นคืออย่าพยายามหาข้ออ้างในการเริ่มทำสิ่งที่ถูกต้อง แต่จงมีข้ออ้างมากมายที่จะไม่เริ่มต้นทำความดี

หนังสือ Work: A Deep History, from the Stone Age to the Age of Robots ของ James Suzman - การทำงานเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราตั้งแต่ยุคหินจนถึงยุคดิจิทัล ซึ่งการเรียนรู้จำเป็นจะต้องสร้างในตนเองเสมอ - หากว่าการทำงานในแง่มุมอันลึกซึ่งยิ่ง มิใช่การทำงานเพื่อหาเงินหรือรายได้เพียงอย่างเดียว แต่มันคือการที่เราต้องหาอะไรทำอยู่ตลอด - อีกแง่มุมหนึ่งการทำงานที่ฝังรากลงลึก ทำให้เราค้นพบว่าเราต้องเปลี่ยนแปลงบางสิ่งภายในตนเอง เช่น การทำประโยชน์เพื่อมวลรวม เป็นต้น - ความหมายในการทำงาน สำคัญมากกว่ารายได้ที่เราพึงได้รับ ถ้าเรามองแบบนี้โอกาสที่เราจะมีความสุขก็จะเพิ่มมากยิ่งขึ้นตาม เรียนรู้ชีวิตให้มากขึ้น - อนาคตอันใกล้ เราจะมีการถูกแทนที่เพิ่มมากยิ่งขึ้น การทำงานของมนุษย์จะลดต่ำลงเป็นประวัติการณ์ เราจึงต้องปรับตัวให้ทันและเร็วกว่ายุคสมัยให้จงได้

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ อยากพูดคุยเรื่องความสัมพันธ์ของเราค่ะ คือเราคบกับแฟนมา 4 ปีกว่า ต่างคนต่างอายุยังน้อย ตอนนี้เราอายุ 23 แฟนเรา 21 คบกันมานาน บางทีเราก็คิดถึงความเป็นอิสระของตัวเองค่ะ อยู่ด้วยกันตลอดเวลา มีคิดที่จะบอกเลิก แต่กลับบอกไปแล้วตัวเองกลับมาเสียใจ อยากรู้ว่าแบบนี้คือเรียกว่ายังรัก หรือแค่ผูกพันคะ เรามีความคิดว่าอายุยังแค่นี้ ความสุขในชีวิตบางอย่างมันหายไปอะค่ะ จะแก้ปัญหานี้ยังไงดีคะ - เมื่อความสัมพันธ์ถึงจุดอิ่มตัว นั่นคือหน้าที่เราที่ต้องถามกลับไปว่า เราจะอยู่บนความสัมพันธ์นี้เพราะว่าเหตุใด - หากเราไม่มีเหตุผลที่สนับสนุนความคิดเราจะเบื่ออย่างรวดเร็ว เพราะมันไม่มีเหตุผลใดเลยที่จำเป็นจะต้องทนอยู่ต่อไป - ความรักกับความผูกพัน เป็นส่วนต่อขยายของความต่อเนื่องซึ่งกันและกัน หากไม่มีความรัก ความผูกพันจะไม่เกิด มันจะเหมือนแค่รอเวลาเลิก - ความหลงกับความรัก มีส่วนคล้ายกันแต่แตกต่างกันอยู่บ้าง เมื่อความหลงมาทำให้เราอยากอยู่เพียงแค่ชั่วครู่ แต่ความรักมาทำให้เราอยากอยู่กับเขาตลอดไป - ทั้งนี้ อายุก็มีส่วนสำคัญต่อการตัดสินใจเลือกคบหาคู่ครองเช่นเดียวกัน แต่แน่นอนว่าความรู้สึกของมนุษย์ไม่มีอะไรซับซ้อน ใช้เวลาให้ตกผลึกจริง ๆ แล้วค่อยตัดสินใจดีกว่า

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ถ้าคุณต้องการที่จะเป็นคนที่ถูกรัก จงเป็นคนรักคนอื่นเป็นก่อน ถ้าคุณต้องการที่จะได้รับคำเชยชม จงเป็นคนที่เอ่ยปากชมคนอื่นอยู่เสมอ และถ้าคุณต้องการเป็นที่เคารพนับถือ จงเคารพผู้คนที่กำลังพบเจอด้วย" - ทุกอย่างเกิดแต่เหตุ และดับไปเพราะเหตุเสมอ ถ้าเราต้องการสิ่งใดจงเริ่มต้นทำสิ่งนั้นก่อนเป็นอันดับแรก - มีผู้คนมากมายที่ปรารถนาทุกสิ่งอย่าง โดยเขาเหล่านั้นไม่เคยทำสิ่งนั้นกับผู้คนอื่นเลย จงเป็นคนที่เริ่มต้นให้ก่อนเสมอ - ผู้รับกับผู้ให้ แตกต่างกันตรงที่ผู้รับนั้นไม่เคยให้ และผู้ให้นั้นไม่เคยรับ ทุกฝ่ายต่างทำหน้าที่ของตัวเอง แต่มีแค่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้รับอย่างต่อเนื่อง - โลกใบนี้ให้ความยุติธรรมแก่ผู้ที่มองเห็นความยุติธรรม ไม่พยายามผลักไสไล่ส่งความจริงออกจากความเข้าใจ และน้อมรับเสมอว่าสิ่งใดเกิดขึ้นย่อมดีแก่เรา - ไม่ว่าเวลาจะล่วงเลยผ่านไปนานสักแค่ไหน เราก็ได้แต่รับรู้ว่าวันนี้เป็นวันแรกของการเรียนรู้เรื่องราวของชีวิต เพราะชีวิตไม่เคยมีวันสิ้นสุดการเรียนรู้ เริ่มต้นในทิศทางที่ถูกเอาไว้

หนังสือ ฮวงจุ้ยดี บ้านนี้มั่งมีศรีสุข ของ ทศพร ศรีตุลา - ฮวงจุ้ยคือศาสตร์ที่ว่าด้วยเรื่องหยินหยาง ความสมดุลของทุกสรรพสิ่งเข้าด้วยกันอย่างลงตัว - คำว่าฮวงแปลว่าลม และคำว่าจุ้ยแปลว่าน้ำ ถ้าเราสามารถรักษาธาตุลมและน้ำ ในบ้าน ห้อง หรือว่าสภาพแวดล้อมข้างเคียงได้ ชีวิตมวลรวมก็จะมีความสุขตาม - หากลองคิดดูไปว่า การจะมีบ้านที่ดีได้นั้น เราก็จำเป็นจะต้องมองดูหลักของความพอดี โดยเอาหลัก ๆ หนึ่งตั้งไว้เป็นแกนกลางก่อน แล้วค่อยเอาสิ่งต่าง ๆ ไปเสริมตาม - คำเตือนของการสร้างบ้านนั่นก็คือ การที่อยู่ในทิศลมแรง หรือที่เรียกว่าพลังชี่ ซึ่งทางสามแพร่ง มักจะมีพลังชี่ที่แรงมาก ก็จึงทำให้บ้านมีธาตุลมที่สูงกว่าปกติ อาจจะจำเป็นต้องมีสิ่งแก้ไขตาม - ทั้งนี้ ศาสตร์ฮวงจุ้ยเป็นศาสตร์ที่สำคัญในการเลือกอสังหาริมทรัพย์ ไม่ว่าจะเป็นบ้าน คอนโด หรือที่ดินก็ตามแต่ การเรียนรู้เรื่องนี้ก็จะเป็นความรู้ติดตัวไปได้ ถ้าเราต้องการทำสายอาชีพนี้

มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้ลาออกจากงาน มาเป็นระยะเวลา 2 เดือนแล้วค่ะ ที่ออกมาก็ตั้งใจว่าจะอ่านหนังสือเพื่อสอบราชการ แต่ทีนี้เราเริ่มรู้สึกว่าทุกคนรอบข้างเรากดดันเราด้วยคำถามที่ว่า เราได้งานรึยัง เราก็กลายเป็นว่ากดดันตัวเองมากขึ้น เหตุผลที่กดดันตัวเอง เพราะเราเริ่มไม่มั่นใจในการหางานใหม่ เพราะเราไม่เก่ง เพราะเราไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน มันทำให้เราเครียดมากเลย เรากลัวว่าจะทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงไปหมด แล้วพอจะมีวิธีที่ทำให้เรามีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้นได้บ้างคะ - ตั้งคำถามให้ถูกทาง แสวงหาคำตอบต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ แล้ววันหนึ่งเราจะพบเจอคำตอบเอง วันนี้อาจจะยังสับสนแต่วันหนึ่งเราจะเข้าใจ - หากงานที่เราทำอยู่มันโอเคอยู่แล้ว เราก็ต้องอธิบายให้กับตัวเองก่อนว่า สิ่งที่ทำก็ดีอยู่แล้ว ก็รอแค่เวลาให้บรรจบกับความเป็นจริงก็เท่านั้นเอง - การเดินทางไกล มันจำเป็นจะต้องใช้เวลาเข้าร่วมด้วย แน่นอนว่าเราไม่สามารถบังคับให้ทุกคนเข้าใจได้ แต่เราสามารถเข้าใจทุกคนมากขึ้นได้ - ช่วงเวลาที่กดดัน นั่นคือช่วงเวลาที่เราคาดหวังว่าให้ทุกสิ่งเป็นไปอย่างที่ใจเราต้องการ แต่มันก็ไม่มีอะไรเป็นได้ดังใจเราทั้งหมด นี่คือชีวิต - ความสุขในชีวิตขึ้นอยู่กับการที่เราทำดีมากขึ้นกว่าตัวเราเองเมื่อวานนี้ ไม่ใช่ให้คนอื่นเอามาตรวัดมาชี้วัดว่าเราต้องเดินไปทางไหน เราต้องตัดสินใจเอง

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "10 ข้อที่พึงรู้ 1. สิ่งที่คุณอยากรู้เมื่อ 10 ปีที่แล้ว 2. การยอมรับหมายถึงการเดินหน้าต่อไปได้ การขาดการยอมรับหมายถึงการจมอยู่ 3. ความสัมพันธ์ที่ดี คือทักษะที่จำเป็นต้องใช้วินัยและการฝึกฝน 4. การปฏิบัติต่อผู้อื่นคือการที่เรารู้สึกสิ่งนั้นกับตัวเราเอง 5. การทำอะไรอย่างเมินเฉยจะส่งผลต่อความน่าตื่นเต้นไปยังอนาคต 6. ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดมาจากทัศนคติของเรา 7. ผู้คนไม่ได้คิดเหมือนกันทั้งหมด การเคารพจึงจำเป็น 8. มันไม่เกี่ยวกับเรามีเวลาเท่าไร แต่มันอยู่ที่คุณภาพของเวลาเสียมากกว่า 9. เมื่อผู้คนแสดงออกว่าเขาเป็นคนอย่างไร เราควรเชื่อในสิ่งที่เขาแสดงออกมา และ 10. บิตคอยน์" - เมื่อ 10 สิ่งนี้จะช่วยให้ชีวิตของเราดีขึ้นได้ เพราะเรารู้จักตั้งคำถาม แสวงหาคำตอบ คำตอบจึงปรากฏเด่นชัดขึ้นมา - การกำหนดรู้อารมณ์ในแต่ละวัน มันจะช่วยให้เรากรอบได้ชัดเจนขึ้นว่า เราต้องการอะไรในชีวิตมากยิ่งขึ้น จงใช้เวลากับตัวเองบ้าง - ความสุขในชีวิตจะขึ้นอยู่กับความเข้าใจข้อมูลทั้งหมดที่เราเจอ และทุก ๆ ข้อมูลไม่ใช่สิ่งที่ถูกหรือผิด เพียงแต่ผลลัพธ์นั้นสำคัญที่สุด - ความรู้นั้นไม่มีวันสิ้นสุด มันมีแต่จะเพิ่มขึ้นตามอายุ และประสบการณ์ แล้วมันเป็นการชี้ชัดว่าเราเก็บเกี่ยวประสบการณ์นี้ได้อย่างไรบ้าง - อย่าเพิกเฉยต่อสิ่งที่สำคัญที่สุดไป นั่นคือตัวเราเอง การอยู่กับตัวเองเป็นศิลปะการใช้ชีวิตแขนงหนึ่ง เราจึงจำเป็นจะต้องเรียนรู้จักตัวเองให้ได้

หนังสือ Where Are the Customers' Yachts?: Or a Good Hard Look at Wall Street ของ Fred Schwed Jr. - หนังสือเก่าแก่ที่พยายามล้อเลียนถึงความแตกต่างระหว่างลูกค้ากับโบรกเกอร์ ที่ไม่มีทางจะมีวันบรรจบกันได้เลย - ถ้าเราถามตรง ๆ ไปเลยว่าตลาดหุ้นเป็นตลาดที่จะดึงเงินเรา หรือมาให้เงินเรา แล้วใครกันแน่ที่จะได้เงินทั้งหมดไปโดยที่แทบไม่ต้องพยายามทำอะไรเลย - ลองสังเกตกันให้ดี ๆ เราจะรู้ว่าทุกคนที่อยากเข้ามาตลาดหุ้น ก็มักจะมีภาพสวยหรูอย่างเช่นรถหรู หรือว่าเรือยอร์ช ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นของประดับของคนที่ร่ำรวยเสมอมา - ธนาคารก็มักจะเป็นตัวที่นำเงินมาให้ทุกคน แต่ในความเป็นจริงแล้วธนาคารเป็นธุรกิจที่แทบไม่ต้องทำอะไร เพียงแต่ให้ลูกค้านั้นทำเงินให้เขาเสียมากกว่า จงระมัดระวังนายธนาคาร - จากอดีตสู่ปัจจุบัน วันนี้เป็นอนาคตของอดีตกาล แต่แล้วเราก็เห็นได้ชัดเลยว่า ไม่ว่าเวลาจะล่วงเลยผ่านมานานสักเพียงใด ความต้องการของมนุษย์ก็ไม่เคยหมดสิ้นลง แล้วคนฉลาดมักจะใช้ประโยชน์จากตรงนี้เสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า เราคบกับแฟนมาสักพัก เรารู้เรื่องเขามาว่าเขาเคยติดพนันออนไลน์ จนเป็นหนี้ขายรถขายทอง จนมาคบกับเรา เขาก็เลิกเล่นไปแล้ว เราก็ถามเขาไปตรง ๆ แล้วเขาก็ยอมรับว่าเคยติดพนัน แต่ไม่กลับไปเล่นอีกแล้ว เพราะหมดตัวกับพนันออนไลน์ เสียทั้งรถและมีหนี้เยอะมาก จนตอนนี้ก็ออกมาได้ เขาก็ให้สัญญากับเราว่าจะไม่กลับไปเล่นมันอีกตลอดชีวิต แล้วมาวันนี้เขาก็มาสารภาพว่าเพิ่งกลับไปเล่น แล้วก็เสียเงินไป 2,500 บาท เขาบอกว่าก็เล่นพอได้บ้าง แล้วเขาก็รู้สึกผิดขอโทษที่กลับไปเล่นอีก สาเหตุก็มาจากความเครียดของตัวเขาเอง เราก็ถามว่าทำไมบอกว่าจะไม่กลับไปเล่นอีก เขาก็บอกว่าในเฟซบุ๊กก็มีโฆษณามาเยอะ มันก็เลยกระตุ้นความอยากให้เขากลับไปเล่นพนันอีกครั้ง เราก็เลยยื่นคำขาดไปว่าถ้ากลับไปเล่นอีก เราเลิกกันนะ และเราก็เลือกที่จะเลิก เพราะเราเชื่อใจเขามาตลอด มันทำให้เสียความรู้สึกมาก ๆ และก็เลยคิดว่าเรื่องอื่น ๆ เขาก็คงทำตามสัญญาที่ให้ไว้ไม่ได้เช่นกัน คำถามคือ เราทำถูกแล้วใช่ไหมคะ หรือว่าเราควรให้โอกาสเขาอีกดีคะ - เมื่อเรามีปัญหาเรื่องการพนัน เราก็ต้องถามตัวเราเองให้ชัดเจนมากขึ้นว่า เราต้องการใช้ชีวิตอยู่กับคนที่เขาควบคุมตัวเองไม่ได้จริง ๆ รึเปล่า - ไม่มีใครไม่เคยเสพติดบางสิ่ง บางคนติดเกม บางคนติดเซ็กส์ หรือว่าบางคนก็ติดเที่ยว ไม่ว่าจะติดอะไรก็ตาม ทุกการเสพติดย่อมส่งผลต่อชีวิตมวลรวม - คำว่ารักษาสัญญา อาจจะไม่ใช่สิ่งที่จะพูดกันแค่ประโยคเดียวแล้วเราจะทำได้เลยในทันที ซึ่งเราจำเป็นจะต้องดูคนที่พูดเสมอว่า เขาเป็นคนอย่างไรอดทนต่อสิ่งเร้าได้ไหม - สื่อโซเชียลค่อนข้างโน้มน้าวเราเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แล้วก็การตลาดจะเป็นสิ่งที่ทำยังไงก็ได้ให้เรามาซื้อหรือใช้บริการผลิตภัณฑ์นั้น ๆ เสมอ การโทษสื่ออาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีเท่าที่ควร - อย่าลืมกฎข้อนึงที่สำคัญมาก นั่นก็คือการให้โอกาส คนบางคนต่อให้เราให้โอกาสทั้งชีวิต เขาก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม เราต้องถามตัวเองว่าวันนี้ยังมีโอกาสเลือกออกมาจากชีวิตคน ๆ นึงได้ไหม

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การเพิกเฉยบางสิ่งไม่ใช่ว่าคุณไม่สนใจในสิ่งนั้นเลย เพียงแต่หมายความว่าคุณมีท่าทีที่อ่อนโยนที่จะเข้าใจความแตกต่างนั้น" - บางทีชีวิตก็ต้องใช้ความเข้าใจอย่างยิ่งในการเรียนรู้ว่า เราต้องรับมือกับสิ่งที่ผ่านเข้ามายังชีวิตของเรามากกว่าที่เราจะไปต่อต้านกับสิ่งที่ผ่านเข้ามา - ท่าทีของเราจะกำหนดการตอบสนองต่อสิ่งเร้าได้อย่างดีเยี่ยม จงฝึกฝนที่จะเข้าใจว่าไม่มีอะไรที่จะสลักสำคัญไปมากกว่าการตอบสนองเลย - วันนี้อาจจะเป็นวันที่แย่ที่สุดในชีวิตของเรา แต่กระนั้นเราก็ต้องน้อมรับสิ่งหนึ่งไว้ นั่นก็คือความเป็นจริงมักมีหลายมิติมากกว่าที่เราเคยคาดคิดเอาไว้มาก - ลองเปิดมุมมองให้กว้างมากที่สุด สิ่งที่เราไม่สนใจมัน เราอาจจะคิดว่ามันก็ไม่จำเป็นต้องสนใจอีก แต่ถ้าเราเข้าใจว่าการสนใจของเราไม่ใช่ใส่ใจ เพียงแต่แค่ยอมรับมันแค่นั้นเอง - ผู้คน สัตว์ และสิ่งของ เป็นสิ่งที่เราจำเป็นจะต้องน้อมรับว่าอะไรที่จะเกิดขึ้นกับเราก็ย่อมต้องเกิดขึ้น บางคนเข้ามาสอนเรา แต่บางคนก็เข้ามาทำลายเราก็มี เลือกใช้พลังงานให้ถูกทาง

หนังสือ Unknown Market Wizards: The best traders you've never heard of ของ Jack D. Schwager - เมื่อเราไม่รู้ว่าคนที่เป็นพ่อมดการเทรดเป็นใคร เมื่อนั้นเราก็จะไม่ตัดสินเขาจากสื่อ แต่จะมองเขาอย่างสิ่งที่เขาเป็น - การเก็บข้อมูลให้มากที่สุดเท่าที่มากได้ นั่นคือหน้าที่อันสำคัญยิ่งซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนของการเป็นนักเทรดสู่พ่อมดทางการเทรดอย่างแท้จริง - การออกแบบระบบที่เข้ากับนิสัย ชีวิต และทัศนคติ เป็นสิ่งที่จะกรอบให้เรามีโอกาสกำไรได้สูง รวมไปถึงการขาดทุนก็จะลดต่ำลงอย่างเห็นได้ชัด - วินัยทางการเทรดเป็นสิ่งเดียวและสิ่งสุดท้าย ที่จะนำพาอาชีพการเป็นนักเทรดไปสู่อิสรภาพทางการเงินได้ ขาดทุนแล้วเรียนรู้ อย่าปล่อยให้เป็นความไม่เข้าใจอย่างเด็ดขาด - หนังสือเล่มนี้ไม่มีอะไรใหม่ไปกว่าหนังสือเล่มเก่า แต่แน่นอนว่าการอยู่สายอาชีพใดสายอาชีพหนึ่ง หน้าที่เราคือเก็บเกี่ยวความรู้ให้มากที่สุด มันจะเป็นการย้ำว่าเรามาถูกทางแล้วหรือยัง

มีคนมาปรึกษาว่า แฟนติดพนันออนไลน์หนักมาก หมดตัวแถมยังไปกู้หนี้นอกระบบอีก เดือนที่ผ่านมาหาเงินใช้หนี้จนไม่มีแรงจะทำอะไรเลย เขาบอกว่าจะไม่ทำอีก พอมีเงินมาหน่อยก็ทำอีกเหมือนเดิมวนลูปเดิมแล้วก็หมดตัว กู้ ใช้หนี้ อยู่แบบนี้สองสามรอบแล้ว เหนื่อยมาก ๆ เลยค่ะ ตอนนี้ท้องมาได้ 7 เดือนแล้ว จะคลอดแล้วแต่ไม่มีเงินเตรียมคลอดเลยสักบาทเดียว เศษเงินในบัญชีก็เหลือแค่ 70 บาท เขาก็ยังเอาไปเล่น ไม่รู้ว่าเขาอยากมี อยากได้อะไรนักหนาทั้ง ๆ ที่เงินเดือนของเราทั้งสองก็พอกินพอใช้อยู่แล้ว ควรจะพูดกับแฟนยังไงดีคะ ให้เขาคิดได้สักที - การเล่นพนันเป็นหนึ่งในสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยงไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ก็ไม่ควรเข้าไปยุ่งอย่างเด็ดขาด - 4 สิ่งที่เราจะไม่สามารถป้องกันความเสี่ยงในชีวิตได้นั่นก็คือ 1. ของหายไม่ยอมหา 2. ของเสียไม่ยอมซ่อม 3. ไม่รู้จักคำว่าพอ และ 4. ไม่เลือกคบคนที่ดี - หากชีวิตเราไม่ยอมเลือกคบคนที่ดี ชีวิตเราก็มักจะมีค่าเฉลี่ยชีวิตที่ไปตามกับคนเหล่านั้น จงมีจุดยืนในทางแห่งความดี แล้วเราจะค้นพบว่าทุกปัญหาย่อมมีทางแก้ไข - หากว่าเราไม่มีเงินเลยสักบาทเดียว เราก็ไม่จำเป็นจะต้องบอกแฟนเราทั้งหมดว่าเรามีเงินออมไว้เท่าไร กันไว้ส่วนหนึ่งเอาไว้เผื่อเหลือเผื่อขาดไม่อย่างนั้นจะแย่กันทั้งบ้าน - ตอนนี้กำลังตั้งครรภ์อยู่ อารมณ์และฮอร์โมนจะไม่ค่อยคงที่ อาจจะจำเป็นจะต้องลองลดภาระลงดูบ้าง หยุดคิดไปก่อนแล้วตั้งสติหาทางแก้ไขในทางที่พอจะทำได้ หลังคลอดก็ค่อยจัดการอีกทีนึง

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ยาต้านของวันที่ไม่ดี นั่นคือการออกกำลังกายอย่างสมดุล" - การออกกำลังกายสามารถช่วยให้เราลดความทุกข์ในร่างกายได้ ก็เพราะเมื่อร่างกายขยับเขยื้อนก็จะหลั่งสารเอนดอร์ฟินซึ่งเป็นสารที่ทำให้มีความสุข - แต่ละวันชีวิตเราถูกขับเคลื่อนด้วยสารในร่างกายตลอดเวลา ซึ่งเราจะมีความสุขได้โดยไม่กี่ครั้งในชีวิตถ้าเราไม่ยอมที่จะพยายามที่จะเรียนรู้จักร่างกายของตัวเอง - หากเราไม่ชอบออกกำลังกาย อย่างน้อยที่สุดเราก็จำเป็นจะต้องไปเดิน แกว่งแขน หรือว่าขยับขากันสักหน่อยหนึ่ง เพื่อที่จะได้ทำให้ร่างกายได้มีการหมุนเวียนมากขึ้น - วันที่ไม่ดีนั้นเข้ามาหาเราทุกวันไม่มีวันหยุดเลย แต่ถ้าเราเรียนรู้ที่จะเข้าใจมัน มันก็สามารถทำให้เรายืนหยัดต่อสู้ได้ ถ้าเราพร้อมเผชิญหน้ากับปัญหาสืบไป - ทั้งนี้ ความสุขในแต่ละวันจะขึ้นอยู่กับมุมมองที่เรามอง ถ้าหากว่าเราไม่พยายามแก้ปัญหาอะไรเลย ปัญหานั้นจะรุมเร้าเราอย่างหนักหน่วง ซึ่งเราต้องค่อย ๆ แก้ไขไปเรื่อย ๆ จึงจะสมดุล

หนังสือ Devil Take the Hindmost: A History of Financial Speculation ของ Edward Chancellor - ประวัติศาสตร์ของการเก็งกำไร กำลังจะมาย้ำเตือนเราว่า ไม่มีผู้ชนะในตลาดอย่างแท้จริง มีแต่ผู้ปรับตัวเท่านั้นที่อยู่รอดในตลาด - ปิศาจจะเข้ามาครอบงำผู้ที่โลภ และกลัวอยู่เสมอ หากเราไม่สามารถชนะใจตัวเองได้เลย เราก็จะพลาดในการคว้าการเก็งกำไรในตลาด - คำว่า 'ครั้งนี้แตกต่างจากอดีต' เราไม่สามารถที่จะนำมาใช้ได้กับความบ้าคลั่งของการเก็งกำไรได้เลย นั่นหมายความว่าอย่าเชื่อว่ามันจะเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม - จิตวิทยาอารมณ์ของตลาดมวลรวม เป็นตัวชี้นำให้ความคิดและจิตใจของเรา อย่าลืมว่าทุกวิกฤตขับเคลื่อนด้วยความรู้สึกมากกว่าความจริง จงใช้ความจริงสอบทานอยู่เสมอ - ทั้งนี้ ทุก ๆ วิกฤตจะเกิดขึ้นซ้ำเดิมเป็นรูปแบบที่คล้ายคลึงกัน จงสังเกตทั้งฟองสบู่ และการพังครืนของทุกตลาด จุดเดียวที่จะเป็นตัวจุดชนวนนั่นคือจุดอิ่มตัวของข่าวที่นำเสนอให้ผู้คนรับรู้

มีคนมาปรึกษาว่า ปลายปีนี้เราได้เวลางานหลักลดลง (แต่ได้เงินเดือนเท่าเดิม) เราจะว่างวันจันทร์ถึงศุกร์เลย อยากขอคำแนะนำว่าเอาเวลาไปทำอะไรดี ให้เกิดประโยชน์สูงที่สุด ในวัย 47 ปีค่ะ - ถ้าถามว่าอยากทำอะไรน่าจะดีกว่า ทำอะไรแล้วมีประโยชน์ เพราะว่าบางสิ่งที่ทำก็มีประโยชน์ และบางสิ่งที่ทำก็ไม่มีประโยชน์ - อายุไม่น่ามีผลต่อการลองทำอะไรใหม่ ๆ เพียงแต่จิตใจที่เราอยากลองทำอะไรใหม่ ๆ จะลดน้อยลงอย่างเห็นได้ชัดเลย - จุดเริ่มต้นของความว่าง มันอาจจะทำให้เราได้คิดอะไรออกมากขึ้น บางทีไม่จำเป็นต้องเพิ่มเวลาให้มากเกินพอดี ขอแค่ฝึกสติในชีวิตประจำวันก็พอ - สิ่งที่เราทำแล้วมีประโยชน์ คือสิ่งที่เราเข้าไปแก้ไขปัญหาให้คนอื่นได้คลี่คลายลงไป หากการที่เราไม่สามารถแก้ไขปัญหาชีวิตของตัวเราเองได้เลย มันก็ยากที่จะสร้างสิ่งที่มีประโยชน์ - ความสุขในชีวิตจะเกิดมาจากการที่เรารู้ว่าเราควรทำอะไรในชีวิตประจำวัน การเสริมสร้างคุณค่าเป็นสิ่งที่จำเป็น เพราะว่าเราจะได้รับการยอมรับจากสังคมแวดล้อมมากยิ่งขึ้นตาม

ข้อความทวิตจาก Mark Minervini ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เทรดเดอร์ที่เก่งมักจะรู้ว่าอะไรควรจะเทรด ส่วนเทรดเดอร์ที่มีปัญญาจะรู้ว่าเมื่อไรที่ควรเข้าไปเทรด" - ความเก่งและความมีปัญญา อาจจะดูต่างกันเพียงแค่อักษรแต่ในความเป็นจริงแล้วผลลัพธ์ย่อมแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง - เทรดเดอร์ที่เก่ง ก็มักจะเน้นเลือกตลาดที่จะเข้าไปเทรดเสมอ โดยส่วนใหญ่จะเอาตลาดที่เรามีประสบการณ์ที่แตกฉานมานานนับปี - เทรดเดอร์ที่มีปัญญา ก็มักจะเน้นเลือกสินค้าที่เรามั่นใจแล้วว่า เป็นเทรนด์ขาขึ้นเต็มตัว รวมไปถึงจังหวะนั้นสำคัญมากกว่าอะไรทั้งหมดทั้งสิ้นรวมกัน - ถ้าเราไม่มั่นคงต่อการฝึกฝน ไม่ว่าจะเป็นระบบ หรือว่าจำนวนขนาดที่เข้าไปเก็งกำไร เราก็จะพลาดในสิ่งที่เรานั้นควรมองเห็นมัน นั่นคือความล้มเหลวในแต่ละครั้งเกิดจากสิ่งใด - การสอบทานตัวเองจะเป็นส่วนสำคัญที่สุดของทุกสายอาชีพ การประเมินผลตอบแทนเฉลี่ยต่อปีในการเทรดจึงจำเป็น หากเราต้องการเป็นนักเทรดแล้ว เราก็ต้องมีวินัยให้สูงมากยิ่งขึ้น

หนังสือ Cured: The Life-Changing Science of Spontaneous Healing ของ Jeffrey Rediger - เมื่อการรักษามันคือวิทยาศาสตร์ของการใช้ชีวิตด้วย ยิ่งเรากินอะไรเราก็จะเป็นอย่างนั้น รวมถึงใช้ชีวิตอย่างไรผลลัพธ์ก็จะเป็นผลต่อเนื่องตามมา - ชีวิตที่เรียบง่ายก็ส่งผลต่อสุขภาพที่เรียบง่ายตาม สิ่งที่เราต้องทำก็คือกินให้พอดีกับพลังงานที่เราใช้ในแต่ละวัน รวมไปถึงการปรับเปลี่ยนสภาวะแวดล้อมมวลรวม - ความเครียด ความสัมพันธ์ รวมไปถึงการมีสติตื่นรู้ก็จะส่งผลทำให้เรามีการตระหนักต่อสิ่ง ๆ หนึ่งผิดแผกไปจากเดิม นั่นหมายความว่า ท่าทีของการรับมือกับสิ่งที่เราพบเจอสำคัญที่สุด - การเยียวยาที่ดีที่สุด คือการรับรู้ว่าตัวตนของเรามีขีดจำกัดมากน้อยเพียงใด ร่างกายแต่ละคนต้องการน้ำที่ดื่ม เวลาในการหลับนอนที่แตกต่างกันไป เรียนรู้จักตัวเองเราจะได้มีสุขภาพดียิ่งขึ้น - ชีวิตประจำวันส่งผลต่อเนื่องไปสู่การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของความสุขสมบูรณ์ได้มากยิ่งขึ้น ถ้าเราเรียนรู้สิ่งนี้เราก็จะปรับเปลี่ยนหนทางในการเจ็บป่วยที่ลดน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด

มีคนมาปรึกษาว่า คบกันแฟนมา 3 ปีแล้วค่ะ ก่อนหน้าที่เจอกันก็ทำงานบริษัทมา 10 กว่าปี แล้วก็ออกมาเป็น Full time Trader แต่เศรษฐกิจไม่ดี เลยกลับมาทำงานเหมือนเดิมแล้วก็ได้งานที่พม่า ทำได้ 1 ปีกว่า ๆ ขอลาออกเนื่องจากสาธารณูปโภคที่นั่นไม่ดีเท่าไร เลยอยากกลับมาที่ไทย หลังจากนั้นก็ตกงานมาตลอดรวมก็ปีกว่าแล้วค่ะ เราก็ช่วยเต็มที่ไม่ว่าจะเป็นทำประวัติให้ ช่วยสมัครให้ แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่ค่อยสนใจเลย ไม่มีเรียกสัมภาษณ์ภายใน 1 ปี ตอนนี้เขากลับไปอยู่บ้านต่างจังหวัดกับพ่อแม่ แต่ก็พอเทรดอยู่บ้าง หางานอดิเรกเพาะปลากัดอยู่ด้วย วางแผนว่าจะขายของออนไลน์  เขาอายุ 43 ปีส่วนเรา 30 ปี ที่บ้านก็ค่อนข้างกดดันแต่เรื่องแต่งงาน เราก็กังวลว่าอายุเยอะแล้วจะเจอภาวะมีบุตรยาก แต่เขายังไม่พร้อมกับเรื่องนี้เลย ควรจะเอายังไงต่อไปดีคะ - ปัญหาของชีวิตมีหลายแง่มุมอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นด้านการเงิน การงาน ความรัก และสุขภาพ ซึ่งบางคนก็เจอทุกปัญหาพร้อมกันทีเดียว - ถ้าเราแยกปัญหาออกจากกันจัดหมวดหมู่ที่เราจำเป็นจะต้องจัดการมากที่สุด นั่นก็อาจจะเป็นเรื่องที่เราต้องรับรู้ว่ามันคือปัญหาที่ส่งผลต่อทุกสิ่งอย่าง - รายได้ที่มั่นคงอาจจะเป็นปัญหาใหญ่ของหลาย ๆ คน แต่บางคนอาจจะต้องหางานที่มั่นคงก่อน ซึ่งเราต้องประเมินชีวิตและออกแบบให้เหมาะสมกับชีวิตเราให้มากที่สุด - เรื่องการแต่งงานตามวัยอันสมควร รวมไปถึงภาวะมีบุตรยากสามารถปรึกษาแพทย์ได้ตลอดเวลา ซึ่ง ณ ปัจจุบันนี้ก็มีการรับฝากไข่โดยเฉพาะสำหรับคนที่ต้องการวางแผนที่จะมีลูก - ทั้งนี้ ปัญหาที่เล่ามาจากทุกเรื่องราว เราไม่สามารถไปตัดสินใจแทนใครได้ คำแนะนำที่ดีที่สุดอาจจะไม่มีอยู่บนโลกใบนี้ มีเพียงแต่อาจจะช่วยเกลาปัญหาให้ละเอียดมากขึ้น ลองแก้ปัญหาที่ใหญ่สุดก่อนเสมอ

ข้อความทวิตจาก Mark Minervini ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณจะไม่มีวันได้ผลตอบแทนที่มหาศาลพร้อมกับการถือไว้นานและหุ้นมากมายจนเกินไป ประสิทธิภาพที่ยิ่งใหญ่จะมาพร้อมกับการย่อเพียงเล็กน้อยที่จำเป็นนั่นคือ 1. จังหวะเวลาที่เหมาะสม 2. รายรับที่ได้ และ 3. จำนวนเดิมพันที่เรากล้าที่จะลงไปมันต้องสอดคล้องกับจังหวะด้วยเสมอ" - การประเมินผลตอบแทนนั้นต้องสัมพัทธ์กันกับรายรับที่ได้ จังหวะ รวมถึงจำนวนที่เราเดิมพันทุกครั้งด้วยเสมอ - ทักษะในการเทรดจำเป็นต้องฝึกฝนอย่างยิ่งยวด หากเราไม่ฝึกฝนเราก็จะไม่สามารถบ่มเพาะความสามารถที่ดีได้เลย - การรู้จักตัวเองส่งผลทำให้เรารู้ว่า ความเสี่ยงสำคัญกว่าผลตอบแทนเสมอ สังเกตว่ามีผู้คนมากมายที่มองข้ามจุดที่สำคัญไปโดยปริยาย - หุ้นที่ดีไม่จำเป็นต้องมีมากมาย อาจจะมีเพียง 2-3 หุ้นที่เรามั่นใจในการเข้าซื้อ รวมถึงรู้แนวโน้มหลักว่ามันจะเป็นอย่างไรต่อไป ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น - เมื่อผลตอบแทนอันมหาศาลสามารถเป็นไปได้ นั่นก็คือการยืนระยะในตลาดได้นาน ยิ่งเราประเมินตัวเองมากเท่าไร เราก็จะรับรู้ได้ว่าการที่เราจะเทรดควรจะมีมูลค่าเท่าไหร่

หนังสือ Poor Richard's Almanack ของ Benjamin Franklin - ปรัชญาชีวิตนั้นหาได้จากผู้ที่เป็นนักปราชญ์ หากเรามีผู้คนที่มั่นคงต่อธรรมชาติ เราก็จะได้เรียนรู้จากเขาเหล่านั้นได้พอสมควร - ผู้ที่เป็นคนที่จะศรัทธาในตัวเรา ก็คือมีอดีตภรรยา อดีตสัตว์เลี้ยง และเงินที่พร้อมนำไปใช้ได้เลย ซึ่งทั้งสามสิ่งมักจะเป็นสิ่งที่เรารู้ว่าผ่านไปแล้วเสมอ - จงมีวินัยต่อชีวิต เพราะชีวิตคือสิ่งที่เป็นความโชคดีก็เนื่องด้วยมาจาก การทำสิ่งนั้นอย่างต่อเนื่องและมั่นคง ถ้าเราเป็นคนไม่เอาไหน ชีวิตก็ไม่เอาไหนตามไปด้วย - คุณจะใช้ชีวิตอย่างมีความสะดวกสบาย ถ้าคุณทำสิ่งที่ควรทำ ไม่ใช่อะไรที่คุณขอให้มันเป็นไป จงเรียนรู้กับชีวิตประจำวันว่ามันจะกำหนดสิ่งที่เราเป็นสืบไป - ทุกข้อความ และทุกอรรถที่เราได้อ่านจากหนังสือเล่มนี้ เราอาจจะต้องแปลเป็นความเข้าใจอีกรอบหนึ่ง ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่เราจะถอดความได้อย่างถูกต้อง

มีคนมาปรึกษาว่า ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ คือเราคบกับแฟนมาจะสองปีแล้ว เราต่างฝ่ายต่างมีลูกด้วยกันมาก่อน แรก ๆ เราโอเคนะคะ ที่เขาติดต่อกับแม่ของลูก เพราะเขาบอกจะคุยเรื่องลูก พอเราไม่พูดอะไร เขาก็คุยกันบ่อยมากขึ้นเรื่อย ๆ สนิทสนม มีบอกเป็นห่วงเป็นใยกัน คือเราควรต้องรู้สึกยังไงคะ เราต้องทำยังไงบ้าง - ถ้าเราเลือกคู่ครองของเราด้วยความรู้สึกที่ว่า เขาต้องไม่ติดต่อกันหรือว่าติดต่อเพียงเพื่อธุระ อันนี้อาจจะไม่ใช่ฐานะที่เราพึงจะทำได้เลย - การเป็นห่วงเป็นใยกับอดีตคนรักเก่าเป็นเรื่องปกติเอามาก ๆ แน่นอนว่าบางคนก็เลิกกันด้วยดี บางคนก็เลิกกันไม่ค่อยดี ซึ่งเราไปกำหนดสิ่งนั้นไม่ได้ - ลองวางใจเป็นกลางดู ถ้าเกิดว่าเขาไม่ได้มีอะไรมากกว่าความรู้สึกเป็นห่วงเป็นใยกัน ก็ลองสังเกตกันไปเรื่อย ๆ แต่เราก็ต้องพูดให้แฟนเรารับรู้ด้วยว่าเรารู้สึกยังไง - ทุกความสัมพันธ์มันล้วนแต่สร้างปัญหาให้เราอย่างแน่นอน ไม่มีปัญหาเรื่องนี้ ก็มีปัญหาเรื่องนั้น ปัญหามันไม่จบเพราะสิ่งที่ควรหยุดคือตัวเราเอง ลองหยุดคิด และใช้ใจดู - ต่อให้แฟนเราจะนอกใจเราจริง ๆ เราก็คงทำอะไรไม่ได้ เพราะว่าในความเป็นจริงแล้ว ความรู้สึกมันเป็นของชั่วคราว เริ่มจากไม่รัก มาเป็นรัก มันก็เปลี่ยนจากรัก เป็นไม่รักได้ทั้งนั้น

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "3 สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้นั่นก็คือ 1. อดีต 2. โลกใบนี้ และ 3. ผู้คน ส่วน 3 สิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้นั่นก็คือ 1. ทัศนคติ 2. สมมติฐาน และ 3.ความเชื่อ" - หากเราจะเปลี่ยนแปลงบางสิ่ง จงเลือกในสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้ก่อน ละค่อยไปมองสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ซึ่งคนส่วนใหญ่นั้นมองกลับด้านกัน - วันนี้จึงเป็นจุดเริ่มต้นของทุกสรรพสิ่ง มันคือการที่เราเริ่มรู้ตัวเองแล้วว่า เราต้องการอะไรจากสิ่งที่เราได้กระทำลงไปบ้าง หากเราต้องการเปลี่ยนแปลงจงเริ่มต้นที่ตัวเอง - บางครั้งสิ่งที่ทำให้เราสูญเสียเวลาชีวิตไปมาก นั่นก็คือการปล่อยเวลาไปกับสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้เลย ความพยายามทั้งหมดจะโมฆะและปราศจากการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ทั้งสิ้น - เหตุผลของการเปลี่ยนแปลงนั่นก็คือ เราเริ่มมีสติและรู้ว่าถ้าเรายังมัวไปเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ชีวิตมันก็จะรังแต่ทำให้ทุกอย่างเนิ่นช้าออกไปอีก จงกรอบเวลาให้แคบลง - ทุกสิ่งอย่างมีระยะเวลาด้วยตัวของมันเอง การกำหนดระยะเวลาอย่างชัดเจนจะช่วยให้เรารับรู้ได้ว่า เราจะไม่ยอมเสียเวลากับบางสิ่งนานจนเกินไป และเราจะเอาเวลาบางส่วนไปโฟกัสกับสิ่งที่ควรมากขึ้น

หนังสือ The Power of Awareness: And Other Secrets from the World's Foremost Spies, Detectives, and Special Operators on How to Stay Safe and Save Your Life ของ Dan Schilling - เมื่อยุคสมัยแห่งการระมัดระวังตัวได้เข้ามาแทนที่ความสงบมากยิ่งขึ้น การตื่นรู้ของจิตวิญญาณจึงเป็นจุดกำเนิดของการระวังภัย - ความรู้สึกตัวจะเป็นสาเหตุที่ทำให้มนุษย์ทุกคนมีสติ และระลึกรู้ได้ว่ามีภัยอันตรายอะไรเกิดขึ้นมาบ้าง บางทีเราจำเป็นจะต้องสังเกตเอาไว้ด้วยเสมอ - ถ้าเราเริ่มที่จะสังเกตสิ่งรอบตัวเอาไว้ให้มากที่สุด เราจะรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว แน่นอนว่าบางสิ่งเคลื่อนไหวเราก็จำเป็นจะต้องเคลื่อนไหวตาม - รับรู้ว่าการตัดสินใจ กำหนดรู้ถึงปัญหาย่อมสามารถทำให้ปัญหานั้นถูกกรอบให้แคบลง เหลือแค่ตัวปัญหาอย่างเดียว แล้วอย่าลืมสิ่งที่สำคัญเชื่อสัญชาตญาณของตัวเอง - แน่นอนว่ามนุษย์คือสัตว์ประเภทหนึ่ง เรามีกลุ่มที่เป็นผู้ล่าและถูกล่าอยู่ในสังคมเสมอมา การปรับเปลี่ยนสถานการณ์ของผู้ถูกล่าให้กลายเป็นผู้ล่า นั่นก็คือการไม่เกรงกลัวและยิ้มเยาะกับสิ่งตรงหน้า

มีคนมาปรึกษาว่า จะจัดการความรู้สึกตัวเองอย่างไรดี เมื่อเพื่อนร่วมงานไม่ชอบขี้หน้า ทั้ง ๆ ที่เราคิดว่า เราไม่เคยว่าใครเลย ไม่เคยนินทาและคิดร้ายกับใคร พยายามรักษาน้ำใจทุกคน แต่ก็ยังมีคนที่ไม่ชอบเรามาแขวะใส่ คือทำงานทีมเดียวกัน เวลาทำงานชอบหันไปคุยกับคนอื่นแล้วก็ว่าเรา จนตอนนี้เรารู้สึกไม่ชอบบรรยากาศสังคมทำงานแบบนี้เลย พยายามทำตัวแบบไม่สนใจใครสุด ๆ ก็ยังไม่รอด แล้วที่ทำงานอื่นเป็นยังไงบ้างคะ จัดการอย่างไร - ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดก็คือ เราจะก้าวข้ามผ่านปัญหาเรื่องการรับมือกับสังคมในที่ทำงานได้อย่างไร มากกว่าการที่นั่งคิดว่าเราไม่เคยทำร้ายใครเลย - โลกนี้เหวี่ยงบททดสอบเพื่อให้เราตระหนักรู้ว่า เรานั้นก็คือคน ๆ หนึ่งในสังคมอันกว้างใหญ่ไพศาล เราเป็นคนธรรมดาที่เราก็สามารถพบเจอปัญหาได้ทุกหย่อมหญ้า - การไม่ชอบ ไม่พอใจ และรู้สึกทุกข์ใจเมื่อเราโดนนินทา และก็โดนบางสิ่งที่มันไม่ใช่อารมณ์ที่น่าพอใจ นั่นอาจจะเป็นสิ่งที่เราต้องปรับตัวและเผชิญหน้ากับปัญหาอย่างถูกวิธี - ลองพูดคุยกับคนที่เขาไม่ชอบเราดู ลองบอกว่าการที่เขาทำแบบนี้ทำให้เรารู้สึกแบบนี้ ถ้าเราคุยกับเขาแบบเปิดใจแล้ว มอบความจริงใจให้แล้ว เราอาจจะต้องยิ้มสู้เข้าไปเลย - ทั้งนี้ ปัญหาในที่ทำงานเป็นปัญหาที่คนส่วนใหญ่พบเจอ เพราะไม่ว่าจะเป็นทั้งตัวงานเองหรือว่า ตัวผู้คนที่เราเข้าไปพบเจอก็ตามแต่ การปรับตัวและการไม่หนีจึงเป็นคำตอบของทุกปัญหา

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความคิดที่ว่า 'ต้องเรียนรู้ให้มากกว่านี้ก่อน' มักจะเป็นรูปแบบความคิดที่ยั่วยวนต่อการผัดวันประกันพรุ่ง ให้เริ่มทำตอนนี้ได้เลย" - ความรู้เท่าที่มีก็สามารถเริ่มต้นทำได้เลย เพียงแต่ระหว่างเริ่มทำเราก็ต้องแบ่งเวลาหาความรู้เพิ่มเติมร่วมด้วยเสมอ - การผัดวันประกันพรุ่ง จะนำไปซึ่งปัญหาในระยะยาวของชีวิตได้ เช่น ความรู้สึกกลัวต่อการเริ่มต้นใหม่บ่อย ๆ เพราะชีวิตไม่เคยเริ่มต้นทำอะไรเลย - วันนี้เป็นวันแรกที่เราจะได้ตระหนักว่า เราสามารถทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ เราคือคนที่กำหนดอนาคตด้วยตัวของเราเอง โดยความคิด คำพูด และการกระทำ - อย่าให้ความคาดหวังต่อตนเอง มีผลต่อการตัดสินใจลงมือทำอะไรสักอย่างหนึ่ง และอย่ากลัวว่าสิ่งที่ทำไปมันยังไม่ดีพอ แน่นอนว่าทุกสิ่งย่อมไม่ดีพอ จึงรู้ว่าควรแก้ไขอย่างไร - เริ่มต้นทำอะไรสักอย่างหนึ่ง กรอบให้แคบมากที่สุดเท่าที่ทำได้ ชีวิตจะต้องไปข้างหน้า นั่นหมายความว่าลองครุ่นคิดหาทางออกให้ชีวิตดีขึ้น ศิลปะในการใช้ชีวิตที่ดีต้องประกอบไปด้วยสิ่งใด

หนังสือ Healthy Brain, Happy Life: A Personal Program to Activate Your Brain and Do Everything Better ของ Wendy Suzuki - เรื่องราวของการจะมีความสุขในชีวิตได้ ก็จำเป็นจะต้องกำหนดรู้ว่าสิ่งใดบ้างที่เป็นตัวก่อให้เกิดความสุขได้มากยิ่งขึ้น - ลองปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตประจำวัน สลับกับการทำสิ่งที่เราทำอยู่แล้วในกิจวัตรประจำวัน หลังจากนั้นค่อยสอบทานตัวเองว่า มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงไปบ้าง - เส้นประสาทคือ สิ่งเดียวที่ทำให้เรารับรู้บางสิ่งได้ และถ้าการรับรู้ ส่งผลต่อการเรียนรู้ได้ เราอาจจะสามารถปรับวิถีทางของการรับรู้ใหม่ เสมือนว่าความคิดคือการเชื่อมต่อ - ชีวิตก็คือหนังสือ และหนังสือก็คือชีวิต เราอ่านชีวิตของผู้คนมากมาย แต่เรากลับเพิกเฉยที่จะนำมาปรับใช้กับชีวิตของเราเอง ลองดูว่าเรามีความสุขจากการอยู่แต่กับตัวเองไหม - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้เหมาะกับคนที่ยังไม่เคยอ่านเกี่ยวกับประสาทวิทยาเลย เพราะว่าจะเป็นจุดเริ่มต้นแบบปูพื้นฐานที่ดีสำหรับคนที่ต้องการศึกษา

มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้มีปัญหากับแฟนหนักมาก มีขั้นถึงลงไม้ลงมือกัน คุยกันเหมือนคนละภาษา เราพยายามอยากเลิก แต่เหมือนเขาไม่ยอมไป แล้วก็จะมีปากเสียงกันอยู่ประจำ จนตอนนี้เราเลือกที่จะเงียบ แต่ก็เหมือนมันไม่ได้ผล เพราะเขาพยายามหาเรื่อง สร้างปัญหาให้วุ่นวายใจทั้งเรา และทั้งคนในบ้าน ส่วนเราก็ไปคุยกับพ่อแม่ฝ่ายชายแล้ว แต่เหมือนเขาจะทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน ตอนนี้รู้สึกหมดหนทางแล้ว หาทางออกไม่เจอจริง ๆ เป็นห่วงความรู้สึกของคนในบ้านมาก ๆ ค่ะ - ปัญหาเรื่องคนสองคนเราอาจจะต้องจัดการกันเองเป็นส่วนใหญ่ แน่นอนว่าบางครั้งการอยู่รวมกันคนหลายคนก็สามารถสร้างปัญหาได้เช่นกัน - ส่วนของเราคือพยายามสังเกตอารมณ์อีกฝ่ายให้มากเข้าไว้ มันอาจจะดูเหมือนวิตกจริตไปที่เราต้องนั่งคอยสังเกต แต่นั่นอาจจะเป็นทางออกเดียว - การปรึกษาคนในครอบครัวก็พอทำได้บ้าง แต่การที่เราจะตัดสินใจเลือกชีวิตคู่ ทุกคนก็อยากได้คนที่ดี ใจเย็น และมีเหตุผลด้วยกันทั้งนั้น ทว่า ไม่ใช่ทุกคนที่จะเจอแบบนี้ - ความโชคดีในการเจอคู่ครองที่ดีอาจจะไม่มีอยู่จริง การจัดการปัญหาด้วยการเลิก ก็อาจจะไม่ใช่คำตอบเดียวไปซะทั้งหมด เพียงแต่ว่าเราต้องเผื่อใจเอาไว้ว่าคู่ครองของเราอาจจะไม่ได้ดีขนาดนั้น - ถ้าเราเป็นห่วงความรู้สึกมวลรวมภายในบ้าน มีทางเดียวคือพยายามมีเหตุผลให้มากที่สุด บางครั้งเราถูก เราก็รู้ตัวว่าเราถูก ไม่จำเป็นต้องไปจัดการกับทุกปัญหาที่เข้ามา บางทีการปล่อยวางอาจจะจำเป็น

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความผิดพลาดนั้นเป็นรูปแบบของอดีต ความรับผิดชอบนั้นคือรูปแบบของปัจจุบัน ซึ่งความผิดพลาดจากการที่เราตัดสินใจนั้นได้ผ่านไปหมดแล้ว ความรับผิดชอบต่อการตัดสินใจคือสิ่งที่เราได้รับในวันนี้" - อดีตเป็นเพียงสิ่งที่ผ่านมาเท่านั้น หน้าที่เราคือเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากอดีตให้มากเข้าไว้ ถ้าเราไม่เรียนรู้จากอดีตมันก็จะส่งผลต่อปัจจุบันนี้ - ปัจจุบันเป็นเพียงสิ่งที่อดีตนั้นสะท้อนกลับมาหาเรา หากเราทำอดีตไว้ดีมากเท่าไร ปัจจุบันนี้ก็จะดีมากเท่านั้น จงเรียนรู้กับชีวิตให้มากเข้าไว้ - หากเรามีความรับผิดชอบต่อทุกสิ่งในชีวิตของเรา ชีวิตก็จะโอบกอดเรามากยิ่งขึ้น อย่าลืมที่จะโอบกอดตัวเองเอาไว้ เพราะอย่างน้อยเราก็ไม่ควรทอดทิ้งตัวเอง - ทุกการตัดสินใจล้วนส่งผลต่อชีวิตเราทั้งหมดทั้งสิ้น จงเรียนรู้ในเรื่องการตัดสินใจกับชีวิตให้เยอะ วันนี้คือวันที่จะตัดสินอนาคตของตัวเราเอง ผิดก็ให้รู้ ล้มก็ให้ลุก - ถึงแม้ว่าเราจะเพิกเฉยต่อบางสิ่งไป นั่นก็ไม่ทำให้ชีวิตเราแย่ลงโดยส่วนเดียว ทว่า มันขึ้นอยู่กับการทะยานอยากของเราว่าต้องการให้ชีวิตในอนาคตดีขึ้นเช่นไรได้บ้าง

หนังสือ The Way to Wealth: Advice, Hints, and Tips on Business, Money, and Finance ของ Benjamin Franklin - สิ่งที่สำคัญที่สุดไม่ใช่ตัวเงินทอง แต่เป็นความมั่งคั่งที่จิตใจ หากเรามีพื้นฐานที่ถูกต้อง เราก็จะสามารถยืนระยะในความมั่งคั่งนี้ได้นาน - ความสุขในชีวิต มันมีส่วนสำคัญต่อความมั่งคั่งในจิตใจ รวมถึงส่งผลต่อความมั่งคั่งในรูปแบบเงินทองด้วย หน้าที่เราคือรักและเคารพตัวเองเข้าไว้ - ผู้ที่มีปัญญามักจะเรียนรู้จากความผิดพลาดของผู้อื่น แต่คนเขลามักจะเพิกเฉยทุกความผิดของตัวเขาเอง มันจึงส่งผลให้เขาไม่เกิดการเรียนรู้ใด ๆ เลย - ความโลภนำมาซึ่งภัยมากกว่าความสงบ หากเราโลภเราจะสูญสิ้นทุกสิ่งอย่างในชีวิต เพราะในท้ายที่สุดแล้ว เราจะไม่สามารถรักษาอะไรไว้ได้สักอย่างเดียว - จงมอบทุกสิ่งให้กับโลกใบนี้ แล้วโลกใบนี้ย่อมมอบบางสิ่งกลับคืนมาเฉกเช่นเดียวกัน เราจึงไม่เน้นขอ แต่จงเน้นการให้ ยิ่งให้เท่ากับยิ่งได้ โลกขับเคลื่อนแบบนี้เสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า อยากรู้ว่าเวลา มันจะทำให้เรารู้สึกเคยชินกับมันจริง ๆ ใช่ไหมคะ ตอนนี้เลิกร้องไห้มา 1 เดือนแล้วค่ะ อยากรู้ว่าคำว่าชินชา มันทำได้จริงเหรอคะ ตอนนี้เจ็บแปลบ ๆ บ้าง ยิ่งรู้ว่าแฟนเก่าเขามีความสุขกับแฟนใหม่เขาดี ยิ่งรู้สึกชาไปทั้งหัวใจ แต่ก็ไม่ได้ฟูมฟาย เพราะยังคงนอนฟังเพลง กินข้าวได้ อยากอยู่คนเดียว และมันทำให้ยิ่งอยากเปิดใจรับอะไรใหม่ ๆ มากขึ้น แต่มันก็ยิ่งทำใจไม่ได้เลยค่ะ แล้วมันจะรู้สึกแบบนี้นานไหมคะ เวลาช่วยได้จริงใช่ไหม - การจะบอกว่าเวลาจะช่วยเยียวยาไหม พูดได้ยากอย่างยิ่ง เพราะว่าบางคนใช้เวลาไปกับสิ่งที่แตกต่างกัน บางคนสามารถลืมได้ง่าย แต่บางคนไม่สามารถลืมได้เลย - เวลานั้นเป็นตัวช่วยทำให้เราพบเจอประสบการณ์ใหม่ ๆ เสียมากกว่า แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคืออย่าเอาใจไปยึดกับทุกสิ่งที่เข้ามายังชีวิตเราก็พอจะช่วยได้บ้าง - ส่วนที่ยากที่สุดคือการหยุดเข้าไปส่องเรื่องราวชีวิตของแฟนเก่าเรา การตัดความรู้สึกอาจจะง่ายกว่าการที่เรากำลังหยิบโทรศัพท์มารับรู้เรื่องราวของเขาทั้งวันทั้งคืน - ชีวิตคนเรานั้นแตกต่างกัน เวลาอาจจะทำให้เข้าใจอะไรมากขึ้นก็ได้ รวมถึงเวลาก็มาทำให้เราจมอยู่กับอดีตก็ได้เช่นกัน แสดงว่าเวลามีส่วนช่วยน้อยมากถึงน้อยที่สุด - กำหนดรู้ว่าเป้าหมายชีวิตของเราคืออะไร เราควรจะต้องชัดเจนกับสิ่งที่เราหมุดหมายเอาไว้ให้มากที่สุด แล้วเป้าหมายจะเข้ามาย้ำเตือนเราว่า ยังมีสิ่งที่สำคัญไม่แพ้ไปกว่าการจมอยู่กับอดีต

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เมื่อผู้คนมากมายกำลังพูดพร่ำเรื่องความต้องการที่จะค้นหา 'เป้าหมาย' สิ่งที่เขาเหล่านั้นหมายถึงมักจะไม่มีความชัดแจ้งว่าอะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุด คำถามก็คือเป้าหมายจะต้องเป็นคำถามที่นำมาซึ่งคุณค่าของชีวิต" - ผู้คนมากมายกำลังตามหาเป้าหมายของชีวิต แต่พวกเขาหารู้ไม่ว่า เป้าหมายที่แท้จริงของชีวิตนั้นคือสิ่งใด - การตั้งคำถามที่ถูกต้อง จะเป็นส่วนช่วยให้พบเจอคำตอบที่ถูกต้องตามมา เช่น คำถามที่นำมาซึ่งคุณค่าให้แก่ตนเองและผู้อื่นสืบไป - สิ่งที่สำคัญที่สุดของชีวิตนั้นแตกต่างกันไปในแต่ละปัจเจกชน ถ้าเรากรอบความสำคัญให้ใกล้เคียงกับคุณค่าของชีวิตจริง ๆ มันจะทำให้ชีวิตดีขึ้นได้ - เป้าหมายเป็นสิ่งเดียว และสิ่งสุดท้ายของชีวิต มีผู้คนจำนวนหนึ่งที่พบเจอ และมีอีกมายมายที่ไม่พบเจอ การหลงทางจึงปรากฏเด่นชัดขึ้นในยุคสมัยนี้ - ทุกคนที่มีคุณค่ามักจะมีเป้าหมายร่วมด้วยเสมอ แต่บางคนที่มีเป้าหมายมักจะมีคุณค่าร่วมด้วยเสมอ เพราะจุดเริ่มต้นควรจะมาจากคุณค่าไม่ใช่มีเป้าหมายก่อน

หนังสือ Technical Analysis of the Financial Markets ของ John J. Murphy - หากคุณเป็นนักเทรด คุณก็ควรที่จะหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่าน เพราะหนังสือเล่มนี้อธิบายโดยละเอียดว่ากราฟเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปอย่างไร - วันนี้อาจจะเป็นวันที่ทำให้คุณยังสับสนว่า สายของการเทรดนั้นมีแขนงย่อยไปอีกแค่ไหน เพราะหนังสือเล่มนี้ได้อธิบายทุกสิ่งบนสายเทรดหมดแล้ว - ค่าตัวชี้วัดที่สำคัญมากที่สุดคือกำลังซื้อในช่วงที่จะผ่านแนวต้าน หรือแนวรับไปได้ นั่นจะเป็นตัวกำหนดเทรนด์หลักของแต่ละฝั่ง ซึ่งเราจะต้องสังเกตให้ได้โดยดัชนี - แน่นอนว่าแต่ละคนจะค้นหาตัวเองได้ไม่เหมือนกัน เราจึงจะต้องศึกษาแบบกว้าง ๆ เพื่อเกลาตัวเองได้ชัดเจนขึ้นว่า เราเป็นสายไหนของการเทรด เพราะบางคนอาจจะไม่เหมาะก็ได้ - สิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้คือรูปแบบของแท่งเทียน ถ้าเราแม่นแท่งเทียนระดับหนึ่ง เราจะพบว่ารูปแบบของตลาดจะเกิดขึ้นซ้ำไปซ้ำมา การจดบันทึกสถิติว่ากราฟไหนเราแม่นที่สุดจึงจำเป็น

มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้แฟนเรามีคนอื่นซึ่งเป็นคนเดิมมา 3 ครั้งแล้วค่ะ เขาให้สัญญากับเราว่าจะเลิกคุยกันจริงจังแล้ว แต่วันนี้ขอไปส่งผู้หญิงกลับต่างจังหวัดได้ไหม แล้วเขาก็จะบอกเลิกผู้หญิงคนนั้นจริง ๆ เขาขอครั้งสุดท้าย เราเคยคิดไว้ว่า ถ้ามีครั้งที่ 3 จะเลิกจริง ๆ แต่ทำไมเรายังทำไม่ได้ เพราะใจหนึ่งก็อยากให้อภัยแต่มันก็ยังรู้สึกระแวงไปหมดค่ะ อีกใจก็อยากเลิกกับเขาให้มันจบ ๆ ไป แถมเขาก็มีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นแล้วด้วย - จุดเริ่มต้นคือการนอกใจ จุดจบก็คือการนอกใจ ถ้าคนที่นอกใจเขาไม่ได้สำนึกผิดอะไรกับสิ่งที่เขาได้ทำลงไป - ถ้าเกิดว่าแฟนเราขออนุญาตให้ไปส่งผู้หญิงที่เป็นคนที่แอบคบกัน แล้วเราเริ่มรับรู้ แต่เราก็ยังไม่สามารถทำอะไรได้ นั่นคือจุดเริ่มต้นของการยินยอม - บางครั้งเราจำเป็นจะต้องแยกระหว่างอะไรคือสิ่งที่ยินยอมได้ กับอะไรคือสิ่งที่ยินยอมไม่ได้ แน่นอนว่าเราจะต้องใช้มาตรวัดของความเป็นกลางเข้าร่วมด้วยเสมอ - มีหลายคู่ชีวิตที่รับรู้ถึงการมีบุคคลที่ 3 เข้ามายุ่งเกี่ยว แต่เราจะต้องรู้กฎ และขอบเขตของกันและกัน การให้เกียรติซึ่งกันและกันยังไงก็เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับคู่ชีวิต - ทั้งนี้ ถ้าเราเป็นฝ่ายยอมและรับรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว แต่เราก็ยังเพิกเฉยหรือว่าไม่กล้าที่จะทำอะไร สักพักเราก็จะกลายเป็นคนที่รับรู้แล้วก็กลายเป็นแฟนที่ต้องรับรู้ทุกสิ่งสืบไป

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เมื่อไรที่เราได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ เราจะไม่ได้ปรับเปลี่ยนจากผิดไปเป็นถูก แต่เปลี่ยนเป็นผิดไปเป็นผิดน้อยลงเสียมากกว่า" - ความรู้ใหม่ ๆ มันจะช่วยเกลาให้เรามีความคิดที่คมมากยิ่งขึ้น เปรียบเสมือนมีดที่จำเป็นจะต้องลับมีดอยู่เสมอ เพื่อให้ความคมนั้นคงอยู่ต่อไปเรื่อย ๆ สมองก็ทำหน้าที่เดียวกัน - สิ่งที่ผิดและสิ่งที่ถูก มองเผิน ๆ แล้วมันอาจจะไม่ได้ชี้ชัดไปโดยส่วนเดียวว่าจะเป็นในรูปแบบใด แต่ส่วนใหญ่แล้ว การจะมีความคิดแบบใดได้นั้น จะต้องลองผิดลองถูกด้วยกันทั้งสิ้น - หากมองไปอย่างลึกซึ้งก็จะพบว่า การทำให้ชุดความรู้เก่านั้นเสถียรมากยิ่งขึ้น ก็จะต้องค่อย ๆ กรอบวิถีให้แคบลง จนเราพบว่าความถูกนั้นอาจจะเป็นความผิดไป รวมถึงผิดน้อยลงด้วย - ส่วนใหญ่แล้วชุดความรู้เกือบทุกชุดความรู้ สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ทั้งหมดทั้งสิ้น ถ้าเราไม่ได้กังวลว่ามันจะผิดพลาดอะไรต่อชีวิตหรือไม่ ก็ให้เราค่อย ๆ พิจารณากันไปทีละลำดับดู - ทั้งนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุด อาจจะไม่ใช่เราได้รู้อะไรเพิ่มมากขึ้น แต่ว่าเราสามารถทำลายความเชื่อเดิม ๆ ในอดีตได้หรือไม่เสียมากกว่า หากเรามีความรู้ที่ผิดเยอะเกิน มันก็มีโอกาสตัดสินใจผิดได้เช่นกัน

หนังสือ What Happened To You?: Conversations on Trauma, Resilience, and Healing ของ Bruce D. Perry and Oprah Winfrey - เรื่องราวของชีวิตมนุษย์ ส่วนใหญ่แล้วก็จะพบเจอปัญหาคล้ายคลึงกัน นั่นก็คือบาดแผลทางจิตใจ ปมปัญหาในวัยเด็ก รวมถึงสิ่งที่ต้องการเยียวยาสืบไป - แล้วอะไรมันเกิดขึ้นกับเราบ้างล่ะ คำถามนี้คล้ายกันกับว่าเป็นสิ่งที่ย้อนกลับมาคิดอีกรอบหนึ่ง การที่ชีวิตของเราประสบพบเจอเรื่องราวเหล่านี้มันมีความหมายอะไรไหม - หากเราเข้าใจว่าบาดแผลทางจิตใจ สามารถเกิดได้กับทุกเพศทุกวัย ไม่มีข้อยกเว้น รวมถึงคนใกล้ตัวของเราก็สามารถพบเจอได้เช่นกัน การดูแลรักษาจิตใจจึงจำเป็นอย่างยิ่ง - การเจริญสติ แล้วก็การที่เราโอบกอดตัวเองได้อย่างแท้จริง จะช่วยให้เรารับรู้ถึงตัวตนภายในตัวเองมากยิ่งขึ้น เพราะความเป็นจริงแล้วเรานั่นแหละอาจจะเป็นคนที่เพิกเฉยจิตใจตัวเองมาตลอด - ทุกความหมายของชีวิต มันจะชี้ชัดไปในจุดที่เรียกว่าตัวตนเดิมแท้ของเรา ประสบการณ์ในอดีตเป็นเพียงภาพจำภาพหนึ่ง เราจะอยู่กับมันอย่างไรสำคัญมากกว่ามันทำอะไรกับเรามาบ้างเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า เราเป็นเจ้าบ้าน Netflix มีลูกบ้าน 3 คน แต่ว่ามีอยู่คนหนึ่งได้ที่อยู่มาได้ 3 ปีละ เราชอบส่งขนมไปให้ตอนปีใหม่ตลอด เขาก็ส่งของกินกลับมาเสมอ แล้วก็เริ่มคุยกันมาตั้งแต่มกราคม อยู่มาวันหนึ่งเราชวนลูกบ้านไปเที่ยวต่างจังหวัด ซึ่งไม่คิดว่าลูกบ้านจะตอบตกลงตามคำชวนของเรา แต่ก็มีน้อง ๆ หลาน ๆ ไปด้วยกันทั้งหมด 4 คน ซึ่งลูกบ้านก็ได้ทำการลางานแล้ว เตรียมซื้ออุปกรณ์ต่าง ๆ ไปหมดแล้วด้วย คำถามคือ เรามีแฟนอยู่แล้วตอนนี้ แต่ยังไม่ได้ขอแฟนเลยว่าจะไปได้ไหม มันคือการเที่ยวต่างจังหวัดกับลูกบ้าน แล้วจะขอแฟนยังไงดีคะ ไม่ให้เขาคิดมาก ที่เราชวนไป เพราะลูกบ้านบอกว่าไม่มีเพื่อนไปเที่ยวเลยค่ะ ทริปที่จะไปคือ 4 วัน 3 คืนค่ะ - ปัญหาตอนนี้คือความน่าไว้ใจมากกว่าจะไปขอแฟนว่าแฟนจะคิดยังไง เพราะว่าเรายังอาจจะไม่เคยเจอกัน แค่ส่งของตอนปีใหม่ ซึ่งไม่รู้ว่าเขาเป็นคนยังไงด้วยซ้ำไป - การสังเกตพอจะช่วยได้ระดับหนึ่ง แต่ก็ไม่ทั้งหมด เราก็จะต้องรับรู้ว่าทุกการตัดสินใจย่อมส่งผลลัพธ์อย่างใดอย่างหนึ่งตลอดเวลา จึงจำเป็นต้องใคร่ครวญให้มากเข้าไว้ - ส่วนเรื่องการขอแฟนก็อาจจะเป็นอีกทางเลือกหนึ่ง ซึ่งมันก็จะต้องดูว่าแฟนเราเป็นคนอย่างไร ใจกว้างหรือใจแคบ เป็นคนพึ่งพาได้หรือว่าพึ่งพาไม่ได้ ตรงนี้สำคัญเช่นกัน - จุดที่เราต้องรับรู้ก็คือ จุดที่เราจะทำอะไรก็อาจจะต้องลองปรึกษาแฟนก่อน ก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไร เพราะชีวิตเราไม่ได้ขึ้นอยู่กับตัวเราคนเดียวแล้ว เรามีแฟนอยู่ข้าง ๆ ด้วย - การจะไปต่างจังหวัดกับคนแปลกหน้าโดยที่เรายังไม่ได้คุ้นเคยก่อน ค่อนข้างอันตรายซึ่งอาจจะให้สถานะที่ไม่ค่อยแนะนำที่จะตัดสินใจแบบนี้ เพราะว่าเราต้องไว้ใจแล้วถึงจะไปเที่ยวไกล ๆ กันได้

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "โฟกัสในสิ่งที่เราสามารถควบคุมได้ ปล่อยวางสิ่งอื่นไป" - โลกใบนี้มีทั้งสิ่งที่ควบคุมได้ และสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ ถ้าเราต้องการใช้ชีวิตอย่างสุขสมบูรณ์ เราจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องเลือกทางที่ถูกต้อง - สิ่งที่ควบคุมได้มีอะไรบ้าง เราจำเป็นจะต้องกำหนดมันขึ้นมาให้จงได้ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นตัวของเราเอง ไม่ว่าจะเป็นความคิด คำพูด และการกระทำ - ลองปล่อยวางสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ไปดู เพราะสิ่งที่ควบคุมไม่ได้มักจะทำให้เราเผลอไปควบคุมมันทุกที ลองสังเกตพฤติกรรมในชีวิตประจำดูบ้าง - คนส่วนใหญ่มักจะหลงไปควบคุมสิ่งอื่นนอกตัว บางคนหนักขั้นเข้าไปถึงการควบคุมธรรมชาติ หรือกฎไตรลักษณ์ซึ่งเป็นสภาพที่ไม่สามารถไม่ควบคุมได้เลย - การตัดสินใจเลือกทางเป็นศิลปะในการใช้ชีวิต ถ้าเราตัดสินใจไม่เป็นมันก็จะรังแต่ทำลายชีวิตในระยะยาว ลองพินิจพิจารณาดูว่าอะไรเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของเรา

หนังสือ Dedicated: The Case for Commitment in an Age of Infinite Browsing ของ Pete Davis - เมื่อห้วงเวลามาย้ำเตือนเราว่า เราควรทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่ออีกสิ่งหนึ่งอย่างแท้จริง เราจึงเรียกมันว่าการค้นหาอย่างไม่มีวันจบสิ้น - ทุกการค้นหา ย่อมพบเจอบางสิ่งระหว่างทางเดินเหล่านั้น การเรียนรู้จึงไม่มีกรอบที่ชัดเจน มันอยู่ที่ว่าตัวเราต้องการกรอบนี้ไปเพื่อสิ่งใด - วัฒนธรรมที่บีบบังคับทั้งทางตรงและทางอ้อม จะส่งผลถึงชีวิตมวลรวมของปัจเจกชน ว่าเราควรจะกำหนดทิศทางชีวิตไปในทิศทางใดกันแน่ - ตัวตนหนึ่งตัวตน มิอาจกำหนดว่านี่คือตัวตนที่แท้จริงของเรา นอกเสียจากกาลเวลาจะมากรอบให้เรารับรู้ได้ว่า เรามีตัวตนที่แตกต่างกันออกไปในทุกช่วงเวลา - การอุทิศตัวตนนั้น จะดีหรือแย่ก็ขึ้นอยู่กับทิศทางที่เราบ่ายหน้าไป ถ้าเราต้องการจะมีชีวิตที่ดีขึ้น จงอุทิศตัวเองให้กับทางเดินที่ดี ส่วนทางที่ไม่ดีนั้นคือทางตัน

มีคนมาปรึกษาว่า หนูมีแฟนอยู่คนนึง ซึ่งคนนี้หนูทะเลาะกับเขาบ่อยมาก ๆ เพราะว่าเขาอะจะเป็นคนที่ตามติดชีวิตเราตลอด จู้จี้จุกจิกแล้วก็ไม่ค่อยเข้าใจกัน และเพื่อนเราก็เป็นคนที่ชอบบอกให้หนูเลิกกับแฟนตลอด แต่หนูก็เห็นว่าแฟนหนูมีบางมุมที่ดีเหมือนกัน แล้วล่าสุดหนูก็ทะเลาะกับแฟนเรื่องเดิม ๆ แล้วก็ไม่เข้าใจกัน สักพักเพื่อนหนูก็จะมาบอกว่าอย่ากลับไปนะ แต่เขาก็มาขอโอกาสอีกครั้งเดียว ซึ่งหนูก็ให้โอกาสแฟนหนูไป แต่แล้วพอเพื่อนหนูรับรู้เรื่องราวนี้ เพื่อนก็บอกหนูว่า อย่ากลับไปให้โอกาส และอย่าไปคุยกันอีกเลยนะ หนูก็พยายามบอกว่ามันขอโอกาสแค่ครั้งสุดท้าย เพราะหนูก็คิดว่าแฟนหนูเขาอาจจะเปลี่ยนไปได้เหมือนกัน แต่ถ้าไม่เปลี่ยนหนูก็จะยอมเจ็บเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว แล้วจู่ ๆ เพื่อนก็บอกหนูว่า ถ้าอยากกลับไปคบ มันจะตัดเพื่อนกับหนูเลย ซึ่งหนูก็เลิกคุยกับแฟนไปได้ 1 วันแล้ว แต่หนูไม่สบายใจมากๆ เลยค่ะ เพราะหนูอยากให้โอกาสเขามาก แต่ให้หนูกลับไปหนูจะต้องเสียเพื่อนไปด้วย คือพี่คะหนูควรจะทำยังไงดี - ปัญหาที่เราต้องแก้ที่ตัวเราเอง นั่นหมายความว่าบางครั้งเราอาจจะอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่มีใครเข้าใจเราเลยสักคน แต่เราก็ต้องเข้าใจตัวเองว่าต้องการอะไร - รู้จักตัวเองเรื่องทุกอย่างจะง่ายขึ้นกว่าเดิมมาก เราจะรู้ว่าเพื่อนและแฟนต่างก็มีความคิดเป็นของตัวเอง เราไม่สามารถบังคับใครให้เข้าใจสิ่งที่เราเลือกได้ทั้งหมด - แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่เพื่อนและแฟนที่ดี พึงระลึกไว้เสมอนั่นก็คือ การเคารพการตัดสินใจซึ่งกันและกัน แน่นอนว่ามันไม่ใช่ทางที่เพื่อนและแฟนชอบใจ แต่อย่างน้อยเขาก็ควรได้ใช้ชีวิตของเขาเอง - ไม่มีทางเลือกที่ดีที่สุด และไม่มีผลลัพธ์ในชีวิตที่น่าพึ่งพอใจ มีแต่ว่าเราได้กล้าตัดสินใจในเรื่อง ๆ นั้นมากพอหรือไม่ ทุกทางต้องมีทางที่เราได้มาและสูญเสียไปเสมอ จงหนักแน่นและตัดสินใจทางนั้น - ทั้งนี้ ถ้าเราคิดว่าเพื่อนเขารักเรามากกว่า และเราคิดว่าคงไม่สามารถหาเพื่อนแบบนี้ได้แล้วก็จงเลือกเพื่อน กลับกันถ้าเราสัมผัสได้ว่าแฟนเราเป็นคนที่พร้อมจะอยู่ข้าง ๆ เราจริง ๆ ก็ให้ตัดสินใจเลือกแฟนได้เลย

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ไม่มีคำว่าทางลัดบนโลกใบนี้ คุณมักจะทำอะไรระยะยาวโดยคาดหวังว่าจะสร้างภาพลวงตาของทางลัดขึ้นมา แค่ทำสิ่ง ๆ นั้นเท่านั้นเอง" - ทุกสิ่งต้องใช้เวลา ย้ำอีกรอบหนึ่งว่าทุกสิ่งต้องใช้เวลาเสมอ หากเราใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อหาทั้งลัด เราจะถูกภาพลวงตาหลอกเราอยู่ตลอดเวลา - ถ้าเราโฟกัสที่ผลแบบระยะยาว เราจะไม่สนใจเลยว่าทางลัดจะมีจริงหรือไม่ ทุก ๆ ข้อมูล และทุก ๆ ความรู้ ไม่สามารถทดแทนกันได้ด้วยซึ่งเวลา - ลองทำมันเลย เราอยากเรียนรู้สิ่งใดให้ลองทำสิ่งนั้น การผัดวันประกันพรุ่งไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นได้จริง รังแต่จะทำให้เวลาถูกเลื่อนออกไปอีก - คนที่ชอบหาทางลัดอยู่เป็นประจำ จึงเป็นคนที่มักจะล้มเหลวมากกว่าประสบความสำเร็จ ทางลัดที่แท้จริงคือทางเดิมนั่นแหละ แต่หมั่นฝึกฝนตนเองอยู่เสมอ - ลองสังเกตผู้คนในสังคมให้มาก เรียนรู้จากประสบการณ์หรือคำสอนเหล่านั้นให้เยอะ เราจะได้เรียนรู้ว่าอะไรจึงเป็นสิ่งที่เราควรจะน้อมตาม หรือสิ่งใดควรจะเพิกเฉยไป

หนังสือ Profit First: Transform Your Business from a Cash-Eating Monster to a Money-Making Machine ของ Mike Michalowicz - สมการที่เราจะต้องกลับมานั่งตั้งคำถามใหม่ด้วยว่า กำไรเป็นสิ่งแรกที่เราควรจะสนใจนั่นคือ การขาย - กำไร = รายจ่าย นี่คือสมการที่ถูกต้อง - ปัญหาของการเป็นผู้ประกอบการส่วนใหญ่พบเจอนั่นก็คือ เราใช้สมการที่ไม่ถูกนั่นคือ การขาย - ค่าใช้จ่าย = กำไร มันจึงทำให้เราเหลือกำไรน้อยลง - ลองปรับเปลี่ยนสิ่งที่เป็นตัวแปรอันสำคัญ มันจะทำให้เราตระหนักได้เลยว่า ทำไมการทำธุรกิจจึงเป็นสิ่งที่ง่ายกว่าเดิมอย่างมหาศาล จุดเริ่มต้นคือหาตัวแปรที่เป็นปัญหาให้เจอ - การบริหารทางการเงินที่จำเป็น นั่นคือต้องทำงบการเงินของบริษัทอยู่อย่างเสมอ รับรู้ว่าต้องแยกระหว่างกำไรของบริษัทออกจากกำไรของผู้บริหาร ไม่อย่างนั้นจะวุ่นวายเวลาขาดทุน - การเงินส่วนบุคคลคือภาพส่วนต่อขยายของการเงินของกิจการ ไม่ว่าจะเป็นการสำรองหนี้ฉุกเฉิน การนำกำไรของบริษัทไปต่อยอด หรือว่าเราจะรักษากำไรเอาไว้ระดับนี้ก่อนแล้วเว้นระยะการลงทุนออกไป

มีคนมาปรึกษาว่า พอดีมีปัญหาสงสัยค่ะ ว่าการกลับบ้านตรงเวลานี่มันไม่มีมารยาทหรือมันดูแย่คะ ปัจจุบันอายุ 20 ปีค่ะ ทำงานที่นี่ตั้งแต่ตอนอายุ 19 ปี กลับตรงเวลาตลอดค่ะ ผู้จัดการไม่เคยพูดอะไรนะคะ เขาออกจะเป็นผู้ชายเงียบ ๆ ไม่สุงสิง จนกระทั่งมีผู้ช่วยผู้จัดการย้ายมาจากสาขาอื่น มาช่วยงานที่นี่ เขาพูดว่าทำไมกลับบ้านตรงเวลา ไม่อยู่ช่วย ไม่มีน้ำใจ ทั้ง ๆ ที่งานเราเสร็จหมดแล้ว หรือบางครั้งก็ช่วยปิดร้าน แต่ก็คือช่วยในเวลางานที่ไม่ใช่นอกเวลางาน คือทำงานตรงนี้แบ่งเป็นสองกะนะคะ คือกะเช้าคือเปิดร้าน และกะเย็นคือปิดร้าน เวลากลับบ้านต่างกันแค่ชั่วโมงครึ่ง แค่ตอนเช้าเวลาเราเข้างาน เราเข้างานก่อนเวลาตลอดค่ะ เช่น เข้างาน 10 โมงตรง ประมาณ 9 โมงครึ่ง เราก็ถึงแล้ว หรือถ้าปิดร้าน เราก็มาก่อนครึ่งชั่วโมงตลอด แต่เวลากลับเราก็กลับตรงเวลา เพราะคิดว่างานของเราก็จบแล้ว แถมเรามาก่อนด้วย จนกระทั่งวันนี้ นาฬิกาที่ทำงานมันเดินช้า 5 นาทีค่ะ ก่อนกลับบ้านเราก็บ่น ๆ ว่าเวลานาฬิกาไม่ตรง แล้วผู้ช่วยก็บอกว่าผู้จัดการตั้งเอง เขาดักคนกลับบ้านตรงเวลา เราก็สงสัยว่ากลับบ้านตรงเวลามันส่งผลเสียขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วทำไมเขาไม่พูดตรง ๆ แต่งานของเราก็เสร็จหมดแล้วนะ หรือมันเสียมารยาทมากเลยคะ - การกลับบ้านตรงเวลาไม่ใช่ความผิด แต่มันอาจจะขึ้นอยู่กับวัฒนธรรมมวลรวมของบริษัท หรือแผนกนั้น ๆ ด้วย เราจึงอาจจะต้องน้อมรับธรรมชาติที่แตกต่าง - เราต้องแยกแยะระหว่าง ผิดหรือถูก กับสิ่งที่เขาตัดสินเรา มันคือสิ่งที่เป็นความคิดเห็นมากกว่าจะส่งผลลัพธ์ต่อชีวิตเราให้แย่ลงในระยะยาว ค่อย ๆ สังเกตชีวิตที่สมดุลไป - การมาทำงานก่อนก็ถือเป็นสิ่งที่ดี แต่บางครั้งเวลาคนที่เขามองเรา เขาอาจจะพยายามจับผิดเราด้วย หรืออาจจะไม่ชอบเราเป็นทุนเดิม ซึ่งมันอาจจะต้องใช้ความอดทนร่วมด้วย - กำหนดเป้าหมายของการทำงานในครั้งนี้ให้ได้ชัดเจนที่สุด เรามีโอกาสออกจากงานนี้ไหม เราอาจจะต้องเลือกระหว่างความสุขกับรายได้ บางครั้งมันไม่ได้ทั้งสองอย่างพร้อมกัน - ทั้งนี้ ทุกการทำงาน และทุกสถานที่ที่เราทำงาน เราจะต้องรับรู้ว่ามันไม่มีอะไรได้ดังใจเราทั้งหมด การปรับตัวจึงจำเป็นในทุกบริบทไม่ใช่แค่ในชีวิตส่วนตัว แต่มันคือการเข้ากับที่ทำงานให้ได้มากที่สุด

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความสัมพันธ์ที่มีความหมายอย่างยิ่งนั่นคือ การบรรลุเป้าหมายในการพูดอย่างตรงไปตรงมามากที่สุด โดยเฉพาะในสิ่งที่สำคัญยิ่ง เรียนรู้จากกันและกัน รวมไปถึงเข้าใจซึ่งกันและกันในระดับของความรับผิดชอบที่จะนำไปซึ่งผลลัพธ์ที่ดียิ่งขึ้น เมื่อคุณเจอความสัมพันธ์ที่ดี มันจะดึงให้คุณเผชิญหน้ากับความท้าทายต่าง ๆ แต่ในเวลาเดียวกันนั้น มันก็ทำให้คุณสามารถแบ่งปันเรื่องราวเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของสายใยได้มากยิ่งขึ้น แรงผลักจากตัวของเราเองจะสร้างวงจรของความสำเร็จ แล้วมันทำให้คุณกล้าที่จะทะยานอยากไปยังเป้าหมายที่สูงขึ้น" - ความสัมพันธ์และการทำงานที่มีความหมาย จะสร้างการเชื่อมโยงการผลักดันให้กันและกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันจะส่งเสริมให้พบเจอความจริงและความโปร่งใส - เมื่อเราสามารถพบเจอสิ่งที่ดีต่อชีวิต นั่นอาจจะไม่ใช่สิ่งภายนอก รวมไปถึงเราไม่สามารถมองได้ด้วยตาเนื้อ แต่เราต้องมองมันด้วยตาใน แล้วเราจะพบเจอสิ่งล้ำค่า - อัญมณีที่สูงค่ามากที่สุดในโลก นั่นอาจจะไม่ใช่เพชร แต่อาจจะเป็นความสัมพันธ์ที่ทรงคุณค่า มีผู้คนมากมายตามหาสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต แต่หารู้ไม่ว่าเงินทองไม่ได้ช่วยอะไรมาก - ความจริงและความโปร่งใส สองสิ่งนี้จะช่วยค้ำจุนโลกให้น่าอยู่มากยิ่งขึ้น เราทุกคนต้องร่วมแรงร่วมใจสร้างสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อคนรุ่นหลังสืบไป - ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับชีวิตของเรา เรามีหน้าที่หลัก ๆ อยู่เพียงไม่กี่อย่าง นั่นก็คือพยายามรักษาความสัมพันธ์ที่ดีเอาไว้ ด้วยการช่วยเหลือเกื้อกูลกัน มันเป็นเหมือนน้ำหล่อเลี้ยงจิตใจเราทุกคน

หนังสือ Jesse Livermore's Methods of Trading in Stocks ของ Richard D. Wyckoff - กฎหลักของหนังสือเล่มนี้ คือการสังเกตดัชนีหรือที่เรียกว่า Tape ก่อนหน้าที่จะดูเป็นกราฟนั่นเอง - การเก็งกำไรถือว่าเป็นศาสตร์ของการเอาชนะใจตัวเองอยู่ตลอดเวลา หากเราไม่สามารถเอาชนะใจตัวเองได้ก็ยากที่จะเอาชนะการเก็งกำไรได้จริง - ตั้งกรอบให้ชัดเจนในทุก ๆ จังหวะ เพื่อสมการของการเทรดให้ดียิ่งขึ้น จะต้องรู้ว่ากำไรในส่วนที่น้อยที่สุดที่เราคาดหวังได้คือกี่เปอร์เซ็นต์ - ไม่ว่าตลาดจะมาในรูปแบบไหน หน้าที่เราคือเข้าไปยังตลาดที่เราคุ้นเคยเท่านั้น ความหลากหลายไม่ได้ทำให้เราเข้าใจมากขึ้น โฟกัสในตลาดที่เราถนัดที่สุด - ถึงแม้ว่าการมีวินัยในการเทรดจะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด แต่หากว่าเราขาดการไตร่ตรองแล้วไซร้ ทุกสิ่งก็อาจจะพังพินาศได้ ลองสังเกตทุกสิ่งรอบตัวก่อนเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า อยากฟังเรื่องราวเกี่ยวกับความรัก ที่เป็นเรื่องหนักมาก ๆ พอจะเล่าหรือแชร์ประสบการณ์ให้ฟังได้ไหมคะ ว่าผ่านมาได้ยังไง นานไหมกว่าที่จะทำใจได้ เพราะตอนนี้เรากำลังเจอเรื่องที่แย่มาก ๆ อยู่เหมือนกัน รู้สึกว่าเรื่องที่ตัวเองเจอมันเกินไป อยากได้ฟังเรื่องราวของคนอื่น เพื่อเป็นกำลังใจให้ตัวเอง และรู้สึกว่ามีเพื่อนที่เจอเรื่องที่หนัก ๆ แต่ก็ยังผ่านไปได้ - ทุกคนล้วนผ่านประสบการณ์ความรักมาด้วยกันทั้งนั้น แต่มีไม่กี่คนที่จะผ่านเรื่องราวที่มีแต่ภาพสวยหรู ซึ่งการผ่านมรสุมชีวิตมาจะได้การเรียนรู้มากกว่า - ชีวิตไม่ใช่สิ่งที่เราจะเลือกตามสิ่งที่เราปรารถนาได้ทั้งหมด แต่ชีวิตคือค่าเฉลี่ยของสิ่งที่เราทำ ถ้าเราต้องการให้ทุกสิ่งดีทั้งหมด เราก็จำเป็นจะต้องทำให้มันดีที่สุดเช่นกัน - ประสบการณ์ความรักที่หนักที่สุดครั้งหนึ่ง นั่นก็คือการตัดสินใจจบความสัมพันธ์ที่เราไม่คิดว่ามันจะถึงตรงจุดนี้จริง ๆ แต่แน่นอนว่านิสัยแต่ละคนต่างกัน บางคนทำใจได้ไว บางคนทำใจไม่ได้เลย - การผ่านปัญหาความรัก และทุก ๆ เรื่องราวในชีวิต คือการกำหนดเป้าหมายในชีวิตให้ชัดเจนมากที่สุด เช่น วันใดที่เราไม่มีแฟนอยู่ในชีวิต เราก็จะต้องรักตัวเองให้ได้ โอบกอดตัวเองท่ามกลางความหนาวเหน็บนี้ - ทั้งนี้ ความสุขในชีวิตไม่ใช่สิ่งที่เราจะไปคาดหวังเอาได้ เพียงแต่วันนี้เราตั้งเป้าหมายได้ว่า เราจะทำอย่างไรเพื่อจัดการความทุกข์ในแต่ละวันที่ผ่านเข้ามา ลองลดความทุกข์ในชีวิตประจำวันดู แล้วทุกสิ่งจะค่อย ๆ ดีขึ้น

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คำนิยามความสำเร็จที่ดี นั่นก็คือเมื่อไรที่คุณเจอปัญหาในชีวิต แล้วการที่คุณมีปัญหานั้นมันทำให้คุณมีความสุขที่มีมัน" - ทุกคนอาจจะคิดไปว่า ปัญหาคือสิ่งที่จะทำให้ชีวิตเราแย่ลง แต่ในความเป็นจริงแล้วปัญหาเป็นค่ากลาง มันอยู่ที่เราเลือกมองมันมากกว่าว่ามันคือสิ่งใด - วันที่เรารับรู้ว่าปัญหาคือสิ่งที่ทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นได้ มันจะเป็นวันแรกของการตื่นรู้ทางจิตวิญญาณว่า ปัญหาไม่มีปัญญาไม่เกิด เพราะความง่ายไม่เคยทำให้ใครได้ทดสอบตัวเอง - หากเราเป็นคนที่รักตัวเองเป็น เราก็จะรับรู้ได้ว่าทุกปัญหาย่อมมาย้ำเตือนเรา ว่าเราควรจะเดินไปในทิศทางใด แม้วันนี้เราอาจจะกลัวปัญหาที่เข้ามา แต่วันหนึ่งเราจะพบว่ามันคือทางออก - ความสำเร็จในชีวิตอาจจะไม่มีอยู่จริง คนที่ประสบความสำเร็จทุกคนรู้ดีว่า ทุกอุปสรรคคือจุดเชื่อมต่อไปยังความสำเร็จนั้น ๆ ถ้าเราไม่ล้มเหลว เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราจะแก้ปัญหานั้นอย่างไร - ทั้งนี้ ปัญหาก็มีทั้งด้านดีและด้านไม่ดี ถ้าเรารู้ชัดว่าปัญหานี้แก้ไขยังไม่ได้ในตอนนี้ เราอาจจะต้องเก็บปัญหานั้นเอาไว้ก่อน การบริหารการจัดการปัญหาในชีวิตเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้จริง

หนังสือ The Road Less Traveled: A New Psychology of Love, Traditional Values and Spiritual Growth ของ M. Scott Peck - นักจิตบำบัด คือ การทำหน้าที่รับคำปรึกษาและวางแพลนว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไปในการสนทนาครั้งต่อ ๆ ไปซึ่งคนเขียนทำหน้าที่นั้นมาเกือบครึ่งชีวิต - ทางที่คนเดินไปน้อย คือ ทางที่ทำให้เราได้ค้นพบว่าทุกชีวิตนั้น ไม่ได้จะทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการกันทั้งหมด เราทุกคนกำลังอยู่บนสังเวียนที่ยากจะต่อกรได้ - วันนี้เป็นวันเดียวที่จะกำหนดว่าเราจะเลือกทางเดินไหน ถ้าเราเลือกทางเดินที่มันบ่ายหน้าไปสู่ชีวิตที่ดีขึ้น ขอให้เลือกทางนั้น แต่ถ้าเราไม่รู้ชัด การอ่านหนังสือเล่มนี้คือคำตอบ - ปัญหาในชีวิตมีอยู่หลัก ๆ 3 ส่วนด้วยกันนั่นก็คือ 1. ความรัก 2. การเติบโตทางจิตวิญญาณ และ 3. การเชื่อมต่อกับธรรมชาติ (พระเจ้า) แล้วทั้งหมดนี้คือสิ่งที่เราเป็นปัญหากันมาตลอด - สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนคำนึงถึงมากที่สุดนั่นก็คือ โลกใบนี้มีทั้งด้านดีและด้านไม่ดี สีขาวและสีดำ ในขณะที่สนทนาอยู่เราไม่รู้ว่าแต่ละคนนั้นสามารถเชื่อมต่อพลังด้านไหนอยู่ แล้วสิ่งนี้จะมาเป็นตัวชี้วัดชีวิตเราได้

มีคนมาปรึกษาว่า เป็นคนที่ค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง หรือที่เรียกว่า Introvert มันไม่น่ารักเลย เพราะรู้สึกว่าเข้ากับคนได้ยาก ข้อดีและข้อเสียของคนแบบนี้ ต้องปรับปรุงเปลี่ยนแปลงไปในรูปแบบไหนดีคะ - การมีโลกส่วนตัวสูงไม่ได้แปลว่าเราจะต้องปรับเปลี่ยนอะไรมาก เพียงแต่สิ่งที่เราเป็นอาจจะไม่ได้ทำให้ทุกคนในสังคมยอมรับเราทั้งหมด - ถ้าเรารู้สึกว่ามันไม่น่ารักสำหรับเรา เราก็อาจจะลองปรับนิสัยที่คิดว่ามันจะพอน่ารักขึ้นได้บ้าง แต่ก็ไม่ควรเอาจริงเอาจริงกับการเปลี่ยนในครั้งนี้มากนัก - การเข้ากับคนยากอาจจะไม่ใช่เกี่ยวกับการเป็น Introvert อย่างเดียว เพราะว่าบางคนก็สามารถเข้ากับคนได้ง่ายถ้าเขาเข้าใจบริบทของตัวเอง - วันนี้คือการเริ่มต้นใหม่ของชีวิต ที่เรารู้สึกว่ามันควรจะเปลี่ยนแปลงไปอีกทิศทางหนึ่ง เราจึงจำเป็นจะต้องเรียนรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงในอนาคตเอาไว้ด้วย - ถ้าเกิดรู้สึกว่าสิ่งที่เราเป็นมันเต็มที่ในจุดที่เราไหว ก็ให้เราพอแค่นั้น เราทุกคนไม่จำเป็นจะต้องเป็นในรูปแบบของสังคมต้องการ เพียงแต่เราต้องมีคุณธรรมประจำตนก็เท่านั้นเอง

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คำตอบในสิ่งที่เราต้องการจริง ๆ ไม่ได้มาจากความคิดของเราเอง แต่มันคือสิ่งที่คุณสามารถมองออกไปยังภายนอกได้" - จงจดจำไว้ว่าเรานั้นไม่ได้มองหาคำตอบที่ดีที่สุด แล้วคำตอบที่ดีที่สุดนั้นไม่ได้มาจากตัวคุณเองทั้งหมด - บางสิ่งในชีวิตกำลังมาบอกกับเราว่า ให้เรามองไปข้างนอกตัวเราเองบ้าง บางทีเราอาจจะพบเจอคำตอบที่ตามหามานาน - ผู้รู้นั้นสามารถที่จะบอกเราในสิ่งที่เราไม่เคยรู้มาก่อนว่าจะมีคำตอบเหล่านั้น สิ่งที่เราหมุดหมายไปยังอนาคต คือจุดที่เรารับรู้ว่าคำตอบไม่ได้มีเพียงคำตอบเดียว - หากว่าโลกนี้กำลังเล่นตลกกับเรา มันกำลังแสดงให้เราเห็นว่าเป็นไปแบบนี้ แต่ผลลัพธ์กลับแตกต่างเป็นอีกแบบหนึ่ง นั่นอาจจะหมายความว่าเรายังไม่พบเจอคำตอบที่ใช่ - มองไปข้างนอกตัวเองบ้าง นั่นหมายถึงว่าเราหยุดที่จะจมอยู่กับความคิดตัวเอง ลองเปิดใจดู มีผู้คนมากมายที่เขาทั้งรู้มากกว่าเรา และรู้น้อยกว่าเรา ถ้าเราปิดกั้นมันก็อาจจะทำให้เราขาดความรอบรู้

หนังสือ Four Thousand Weeks: Time Management for Mortals ของ Oliver Burkeman - เวลาเป็นสิ่งมีค่าเพียงสิ่งเดียว ที่เราไม่สามารถจะไปอ้อนวอนจากพระเจ้าหรือเทพใด ๆ ได้เลย เราจึงควรรักษามันอย่างระมัดระวังให้มากที่สุด - เรียนรู้ว่าเราควรจะจดจ่อไปกับสิ่งใดในแต่ละวัน แน่นอนว่าเราอาจจะเสียเวลาไปกว่าครึ่งชีวิตที่จะค้นพบว่าตัวเองต้องการอะไร ความหมายของชีวิตจึงอยู่ตรงนี้ - การไม่ทำอะไรเลยในบางเวลา อาจจะมีความสำคัญมากกว่าหรือเทียบเท่ากับการทำอะไรก็เป็นได้ ซึ่งเราจะต้องค้นพบพลังแห่งความสงบให้เจอโดยเร็ว เพราะมันสำคัญยิ่ง - ความหลงใหลคือเสน่ห์อันหาที่สุดมิได้ นั่นหมายความว่า ถ้าเราหลงใหลในการทำอะไรบางอย่าง เราก็จะสามารถทำสิ่งนั้นได้อย่างไหลลื่น ความไหลลื่นจะทำให้เวลาของเรามีค่ามากขึ้น - ชีวิตไม่มีสูตรสำเร็จ การจัดระเบียบของชีวิตก็ไม่มีสูตรตายตัวเช่นกัน สิ่งที่เราควรคำนึงคือเราใช้เวลาไปกับอะไรบ้างในแต่ละวัน บางครั้งปัจจุบันขณะอาจจะเป็นเวลาที่หายากที่สุดก็เป็นได้

มีคนมาปรึกษาว่า พ่อแม่ชอบพูดว่า ทำตัวเองให้มีค่า อย่าทำให้พ่อแม่ผิดหวัง แล้วอะไรคือสิ่งที่ทำให้ตัวเองมีค่า อย่าไปไหนมาไหนกับผู้ชายบ่อยมันดูไม่มีค่า ผู้ชายคิดว่าได้เราง่าย พอได้แล้ว มันก็จะไม่มาแต่ง ห้ามมีอะไรกับผู้ชายก่อนแต่ง เพราะกลัวว่าผู้ชายมันได้แล้ว มันจะเบื่อเราเร็ว เราก็เลยสงสัยว่าอ้าว แล้วหลังแต่งแฟนเรา มันได้เราแล้ว มันเบื่อเราไม่ได้เหรอ ผู้ชายจะคบมากี่คนก็ได้ แต่ผู้หญิงห้ามเต็มไปหมด คำพูดเหล่านี้ต้องทำความเข้าใจยังไงได้บ้าง - การตั้งคำถามที่ดีก็น่าจะเกิดจากการตั้งคำถามที่นำไปซึ่งการมีชีวิตที่ดียิ่งขึ้น แน่นอนว่าทุกคนอยากมีชีวิตที่ดี แต่การมีชีวิตที่สุขสมบูรณ์ไม่ใช่การไปนั่งปล่อยเวลาทิ้ง - การมีเซ็กส์ในเวลาอันสั้น อาจจะบ่งชี้ถึงความง่ายของผู้หญิงได้แค่เล็กน้อย จริง ๆ แล้วเรื่องของความรู้สึกมันไม่ได้แปรผันตรงกันกับความสัมพันธ์ บางคนมีเซ็กส์เร็ว ก็สามารถคบยาวได้ก็มี - การทำตัวให้ยากมากจนเกินไป มักจะมีข้อเสียมากกว่าข้อดี แต่ทั้งนี้เราก็จำเป็นจะต้องดูด้วยว่า คนที่เราคบหาอยู่ เขามีความต้องการอะไรบ้าง เพราะคู่กันคือการสื่อสารให้เข้าใจอุปนิสัยซึ่งกันและกัน - วัฒนธรรมของประเทศไทยเรามักจะให้ความสำคัญของการรักนวลสงวนตัว ซึ่งมันก็เป็นข้อดี แต่เราจำเป็นจะต้องใช้เหตุผลประกอบเข้ากับยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงไปด้วยเสมอ มันไม่สามารถยึดถือความคิดเดิม ๆ ได้ตลอดไป - การวางตัว การฝึกฝนตนเอง และคุณสมบัติที่ดี ของผู้หญิงและผู้ชายก็ยังจำเป็นต่อทุก ๆ ช่วงเวลาอยู่ดี จงสังเกตให้เป็นว่าการมีคุณค่าในตนเอง เพราะตนเองสามารถสร้างคุณค่าให้กับสังคมได้ นั่นจึงเรียกว่าคนที่มีคุณค่า

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ฉันเห็นฟองสบู่ในตลาดมามากมาย และฉันก็ได้ศึกษาจากอดีตได้ว่า สิ่งที่รู้มาก็คือฟองสบู่จะเกิดขึ้นจากสาเหตุใดได้บ้าง และทำระบบ 'ตัวชี้วัดของฟองสบู่' ที่จะเป็นตัวสังเกตการณ์ว่าช่วงนี้คือช่วงที่ทำให้ฟองสบู่เกิดขึ้น ได้แก่ 1. ราคาที่สูงขึ้นมันสัมพันธ์กันกับมาตรวัดดั้งเดิมรึเปล่า 2. ราคาที่ลดลงมันเป็นของชั่วคราวรึเปล่า 3. มีคนที่เข้าไปซื้อสินทรัพย์นั้นเยอะขึ้นไหม (คือคนที่ไม่เคยเข้ามาในตลาดเลย) 4. ภาวะการรับรู้ว่าตอนนี้เป็นตลาดกระทิงกว้างขวางแค่ไหน 5. คนส่วนใหญ่ได้ซื้อสินทรัพย์ที่เต็มไปด้วยการกู้หนี้ยืมสินเยอะขึ้นไหม และ 6. คนที่เป็นผู้บริโภคมักจะมีข้ออ้างมากมายที่จะซื้อสิ่งของใหม่ ๆ เพิ่มเติม (ตัวอย่างเช่น การสร้างรายการทรัพย์สิน, สัญญาการผูกพันการซื้อขาย และอื่น ๆ) เพื่อที่จะเก็งกำไร หรือป้องกันความเสี่ยงจากภาวะการขาดทุนในอนาคต" - ภาวะฟองสบู่เป็นสภาวะที่บ่งบอกว่า ทุก ๆ สินทรัพย์ส่วนใหญ่มีโอกาสที่จะเกิดการแตกของฟองสบู่ได้ นั่นหมายถึงวิกฤตฟองสบู่ - คำถามที่ควรตั้งคือ ณ ตอนนี้เป็นเวลาที่เราจะต้องสังเกตให้มากที่สุดว่า อะไรที่จะทำให้เรามีสติรับรู้ในความเป็นจริง หรือว่าอย่างน้อยให้ใกล้เคียงมากที่สุด - สิ่งที่สำคัญที่สุดในฟองสบู่ นั่นก็คือสินทรัพย์จะถูกขยายด้วยการกู้มากกว่าใช้เงินจริง ๆ วางลงไป การโตด้วยหนี้ ก็มักจะจบลงด้วยการพังครืนของระบบการเงิน - คนหน้าใหม่ ๆ นั้นเป็นตัวชี้วัดที่ดีเยี่ยมอีกแง่มุมหนึ่ง นั่นหมายถึงว่าคนที่เป็นมือใหม่เข้ามามาก เขาจะไม่รับรู้ถึงความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นเลย เพราะเขามองแค่ว่ามันได้เงินอย่างเดียว - ความเสี่ยง คือสิ่งที่เดียวที่เราจะต้องประเมินกันอยู่อย่างเสมอ หากเราไม่สามารถบริหารความเสี่ยงของการเงินเราได้ แน่นอนว่าฟองสบู่จะกลายเป็นเพียงความเชื่อ มากกว่าความจริง

หนังสือ Futureproof: 9 Rules for Humans in the Age of Automation ของ Kevin Roose - อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน ในสายตาของคนส่วนใหญ่ แต่มีคนบางกลุ่มที่เชื่อว่าอนาคตนั้นเป็นสิ่งที่ถูกวางระบบเอาไว้เรียบร้อยแล้ว - ปัญหาในตอนนี้ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์กำลังกลัวมากที่สุด นั่นก็คือหุ่นยนต์จะมาแทนที่ในหลาย ๆ บริบท แต่เป็นหุ่นยนต์จะมาทำลายชีวิตของมนุษย์หรือไม่ - ศีลธรรม จริยธรรม และกฎหมาย 3 สิ่งนี้กำลังหมุนเวียนเปลี่ยนไปตามสภาวะความยึดมั่นในกรอบ แต่ถ้าหากว่าเราไม่ได้มีศีลธรรมมากพอ อนาคตมันจะเป็นอย่างไร - แน่นอนว่าเทคโนโลยีจะไม่ได้มาทำลายโลกใบนี้อย่างแน่นอน สิ่งหนึ่งที่เราจำเป็นต้องตระหนักนั่นก็คือ อะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้โลกนี้ดีขึ้น ถ้าเราสามารถทำมันได้อย่างพอดี - ปัจจุบันเป็นที่มาของอนาคต หนังสือเล่มนี้อาจจะมาจากอนาคตกาล ทว่า ถ้าวันนี้เรายังคงเพิกเฉยต่อสิ่งที่กำลังคืบคลานมาหาเรา มันก็จะเข้าใกล้เรามากขึ้นจนเราลืมตัวไป

มีคนมาปรึกษาว่า อยากขอความเห็นค่ะ เมื่อก่อนเราเป็นคนอารมณ์ร้อนและรุนแรงมาก โกรธอะไรเสียงดังโวยวายตลอด แฟนขอให้ปรับ เราก็ปรับให้ พอเราเปลี่ยนแปลงแล้ว ตัวแฟนเองกลับไม่มีความเกรงใจเราแทน เหมือนพยายามกดเรา ข่มเราพูดใส่เราแบบไม่ถนอมน้ำใจกัน ซึ่งก่อนหน้านี้แฟนไม่เคยเป็นเลย เหมือนพอเราเปลี่ยนแล้วสถานการณ์มันแย่ลง หลังจากนี้ควรเลิกเป็นคนใจเย็นและใช้คำพูดที่ดีต่อไปไหมคะ รู้สึกเหมือนเขาไม่เห็นค่าเราเลย - หากว่าเราเป็นคนใจร้อนและอารมณ์รุนแรงมาก มันก็อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ทุกความสัมพันธ์นั้นสั่นคลอนได้ไม่ยาก คนเราอยู่กับคนมักโกรธก็มักจะโกรธตามกันไป - เหตุผลต้องมีบ้างในการใช้ชีวิต เพราะว่าถ้าเราไม่มีเหตุผลในการใช้ชีวิตเลย มันก็จะทำให้เราไม่สามารถประคับประคองความสัมพันธ์ใด ๆ ได้เลย ปรับได้ก็ให้ปรับโดยด่วน - การที่แฟนเราเปลี่ยนไปแบบยอมเราน้อยลง และกดข่มเรามากขึ้น อาจจะเป็นเพราะว่าเขาก็อยากจะเป็นคนควบคุมวงมากขึ้น สมัยก่อนที่เขาโดยกระทำมา อาจจะรู้สึกอยากเอาคืนด้วยส่วนหนึ่ง - การเป็นคนใจเย็นและพูดจาดี ไม่ได้แปลว่าเราต้องหยุดการกระทำเหล่านี้แล้วจะมีคนเข้าใจเรามากยิ่งขึ้น เพียงแต่ว่าเราต้องรับรู้ภาพเดียวกันก่อนว่า ชีวิตเราจะมีความสุขได้มันเกิดจากอะไรกันแน่ - จุดเริ่มต้นที่ดี นำมาซึ่งผลลัพธ์ที่ดีมากขึ้น เราทุกคนมีปัญหาในการใช้ชีวิตกันทั้งหมดทั้งสิ้น เพียงแต่เราแต่ละคนจัดการปัญหาแตกต่างกันไป บ้างก็จัดการด้วยสติ บ้างก็จัดการด้วยการขาดสติ

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณสามารถที่จะตอบตกลงกับสิ่งที่มันสำคัญสำหรับคุณจริง ๆ ถ้าคุณค่อนข้างเข้มงวดที่จะปฏิเสธในสิ่งที่ไม่ใช่ เกือบทุกสิ่งอย่างที่มันไม่ได้เป็นสิ่งที่คุณต้องการอย่างแท้จริง" - โลกใบนี้หยิบยื่นทั้งโอกาส และปัญหามาให้เรา ลองสังเกตดูดี ๆ ว่าเรากำลังตอบตกลงกับปฏิเสธสิ่งใดไปบ้างในชีวิตประจำวัน - หากมีคนสองคนเข้ามาหาคุณ ระหว่างคนที่ดูดีมาก ๆ แต่รู้ว่าเขาไม่ได้ทำให้เรามีความสุขแบบระยะยาว กับคนที่ดูไม่ดีเท่าไร แต่เขาทำให้เราตระหนักรู้บางอย่างในชีวิต เราจะเลือกคนไหน - ชีวิตไม่มีผิดหรือถูก มีแต่ทางที่เราเลือกที่จะเดินไปมันบ่ายหน้าไปยังทิศทางใดกันแน่ วันนี้เป็นวันที่เราต้องตัดสินใจเลือกทางเดิน เราจึงจำเป็นต้องใส่ใจให้มากเป็นพิเศษ - ส่วนใหญ่ในชีวิตเรามักจะต้องปฏิเสธมากกว่าตอบตกลง ไม่ใช่เพียงเพราะว่ามันไม่ใช่โอกาสที่ดีพอ แต่เรารู้แล้วว่าเราต้องการอะไรในชีวิต เราจึงเข้าใจจุด ๆ นั้นมากขึ้น - ความรักและความใคร่ ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน สิ่งนี้สอดรับกับความรู้สึกที่เรามีให้ต่อตนเองและผู้อื่นตลอดเวลา ถ้าเราเข้าใจว่าอะไรคือหลง อะไรคือไม่หลง เราจึงค่อยตัดสินใจไป

หนังสือ The Invisible Gorilla: How Our Intuitions Deceive Us ของ Christopher Chabris and Daniel Simons - สิ่งที่เราเห็น มักจะไม่ใช่สิ่งที่เราเห็นเสมอไป ทุกสิ่งกำลังหลอกเราด้วยความแยบยลของธรรมชาติ - หากว่าความรู้ของเรา มันหมายถึงว่ายิ่งเรารู้มากเท่าไร ก็ยิ่งต้องสอบทานมากขึ้นเท่านั้น หากเราไม่สอบทานแล้วไซร้ เราก็จะไม่สามารถตระหนักรู้ได้ - การทดลองคลิปวิดีโอที่มีลิงกอริลลาผ่านมายังสายตาเรา แต่เรากลับมองไม่เห็นลิงกอริลลาตัวนั้น งานวิจัยนี้สะท้อนถึงสิ่งที่เรามองเห็นแต่ถ้าเราไม่ใส่ใจ ก็เท่ากับมันไม่มี - บางครั้งมุมมองอาจจะสำคัญมากกว่าสิ่งที่เราสามารถรับรู้ได้ ยิ่งเรารับรู้ในภาพจำมากเท่าไร การเปิดใจรับรู้ภาพใหม่ ๆ ก็จะลดน้อยลงด้วย ความรู้สำคัญน้อยกว่าการเปิดใจที่จะรู้เสมอ - หากเราสามารถเพิ่มการมองเห็นให้เปิดกว้าง เราจะสามารถลดปัญหาไม่ว่าจะเป็น ความเหลื่อมล้ำ อุบัติเหตุ และปัญหาที่เราควรใส่ใจก็จะลดน้อยลงตามมาด้วยเช่นกัน สิ่งเล็ก ๆ คือสิ่งสำคัญเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า ถ้าเราเลือกที่จะเลิกกับแฟนแล้วเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเอง คุณมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ ตอนนี้ท้องได้ 9 เดือนแล้ว - อย่างแรกที่เราต้องตั้งคำถามเลยก็คือ มุมมองที่เรามีต่อคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเป็นอย่างไร มีหลายคนมาก ๆ ที่เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว อาจจะมีชีวิตโดยรวมที่ดีกว่ามีคู่ครอง - เราต้องตอบคำถามให้ได้ว่า ในบั้นปลายของชีวิตเรา เราต้องการอะไรกันแน่ ถ้าเราต้องการครอบครัวที่อบอุ่น แล้วคำว่าอบอุ่นที่แท้จริงเป็นแบบไหน ต้องค้นคว้าหาคำตอบดู - ชีวิตที่สุขสมบูรณ์ตามสิ่งที่มันเป็นไป มันอาจจะไม่ได้เท่ากับการที่เราได้คาดหวังเอาไว้มากนัก แต่ขอให้เรามีสติทุกครั้งในการตัดสินใจอะไรที่ใหญ่ ๆ ที่สุดในชีวิต - ถ้าเราสามารถแบ่งเวลามาให้ลูกเราได้เยอะ การเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ถือว่าเป็นสิ่งที่ทำให้เราสามารถเลี้ยงดูได้อย่างดีมากยิ่งขึ้น ความสำคัญคือเวลาที่เราควรคำนึงถึงมากที่สุด - ทั้งนี้ มีผู้คนมากมายคิดว่า การอยู่ครบของทุกคนไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ และลูก มันจะทำให้ความอบอุ่นเพิ่มมากขึ้น แต่กระนั้นความอบอุ่นอาจจะไม่ได้วัดที่ปริมาณ มันอยู่ที่คุณภาพของความสัมพันธ์มากกว่า

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ข้อแรก ทำมันให้น้อย อย่าพยายามแบ่งความใส่ใจเด็ดขาด ข้อสอง ทำมันตอนนี้เลยทันที ตั้งแต่แรกคุณรู้ว่ามีอะไรที่พอทำได้ ทำมันให้เร็วที่สุด และคอยดูว่าเรามีอคติกับการกระทำไหม และข้อสุดท้าย ทำมันอย่างถูกวิธีด้วย การทำอย่างรวดเร็วโดยปราศจากการพินิจพิจารณา เป็นสิ่งไม่สมควรอย่างยิ่ง รวมถึงมีกิจการงานสมควรแก่หน้าที่ของเรา แต่ต้องทำงานอย่างถูกต้องด้วย" - เริ่มต้นทำสิ่งใดก็ได้ ให้ลองทำทันที หลังจากนั้นค่อยสอบทานดูว่าเรามีทีท่าอย่างไรบ้าง ค่อย ๆ สังเกตกันไปไม่จำเป็นต้องรีบ - เมื่อเราสังเกต และสอบทานอย่างดีแล้ว เราจะพบว่าสิ่งที่เราทำมันมีจุดมุ่งหมายไปยังจุดใด ถ้ามันไม่ดี เราพอจะทำให้มันดีได้ไหม ดีคือทิศทางไม่ใช่ผลลัพธ์ - มีหลายคนมากที่เวลาทำอะไร ก็ทำไปอย่างนั้นไม่ได้ใส่ใจว่าจะเป็นยังไงในอนาคต ซึ่งทุกสิ่งที่เรากระทำล้วนส่งผลต่ออนาคตทั้งหมดทั้งสิ้น - ฝึกฝนตนเองที่เป็นคนที่ควรค่าแก่การงาน ไม่ทอดทิ้งธุระอันชอบ ไม่ว่าจะเป็นการรับผิดชอบต่อตนเอง และการรับผิดชอบต่อผู้อื่นสืบไป - จุดเริ่มต้นของชีวิต คือการเดินทางครั้งยิ่งใหญ่ มันคือจุดที่เรารู้ว่าเราทำประโยชน์อะไรได้บ้าง เราจึงสามารถจะพัฒนาตนเองต่อไปได้อีก

หนังสือ Japanese Candlestick Charting Techniques: A Contemporary Guide to the Ancient Investment Techniques of the Far East ของ Steve Nison - กราฟแท่งเทียน คือ กราฟที่เป็นรูปแท่งเทียน มีทั้งไส้เทียนและขาเทียน ซึ่งส่วนใหญ่จะเน้นไปดูที่ไส้เทียนมากกว่าขาเทียน - รูปทรงของแท่งเทียนกำลังจะดูว่า ในจุดเริ่มต้นและในจุดจบกำลังจะสื่อสารอะไรกับเรากันแน่ หากเปิดมาต่ำแล้วปิดสูงกว่าราคาเปิด แท่งเทียนจะสีเขียว - จุดกลับตัวของแท่งเทียนจะบ่งบอกถึงการกลับทิศของแต่ละฝั่ง ซึ่งเราจำเป็นจะต้องสังเกตทั้งรูปทรงของแท่ง และเทคนิคอื่นร่วมด้วยเสมอ เพราะมันอยู่ที่เทรนด์หลักเสมอ - ท่าไม้ตายของตลาดหุ้นไทย คือการทำทรงสะสมแล้วค่อยทะลุขึ้นไปบนแนวต้าน ด้วยแรงอันมหาศาลแล้วย่อหนัก ๆ มาสักหนึ่งครั้ง เราจึงจำเป็นจะต้องค่อย ๆ สังเกตแท่งเทียนให้ดี - ความถนัดการสังเกตแท่งเทียนในแต่ละคนนั้นต่างกัน เราจึงมีมุมมองที่ต่างกัน บางคนเน้น Doji บางคนเน้น Hammer เพราะฉะนั้นอย่าพยายามคาดเดารูปทรง รอให้ตลาดปิดแล้วค่อยดูพรุ่งนี้

มีคนมาปรึกษาว่า คิดยังไงกันบ้างคะ ถ้าเราถามหาความชัดเจนจากคนที่เราคุยอยู่ แล้วเขาตอบกลับมาว่า "ขอเวลาหน่อย" - คำถามจริง ๆ อาจจะไม่ได้อยู่ตรงที่ว่าเราต้องการความชัดเจนอย่างเดียว แต่เชื่อเถอะว่าถ้าคนที่เขาชัดเจนกับเรา มันจะไม่มีคำถามนี้เกิดขึ้น - ทุกอย่างอยู่ที่เรากระทำทั้งหมด ถ้าเราแสดงออกไปแบบนี้ แล้วเรากลับสงสัยหนักกว่าเดิมก็ให้รอดูตามกรอบเวลาที่วางเอาไว้ บางครั้งความสับสนก็เกิดขึ้นได้ - คำว่าขอเวลาหน่อยเป็นคำกลาง ๆ มันจะขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่แต่ละคนรู้สึกนั้นไม่เท่ากัน บางคนอาจจะใช้เวลาในความรู้สึกนานกว่าอีกคน ซึ่งความชัดเจนอาจจะพูดยาก - อย่างน้อยให้เราลองตั้งกรอบเวลาดู ให้พอสมควรและพอเหมาะกับสิ่งที่เรารู้สึก บางคนชอบรู้สึกใช่ทันที บางคนชอบรู้สึกแบบอบอุ่นก่อนถึงจะตัดสินใจคบหา - ทั้งนี้ ความชัดเจนเป็นสิ่งที่เราต้องให้กันในทุกความสัมพันธ์ อย่าลืมเด็ดขาดที่จะถามตัวเองว่า คนนี้คือคนที่ใช่จริง ๆ รึเปล่า มันอาจจะไม่สามารถตอบคำถามได้หมด แต่เราก็จะสัมผัสได้บ้าง

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ข้อความทวิตที่ดูแปลกตามากที่สุดก็คือ 'ฉันไม่รู้ว่าใครจะต้องการสิ่งนี้ไหม แต่ว่า' ให้เราหยุดการกระทำเหล่านี้ ลองคิดดูว่าคนที่สมควรได้ยินมากที่สุด มันควรจะเป็นตัวของคุณเอง พร้อมกับประสบการณ์ ให้ลองสื่อสารด้วยความเคารพซึ่งกันและกัน การเขียนแบบทางการเกินไปก็จะทำให้เราเหมือนเราดูแปลกแยกจากปกติไปมากกว่า" - คนที่เหมือนกับเรา หรือว่าคล้ายคลึงกับเราเท่านั้นที่จะเข้าใจสิ่งที่เราสื่อสารไปได้ หากว่าบางสิ่งที่เรากำลังอธิบายไปมันไม่จำเป็นต้องมีคนใส่ใจมากเท่ากับตัวของเราเอง - ชีวิตคือสิ่งที่เป็นค่าเฉลี่ยของสิ่งที่เราทำ การหยุดการกระทำบางอย่าง อาจจะส่งผลทำให้บางสิ่งเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง แล้วเมื่อนั้นเราจะค้นพบว่า พฤติกรรมส่งผลต่อความคิดเรามากกว่าที่เราคิด - ถ้าเราลองเปิดใจรับฟังเสียงหัวใจของตัวเองดูบ้าง เราจะรู้เลยว่าชีวิตเราต้องการอะไรมากกว่าที่เราคิด แล้วถ้าเราค่อย ๆ เรียนรู้มันก็จะเป็นสิ่งที่ทำให้เราตระหนักได้ว่า วันนี้เราต้องการอะไรมากที่สุด - การใช้เวลาไปกับสิ่งใด เราก็ย่อมได้รับสิ่งนั้นเป็นค่าตอบแทนอยู่เสมอ หากเราหมั่นสอบทานตัวเองอยู่เนือง ๆ เราก็มักจะพบว่า การใช้เวลากับสิ่งที่ดี ก็ย่อมก่อเกิดประโยชน์มากกว่าเยอะมาก  - ใช้ประสบการณ์ในอดีตให้มากที่สุด และเราก็จะเรียนรู้ได้ว่า ทุกสิ่งหลอมรวมตัวตนอย่างที่เราเป็นเพราะเรามีการสื่อสารที่คมชัด และจับประเด็นที่แม่นยำมากยิ่งขึ้น การฝึกปรือการสนทนาเป็นสิ่งสำคัญ

หนังสือ เพาะหุ้นเป็น เห็นผลยั่งยืน ของ กวี ชูกิจเกษม - หนังสือเล่มแรกของนักลงทุน Value Investor (VI) ในประเทศไทยของเรา ซึ่งควรจะนำมาเก็บไว้ในตู้หนังสืออย่างยิ่ง - เรียนรู้เรื่องของความเสี่ยงที่เราสามารถรับได้ และเราจำเป็นจะต้องเรียนรู้ในอนาคตต่อไปด้วย การลงทุนเหมือนการปลูกต้นไม้ มันต้องใช้การดูแลพอสมควร - สิ่งที่เราจะได้รับจากการศึกษาผ่านตัวหนังสือ คือประสบการณ์ของคนหนึ่งคน ซึ่งมันไม่สามารถจะตอบได้หมดว่าเราต้องเรียนรู้อะไรต่อ มันขึ้นอยู่กับเราเองว่าเราต้องการอะไร - หาหุ้นดีให้เจอให้ได้ ค่าเฉลี่ยของมูลค่าหุ้น หรือว่ามูลค่าของบริษัทนั้น ๆ ซึ่งเราจะใช้กลยุทธ์ทั่วไปไม่ได้ เพราะทุกคนรับรู้แบบเดียวกัน เราจึงอาจจะต้องใช้เทคนิคอื่นประยุกต์ไปด้วย - ทั้งนี้ ความสำเร็จในการลงทุนแบบเน้นคุณค่า สิ่งที่สำคัญกว่าสิ่งอื่นนั่นก็คือตัวของเราเอง ถ้าเราไม่สามารถลงทุนระยะยาวได้ แล้วถ้าเราไม่สามารถทนถือตอนที่หุ้นร่วงได้ เราอาจจะยังไม่ใช่เซียนก็เป็นได้

มีคนมาปรึกษาว่า ขอวิธีจีบสาวหน่อยครับ คือผมจีบใครไม่เป็นเลย นอกจากพิมพ์แต่คำว่าทำอะไรอยู่ กินข้าวรึยัง อะไรแบบนี้ครับ แล้วผู้หญิงชอบให้จีบให้คุยแบบไหนครับ - วิธีการตายตัวนั้นไม่มีอยู่จริง เพราะสูตรสำเร็จของการจีบสาวนั้นขึ้นอยู่กับสาวด้วยเช่นกัน การถามว่าทำอะไรอยู่ หรือกินข้าวรึยังมันเป็นคำถามคลาสสิก - ถ้าเราถามคำถามธรรมดาที่เราเอาใจใส่ลงไปดูบ้าง มันอาจจะเปลี่ยนความรู้สึกของอีกคนหนึ่งไปได้เช่นกัน แต่แล้วก็ต้องดูคนที่เราเข้าไปจีบด้วยว่า เขาชอบคนแบบไหน - จุดเริ่มต้นอาจจะสำคัญมากกว่าจุดจบ เพราะความประทับใจแรกก็ควรจะต้องเกิดขึ้น แล้วอย่าลืมสิ่งที่สำคัญที่สุดคือความจริงใจ เพราะความจริงใจเป็นสิ่งที่ทุกความสัมพันธ์ต้องการ - ลองปรับคำถามใหม่เป็นถามว่า ถ้าเราเป็นผู้หญิงเราจะชอบผู้ชายแบบไหนเข้ามาจีบ เราอาจจะได้อะไรจากคำถามเหล่านี้มากยิ่งขึ้น เปลี่ยนเป็นผู้ถูกกระทำ แทนเป็นผู้กระทำดู - จุดยืนของแต่ละคนนั้นต่างกัน บางคนชอบคนสม่ำเสมอ บางคนชอบคนพูดตรง ๆ รักษาคุณสมบัติที่เรามีเอาไว้ให้ได้มากที่สุด อย่าพยายามยอมจนเสียความเป็นตัวเอง นี่จึงเป็นคำแนะนำสำหรับคนทุกคน

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ให้ลองคิดถึงปัญหาที่ยากจะแก้ไข ที่มันทำให้เรารู้สึกกังวล แต่ว่าเราไม่ได้คิดถึงมัน (ดังนั้นเราจึงไม่ได้เผชิญหน้ากับมัน) ก็ควรที่จะเป็นความกังวลสืบไป เมื่อไรก็ตามที่ปัญหานั้นก่อร่าง จากการที่เราขาดทักษะต่าง ๆ เราส่วนมากจะรู้สึกอับอายต่อสิ่งนี้ ให้ลองขจัดมันออกไป ฉันไม่สามารถจะเน้นย้ำไปในจุดเดียวได้ การยกประโยชน์ให้กับความอ่อนแอ จึงไม่ใช่เหตุผลเดียวกันกับเรายอมแพ้ต่อมัน มันเป็นก้าวแรกที่เราต้องเผชิญหน้าไปกับมัน ความเจ็บปวดทั้งหลายที่เรารู้สึก มันจะเป็นความเจ็บปวดที่เพิ่มมากขึ้น เมื่อนั้นมันจะเป็นบททดสอบที่จะเป็นตัวสอบทานตัวตน และรางวัลของการที่เราพยายามต่อสู้กับปัญหานั้นต่อไป" - อย่าพยายามหลีกเลี่ยงที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาใด ๆ ทั้งสิ้น พวกมันคือรากฐานของความรุนแรงจากความเป็นจริง ที่จะทำให้เราไม่มีความสุข ณ เวลาที่เรามองมัน - ความกลัวที่จะเผชิญหน้ากับปัญหา เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเจอด้วยกันทั้งนั้น แต่ถ้าเรามัวแต่หนีปัญหา ชีวิตเราจะไม่สามารถทำกิจหน้าที่อันดีงามได้เลย - หน้าที่ของมนุษย์ทุกคนก็คือ เรียนรู้และเข้าใจสิ่งที่เรากำลังพบเจอ บางสิ่งเราอาจจะเจอหนักกว่าคนอื่น แต่ขอให้ระลึกรู้ไว้ว่าทุกสิ่งมีเหตุผลของมันเสมอ - ตัวตนที่แท้จริงของเรา คือขณะที่เรากำลังถูกปัญหานั้นถาโถมมาที่ตัวเรา หากเราตระหนักถึงการที่มีอยู่ของตัวตนของเรามากเท่าไร เราก็จะโดนปัญหากระหน่ำมาที่ตัวเรามากเท่านั้น - รางวัลของคนที่สามารถเอาชนะตัวเองได้ ย่อมเป็นชัยชนะที่หาได้ยากยิ่ง เมื่อเราสามารถเอาชนะปัญหาที่มีต่อตนเองได้แล้ว เราก็จะสามารถก้าวข้ามผ่านปัญหาต่าง ๆ นานาไปได้ในอนาคต

หนังสือ Stock Market Wizards: Interviews with America's Top Stock Traders ของ Jack D. Schwager - ตลาดหุ้นเป็นตลาดที่ใหญ่เกือบที่สุด แต่ด้วยความที่มีมานานที่สุดในโลก เราจึงจำเป็นหรือว่าควรที่จะต้องศึกษาเอาไว้ให้มากที่สุด - บทเรียนครั้งนี้จะเป็นการรวบรวมตำนานของผู้ที่มีทักษะอย่างหาคนที่ยากจะเทียบเทียมได้ นั่นก็คือเซียนหุ้นที่มีประสบการณ์ในตลาดหุ้นหลายสมัย - สิ่งที่แตกต่างของคนที่เป็นนักเทรดกับคนที่อยากได้เงินในตลาดหุ้น คือความต่างของทักษะในการรู้จักตัวเอง ความเชื่อนั้นส่งผลต่อตลาดมวลรวมอย่างมาก - การเสพข่าวหุ้นอาจจะทำให้เราไม่สามารถรับรู้ถึงสิ่งที่มันควรจะเป็นเท่ากับการดูกราฟทางเทคนิคก็เป็นได้ ซึ่งเราจำเป็นจะต้องมีความชัดเจนลงไปเลยว่า เราต้องการอะไร - สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ รู้จักตัวเอง และรู้ว่าเรามีเงินเท่าไรในกระเป๋าของเรา ทุกคนที่ประสบความสำเร็จจะต้องไม่โลภกับตลาดหุ้น เพราะเวลาขาดทุนมันจะเอาเงินเราคืนไปทั้งหมดอยู่ดี

มีคนมาปรึกษาว่า คือหนูมีเรื่องจะปรึกษาหน่อยค่ะ หนูได้เช่าบ้านร่วมกันกับเพื่อนอีกคน ซึ่งค่าบ้านก็จะหารเท่ากันทุกเดือน ซึ่งต้องบอกก่อนว่าหนูเรียนจบแล้ว ทำงานมีเงินเดือนแต่ก็ไม่ได้เยอะขนาดนั้น แค่พอใช้ในแต่ละเดือน ส่วนเพื่อนอีกคนเขายังเรียนไม่จบ ยังขอเงินที่บ้านอยู่ค่ะ และเมื่อต้นเดือนบ้านเขาได้ประสบปัญหาเรื่องการเงิน แล้วแม่เขาไม่สามารถส่งเงินให้เหมือนเดิมได้ เขาเลยไม่สามารถจ่ายค่าบ้านได้ เขาก็เลยให้หนูจ่ายคนเดียวไปก่อน ซึ่งตัวหนูเองก็มีภาระที่ต้องรับผิดชอบ หนูขอคำแนะนำหรือคำปรึกษาหน่อยค่ะว่า หนูควรจะพูดอธิบายให้เพื่อนฟังยังไงดี ค่าเช่าบ้านเดือนละ 6,000 บาท ค่ะ - การพูดกับเพื่อนอาจจะเป็นทางออกได้บ้าง แต่ว่าก็อย่าพยายามคาดหวัง เพราะตอนนี้เพื่อนเดือดร้อนเรื่องการเงินอยู่ - ปัญหาเรื่องการเงินเป็นปัญหาที่ต้องคิดหาทางออกตั้งแต่เนิ่น ๆ อย่าพยายามปล่อยทิ้งเอาไว้ ยังไงก็ต้องตกลงกับเพื่อนว่าสามารถช่วยค่าเช่าได้เร็วสุดตอนไหน - ลองแนะนำให้เพื่อนหาอาชีพเสริมทำดู หรือว่าพอมีหนทางที่จะสามารถหาเงินให้พอกับค่าเช่าห้องที่หารกันแต่ละเดือนให้เพียงพอได้ไหม เพราะถ้าเราไม่ไหวก็อาจจะไม่มีห้องให้นอนก็ได้ - ไม่ว่าจะยังไงขอให้การให้เพื่อนออกจากห้องเป็นวิถีทางสุดท้าย แน่นอนว่าถ้าเขาเดือดร้อนแล้วเราพอจะมีทางพยุงตัวเองขึ้นมาได้ในตอนนี้ ก็ยังเป็นเหตุผลที่ควรอดทน รอดูเพื่อนก่อนว่ามีทีท่ายังไง - ทั้งนี้ การทำความดีจะต้องดูจังหวะของชีวิตด้วย เราไม่จำเป็นต้องช่วยเหลือใครในวันที่เราก็ไม่ได้ร่ำรวยเงินทอง ถ้าตั้งกรอบเวลาไว้ 2-3 เดือนแล้วเพื่อนยังไม่มีวี่แววที่จะช่วยหาร ก็ต้องบอกเพื่อนตามความเป็นจริง

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เราต้องการคนทุกประเภทในเผ่าพันธุ์ของมนุษย์ ความหลากหลายของโลกใบนี้ ไม่ว่าจะเป็นทัศนคติ สัญชาตญาณ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ทำให้สุขภาพดีขึ้นได้ เมื่อเราตามหาคนที่แตกต่างจากเรา เขาก็ควรจะเป็นแหล่งที่พักใจของความใคร่รู้และความสุขสมบูรณ์ ซึ่งมันไม่ใช่ตัวลบล้างความบ้าระห่ำอย่างแน่นอน" - ความหลากหลายเป็นสิ่งเดียวที่จะเกิดการวิวัฒนาการขึ้น ซึ่งมันเป็นผลพลอยได้ของธรรมชาติสืบไป - สิ่งที่เรามีปัญหากันอยู่ทุกวันนี้ มิใช่การที่เราไปนั่งบอกว่า เราไม่ชอบปัญหาที่เกิดขึ้น แต่เป็นคำถามว่าเราจะรับมือกับปัญหานั้นอย่างไรมากกว่า - ทุกสิ่งหล่อหลอมบางสิ่งขึ้น ไม่ว่าจะเป็นความคิด จิตใจ สติปัญญา รวมถึงภาวะมวลรวมของสังคมที่เราอาศัยอยู่ แน่นอนว่าเราต้องการคนที่เป็นแหล่งพลังงานบวก - ถ้าหากว่าเรามีแหล่งพลังงานที่ดีแล้วไซร้ ทว่า เราไม่ได้จะชี้ชัดไปในจุดที่ดีโดยส่วนเดียว เมื่อคนที่ดีรวมตัวกัน ความสร้างสรรค์จึงบังเกิดขึ้น แล้วสิ่งนี้แหละจะมาเป็นส่วนสำคัญที่ขับเคลื่อนสังคม - ความบ้าระห่ำ และความวุ่นวายที่เกิดขึ้นกับทุก ๆ หย่อมหญ้าจากจุดที่เล็ก ไปยังจุดที่ใหญ่ขึ้น ไม่ได้จะลบล้างด้วยการที่เรามีกลุ่มคนที่ดีเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่เราพยายามรักษาสิ่งที่ควรรักษาไว้ก็เท่านั้นเอง

หนังสือ Get Out of Your Head: Stopping the Spiral of Toxic Thoughts ของ Jennie Allen - ความคิดในหัวของทุกคนย่อมมีสิ่งที่ดีและไม่ดีปะปนกันไป แต่ถ้าเราศรัทธาในสิ่ง ๆ หนึ่งอย่างแท้จริง เราจะพบว่าเรามีความคิดหลัก ๆ อยู่ไม่กี่อย่าง - สิ่งหนึ่งที่เราต้องต่อสู้ นั่นก็คือความไม่ดีในสิ่งที่เข้ามายังชีวิตเรา พระเจ้าย่อมอยู่ข้างเราเสมอ ถ้าเราตั้งใจที่จะเชื่อมั่นว่าพระเจ้านั้นมีจริง อย่างน้อยเราต้องโอบกอดตัวเองก่อน - คนที่รักศาสนาก็ย่อมมีวิถีทางของเขา และคนที่ไม่รักศาสนาก็ย่อมมีความแตกต่างกันไป ซึ่งเราอยู่บนความหลากหลายของสังคม การยอมรับซึ่งกันและกันจึงจำเป็น - เมื่อเราต้องการหาที่พึ่งทางใจ ความดี ความเชื่อ มันเป็นส่วนขยายของศาสนาอีกทีหนึ่ง ทว่า ยุคสมัยนี้กำลังพบเจอความคิดที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป การรับมือกับปัญหาจึงยากมากขึ้น - ทุกคุณสมบัติที่ดี เราจำเป็นต้องพึงมีในตนเอง การปลูกฝังสิ่งที่ดีไม่ว่าจะเป็นการเสียสละ การพอเพียงกับสิ่งที่เรามี มันทำให้เราเปิดโอกาสตัวเองได้รับรู้สิ่งใหม่ ๆ รอบตัวของเราตามที่มันเป็น

มีคนมาปรึกษาว่า เราเพิ่งรู้ว่าแฟนเก็บแหวนของแฟนเก่าไว้แทบทุกคน (หรือทุกคนก็ไม่รู้) ตั้งแต่คบกันมา เราเจอมาแล้ว 3 วง ล่าสุดเราเจอแหวน 2 วงติดกันสองวันเลย เราถามแฟน แฟนบอกว่าที่เก็บไว้ไม่ได้นึกถึงแล้ว มันนานมาก ๆ แต่แค่เสียดายที่ซื้อมาเฉย ๆ เราก็ถามไปว่ามีเก็บอีกไหม เขาก็บอกว่าไม่รู้ ลืมไปแล้ว เรารู้สึกแย่มาก มันมีคนแบบนี้จริง ๆ เหรอคะ เราควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี ห้ามไม่ให้คิดมากก็ไม่ได้ - ปัญหาเรื่องเก็บของเอาไว้ มันก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคนว่าเป็นเพราะเหตุผลอะไร ลองคุยกันจริงจังดูว่ามันพอที่จะจัดการกับของเหล่านี้ยังไงได้บ้าง - จริง ๆ แล้วชีวิตคู่มันคือสิ่งที่เราถูกหล่อหลอมมาด้วย อดีต ปัจจุบัน และอนาคต ถักทอเป็นสายใยอันไกลโพ้น ซึ่งแน่นอนว่าทุกคนย่อมมีอดีตเป็นเรื่องธรรมดา - ทุกคนก็จะมีแฟนที่เรารักมาก เป็นห่วงมาก ติดใจมาก แต่ละคนจะมีคุณสมบัติที่แตกต่างกันไป แล้วมันไม่สามารถจะระบุได้เลยว่าเขารักคนไหนทั้งหมดของหัวใจเขา - ถ้าเรารักแฟนเราจริง เราจะรู้ว่าบางครั้งคนที่เราอยู่กินกันด้วย กับคนที่เรารักมากที่สุด อาจจะไม่ใช่คน ๆ เดียวกัน แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าแฟนเราเขาไม่รักเรา เพียงแต่เขาอาจจะเป็นคนลืมยาก - แต่ละคนแตกต่างและหลากหลายอย่างยิ่ง เราไม่สามารถไปบอกให้ใครคนหนึ่งรักเราอย่างที่เราเป็น โลกเราเหวี่ยงบททดสอบที่ยากมาให้เรา เพื่อให้เราสอบทานตัวเองว่า เรารักตัวเองเป็นไหมมากกว่า

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ฉันไม่สามารถจะบอกได้ว่ามันต้องใช้การย้ำตัวเองกี่ครั้ง ที่จะรู้สึกว่าสิ่งนี้ไม่ใช่การฝึกฝนนั่นก็คือ 'ฉันจะทำมันเพียงแค่ครั้งเดียว และสังเกตว่ารู้สึกอย่างไรกับมัน' คุณอาจจะคิดว่า คุณจะล้มเลิกในสิ่งที่คุณทำลงไป แต่ในท้ายที่สุดแล้วฉันก็มักจะทำมันครบทั้งหมดจากสิ่งที่ได้ตั้งใจไว้ เพียงแค่เริ่มต้น ทำบางสิ่งและสังเกตว่าอะไรเกิดขึ้นตามมาบ้าง" - เพียงแค่เริ่มต้นทำแค่นั้นเอง ทุกคนล้วนมีครั้งแรกด้วยกันเสมอ และครั้งแรกในทุก ๆ เรื่องราวล้วนมาบ่งบอกว่ามันคือประสบการณ์อันล้ำค่า - ชีวิตคือการกระทำในทุก ๆ วัน มันไม่สามารถหยุดการกระทำได้เลย แต่ว่าทุกครั้งที่เรารู้สึกว่าเราจะทำมันได้ไหม ให้หยุดและตั้งสติว่า ก็แค่ทำมันเองลองดูได้เลย - การคุยกับตัวเอง และเน้นย้ำในเรื่องราวของเป้าหมาย มันจะเป็นส่วนช่วยให้เรามีความชัดเจนในหมุดหมายที่เราจะไปมากยิ่งขึ้น บางครั้งเราอาจจะทำได้มากกว่าที่เราคาดคิดอีก - ความกลัวว่าเราจะทำไม่ได้ มันอาจจะร้ายแรงมากกว่าการเริ่มต้นทำอะไรสักอย่างเดียวก็ได้ เพราะอย่างน้อยลองทำอะไรบางอย่าง ก็เป็นการค่อย ๆ ปรับเปลี่ยนภาพจำว่า เราทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่างไปได้ - เริ่มจากการออกกำลังกาย ลองตั้งเป้าหมายต่อวัน และต่ออาทิตย์ดู มันจะช่วยให้เราสามารถฝึกวินัยได้มากยิ่งขึ้น รวมไปถึงฝึกการนอนหลับและตื่นนอนให้เป็นเวลา กุญแจของชีวิตอยู่ในพฤติกรรมของเราทั้งหมด

หนังสือ Just Work: Get Sh*t Done, Fast & Fair ของ Kim Scott - เมื่อการทำงานเปรียบเสมือนแสงไฟส่องนำทางของชีวิต เราจะทำงานอย่างไรให้มีความสุขท่ามกลางปัญหาต่าง ๆ มากมาย - ยุคสมัยนี้เป็นยุคสมัยของการแบ่งแยก และมีความหลากหลายอย่างยิ่ง ซึ่งแต่ละคนก็เป็นปัจเจกชนที่นำมาซึ่งการปรารถนาที่ต้องการมีจุดยืนของสังคม - การหันหน้าเข้าหากันและมองถึงการเปลี่ยนแปลง มันจะนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่ดียิ่งขึ้น ทว่า มันอาจจะไม่ได้ทำให้ทุกสิ่งดีขึ้นโดยทันที ถ้าเราไม่น้อมใจปฏิบัติตามอย่างต่อเนื่อง - หากเราจำเป็นต้องทำงานเป็นทีม หรือว่าเป็นฝ่ายบุคคลในบริษัทแล้ว หนังสือเล่มนี้จะเป็นส่วนช่วยให้เรามีความเปิดกว้างทางความคิดมากยิ่งขึ้น เหมือนกับว่ามอบหนทางที่น้อยคนจะมองเห็นได้ - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้เหมาะสำหรับบุคคลที่ทำงานกับผู้คนที่มีความหลากหลาย ซึ่งการรับรู้มุมมองที่แตกต่างจะทำให้เรามีโอกาสปรับตัวเข้ากับสถานการณ์แวดล้อมได้ดียิ่งขึ้น

มีคนมาปรึกษาว่า นิยามคำว่า 'ความรัก' ของคุณคืออะไรคะ - นิยามคำว่ารักของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันไป แต่สำหรับคน ๆ หนึ่งที่ใช้ชีวิตวัยรุ่นมาไม่นานมาก ก็ต้องตอบได้ว่าความรักคือสิ่งสวยงาม - ชีวิตที่ปราศจากความรัก ก็ไม่ต่างอะไรกับต้นไม้ที่ขาดน้ำ มันไม่พร้อมจริง ๆ ที่จะยืนหยัดต่อสู้กับแดดฝน รวมถึงมรสุมที่ผ่านเข้ามายังต้นไม้ได้เลย - ความรักเปรียบเสมือนต้นไม้ มันจำเป็นที่จะต้องดูที่รากแก้วของมัน ถ้าลำต้นตั้งตรงได้แล้วทุกอย่างก็จะค่อย ๆ มั่นคงมากขึ้นเรื่อย ๆ สำคัญที่สุดคือเวลาเจอพายุฝน - จุดทดสอบของความรักคือการร่วมทุกข์ มิใช่การร่วมสุขแต่อย่างใด มีหลายคนที่ยังไม่เคยร่วมทุกข์กันมาก จึงยังไม่สามารถจะบอกได้ว่าคู่ชีวิตคนนี้เขาจะอยู่กับเราท่ามกลางปัญหาได้หรือไม่ - ไม่ว่านิยามของความรักจะเป็นแบบไหน ความรักก็จะไม่แปรเปลี่ยนสภาวะไปตามความคิดของบุคคลใดบุคคลหนึ่งอยู่ดี สภาพความเป็นจริงของความรักจึงเป็นของมันอย่างนั้นเสมอมา

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ถ้าคุณสร้างตัวตนที่เปราะบางในพื้นที่สาธารณะ ผู้คนมากมายจะพยายามตอบตามสิ่งที่คุณสื่อสารออกไป และพวกเขามักจะตามหลังคุณ บางคนก็มักจะถากถางคุณ แต่จงจำไว้ว่า พวกเขาเหล่านั้นที่กำลังแสดงออกมากับคุณ นั่นหมายถึงว่าเขาเหล่านั้นกำลังขาดความสุข และเขากำลังต้องการความรักความเข้าใจอย่างยิ่งก็เป็นได้" - ความรู้สึกที่เปราะบาง อาจจะเป็นสิ่งเดียวที่เราครอบครองมันอยู่ ณ ตอนนี้ก็เป็นได้ แต่กระนั้นเราต้องรับรู้ว่า ไม่ใช่ว่าเราอ่อนแอแล้วทุกคนจะเข้าใจเรา - การที่เราเป็นคนอ่อนแอ ไม่ได้หมายความว่าเราต้องได้รับการยอมรับจากผู้คนในสังคม และไปบอกว่าทุกคนอย่าทำร้ายเรานะ เพราะเราไม่แข็งแรงพอที่จะต่อสู้กับใครเลย - เมื่อเรารับรู้ว่า ผู้คนพยายามตอบสนองตามสิ่งที่เขาคิด มากกว่าตามสิ่งที่เราเป็น เมื่อนั้นเราจะพบเจอทางออกว่าเราจะไม่พยายามทำจิตใจให้อ่อนแอเกินไป เพราะมันทำให้เรายิ่งดูน่าสงสารมากขึ้น - หลายคนไม่ชอบให้ตัวเองรู้สึกน่าสงสาร มันคล้ายกันกับว่าทุกคนต้องคอยช่วยเหลือเรา หรือว่าคอยพยุงเราขึ้นมาจากหล่มโคลนที่คอยดึงทึ้งเราอยู่ แต่เป็นการที่เราต้องคอยดึงจิตใจขึ้นมาไม่ให้มันจมไปนาน - สังคมนั้นคือค่ามวลรวมของผู้คนในสังคม อย่าลืมว่าการเปลี่ยนแปลงเพียงแค่บุคคลเดียว ก็มีผลต่อเนื่องไปสู่สังคมมวลรวมทั้งหมดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย เราจำเป็นจะต้องตระหนักรู้ให้จงได้ว่า คนส่วนใหญ่กำลังขาดความสุข

หนังสือ The New Market Wizards: Conversations with America's Top Traders ของ Jack D. Schwager - เป็นหนังสือเล่มที่สองของซีรีส์ Market Wizards ซึ่งแน่นอนว่าอัดแน่นไปด้วยสาระสำคัญของการเทรดสินค้าต่าง ๆ ในตลาดการเงิน - หากว่าการเทรดเป็นสิ่งเดียวที่คนรุ่นใหม่ต้องการ แล้วเราจะเรียนรู้ได้จากประสบการณ์คนรุ่นเก่าได้อย่างไร คำถามที่สำคัญนำมาซึ่งคำตอบที่สำคัญยิ่ง - เหมือนว่าคำถามจะเจาะลึกกว่าเล่มก่อนหน้านี้ แล้วคนที่เขาไปสัมภาษณ์ก็จะเป็นคนที่มาจากหลากหลายตลาดการเงินมากขึ้น รวมไปถึงคนที่เป็นกลุ่มเทรดทุกตลาด - คนที่จะเป็นพ่อมดทางด้านการเงินได้นั้นจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีคุณสมบัติหลัก ๆ นั่นก็คือต้องมีวินัยที่สูง โดยที่อารมณ์ต้องเข้ามาแทรกน้อยที่สุด และใช้สิ่งที่เราวางแผนเอาไว้ - การเรียนรู้ในตลาดการเงิน ไม่มีวันสิ้นสุดลง ทุกวันคือความรู้ใหม่ทั้งหมด เราสามารถสอบทานความคิดของเราได้จากหนังสือเล่มนี้ เพราะอย่างน้อยความรู้ก็จะมาเป็นส่วนช่วยขยายกรอบมากยิ่งขึ้น

มีคนมาปรึกษาว่า ขอความเห็นเกี่ยวกับการอยู่ก่อนแต่งว่าเป็นยังไงบ้างคะ - วัฒนธรรมที่ค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงไป มันจึงเป็นเหตุผลว่าการอยู่กินกันก่อนแต่ง กับอยู่กินหลังแต่งแล้วอันไหนดีกว่ากัน - ถ้าเราลองปรับเปลี่ยนความคิดว่า ทุกอย่างมีทั้งข้อดีและข้อเสีย บางครั้งมันมีเหตุผลที่ทำไมเราถึงต้องเลือกที่จะอยู่กินกันหลังแต่งมากกว่า - หากว่าเราอยากอยู่กับแฟนจริง ๆ เราอาจจะไปต่างจังหวัดหรือว่านอนค้างบ้างบางครั้งบางคราว แบบนี้อาจจะทดสอบการอยู่กินกันก่อนแต่งก็ได้เช่นกัน - ไม่ว่าเราจะเลือกทางไหน เราก็จะค้นพบว่าความรักไม่สามารถทดสอบได้เลยสักช่วงเวลาใดช่วงเวลาหนึ่ง มันเป็นเพียงแค่ความรู้สึกของเรามากกว่าที่เราต้องการในตอนนี้ - ทั้งนี้ มีผู้คนมากมายเชื่อมั่นว่าการอยู่กินกันก่อนแต่งจะสามารถช่วยให้เรารู้จักคน ๆ นึงได้ ซึ่งในความเป็นจริงแล้วเราก็มีโอกาสรู้จักแฟนเรามากขึ้น แต่เราก็ยังไม่สามารถตอบได้ทั้งหมดอยู่ดี

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เรามักจะเผชิญหน้ากับสาเหตุของโรคซึมเศร้า และโรควิตกกังวลที่มันมีส่วนต่อชีวภาพ แต่กระนั้นมันก็มักจะไปไกลเกินกว่าชีวิตเราอยู่ดี ซึ่งการที่เราเห็นว่า WHO กำลังสร้างจุดยืน แล้วมันนำไปสู่การเยียวยารักษาร่างกายของมนุษย์ เราจึงจำเป็นต้องตั้งใจฟังพวกเขาเหล่านั้นให้มากเข้าไว้" - เมื่อโลกเรากำลังถูกกลืนกินด้วยโรคทางชีวิภาพ หรือที่เรียกว่าชีวิตของเราทั้งหมด เราจำเป็นจะต้องเงี่ยหูฟังผู้ที่พยายามเปลี่ยนแปลงโลกโรคนี้เอาไว้ - ยารักษาอาจจะสามารถบรรเทาได้ในระดับหนึ่ง แต่ในความเป็นจริงแล้ว สิ่งที่เราควรทำคือเรียนรู้สิ่งที่โลกนี้เปลี่ยนแปลงไป ไม่เช่นนั้นเราจะไม่เข้าใจสิ่งที่องค์กรกำลังสื่อสาร - บางองค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไร ก็ล้วนแต่เป็นองค์กรที่มีส่วนช่วยสังคมอย่างแท้จริง ซึ่งเราก็จำเป็นจะต้องสังเกตให้ละเอียดถี่ถ้วนว่า สรุปแล้วเราจะได้อะไรจากการเสพสื่อครั้งนี้ - อาการของโรคซึมเศร้า และโรควิตกกังวลนั้นไม่ได้แสดงท่าทีที่ชัดเจน บางครั้งเราต้องสังเกตอาการตัวเองอยู่เนือง ๆ เพื่อที่ให้เรารับรู้การเปลี่ยนแปลงภายในร่างกายของเรา - ทั้งนี้ ไม่มีอะไรจะช่วยเหลือเรา ได้เท่ากับตัวของเราเอง เนื่องจากมีผู้คนมากมายอาจจะตั้งหน้าตั้งตารอบางสิ่งมาช่วยเหลือเรา หรืออาจจะคิดว่าวันหนึ่งทุกอย่างจะดีขึ้นเองตามธรรมชาติ

หนังสือ How to Change: The Science of Getting from Where You Are to Where You Want to Be ของ Katy Milkman - เมื่อการเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ใช่เรื่องยาก เราทุกคนสามารถตั้งเป้าหมายเพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเองกันได้ทุกเมื่อเชื่อวัน - เริ่มจากการที่เราหาวันที่เราต้องการจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง และคนส่วนมากมักจะตั้งเป้าหมายตอนปีใหม่กัน ซึ่งมันก็มีความหมายในตัวมันเองอยู่ - แจ้งเตือนการเปลี่ยนแปลงนิสัยต่าง ๆ ลองจดบันทึกชีวิตประจำวันว่า เราปรารถนาที่จะเปลี่ยนแปลงนิสัย ความคิด หรือพฤติกรรมใดบ้าง รวมถึงสิ่งที่คนเขาคอมเมนต์เรามาบ่อย ๆ ก็ได้ - ความเชื่อมั่นในตัวเองก็เป็นจุดเปลี่ยนของการทำให้เราดำเนินไปในทิศทางที่ควรจะเป็น ถ้าเราขาดความเชื่อมั่นว่า เราก็สามารถทำได้เหมือนกันนะ สิ่งนี้ก็จะทำให้เรามีโอกาสล้มเหลวในการเปลี่ยนได้ง่าย - สิ่งที่สำคัญไม่แพ้กว่าการปรับเปลี่ยน นั่นคือเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมรอบตัว ไม่ว่าจะเป็นห้องนอน คนที่คบหาด้วย หรือว่าชีวิตประจำวันว่าเราไปที่ไหนเวลาที่เราเบื่อ เหงา เศร้า หรือเซ็ง เพราะมันคือตัวกำหนดพื้นที่ของเราเอง

มีคนมาปรึกษาว่า ถ้าเราเลิกกับแฟน เพราะเกิดจากที่เราไปเห็นเขาจุ๊บกับเพื่อนสนิทต่อหน้า แล้วพอกลับบ้านมาแล้วเขาทักมาหาเราว่า เราเลิกกันเถอะ แต่ยังคุยกันทุกวัน เขาก็ห่างกับเพื่อนสักพักเพราะรู้สึกผิด แต่ความสัมพันธ์ของเราก็ตัดกันไม่ขาด ต่างฝ่ายต่างไม่ไปไหน แต่ก็ไม่อยากกลับไป ควรทำยังไงดีครับ เราควรตัดใจยังไงดี ใจไม่แข็งพอที่จะตัดขาดเลยครับ - การเลิกกับแฟนให้ขาดจะต้องมีเหตุผลที่มีน้ำหนักพอสมควร ถ้าหากว่าเรารักเขาจริง บางครั้งการคุยกันและก็มาเจรจาตกลงกันก่อนน่าจะดีที่สุด - ถ้าเราดูวิธีการปรับปรุงตัวเองของแฟนเราแล้ว เราก็อาจจะยังไม่ต้องรีบตัดสินใจเลิกขาดไปเลยก็ได้ เพราะอย่างน้อยเขาก็พยายามทำเพื่อเราอยู่เหมือนกัน - สมมุติว่าทุกอย่างมันสุกงอมเต็มที่แล้ว รวมไปถึงเราก็รู้สึกอิ่มตัวกับความสัมพันธ์ครั้งนี้ ก็คือต้องตัดขาดทุกสิ่งอย่าง ไม่ว่าจะเป็นช่องทางติดต่อ และก็สิ่งของที่มีร่วมกัน - การตัดใจไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้าเราไม่เคยเผื่อใจในความสัมพันธ์เลยในอดีต หน้าที่เราคือค่อย ๆ ตั้งหลักให้ได้ หากิจกรรมที่มันทำให้เรามีความสุข เพื่อทดแทนเวลาเหล่านั้น - ทั้งนี้ ความรักไม่มีสูตรสำเร็จว่าเราควรจะต้องทำตัวอย่างไร แต่อย่างน้อยที่สุดอย่าทุ่มสุดตัวโดยที่ไม่เคยคิดที่จะเผื่อใจไว้บ้างเลย เพราะว่าทุกอย่างมันมีการเปลี่ยนแปลงเข้ามาเสมอ

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ถ้าเราได้พูดคุยกับผู้คนค่อนประเทศ เราจะพบว่าเขาเหล่านั้นเป็นปิศาจที่ไม่สามารถย้อนกลับคืนมาได้ มุมมองของโลกใบนี้ถูกพิษเข้าใส่ โดยลัทธิหนึ่งที่เรียกว่าสื่อโซเชียล และเราทุกคนควรที่จะใช้เวลากึ่งหนึ่งเพื่อเข้าใจความเลวร้ายนี้ แล้วคุณจะพบว่าคุณจะรู้สึกชอบมัน" - เมื่อมนุษย์กำลังกลายเป็นปิศาจ หรือในความเป็นจริงแล้ว มนุษย์นั้นได้กลับไปสู่ธาตุแท้ของตัวเองกันแน่ - หากเราเชื่อมั่นว่ามนุษย์ทุกคนสามารถชำระจิตใจโดยสิ่งที่ดี แทนที่ในสิ่งที่ไม่ดีได้ มันจะทำให้เราเปิดใจรับสิ่งที่ไม่ดีมากขึ้นรึเปล่า - บางครั้งการยอมรับความเปลี่ยนแปลงที่กำลังเกิดขึ้น ณ ตอนนี้ อาจจะเป็นหนทางออกไปสู่สิ่งที่ดีขึ้นกว่าเดิมก็เป็นได้ ขอเพียงศรัทธาในสิ่งที่ควรศรัทธา - ความคิดที่รายล้อมตัวเรา ก็มีทั้งความคิดที่ดีและไม่ดี ปะปนกันไป และถึงแม้ว่ามันจะมีสิ่งที่ขัดกับหลักความเชื่อของเรา ก็ขอให้ลองขบคิดดูสักหน่อยก็ยังดี - ทางออกนั้นอาจจะไม่มีอยู่จริง แต่กระนั้นเราก็อย่าเพิ่งหมดหวังกันไป คนที่อยากจะให้ทุกสิ่งดีขึ้นก็จะทำหน้าที่ต่อไป ส่วนคนที่หมดสิ้นศรัทธาแล้วเขาก็ทำหน้าที่ของเขาเฉกเช่นเดียวกัน

หนังสือ The Art of Business Wars: Battle-Tested Lessons for Leaders and Entrepreneurs from History's Greatest Rivalries ของ David Brown - ศิลปะในการแข่งขันของธุรกิจ นั่นก็คือการที่เราอย่าหยุดที่จะปรับตัว ทุกการปรับตัวคือสิ่งที่ทำให้ทุกบริษัทเติบโตได้มากยิ่งขึ้น - ทุกความสำเร็จของการสร้างโรงงานไฟฟ้า หรือว่าสร้างรถยนต์คันแรก ก็ล้วนแต่เริ่มต้นจากการปรารถนาที่อยากจะให้ชีวิตของตัวเราและคนรอบข้างดีขึ้น - ไม่มีความล้มเหลวใดจะแย่ไปกว่าการยอมรับว่าเราล้มเหลว ทุกบทบาทของชีวิตเรามักจะเป็นสิ่งที่ทำให้เราตระหนักได้ว่า เราควรจะทำต่อไปหรือพอแค่นี้ดีกว่า - ความสำเร็จในแต่ละบริษัทนั้นก็ล้วนแต่มีเรื่องราวที่มหัศจรรย์ทั้งนั้น ถ้าหากเราใส่ใจที่จะเรียนรู้ เราก็จะได้รับประสบการณ์จากสิ่งเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน - ทั้งนี้ ถ้าใครต้องการอยากที่จะอ่านหนังสือเล่มนี้ ให้ลองฟังหนังสือเสียงแทน เพราะจะมีอารมณ์ในการมีส่วนร่วมเกี่ยวกับหนังสือมากกว่า

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ จะมาปรึกษาเรื่องครอบครัวค่ะ คือเราเรียนจบแค่ ปวส. แต่ทำงานโรงงานเงินเดือน 20,000 บาท พ่อเสียแล้วและแม่อยู่ขอนแก่น อาเป็นคนเลี้ยงเรามา เรามีพี่สาวคนนึงค่ะ ตอนแรกเขาก็ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ติดหนี้คนเขาไปทั่ว แต่เราเป็นคนที่ให้เขายืมเงินมาเสมอ พี่จะยืมเท่าไรก็ให้ บ้านอาก็ชอบว่าพี่ตลอดว่ายืมเงินไม่ยอมคืน และชอบพูดว่า คอยดูคนแบบนี้ไม่มีทางเจริญหรอก แล้วตัดหางปล่อยวัดพี่ไปเลย เรามีเรื่องทะเลาะกันเรื่องค้ำประกันให้ แต่เราไม่ยอม เลยตัดขาดกับพี่ไปรอบนึง แล้วก็ดีกันเหมือนเก่า พอพี่กลับมาหารอบนี้ พี่ก็ไปหาธุรกิจทำ พอทำไปทำมาดันรุ่งเรือง มีแฟรนไชส์ถึง 6 สาขา ภายใน 1 เดือน ซึ่งตอนนั้นเราก็กลับมาคุยกันปกติแล้ว แต่คราวนี้ที่บ้านอา ไม่ว่าทั้งแม่ที่เคยทิ้งเราไป พากันมารุมพี่กันหมดเลย ดูแลเอาใจใส่อย่างดีมาก ทั้งที่แต่ก่อนไม่เคยจะมาสนใจ ตอนแรกพี่เราก็ชวนเราไปขายของทำธุรกิจด้วย แล้วเราก็สนใจ ไป ๆ มา ๆ พี่ก็ไปบอกแม่ว่าถ้าน้องมาจะมาเป็นภาระเปล่า ๆ จนเราเตรียมตัวมา 6 เดือน เกือบจะออกจากงานอยู่แล้ว แต่มาได้ยินสิ่งที่แม่มาบอกกับเรา คือเราก็เสียใจมาก ๆ อีกประเด็นคือเราก็ทำงานที่โรงงาน บ้านอาไม่ค่อยยอมรับ เพราะว่าเงินเดือนน้อย เวลาเราทักไลน์ครอบครัวไป หรืออยากมีส่วนร่วมอะไร ทุกคนจะไม่ค่อยตอบเราเลย ข้ามเราไป ไม่สนใจ เหมือนเราเป็นอากาศ แต่สำหรับพี่ที่มีเงินมีทองแล้ว บ้านอาก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือไปเลยค่ะ เดี๋ยวนี้เราเลยไม่ค่อยได้คุยกับพี่แล้ว ขนาดเราคอมเมนต์อะไรไป พี่เขาก็ชอบข้ามไป แล้วก็ไปตอบคนอื่นแทนเราก็รู้สึกน้อยใจมากว่า เพียงเพราะเราไม่มีเงินเหรอคะ ทุกคนถึงมองข้ามเราขนาดนี้เลย ทั้งที่เราเคยช่วยทุกคน ตอนนี้เราห่างจากครอบครัวพี่สาว ไม่ไลน์หา ไม่ตอบ ไม่อยากมีส่วนร่วมอะไรในกลุ่มแล้ว ตอนนี้ตั้งใจเก็บเงินให้มากที่สุด เผื่อวันนึงอยากจะขายของทำธุรกิจเป็นของตัวเอง และไม่ทำธุรกิจของพี่สาวเด็ดขาด สิ่งที่เราคิดแบบนี้ถูกต้องไหมคะ ถอยมาแบบนี้ อยากระบาย อึดอัดมาก อาจจะยาวหน่อยนะคะ - ชีวิตไม่มีอะไรผิดหรือถูก มีแต่ว่าสิ่งที่เราตัดสินใจแบบนี้ แล้วเราจะรับผลที่เรากระทำไปแล้วได้หรือไม่มากกว่า - สิ่งที่ครอบครัวเราเป็นและให้คุณค่า ก็คือสิ่งที่คนหลายคนมักจะเป็นกัน นั่นก็คือเห็นเงินเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง และยกยอปอปั้นให้คนที่มีเงินสูงส่งเหมือนเทพเจ้า - สังคมสมัยนี้ค่อนข้างไปในทิศทางที่เห็นความสำคัญของความสุขสบายเป็นแก่นของชีวิต แต่กลับมองความดีที่เคยทำมาเป็นสิ่งที่ไม่สลักสำคัญเท่า มันจึงเป็นบททดสอบอย่างหนักหน่วง - หากเราต้องการจะเอาชนะด้วยสติ เราจงทำในสิ่งที่ควรทำ ถอยมาตั้งหลักในวันที่เรารู้สึกด้อยค่าตัวเองก่อน การมองสิ่งที่ตัวเองมีสำคัญกว่ามองสิ่งที่ตัวเราไม่มี วันนี้ไม่ใช่วันของเรา ท่องไว้แบบนี้ - ทุกคนจะต้องเรียนรู้สิ่งหนึ่งของชีวิต นั่นก็คือวันของใครก็วันของเขา เราไม่สามารถแย่งเวลาชีวิตของใครได้ เราทำหน้าที่ของเราให้เต็มที่ บางครั้งชีวิตเราอาจจะไม่ได้ออกแบบให้เราได้รับ แต่อาจจะเป็นการส่งต่อก็เป็นได้

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความรักนั้นแปรเปลี่ยนเป็นพลังของการเยียวยาผู้คน ความบ้าคลั่ง และการทำร้ายกันมักจะเป็นตัวทำลายมนุษย์ให้แย่ลง ถ้าเราใช้เวลาทั้งหมดไปกับการก่นด่า ด้วยการใช้ทวิตเตอร์เป็นตัวกระตุ้นเราทุกคนให้ทำบางสิ่งที่มากกว่าในชีวิตประจำวัน ณ เวลานี้เราอาจจะต้องเดินออกจากความโกรธที่ไม่สามารถควบคุมได้" - ความรัก คือ ตัวเยียวยาจิตใจมนุษย์ให้มีความอ่อนโยนมากยิ่งขึ้น แต่ถ้าเราไม่มีความรักกับตัวของเราเองก่อน เมื่อนั้นเราจะไม่สามารถรักใครได้เลย - ความบ้าคลั่ง คือ สิ่งที่ทำลายให้ชีวิตของเราตกต่ำลงไปกว่าเดิม สิ่งที่เป็นตัวกระตุ้นสัญชาตญาณดิบของเรา ก็คือการที่เราไม่เชื่อว่าความรักนั้นมีอยู่จริง - ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราทุกคนจำเป็นต้องมีความหวังในการใช้ชีวิตต่อไป หากเราสิ้นหวังต่อความดีและต่อมนุษย์ มันก็จะทำให้เราสูญสิ้นศรัทธาต่ออนาคตไป - บางครั้งเราอาจจะต้องลดเวลาในการเสพสื่อลง เนื่องจากสื่อที่ไปไวมาก มันจะทำให้เราไม่เข้าใจแก่นสารของสื่อจริง ๆ ว่ามันจะส่งผลอะไรบ้างต่อการเสพสื่อ - หากเราไม่สามารถลดการเสพสื่อได้ ก็จงเลือกวิธีในการเสพสื่อนั้น ๆ ให้ได้มากที่สุด การกรองความคิดของเราก่อน ก่อนที่จะวิจารณ์ หรือทำตามก็ต้องค่อย ๆ พิจารณา

หนังสือ Pit Bull: Lessons from Wall Street's Champion Day Trader ของ Martin Schwartz - นักเทรดในตำนานที่สามารถได้แชมป์การเทรดแบบเดย์เทรดได้สำเร็จ จึงได้ฉายาว่าพิตบูล - ความกล้านั้นอาจจะไม่สำคัญเท่ากับการสู้ไม่ถอย บางครั้งสิ่งที่เราต้องจำไว้ขึ้นใจมากที่สุดก็คือ ทำทุกวิถีทางที่เราจะต้องได้เงินคืนมาทั้งหมด - สิ่งหนึ่งที่เราจะได้รับจากการศึกษาคนที่เคยผ่านประสบการณ์อันโชกโชน นั่นก็คือความสามารถ และกลยุทธ์ที่จะนำมาปรับใช้กับแผนการของเราได้ - ตลาดนั้นไม่เคยมีทิศทางตามใจของเรา การจะเป็นเทรดเดอร์ที่ดีได้ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องรู้กรอบความสามารถของตัวเอง เพราะแต่ละคนมีขีดจำกัดที่แตกต่างกัน - ทั้งนี้ สิ่งที่คนเขียนเน้นย้ำตลอดหนังสือเล่มนี้ก็คือ อย่าพยายามลอกเลียนแบบในสิ่งที่เขาทำ ในตอนท้ายเรื่องเขาได้ทำพลาดอย่างมาก เพราะไม่เชื่อสัญญาณนั่นจึงเป็นจุดที่เขาทุกข์ใจมากที่สุด

มีคนมาปรึกษาว่า คือช่วง 2 ปีที่ผ่านมานี้ ชีวิตเราพูดได้เต็มปากเลยค่ะว่า เป็นช่วงเวลาที่ชีวิตเหี้ยมาก ๆ ลงทุนไปหลายล้านก็โดนโกง ชีวิตพังไม่เหลืออะไรเลย แถมยังเป็นหนี้เยอะ เพื่อนก็ตีตัวออกห่างเรา แฟนก็นอกใจ เพราะเราไม่มีฐานะเหมือนเมื่อก่อน เนื่องจากตอนที่เรามีเงินก็จะเปย์เขาทุกอย่าง ตอนนี้มีแต่พ่อกับแม่ที่ช่วยจนหมดตัว และเคียงข้างเรามาเสมอ แถมเรายังเป็นซึมเศร้าขั้นรุนแรง วันไหนที่เครียดมาจะคุมตัวเองไม่อยู่ เคยเข้าโรงพยาบาล เพราะอาการเครียด 2 ครั้งหนัก ๆ ชีวิตช่วงนี้และที่ผ่านมา มีแต่เรื่องและมีความคิดอยากจะฆ่าตัวตายในทุก ๆ วัน เราคิดว่าการตายอาจจะไม่ใช่จุดจบของทุกอย่าง เราตายมันก็จบตรงที่เรา แต่คนที่ยังอยู่เขาก็ต้องแบกภาระที่เราสร้างไว้อีกเยอะ คือเอาง่าย ๆ ว่าเราจะหนีไม่ได้ และเราก็เป็นคนที่มีนิสัยไม่ค่อยกล้าระบายความทุกข์ให้กับเพื่อน หรือคนที่รู้จัก เพราะรู้สึกว่ามันไม่ใช่เป็นพื้นที่ปลอดภัย วันนี้เลยตั้งใจมาระบาย เพราะว่าทุกวันนี้เครียดอะไรก็ต้องเก็บไว้คนเดียว อึดอัดจะบ้าอยู่แล้ว - พื้นที่เล็ก ๆ ในสังคมที่เราทุกคนควรเปิดโอกาส ก็คือพื้นที่ในการระบายความทุกข์ ไม่ว่าจะเป็นช่องทางใดก็ตาม ก็ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ดีทั้งนั้น - ปัญหาในชีวิตทุกอย่างมาสอนเรา หรือมาทำร้ายเรา มันขึ้นอยู่กับการเลือกสรรตามความคิดของเราเอง บางทีมันอาจจะยากแล้วมันถาโถมมาที่เราจนเรารับไม่ไหว - ทุกปัญหามันมีทางออกของมันเสมอ ซึ่งบางครั้งเราไม่จำเป็นจะต้องทำอะไรกับปัญหานั้นมาก เพียงแค่ตามรู้และเข้าใจมัน ทุกครั้งที่เกิดปัญหาขอให้เราไม่หนี ไม่ทิ้ง และไม่กลัวก็พอแล้ว - สู้ทุกครั้งที่เราแข่งขัน ลุกขึ้นมาในวันที่เราล้ม และสะสมกำลังใจเอาไว้ให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ ผ่านความสัมพันธ์ที่ดี ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว เพื่อน หรือแฟนของเรา นั่นคือหน้าที่ของคนทุกคน - แน่นอนว่าทุกครั้งที่ได้ยินคำว่า ความตายเป็นสิ่งสุดท้ายของชีวิตไหม ก็ตอบได้อย่างเต็มปากเลยว่ามันไม่ใช่สิ่งสุดท้ายของชีวิต จิตวิญญาณเป็นสิ่งที่เราไม่สามารถไปบังคับได้ ขอให้อย่ายอมแพ้ในการใช้ชีวิต

ข้อความทวิตจาก Dalai Lama ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทุกคนล้วนรู้อยู่แก่ใจว่า ทั้งความรักและความเมตตาเป็นสิ่งที่สำคัญ ณ เวลานี้คือเวลาที่ต้องนำสิ่งนี้มาใช้ เมื่อเรารับรู้กันว่าความสุขของวัตถุนั้นมีขีดจำกัด เรากำลังเผชิญหน้ากับปัญหาที่ไม่จำเป็นต่อชีวิตเราจริง ๆ กระนั้น เราค่อย ๆ กลับมาสู่พื้นฐานที่มนุษย์ทุกคนเคยมี ด้วยใจที่มองด้วยตาแห่งความเป็นเด็ก" - ไม่ว่าเราจะอยู่แห่งหนใดบนโลกใบนี้ เราก็ยังต้องการความรักและความเมตตาอยู่ดี และถึงแม้โลกจะพัฒนาไปไกลแค่ไหนก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงสองสิ่งนี้ไปได้เลย - หากเราต้องการความสุข แต่เรานำสิ่งที่มาทดแทนกันไม่ว่าจะเป็น วัตถุ ความหลง และความสัมพันธ์แบบระยะสั้น สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถเติมเต็มความรักที่เป็นของแท้ได้จริง - การเดินทางผิด เราก็จำเป็นจะต้องเดินทางย้อนกลับมายังจุดเดิม เพื่อหาทิศทางในการเดินทางต่อไป เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือพื้นฐานของมนุษย์ที่มีความต้องการความยอมรับ - มีผู้คนมากมายที่คิดว่าเงินคือคำตอบของชีวิต แต่กระนั้นเงินไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เรามีความสุขได้ทั้งหมด แง่มุมของชีวิตนั้นมีหลากหลายกว่าที่เราเคยคาดคิดเอาไว้ เราจึงต้องจัดลำดับความสำคัญใหม่ - สายตาแห่งความเป็นเด็ก คือสายตาที่มองตามสิ่งที่มันเป็น อย่าลืมความฝันในวัยเด็ก และอย่าลืมว่าเราก็สามารถเริ่มต้นใหม่ได้ทุกเมื่อเชื่อวัน วันนี้คือวันที่เราควรกลับมาสู่คำถามที่ว่า เราต้องการอะไรจริง ๆ กันแน่

หนังสือ Safe Strategies for Financial Freedom ของ Van K. Tharp - คำถามที่ดีควรตั้งเกี่ยวกับเรื่องอิสรภาพทางการเงิน ไม่ใช่ว่าเราจะมีอิสรภาพทางการเงินได้อย่างไร แต่จะเป็นหลีกเลี่ยงที่จะเจอปัญหาจากอะไรมากกว่า - นักลงทุนที่ดีต้องรู้จักตัวเอง และไม่วอกแวกเมื่อถึงเวลาที่ควรจะลงทุน แน่นอนว่าความมั่นใจเป็นส่วนหนึ่งของเป้าหมาย ถ้าเราไม่มีความมั่นใจเลยตลาดการลงทุนอาจจะไม่เหมาะกับเรา - ทุก ๆ ตลาดล้วนมีสิ่งหนึ่งที่คล้ายคลึงกัน นั่นก็คือมีอุปสงค์และอุปทาน มันเป็นความต้องการซื้อ หรือความต้องการขายของสภาวะในตลาดนั้น ๆ เราจึงจำเป็นจะต้องศึกษาให้ดีมากที่สุด - การเรียนรู้เรื่องของเทคนิค และกราฟก็สำคัญไม่แพ้กับพื้นฐานอยู่ดี มันเป็นส่วนช่วยให้เรารู้ว่า ราคาที่เราควรซื้อกับราคาพื้นฐานของบริษัทนั้น ๆ ถึงจุดสมดุลแล้วหรือยัง แถมเรายังมีโอกาสได้ผลกำไรสูงขึ้นด้วย - อย่าลืมสิ่งที่สำคัญที่สุดไปนั่นก็คือ คำถามว่าชีวิตเราต้องการเงินเท่าไรในแต่ละเดือน เพราะต่อให้เราจะประสบความสำเร็จมากมายแค่ไหน แต่ถ้าเราหาเงินได้เกินกว่าที่เราใช้ในแต่ละเดือน นั่นก็คือส่วนเกินไปนั่นเอง

มีคนมาปรึกษาว่า หนูควรทำยังไงกับความรู้สึกที่วุ่นวาย อึดอัด มีอะไรหลายเรื่องเต็มหัว หรืออยู่ในใจ มันรู้สึกอัดอั้น ไม่กล้าบอกใคร แม้แต่คนในครอบครัว แบบมันโคตรเหนื่อย หนูอยากจะตะโกนดัง ๆ ให้ความรู้สึกมันได้ปลดปล่อยออกไป ไม่มีใครเข้าใจหนู และไม่มีใครที่จะรับฟังหนูได้เลย แล้วหนูไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นแก้ไข และจัดการมันที่ตรงไหนก่อน - อารมณ์ที่มันซัดส่ายอยู่ตลอดเวลา นั่นหมายถึงเราไม่ได้ฝึกจิตใจเท่าที่ควร จิตใจเป็นสิ่งที่ต้องฝึกเพราะมันทำหน้าที่วิ่งหนีไปอยู่ตลอด - หากเราไม่เคยตามรู้อารมณ์ตัวเองอยู่เนือง ๆ เราจะรู้สึกว่าเราจะร้อนรนกับทุกสภาวะอารมณ์ รวมถึงสับสนว่าเราควรจะทำยังไง และจัดการกับสิ่งนี้ยังไงดี - ปัญหาในครอบครัวให้ลองคุยกันดู ถ้าเราลองอธิบายแล้ว ตั้งใจจะคุยกับพ่อแม่ พี่น้องจริง ๆ แล้ว ถ้าเขาไม่อยากที่จะฟังเรา เราก็ไม่จำเป็นจะต้องไปเล่าให้เขาฟังทั้งหมด - ความอึดอัดใจมักจะเกิดจาก เราไม่รู้วิธีปลดปล่อยความทุกข์ บางทีการปล่อยความทุกข์ไปคือลองทำกิจกรรมที่เราเพลิดเพลิน และอย่าลืมที่จะฝึกสติในชีวิตประจำวันด้วย ค่อย ๆ ดูอารมณ์ที่เกิดขึ้น - จุดเริ่มต้นที่จะแก้ไข คือรู้ว่าตัวเรามีปัญหาที่จากอะไรก่อนอย่างแรก พอเรารู้เหตุว่าเราทุกข์เพราะอะไร แล้วค่อยไปหาวิธีการว่าจะดับทุกข์นี้ได้อย่างไร ถ้าเราไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง ไปถามใครเขาก็ยากที่จะตอบได้ตรงจุด

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "4 ความจริงอันเจ็บปวดของชีวิต คือ 1. ยิ่งเราไม่บังคับใครในทุกความสัมพันธ์ เราจะยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้น 2. คุณไม่จำเป็นจะต้องบรรลุเป้าหมายในทุก ๆ สิ่งที่คุณตั้งใจไว้ 3. ไม่มีใครล่วงรู้อย่างแท้จริงว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ และ 4. โลกใบนี้ไม่เคยมอบความหมายให้กับใครแบบส่งเดช ยกเว้นว่าคุณมอบความหมายให้กับโลกนี้เอง" - ความจริงมันเจ็บปวดจริง ๆ รึเปล่า ทำไมคนหลายคนจึงคิดว่าการเผชิญหน้ากับความจริงมันจะทำให้เราทุกข์มากกว่าสุข - เมื่อวันใด วันหนึ่งเราค้นพบว่าทุกสิ่งที่เราเจอมันก็เป็นแค่เพียงช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้นเอง ความจริงทำหน้าที่เป็นช่วงเวลาที่ควรจะน้อมรับมัน - สิ่งหนึ่งที่เราควรรู้ก็คือ คนเราตีค่าความจริงต่างกัน นั่นหมายถึงความจริงของแต่ละคนก็จะแปรเปลี่ยนไปตามสภาวะของการรับรู้ของเขาเหล่านั้น - ปล่อยวางเมื่อถึงเวลาปล่อย และจงทำเต็มที่เมื่อถึงเวลาทำ ทุกอย่างมีเวลาของมัน เราแค่เรียนรู้ตามสิ่งที่เราปรารถนาที่จะเป็นก็เท่านั้นเอง นั่นคือการโอบกอดตัวเอง - ทั้งนี้ โลกใบนี้ให้ความยุติธรรมเสมอมา ไม่มีใครยุติธรรมเท่ากับธรรมชาติ มนุษย์นั้นยังคงมีโลภ โกรธ และหลงประกอบอยู่เนือง ๆ เมื่อนั้นมนุษย์จะปราศจากอคติไปไม่ได้

หนังสือ Trend Following: How to Make a Fortune in Bull, Bear, and Black Swan Markets ของ Michael W. Covel - บทสัมภาษณ์ที่ออกแนวไปในทางถามตอบอย่างลื่นไหล ซึ่งบางครั้งเราอาจจะได้จากการสนทนามากกว่าการไปสัมมนาก็เป็นได้ - หากเราต้องการจะจับเทรนด์ของตลาด เราจำเป็นจะต้องมีเครื่องมือของการรับรู้ให้ชัดเจนที่สุด นั่นก็คือการใช้กราฟให้เป็น - เราไม่สามารถกำหนดเทรนด์ได้เลย เพียงแต่เราจะรู้ได้ก็ต่อเมื่อเทรนด์ของตลาดนั้นมีทิศทางที่หันเหไปในจุดที่เราต้องการแล้วเท่านั้น - ส่วนใหญ่แล้วตลาดจะไม่มีเทรนด์ตายตัว นั่นหมายความว่าเทรนด์หลักจะอยู่ในช่วง ๆ หนึ่งเท่านั้น บางครั้งอาจจะออกข้างเสียด้วยซ้ำ คือไม่มีเทรนด์นั่นเอง - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้อาจจะไม่ค่อยได้อะไรกับการฝึกฝนมากนัก เพราะเป็นคำถามที่ไม่ได้เจาะลึกเท่าที่ควร เน้นไปที่การเล่าเรื่องมากกว่า

มีคนมาปรึกษาว่า แก้ปัญหากับอาการหมดแพสชันในการทำงานยังไงคะ รู้สึกเหมือนเป็นคนล้มเหลวเลย เปลี่ยนงานบ่อย รู้สึกแย่มาก ๆ ค่ะ - ในความเป็นจริงแล้วแพสชันไม่ได้เกิดขึ้นกับทุกคนบนโลกใบนี้ แต่เราควรจะมีการค้นหาแพสชัน ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีมาก - เป้าหมายสำคัญกว่าแพสชัน แล้วอันนี้คือสิ่งที่เป็นส่วนต่อขยายของชีวิตต่อไป หลายคนหลงทางคิดว่าแพสชันคือสิ่งแรกและสิ่งสุดท้ายในชีวิต - หากเราเรียนรู้ที่จะตระหนักถึงความสุขในชีวิต การทำงานที่ประกอบไปด้วยสิ่งที่ดี ไม่ว่าต่อตนเองและผู้อื่นอย่างแท้จริง นี่จึงเรียกว่าแพสชั่นที่ดีก็เป็นได้ - ไม่มีสูตรสำเร็จในการใช้ชีวิต เพราะชีวิตคือการตั้งคำถามแบบปลายเปิด ถ้าเรามัวแต่ไปนั่งรอคอยให้แพสชันเข้ามาหาเรา เราก็คงขาดสีสันในชีวิตระหว่างนั้นไปโดยปริยาย - ความหลงใหลในชีวิต เป็นสิ่งที่น่ายินดี แต่กระนั้นเราอย่าลืมสิ่งที่สำคัญที่สุดไป นั่นก็คือความเป็นจริงที่เราสามารถช่วยสิ่งใดสิ่งหนึ่งในสังคมได้ นั่นแหละจะเป็นสิ่งที่สำคัญกว่ามาก

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "สิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต คือการที่เราพบเจอผู้คนที่มีความคิดเห็นที่แตกต่างจากเราโดยสิ้นเชิง แล้วเขาเหล่านั้นพูดจาโผงผางและดูรุนแรงอย่างมาก เกี่ยวกับสิ่งที่เขากำลังพูดอยู่ แล้วชีวิตจะรื่นรมย์มากยิ่งขึ้น ถ้าหากเราใส่ความเป็นกันเองในขณะที่เราตอบโต้กับเขาด้วยท่าที่ของความใคร่รู้ และมีความจริงใจจริง ๆ ที่จะฟังเรื่องราวเหล่านั้น" - เราอาจจะเลือกผู้คนที่เราจะพบเจอไม่ได้ แต่เราสามารถเลือกท่าทีในการตอบโต้เขาเหล่านั้นได้ - ชีวิตไม่ใช่สมการที่ตายตัว มันสามารถดิ้นได้ตลอดเวลา แล้วนั่นคือศิลปะของการใช้ชีวิตอย่างไรให้มีความสุข - ความสุขของชีวิตอยู่ที่เราจะพบเจอคนที่มีบทสนทนาที่ราบรื่นหรือไม่ แต่บางครั้งการรับมือกับบทสนทนาที่ไม่ได้เรื่องก็เป็นสิ่งจำเป็น - เราทุกคนมีความคิดเห็นที่แตกต่างและหลากหลายอย่างยิ่ง เราจึงไม่สมควรที่แสดงกิริยาอาการของการปิดกั้น หรือว่าไม่เปิดใจในการรับฟัง - ทุกคนในโลกใบนี้ล้วนแต่เคยทำผิดพลาด ไม่ว่าทั้งตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม การให้อภัยตัวเองเป็นและให้โอกาสคนอื่นได้ สองสิ่งนี้จะทำให้เรามีพื้นที่ในการยืนเพิ่มขึ้น

หนังสือ HBR's 10 Must Reads 2021: The Definitive Management Ideas of the Year ของ Harvard Business Review - ถ้าหากเราจะพูดถึงความสัมพันธ์ในองค์กร เราก็จำเป็นจะต้องพูดถึงการให้คำแนะนำของแต่ละภาคส่วน ซึ่งส่วนนี้จะช่วยให้เรามองภาพใหญ่ได้ชัดเจนขึ้น - การให้คำแนะนำหลังจากที่เราได้รับมอบหมายหน้าที่ไปแล้วนั้น เป็นสิ่งที่จำเป็นต่อองค์กรอยู่เสมอ แต่รูปแบบนั้นจะเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย เพื่อให้เข้าประเด็นหลักได้ง่ายกว่า - ข้อมูลของทุกสรรพสิ่งจะมาเป็นส่วนช่วยสร้างความแข็งแกร่งขององค์กรมากยิ่งขึ้น เราจึงเห็นว่าเกือบทุกบริษัทมักเล็งเห็นช่องทางในการเก็บข้อมูลให้มากยิ่งขึ้น เพื่อเป็นส่วนช่วยในการตัดสินใจ - ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรม และความเชื่อจะฝังรากลงลึกขึ้นกว่าเดิม ไม่ว่าจะเป็นเกี่ยวกับระบบการทำงานของบุคลากร หรือขององค์กรก็ตามแต่ การปรับเข้าหากันจึงเป็นทางออก - ถึงแม้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยีสักเพียงใด แต่ความหมายของชีวิตก็ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ เราจะไม่บังคับให้ใครมีความคิดเห็นเหมือนเรา แต่เราจะเข้าไปหาเขาเหล่านั้นแทน

มีคนมาปรึกษาว่า มีปัญหากับพ่อแม่ที่ไม่เข้าใจลูก พอดีที่บ้านฐานะไม่ค่อยดีค่ะ พ่อแม่เลยทะเลาะกันบ่อย แล้วชอบมาลงที่หนูแล้วก็ใช้อารมณ์ ด่า และไม่ค่อยปล่อยให้เราไปไหนมาไหน จนหนูรู้สึกกดดันมาก ๆ ตอนนี้จะจบ ม.6 เราก็เลยอยากเรียนต่อ แต่ฐานะทางบ้านไม่ค่อยดี เลยเลือกที่จะเรียนแค่เสาร์อาทิตย์ แล้วทำงานในวันจันทร์ถึงศุกร์แทน แต่พ่อแม่ก็ยังไม่อยากให้เรียนอยู่ดี บังคับทุกอย่าง กลัวจะหางานไม่ได้ - ปัญหาเรื่องฐานะทางการเงินเป็นปัญหาที่ใหญ่เหมือนกัน แต่ว่าเราจะต้องก้าวข้ามผ่านปัญหานี้ไปให้ได้เหมือนกับทุก ๆ ปัญหาในชีวิต - แน่นอนว่าเราไม่สามารถบอกที่บ้านทั้งหมดว่า เราจะต้องทำสิ่งนี้เพื่ออะไร การศึกษาเป็นเหมือนใบเบิกทางของชีวิต การเรียนยังไงแล้วก็ยังเป็นสิ่งที่จำเป็น - แต่ว่าถ้าเราไม่สามารถเรียนตามที่ทางบ้านบอกได้ เราอาจจะต้องหาความรู้จากทางอื่นแทน ความรู้ที่ไม่จำเป็นต้องใช้เงิน แต่ใช้เวลาของเราแทนเพื่อทดแทนกัน - ไม่ว่าจะเจอปัญหาอะไรภายในครอบครัว ขอให้ระลึกไว้เสมอว่าทุกปัญหามันมีทางแก้ไขเสมอ ถึงแม้ว่าวันนี้เราอาจจะต้องอดทนอดกลั้นกับสิ่งที่เราเจอ แต่วันนึงเราจะได้รับบางสิ่งตอบแทน - ถ้าเราเป็นคนขยันและรักดี เราไม่ต้องกลัวที่จะหางานไม่ได้ สมัยนี้เราสามารถสมัครงานบางงาน โดยไม่จำเป็นต้องใช้วุฒิการศึกษาแล้ว เพราะบริษัทจะเน้นคนที่มีประสบการณ์จริงมากกว่า

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เราอ่านหนังสือกันเพราะว่า เราไม่เคยพบกับสิ่งที่เราจะให้เวลามันไหลลื่นไปเรื่อย ๆ ด้วยความคิดที่ชาญฉลาดพร้อมกับคนที่แตกต่างจากเรา" - มีหลายครั้งที่เราอยากจะเปิดโลก รวมถึงเปิดประสบการณ์ใหม่ผ่านการอ่านหนังสือหมวดใหม่ ที่เราไม่เคยคิดจะอ่าน - เราจะได้เรียนรู้จากการเข้าไปในโลกคนอื่น ซึ่งมีหลายคนที่ไม่เคยคิดจะอยากเข้าไปในโลกของใคร การอ่านทำหน้าที่นั้น - คนที่ชาญฉลาดและคนที่มีความแตกต่างจากเรา ก็มีทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดี แต่แน่นอนว่าการอ่านหนังสือส่วนใหญ่ให้คุณมากกว่าให้โทษ - ใครที่ไม่รู้จะเปิดประสบการณ์ยังไงในสถานการณ์ที่เราอาจจะไม่ค่อยมีเงินทอง หรือว่าไม่ค่อยมีเวลา ให้ลองแบ่งเวลาอ่านบทความ หรือหนังสือดูก็ได้ - เทคโนโลยีจะผลักเราออกจากสิ่งที่เราควรจะเป็น รวมถึงสิ่งที่เราควรจะพบเจอ การค้นหาตัวเองจะยิ่งยากขึ้นเป็นเท่าตัว เราจึงต้องรักษาสิ่งที่ควรรักษาเอาไว้ให้ดี

หนังสือ The Successful Investor: What 80 Million People Need to Know to Invest Profitably and Avoid Big Losses ของ William J. O'Neil - การจะประสบความสำเร็จกับการเป็นนักลงทุน หรือว่าเทรดเดอร์ได้นั้น เราจำเป็นจะต้องรู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ รวมไปถึงเป้าหมายทางการเงินเราคืออะไร - สังเกตแนวรับแนวต้าน และดูว่ากำลังซื้อของการทะลุแนวต้านไปนั้นมีกำลังมากกว่าช่วงทั่วไปหรือเปล่า เราจะเรียกกำลังนี้ว่า Volume ซึ่งมันจะช่วยให้เราซื้อหุ้นได้ถูกจังหวะมากขึ้น - การดูกราฟเป็นมีชัยไปกว่าครึ่งแล้ว รวมถึงถ้าเราดูปัจจัยพื้นฐานประกอบเข้าด้วยอีก ก็จะทำให้ความมั่นใจในการเข้าซื้อ หรือขายตัดขาดทุนจะยิ่งแม่นยำขึ้น แถมการมองภาพโดยรวมก็ยังจำเป็น - วางแผนการเทรดเอาไว้ให้แม่นยำ อย่างน้อย 2 ใน 3 เราจะต้องได้กำไรเสมอ เราจึงจะมีเงินสดติดพอร์ตเอาไว้เพื่อจะแก้เกมได้ ไม่เช่นนั้นเราจะขาดทุนมากกว่ากำไรแล้วมันจะส่งผลต่อการขาดทุนระยะยาว - จุดที่เราจะทำกำไร คือจุดที่แนวโน้มขาขึ้นนั้นกลับตัวเป็นขาลง ซึ่งจดจำไว้เสมอว่าเทรนด์จะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับคนที่เป็นเทรดเดอร์ ถ้าเราไม่ยอมเรียนรู้จากแนวโน้มหลัก เราจะพลาดทุกสิ่งอย่างในตลาด

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ หนูอายุ 21 ปี อยากทราบว่าทำไมถึงไม่มีใครเข้ามาจีบหนูเลยคะ หลาย ๆ คนชอบบอกว่า เขาอาจจะไม่ชอบการแต่งตัวของหนู ซึ่งหนูก็งงว่า หนูแต่งตัวไม่ดีตรงไหน อยากถามคนส่วนมากค่ะว่า ทำไมคนถึงไม่กล้าเข้าหาหนูเลย หรือหนูต้องเปลี่ยนการแต่งตัวเหรอคะ - ปัญหาเรื่องการแต่งตัวอาจจะเป็นปัญหาของเพื่อนเราเสียมากกว่า แต่ในความเป็นจริงแล้วเพศตรงข้ามอาจจะดูที่รูปร่าง สัดส่วนมากกว่าการแต่งตัว - ถ้าไม่มีใครจีบเราเลยในตอนนี้ อาจจะมองได้หลายมุม แต่มุมหนึ่งที่ควรมองอย่างแรกเลยคือโปรไฟล์ หรือภาพลักษณ์ของเราอาจจะไม่โดนใจคนที่เขาจะเข้ามา - ระยะเวลาที่เข้ามาของแต่ละคนไม่เท่ากันจริง ๆ ซึ่งบางคนมีคนรุมจีบช่วงมัธยม บางคนช่วงมหาลัย หรือบางคนช่วงทำงาน แล้วมันตอบยากว่าสรุปเราจะมีคนมาจีบช่วงไหน - ความผุดผ่องคือจุดที่จะมีคนเข้ามาสนใจเรา แล้วมันก็เป็นสิ่งที่เราควรจะดูแลตัวเองอยู่เนือง ๆ อย่าปล่อยตัวเองอย่างเด็ดขาด เพราะทุกครั้งที่เราปล่อยตัวเองนั่นหมายถึงเราเพิกเฉยต่อภาพลักษณ์ - ความรักที่เห็นว่ามีคนมาแจกขนมจีบเยอะ อาจจะไม่ได้เป็นตัวชี้วัดคุณภาพของความสัมพันธ์ ใช้เวลาในช่วงนี้เรียนรู้จักการรักษาความสัมพันธ์เอาไว้ เพราะมันสำคัญในช่วงเริ่มต้นความสัมพันธ์มากกว่า

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทวิตเตอร์มักจะจูงใจให้เราทุกคน (รวมถึงผมด้วย) ที่จะดึงส่วนที่เลวร้ายที่สุดออกมา ไม่ว่าจะเป็นความโกรธ สถานะทางสังคม ความพิถีพิถันเกินไป การเสียดสีกัน การใจร้ายต่อกัน การไม่เอื้อเฟ้อกัน และการไม่รับฟังซึ่งกันและกัน แล้วพยายามที่จะไม่เล่นมันมากกว่า 3 นาทีต่อวัน นี่คือคำแนะนำที่สำคัญยิ่ง" - ทุกพื้นที่มีสิ่งที่ดี และไม่ดีประกอบเข้าด้วยกันเสมอ แต่ทวิตเตอร์เป็นสถานที่ที่เปิดกว้างกว่าที่เราคาดคิดเอาไว้มาก ซึ่งเราจำเป็นต้องเลือกเสพสื่อ - การเสพสื่อคือจุดเริ่มต้นที่เราจะปลูกต้นไม้ให้เติบโตมาในรูปแบบใด เช่น การเลี้ยงลูกก็จำเป็นที่จะต้องมีเบ้าหลอมที่พัฒนาตนเองอยู่เรื่อย ๆ จึงจะเหมาะควร - ความดีเป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าความดีนั้นมันไปทำให้คนอื่นรู้สึกอึดอัด สิ่งนั้นก็ควรจะต้องรู้จักคำว่าพอดีด้วยเช่นกัน เนื่องจากคนในสังคมมีความคิดที่หลากหลาย - การอ่านข้อความใดข้อความหนึ่งนั่นคือข้อมูลดิบทั้งหมด หน้าที่เราคือนำข้อมูลนั้นไปขบคิดต่อยอดอีกส่วนหนึ่ง เพื่อที่จะนำข้อมูลไปใช้ได้อย่างแท้จริง - ทั้งนี้ ทุกสิ่งที่เราถูกดึงออกมามันมักจะเป็นสิ่งที่เลวร้ายมากกว่าเป็นสิ่งที่ดีงาม มนุษย์ทุกคนจึงจำเป็นจะต้องใคร่ครวญที่จะตระหนักถึงความเสี่ยงต่อการเสพสื่อเสมอ

หนังสือ How to Make Money in Stocks: A Winning System in Good Times and Bad ของ William J. O'Neil - ทฤษฎี CANSLIM มีส่วนทำให้นักลงทุน รวมถึงเทรดเดอร์มีความสำเร็จมากยิ่งขึ้นได้ ถ้าหากเราหมั่นดูกราฟ และพื้นฐานประกอบเข้าด้วยกัน - ปัญหาของการเทรด ก็คือเราไม่รู้ว่าปัจจัยอะไรเป็นปัจจัยหลักในการขึ้น หากเรามองดูให้ดีแล้วเราจะพบว่าทุกปัจจัยต้องผสมผสานกันอย่างลงตัว หุ้นถึงจะขึ้นได้ - การดูกราฟจะช่วยให้เราเห็นได้ว่า ทุกหุ้นจะมีเรื่องราวให้เราเข้าไปเล่นได้เสมอ ซึ่งตัวขับเคลื่อนมากที่สุดก็คือกำไรของบริษัทที่เราจะเชื่อกันว่ามันจะเติบโตไปไกล - ความถนัดของแต่ละคนจะแตกต่างกัน แต่ถ้าเรามั่นใจว่าจะเข้ามาในตลาดหุ้นจริงจัง เราควรจะค้นหาตัวเองว่าเราเหมาะกับรูปแบบใด เพราะเราอาจจะออกแบบแนวทางเองก็ได้ - หนังสือเล่มนี้ จะออกแนวไปในการดูข่าวและก็เหตุการณ์ประกอบเข้าด้วยกัน ซึ่งบางครั้งมันทำให้เราสับสนได้ว่าความเป็นจริงแล้วหุ้นจะขึ้นจากอะไรกันแน่

มีคนมาปรึกษาว่า ขอคำปรึกษาหน่อยครับ ผมควรทำยังไงดี คือแฟนผมขี้งอนมาก ๆ อะไรนิดอะไรหน่อยก็งอน คือผมทำอะไรก็ผิดไปหมด เอาง่าย ๆ แค่ผมจะไปคุย หรือกินเหล้ากับญาติที่กลับมาจากทำงานช่วงวันหยุดก็ไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่บ้านผมกับญาติอยู่ติดกัน แค่เรื่องนี้ก็โกรธผมแล้ว แต่พอกลับกันถ้าเขากินเหล้าหรือไปเที่ยว ไปไหนมาไหนจะทำอะไรก็ตาม ผมไม่สามารถว่าเขา หรือโกรธ งอนได้เลย ถ้าผมโกรธเขา เขาก็โกรธผมคืน ขนาดผมจับได้ว่าเขาแอบกลับไปคุยกับแฟนเก่า ผมยังโกรธเขาไม่ได้เลย แล้วอีกเรื่องคือ เขาเข้ากับที่บ้านผมไม่ได้เลย ขนาดมาอยู่บ้านผมได้หนึ่งเดือนแล้ว ผมควรทำยังไงดี อึดอัดมาก ๆ นอนร้องไห้ทุกคืนเลย - อายุเป็นส่วนหนึ่งของความคิดที่เป็นผู้ใหญ่ แต่ก็ไม่จำเป็นว่าอายุเยอะแล้วเราจะมีเหตุผลมากขึ้น เพราะบางคนก็ยังไม่มีเหตุผลเหมือนเดิม - การใช้ชีวิตคู่ต้องใช้ศาสตร์และศิลป์ ไม่ว่าเราจะเป็นคนแบบไหนก็ไม่สำคัญเท่ากับเราปฏิบัติต่อตนเองและผู้อื่นอย่างไร สิ่งที่เราทำกับคนรัก ก็คือสิ่งที่เราทำกับตัวเอง - ความยุติธรรมเป็นเสาหลักของความสัมพันธ์ที่ดี แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะแข่งกันแย่ ซึ่งความเท่าเทียมนี้จำเป็นจะต้องใช้เหตุผลอย่างยิ่ง แล้วมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย - สิ่งที่ผิดก็ต้องยอมรับว่าผิด ถ้าเกิดว่าทำผิดแล้วเฉไฉ หรือทำเป็นมองว่าความผิดตัวเองเรื่องเล็ก แต่ความผิดคนอื่นเรื่องใหญ่ แบบนี้ถือว่านิสัยไม่ดีอย่างยิ่ง ควรจะปรับความเข้าใจกัน - หากว่าทุกสิ่งที่เราทำไป มันทำให้เราอึดอัด และเราร้องไห้ทุกคืนก่อนนอน มันคือหน้าที่เราแล้วว่า เราควรจะไปต่อหรือพอแค่นี้ แต่อยากให้มั่นใจกับสิ่งที่เรารู้สึกแล้วเอาความรู้สึกนั้นตัดสินใจ

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "มีหลักฐานชี้ชัดว่าการเจอความเจ็บปวดทางใจอย่างรุนแรงในวัยเด็ก มีส่วนส่งผลให้เกิดโรคซึมเศร้า และการใช้สารเสพติดได้ แต่ในความเป็นจริงแล้วหลักฐานเป็นเพียงสิ่งที่เขาเหล่านั้น ใช้มันเพื่อปลดปล่อยความรู้สึกแย่ออกไป พวกเขามักจะใช้มันเพื่อลดปัญหาต่าง ๆ ในชีวิตลง ทว่า มันไม่ใช่ความเจ็บปวดทางใจอย่างรุนแรงหรอกที่ทำให้เราแย่ลง มันเป็นเพราะเรารู้สึกแย่กับเรื่องราวเท่านั้น" - ถึงแม้ว่าจะมีหลักฐานชี้ชัดว่าคนส่วนใหญ่มักมีปัญหาต่าง ๆ นานาในวัยเด็ก แต่ในท้ายที่สุดแล้วเราก็มักจะเจ็บปวดกับความรู้สึกผิดต่อเรื่องราวในอดีตมากกว่า - บางครั้งเราก็แค่ต้องการความสุขแค่นั้นเอง มันไม่ผิดเลยที่เราต้องการความสุขในชีวิต แต่มันอยู่ที่วิธีการหาความสุขเสียมากกว่า ว่าเราหามันด้วยวิถีทางใด - ความรู้สึกแย่ต่อเรื่องราว รวมถึงต่อตนเองนั้น มันจะส่งผลร้ายแรงมากกว่าบาดแผลทางจิตใจมากมายนัก เพราะว่าเรามักจะยึดอยากให้ความรู้สึกแย่ออกไปจากความคิด - การหนีปัญหา ส่วนใหญ่แล้วมันก็จะนำมาซึ่งปัญหาต่อไปอีกเรื่อย ๆ ไม่มีวันหมดสิ้น ถ้าหากเราเรียนรู้ที่จะเข้าใจปัญหา และยอมรับมัน ปัญหาต่าง ๆ จะคลี่คลายลงไป - ทุกคนไม่เคยมีใครไม่เจอเรื่องราวที่แย่ บางคนเจอแต่คนไม่ดีเข้ามาในชีวิต ซึ่งเราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราจะเจอแต่สิ่งที่ดี นั่นก็ขึ้นอยู่กับการมีสติตื่นรู้ และมีปัญญาในการใช้ชีวิต

หนังสือ Never Enough: A Navy SEAL Commander on Living a Life of Excellence, Agility, and Meaning ของ Mike Hayes - การพัฒนาของชีวิตที่ไม่มีวันสิ้นสุด คือการบอกกับตัวเองว่าไม่มีวันพอ คำว่าไม่มีวันพอคือไม่พอต่อการเจอปัญหาชีวิต และไม่พอต่อการต่อสู้กับทุกสิ่งอย่าง - สังเกตว่าทุกคนที่ผ่านมรสุมชีวิตมา ไม่ว่าจะเป็นเพราะอาชีพ สายงาน หรือว่าสิ่งที่เราไม่คาดฝัน คนเหล่านั้นจะมีประสบการณ์ในชีวิตที่สามารถมาบอกต่อให้คนอื่นได้ - ความมั่นใจในตนเองเป็นจุดเริ่มต้นของความเข้มแข็ง แต่ความเข้มแข็งไม่ได้เป็นจุดเริ่มต้นของความอ่อนน้อม จงเป็นคนที่มีความอ่อนน้อม เพราะนั่นคือความสมดุล - ถ้าเราไม่เคยล้มเหลวเลยแม้แต่ครั้งเดียว สิ่งนั้นจะทำให้เราไม่สามารถผลักตัวเองออกจากพื้นที่สบายได้ แล้วมันจะส่งผลให้เราจะเป็นคนหวาดกลัวต่อความล้มเหลว - ทางที่ง่ายกับทางที่ยากมันจะอยู่กับเราทั้งชีวิต แต่เราสามารถเลือกได้ว่าให้ทางยากเกิดก่อน หรือให้เกิดทีหลัง ซึ่งผลลัพธ์ทั้งสองทางนี้ย่อมแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

มีคนมาปรึกษาว่า ปรึกษาหน่อยค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนนะคะ คือว่าแฟนของเพื่อนสนิท ตอนนี้เหมือนจะคิดเกินเลยกับเพื่อนเราไปในทาง 18+ มีมาทำเป็นปรึกษานู่นนี่ แต่พอจริง ๆ ก็พูดเข้าเรื่องเซ็กส์ตลอดเลยค่ะ ล่าสุดคือนัดเพื่อนเราจะชวนไปกินเหล้า พอเพื่อนเราจะชวนเพื่อนคนอื่นไปด้วยก็ไม่ให้ชวน บอกอยากไปกันสองต่อสอง แล้วก็ยังถามอีกว่า เมาง่ายไหม แถมบอกว่าจะเปิดห้องให้แล้วพูดว่าจะไปเล่นเกมส์ที่ห้อง เพื่อนมาปรึกษาเราว่าเราคิดไปเองไหม แต่พอคุยไปคุยมามันก็มาแนวนี้ตลอด เอาง่าย ๆ คือแฟนเพื่อนคิดจะเคลมเพื่อน แล้วเราควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดีคะ ควรบอกเพื่อนไปตรง ๆ ไหมว่า แฟนเธอเป็นแบบนี้นะ - ปัญหาเรื่องคิดเกินเลยเป็นเรื่องปกติของผู้ชายทุกคน แต่มีส่วนน้อยที่ผู้ชายไม่คิดเรื่องเซ็กส์เลย ซึ่งมันแล้วแต่ความพร้อมของเราเป็นหลัก - ถ้าอายุเรายังไม่บรรลุนิติภาวะ คือช่วงอายุ 18-20 ปี ก็ต้องมีการเรียนรู้เรื่องการป้องกันความเสี่ยงเกี่ยวกับปัญหาเรื่องเซ็กส์ไว้ด้วย เพราะยังไงแล้วอารมณ์ก็เป็นสิ่งที่ควบคุมได้ยาก - แต่ถ้าเราเป็นผู้หญิงแล้วรู้สึกว่าการที่มารุกมาตรง ๆ มันทำให้เรากลัว ก็ต้องบอกแฟนเราไปตรง ๆ ว่าเรารู้สึกยังไงกับเรื่องนี้ ซึ่งยังไงแล้วก็จำเป็นต้องคุยกับแฟนเองด้วย - ส่วนเราเป็นเพื่อน ก็แค่ทำหน้าที่เพื่อนที่ดีต่อไป เช่น ให้คำแนะนำเรื่องการป้องกัน รวมไปถึงการเปลี่ยนแฟนใหม่ เพราะว่าแต่ละคนก็มีความพร้อมเรื่องวุฒิภาวะต่างกัน - ความสุขในความสัมพันธ์ไม่จำเป็นต้องอิงอาศัยเซ็กส์เป็นปัจจัยหลัก แต่กระนั้นความพร้อมเรื่องเซ็กส์สำคัญมากสำหรับคนที่เข้าใจว่ามันคือผลต่อเนื่องจากการกระทำในแต่ละครั้ง

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ฉันเชื่อมาตลอดว่าการมีส่วนร่วมกับผู้คนที่เขาไม่เห็นด้วย และมีมุมมองที่ร้ายแรง (เพราะว่าฉันเห็นการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่ดีขึ้นที่จะลดการเป็นคนหวาดกลัวความหลากหลายทางเพศ) บางคนอาจจะมีความคิดว่า เราควรหลีกเลี่ยงคนที่เขาเห็นต่าง มันเป็นการถกเถียงอย่างชอบธรรม แต่ยังไงแล้วก็ไม่ควรไปอ้างถึงคนที่มีส่วนร่วมกับคนอื่นว่ามีการสมยอมน้อยกว่าสิ่งที่เราเป็น" - ความหลากหลายคือสิ่งเดียวที่จะทำให้เกิดความแตกต่าง ซึ่งความแตกต่างคือความแตกต่าง มันยังไม่ใช่สิ่งที่จะชี้วัดได้ว่าดีหรือไม่ดีอย่างไร - สังคมในยุคนี้จำเป็นอย่างยิ่งที่เราจำเป็นจะต้องเปิดใจให้กว้างเข้าไว้ คนที่ดีก็มี ส่วนคนที่ไม่ดีก็มี รวมถึงความหลากหลายทางเพศที่มีมากกว่าในอดีต - การปฏิบัติต่อทุกคนอย่างยุติธรรม นั่นหมายถึงไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ชอบเป็นทุนเดิม เราก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปลิดรอนสิทธิของใคร ทุกคนใช้ชีวิตตามแบบที่ทุกคนปรารถนา - แต่ว่าเราควรจะมองไปในพฤติกรรมมากกว่าสิ่งภายนอก เพราะว่าคุณจะเป็นอะไรไม่สำคัญเท่ากับคุณเป็นคนดี ที่คิดดี พูดดี และทำดีรึเปล่า สิ่งนี้เป็นมาตรวัดหลักของคุณภาพมนุษย์ - ทั้งนี้ เราไม่มีสิทธิ์ที่จะไปบอกว่าคนอื่นควรเห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เราคิด หน้าที่เราคือการตั้งคำถาม แล้วรอดูคำตอบนั้น ถ้าเห็นด้วยก็ไปต่อ แต่ถ้าไม่เห็นด้วยก็แยกย้ายแค่นี้พอ

หนังสือ Human kind: A Hopeful History ของ Rutger Bregman - มนุษย์นั้นมีความเมตตากันมากกว่าที่เราคิด จากปัญหาในสังคมสู่หนังสือที่ว่าด้วยเรื่องของมนุษย์ไม่ได้ร้ายขนาดนั้น - ความเป็นจริงแล้วที่มาของความดี มาจากความสุขมวลรวม นั่นหมายความว่ามนุษย์นั้นจะมีความเมตตามากขึ้น ถ้าชีวิตของเขาเหล่านั้นดีเป็นปกติ - การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เป็นพื้นฐานของสิ่งมีชีวิตอยู่แล้ว แต่การหล่อหลอมบางอย่างทำให้เราอาจจะหลงลืมธาตุแท้ว่า ตัวตนของความดีก็ยังคงมีอยู่ - แน่นอนว่า มนุษย์ก็มีสิ่งที่เรียกว่ามุมมืดกันอยู่แล้ว แต่การมองมุมมืดหรือมุมสว่าง อาจจะไม่สำคัญเท่ากับว่าเราเชื่อมั่นกันไหมว่า มนุษย์สามารถเปลี่ยนแปลงให้ดียิ่งขึ้นได้ - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้ค่อนข้างเน้นไปในความคิดในแง่บวกต่อมนุษย์ ซึ่งบางครั้งประสบการณ์ของแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน บางคนอาจจะไม่เคยเจอคนดี ๆ เข้ามาในชีวิตเลยก็เป็นได้

มีคนมาปรึกษาว่า อยากรู้ว่าจะต้องทำยังไงถึงจะรู้ว่าตัวเองอยากจะทำอะไรในชีวิต เหมือนมันสับสนกับตัวเองไปหมดว่าไม่รู้จะเอายังไงดีกับชีวิต มันคล้ายกับว่า รู้สึกว่าไม่อยากทำอะไร เหมือนตัวเองใช้ชีวิตแบบผ่านไปวัน ๆ เหมือนตื่นขึ้นมาก็ใช้ชีวิตวนเวียนไปเรื่อย ๆ ตื่นมาไปทำงาน แล้วก็กลับห้องมาแล้วก็ไม่อยากจะทำอะไร เบื่อไปหมดทุกอย่าง จนไม่รู้จะเอายังไงดี ภายนอกต่อหน้าคนอื่น หนูรู้สึกว่าเป็นคนร่าเริงยิ้มง่าย หัวเราะง่าย แต่แบบพอกลับมาอยู่กับตัวเองแล้วรู้สึกเป็นเหมือนอีกคน เป็นคนที่คิดมาก คิดเยอะ แถมเก็บคำพูดของคนอื่นมาคิดอีก จะจัดการกับความคิดนี้ยังไงได้บ้างคะ - คำถามคือสิ่งที่จะนำพาชีวิตเราไปสู่สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิม เพราะคุณภาพของคำถามนำมาซึ่งคุณภาพของคำตอบ - หากเราไม่แน่ใจว่าชีวิตต้องการอะไร เราจะต้องหาให้ได้ว่าสิ่งที่จะทำให้เราภูมิใจเมื่อเราแก่ตัวลงไป คือการกระทำไหนที่เราเสียดายถ้าไม่ได้ทำมัน - ชีวิตนั้นเดินทางไปสู่สิ่งที่เราปรารถนาเสมอมา จงตั้งใจมั่นให้ได้ว่าเราต้องการอะไรในชีวิต สิ่งนี้เราจำเป็นจะต้องหาด้วยตัวของเราเองเสมอ อย่าพยายามถามใคร - ทุกคนจะใส่ความชอบ ความคิดเห็น และความรู้สึกส่วนตัวเข้ามาร่วมด้วยเสมอ คนที่บอกว่าเราทำไม่ได้ เขาเหล่านั้นคือคนที่ล้มเหลวในการค้นหาความหมายชีวิต - เป้าหมายชีวิต คือสิ่งเดียว และสิ่งสุดท้ายของชีวิตที่เราจะตายตาหลับอย่างแท้จริง หากเราไม่มีเป้าหมายที่เป็นนามธรรม เมื่อนั้นเราจะต้องปรับเปลี่ยนเป้าหมายตลอดเวลา

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ส่วนใหญ่ของการบ่นนั้น มักจะเป็นข้อผิดพลาดที่จะนำไปปรับใช้กับชีวิต หรือสะท้อนมาในแง่มุมที่คับแคบ เราจะเรียกว่าเป็นการบ่นเรื่อย ๆ ไม่หยุด และก็จำเป็นจะต้องเพิกเฉยมันไป แต่ถ้าเราสร้างการบ่นอย่างมีหลักการ มันจะนำไปสู่การค้นพบบางสิ่งเสมอ" - จงแยกแยะระหว่างการบ่นแบบเรื่อย ๆ กับการบ่นที่นำไปซึ่งการพัฒนาอย่างแท้จริง - หากเราเป็นคนชอบบ่น หรือเป็นคนขี้บ่น เราอาจจะเป็นคนที่ทุกคนอาจจะเบื่อหน่ายอยู่เสมอ - บางทีเราก็จำเป็นจะต้องรู้จักตัวเองให้มากยิ่งขึ้น ว่าเราเป็นคนที่ชอบคิดในแง่ใดกันแน่ แล้วสอบทานตัวเองอยู่เป็นประจำ - ไม่พยายามเปลี่ยนแปลงความคิดคนอื่น หรือสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ ลองสังเกตดูว่าหากเรายิ่งไปเปลี่ยนแปลงสิ่งอื่น มันจะทำให้เราดูแย่ลง - ทั้งนี้ การบ่นหรือการสบถ อาจจะเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่มักจะเห็นภาพนี้อยู่บ่อยครั้ง แต่ถ้าเรามีสติ เราจะค้นพบว่ามันไม่ได้ช่วยให้ชีวิตดีขึ้นได้เลย

หนังสือ Money: The True Story of a Made-Up Thing ของ Jacob Goldstein - จุดเริ่มต้นของคำว่าเงิน มันมาจากที่ใดกันแน่ แล้วสิ่งนี้ทำไมถึงมีแต่คนอยากได้มันมาครอบครอง - ความเชื่อบางอย่างก็สร้างให้เราสามารถเปลี่ยนวิถีชีวิตกันไปได้ ก็เพราะเราเชื่ออย่างหนักแน่นว่าเงินสามารถแลกเปลี่ยนสินค้าได้ - ในความเป็นจริงแล้วเงินไม่สามารถซื้ออะไรได้เลย เพราะจุดเริ่มต้นไม่ได้มาจากเงินแต่มันคือการแลกเปลี่ยน แล้วการแลกสินค้ากันมันไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้อย่างง่ายดาย - นัยของเงินนั้น จึงหมายความว่าเงินเป็นเพียงแค่กระดาษที่เราสร้างความเชื่อให้กับมัน แล้วมันไม่มีคุณค่าอะไรเลยต่อชีวิตมนุษย์ เพียงแต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือผลผลิต - ความอยากได้ อยากมี และอยากเป็น รวมความว่ามันคือความปรารถนาอันแรงกล้าที่เราต้องการได้มันมา นี่คือความหมายที่เรามีต่อเงิน เพราะเราคิดมาเสมอว่าเงินคืออำนาจ

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ คือเรากับแฟนเก่าเราคบกันมาปีครึ่ง อยู่ด้วยกันมาตลอด เจอกับทางครอบครัวทั้งสองฝ่าย มันเป็นเวลาที่มีความสุขมาก ๆ จนกระทั่งวันที่เราต้องไปทำงานต่างจังหวัดได้ไม่ถึงเดือน ทางแฟนเก่าเรา เขาก็บอกเลิกกะทันหัน โดยคำอธิบายที่บอกเลิกนั้น มันเหมือนว่าความรักของเราไม่เคยเกิดขึ้น เขาไม่เคยรักเราเลย และเป็นเหตุผลทางธุรกิจ สุดท้ายอีกสองเดือน เขาเปิดตัวแฟนใหม่ ที่เป็นญาติของทางครอบครัวตัวเอง ที่เราเคยเจอและใช้ชีวิตด้วยโดยทางครอบครัวเขาเห็นด้วยที่จะคบกัน ความสัมพันธ์ของเรามันจบลงแล้ว แต่ทำไมเรารู้สึกโกรธและเหมือนโดนหักหลังขนาดนี้ ขอความคิดเห็นกับเรื่องนี้ด้วยนะคะ - สิ่งที่เรารับรู้มาตอนนี้ก็คือ เขาไม่ได้รักเราเลย นั่นคือคำตอบที่เจ็บปวดที่สุด แต่อย่างน้อยเราก็รับรู้ว่าสิ่งที่เราคิดไปทั้งหมด มันเป็นเพียงแค่ภาพจำภาพหนึ่ง - บางครั้งการที่เราจะศึกษาดูใจกับใครสักคน มันไม่ได้อยู่ที่ว่าเราจะต้องลงเอยกับคนนั้นด้วยการแต่งงาน ชีวิตไม่ได้ออกแบบให้เป็นสมการที่สมบูรณ์เสมอไป - การเรียนรู้ที่ยากมากขึ้นกว่าเดิม คือการเปิดใจรับใครสักคนหนึ่งเข้ามา แน่นอนว่าประสบการณ์ในอดีตมันจะมีผลต่ออนาคตอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ขอให้รักษาจิตใจเอาไว้ - ไม่ว่าคน ๆ นั้นที่เราคบกับเขามา เขาจะมองว่าเราเป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจ หรือว่าผลประโยชน์อื่นใด สิ่งที่อยากจะอธิบายต่อไปคือ ทุกคนล้วนคาดหวังให้อีกฝ่ายช่วยเราไม่ว่าทางใดทางหนึ่งอยู่แล้ว - มันไม่ผิดเลยที่เราจะรู้สึกว่าที่ผ่านมามันไม่มีความหมายสำหรับเขา เราอาจจะรู้สึกเหมือนโดนหลอก และก็มีอาการโกรธรุนแรงที่เขาทำกับเราแบบนี้ได้ยังไง ทว่า บทเรียนราคาแพงเท่านั้นที่ทำให้เราได้เติบโตขึ้น

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การที่เราต้องการให้สิ่งหนึ่งเกิดขึ้นอย่างไม่คาดฝันได้นั้น เราอาจจะจำเป็นจะต้องไม่ละเว้นความต้องการของเราลง แต่กระนั้นวิธีการนี้ไม่จำเป็นจะต้องได้ผลที่ดีเสมอไป เพราะว่าคุณไม่สามารถบังคับให้ธรรมชาติเป็นไปตามความปรารถนา รวมถึงคุณก็ยังจำเป็นที่จะต้องมีสุขภาพจิตที่ดี ไม่ว่าจะเป็นความอดทนอดกลั้นและความรั้น ที่จะช่วยให้ชีวิตหันเหไปในทิศทางที่เรายอมรับมันได้" - ยิ่งเราไม่หยุดที่จะไขว่คว้าหาความสำเร็จ นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าวันหนึ่งเราจะได้ความสำเร็จนั้น นัยที่สำคัญไม่ใช่ไม่หยุด แต่เป็นเพียงรู้ว่าควรจะตามหาอะไรมากกว่า - หลายคนต้องการที่จะได้รับความสุข แต่จริง ๆ แล้วความสุขไม่ใช่เรื่องของการตามหา แต่เป็นการรู้จักมันเสียมากกว่า ถ้าเราไม่รู้จักความสุข เราจะไม่สามารถหาความสุขเจอได้ - ความต้องการ กับการกระทำ สองสิ่งนี้แตกต่างกัน ถึงแม้ว่าเราไม่อยากแต่เรากระทำสิ่งนั้น ยังไงท้ายที่สุดแล้ว เราก็จะได้รับสิ่ง ๆ นั้นอยู่ดี สรุปแล้วชีวิตไม่ใช่อยู่ที่อยาก แต่เป็นการกระทำ - ถ้าเราคิดว่าสิ่งที่เรากระทำไปมันจะช่วยให้ชีวิตดีขึ้นได้จริง ก็จงทำสิ่งนั้นต่อไป แต่บางครั้งชีวิตก็อาจจะยังไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงให้เราได้รับรู้ เราก็จำเป็นจะต้องทำสิ่งนั้นต่อเนื่องสืบไป - การที่เรามีสุขภาพจิตแข็งแรง เป็นสิ่งที่จะขับเคลื่อนชีวิตไปได้ไกลมากยิ่งขึ้น เพราะจิตใจเปรียบเสมือนพลังงานที่ไม่มีวันหมดสิ้น ถ้าเราสร้างพลังใจมาได้ ก็ไม่มีอะไรจะหยุดยั้งเราได้อีก

หนังสือ How to Trade in Stocks ของ Jesse Livermore - หนังสือวิธีการเทรดหุ้นว่าจะทำอย่างไรถึงจะได้กำไรจากตลาดหุ้น ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย แล้วเล่มนี้ก็เป็นเล่มแรก ๆ ของการเทรด - สังเกตตลาดตลอดว่า ตลาดนั้นกำลังทำอะไรกันอยู่ การสังเกตไม่ได้ช่วยแค่เพียงเรื่องของการเข้าซื้อ แต่จะรู้ได้เลยว่าตลาดมีความบ้าคลั่งเพียงใด - ทุกการเข้าซื้อจะต้องดูแนวโน้มหลักก่อนตลอดเวลา ถ้าแนวโน้มไม่มาก็ไม่จำเป็นจะต้องรีบเข้าไปซื้อ เพราะหุ้นจะเล่นตามข่าวเสมอ แต่ข่าวไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้หุ้นนั้นขึ้นหรือลง - ระบบในการเทรดมีความสำคัญไม่แพ้ไปกับจิตวิทยาการเทรดเลย นั่นหมายความว่าจุดที่เราจะขายหุ้น อาจจะสำคัญกว่าจุดที่เราเข้าซื้อก็เป็นได้ หาจุดสำคัญในการเข้าไปจะดีที่สุด - ทั้งนี้ เนื้อหาจะเป็นเรื่องเล่าเสียส่วนใหญ่ และเป็นเหตุการณ์ที่ค่อนข้างเก่าแก่อย่างยิ่ง ซึ่งต้องใช้การประมวลผลโดยรวมให้เข้ากับยุคปัจจุบันด้วยเสมอ การประยุกต์ใช้จึงจำเป็นมาก

มีคนมาปรึกษาว่า อยากถามว่าคนที่ถอยออกมาจากความสัมพันธ์ก่อน คือคนผิดเหรอคะ 5 ปีก่อนเราเลิกกับแฟนที่คบกันมา 7 ปี เราเป็นคนออกจากความสัมพันธ์นั้นก่อน เพราะแฟนไม่สนใจ เราก็ไม่รู้ว่าเขามีคนใหม่ไหม แต่เราก็พยายามพูดดีกับเขา ตามใจเขาทุกอย่าง แต่เขาก็ไม่สนใจเรา เราเลยตัดสินใจถอยออกมา บวกกับเราต้องเข้ามหาวิทยาลัย เราเพิ่งมารู้วันนี้ ว่าคนรอบข้างเขา มองเราเป็นคนผิดมาตลอด เราต้องถอยออกมาทั้งที่เรายังรักเขาทั้งใจ คนรอบข้างเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราเจออะไรมาบ้าง ในวันที่ทะเลาะกัน เราก็เป็นคนแรกที่เข้าไปง้อตลอด เรานั่งตากแดดรอเขา 2-3 ชั่วโมง แต่เขาก็ไม่ยอมออกมาเจอ ให้ผู้หญิงโทรมาด่าเรา ไปรับเรามาเคลียร์แล้วไม่ไปส่งเรา ให้เราเดินไปในซอยเปลี่ยวเพื่อจะนั่งวินมอเตอร์ไซค์กลับ วันนี้เพื่อนในกลุ่มที่สนิทกับเขา มาพูดประมาณว่า เราเป็นคนผิดที่ทิ้งเขาไป เราพูดไม่ออก น้ำตาไหล เราไม่อยากทำแบบนี้ ในวันที่เราทำดีให้แทบตาย เขาก็ยังไม่เคยไยดีกับเราเลย ในวันนี้ที่เรายังรักเขา แต่เราทำอะไรไม่ได้แล้ว เราได้แต่ส่องดูเขากับแฟนใหม่มีความสุขกัน เราผิดมากเหรอคะ ที่เราเป็นคนเลือกที่จะจบความสัมพันธ์เอง - มนุษย์เราจะทำทุกวิถีทางที่จะไม่โทษตัวเราเอง ไม่ใช่เพราะว่าเราไม่รู้สึกผิด แต่เพราะลึก ๆ เรารู้สึกผิดมาก มันมากซะจนรับไม่ได้เราจึงเลือกที่จะโทษคนอื่นแทน - บางครั้งเราก็มักจะเห็นการโทษอยู่ 2 ทาง นั่นคือ 1. โทษตัวเอง และ 2.โทษคนอื่น ไม่ว่าจะทางใดก็ไม่ดีทั้งนั้น เราจึงจำเป็นจะต้องคิดต่อไปว่า เรื่องราวนี้มันมีปัญหาจากตรงไหน - การโทษตัวเองบ่อย ๆ ก็มักจะเป็นซึมเศร้าตามมา ส่วนโทษคนอื่นบ่อย ๆ ก็มักจะมองว่าทุกการกระทำเราไม่ได้ทำผิด แต่เป็นคนอื่นทำให้เราเป็นแบบนี้ ซึ่งจะทำให้ชีวิตเนิ่นช้ากันไป - หากเรารู้จิตใจตัวเองอย่างถ่องแท้ว่า เราทำเต็มที่กับความสัมพันธ์นี้จริง ๆ แล้ว เราสามารถที่จะเดินออกมาได้เลย จงตั้งกรอบขึ้นมาเพื่อให้เราได้เรียนรู้ และจงทำตามกรอบที่วางไว้ - ทั้งนี้ เราทุกคนเป็นผู้ร้ายในเรื่องราวชีวิตของใครหลายคน จงจำไว้เสมอว่า เราจะผิดก็ต่อเมื่อเราทำให้ชีวิตของใครแย่ลง แต่ถ้าเราไม่ได้มีเจตนาทำให้ชีวิตใครแย่ลง สิ่งนั้นไม่ได้เรียกว่าทำผิด

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "พันธกรณีนั้นมอบอิสรภาพให้กับชีวิตเรา เพราะว่ามันกำหนดสิ่งที่เรียกว่า เราควรจะให้ความสนใจกับอะไร และเราไม่ควรให้ความสนใจกับอะไร อนึ่ง พันธกรณีนั้นมอบอิสรภาพให้กับชีวิตเรา เพราะว่ามันเป็นตัวขัดเกลาความสนใจและความใส่ใจ รวมถึงกำหนดทิศทางไปยังสิ่งที่ดีต่อใจและความสุขอย่างแท้จริงอีกด้วย" - เราอาจจะมองว่าพันธกรณีเป็นสิ่งที่เป็นกฎหรือข้อบังคับในชีวิตของเรา แต่กระนั้นหากมนุษย์ไม่มีกฎระเบียบอะไรเลย เราจะเรียกสิ่งมีชีวิตนี้ว่ามนุษย์ได้อย่างไรกัน - มนุษย์ทุกคนจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีภารกิจ เฉกเช่นเดียวกับหุ่นยนต์ที่จำเป็นจะต้องมีเป้าหมายในการสร้างมันขึ้นมา หากเราขาดภารกิจ เราก็จะขาดเป้าหมายไปโดยปริยาย - สิ่งที่เราได้รับมอบหมาย จะสอดคล้องเป็นเนื้อเดียวกันกับสิ่งที่จะเกื้อกูลต่อโลกใบนี้ หากพันธกรณีของเราไร้ซึ่งคุณค่า พันธกรณีนั้นจะโมฆะกันไป ลองสังเกตเป้าหมายในชีวิตไว้เสมอ - สิ่งที่ชีวิตควรให้ความสนใจมากที่สุด ก็คือความเป็นไปได้ของเหตุซึ่งทำให้ชีวิตดีขึ้น การสนใจที่เหตุ มันจะนำมาซึ่งผลอยู่แล้ว ปลูกต้นส้มย่อมได้ผลส้มฉะนั้น ทำความดีก็ย่อมได้ผลดีเช่นกัน - เมื่อความสนใจและความใส่ใจถูกขัดเกลาถึงระดับหนึ่ง เราจะพบว่าสิ่งที่เราให้ความสนใจส่วนใหญ่ มักจะนำมาซึ่งผลที่ไม่ดี การปรับเปลี่ยนจึงจำเป็น แต่ก็ต้องพิจารณาอย่างแยบคายตามไปด้วย

หนังสือ The Hero Code: Lessons Learned from Lives Well Lived ของ William H. McRaven - คุณสมบัติที่จะเป็นฮีโร่ จึงเป็นที่มาของสิ่งที่เรียกว่าความดี หากเราไม่มีความดีทุกอย่างก็เป็นเพียงแค่ความฝัน - ความกล้าหาญ ความอ่อนน้อม ความเสียสละ และสิ่งอื่นอีกมากมายหลอมรวมเป็นตัวเราขึ้นมาท่ามกลางสิ่งที่เรียกว่าเป้าหมายของชีวิต - เรามีความอดทนแค่ไหนต่อสิ่งเร้า และสิ่งยั่วยวนทั้งหลายเหล่านี้ เราทุกคนล้วนแต่มีปัญหาทั้งภายในและภายนอกตลอดเวลา แล้ววันหนึ่งเราก่นด่าโชคชะตาบ้างไหม - ทุกการตัดสินใจล้วนแต่เป็นตัวบ่งชี้ว่าเราเป็นคนเช่นไร รวมถึงการที่เราเป็นคนแบบนี้แหละ จึงเป็นที่มาของผลลัพธ์ที่แตกต่างกันไปในแต่ละคน ชีวิตคือค่าเฉลี่ยของสิ่งที่เรากระทำ - อย่ายอมแพ้กับสิ่งที่ทำให้เราแย่ลง จงยืนหยัดและต่อสู้กับสิ่งที่ชั่วร้ายภายในตนเอง การชนะตนเองคือชัยชนะที่หาได้ยากยิ่ง สิ่งใดสำเร็จก็ไม่เท่าการที่เราสามารถพัฒนาตนเองอย่างไม่หยุดยั้ง

มีคนมาปรึกษาว่า ถ้ารู้ว่าคนที่คุยอยู่ด้วย คุยกับคนอื่นเยอะมาก เยอะแบบเยอะเลย แล้วมาโกหกเรา ตัวอย่างเช่น โกหกว่าเผลอหลับ แต่จริง ๆ แล้วไปโทรคุยกับคนอื่น อะไรประมาณนี้ เป็นพี่ พี่จะคุยต่อไหมครับ - เป้าหมายของชีวิตเราคืออะไร ถ้ายังไม่รู้เราจะตอบคำถามนี้ไม่ได้ ก็เพียงเพราะว่าถ้าเราคิดว่าเราชอบเขาแล้วคิดว่าเขาจะหยุดอยู่ที่ใครสักคนหนึ่ง ที่ดีที่สุด เราคือคนที่ดีที่สุดรึเปล่า - เราเป็นตัวเลือกของคนหลายคนในสังคม เราทุกคนล้วนต่างเลือกสรร สิ่งที่ดีที่สุดเสมอ แต่กระนั้นทำไมคนหลายคนถึงพลาดในการเลือกสิ่งที่ดีที่สุดตลอดเวลา อะไรคือสาเหตุเหล่านั้น - ความเป็นจริงคือ ยิ่งเรามีคนเข้ามาในชีวิตมาก มันจะยิ่งทำให้เราไขว้เขวได้ง่าย เพราะการเปรียบเทียบจะทำให้เรายิ่งสับสน ว่าอะไรคือสิ่งที่ดีที่สุดกันแน่ คำตอบอยู่ที่ประโยคดังกล่าวนี้หมดแล้ว - ชีวิตที่เปี่ยมไปด้วยความสุข จะไม่ใช่เป็นการที่เราตามล่าหาสิ่งที่ดีที่สุด แต่เป็นการตระหนักรู้ว่า ความดีที่สุดต้องเริ่มต้นจากตัวเราเอง ไม่ได้เริ่มต้นจากคนอื่น หากเรายังไม่ดี เราก็จะเลือกคนไม่ดีเข้ามาอยู่ดี - ชีวิตคือค่าเฉลี่ยของสิ่งที่เรากระทำในทุกวัน นั่นหมายความว่า ต่อให้เราเลือกคนเป็นร้อยเป็นพันคน เราก็มิอาจรู้อย่างแท้จริงได้ว่า คนไหนคือคนที่ดีที่สุดสำหรับชีวิตของเรา เพราะดีมันขึ้นอยู่กับมุมมองเสมอ

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ผมมักจะไม่ใช้คำว่าภาวะผู้นำ เพื่อจะมาอธิบายว่าอะไรคือสิ่งที่ดี เพราะผมไม่เชื่อว่าภาวะความเป็นผู้นำนั้นจะมีประสิทธิภาพเพียงพอ ผู้คนส่วนมากมักจะคิดว่าผู้นำที่ดีจะต้องเป็นคนเข้มแข็งบ้าง เป็นคนสร้างความมั่นใจให้กับผู้อื่น หรือว่าผลักดันให้คนในสังคมทำในสิ่งที่ดียิ่งขึ้น แต่การจะไปตัดสินว่าผู้นำนั้นจำเป็นจะต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ จึงไม่ใช่ฐานะเลย แต่สิ่งที่พอจะเป็นตัวชี้วัดได้ก็คงเป็นตัวอย่างของความอดทนต่อภาระในการตัดสินใจ ทว่า เหล่าผู้นำมักจะไม่เคยรู้เลยว่าความจริงในสิ่งที่เขารู้สึกไม่พอใจที่เข้ามาแทรกมันคือสิ่งที่เขาสร้างมันขึ้นมา นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าความน่าหลงใหลของผู้นำมักจะถูกกำจัดออกไปในท้ายที่สุด" - จงรู้ว่าภาวะผู้นำที่ยอดเยี่ยมที่สุด มักจะไม่ใช่สิ่งที่ถูกสร้างมันขึ้นมา แต่เป็นระดับจิตวิญญาณของความเป็นภาวะผู้นำ - ผู้นำสามารถแสดงออกอารมณ์ได้ส่วนหนึ่ง ซึ่งนั่นไม่ได้หมายความว่าความเป็นผู้นำจะไม่มีความรู้สึก เพียงแต่เขาเลือกที่จะแสดงออกมาแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น - แล้วเสน่ห์ของความเป็นผู้นำ จึงมิใช่การใช้อำนาจ แต่เป็นการแสดงความจริงใจออกมาจากสิ่งที่เรารู้สึกจริง ๆ เราจะไม่ทำเป็นเหมือนมีอำนาจ โดยที่หารู้ไม่ว่าเรากำลังทำลายตัวเองอยู่ - ความฉลาดของผู้นำ จะเป็นตัวบ่งบอกอัตลักษณ์ตัวตนของผู้นำคนนั้น เพราะการตัดสินใจถือเป็นสิ่งที่ชี้วัดได้เลยว่า เรามีความเป็นภาวะผู้นำอย่างแท้จริงหรือไม่ - ทั้งนี้ ผู้นำสามารถกลัวความล้มเหลวได้ แต่เขารู้วิธีจัดการกับอารมณ์เหล่านั้นอย่างรวดเร็ว เราสามารถเป็นทุกอย่างได้ แต่ถ้าเราไม่มีคุณสมบัติของความเป็นสิ่งนั้น เราจะไม่สามารถเป็นของแท้ได้เลย

หนังสือ Market Wizards: Interviews with Top Traders ของ Jack D. Schwager - บทสัมภาษณ์ที่ทรงคุณค่ามากที่สุดในประวัติศาสตร์ ไม่เพียงเพราะว่าเป็นบทสัมภาษณ์ของนักลงทุน รวมไปถึงเทรดเดอร์ แต่เป็นคำถามที่ตกผลึกมาแล้ว - คำถามสำคัญกว่าคำตอบ อันนี้เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลย ถ้าคำถามผิด คำตอบก็มักจะผิดไป แน่นอนว่ามีหลายเหตุการณ์ที่เราเข้าไปสัมภาษณ์ แต่เราไม่รู้จะถามอะไร - กลยุทธ์ในการเทรดนั้นมีอยู่จริง ซึ่งแต่ละคนจะยึดหลักใดหลักหนึ่งไว้เป็นแกนกลาง และทำตามกฎที่วางเอาไว้อย่างดีแล้ว ซึ่งความผิดพลาดยังคงมีอยู่แต่น้อยลงอย่างมาก - ความสำเร็จของการเทรด ไม่ได้อยู่ที่ผลตอบแทนเฉลี่ยต่อปีเพียงอย่างเดียว แต่หมายถึงเราสามารถทำกำไรได้มากกว่าขาดทุนอยู่อย่างสม่ำเสมอ ไม่ใช่ในระยะยาวขาดทุนจนพอร์ตพัง - ทุกคนที่เป็นเทรดเดอร์ ล้วนมีสิ่งที่ตรงกันหนึ่งอย่างคือ การรักษาระดับของอารมณ์เอาไว้ได้อย่างดีเยี่ยม ความหวั่นไหวต่อสิ่งภายนอกต่ำ และความเสถียรของวินัยยังสามารถดำเนินต่อไปได้

มีคนมาปรึกษาว่า รู้สึกตันมากเลยค่ะ คือเราคบกับแฟนได้ไม่ถึงปี แล้วเราเกิดพลาดท้องขึ้นตอนเรียนอยู่ค่ะ แฟนเราบอกว่าเขาจะรับผิดชอบทุกอย่าง แล้วเขาเลยไปบอกแม่เขาว่าเราท้อง แม่แฟนเลยบอกว่าให้เรากินยาขับเลือดออก เขาบังคับให้เรากินยา แต่แฟนเราไม่อยากให้เรากิน เขาเลยให้เราโกหกว่าเรากินยาแล้ว พอวันต่อมาเราเลยไปบ้านแฟน เพราะแม่แฟนจะคุยกับเรา แม่แฟนเลยบอกว่า บอกแล้วใช่ไหมว่าถ้าเป็นอะไรขึ้นมาจะไม่รับผิดชอบ แล้วทีนี้จะมาเรียกร้องอะไรไม่ได้นะจ๊ะ บอกให้กินยา แล้วกินรึยัง แล้วแม่แฟนก็ยังเอาเราไปเปรียบเทียบกับแฟนเก่าของแฟนเรา แต่แฟนเราพยายามเถียงแม่เขาทุกอย่าง แม่แฟนเลยแอดไลน์เรามาถามเราว่าทุกวันนี้ กินยารึยัง ทำไมยังกินไม่หมดสักที ทำไมไม่กระดกกินเลย เราก็พยายามโกหกว่าเรากินแล้ว พอผ่านไปอาทิตย์กว่า ๆ แม่แฟนรู้ว่าเราไม่ได้กินยา แม่แฟนเลยทักมาอีกว่า มึงไม่ได้กินยาเลยใช่ไหม ถ้าท้องก็ไม่ต้องมาบ้านนี้ อายคนอื่นเขา ไปกำจัดมารหัวขนออกซะ จะทำยังไงก็ได้ ตอนทำทำไมไม่คิดอะไรเลย เรียนหนังสือไม่มีความคิดเลยต้องกินยาขับออก มึงก็ไม่กิน จะเอาไว้ทำไม ไปซะไปไหนก็ได้ ยังไม่มีงานมีการทำเลย จะเอาอะไรมาเลี้ยงได้ คือเราก็พยายามขายของออนไลน์หาเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ นะคะ เราเคยอยากทำงานแล้วเราก็ไปปรึกษาพ่อแม่เรา คือที่บ้านยังไม่อยากให้ทำงานเพราะเรื่องโควิด ขายของก็กลัวขาดทุนค่ะ หลังจากนั้นแม่แฟนเราก็ไม่ยุ่งหรืออะไรกับเราอีกเลยค่ะ คือเราก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่า เราควรตัดสินใจฟังที่แฟนแม่บอก หรือตัดสินใจเก็บเด็กไว้ดีคะ - แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายดายนักที่เราจะตัดสินใจ แต่ถ้าหากเราเป็นคนมีศีลมีธรรม เราจะต้องตัดสินใจในสิ่งที่ถูกต้องมากกว่าถูกใจอยู่แล้ว - ถ้าถามความเห็นส่วนตัวคิดว่า เราควรที่จะต้องเลือกเลี้ยงเด็กคนนี้ไว้ เพราะเขาไม่ได้มีส่วนรู้เห็นเกี่ยวกับเรื่องของเรา แถมถ้าเขามีบุญจริง ๆ ยังไงเขาก็จะมาช่วยเราอยู่แล้ว - ส่วนเรื่องความลำบากและฐานะทางการเงิน อันนี้ทุกคนย่อมรู้อยู่แล้วว่าการเลี้ยงเด็กคนหนึ่งให้เติบโตไม่ใช่เรื่องง่าย แต่มันอยู่ที่เราเสียมากกว่าว่าเราตั้งใจจะทุ่มเท และเสียสละให้ลูกมากน้อยแค่ไหน - การทำแท้งเป็นสิ่งที่อยู่ระหว่างความเห็นแก่ตัวหรือเห็นแก่เด็ก หลายคนถกเถียงว่ากลัวเด็กเกิดมาแล้วเขาเจอสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี แต่การจะไปตัดสินชีวิตใครนั้น ไม่ใช่ฐานะที่เราพึงจะกระทำได้เลย - ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างที่ควรเกิดขึ้นไปแล้ว ไม่ควรไปพูดถึงเด็กว่าเป็นคนผิดในผลลัพธ์ครั้งนี้ ความยากไม่ใช่ความไม่พร้อมเพียงอย่างเดียว แต่เป็นเรื่องคนรอบข้างที่เขามักจะบีบบังคับให้เราทำสิ่งที่เขาอยากให้เราทำ

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณกำลังชดเชยสิ่งที่คุณขาดเหล่านี้มากจนเกินพอดีหรือไม่ ไม่ว่าจะเป็นคนที่มีความสุขไม่จำเป็นจะต้องบอกให้ผู้คนรับรู้ว่าตัวเราเองกำลังมีความสุข ส่วนคนที่มีความมั่นใจในตนเอง ไม่จำเป็นต้องให้ใครมารับรองว่าเรามีความมั่นใจ และคนที่ร่ำรวยอย่างแท้จริง ไม่จำเป็นที่จะต้องโน้มน้าวให้ใครมาเชื่อว่าตัวเองรวย ไม่ว่าคุณจะแสดงว่ามีอะไรให้คนอื่นเห็น คุณไม่ได้มีสิ่งนั้นจริง ๆ หรอก" - ยิ่งเราแสร้งทำเป็นมี เราจะยิ่งรู้สึกว่าเราไม่มีมากเท่านั้น การสร้างภาพให้ผู้คนเห็นไม่เท่ากับการที่เราได้ครอบครองสิ่งเหล่านั้น - บางครั้งเราอาจจะจำเป็นจะต้องยอมรับความเป็นจริงอยู่ข้อนึงว่า เราไม่สามารถมีทุกอย่างได้ แต่แน่นอนเราก็ไม่ได้เสียอะไรไปสักอย่างเดียวเหมือนกัน - ใครที่คิดว่าคนอื่นเขาไม่รู้ว่าเรามีจริง หรือไม่มีจริง แสดงว่าเราอาจจะไม่ได้รอบรู้ถึงขั้นที่ว่า คนเราเขาไม่ได้เชื่อสิ่งที่เห็นเสมอไป คนที่เชื่อในสิ่งที่เพียงแค่เห็นก็คือคนกลุ่มเดียวกัน - คนสวยจริง คนรวยจริง และคนที่มีความสุขจริง เขาจะไม่จำเป็นต้องสร้างอะไรขึ้นมาเพื่อจะแสดง แต่พวกเขาเหล่านั้นกลับแทบจะไม่แสดงว่าตนเองมีสิ่งนั้นเสียด้วยซ้ำไป - คนเรายิ่งถ่อมตน ยิ่งไม่แสดงออก คนกลับอยากรู้จักมากขึ้น แต่กลับกันอะไรที่เราอยากให้คนอื่นรับรู้ ผู้คนนั้นกลับไม่ได้อยากรู้ เพราะเพชรในตมไม่จำเป็นจะต้องบอกว่าตัวเองเป็นเพชร

หนังสือ Agile: The Insights You Need from Harvard Business Review ของ Harvard Business Review - การลดขั้นตอนการทำงานด้วยวิธี Agile ซึ่งเป็นการย่นย่อเวลาให้ทุกอย่างลัดสั้นลง แต่ยังคงคุณภาพของการทำงานเอาไว้ - ซึ่งการจะใช้วิธีการปรับตัวให้เข้ากับบริษัทใหญ่ ๆ จึงเป็นความท้าทายอย่างยิ่ง ที่เราจะทำอย่างไรที่จะปรับตัวให้ทันกับสภาวะของโลกที่เปลี่ยนอย่างรวดเร็ว - ความรวดเร็วอาจจะไม่ใช่คำตอบเพียงอย่างเดียว เพราะหลายองค์กรยังไม่สามารถเข้าใจถึงแก่นการทำงานที่สำคัญที่สุด ก็คือการเจรจายังไงให้ทุกคนเข้าใจภาพเดียวกัน - เมื่ออำนาจตกอยู่ในมือของทุกคนในบริษัท ทุกคนจึงมีอำนาจในการตัดสินใจร่วมกัน แล้วมันจะไปเน้นที่กระบวนการมากกว่าผลลัพธ์ เพราะท้ายที่สุดแล้วผลย่อมมาจากเหตุเสมอ - ไม่ว่าโลกเราจะเหวี่ยงเราไปตรงไหน ขอเพียงแค่เรารู้จักตัวเอง และรู้ศักยภาพที่แท้จริงของตัวเรา เมื่อนั้นเราจะพบว่าไม่มีอะไรหยุดยั้งการพัฒนาของเราไปได้ นอกเสียจากตัวเราหยุดพัฒนาเอง

มีคนมาปรึกษาว่า พ่อแม่จำเป็นต้องด่าลูกด้วยคำพูดแรง ๆ ด้วยเหรอ เช่น กระหรี่ อีสัตว์นรก อีชั่ว อีเลว หลาย ๆ อย่างที่จะหาคำพูดมาด่าได้ แต่กลับมาบอกเราว่า ที่ด่าเพราะอยากให้เราเป็นคนดี ที่ด่าได้เพราะเขาคลอดเราออกมา ที่เขาด่าได้เพราะเขารัก มันมีแบบนี้จริง ๆ เหรอคะ เพราะเกิดมาหนูไม่เคยเห็นพ่อแม่เพื่อนด่าลูกแบบนี้ เอาแต่บุญคุณมาทวงเรา คุยกับเราทีไรก็มีแต่เรื่องเงิน พอเราไม่มีให้ก็มาด่าเราว่าเป็นลูกทรพี มีพ่อแม่ใครเป็นแบบนี้บ้างไหมคะ แล้วรับมือยังไง - ปัญหาของความรู้สึกมันเป็นปัญหาที่แก้ยาก แต่แน่นอนว่าเราทุกคนควรจะเคารพความรู้สึกของกันและกัน ถึงแม้ว่าจะทำผิดร้ายแรง แต่การใช้คำพูดด่าทอกันจึงไม่สมควร - การใช้คำหยาบคายของแต่ละบุคคล รวมถึงแต่ละครอบครัวนั้นแตกต่างกันไป ซึ่งก็ต้องดูพื้นเพของคนที่บ้านด้วย ว่าเป็นคนที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างไร และอยู่ในสังคมแบบใดเสมอ - บางครั้งถ้าเราใช้คำว่าลูกทรพี หรือลูกอกตัญญู คนที่เป็นพ่อแม่คนควรจะใช้คำนี้อย่างระมัดระวัง เพราะคำนี้สร้างบาดแผลให้คนที่รับฟังมากกว่าที่เราใช้เยอะมาก แต่พ่อแม่บางคนก็พูดเหมือนเป็นเรื่องปกติ - ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ความเป็นปกตินั้นมันไม่ใช่ขึ้นอยู่กับใคร แต่ขึ้นอยู่กับแต่ละคน ซึ่งเราจำเป็นจะต้องดูสิ่งที่เรารู้สึกและสอบทานกับความเป็นจริงโดยรวมขณะนั้น ถ้าอะไรมากไปเราจะสามารถท้วงติงได้ - ทั้งนี้ เราสามารถบอกพ่อแม่เราได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการที่เขาใช้คำพูดกับเราแรงเกินไป หรือว่าการที่เรารู้สึกกับพ่อแม่ที่เริ่มเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่แย่ลง เพราะมันจะทำให้พ่อแม่อาจจะปรับมุมมองมาที่เราเพิ่มขึ้น

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ข้อแนะนำสำหรับการสร้างความชาญฉลาดทางอารมณ์ จงยอมรับว่าชีวิตเราไม่สามารถจะมีความสุขได้ตลอดเวลา ให้เริ่มเรียนรู้อารมณ์จากผู้คนรอบข้างและจากตัวเราเอง พร้อมกับการเปิดใจรับรู้ว่าไม่ใช่ว่าทุกอารมณ์ จะมีความหมายไปเสียทั้งหมด และบางครั้งการไม่ตอบสนองกับทุกสิ่งคือการตอบสนองที่ดีที่สุดแล้ว" - ความจริงคือความฉลาดทางอารมณ์ เพราะทักษะนี้ไม่สามารถฝึกฝนกันได้ชั่วข้ามคืน มันจำเป็นต้องบ่มเพาะตั้งแต่มุมมองไปยันทัศนคติ - มีหลายคนในสังคมที่ยังยึดติดกับภาพเดิม ๆ ในอดีต ทั้ง ๆ ที่ภาพจำเหล่านั้นไม่ได้มีส่วนช่วยให้ชีวิตดีขึ้นอีกต่อไป เราจึงจำเป็นจะต้องมีสติในชีวิตประจำวัน - การรู้จักตัวเองได้แล้ว มันจะมีส่วนช่วยให้เรารู้จักผู้คนรอบข้างของเราไปด้วย และจุดเริ่มต้นของชีวิตอีกครั้งหนึ่งก็อยู่ที่ตรงรู้จักทุกสรรพสิ่งรอบข้างของเรา - บางครั้งมีบางสิ่งที่พยายามบิดเบือนให้เราเข้าใจผิดไปว่า อารมณ์ที่เกิดขึ้นกับเรานี้มันมาจากอะไรกันแน่ เหมือนรักกับหลงมันแยกออกยาก แต่พอมองได้อยู่ - รวมถึงการเพิกเฉยบางสิ่งไป เพราะเหตุผลเพียงอย่างเดียวคือสิ่งนั้นไม่ได้ช่วยให้ชีวิตของเราดีขึ้นได้จริง ฝึกฝนที่จะเป็นคนที่ไม่ใช่น้ำเต็มแก้ว พร้อมจะเรียนรู้กับสิ่งใหม่เสมอ

หนังสือ Chatter: The Voice in Our Head and How to Harness It ของ Ethan Kross - เสียงในความคิด คือ เสียงที่จะเป็นคนบอกเราให้เราต้องรับฟัง มันหมายถึงอาการของสิ่งที่เราสะสมในทุกวัน แล้วเสียงนี้จะขึ้นอยู่กับความคิดมวลรวมเสมอ - หากเราไม่สามารถหลีกเลี่ยงเสียงในความคิดไปได้ เราก็มักจะต้องจมอยู่กับความฟุ้งซ่านอยู่แบบนั้นทั้งวัน ซึ่งมันยากมาก ๆ ที่เราจะหนีเสียงในสมองของเราเอง - การโฟกัสกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง หรือที่เรียกว่าการมีสมาธิในการทำงานจะช่วยให้เราเข้าใจชีวิตได้ว่า เราสามารถทำให้เสียงในความคิดสงบลงได้ จากการตั้งใจทำอะไรสักอย่างหนึ่ง - วิธีการรับมือกับความคิดของตัวเอง เป็นสิ่งที่ทำได้ยากยิ่ง แต่ถ้าเราฝึกที่จะคุยกับตัวเองเป็น ค่อย ๆ สนทนาภายในทีละน้อย ๆ แต่ทำนาน ๆ ท่าทีของความคิดเราจะอ่อนโยนมากขึ้น - ทั้งนี้ วิธีการรับมือกับตัวเองจำเป็นจะต้องอ่อนเข้าหา ไม่ใช่แข็งเข้าใส่ เพราะยิ่งเราแข็งกระด้างและมีอัตตาตัวตนสูง มันจะยิ่งทำให้เสียงในความคิดเราจะยิ่งโหมกระหน่ำมาก อ่อนดีกว่าแข็งเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า ขอคำแนะนำหน่อยครับ ผมมาทำงานต่างจังหวัดคนเดียว ไม่มีเพื่อน ไม่มีแฟน ไม่รู้จักใครเลย อยากกินหมูกระทะ แต่ไม่มีเพื่อนกิน เลยคิดว่าจะลองไปนั่งกินคนเดียว ปกติก็กินข้าว ดูหนัง ไปเที่ยว หรือกิจกรรมอื่น ๆ คนเดียวมาตลอด แต่แค่กินหมูกระทะคนเดียวนี่แหละ ที่ยังทำไม่ได้ มันต้องเป็นความรู้สึกที่เปล่าเปลี่ยวมาก ๆ แน่เลย ขอถามว่าการไปนั่งกินหมูกระทะคนเดียวมันจะรู้สึกยังไงกันแน่ - ทุกกิจกรรมที่ทำคนเดียวได้ สามารถที่จะไปคนเดียวได้ ซึ่งยุคสมัยนี้เราก็จะพบว่าผู้คนเลยออกไปเที่ยวคนเดียวมากขึ้น ต้องลองดูว่ากิจกรรมที่เราทำเป็นอย่างไร - มันจะมีบางสิ่งที่เราไม่สามารถทำคนเดียวได้จริง ๆ เช่น การยกของหนัก ๆ หรือว่าเกมที่เล่นสองคน แต่ส่วนใหญ่กิจกรรมการกินก็แทบจะไปกินคนเดียวได้ทั้งหมดเลย - ถ้าถามว่าความรู้สึกคนที่ไปกินหมูกระทะคนเดียวเป็นยังไง สิ่งแรกที่โดนกดดันคือคนที่ไปกินหมูกระทะคนเดียวอาจจะน้อยมาก เพราะมันเป็นโต๊ะใหญ่ แถมหม้อเดียวมันกินคนเดียวแล้วไม่ค่อยคุ้ม - ความรู้สึกเปล่าเปลี่ยวมันเป็นความรู้สึกที่อยู่กับเราอยู่แล้ว แต่ถ้าเราเก่งและแกร่งพอ เราจะพบว่ามันเป็นแค่ความรู้สึกที่เข้ามาชั่วคราว เวลาที่เราไม่มีใครเท่านั้น พอเรามีเพื่อนทุกอย่างก็จะเปลี่ยนไป - ทั้งนี้ ลองทำความรู้จักกับคนใหม่ ๆ เริ่มต้นด้วยความจริงใจ ทุกคนก็มีความเหงาด้วยกันทั้งนั้น แต่ว่านิสัยของเราจะต้องมีความเป็นมิตรกับผู้อื่นเป็นพื้นฐาน สิ่งนี้เป็นสิ่งที่สำคัญมากในทุกความสัมพันธ์

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความจริงของกิจวัตรในยามเช้าที่ไม่มีใครเคยบอกคุณ 1. กินมื้อเย็นอย่างพอเหมาะ ต้องปราศจากกาเฟอีนและแอลกอฮอล์ 2. พยายามหยุดดูหน้าจอมือถือหลัง 3 ทุ่ม 3. เข้านอนก่อนเวลา 4 ทุ่ม 4. ผ่อนคลาย ทำสมาธิ และก็อ่านบทความสั้น ๆ ก่อนนอน และ 5. เวลาตื่นเช้าจะทำให้เรารู้สึกสดชื่น และพร้อมที่จะเริ่มต้นวันใหม่" - การทานอาหารมือเย็นก่อนที่จะเข้านอน เป็นมื้ออาหารที่สำคัญอย่างยิ่ง เพราะจุดนี้คนพลาดกันเยอะและเพิกเฉยกันบ่อยด้วย - การกินกาเฟอีนและแอลกอฮอล์ จะมีส่วนทำลายคุณภาพการนอนหลับของเราอย่างมหาศาล ซึ่งเราจำเป็นจะต้องหลีกเลี่ยงให้มากที่สุด - ใครที่สามารถหยุดเล่นมือถือได้ จะมีส่วนทำให้เรามีคุณภาพการนอนหลับที่ดีขึ้นอย่างชัดเจน เพราะมันเป็นสิ่งที่เราทำกันได้น้อยในยุคดิจิทัลนี้ - วิธีที่ทำให้นอนหลับให้ดีที่สุด อาจจะเป็นกิจวัตรประจำวันมวลรวมของเราด้วย ถ้าเกิดเรามีจิตใจที่สงบเย็น ก็มักจะมีส่วนช่วยให้การนอนหลับดียิ่งขึ้น - ทั้งนี้ มีหลายคนที่ประสบปัญหาการนอนหลับอยู่เยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นการตื่นกลางดึก และการรู้สึกตัวแล้วไม่สามารถนอนต่อได้ ให้ลองออกกำลังกายจะช่วยได้

หนังสือ Trading in the Zone: Master the Market with Confidence, Discipline, and a Winning Attitude ของ Mark Douglas - วินัยในการเทรดสำคัญมากสำหรับทุกคนที่ต้องการเป็นเทรดเดอร์ ถ้าหากเราไม่สามารถจัดการกับปัญหาเหล่านี้ได้ เราก็ไม่สามารถจัดการกับปัญหาเรื่องอารมณ์ได้เลย - จุดเริ่มต้นของการอ่านหนังสือเล่มนี้ คือการเข้าใจความผิดพลาดของตัวเองให้มากเข้าไว้ ทุกจุดที่ผิดพลาด ล้วนแต่เป็นโอกาสให้เราได้ประสบความสำเร็จอย่างที่เราไม่คาดฝันมาก่อน - จิตวิทยาการเทรด คือสิ่งที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงไปได้ และมันเป็นพื้นฐานที่สำคัญในการจะเอาชนะตลาดในทุก ๆ ตลาด แม้ว่ามันเหมือนว่าจะไม่จำเป็น แต่ถึงเวลาแล้วยังไงเราก็ต้องมีไว้บ้าง - ความสม่ำเสมอของการตรวจทานตลาด เป็นสิ่งที่จะช่วยให้เราตระหนักได้ว่า เรานั้นจะแก้ปัญหาได้อย่างไร เพราะทุกโอกาสนั้นจะเข้ามาเสมอ ไม่วันนี้ก็วันหน้า อย่าคิดว่าพลาดแล้วพลาดเลย - ความน่าจะเป็น คือหนึ่งสิ่งที่นักเก็งกำไรทุกคนต้องเรียนรู้ โอกาสของการที่เราเข้าไปเทรด คือโอกาสที่เราจะได้กำไรหรือขาดทุน ถ้าวันนี้เราไม่มั่นใจกับสิ่งที่เราทำ วันหน้าเราจะไม่รู้ว่าเราจะต้องตัดสินใจยังไง

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม คือว่าวันนั้นเรากำลังเรียนวิชาชีววิทยา แล้วในคาบนั้นคุณครูให้ผ่าปอดหมู มันจะออกสีคล้ำ ๆ นิดนึง แล้วเขาก็พูดว่าสีคล้ำเหมือนอวัยวะเพศเรา คือเรางงมากว่าเพื่อนกันเขาพูดให้กันขนาดนี้เลยเหรอ แต่มันยังไม่จบนะคะ เขาเรียกเพื่อนผู้ชายที่เราก็ไม่ค่อยสนิทแล้วให้เขาพูดว่า สีเหมือนอวัยวะเพศของเรา ซึ่งเราไม่โอเค และเขาชอบบูลลี่เพื่อนอีกคนว่าอ้วนบ้าง ดำบ้าง เราควรบอกเขาเลยไหมคะ ว่าเราไม่โอเคกับเรื่องพวกนี้ หรือเลือกที่จะเงียบดีคะ - ปัญหาที่ใหญ่กว่าการล้อเลียน คือการพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูดออกมา ซึ่งแน่นอนว่าอายุยังน้อยก็ยังมีความคึกคะนองอยู่มาก เราอาจจะเลือกที่จะลองบอกเพื่อนว่าเราไม่ค่อยชอบ - บางครั้งเราค่อนข้างมีนิสัยที่ไม่ชอบพูดเรื่องทางเพศ แต่ว่าเพื่อนเราเขาชอบพูดเรื่องอะไรแบบนี้เป็นประจำ ซึ่งมันก็เลยทำให้เรารู้สึกว่าสิ่งที่เขากระทำกับเรา มันคือการไม่ให้เกียรติกัน - อะไรที่เราพอทนได้ก็อดทนไปก่อน แต่บางครั้งเราก็ควรจะพูดด้วยว่าเราไม่ชอบ หรือชอบอะไรกับเพื่อน ไม่อย่างนั้นคนที่ขาดการเอาใจเขามาใส่ใจเรา เขาจะมองไม่เห็นความรู้สึกของเรา - ถ้าหากว่าเราบอกไปแล้ว อธิบายสิ่งที่เรารู้สึกไปแล้ว แต่เขากลับเพิกเฉยมันไป นั่นก็อาจจะเป็นการเริ่มต้นที่ทำให้เราต้องมาทบทวนว่าจะคบกับเพื่อนคนนี้ต่อไป หรือลองหาเพื่อนใหม่ดู - ไม่ว่าจะเป็นการเงียบหรือการพูด ทั้งสองทางล้วนมีการเปลี่ยนแปลงเข้ามาเป็นเรื่องธรรมดา บางครั้งที่เราเลือกที่จะเงียบไม่ใช่ว่าเราอยากเงียบ แต่เราก็กลัวที่จะไม่มีเพื่อนคบ ให้เราลองตัดสินใจดูอีกที

ข้อความทวิตจาก Dalai Lama ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เราทุกคนจำเป็นจะต้องฟูมฟักในสิ่งที่ดี อารมณ์ที่ดีจะมีส่วนช่วยต่อตนเองและผู้คนรอบข้างเสมอ จิตใจที่อ่อนโยน และควรค่าแก่การงานจะช่วยให้เรามีความชัดเจนต่อความรับผิดชอบของสังคมในยุคนี้ ทว่า ทุกบริบทนั้นมันสามารถที่จะฝึกฝนกันได้ เราต้องการแผนการสำหรับการศึกษาที่ยิ่งขึ้นไปเรื่อย ๆ สืบไป" - ความรับผิดชอบต่อสังคมมวลรวม จึงเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งในยุคสมัยนี้ หากเราไม่มีความรับผิดชอบต่อตนเองแล้ว มันจะยากอย่างยิ่งที่จะมีความรับผิดชอบต่อสังคม - เมื่อทุกสิ่งเริ่มต้นที่ตัวเราเอง การมีจิตใจที่ดี และควรค่าแก่การงานนั้น จะเป็นเหตุผลหลักของการดำเนินชีวิตที่ดีสืบไป เพราะวันนี้เป็นวันที่ดีที่จะเริ่มต้นอะไรใหม่ ๆ อนาคตก็จะได้ดียิ่งขึ้น - อย่าลืมว่าทุกสิ่งอย่างสามารถฝึกฝนกันได้ ลองเรียนรู้ที่จะเปิดใจรับฟังความเห็นอะไรใหม่ ๆ ลองเสพสื่ออะไรใหม่ ๆ ดูบ้าง เพราะถ้าเรายังคงเสพสื่อที่ไม่มีกำลังใจในการใช้ชีวิต มันจะทำให้เราขาดกำลังใจไปได้ - ความดีเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นของทุกสรรพสิ่ง หลังจากนั้นเราจะพบได้เลยว่า ไม่มีอะไรสามารถแทนที่คุณสมบัติที่ดีไปได้เลย ถ้าเราอยากมีสังคมที่ดี จงเป็นผู้ให้ก่อนอันดับแรก - ทั้งนี้ ชีวิตที่สุขสมบูรณ์ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีสภาพแวดล้อมที่สุขสมบูรณ์ตาม ถ้าหากว่าเราคาดหวังว่าอยากให้ลูกเรา หรือครอบครัวของเราพบเจอแต่ความสุข ทุกคนจำเป็นต้องร่วมสร้างมันขึ้นมาเท่านั้น

หนังสือ Calling Bullshit: The Art of Scepticism in a Data-Driven World ของ Carl T. Bergstrom and Jevin D. West - จงเรียกมันว่าความเขลาที่แท้จริง หากว่าเราเชื่อทุกสิ่งที่นักวิทยาศาสตร์บอก รวมไปถึงนักเศรษฐศาสตร์ แขนงต่าง ๆ ก็ตามแต่ เราจะขาดความคิดไตร่ตรองไปมาก - ยุคสมัยนี้ไม่ได้ออกแบบให้เราคิด ไปมากกว่าเชื่อเรื่องราวเหล่านั้นไปโดยปริยาย และเราก็ถูกขับเคลื่อนด้วยความงมงายเป็นหลัก สรุปแล้วเรามักศรัทธาข้อมูลมากกว่าข้อเท็จจริง - ความเป็นธรรมดาสามัญนั้นถูกเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ เพราะในอดีตกว่าเราจะเชื่ออะไรทีนึงจะใช้เวลาที่ยาวนานมาก พิสูจน์แล้วพิสูจน์อีก รวมไปถึงสอบทานซ้ำแล้วซ้ำเล่า - ยิ่งเราสงสัยมากเท่าไร เราก็จะเจอข้อมูลที่เป็นข้อเท็จจริงมากเท่านั้น เพราะภาพ ๆ เดียว หรือข้อมูล ๆ เดียว ไม่สามารถหักล้างความเป็นจริงมวลรวมได้เลย เพราะไม่มีทางลัดสำหรับความจริง - คำถามที่ควรถามมากที่สุดเมื่อเรากำลังเสพสื่อ หรือเสพข้อมูลจากแหล่งข้อมูลนั้น ๆ คือถามว่า เราได้อะไรจากข้อมูลเหล่านี้ และข้อมูลเหล่านี้มีจุดมุ่งหมายให้เราได้รับอะไร ยิ่งเราตั้งคำถามเราจะยิ่งตระหนักรู้มากขึ้น

มีคนมาปรึกษาว่า เราเป็นซึมเศร้าก่อนท้อง พอตั้งท้องแล้วก็เหมือนจะดีขึ้น หลังจากคลอดแล้ว เราก็รู้สึกมีอารมณ์อ่อนไหวง่าย แล้วชอบมีปัญหากับที่บ้าน มีนานแล้วแถมมีปากเสียงกันมาตลอด จนมาทะเลาะกันเมื่อกี้อีก เขาให้เราฟังอย่างเดียวแต่ไม่รับฟังเราเลย แล้วจะโทษเราเสมอ คือรู้สึกว่าตัวเองผิดตลอด ผิดทุกเรื่อง ตอนนี้อยากตายมากเลย มันเหนื่อยมันท้อ พยายามห้ามใจตัวเอง เห็นอะไรคว้าได้ก็จะคว้าก็จะจับอย่างเดียว เห็นสายชาร์จก็คิดไปว่าจะฆ่าตัวตายอย่างเดียวเลย ต้องพยายามห้ามใจตัวเองไว้ พยายามองลูก แต่มันสุด ๆ แล้วที่คิดแบบนี้ - เรียนรู้ในเรื่องร่างกายของตัวเองให้มากเข้าไว้ บางครั้งฮอร์โมนเปลี่ยน เราตามรู้อารมณ์ให้ทัน แล้วค่อย ๆ ปรับเปลี่ยนบางอย่างดู - ถ้าเรารู้ว่าเรามีขีดจำกัดแค่ไหน เราก็จะเข้าใจได้ว่า แต่ละคนมีความคาดหวังในแต่ละเรื่องราว หรือแต่ละสิ่งไม่เหมือนกันเลย เพราะบางทีเราอาจจะทำสิ่งที่คนอื่นไม่พอใจ - แน่นอนว่าการเปิดใจรับฟังผู้อื่นเป็นสิ่งที่สำคัญมาก แล้วยุคสมัยนี้ขาดคนรับฟังอย่างแท้จริง ซึ่งมันก็เลยกลายเป็นปัญหาที่ใหญ่ และบานปลายไปมากมายนัก - อาการของการอยากฆ่าตัวตาย มันก็เป็นส่วนหนึ่งของฮอร์โมนหลังคลอดก็ได้เช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกหดหู่ สิ้นหวัง ท้อแท้ และหมดกำลังใจในการใช้ชีวิตต่อไป - ทั้งนี้ ทางที่มันสุดแล้ว ก็ปล่อยให้มันสุดทางไปเลย จังหวะนี้ลองทบทวนดูอีกทีนึงว่า ถ้าเราจากโลกนี้ไปแล้วลูกเราจะอยู่กับใคร เพราะเราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว อย่างน้อยก็มีชีวิตอยู่เพื่อลูกของเราเอง

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การเขียนที่ส่งผลงานสู่สาธารณชนจะช่วยให้จิตใจมีความรอบคอบมากยิ่งขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการได้รับคำวิจารณ์โดยทันที ผู้ชมนั้นกำลังสอนเราเหมือนเขาเป็นโค้ช และศักยภาพในการติชมเป็นพลังให้เรามาใส่ใจในรายละเอียดของการเขียนมากยิ่งขึ้น การพบเจอปัญหาเหล่านี้เป็นเรื่องธรรมดาที่ทำให้เราได้พัฒนามากขึ้น สิ่งที่คุณต้องทำคือการรวบรวมความกล้าที่จะเผชิญกับความจริง" - เมื่อเราทำงานให้กับสังคม เราจะพบเจอปัญหาที่ไม่ว่างเว้นในแต่ละวัน ซึ่งมันเป็นความท้าทายสำหรับผู้ที่ต้องการรับใช้ แต่เป็นปัญหาสำหรับผู้ที่เหนื่อยในการรับใช้สังคม - หากเราต้องการเป็นผู้นำที่แข็งแกร่ง จงเป็นคนที่รับใช้สังคมอย่างชาญฉลาด บางครั้งสิ่งที่เราทำอาจจะยังไม่ดีที่สุด มันจึงเป็นคำถามว่าเราพอที่จะพัฒนาเพิ่มขึ้นอีกได้ไหม - สมมุติว่าสถานการณ์ในชีวิตกำลังมาเป็นตัวบ่งชี้อะไรกับเรา สถานการณ์นั้นควรจะเป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตเราดีขึ้นมากกว่าแย่ลง ซึ่งเราสามารถเลือกได้ว่าจะรับมือกับสถานการณ์นั้นอย่างไร - ปัญหาทำให้เราเติบโตมากยิ่งขึ้น ประสบการณ์มาสอนให้เราเข้าใจชีวิตได้ว่า ไม่ว่าเราจะเก่งสักแค่ไหน ก็ย่อมมีความผิดพลาดอยู่เป็นเรื่องธรรมดา การหลีกเว้นปัญหาก็ไม่ต่างอะไรกับคนเขลา - ทั้งนี้ การรวบรวมความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับปัญหา จึงเป็นสิ่งที่ผู้กล้าทุกคนกระทำมาแล้วทั้งหมดทั้งสิ้น หากเราต้องการประสบความสำเร็จ จงอย่ากลัวคำวิจารณ์ เพราะคำเหล่านี้ทำให้เราเห็นตัวเองชัดขึ้น

หนังสือ Common Sense: The Investor's Guide to Equality, Opportunity, and Growth ของ Joel Greenblatt - โอกาสในการลงทุนไม่ได้มีเพียงแต่ตัวบริษัทเพียงอย่างเดียว แต่ประกอบเข้ากับหลายปัจจัยอย่างยิ่ง - ปัจจัยหลักของการเปลี่ยนแปลงของเศรษฐศาสตร์ ก็คือนโยบายทางการค้าต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นหนี้สาธารณะ หรือว่าหนี้ครัวเรือนก็มีส่วนเช่นกัน - แบงก์คือสถาบันที่มีส่วนช่วยให้เศรษฐกิจมวลรวมดีขึ้นหรือแย่ลงได้เช่นกัน โดยเฉพาะธนาคารแห่งประเทศก็คือเสาหลักอันสำคัญที่ขับเคลื่อนการเงินของประเทศนั้น - แล้วปัญหาทางสังคม หรือว่าการเมืองย่อมเป็นปัจจัยรองที่มีส่วนทำให้เกิดโอกาสในการลงทุน แต่ว่าความธรรมดาของโลกใบนี้ก็ย่อมมีการหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงเป็นปกติ - ทั้งนี้ ปัจจัยที่สำคัญในการลงทุนอาจจะมีหลากหลายแง่มุม แต่ปัจจัยหลักก็ยังต้องเป็นพื้นฐานอยู่ดี ถ้ายังไม่สามารถหาหลักการที่มั่นคงได้ ก็อย่าเพิ่งคาดการณ์ตลาดอย่างเด็ดขาด

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ อยากรู้ว่ามีวิธีจัดการความคิดเห็นของตัวเองอย่างไรได้บ้างคะ เพราะเวลาที่เราจะทำอะไร เช่น เวลาจะต้องเจอญาติผู้ใหญ่ (พ่อแม่แฟน หรือพ่อแม่เพื่อน) แล้วเรารู้สึกกังวลว่าเขาจะโอเคกับเราไหม จะมองเราไม่ดีรึเปล่า รู้สึกไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเองเลย มันเป็นความรู้สึกเหมือนเราชอบคิดแทนคนอื่นทุกครั้งเลยค่ะ แต่ยังไม่มีวิธีไหนที่ทำให้รู้สึกอย่างนี้น้อยลงเลย เลยอยากรู้วิธีรับมือค่ะ ขอบคุณค่ะ - วิธีที่เรามองตัวเองกับเวลาคนอื่นมองจะไม่ค่อยสอดคล้องกันเท่าไรนัก เหมือนกับว่าเรามักจะมองว่าตัวเองเป็นอีกแบบ คนอื่นก็จะมองเราอีกแบบ - เราไม่สามารถจะไปชี้ชัดได้ว่าแต่ละคนจำเป็นจะต้องมองเราในรูปแบบใด เพียงแต่สิ่งที่สำคัญคือเรารู้ว่าเรามีอะไรอยู่ในตัวเราเองบ้าง แน่นอนว่าถ้ามีสิ่งที่ดีเยอะเราจะภูมิใจกับตัวเอง - ผู้ใหญ่บางคนเอามาตรวัดของตัวเอง และความคาดหวังอันเอ่อล้นไปวัดกับคนอื่น ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ไม่สมควรเอาเป็นแบบอย่าง แต่อย่างน้อยเราก็รู้ว่าแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน จะไปเหมือนกันได้อย่างไร - ชีวิตคือค่าเฉลี่ยของสิ่งที่เรา คิด พูด และกระทำ หากเราต้องการให้ชีวิตเราดีขึ้น ไม่ใช่เพียงแต่เราเอามาตรวัดจากสังคมมาตีค่าตัวเรา แต่เราอาจจะต้องตีค่าตัวเองในวันนี้จากเมื่อวานนี้เท่านั้นเอง - สิ่งเดียวที่จะทำให้เรากล้าตอบคำถามผู้คนในสังคมก็คือ ความพอใจในตัวเอง คนที่มีความพอใจในตัวเองจะรู้ว่าสิ่งที่เราทำอยู่คืออะไร เขามองว่าเราดีหรือแย่ก็สุดแท้แต่เขา เราก็ทำหน้าที่ให้ดีที่สุดในแบบของเราเอง

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ภายในของอะตอมมันคือพื้นที่ว่างมากกว่า 99.99% นั่นหมายความว่าทุกสิ่งอย่าง หรือหลายสิ่งอย่างที่มีมวลประกอบในจักรวาลนี้ อย่างไรก็ตามทุกสิ่งไม่มีอะไรเป็นแก่นสารเลย" - เมื่อธาตุคือสสารที่ก่อตัวขึ้นมาบางครั้งมันไม่มีแก่นสารมากพอที่จะระบุได้เลยว่า สิ่งนี้มีอยู่จริง หรือไม่มีอยู่จริง เราจึงจำเป็นจะต้องสังเกตกันก่อนเสมอ - ถ้าสังเกตกันให้ดี ๆ ว่า แม้กระทั่งอะตอมยังมีพื้นที่ว่างเกือบทั้งหมด แต่กระนั้นเราก็ยังคงยึดถือสิ่งต่าง ๆ อย่างเหนียวแน่นว่าทุกสิ่งเป็นอย่างนั้นตลอดไป - ความเป็นไปได้มากที่สุด คือทุกสิ่งไม่คงทนถาวร มีเหมือนว่าไม่มี และไม่มีก็เหมือนว่ามี ทุกสิ่งดูย้อนแย้งกัน และขัดกับหลักความเชื่อของเราว่าเราจะรักษาสิ่งนั้นให้ได้นานที่สุด - เมื่อไม่มีอะไรที่พอจะเป็นที่ยึดเกาะได้นาน เราจึงจำเป็นจะต้องใช้ความชั่วคราวให้เกิดประโยชน์สูงที่สุด อย่ายึดมั่นถือมั่นกับสิ่งใดมากจนเกินพอดี ไม่อย่างนั้นมันจะกลับมาทำร้ายตัวเราเอง - ทุกสิ่งเกิดขึ้นได้ เพราะมีพลังงานและสสารเป็นส่วนประกอบหลัก ซึ่งจริง ๆ แล้วไม่ว่าจะอยู่ในสากลจักรวาลใด ก็ล้วนแต่มีสองสิ่งนี้ไหลเวียนอยู่ภายในอนุภาคเหล่านั้น ความเหมือนคือความไม่แน่นอน

หนังสือ The Basic Laws of Human Stupidity ของ Carlo M. Cipolla - ความโง่ กับคนโง่อาจจะไม่เหมือนกันในทางปฏิบัติ นั่นหมายความว่าคนที่โง่น่ากลัวกว่าความโง่เสมอ - เมื่อไรก็ตามที่เราเรียนรู้จักความโง่ในตัวเองได้แล้ว เราจะค้นพบว่าเราสามารถแก้ไขตัวเองได้มากยิ่งขึ้น อย่าปล่อยให้ความโง่ครอบงำนานเกินไป - คน 4 ประเภทที่เราจะต้องพบเจอในสังคมก็คือ 1. คนที่ไม่ได้เรื่อง 2. คนที่ฉลาด 3. คนที่ฉลาดแกมโกง และ 4. คนโง่ ซึ่งคนที่น่ากลัวที่สุดคือคนโง่ - ซึ่งคนโง่อาจจะมีปัญหาที่ใหญ่กว่าในระยะยาว ซึ่งถ้าเราตั้งคำถามไปว่าคนฉลาดแกมโกงก็อาจจะไม่ได้ทำลายชีวิตเราไปมากกว่าคนโง่เลย - ทั้งนี้ เราทุกคนอยู่บนสังคมที่ใหญ่มากพอที่จะรับรู้ได้ว่า เราพบเจอผู้คนมากมายหลากหลาย แต่เราอาจจะสนใจผิดจุดไปมาก เพราะคนที่ควรสนใจมากที่สุดคือตัวเราเอง

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ คือพอดีว่าเรามีปัญหากับที่บ้านเรื่องไข่ดาว น้องเราเวลากินไข่ดาวจะเลือกกินแค่ไข่แดงอย่างเดียว พอเราเตือนน้องว่าอย่ากินแต่ไข่แดงสิ ให้กินไข่ขาวด้วย คนที่บ้านก็หาว่าเราหวงอาหาร เราผิดเหรอที่เตือนน้อง รบกวนขอความเห็นด้วยค่ะ - ถ้าพูดถึงประโยชน์ของไข่ก็ต้องบอกว่าไข่แดงมีประโยชน์มากกว่าไข่ขาว เพราะมีวิตามิน เอและบี 1 สูงกว่า แต่จริง ๆ แล้วไข่ขาวก็มีโปรตีนสูงกว่าอยู่ดี - ไม่ว่าจะกินไข่แดงหรือไข่ขาวก็ได้รับประโยชน์ทั้งนั้น แต่ถ้าเลือกได้ไข่แดงจะดีกว่าไข่ขาวอยู่หลายอย่าง ยิ่งวัยเด็กยิ่งควรกินไข่แดงถูกต้องแล้ว เพราะเด็กบางคนไม่กินไข่แดงเลย - ปัญหาเรื่องการกินมันมีไปถึงไม่กินผัก ไม่กินนม หรือว่าไม่กินของมีประโยชน์อื่น ๆ อีกมากมาย ของแบบนี้อาจจะต้องค่อย ๆ แนะนำกันไป และก็ดูเหตุปัจจัยอื่นประกอบด้วยเสมอ - บางครั้งการไปบอกให้ใครเขากินอะไร อาจจะมิใช่ฐานะที่เราพึงจะกระทำได้เลย เพราะว่าแต่ละคนมีเหตุผลในการเลือกกินบางสิ่ง บ้างก็เลือกตามความอยาก บ้างก็เลือกตามประโยชน์ - ความผิดไม่ได้อยู่ที่เราเตือนน้องหรือว่าไม่ได้เตือนน้อง แต่อยู่ที่บางครั้งเราอาจจะไม่พอใจบ่อยครั้ง จนที่บ้านสังเกตเห็น มันก็เลยกลายเป็นว่าเราไม่เข้าใจน้องเท่าที่ควร ลองเปิดใจว่าอนาคตอาจจะดีขึ้นก็ได้

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เป้าหมายมักถูกประเมินให้สูงเกินจริง คุณไม่มีทางรู้เลยว่าคุณต้องการจะบรรลุเป้าหมายจริง ๆ ไหม และคุณไม่มีทางรู้เลยถ้าคุณไม่ปรารถนาที่จะไปถึงเป้าหมาย คุณค่าของการมีเป้าหมายนั้นมันจะล่อลวงคุณให้ทำอะไรสักอย่างหนึ่งเสมอ" - เป้าหมายคือสิ่งเดียวที่ทำให้เราคิดว่าชีวิตนั้นมีความหมายเพื่อไปต่อ แต่กระนั้นเป้าหมายเป็นเพียงที่หมุดหมายหนึ่งของชีวิตเท่านั้น - หากเราไม่ถึงเป้าหมายนี้ ก็ไม่เป็นไรลองเปลี่ยนเป้าหมายอื่นไปดูบ้าง เพราะไม่รู้ว่ามันจะเป็นที่ต้องการของเราจริง ๆ รึเปล่า หรือว่ามันจะเป็นไปได้จริงไหม - บางครั้งเป้าหมายมีเอาไว้เพื่อให้ไปถึง แต่ถ้าเป้าหมายมันไม่ทำให้เราได้อะไรกลับมาอย่างแท้จริง เราอาจจะต้องสอบทานปัญหาดูว่ากลยุทธ์ที่จะไปถึงเป้าหมายมันดีอยู่ไหม - มีผู้คนมากมายที่กำลังตามหาเป้าหมายชีวิต แต่จริง ๆ แล้วคุณค่าของเป้าหมายอาจจะไม่ได้อยู่ที่เรากำลังตามหา แต่เราอาจจะต้องเริ่มทำอะไรสักอย่างกับเป้าหมายที่เรากำลังตามหาอยู่ - จงเริ่มต้นทำอะไรสักอย่างหนึ่ง อย่ามัวแต่รีรอให้เป้าหมายนั้นชัดเจน การเริ่มก้าวเดินในวันนี้ วันหน้าเราอาจจะพบว่าเป้าหมายที่เราต้องการอาจจะเปลี่ยนแปลงไป ซึ่งนั่นก็ถือเป็นเรื่องปกติสามัญ

หนังสือ Benjamin Graham and the Power of Growth Stocks: Lost Growth Stock Strategies from the Father of Value Investing ของ Frederick K. Martin - เมื่อหุ้นเติบโตเป็นเป้าหมายหลักของการลงทุนแบบคุณค่า ซึ่งการจะบอกได้ว่าบริษัทนี้เติบโตไปอีกนานแค่ไหนจึงเป็นสิ่งที่ยากจะคาดการณ์ - อย่างน้อยต้องมีการเติบโตเฉลี่ย 7-10% ขึ้นไปถึงจะเรียกว่าหุ้นเติบโตได้ ซึ่งจะต้องคำนวณจากแนวโน้มของกำไร และการขยายสินทรัพย์ของบริษัทนั้น ๆ ด้วย - ในระยะยาวยังไงหุ้นเติบโตก็จะได้ผลตอบแทนแบบส่วนต่างราคาที่สูงกว่าหุ้นคุณค่า ซึ่งส่วนใหญ่แล้วจะแจกปันผลในระดับที่ไม่ค่อยน่าพอใจสักเท่าไร - หากเราศึกษาแนวทางการลงทุน เราจะพบว่าหุ้นที่เราควรจะเข้าไปลงทุน คือช่วงจังหวะที่บริษัทมีการกระทำอะไรใหม่ ๆ เกิดขึ้น ซึ่งเป็นที่มาของผลกำไรอันมหาศาลตามมา - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้เป็นส่วนขยายของหนังสือเจ้าพ่อการลงทุนเน้นคุณค่าเบนจามิน เกรแฮม อีกทีหนึ่ง ซึ่งถ้าใครเคยอ่านหนังสือของเขาแล้วก็อาจจะไม่จำเป็นต้องอ่านเล่มนี้ก็ได้เหมือนกัน

มีคนมาปรึกษาว่า อยากถามเด็ก ๆ รุ่นลูกที่อายุ 17-22 ปีว่า มีใครติดมือถือติดเกม ติดดูการ์ตูนขี้เกียจอาบน้ำสระผม ล้างหน้าแปรงฟันมาก ๆ ไหมคะ แบบวันสองวันก็อยู่ได้แบบปกติ แล้วเพราะอะไรถึงเป็นแบบนี้ และจะทำให้เด็กรุ่นลูกรักษาความสะอาดตัวเขาได้บ้างคะ อยากรู้ว่ามีพ่อแม่ที่เคยเจอแบบนี้ ทำอย่างไรกัน - ถ้าถามว่าช่วงวัยรุ่นเราจะทำอะไรที่มันเป็นสิ่งที่ควรทำมากน้อยสักแค่ไหน ก็ขึ้นอยู่กับพื้นเพของแต่ละคน เพราะบางคนอาบน้ำตลอดเพราะรักษาความสะอาด - อายุอาจจะมีผลต่อนิสัยเรื่องรักษาความสะอาดได้บ้าง แต่จริง ๆ แล้วมันมีผลน้อยมาก ๆ เพราะนิสัยของคนที่รักความสะอาดก็มักจะไม่ลืมเลย ที่จะดูแลตัวเองตลอด - การติดเกมเป็นอาการของคนที่ชอบเล่นเกม และรู้สึกว่ามันเพลิดเพลินอย่างยิ่ง ไม่มีอะไรที่จะห้ามให้เราไม่เล่นเกมได้เลย บางคนถึงขั้นอดน้ำ อดข้าวเพื่อจะได้เล่นเกม - ดีหน่อยว่าที่ยุคนี้มีอาหารการกินที่ง่ายขึ้น และก็ไม่จำเป็นจะต้องนั่งหน้าคอมพิวเตอร์ตลอด อาจจะเปลี่ยนเป็นเล่นในมือถือแทน หรือว่าอุปกรณ์ที่พกพาไปได้ นั่นอาจจะทำให้อาการติดเกมลดลง - ลองสอนเขา แบบพูดให้อ่อนโยนมากที่สุด และพูดถึงโทษและคุณประโยชน์ในการอาบน้ำ บอกถึงความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นว่าถ้าไม่อาบน้ำบ่อย ๆ จะเป็นอย่างไร ก็มีส่วนช่วยให้เด็กที่ช่างสังเกต กลับไปอาบน้ำได้

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ในทุก ๆ ความสัมพันธ์ ไม่ว่าจะเป็นรักบริสุทธิ์ โรแมนติก หรือรักแบบจริงจัง กระนั้น คุณจำเป็นต้องรู้อย่างแรกเลยว่า คุณจะรับมันไว้หรือปฏิเสธมันไป ถ้ามันเป็นอย่างอื่นที่คุณไม่ต้องการ คุณก็แค่ออกมาจากตรงนั้นซะ" - ความรักนั้นมีหลายประเภท มันมีทั้งดีและไม่ดี ซึ่งคุณจำเป็นต้องเลือกระหว่างจะไปต่อหรือว่าจะพอแค่นี้ - เราทุกคนมีสิทธิ์เลือก ไม่จำเป็นว่าจะต้องร่ำรวย หรือหน้าตาดี อย่างน้อยที่สุดเราเลือกที่จะอยู่กับความสัมพันธ์ที่ดีได้ - เชื่อมั่นในตัวเองว่าเราเป็นคนที่สามารถรักตัวเองก่อนได้เสมอ ไม่จำเป็นต้องเรียกร้องให้คนมารัก หรือว่ายอมรับในตัวเรา - รู้จักตัวเองให้ดีที่สุด เพื่อให้เรากำหนดจุดยืนให้ชัดเจนว่า เราต้องการความรักแบบไหน หากเราไม่รู้ก็ต้องหมั่นศึกษาตัวเองให้มากยิ่งขึ้นอีก - อย่าลืมว่าชีวิตที่ดี จะปราศจากความสัมพันธ์ที่ดีไปไม่ได้เลย ถ้าเรายังต้องการมีความสุขในบั้นปลายชีวิต จงรักษาความสัมพันธ์ที่ดีเอาไว้ และทิ้งความสัมพันธ์ที่ไม่ดีไป

หนังสือ Trade Your Way to Financial Freedom ของ Van K. Tharp - กรอบการลงทุนสำคัญกว่าจำนวนเงินที่ลงไป และจำนวนเงินที่ลงไปสำคัญกว่าหุ้นที่เราเลือกเสมอ - หากผลตอบแทนเฉลี่ยของเราสูงเกินไป มันจะทำให้เราต้องมีจุดตัดขาดทุนที่ชัดเจนอย่างยิ่ง อย่าปล่อยให้พอร์ตลงหนักเพราะเรากลัวขาดทุน - ต้องแบ่งหมวดหมู่ให้ชัดเจนมากที่สุด เหมือนกับตะกร้าที่เราจะต้องกำไรมากกว่าขาดทุนเสมอ ให้ลองแบ่งเป็นสีเหลือง สีแดง หรือสีเขียวเพื่อให้เรามองกำไรขาดทุนได้ง่ายขึ้น - จิตวิทยาการเทรดย่อมสำคัญไม่แพ้ไปกว่าวินัยในการเทรด เพราะถ้าหากเราขาดจิตวิทยาการเข้าใจตลาด หรือพฤติกรรมก็จะทำให้เรามีโอกาสขาดทุนได้สูง - อย่าลืมที่จะฝึกการเทรดด้วยกรอบของเงินที่พอเหมาะพอควร ไม่โลภมากจนเกินไป และที่สำคัญจุดเข้าสำคัญน้อยกว่าจุดออก จงตั้งจุดออกก่อนจุดเข้าเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า หนูมีเพื่อนคนนึง คือเพื่อนชอบมายืมเงิน แต่อารมณ์แบบยืมแล้วก็คืนนะ แต่คืนแบบผ่อนจ่าย แต่ยังจ่ายไม่หมดก็มายืมอีก จนแบบจำนวนเงินมันก็เริ่มมากขึ้น หนูเลยพยายามจะปฏิเสธว่าไม่มีแล้ว แต่เพื่อนก็จะแบบแค่นี้ช่วยกันไม่ได้เหรอ แล้วแบบว่าเพื่อนก็ชอบมาบอกว่าอยากตายแบบนี้ หนูก็เลยให้ยืมไปอีกเรื่อย ๆ มันก็เลยเหมือนวนเวียนอยู่แบบนี้ หนูควรทำยังไงดี ปฏิเสธไปก็กลัวเพื่อนจะทำจริงอย่างที่บอก - ถ้าหากว่าเรามองว่าทุกอย่างขึ้นอยู่กับการกระทำของเราทุกสิ่งทุกอย่าง มันอาจจะเป็นการเข้าใจผิดต่อชีวิตไป - เนื่องจากมีผู้คนมากมายที่ขาดที่พึ่งทางใจบ้าง หรือที่พึ่งทางกายบ้าง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด - หาจุดยืนของตัวเองให้เจอ เราให้ยืมได้เท่าไรก็เท่านั้น อาจจะอนุโลมได้อีกไม่มาก แต่เราจำเป็นจะต้องตั้งกรอบขึ้นมาให้ชัดเจนที่สุด - หากมีคนขู่ฆ่าตัวตายเราอาจจะต้องบอกเขาไปตรง ๆ ว่า เราไม่ได้ไม่อยากให้ยืมนะ แต่เราไม่มีให้ยืมจริง ๆ ส่วนเรื่องฆ่าตัวตายก็อย่าทำเลย มันไม่ใช่ทางออกหรอก - ชีวิตเรา เราก็ต้องดูแล ส่วนชีวิตของผู้คน เขาก็ต้องดูแลชีวิตของเขาเช่นกัน ทุกคนมีหน้าที่รับผิดชอบตัวเองก่อนอันดับแรก อย่าพยายามผลักภาระของตัวเองให้กับคนอื่น

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ลำดับของโลกนั้นจะมีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว โดยนัยสำคัญยิ่งที่มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้เลย แต่ทว่าได้เกิดขึ้นมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วในอดีต" - เหตุการณ์ในอดีตล้วนมาบ่งบอกกับเราว่า ทุกสิ่งเกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้หมดแล้วทั้งหมดทั้งสิ้น มันเป็นการวนเวียนที่ไม่มีวันสิ้นสุด - ลำดับของโลกไม่ว่าจะเป็นผู้นำโลกหรือว่า คนที่จะมาเปลี่ยนแปลงอาจจะไม่ใช่ใครคนใดคนหนึ่ง แต่มันเป็นการเปลี่ยนแปลงของเหตุปัจจัยหนึ่งเท่านั้น - เรียนรู้กับสิ่งที่เปลี่ยนแปลงในอนาคตข้างหน้าเอาไว้ เพราะมันจะเป็นการเปลี่ยนแปลงแบบไม่ย้อนกลับมาเหมือนเดิมอีกเลย ซึ่งเป็นรูปแบบที่เราไม่สามารถคาดการณ์ได้ - ระบบการเงินเป็นสิ่งที่อาจจะมีเสถียรภาพที่สุด แต่พอถึงระยะเวลาหนึ่งเราอาจจะพบว่าเป็นระบบที่ขาดความสมดุลมากที่สุดก็เป็นได้ มนุษย์สร้างสิ่งใดขึ้นมา สิ่งนั้นย่อมเปลี่ยนแปลงได้เสมอ - ประวัติศาสตร์คือสิ่งเดียวที่ทำให้เรารู้ว่าอะไรบ้างที่พอจะเป็นไปได้ หากเราไม่มีความรู้ในอดีตที่ผ่านมาเลย มันจะทำให้เราเพิกเฉยต่ออนาคตไปโดยปริยาย แล้วมันจะส่งผลร้ายมากกว่าผลดี

หนังสือ Neurodharma: New Science, Ancient Wisdom, and Seven Practices of the Highest Happiness ของ Rick Hanson - เมื่อสิ่งที่เราสนใจจะมาเป็นสิ่งที่กำหนดอนาคตของเรา ยิ่งเราเรียนรู้ที่จะเชื่อมโยงความคิดเข้าด้วยกัน เราก็จะเข้าใจว่าอนาคตเราถูกผูกขึ้นจากวันนี้ - หากเราศรัทธาในบางสิ่ง เราก็จะสัมผัสได้ถึงสิ่งนั้น ธรรมะไม่ใช่เรื่องไกลตัว มันเป็นชีวิตประจำวันของเราในทุก ๆ วัน เราต้องเรียนรู้ในชีวิตให้มากขึ้น ธรรมะก็จะเพิ่มขึ้น - ทุกอารมณ์ที่เรากำลังประสบพบเจอ ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ไม่ใช่ความบังเอิญ เราได้สะสมสิ่งใดมาเราก็พบเจอสิ่งเหล่านั้น นี่คือหลักเหตุและผล ค่อย ๆ ฝึกที่จะตามรู้อารมณ์ในแต่ละวัน - วิธีแก้ความทุกข์ก็คือฝึกที่จะเป็นผู้ให้ ผู้มอบความรัก และผู้เติมเต็ม เพราะถ้าเรายังพร่องหรือขาดอยู่ มันก็เป็นอะไรที่ยากที่จะอธิบายได้ว่าเราจะพบเจอความสุขได้จากที่ใด - รู้จักความคาดหวัง และความหวังของชีวิต ทั้งสองสิ่งนี้แตกต่างกันเมื่อไรที่เราคาดหวังแล้วไม่เป็นดังใจหวัง เราจะทุกข์ใจ แต่ถ้าเรามีความหวัง ชีวิตก็แค่ต้องก้าวเดินต่อไป

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องที่คบกับสามีมาประมาณ 2-3 ปี มีลูก 1 คน สามีนอกใจหลายครั้ง คุยกับคนอื่นหลายครั้ง แต่ยังอยู่ด้วยกัน แล้ววันที่ 5 ของเดือนนี้ เราจำได้ว่าระหว่างเก็บห้องอยู่ ก็พบถุงยางชิ้นนึง พอมาวันนี้ถุงยางก็เหมือนถูกใช้ไปแล้ว เราก็งงว่าใช้ตอนไหน เพราะช่วงนั้นเราเป็นประจำเดือน พอถามแฟน แฟนบอกใช้กับเรา (แต่แฟนเอาถุงยางซ่อนใต้ที่นอนเลย) เรานึกทีไรก็นึกไม่ออก ว่ามีอะไรตอนไหน ทำไมถึงนึกไม่ออก เพราะว่าเราเปลี่ยนผ้าปูที่นอน เลยคิดว่าตั้งแต่เปลี่ยนก็ยังไม่มีอะไรกับแฟนเลยนะ ทำยังไงดี คิดแล้วก็คิดไม่ออกจริง ๆ ค่ะ - ถ้าคิดว่าคิดไม่ออกจริง ๆ แล้วก็รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องปกติที่เราจะมีความรู้สึกแบบนี้ ก็ลองตั้งคำถามใหม่ว่า ถ้าเรารู้ว่าเขานอกใจเราจะทำยังไงต่อไป - ปัญหาที่แท้จริงอาจจะไม่ใช่การที่พบว่าถุงยางของสามีถูกใช้งานอย่างเดียว แต่ปัญหาอีกอย่างหนึ่งคือการเป็นนักสืบ ซึ่งแน่นอนว่ามันก็จะวุ่นวายหน่อยที่จะตามหาหลักฐาน - คำตอบอยู่ที่เรื่องที่เล่ามาหมดแล้ว เพราะปัญหาคือเรารู้อยู่แล้วว่าเขาเคยนอกใจมาหลายครั้ง ซึ่งบางครั้งมันมีหลายเหตุผล ไม่ว่าทั้งนอกใจและไม่นอกใจ แต่ใด ๆ ก็ตามความจริงก็คือความจริง - สังคมสมัยนี้มองปัญหาเรื่องมือที่สามเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ซึ่งมันไม่ใช่ความเป็นปกติอย่างแน่นอน ก็เพราะมันหมายถึงผลกระทบต่ออนาคต ที่ยากมากต่อการคาดฝันว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป - ทั้งนี้ ลองสอบทานตัวเองว่าเป้าหมายชีวิตของเราจริง ๆ คืออะไร พอเรายิ่งอายุมากขึ้น เรากลับพบว่าสิ่งที่เราให้ความสำคัญมันไม่มีความสำคัญอะไรเลยต่อชีวิตของเรา ใช้เวลาตอนนี้ตั้งคำถามให้ถูก

ข้อความทวิตจาก Phil Town ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณควรที่จะลงทุนแบบระยะยาว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคุณควรเพิกเฉยในการปรับเปลี่ยนบริษัทที่คุณเข้าไปลงทุน หรือว่าชีวิตของคุณเอง แล้วมีครั้งไหนบ้างไหมที่คุณได้เพิ่งปรับเปลี่ยนกลยุทธ์ในการลงทุนไป" - การลงทุนในหุ้น ก็เหมือนการลงทุนในบริษัทใดบริษัทหนึ่ง ให้มองว่ามันไม่ใช่ทั้งการเก็งกำไรระยะสั้น แต่เป็นการไว้เนื้อเชื่อใจว่าผู้บริหารสามารถสร้างผลตอบแทนระยะยาวให้เราได้ - เรียนรู้เรื่องของการปรับเปลี่ยนบริษัทที่เข้าลงทุนทุกเมื่อ ถ้าหากว่ามีอะไรที่ไม่ชอบมาพากลต่าง ๆ ไม่ใช่ว่าเราจะต้องยึดติดกับบริษัทนั้นตลอดชีวิต ทุกอย่างเปลี่ยน เราก็ต้องเปลี่ยน - กลยุทธ์ในการลงทุนเป็นสิ่งที่ควรจะต้องสอบทานอยู่เสมอ บางคนเน้นหุ้นเติบโต บางคนเน้นหุ้นคุณค่า หรือบางคนก็เน้นหุ้นปันผล ไม่ว่าเราจะลงทุนในบริษัทใด จงลงทุนในบริษัทที่ดีเสมอ - แน่นอนว่าการลงทุนแบบระยะยาว คือการลงทุนที่ใช้เวลานานเกิน 5 ปีขึ้นไป หากคุณไม่สามารถถือหุ้นได้นานขนาดนั้น คุณก็อาจจะไม่ได้รับผลตอบแทนที่เหมาะสม หรือว่าพบเจอความผันผวนได้ - ทั้งนี้ บริษัทที่ดีจะมีลักษณะที่คล้ายคลึงกัน ไม่ว่าจะเป็นการบริหารที่นึกถึงผู้ถือหุ้น ลูกค้า และสิ่งแวดล้อมอย่างแท้จริง ลองสังเกตดูว่าสิ่งที่ได้พูดกับสิ่งที่ได้กระทำ สอดคล้องกันเป็นเนื้อเดียวกันหรือไม่

หนังสือ Stress-Proof: The Scientific Solution to Protect Your Brain and Body--And Be More Resilient Every Day ของ Mithu Storoni - การทดสอบความเครียด จะใช้กับหลาย ๆ แง่มุม ไม่ว่าจะทั้งการลงทุน การใช้ชีวิต และสภาพแวดล้อมโดยรวมของเรา - ความเครียดจะส่งผลต่อชีวิตเราอย่างมาก ถ้าหากว่าเราไม่สามารถประเมินได้เลยว่าชีวิตเราจะพาเราไปในทิศทางใด - การศึกษาเกี่ยวกับความเครียด จะทำให้เรามีโอกาสจัดการกับความเครียดได้ เพราะบางทีเราก็หลงลืมบางสิ่งที่สำคัญที่สุดไป - ลองจัดการความเครียดด้วยการปล่อยวาง ซึ่งการปล่อยวางจะเป็นหนทางที่ดีที่สุด แล้วมันจะช่วยให้เรายอมรับสิ่งต่าง ๆ ได้ง่ายขึ้นด้วย - ทั้งนี้ ความเครียดก็มีทั้งดีและไม่ดี คนที่เครียดมากอาจจะเป็นโรคภัยไข้เจ็บต่อไปได้ ถ้าเราเครียดจนนอนไม่หลับนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่อันตรายได้

มีคนมาปรึกษาว่า ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ เกิดความรู้สึกดีกับเพื่อนของแฟนค่ะ ตอนนี้ก็คือรู้สึกเห็นแก่ตัว จริง ๆ คือ แค่อยากจะลืมอีกคน แต่ตอนนี้อึดอัดกับความรู้สึกนี้มาก อยากจะบอกความรู้สึกออกไปให้เขารับรู้ แต่ไม่ได้คาดหวังคำตอบนะคะ อีกใจก็กลัวบอกไปแล้วความสัมพันธ์จะแย่ลง มันจะพอเป็นไปได้ไหมคะ ถ้าบอกเขาไปว่าไม่ต้องคิดอะไรให้ทำตัวปกติ กลัวเพื่อนผิดใจกัน - ถ้าเรารู้สึกดีกับเพื่อนของแฟนเรา ก็ยังไม่จำเป็นต้องบอกความรู้สึกไปก็ได้ ก็แค่รอดูความสัมพันธ์ระหว่างเรากับเพื่อนแฟนไปเรื่อย ๆ ระหว่างนี้ห่างกันหน่อยก็ดี - บางครั้งความรู้สึกหวั่นไหวเกิดขึ้นเพราะเราเปิดโอกาสให้ตัวเองได้รู้สึก แน่นอนว่าหากว่าเรามีแฟนอยู่แล้วก็ต้องจัดการไปทีละเรื่อง ไม่ใช่ว่าปล่อยใจให้ถลำลึกไปกว่านี้ - หากเราเป็นห่วงที่สุด ก็คงต้องเป็นห่วงความรู้สึกของแฟนเราก่อนเป็นอันดับแรก เพราะหากว่าเราไปมัวแต่เป็นห่วงความรู้สึกเพื่อนจะผิดใจกัน เรื่องนี้มันอาจจะไม่สำคัญเท่ากับคนใกล้ตัวเรา - ส่วนเรื่องการใช้ความรู้สึกดีเพื่อให้ลืมใครอีกคน มันจะเป็นวงจรที่ไม่มีวันสิ้นสุด มันจะวนเวียนไปเรื่อย ๆ เพราะการลืมไม่สามารถทำได้จริง ต้องน้อมใจยอมรับความเป็นจริง จะเป็นทางแก้มากกว่า - ยังไงแล้วก็อย่าลืมที่จะรักษาระยะห่าง เนื่องจากยุคนี้สามารถเกิดความรักได้ง่ายขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการติดต่อทางแช็ต การนัดบอด หรือแม้กระทั่งแอปหาคู่ก็เกิดขึ้นมาเยอะ ความรักที่ดีเริ่มต้นจากตัวเราเอง

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คำถามง่าย ๆ ที่มันช่วยเปลี่ยนพฤติกรรมของเราได้ คือ จำนวนที่เราให้ความสนใจนั้นเหมาะสมกับความสำคัญในชีวิตของเรารึเปล่า" - จงสอบทานสิ่งที่เราให้ความสนใจในแต่ละวันให้มากเข้าไว้ เพราะมันคือสิ่งที่จำเป็นต่ออนาคตอย่างยิ่ง - เริ่มต้นที่จะจัดอันดับความสำคัญของชีวิตว่าอะไรเป็นความสำคัญสำหรับเรา และอะไรไม่สำคัญสำหรับเราเลย - บางสิ่งในชีวิตที่เรามองว่าสำคัญ คนอื่นอาจจะมีมุมมองที่แตกต่างกัน ซึ่งนั่นเป็นปกติของความหลากหลาย มันคือศิลปะของการให้ความสำคัญ - ถ้าเกิดว่าเราใช้ชีวิตไปสักระยะหนึ่ง แล้วเรากลับพบว่าสิ่งที่สำคัญที่สุด คือสิ่งที่เรามีอยู่แล้ว แต่ผลปรากฏว่าเราเพิกเฉยมันมาตลอด สิ่งที่ตามมาจะกลายเป็นปัญหาทันที - ผู้คนส่วนมากใช้เวลาไปกับการตามหาสิ่งที่ขาดหายไป แล้วหลงลืมสิ่งที่มีอยู่ในตัวของเราเอง หากเราสนใจในสิ่งที่ไม่สำคัญกับชีวิตเราจริง ๆ มันจะทำให้เราทุกข์ใจอย่างหาที่สุดมิได้

หนังสือ We Need to Talk: How to Have Conversations That Matter ของ Celeste Headlee - มันมีอะไรในชีวิตที่สำคัญกว่าการที่เราคุยกันจริงจัง หรือว่าสนทนากันอย่างแท้จริงบ้าง วันนี้คือวันที่ดีที่เราควรเริ่มต้นสิ่งนี้ - บทสนทนาที่ดี จำเป็นจะต้องสร้างขึ้นมาจากบุคคลที่เข้าใจว่าแก่นของการคุยกันคืออะไร ไม่ใช่สักแต่ว่าพูด แต่ต้องเน้นที่การจับใจความสำคัญ - มีผู้คนมากมายในสังคมที่กำลังเข้าใจผิดเกี่ยวกับการ พูด คุย และสนทนา ทั้งสามสิ่งมีกุญแจหลักที่แตกต่างกัน ถ้าเราไม่เข้าใจเราก็ต้องปรับความเข้าใจมากยิ่งขึ้น - การฝึกที่จะสนทนาอย่างดีที่สุด คือการตั้งใจฟังสิ่งที่คู่สนทนากำลังสื่อสารอะไรกับเรา รวมถึงความคาดหวังของเราและอีกฝ่าย ต้องการอะไรกับการสนทนาในครั้งนี้ - ถ้าเกิดว่าเราไม่มีความรู้สึกที่จะเอาใจเขามาใส่ใจเราระหว่างการสนทนากันเลย มันจะขาดรสชาติที่กลมกล่อมไป ลองพูดเรื่องที่อีกฝ่ายได้ประโยชน์ แล้วเขาจะสนใจเรามากขึ้น

มีคนมาปรึกษาว่า อยากปรึกษาทั้งคุณแม่และในความเป็นลูก คือเรามีลูก 1 คน อายุ 3 ขวบ แล้วเรามาทำงานต่างจังหวัดกับแฟน เงินเดือนเรากับแฟนเดือนหนึ่งตกอยู่ประมาณ สองหมื่นต้น ๆ แล้วที่บ้าน (แม่กับยายเรา) เป็นคนเลี้ยงลูกเรา ทุก ๆ เดือน เราจะโอนเงินให้ที่บ้าน ในส่วนของลูก 4,000 บาท โอนให้แม่กับยาย 7,000-8,000 บาท จ่ายงวดค่ารถให้พ่อกับแม่ 3,000 บาท และค่าไฟที่บ้านค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ซึ่งมันไม่ถูกใจยายกับแม่ ยายกับแม่อยากได้คนละ 6,000 เป็น 12,000 บาท พอเราให้ไม่ได้ตามที่บอก เขาก็ไม่ติดต่อ ไม่คุยด้วย ชอบพูดให้เราว่าไม่อยากเลี้ยงพ่อแม่ ซึ่งเราก็มีภาระค่าใช้จ่ายในส่วนของเรา ตอนนี้เรากับแฟนอยากมีเงินเก็บ อยากได้รถ ทางบ้านเราไม่เห็นด้วย เขาก็บอกใช้งวดรถที่บ้านให้หมดก่อนค่อยเอา เราจ่ายค่างวด เราไม่เคยได้ขับรถคันนั้นเลย ค่าใช้จ่ายของเราแต่ละเดือนก็แทบไม่พอใช้ คือเราไม่รู้จะพูดกับที่บ้านยังไงในส่วนค่าเลี้ยงลูก ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ ตอนนี้คือแย่มาก ๆ เลย - การจะพึ่งพาใครสักคนหนึ่ง เป็นเรื่องลำบากใจเอามาก ๆ โดยเฉพาะปัญหาทางการเงินที่ไม่สามารถแก้ไขได้โดยง่าย - หากทางบ้านต้องการเงินเพิ่มจริง ๆ เราก็ต้องอธิบายให้เขาฟังถึงสถานการณ์ของตัวเราเองให้มากที่สุด เข้าไปนั่งคุยเลยก็ได้ถ้าร้องไห้ได้ก็จัดเต็มไปเลย - เข้าใจว่าพ่อแม่ ปู่ย่า และตายายของเราก็เลี้ยงดูเรามา แต่สถานการณ์เราก็ไม่ได้ดีเหมือนที่ทุกคนคิดเอาไว้ เราจำเป็นจะต้องอธิบายเรื่อย ๆ อย่าหยุดอธิบายเด็ดขาด - ทุกคนมีความต้องการ และมีความคาดหวังว่าให้ลูกมาเลี้ยงดู โดยเฉพาะครอบครัวที่ไม่ค่อยได้ทำงานหรือหาเงินด้วยตัวเอง ก็มักจะพึ่งพาลูกหลานต่อไป ปัญหานี้จะไม่หมดสิ้นถ้าเราไม่ยอมพึ่งพาตนเอง - ปัญหาที่แท้จริงอาจจะไม่ได้อยู่ที่เงิน แต่มันอยู่ที่การบริหารจัดการเงินเสียมากกว่า คือถ้าเราช่วยคนอื่นเต็มที่แล้ว เราก็ต้องหยุดที่จะช่วยเหลือคนอื่น ตัวเองไม่รอดทุกคนจะตายกันหมด ท่องเอาไว้แบบนี้

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ฉันมักจะเคารพคนที่สามารถเปิดและปิดได้ จงเป็นคนที่ควรค่าแก่การงาน แต่ยืนหยัดต่อสู้ได้เมื่อจำเป็น ไม่ต้องจริงจังกับชีวิตในทุกวัน แต่สามารถเริ่มต้นต่อสู้ได้ถ้าเกมได้เริ่มขึ้น และอื่น ๆ อีกมากมาย แล้วการจะเป็นแค่สิ่งใดสิ่งหนึ่งในทุกเวลานั้น เป็นสิ่งที่ไม่เหมาะควรอย่างยิ่ง" - จงเป็นธาตุทั้งสี่ คือเป็นทั้งดิน น้ำ ไฟ และลม แปรเปลี่ยนไปตามสภาวะแวดล้อม มิใช่เปลี่ยนไปตามอารมณ์ที่อยากจะเป็น - ชีวิตคือการเล่นแร่แปรธาตุ ก็เพียงเพราะชีวิตเป็นการจัดสมดุลของอารมณ์ในแต่ละวัน หากเราไม่สามารถปรับตัวตามธรรมชาติได้ เราจะทุกข์หนักมาก - ปุ่มเปิดปิดของชีวิตจะอยู่ตรงที่เราฝึกการเปิดปิดไว้มากน้อยเพียงใด เพราะถ้าหากว่าเราไม่เคยปรับตัวเลย เมื่อถึงเวลาเราจำเป็นต้องปรับตัว มันจะยากสำหรับเรามาก - ชีวิตคือการใช้คำ 3 คำ ก็คือ อยาก ควร หรือต้อง อย่าใช้ชีวิตตามความอยากจนลืมสิ่งที่ควรทำ และอย่าปล่อยเวลาที่ควรทำจนถึงขั้น มันจำเป็นต้องทำอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ - จงเตรียมพร้อมรับมือกับอุปสรรคที่เกิดขึ้น หากเราไม่พร้อมในวันที่ถึงเวลาแล้ว เราก็จะมีโอกาสพ่ายแพ้ในเกมสูงมาก แต่ก็อย่าลืมที่จะพัฒนาตนเองอยู่เสมอ วันหนึ่งต้องใช้พลังนี้แน่นอน

หนังสือ The Joys of Compounding: The Passionate Pursuit of Lifelong Learning ของ Gautam Baid - คำว่าดอกเบี้ยทบต้น มันไม่ได้ใช้กับการลงทุนอย่างเดียวเท่านั้น แต่รวมไปถึงความรู้ ความสามารถ และทักษะต่าง ๆ ในชีวิตประจำวันด้วย - บุคคลตัวอย่างที่เราจะต้องดึงทักษะเหล่านั้นมาใช้ คือคนที่เขาประสบความสำเร็จกับการอดทนถือหุ้นมาอย่างยาวนาน แล้วก็สอบทานดูว่าผลตอบแทนเป็นอย่างไร - ชีวิตจริงคือการเรียนรู้ระหว่างความรู้ที่จะส่งผลต่อความสามารถได้ ถ้าเราสะสมความรู้ที่มากพอเมื่อผ่านไปสักระยะหนึ่ง แล้วมันเป็นไปไม่ได้ถ้าเราไม่สะสมความรู้แล้วจะมีความรู้ - การลงทุนที่ดีคือการลงทุนในสิ่งที่เรามีความรู้ต่อบริษัทนั้น ๆ หากเราไม่รู้ชัดว่าบริษัทที่เราลงทุนเขาได้กำไร หรือรายได้มาจากสิ่งใดกันแน่ เราอาจจะต้องกลับมาทบทวนว่าเราเลือกเพราะอะไร - ทั้งนี้ การอ่านจำเป็นอย่างยิ่งของนักลงทุนระยะยาว หากคุณต้องการเป็นนักลงทุนที่ได้ผลตอบแทนเฉลี่ยสูงที่สุด ก็คงหลีกเลี่ยงการถือหุ้นไปตลอดชีวิตไม่ได้ ซึ่งการจะถือหุ้น ยากกว่าการซื้อและขายเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า ขอเล่าตอนนี้เลยละกันนะคะ กำลังเครียดเลย คือเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบคุยกับใครนาน ๆ หรือบ่อย ๆ และประเด็นคือเราไปทำให้คน ๆ นึง เขาเชื่อใจเรามาก ๆ แล้วเราก็พยายามที่จะตีตัวออกห่างมาจากเขา แต่หลังจากนั้น เขาก็ไม่โกรธเราเลย เราซึ้งใจมากเลยค่ะ แล้วเขาก็ยังพยายามเข้าหาเราเรื่อย ๆ อะค่ะ ตอนแรกมันก็ดีนะคะ แต่หลังจากนั้นเราก็เริ่มรู้สึกไม่เป็นส่วนตัวเท่าไร เราก็เลยพยายามหาข้ออ้างออกมาอยู่คนเดียวบ้าง แต่ว่าบ้านเขาดันอยู่ใกล้กับเราอะค่ะ เขาเลยเห็นหมดเลยว่าเราไม่ได้มีงานอะไร หลังจากนั้นเราก็เลยเริ่มรู้สึกอึดอัดมากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะเราอยากอยู่ตัวคนเดียวบ้างอะค่ะ เราก็เลยไปบอกกับเขาว่า เราอยากเป็นแค่คนคุยกับเขา แล้วหลังจากนั้นเขาก็เครียดหนักมาเลยค่ะ เพราะเขาเป็นไมเกรนอยู่แล้วด้วย พอไม่นานหลังจากนั้นเขาก็เริ่มแสดงออกชัดเจนว่าเขาเกลียดเรา แต่เขาก็ยังคุยกับเราเหมือนเดิมนะคะ แค่เพิ่มประโยคแซะ กับคลิปหลอกด่าทางอ้อมมา เราควรทำยังไงดีคะ ถึงจะยุติความสัมพันธ์แบบนี้ลงโดยที่เขาเองก็ไม่ต้องเครียดมาก ๆ และไม่เกลียดเรา - ถ้าเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก ๆ เราจำเป็นจะต้องรักษาระยะห่างกับความสัมพันธ์นั้น ๆ เสมอ ด้วยการที่บางครั้งต้องรู้จักปฏิเสธไปเลย อย่าเกรงใจบ่อย ๆ เพราะคนอื่นเขาไม่ได้คิดแบบที่เราคิด - บางครั้งเราก็ปล่อยให้ความเกรงใจซ้ำไปซ้ำมา จนกลายเป็นว่าชีวิตเราไม่ได้เป็นไปตามสิ่งที่เราอยากจะเป็น เมื่อถึงเวลาที่เราอยากจะไปหรืออยากจะถอย ให้แจ้งเตือนความสัมพันธ์ได้เลย ไม่ต้องกังวล - ส่วนถ้าคนที่เขาติดเราไปแล้ว อยู่ในสภาวะที่ต้องพึ่งพิง หรือพึ่งพาอาศัยเรา แล้วเราอยากมีโลกส่วนตัวก็ต้องอาจจะแบ่งเวลาให้เขาหน่อย ซึ่งก็ต้องคุยกันเพื่อหาตรงกลางว่าจะจัดการกับเวลายังไงได้บ้าง - ความต้องการของแต่ละปัจเจกชนย่อมแตกต่างกันไป จึงเรียกว่าความหลากหลายของชีวิต ซึ่งเราจะไม่สามารถไปบังคับให้ใครเขาต้องรู้สึก หรือต้องตัดสินใจยังไง เอาเป็นว่าเราไม่ได้มีเจตนาจะไปหลอกเขาก็ดีแล้ว - สังคมในยุคนี้จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีจุดยืนที่ชัดเจน เราต้องปักธงไปเลยว่า โอเคฉันเป็นคนแบบนี้นะ ฉันจะปรับตัวให้มากที่สุด แต่ถ้าปรับแล้วมันไม่ได้ฉันจะต้องเดินออกจากความสัมพันธ์นี้ โดยที่ต้องเดินไปจริง ๆ โดยไม่หันกลับมา

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ยิ่งเรารู้สึกอบอุ่นกับตัวเองมากเท่าไร เราก็จะรู้สึกไม่อยากจะเอาชนะในการถกเถียงกับผู้อื่นมากเท่านั้น" - ถ้าเรามองกันให้ละเอียดถี่ถ้วน เราจะพบว่าการที่เรารู้สึกดีกับตัวเองมันทำให้เราไม่อยากที่จะรู้สึกดีไปมากกว่านี้แล้ว - หลายครั้งที่เราไม่รู้จักตัวเองว่า มันเป็นเพราะอะไรที่เราถึงชอบเอาชนะในทุก ๆ ความสัมพันธ์ โดยเฉพาะคนที่ถูกเลี้ยงดูมาในครอบครัวที่พ่อแม่ไม่ค่อยรับฟัง - หากการไม่รับฟังของคนในครอบครัว จะส่งผลร้ายแรงอย่างยิ่งต่อไปยังอนาคตและทุกความสัมพันธ์ จุดเริ่มต้นทุกสิ่งอยู่ที่ตัวเราเอง และมันก็สอดคล้องกับพฤติกรรมด้วยเสมอ - สังเกตดูว่ายิ่งเราชอบเถียงเพื่อเอาชนะมากเท่าไร ลึก ๆ แล้วเราก็ไม่ต่างจากคนที่บกพร่องทางการยอมรับจากผู้คนแวดล้อม เพราะเรามักจะเอาตัวเองไปอยู่ในทุก ๆ บริบทที่มีการขัดแย้ง - จงเป็นคนที่รักตัวเองเป็น และรู้ว่าอะไรควรทำ และไม่ควรทำ สิ่งใดเถียงไปแล้วไม่มีใครดีขึ้นจากการสนทนาครั้งนั้น ก็ถือว่าต้องปล่อยไป เน้นที่เจตนาเป็นหลักว่าผลลัพธ์จะดีขึ้นหรือแย่ลงอย่างไร

หนังสือ You Belong: A Call for Connection ของ Sebene Selassie - โลกใบนี้เป็นของคุณ นั่นจึงหมายความว่าคุณก็ย่อมเป็นของโลกเฉกเช่นเดียวกัน - ความสุขในชีวิตจะขึ้นอยู่กับสองสิ่ง สิ่งแรกคือการยอมรับ และสิ่งที่สองคือการเป็นของกันและกัน - ความสัมพันธ์ที่ดีเท่านั้น ที่นำมาซึ่งความสุขอย่างแท้จริง หากปราศจากความสัมพันธ์ที่ดีแล้วไซร้ ชีวิตก็หาความสุขได้ยาก - พุทธศาสนากับชีวิตเป็นสิ่งเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นการฝึกสติในชีวิตประจำวัน หรือว่าการทำสมาธิเพื่อเพิ่มกำลังจิตให้แข็งแกร่ง ควรค่าแก่การงานก็ย่อมทำได้ - ปัจจัยหลักที่ทำให้เรารู้สึกว่าเรามีกันและกัน คือการนึกถึงคนอื่นอยู่เสมอ ยิ่งเรานึกถึง และคิดถึงคนอื่นตลอดเวลา เมื่อนั้นเราจะพบว่าเราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวบนโลกใบนี้

มีคนมาปรึกษาว่า คือเรารักแฟนเก่าค่ะ เราอยากให้เขากลับมา ตอนนี้เหมือนเขาอยากกลับมา แต่เหมือนเขาไม่กล้าอะค่ะ เราต้องทำยังไงคะ - ถ้าเรารู้ชัดว่าเขาอยากกลับมาจริง ๆ ก็ลองถามเขาไปตรง ๆ เพราะใจเราก็อยากกลับไปคบกันเหมือนเดิมอยู่แล้ว - แฟนเก่าก็เหมือนหนังสือเล่มเก่า ต้องลองดูว่าเขาเขียนปรับปรุงเป็นรูปแบบใหม่หรือยัง ถ้าเกิดว่ายังไม่ปรับปรุงยังไงก็จบแบบเดิม - เรียนรู้ที่จะไปข้างหน้าดีกว่าย้อนกลับไป เพราะกฎของชีวิตคือไม่มีอะไรที่เราควรจะนึกหวนรำลึกถึงอดีตมากนัก เรายังต้องเจอคนอีกเยอะ - แต่ในความเป็นจริงแล้ว ถ้าเขาอยากกลับมา เขาก็จะแสดงทีท่าว่าอยากจะกลับมาคบกับเราอยู่ดี ซึ่งเราอาจจะไม่ต้องทำอะไรมากแค่ทำสิ่งที่เราอยากทำ - ความสัมพันธ์ที่ดี จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเกิดกระบวนการตระหนักรู้ หากเรามีแฟนหลายคนก็จริง แต่เราไม่สามารถเรียนรู้อะไรได้เลย สิ่งเหล่านี้ก็ถือเป็นโมฆะกันไป

ข้อความทวิตจาก Dalai Lama ได้เขียนข้อความไว้ว่า "พวกเราหลายคน มักจะมีแม่เป็นคุณครูคนแรก ในกรณีนี้แม่ได้ปลดแอกพลังของความเมตตา ตั้งแต่เขาได้พร่ำสอนทักษะในการฟูมฟักความเมตตาและคุณค่าของมนุษย์ เรายังต้องการผู้หญิงที่นำไปซึ่งสังคมที่เปี่ยมไปด้วยความโอบอ้อมอารี" - คุณสมบัติของความเป็นแม่ คือคุณสมบัติของความเมตตา หากไม่มีคุณสมบัติของความเมตตา ก็ย่อมเป็นแม่คนจริง ๆ ไม่ได้ - เราทุกคนบนโลกใบนี้ย่อมถูกการเมตตามาด้วยกันทั้งนั้น เพราะถ้าไม่มีใครเลี้ยงดูเราเลย ก็ยากมากที่จะผ่านมาได้บนสังเวียนของสัจธรรม - ชีวิตของเราทุกคนต้องมีคุณสมบัติของการเอาใจเขามาใส่ใจเรา ความเป็นพ่อคือความมีเหตุผล แต่แน่นอนว่าบางอย่างเหตุผลก็ใช้ไม่ได้กับทุกสิ่ง - เรียนรู้จากคุณครูให้ได้มากที่สุด ทุกสิ่งสอนเราได้ ถ้าเรานำสิ่งนั้นมาพิจารณาอยู่เนือง ๆ การเพิกเฉยต่อสิ่งต่าง ๆ จะทำให้เราไม่ได้อะไรกลับมาใช้ในยามยากเลย - สังคมต้องการความโอบอ้อมอารี การนึกถึงผู้อื่นเป็นคุณสมบัติที่ควรมีอยู่ในตนเอง ไม่ใช่เป็นสิ่งที่มีก็ได้หรือไม่มีก็ได้ คิดง่ายที่สุดว่า เราทุกข์เรื่องนี้ เขาก็คงทุกข์เรื่องคล้าย ๆ กันกับเรา

หนังสือ Trade Like a Stock Market Wizard: How to Achieve Super Performance in Stocks in Any Market ของ Mark Minervini - หนังสือที่เป็นตำนานของนักเทรดที่สามารถสร้างผลตอบแทนทบต้นเฉลี่ยสูงถึง 33,500% ซึ่งเป็นจำนวนที่ไม่น้อยเลยทีเดียว - เมื่อจุดเข้าสำคัญไม่แพ้กับจุดออก เราจะเข้าซื้อหุ้นอย่างไรให้ได้กำไรมากกว่าขาดทุน ซึ่งจะต้องเป็นจุดที่ผ่านการสะสมหุ้นไปแล้วเท่านั้น - กฎสำคัญของการเทรดทุกครั้ง คือการรู้ว่าเราควรจะเลือกหุ้นที่มีเรื่องราวมากกว่าหุ้นที่ไม่มีเรื่องราวใด ๆ เลย เพราะเราจะทำกำไรจากคนที่เข้ามาซื้อไม่ใช่คนขาย - หากเราจะมั่นใจได้ว่าหุ้นจะไปไกลแค่ไหน เราอาจจะต้องดูจำนวนคนเข้าซื้อหุ้นในจังหวะนั้น ๆ ซึ่งดูเป็น TF Week จะดีกว่า TF Day เสมอ เพื่อจะได้เห็นมุมกว้าง - ถ้าต้องการจะเทรดหุ้น IPO ก็จะต้องใช้ TF ที่สั้นลงจาก Day ลงมา แต่ความเสี่ยงก็จะเพิ่มมากขึ้น ซึ่งการตัดขาดทุนจำเป็นจะต้องตั้งเอาไว้ไม่เกิน 2-3 ช่องเสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า แฟนเราเขาติดทหารเกณฑ์ เมื่อวันที่ 1 ที่ผ่านมา แต่พอไปถึงก็โดนยึดมือถือ ทำให้ติดต่อกลับมาไม่ได้ แล้วด้วยความเคยชินที่คุยกันทุกวัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน เราเข้าใจนะว่าเขาไม่ว่างจริง ๆ เราจะผ่านมันไปได้ยังไงเหรอคะ พยายามจะไม่โฟกัสไปที่เขามาก พยายามแล้วแต่สุดท้ายก็แอบมาร้องไห้คนเดียวตลอดเลย บอกคนอื่นว่าไหว แต่จริง ๆ ไม่ไหว และบางทีเราก็ท้อ แต่เราก็ไม่อยากทิ้งเขาไปมีคนอื่น เราตั้งใจจะรอนะ แต่ว่าจะทำยังไงต่อดี แล้วก็ไม่อยากปรึกษาคนรอบตัว เพราะเกรงใจ เลยไม่ค่อยพูด ช่วยแนะนำได้ไหม กลัวถูกลืมว่าเรารอเขาอยู่ที่นี่ ห่างไกลกันมากเขาอยู่สามจังหวัดชายแดน - ปัญหาคือเราเหงาแค่นั้นเอง ประเด็นดูเหมือนจะยากมาก แต่ถ้าเราไม่เคยห่างกับแฟนเลย อันนี้คือด่านทดสอบที่สำคัญยิ่ง - ชีวิตที่เราขาดการพึ่งพาตัวเอง มันก็เหมือนกับเราต้องการให้คนอื่นอยู่ในชีวิตเราตลอดเวลา อาการอยู่คนเดียวไม่ได้ ทรมานยิ่งกว่าความเหงามากมายนัก - ทางออกเดียวของปัญหานี้คือ อยู่กับตัวเองให้เป็น ยังไงแล้วก็ต้องฝึกฝนที่จะต้องอยู่คนเดียว ไม่ว่าจะมีเหตุผลอะไรก็ตามแต่ เราก็ต้องฝึกที่จะอยู่คนเดียวให้ได้เสมอ - แฟนเราเขาไม่ได้ไปไหน เขาไปเป็นทหาร ซึ่งการเป็นทหารก็เป็นสิ่งที่ทำเพื่อประเทศชาติ ถึงแม้ว่าประเทศชาติอาจจะไม่ได้ทำอะไรให้เรา แต่อย่างน้อยมันคือหน้าที่ของประชาชน - เมื่อเราเกิดมา เราก็ต้องทำกิจการงาน ซึ่งกิจนี้ก็แปรผันไปตามอุปนิสัยบ้าง หรือแปรผันไปตามประเทศนั้น ๆ บ้าง ไม่มีอะไรดีที่สุด และไม่มีอะไรแย่ที่สุด ทุกสิ่งมันอยู่ที่เราเลือกมอง

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "จงรักษาส่วนเผื่อความปลอดภัยเอาไว้เสมอ แม้กระทั่งทุกสิ่งกำลังไปได้ดีก็ตาม คนร่ำรวยก็ยังสามารถล้มละลายได้ ถ้าเขาไล่ล่าความรวยมากไป คนที่ออกกำลังมากจนเกินไป ก็มักจะได้รับบาดเจ็บถ้าสนใจแค่สถิติ คนที่มีประสิทธิภาพจะกลายเป็นคนที่ไม่มีประสิทธิภาพ ถ้าเขาทำงานมากเกินจนเกินไป อย่าปล่อยให้ความทะเยอทะยานทำลายจุดยืนที่คุณยืนอยู่ตอนนี้" - ชีวิตไม่ได้ออกแบบให้ทำอะไรมากล้นจนเกินพอดี หากใครที่กำลังคิดว่าทำมากจะได้มาก อาจจะพอเป็นไปได้ แต่วันหนึ่งการทำต่อเนื่องจะทำให้คุณไปได้ไกลกว่า - นักวิ่งมาราธอนทุกคนไม่เร่งความเร็วช่วงต้นทาง เพราะรู้ดีกว่าการวิ่งระยะยาวสำคัญที่ความสม่ำเสมอของการก้าวขา มิใช่เป็นความรวดเร็วอย่างเดียวที่จะถึงเส้นชัย - เราจึงจำเป็นจะต้องรู้ว่า สนามแข่งขันของเราอยู่ที่ระยะทางหรืออยู่ที่ระยะเวลา ถ้าเกิดว่าระยะทางยาวให้เน้นความต่อเนื่อง ไม่หนักไปหรือเบาไป แต่ถ้าเน้นที่ระยะเวลาก็อัดพลังให้เต็มที่ - ส่วนเผื่อความปลอดภัยของชีวิต จะต้องประกอบด้วยสติปัญญาด้วยเสมอ ทุกสิ่งควรจะมีความเผื่อเหลือเผื่อขาด เพราะบางครั้งการตัดสินใจพลาดครั้งเดียวก็อาจจะทำให้ชีวิตล้มระเนระนาดไปได้ - ความมุ่งมั่นพยายามมักอยู่ในกรอบเวลาที่เหมาะควร แตกต่างกับความทะเยอทะยานที่ไม่มีวันสิ้นสุด เพราะทุกสิ่งต้องประกอบไปด้วยความสมดุลเสมอ หากขาดความสมดุล ชีวิตจะหักเหไปตามส่วนขาดหรือส่วนเกิน

หนังสือ รวยหุ้นได้จริง โดยเซียนหุ้นอัจฉริยะ ของ สถาพร งามเรืองพงศ์ - ถ้าต้องการประสบความสำเร็จจากการลงทุนหุ้น จงหมั่นศึกษาหาความรู้อย่างต่อเนื่อง ทุกคนจะมีรูปแบบของชีวิตที่แตกต่างกัน เราต้องถามตัวเองก่อนเสมอ - เล่มนี้จะต่างจากเล่มก่อน ตรงที่เพิ่มความเข้มข้นมากขึ้น โดยเฉพาะคนที่ต้องการมุ่งมั่นจริง ๆ กับการลงทุนหุ้น เพราะเคล็ดลับจะอยู่ในนี้เกือบทั้งหมด - การดูแนวโน้มบริษัท จะต้องดูคู่กับข่าวของบริษัทนั้น ๆ ซึ่งเราอาจจะต้องไปนั่งฟังสัมมนาของบริษัทที่เราจะเข้าลงทุนด้วย เผื่อว่าเราจะได้แง่คิดในการลงทุนเพิ่มขึ้น - แกะงบการเงินให้ออกมากที่สุด เราจะต้องเชื่อสิ่งที่งบการเงินบอก ไม่เน้นข่าวลือ สิ่งชวนเชื่อต่าง ๆ เพราะมันไม่สามารถทำให้บริษัทนั้นดีขึ้นหรือแย่ลงได้เท่ากับงบการเงิน - หากใครที่ต้องการหา Passive Income จากหุ้น เราก็จำเป็นจะต้องดูหุ้นที่พื้นฐานดี แถมมีปันผลมาพอเลี้ยงชีพเราด้วย เน้นไปที่ปันผลเฉลี่ย 5-7% แต่ถ้าช่วงวิกฤตอาจจะได้มากกว่านั้น

มีคนมาปรึกษาว่า แอดคะ ถ้าเรามีอาการที่ว่า แบบรักนะ แต่พอนึกถึงเรื่องก่อน ๆ ที่เขาทำเราเจ็บก็รู้สึกเกลียดขึ้นมา เราควรจะคุยกับเขาต่อ หรือพอแค่นั้นดีคะ - อดีตเป็นเพียงแค่ภาพจำ แต่แน่นอนว่าถ้าเราไม่พร้อมที่จะกลับไปคุยกับเขาต่อ หรือสานสัมพันธ์ต่อ เราก็ควรจะพอแค่นี้ดีกว่า - มันอยู่ที่ว่าเราจดจำเรื่องราวได้มากน้อยแค่ไหน และมันอยู่ที่ว่าเราตระหนักรู้ต่อปัญหานั้น ๆ เพียงใด เพราะถ้าเกิดว่าเราไม่สามารถตระหนักรู้ได้มันก็จะแย่ลงในอนาคต - ทั้งรัก ทั้งเกลียด มันมีอยู่จริง เพราะความรู้สึกของแต่ละคนที่เขากำลังสร้าง มันไม่ได้ถูกสร้างผ่านอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งตลอด มันแปรปรวน และกลับกลอกไปเหมือนจิตใจของคน - ถ้าเราลองสร้างกรอบเวลาขึ้นมา เพื่อกำหนดความรู้สึกให้ชัดเจน เราจะพบว่าทุกครั้งเรามักจะปล่อยให้ความเจ็บปวดถลำลึกเกินกว่าที่เราจะต้านทานไหว จงออกมาจากความสัมพันธ์ที่คิดว่าไม่ดีโดยเร็ว - บางคนก็ลืมง่าย แต่บางคนก็ลืมยาก คำว่าลืมมันอาจจะไม่สามารถใช้ได้จริงในทางความรู้สึก เพราะมนุษย์ไม่ได้ออกแบบให้จำเป็นความทรงจำเป็นหลัก แต่จะจดจำผ่านความรู้สึกที่มีต่อบุคคลนั้น ๆ เป็นหลัก

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เรียนรู้จากผู้คนให้มาก คุณไม่มีเวลาพอที่จะสร้างความล้มเหลวให้กับตัวเองหรอก เรียนรู้ประสบการณ์จากเขาเหล่านั้น เพราะคุณไม่สามารถมีพรสวรรค์ได้เลย หากคุณไม่ฝึกฝนมัน" - เวลาในชีวิตกำลังเดินไปอย่างต่อเนื่อง หากเราลองคำนวณเวลาที่เรามีในแต่ละวัน เราจะพบว่า เราใช้เวลานอนไป 7-9 ชม. ใช้เวลากินข้าวประมาณ 1 ชม. เราจะมีเวลาเหลือแค่ 14-16 ชม. - แล้วลองคิดดูว่าเราปล่อยเวลาทิ้งไปกี่วัน กี่เดือน และกี่ปี หากเราทำสิ่งที่เราทำอยู่ตอนนี้ มันจะส่งผลให้เราอีก 10 ปีข้างหน้า ให้เราลองสอบทานเลยว่า ก่อนหน้านี้ 10 ปี เราตั้งคำถามอะไรไว้บ้าง - หากเราเรียนรู้จากประสบการณ์ของคนอื่น เราจะย่นย่อเวลาไปได้มหาศาล เพราะเราไม่จำเป็นจะต้องลองผิด ลองถูกไปเรื่อย ๆ เพราะทุกเหตุการณ์ล้วนเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่มีวันจบสิ้น - พรสวรรค์เป็นสิ่งที่ต้องฝึกฝน หากเราค้นพบว่าเรามีพรสรรค์อะไร ก็เนื่องมาจาก ความตั้งใจจริง กับความไม่ลดละเลิก สิ่งนี้ทำให้พรสวรรค์ในแต่ละเรื่องเกิดขึ้นได้ แล้วมันก็ไม่มีอะไรจะมาขวางทางเราได้เลย - จงเรียนรู้ที่จะฝึกฝนตนเองตั้งแต่วันนี้ ฤกษ์งามยามดีที่สุดไม่ใช่วันที่ของโชคลาภใด ๆ แต่เป็นวันที่เราเริ่มต้นที่จะทำความดี มันเป็นวันของการเปิดใจรับรู้สิ่งที่เราไม่เคยได้เรียนรู้มาก่อน นั่นแหละจึงเป็นการกำหนดอนาคตของเราเอง

หนังสือ Millionaire Teacher: The Nine Rules of Wealth You Should Have Learned in School ของ Andrew Hallam - ไม่มีทางลัดสำหรับการเงิน แต่เรามีทางตรงที่เราจะไม่ต้องอ้อมไปไหนไกล นั่นคือการลงทุน - หากการลงทุนเป็นสิ่งสุดท้ายที่คนหลายคนนึกถึง แต่หนังสือเล่มนี้ได้เน้นย้ำอย่างยิ่งว่ามันคือสิ่งแรกที่ควรคิด - ไม่ว่าจะเป็นการลงทุนใด ๆ ก็ตาม ตั้งแต่กองทุน ตราสารหนี้ และหุ้น ทุกสิ่งล้วนแต่บอกเป็นสิ่งเดียวกันว่า หุ้นคือสิ่งที่ให้ผลตอบแทนชนะในระยะยาว - เมื่อคุณกำหนด และวางแผนสิ่งใดก็ตาม อย่าพยายามออกนอกแผนการไปมาก เพราะไม่เช่นนั้นเราก็จะไม่สามารถเรียนรู้ได้ว่าวินัยทางการเงินเป็นอย่างไร - อย่าลืมสิ่งที่สำคัญที่สุดที่ทำให้ผลตอบแทนการลงทุนเราจะน้อยลงอย่างมาก ถ้าหากว่าค่าธรรมเนียมของเราสูงกว่า 0.5% ซึ่งถ้าหากว่ามีก็ไม่ควรเกิน 1% อย่างเด็ดขาด

มีคนมาปรึกษาว่า หนูมีเรื่องจะปรึกษา คือว่าครอบครัวมีปัญหากัน มันเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก พ่อแม่ก็เอามาเป็นปัญหาใหญ่ในครอบครัว แม่ก็ชอบบอกว่าลูก ก็คือพี่สาวของหนูชอบเข้าข้างพ่อ พ่อก็ชอบว่าแม่ ต่างคนต่างแบบว่ากัน แล้วทำให้เป็นเรื่องใหญ่ หนูก็เป็นคนแบกความรู้สึกทั้งหมด หนูกลัวเขาจะคิดมากทั้งคู่ แม่ก็ด่าพี่ว่าเข้าข้างพ่อ แม่ก็เลยเดินหนีออกจากบ้าน ไปหาพี่ชายอีกคน พี่ชายหนูก็มีเรื่องเครียดเหมือนกัน ทำให้ยิ่งเครียดมากขึ้น เพราะเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น 2-3 รอบแล้ว แม่ก็ชอบดื่มเบียร์ พ่อก็ชอบใช้อารมณ์ ครั้งที่แล้วหนูก็เดินตามไปบ้านพี่ แม่ชอบเดินออกไปจากบ้าน หนูอยากจะร้องไห้ออกมาดัง ๆ ที่ต้องมาคอยห่วงความรู้สึกแต่ละคน แต่คนในบ้านไม่เคยที่จะห่วงความรู้สึกหนู หนูก็เครียดเรื่องเรียนอยู่แล้ว หนูเก็บความรู้สึกไว้คนเดียว บอกใครไม่ได้ หนูควรที่จะทำยังไงคะ หนูควรปล่อยวาง หรือทำไงดีคะ ตอนนี้หนูก็รู้ว่าควรอดทน หนูพยายามบอกตัวเองค่ะ เพราะถ้าวันนี้ทะเลาะกัน พรุ่งนี้ก็อาจจะดีกัน แล้วอีกวันก็อาจจะกลับมาคุยกันเหมือนเดิม มันคงอาจจะเป็นเรื่องที่หนูยังไม่เข้าใจพ่อแม่ แต่เดี๋ยวสักพักหนูคงจะเข้าใจเองค่ะ ขอบคุณพี่มาก ๆ นะคะ - ปัญหาทุกสิ่งต้องแก้ที่เหตุ แล้วเหตุก็อยู่ที่ตัวเราเองกันทุกคน ไม่ได้อยู่ที่คนอื่น ส่วนคนที่ชอบโทษคนอื่นแปลว่าเขาเหล่านั้นกำลังแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ - คนส่วนใหญ่มักจะเพิกเฉยปัญหาไป แล้วก็ทำให้มันแย่ลงด้วยการเปลี่ยนแปลงสิ่งอื่น เพื่อที่จะไม่ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเราเอง ซึ่งต่อไปปัญหาก็ยังคงสถิตอยู่ที่เดิม - หากเราไม่เข้าใจเหตุและผล เราอาจจะมองว่าวันนึงทะเลาะกัน วันนึงก็คงจะดีกัน แต่ในความเป็นจริงแล้ว ถ้าเราทะเลาะเพื่อปรับความเข้าใจ อันนี้ดี แต่ถ้าทะเลาะเพื่อระบายอารมณ์ อันนี้ไม่ดีแน่นอน - เหตุผลในการมีชีวิตอยู่ของเราคืออะไร เราต้องการจะป่าวประกาศให้คนในครอบครัวเข้าใจเรารึเปล่า หรือเราต้องการให้ทุกคนมีความสุข เจตนาของเราคือตัวกำหนดความรู้สึกมวลรวมของบ้านได้ดีที่สุด - สังคมสมัยนี้ขาดการตระหนักรู้ในเรื่องครอบครัวไปมาก เรามีแฟนเพื่ออะไร และเรามีลูกเพื่ออะไร หากเรามีแฟนเพียงเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง เราก็คงมีชีวิตที่โดดเดี่ยวในบั้นปลาย เพราะเราก็คงมองลูกแบบเดียวกัน

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "จงเน้นย้ำตัวเองในทุกวันว่า สิ่งนี้ก็เช่นกันแล้วมันจะผ่านพ้นไปในสักวันหนึ่ง" - มันเป็นคำที่กินใจที่สุดคำหนึ่งในชีวิต เพื่อเป็นการฝึกปล่อยวางที่จิตใจว่า ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์มันก็ล้วนแต่ต้องล่วงเลยผ่านไป - ไม่มีสิ่งใดคงทนและถาวร โลกใบนี้ถูกขับเคลื่อนด้วยการเปลี่ยนแปลง ผู้ที่จะอยู่บนโลกนี้ได้อย่างสง่างาม คือผู้ที่ยืนหยัดต่อสู้กับความแปรผัน - หากเราไม่สามารถรับมือกับสิ่งที่ไม่คาดฝันได้เลย ชีวิตเราก็จะขาดการตระหนักรู้ในเรื่องสัจธรรม เพราะชีวิตไม่ได้เป็นไปตามสิ่งที่เราอยาก แต่เป็นไปตามสิ่งที่มันควรจะเป็น - วันนี้ที่เราทุกข์ใจหรือทุกข์กาย จงจดจำไว้เสมอว่า วันนี้จะผ่านไปแน่นอน รวมถึงความสุขที่เอ่อล้นในจิตใจของเราเอง ก็ล้วนแต่ต้องจางหายไปสักวันหนึ่ง อยู่กับปัจจุบันจะทำให้เข้าใจ - เมื่อชีวิตเป็นค่าเฉลี่ยของสิ่งที่เรากระทำในทุกวัน หากเราย้ำตัวเองด้วยท่าทีของความเบาสบาย ชีวิตเราก็จะเบาสบาย มันอยู่ที่เราแบกหรือวางมันลง หากหนักเกินก็วางลงไปบ้างก็แค่นั้นเอง

หนังสือ How We Learn: The New Science of Education and the Brain ของ Stanislas Dehaene - การเรียนรู้จะไม่มีวันจบสิ้น หากเราปรารถนาที่จะให้ความรู้นั้นเพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น เราก็จำเป็นจะต้องเปิดประสบการณ์ตลอดเวลา - อนาคตการเรียนรู้จะเปลี่ยนรูปแบบไป หากว่าเราไม่ยอมปรับตัว เราอาจจะสู้หุ่นยนต์หรือว่า AI ไม่ได้ ซึ่งเราต้องพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ - สมองทำหน้าที่เป็นฟองน้ำ มันอยู่ที่เราซึมซับอะไรบ้างในช่วงวัยเด็ก หากว่าวัยเด็กเป็นวัยที่สมองจะเจริญเติบโตสูงที่สุด จึงต้องระมัดระวังอย่างยิ่งในการขบคิด - นักเรียนที่ดีจำเป็นจะต้องเจออาจารย์ที่ดี หากว่าเรามีบุคลากรที่เป็นตัวอย่างที่ดีให้ไม่ได้ เราอาจจะพบเจอปัญหาที่ตามมามากกว่าที่เราคาดคิดเอาไว้เยอะมาก - ศาสตร์ทุกแขนง กำลังระดมทุกสรรพสิ่งเพื่อให้มนุษย์มีการเรียนรู้ที่ง่ายดาย และยั่งยืนมากที่สุด ซึ่งมันจะเป็นทางออกเดียวที่เราจะสามารถดำรงเผ่าพันธุ์ที่ชาญฉลาดที่สุดไว้ได้รึเปล่า

มีคนมาปรึกษาว่า คือเราเป็นคนที่ไม่ชอบคนเยอะ ๆ ไม่ชอบอยู่กับผู้ชาย หรือต่อหน้าคนเยอะ ๆ มันทำให้เราอึดอัดมาก รู้สึกกลัว เราไม่ชอบคนเซ้าซี้ น่ารำคาญ น่าเบื่อ บางทีเราก็คิดว่าอยากตายแบบเงียบ ๆ หรือนอนไหลตายไปเลยจะดีกว่ารู้สึกเหนื่อยมาก ทำไมเราต้องมาแบกรับ ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของเรา เราแค่อยากอยู่เงียบ ๆ คนเดียว แต่ไม่ชอบการไปไหนมาไหนคนเดียว แล้วเราเหมือนเป็นคนอ่อนไหวกับคำพูดของผู้คนง่ายมาก เรามีพ่อแม่ครบนะ แต่เรารู้สึกว่ามันยังไม่พอ มันไม่ใช่พื้นที่ปลอดภัยของเราเลย เหมือนเราสร้างตัวตนเพื่อปิดบังความรู้สึกจริง ๆ ของเรา แต่คนอื่นไม่คิดว่าเรารู้สึกแบบนี้จริง ๆ เขาเห็นว่าเราร่าเริง แต่เขาไม่รู้ว่าเราโคตรเศร้าเลยอะ เราโดนคนที่รักมาก ๆ พูดแทงใจเราตลอด มันทำให้เรารู้สึกแย่ เสียใจ มันเหนื่อยมากเลยนะ ทำดีเพื่อคนอื่น แต่เขาไม่ได้สนใจเราเลย เราเหนื่อยมากจริง ๆ เราพยายามไม่เก็บคำพูดคนอื่นมาคิดแล้ว แต่มันไม่ได้ทำให้เราดีขึ้นเลย บางอย่างมันก็พูดออกมาไม่ได้ เราไม่อยากอยู่ เราไม่ไหว - คำถามที่ควรตั้งคือ เราจะทำอย่างไรให้หายเหนื่อย และชีวิตที่แท้จริงมันควรจะเป็นแบบไหนกันแน่ เพราะบางทีเราก็สับสนระหว่างชีวิตจริงกับชีวิตในฝัน - อย่าลืมว่าชีวิตไม่ได้ออกแบบเหมือนการวาดรูปไปซะทั้งหมด แน่นอนว่าชีวิตเป็นเหมือนสมุดบันทึกประจำวัน มันอยู่ที่เราเขียนอะไรไปในนั้น แล้วเรารับสิ่งที่เราเขียนได้รึเปล่า - ยิ่งเราบ่น หรือก่นด่าโชคชะตาบ่อยครั้ง เช่น การมองว่าโลกนี้ไม่ใช่พื้นที่สบาย การมองว่าครอบครัวอยู่กันครบแล้วแต่ก็ยังไม่พอใจอยู่ดี หรือว่าเรามีทุกอย่างครบแต่ยังรู้สึกขาด นั่นคือสิ่งที่เราต้องหาคำตอบ - โลกนี้ไม่มีคำว่าพื้นที่สบายตั้งแต่แรกอยู่แล้ว โลกใบนี้คือสังเวียน มันคือความท้าทาย และความพยายามเพื่อพยุงตัวเองขึ้นอยู่ตลอดเวลา หากเราอยู่เฉย ๆ ทุกสิ่งจะกัดกินชีวิตเรา โดยเฉพาะระบบทุนนิยม - จงเรียนรู้ที่จะตั้งคำถาม แสวงหาคำตอบ แล้วจะพบเจอคำตอบเอง เรียนรู้ในชีวิตประจำวัน และที่สำคัญความตายไม่เคยมาบอกว่ามันคือทางออกของชีวิต ตายคือเปลี่ยนผ่าน ไม่ใช่การจบสิ้น แล้วมันคือความจริง

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความย้อนแย้งของการโฟกัส เปรียบเสมือนการเคลื่อนไหวอย่างกล้าหาญไปยังที่หนึ่ง โดยที่ไม่เพียงแค่เพิ่มโอกาสในการจะไปถึงที่หมายนั้น แต่หมายถึงได้เพิ่มโอกาสของการได้รับรางวัลจากความไม่คาดฝัน ในระหว่างเดินทางไปด้วยเช่นกัน จงสร้างโอกาสที่ดี และโอกาสที่ดีจะเข้ามายังทางเดินนั้น โชคดีเพิ่มขึ้น ถ้าเราโฟกัสที่ความโชคดีนั้นน้อยลง" - ถ้าเรามองกันให้ละเอียดถี่ถ้วน เราจะพบว่าทุกสิ่งปรากฏเพื่อให้เราได้ตระหนักรู้เท่านั้น การโฟกัสไปที่ความสำเร็จมาก อาจจะทำให้เราประสบความสำเร็จน้อยลง - ลองเรียนรู้ที่จะโฟกัสที่คุณสมบัติที่เราจะประสบความสำเร็จจะดีที่สุด มันเหมือนเป็นความย้อนแย้งจากความรู้สึก แต่ถ้าเรามองกันดี ๆ เราจะเข้าใจได้เอง - เปรียบเสมือนความสุข ถ้ายิ่งเราไปตามหาความสุข เราจะยิ่งไม่พบเจอความสุข แต่กระนั้นเมื่อเราปล่อยวางความสุขได้อย่างแท้จริง ความสุขจะปรากฏขึ้นเองภายในใจ - ยิ่งตามหายิ่งห่างไกล คำนี้ใช้ได้จริง กับสิ่งที่มันเป็นนามธรรม เพราะความรู้สึกไม่สามารถตามหาได้จากที่ใดที่หนึ่ง เพียงแต่เราแค่เข้าใจว่า มันอยู่ที่เดิมมาตลอด แค่เรามองไม่เห็นมัน - ทั้งนี้ โอกาสที่ดีจะเข้ามา ถ้าเราสนใจโอกาสที่ดีน้อยลง ยิ่งเราหมั่นก้าวเดินต่อไปข้างหน้า เราจะพบเจอโอกาสที่ดี และไม่ดีเต็มไปหมด กระนั้น จงเรียนรู้ว่าควรเลือกโอกาสใดเข้ามายังชีวิตเรา

หนังสือ The Price You Pay for College: An Entirely New Road Map for the Biggest Financial Decision Your Family Will Ever Make ของ Ron Lieber - ถ้าใครก็ตามกำลังมีปัญหาเกี่ยวกับการส่งลูกเรียนหนังสือ ปัญหานี้จะเบาบางลงถ้าเราได้เปิดใจว่าการศึกษาในสถาบันเป็นทางเลือกมากกว่าเป็นทางหลัก - เงินในชีวิตสำคัญกว่าการศึกษา นี่คือสิ่งที่เราควรจะตั้งกรอบเอาไว้เป็นอันดับแรก เพราะมีหลายครอบครัวยอมทิ้งทุกสิ่งเพื่อการศึกษามาตลอดเวลา - ค่าใช้จ่ายทั้งหมดของการเรียน อาจจะมากกว่าหลายล้านบาท แต่แน่นอนว่าสิ่งที่เราได้กลับมาคือการเริ่มต้นวัยทำงานด้วยเงินเดือนหลักหมื่น ซึ่งมันไม่ค่อยสมเหตุสมผลสักเท่าไร - ถึงแม้ว่าเราจะเป็นคนที่มีมุมมองแบบการศึกษาต้องเป็นอันดับหนึ่ง นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่ผิดอะไร แต่ให้เรามองแบบเปิดใจว่า เด็กจะได้อะไรจากการเรียนในสถาบันมากกว่าการเรียนนอกสถาบันรึเปล่า - ทั้งนี้ เราควรจะแยกระหว่างการเรียนรู้ออกจากโรงเรียน เพราะโรงเรียนไม่ใช่แหล่งความรู้อีกต่อไป ถ้าเราต้องการความรู้เราอาจจะต้องหาความรู้ทางอินเทอร์เน็ต ซึ่งโรงเรียนอาจจะเป็นการเข้าสังคมเสียมากกว่า

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่ายังรับปรึกษาอยู่รึเปล่า แต่ขอแค่เราได้เขียนระบายสิ่งที่เราเจอก็เพียงพอแล้วค่ะ เราอายุ 21 ปีค่ะ ใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียว เราเป็นคนที่โดนคุกคามทางร่างกาย สายตา และคำพูดมาตลอด ครั้งแรกตอน ม.ปลาย ช่วง ม.4 คนระแวกบ้านเราที่อยู่ซอย 1 เราอยู่ซอย 2 เขาดักรถเราเพื่อลวนลามเราค่ะ ตอนนั้นเราโดนลูบทั้งตัว จากที่คิดว่าตัวเองเก่ง แต่เรากลับตกใจจนทำอะไรไม่ได้ มันไม่ถึงกับลวนลามทางเพศ เพราะมันแค่ภายนอก เราบอกแม่แต่แม่กลับพูดว่าเขาแก่แล้ว ไม่อยากมีปัญหา ไม่ต้องไปอะไร นั่นคือครั้งแรกค่ะ ครั้งที่สอง เราโดนโรคจิตมายืนมองเรา แล้วก็เหมือนกำลังช่วยตัวเองอยู่หน้าบ้านเรา เราบอกแม่อีกครั้ง แต่แม่กลับมองเป็นเรื่องตลก เอาไปพูดเล่าให้ทุกคนฟังแบบตลก ขำ ๆ ว่าเราโดนโรคจิตช่วยตัวเองใส่หน้า ครั้งที่สาม เกิดจากคุณครูที่สอนเราตอน ม.6 เราไว้ใจเขามาก เขาสอนเรา สนิทกับเรา ส่วนตัวเขาก็มีลูก มีภรรยาแล้ว และเรากับลูกเขาก็รู้จักกัน วันนั้นเราอยู่ ปี1 เพิ่งกลับมาเยี่ยมที่โรงเรียนเก่า เขาบอกว่าจะพาเราไปทำธุระเกี่ยวกับเรื่องเรียน เพื่อนเราก็ไปด้วย นาน ๆ ทีได้เจอกันก็เลยจะเลี้ยงข้าว เราสงสัยตั้งแต่ที่เขาบอกว่าทำไมเราถึงใส่ชุดนักศึกษา เราก็บอกจะไปเจอที่โรงเรียนเก่า เขาก็ขอมารับเรารอบนอก เราก็โอเค ในขณะที่อยู่บนรถ เขาเอาแต่ถามเราว่า เรามีแฟนรึยัง มีอะไรกับแฟนรึยัง เงินที่ครอบครัวให้พอรึเปล่า แล้วเขาก็ขับวนไปจอดที่บ้านของเขา ตอนนั้นเกือบ 2 ทุ่มแล้ว เขาปิดบ้านแน่นหนามาก ๆ เรียกได้ว่าขังเราไว้ในห้องของเขา เขาเสนอให้เรามีอะไรกับเขา ลองกับเขา แล้วอยากได้อะไรเขาจะให้หมดเลย ตอนนั้นเราพยายามมีสติสุด ๆ เราเอาแต่ปฏิเสธแล้วจะโทรเรียกตำรวจ จนเขาปล่อยเราค่ะ ระหว่างทางที่เขาขับพาเราออกมา เขาเอาแต่ย้ำว่าจะไม่ให้เขาจริง ๆ เหรอ แต่ถ้ายืนยันว่าจะไม่ให้ ครั้งนี้เราห้ามไปบอกใครได้ไหม แต่เราตัดสินใจบอกแฟนค่ะ แฟนเราแก่กว่าเรา เขาอายุ 26 ปี แต่แฟนเรากลับเอามาพูดเล่นว่า ทำไมไม่ลองให้เขาไปล่ะ จะได้มีคนเลี้ยง หลังจากนั้นเราก็ทนมาตลอดค่ะ เพราะคิดว่าทุกคนคงช่วยอะไรเราไม่ได้ จนเราขึ้น ปี 2 เราโดนเพื่อนของลุงคนแรกที่ลวนลามเรา ฉุดแขนเราหน้าเซเว่นปากซอย คนแถวนั้นเห็นแต่กลับไม่ช่วยอะไรเราเลย จนมีป้าที่รู้จักแม่มาต่อว่าให้ หลังจากนั้นเขาก็ไม่มาวุ่นวายกับเราอีกเลย เขาคงจะอายที่โดนพูดต่อหน้าคนเยอะ ๆ แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นี้ค่ะ ล่าสุดเมื่อตอนต้นเดือนที่ผ่านมา เราโดนคนในซอยบ้านเดียวกัน ขับรถมาจอดบางทีก็ชะลอรถ เพื่อมาแอบมองเรา มากสุดคือทำแบบนี้ 6 ครั้งต่อวัน ในซอยบ้านเราทุกคนจะปิดบ้านไว บางคนก็ทำงานกลับมืด ไม่มีที่พึ่งพาเลยค่ะ ก็เลยลองบอกแม่อีกครั้ง แต่คำตอบที่ได้มาคือ เขาคงเป็นห่วงเราก็เลยทำแบบนั้น หลังจากนั้นเราก็เหมือนคนบ้าไปเลยค่ะ เราจะไม่สามารถที่จะอยู่ในที่ที่คนเยอะได้ ไม่สามารถแต่งตัวเหมือนผู้หญิงทั่วไปได้ ก่อนจะออกจากบ้าน เราจะคิดวิตกตลอดว่า ชุดที่เราใส่มันรัดกุมดีแล้วรึเปล่า เราจะปลอดภัยใช่ไหม จนคืนวันนี้ แฟนเราต้องไปเป็นทหารเกณฑ์ค่ะ ทางผู้ใหญ่นัดให้ไปเลี้ยงส่ง เราก็ไปด้วย แบบที่เราตกลงที่จะไป เพราะว่าเป็นคนที่รู้จักทั้งนั้น แต่มันกลับกันค่ะ เรารู้สึกไม่เป็นตัวเอง หงุดหงิด กลัว ไม่สบายใจ ตลอด 4 ชม. เรามีอาการแย่ลงเรื่อย ๆ กลับมาถึงบ้าน แฟนก็ต่อว่าเรา พูดทำนองว่า มึงเป็นอะไรมากมาย เราก็อธิบายค่ะ อธิบายทั้งน้ำตาว่าเราเป็นอะไร ที่ผ่านมาเราเจออะไร แล้วเราเองก็รู้ตัวว่าเราเริ่มผิดปกติ แต่คำตอบที่ได้คือ เขาบอกเราไม่มีหลักฐาน ถ้าเกิดขึ้นจริงก็ต้องมีหลักฐาน เราแค่หาข้ออ้างมาทำให้เขาดูแย่ คำพูดเราฟังไม่ขึ้น เป็นเรื่องไร้สาระมาก ๆ ยิ่งฟังเขายิ่งรู้สึกแย่ รู้สึกทุกข์ เขาบอกไม่อยากจะพูดให้เรารู้สึกแย่ แต่เราทำตัวเองทั้งนั้น ตอนนี้เรามืดแปดด้านเลยค่ะ เราปรึกษาที่บ้านก็ไม่ได้ ปรึกษาแฟนก็ยิ่งแล้วใหญ่ เหมือนเราผิดที่ทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ เราผิดที่ไม่ดูแลตัวเอง ผิดที่ไม่เคยมีหลักฐาน ผิดที่เอามันมาใส่ใจ เราไม่สามารถใช้ชีวิตปกติได้แล้วค่ะ ตอนนี้เราคิดว่าเราไม่เหมาะที่จะอยู่กับใครเลย ไม่มีใครช่วยเราได้ เรากลัวไปหมดเลยค่ะ แต่ก็ยังพอมีสติที่จะรู้ว่า เราควรไปพบแพทย์เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง เพื่อตัวเราเอง แต่ลึก ๆ เราก็ยังไม่เข้าใจว่าเราผิดอะไร ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ - ปัญหาที่เรากำลังเจอ ไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ทุกสิ่งกำลังมาจะส่งสัญญาณว่า เราควรเร่งปรับตัวให้เร็วที่สุด มองโลกนี้เหมือนของขวัญที่กำลังมอบสิ่งที่มหัศจรรย์มาให้เรา - มองไปในแก่นของปัญหาว่า ทุกปัญหานั้นมันเป็นเพียงทางเดินทางหนึ่ง มันอยู่ที่ว่าเรามีท่าทียังไงกับมัน แล้วมันไม่ได้เกิดขึ้นกับเรา เพียงแต่มันเกิดขึ้นเพื่อเราต่างหาก - ผู้ชายเป็นเพศที่มีความครุ่นคิดเรื่องเพศอยู่ตลอดเวลา ซึ่งผู้หญิงแต่ละคนจะมีแรงดึงดูดทางเพศที่แตกต่างกันไป เราจะสังเกตเห็นว่าผู้หญิงบางคนดึงดูดให้คนเข้ามาลวนลามมากกว่าปกติ - ถ้าหากว่าเราลองปรึกษาทุกคนในชีวิตเราแล้ว ผลลัพธ์มันกลับกลายเป็นไม่ได้ช่วยให้เรามีความรู้สึกดีเท่าที่ควร เราควรจะหยุดเล่าสักระยะหนึ่ง แน่นอนว่าทุกคนใช้ประสบการณ์ตัวเองมาตัดสินผู้อื่นเสมอ - ทุกคนจะมีเรื่องเล่าที่แตกต่างกันไป ไม่ว่าเราจะเจออะไรมา ขออย่างหนึ่งอย่าพยายามโทษตัวเอง ว่ามันคือความผิดของเราทั้งหมด ไม่มีใครอยากเจอเรื่องราวแบบนี้ แต่อย่าลืมว่าไม่มีคำว่าบังเอิญบนโลกใบนี้

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ชีวิตของเรานั้นได้ครอบครองในสิ่งที่เราใช้จ่ายมันไป" - หากเราชอบซื้ออารมณ์ที่ขุ่นเคืองใจ เราก็จะได้อารมณ์ที่ขุ่นมัวกลับมา ฉันใดก็ฉันนั้นชีวิตเป็นเรื่องของเหตุและผลเสมอ - จงใช้จ่ายอย่างมีสติ หากชีวิตเรามีความละเอียดและรอบคอบในการใช้จ่าย มันอาจจะมีส่วนที่ทำให้เรารอบคอบในการตัดสินใจก็ได้เช่นกัน - แต่บางครั้ง หากเรายังสับสนว่าเราควรจะใช้จ่ายไปในสิ่งใด ก็จงสอบทานตัวเองอยู่เสมอว่าทางที่เราเลือกเดินไปนั้น มีผลตอบแทนเป็นอย่างไรกัน - ชีวิตไม่ใช้สูตรสำเร็จว่าจะต้องเดินทางไหน แต่อย่างน้อยให้รู้ชัดว่า เราจะตั้งใจเดินทางที่เราคิดมาอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้วเท่านั้น ชีวิตตัดสินใจได้ทีละทาง เลือกให้ดี - ทั้งนี้ สิ่งที่เราให้เวลามากที่สุด จะเป็นสิ่งที่กำหนดอนาคตของเราเอง ทางเลือกมีจำกัด และเงินที่เราจะใช้จ่ายไปกับทางแต่ละทางนั้นก็ไม่เท่ากัน บริหารเวลาให้สมดุลอยู่เสมอ

หนังสือ Marketing 5.0: Technology for Humanity ของ Philip Kotler - หนังสือของเจ้าพ่อการตลาดที่ออกหนังสือมาเป็นลำดับที่ 5 แล้ว ซึ่งการอ่านหนังสือการตลาดเล่มแรกก็ได้เปิดประสบการณ์อย่างยิ่ง - หากลองมองดูการตลาดในยุคสมัยนี้ ที่กำลังเปลี่ยนและเปลี่ยนแปลงอย่างทวีคูณขึ้น เราจะพบได้เลยว่า เทคโนโลยีได้ส่งผลต่อสิ่งที่เรียกว่าความคิดของเรามหาศาลมาก - การตลาดในอนาคตจะเจาะกลุ่มของลูกค้าแบบโดยตรง และเจาะลึกไปถึงขึ้นระดับการตัดสินใจของชีวิตกันเลยทีเดียว เอาเป็นว่าเราไม่ได้ใช้ชีวิตตามสิ่งที่เราอยากจะใช้ - อิทธิพลของสื่อได้พยายามกรอบความคิดของเรามาตลอด ซึ่งแน่นอนว่าทุกสิ่งที่เราอยากได้ อยากมี และอยากเป็น ล้วนแต่เกิดจากการกระตุ้นด้วยความต้องการขายของเท่านั้นเอง - ทั้งนี้ การแบ่งแยกของการตลาดจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว เพราะความเป็นอิสระของการตลาดคือกลยุทธ์แบบไร้กระบวนท่า เพราะยุคสมัยนี้มีรูปแบบที่หลากหลายในการเข้าถึง จึงไม่สามารถสรุปรวมได้ทั้งหมด

มีคนมาปรึกษาว่า อยากปรึกษาค่ะ มีปัญหาเรื่องเพื่อน ม.ปลาย เศร้ามากค่ะ ทำอะไรไม่ได้เลยหนักที่ใจมากค่ะ ตอนนี้ทะเลาะกับเพื่อน พอดีไปรู้แนวข้อสอบมาจากเพื่อนห้องอื่น แล้วหนูคิดว่าเพื่อนในกลุ่มรู้แล้วก็เลยไม่ได้บอก ทีนี้เขาก็นินทากัน หาว่าหนูไม่ยอมบอกทั้ง ๆ ที่หนูไม่ได้มีเจตนาแบบนั้น แต่แล้วเขาก็สร้างกลุ่มแยกไป อันนี้เผลอไปเห็น เขารวมตัวกัน เขาพูดคุยกับหนูปกติ แต่ลับหลังเขานินทาหนู หนูอยู่ด้วยแล้วรู้สึกอึดอัดมาก เวลาให้หนูพิมพ์งานก็สั่ง แต่พอมีงานกลุ่มเขาก็ตัดหนูออกไป ทุกคนก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันแย่มากค่ะ หนูต้องทนอยู่แบบนี้อีก 1 ปี เขาให้หนูคอยเขาเป็นชั่วโมง เขาให้หนูไปนั่งทนดูเขาคุยกับแฟน โดยที่ไม่คุยกับหนูเลย เหมือนเอาหนูไปทรมาน มันแย่ที่หันมามองมีตัวเราคนเดียว - ปัญหาเรื่องการรู้แนวข้อสอบแล้วไม่ยอมบอกเพื่อน คล้ายกันกับหลาย ๆ คนที่เหมือนรู้ความลับอะไรแล้วปิดบังเอาไว้ เพื่อนก็มักจะไม่สบายใจเวลารู้เรื่องราวเหล่านี้ - ความรู้สึกคนเรานั้นค่อนข้างละเอียดอ่อนอย่างยิ่ง แล้วถ้าเป็นผู้หญิงก็จะละเอียดอ่อนกว่าผู้ชายหลายเท่ามาก การเรียนรู้ที่จะเข้าใจสถานะของตัวเอง มันเป็นอะไรที่จำเป็นอยู่เหมือนกัน - บางคนต่อให้ทำดีแค่ไหน ก็ไม่เคยได้อยู่ในสายตาอยู่ดี ของแบบนี้เรียกว่าบุญทำกรรมแต่ง บางสิ่งมันมาทดสอบเราให้เราอดทนอดกลั้น และสู้ต่อไปในวันที่เราต้องทนอยู่กับสิ่งที่เราไม่อยากจะทน - ทุกข์คือสภาวะที่ทนอยู่ได้ยาก มันบีบคั้นเราทุกวินาที และมันไม่เคยปล่อยให้เราได้หายใจ หากเราเปรียบเหมือนลูกไก่ในกำมือ ที่ขึ้นอยู่กับความทุกข์ว่าจะเมตตาเราหรือไม่ ที่สำคัญกว่านั้นเราเมตตาตัวเองบ้างไหม - มนุษย์นั้นหลากหลาย แต่ขอให้เชื่ออยู่สิ่งหนึ่งว่า ทำสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้น วันนี้เพื่อนที่เขามีอำนาจเขาพยายามกดดันเราทุกทาง ขอให้เรายืนหยัดเอาไว้ เชื่อว่าสักวันหนึ่งถ้าเราพยายามปรับปรุงตัว จะมีคนที่เห็นความพยายามนี้

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "จงเลือกสรรในการจัดอันดับความสำคัญของสิ่งที่สลักสำคัญยิ่ง แล้วกระทำในสิ่งนั้นทันที" - การใช้ชีวิตให้ถูกต้องที่สุดนั้นอาจจะไม่มีอยู่จริง เพราะชีวิตคือศาสตร์และศิลป์ มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองชีวิตให้เป็นรูปแบบใด - นิยามของชีวิตก็เปรียบเสมือนสิ่งที่เราต้องการที่จะให้มันเป็นไป หากเราต้องการให้มันเปลี่ยนเป็นแบบนั้นมันก็จะเปลี่ยนไปตามนั้น - สุขหรือทุกข์ อยู่ที่เราจัดสรรอารมณ์ในแต่ละวัน หากเราเป็นคนเพิกเฉยต่อสิ่งที่กระทบจิตใจเรามากเกินไป มันก็จะทำให้เราปล่อยทิ้งปัญหาไป - การจัดอันดับความสำคัญ เป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งในยุคสมัยนี้ เพียงแค่ลำดับความสำคัญผิดเพี้ยนไปแค่นั้น ชีวิตก็ผิดเพี้ยนกันไปอย่างหาที่สุดมิได้ - ทั้งนี้ การเอาใจใส่ในเรื่องของชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ เวลา หรือว่าจิตวิญญาณ สิ่งเหล่านี้ล้วนบ่งบอกอัตลักษณ์ตัวตนของเราได้

หนังสือ The Serendipity Mindset: The Art and Science of Creating Good Luck ของ Christian Busch - การจะหาโอกาสจากทุกสิ่ง ไม่ใช่หาโอกาสแต่กับคนรวย คนเก่ง หรือคนมีชื่อเสียง แต่กลับกลายเป็นการเปิดโอกาสให้ตัวเองได้เชื่อมั่นว่ามันเป็นไปได้ - ความโชคดีเป็นสิ่งที่เราบังเอิญเจอ แต่จริง ๆ แล้วเบื้องหลังของคนที่เจอความโชคดีซ้ำ ๆ นั่นคือสิ่งที่เขาเหล่านั้นมีความศรัทธาต่อสิ่ง ๆ หนึ่งมาตลอดเวลา - โลกใบนี้ รวมถึงจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาลที่เราได้อยู่อาศัยกัน ก็ได้หลอมรวมพลังงานอันหลากหลายเข้าด้วยกัน นั่นจึงเรียกว่าพลังของการกระทำ - คำว่าทัศนคติที่ดี ไม่ใช่เป็นเรื่องไกลตัวอีกต่อไป เพราะความคิดที่ดีนำมาซึ่ง คำพูดที่ดี และการกระทำที่ดีสืบไป แล้วคำว่าดี ไม่ใช่เป็นการทำดีโดยขาดความตระหนักรู้ - ทั้งนี้ โอกาสคือสิ่งที่ทุกคนต้องการ แต่เราสามารถสร้างโอกาสให้กับตัวเราเองได้เลย ณ ตอนนี้ ไม่จำเป็นต้องรอคอยโอกาส จงมุ่งมั่นที่จะไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา นั่นแหละคือความโชคดีของเรา

มีคนมาปรึกษาว่า เราเหนื่อยกับชีวิตที่เป็นอยู่ ตอนนี้เรากำลังเรียนมหาลัยอยู่ค่ะ อีก 2 ปีจะจบแล้ว ส่วนแฟนเราเขาอยู่ในวัยทำงาน ตอนนี้เราอาศัยอยู่ด้วยกันค่ะ งานบ้านทุกอย่างในบ้าน ทุก ๆ อย่างจริง ๆ เราทำเองคนเดียวทั้งหมดเลย เราเรียนไปด้วย กลับบ้านมาก็กลับมาทำงานอาทิตย์นึงเราได้หยุด 3 วันค่ะ อาจจะคิดว่า 3 วันนั้นทำนั่นนี่เอาก็ได้ แต่ว่ามันเหนื่อยมากนะคะ ที่ต้องรับผิดชอบอยู่คนเดียว เราเองก็อยากมีเวลาว่างที่ว่างจริง ๆ อยากออกไปเที่ยวกับเพื่อน อยากมีเวลาที่ได้พักโดยไม่ต้องห่วงอะไร เราอยู่ด้วยกันมาเกือบปีค่ะ เขาไม่เคยช่วยเราแบ่งเบาภาระหน้าที่ ไม่เคยถามเราว่าเราเหนื่อยรึเปล่า เราคุยกับเขาเรื่องแบ่งหน้าที่กันมาตลอด ทุกครั้งเขาจะชวนทะเลาะแล้วก็มาโทษเราว่าเราเป็นคนเริ่มเรื่องเอง เรื่องแค่นี้ทำไมเอามาเป็นเรื่องได้ ทำไมงี่เง่า หัดเปลี่ยนตัวเองบ้าง รู้ใช่ไหมคะว่าที่เราต้องการแบบนี้ เพราะมันต้องมีเหตุผลบางอย่าง ใช่ค่ะ เขาไปทำงาน ไปเที่ยวกินเหล้ากับเพื่อน ตอนกลับก็กลับเร็วที่สุดตี 3 ช้าสุดคือ 9 โมงเช้า บางทีก็กลับมาแล้ว ไม่ตื่นไปทำงาน ไม่ก็ไปแต่เข้าสาย ในขณะที่เขามีความสุขกับเพื่อน ๆ เรากลับต้องทำหน้าที่ทุกอย่างแทนเขา เงินเราก็วางเป็นกองกลางที่เอาเป็นค่าใช้จ่าย 70% ส่วนอีก 30% เราเก็บไว้เองค่ะ เพราะไหน ๆ ค่าใช้จ่ายในบ้านก็ต้องดูแลร่วมกัน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าห้อง ค่าเน็ต และค่าอาหารสัตว์ เราคุยกับเขา 10 ครั้ง ทะเลาะทั้ง 10 ครั้ง เขาก็บอกเราตลอดว่าขอโทษ เขาจะปรับปรุง แต่ไม่เลยค่ะ กลายเป็นแค่เราที่ปรับตัวจนล่าสุดเมื่อต้นเดือน เราทะเลาะกันหนักมาก ๆ เขาบอกว่าถ้าไม่ทำให้ ทำให้เขาแค่นี้ไม่ได้ เขากลับไปอยู่ตัวคนเดียวดีกว่า ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเราเหนื่อย แต่เขาก็เห็นเราทำได้เลยไม่อะไร ที่บ้านเขาก็สอนมาแบบนี้ว่าผู้หญิงต้องทำให้ผู้ชายทุกอย่าง แฟนเก่าเขาก็ทำให้หมด ไม่เห็นจะมีใครบ่น เราก็เลยทักท้วงเรื่องที่เขาบอกจะเปลี่ยนตัวเอง แต่เขากลับบอกว่าเขาเป็นแบบนี้ไม่เปลี่ยน เราก็เลยโอเค ถ้าเป็นอย่างนั้นเราก็ไม่รับปากว่าวันนึงเราจะทนอยู่แบบนี้ จนเรามานั่งคิดถึงอีกเรื่องนึงคือ เขาไม่ชอบที่จะออกไปข้างนอกกับเรา ภายในจังหวัดนะคะ ต่างจังหวัด เขาก็ไม่มีอาการอะไร อย่างเราชวนเขาไปตลาดเขาก็จะรอ รอก่อน รอจนตลาดจะปิด หรือไปห้างเขาก็จะเร่งให้เรารีบ ๆ กลับ จนหลัง ๆ ไปซื้อของเข้าบ้านเราก็ไปคนเดียว แบกคนเดียวเลยค่ะ บางทีออกไปซื้อข้าวก็รอจนเกือบมืดกว่าจะได้กิน วันไหนถ้าเขาหยุด เราแทบไม่ได้กินข้าวกลางวันเลย เขาจะบอกให้เราออกไปซื้อให้ที ถ้าเราไม่อยากออก ก็ไม่มีใครได้กินข้าว เราเลยนึกถึงวันแรกที่เราไปเดินเที่ยวกัน เขาระแวงคนจะเห็นมากจนเขาสะดุ้งตอนเจอผู้หญิงคนนึง เขาบอกว่าเหมือนแฟนเก่าเขา เขาไม่อยากเจอ นี่อาจจะเป็นเหตุผลได้ไหมคะว่า ที่เขาไม่อยากไปไหนกับเรา เพราะเขากลัวจะต้องเจอคนเก่า ๆ เพราะออกต่างจังหวัดก็ไม่มีเลยจริง ๆ ค่ะ ที่เขาจะมาระแวงอะไร แต่เวลาเพื่อนชวนเขา เขาจะตอบตกลงแบบทันทีเลย ยกเว้นกับเรา ตอนนี้เรายอมรับว่าเหนื่อยมาก ๆ ไม่อยากระบายกับแม่ เพราะแม่ชอบเขามากจริง ๆ เราเหมือนอยู่เป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ เขาแทบจะไม่เคยบอกว่ารัก หรือเป็นห่วงเรา เวลาเราถามเขาจะบอกว่าเขาไม่แสดงออก ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะไม่รัก แต่การแสดงออกของเขา คือเราเป็นแค่แม่บ้าน แค่นั้นเลยค่ะ มีครั้งนึงเราไปร้านเหล้ากับเขา เพื่อนเขาพูดจาแทะโลมเราเสีย ๆ หาย ๆ บางทีก็มาลวนลาม แต่เขากลับนั่งเฉย กลับมาที่บ้านก็เลยทะเลาะกัน พอเพื่อนเขารู้ก็มาด่าเราว่า เราประจานตัวเอง แค่นี้ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่อง ส่วนเขาก็บอกว่าที่ไม่ช่วยอะไรเลย เพราะรู้นิสัยเพื่อนตัวเองดี เราเหนื่อยจริง ๆ ไม่มีคำไหนอธิบายความรู้สึกได้มากกว่า คำว่าเหนื่อยแล้ว ขอบคุณที่รับฟังนะคะ - เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนอย่างยิ่ง ถ้ามองเพียงผิวเผิน และขาดการพินิจพิจารณาจริง ๆ เราอาจจะมองผิดไปว่าความรู้สึกของเรามันเป็นสิ่งที่ผิดปกติ แต่จริง ๆ แล้วมันไม่ใช่เลย - รักคือความรู้สึกที่ทำให้เราสบายใจและเบิกบานใจ หลงคือความรู้สึกที่ทำให้เราอึดอัดใจและเหนื่อยใจ ถ้าเรารู้สึกอึดอัดที่อยู่ตรงนี้ ไม่ว่าเราจะพยายามเท่าไรมันก็ไม่มีวันเปลี่ยน ก็ให้เปลี่ยนที่ตัวเองเลย - ความอดทนของทุกสิ่งมีอยู่อย่างจำกัด ที่ทุกคนบอกให้อดทนคือให้อดทนทำสิ่งที่ดี ไม่ใช่การอดทนอยู่กับคนที่ไม่ดี แล้วก็ให้หลอกตัวเองไปว่า ไม่เป็นไรเรากำลังฝึกขันติบารมี นั่นไม่ใช่ขันติบารมี แต่เป็นการทรมานตัวเอง - คำตอบทั้งหมดอยู่ที่ความรู้สึกของเราเอง จงเชื่อความรู้สึกว่าสิ่งที่มันย้ำเตือนเรามากกว่า 2 ครั้ง แปลว่ามันกำลังมาบอกอะไรเรา บางครั้งความรู้สึกก็หลอกเราได้ แต่บางครั้งความรู้สึกก็ไม่ได้มาหลอกเรา จงแยกแยะตรงนี้ให้ออก - ส่วนเรื่องที่เขาระแวงในการออกไปไหนที่ตลาดกับเรา มีแนวโน้มสูงมากว่าเขาอาจจะไม่ได้จริงใจกับเราจริง ๆ เพราะคนรักกันไม่ควรจะมีท่าทีที่เปลี่ยนแปลงไปกับสถานที่ เช่น ต่างจังหวัด ระแวกแถวบ้าน หรือสถานที่ใด สถานที่หนึ่ง

ข้อความทวิตจาก Tom Bilyeu ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณมีศักยภาพมากกว่าที่คุณได้คาดคิดเอาไว้มาก" - ทุกคนมีพลังภายในที่อยู่ภายใต้แรงกดดันที่มหาศาลอยู่ในตัวของทุกคนเอง จงปลดแอกพลังนั้นออกมาแล้วเราจะได้รับรู้ถึงพลังอันไร้ขีดจำกัด - ชีวิตคือการเดินทางไกล จุดเริ่มต้นมักจะยากเสมอ แต่พอเราเริ่มเดินไปแล้วมันจะง่ายขึ้นเรื่อย ๆ ตัดสินใจเดินหน้าในวันที่เราพร้อมทุกอย่าง อาจจะไม่มีวันนั้นก็เป็นได้ - เมื่อเราล้มลง เราจงลุกขึ้นยืน ยืนหยัดและพยายามก้าวเดินต่อไป อย่างน้อยเราก็ไม่หยุดนิ่งเพราะเราเจอปัญหาในชีวิต แค่นี้ก็ดีมากมายแล้ว ให้กำลังใจตัวเองบ้างและโอบกอดตัวเองอยู่เสมอ - ถ้าหากว่าเรายังดูถูกตัวเองอยู่ทุกวัน ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามแต่ เราก็มักจะไม่ได้อะไรจากขุมพลังที่อยู่ภายในตัวเอง กระนั้น ชีวิตกำลังจะมาบอกเราว่า ให้เราทุ่มเทสรรพสิ่งเพื่อคนอื่นแล้วเราจะรู้เอง - ทั้งนี้ เมื่อคุณพบเจอคำตอบของชีวิตแล้ว คุณจงใช้พลังนั้นไปในทิศทางที่ดี มันอาจจะฟังดูโลกสวยไปสักหน่อย แต่ถ้าหากเราใช้พลังนี้ไปในทิศทางที่ผิด มันจะทำให้เราทุกข์ใจกับการเลือกทางเดินนี้ได้

หนังสือ The Barefoot Investor: The Only Money Guide You'll Ever Need ของ Scott Pape - การเงินที่ยิ่งกว่าการเงิน กับการที่เราจะจัดการยังไงกับปัญหาที่เราไม่คาดฝันต่าง ๆ อย่างเช่น วิกฤตเศรษฐกิจ หรือว่าวิกฤตโรคระบาด - มีผู้คนจำนวนมากที่กำลังประสบปัญหาเรื่องการลงทุนและการออมเงิน โดยที่ไม่รู้ว่าสิ่งที่สำคัญสุดอยู่ที่การทำให้ทุกอย่างมันเป็นอัตโนมัติ - แล้วการลงทุนจึงเป็นทางออกของปัญหาทั้งหมดของการเงิน ซึ่งมันจะหลีกเลี่ยงการลงทุนไปไม่ได้เลย ไม่ว่าจะเป็นลงทุนในกองทุนต่าง ๆ เพื่อลดหย่อนภาษีก็ตามแต่ - ชีวิตไม่ใช่สมการที่เราจะไปใช้สูตรใดสูตรหนึ่งได้ แต่มันเป็นการเรียนรู้เรื่องของความสามารถในการจัดแจงรายรับและรายจ่าย หากเรายังมีหนี้สินก็ต้องจัดการหนี้สินโดยเร็วที่สุด - ความยากของการบริหารเงิน คือเราทำให้มันยุ่งยากเอง ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีอะไรยากเกินกว่าที่เราจะทำได้เลย เพราะถ้าเรารอบคอบเพียงพอ เราจะรู้ว่าปัญหาคือเราไม่รอบคอบนั่นเอง

มีคนมาปรึกษาว่า อยากปรึกษาว่าด้วยเรื่องที่รู้สึกว่า ไม่อยากทำอะไรเลย รู้สึกไม่ชอบตัวเองตอนนี้อยากเป็นคนที่ดีกว่านี้ แต่มันก็ยังแย่เหมือนเดิม หรือมากกว่าเดิมอีก ที่บ้านก็เอาใจใส่ปกตินะคะ ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย เหมือนปัญหามันอยู่ที่ตัวเราเองมากกว่า บางครั้งคือเหมือนเราแย่ลงเรื่อย ๆ เลย ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น คิดว่าไม่ต้องเกิดมายังดีกว่าเลย จะแก้ไขเรื่องนี้ยังไงดีคะ - ปัญหาที่ต้องแก้อย่างแรกเลยคือ เราจำเป็นจะต้องเรียนรู้ที่จะเข้าใจตัวเองให้มากกว่านี้ โดยการสอบทานในสิ่งที่ตัวเองทำแล้วมีความสุข - หากว่าเราพยายามค้นหาแล้ว อย่างสุดความสามารถ แต่เราก็ยังไม่พบเจอตัวเองจริง ๆ ว่าที่เรารู้สึกแบบนี้หมายความว่าอย่างไร เราอาจจะต้องไปพบแพทย์ - ปัญหาของการหมดไฟ หรือว่าการที่เราขาดเป้าหมายของชีวิตนั้น มักจะเป็นเรื่องของการที่เราอาจจะปล่อยเวลาไว้นานเกินไป แล้วไม่ยอมตั้งคำถามที่ถูกต้องเท่าที่ควร - บางครั้งชีวิตเราก็มาส่งสัญญาณให้กับเราอยู่เสมอ แต่เราก็มักจะเพิกเฉยมันไป ลองหากิจกรรมที่รู้สึกว่าเราเกิดสภาวะไหลลื่นดู ไม่ว่าจะเป็นการปลูกต้นไม้ อ่านหนังสือ หรือฟังพอดแคสต์ - ชีวิตนั้นไม่มีถูกหรือผิด มีแต่เสียเวลามากหรือเสียเวลาน้อยเท่านั้นเอง หากคุณยังเรียนรู้ที่จะมีความสุขไม่ได้ คุณก็ต้องเริ่มจากการค่อย ๆ ออกจากพื้นที่สบาย ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำเลยทันที

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณครูนั้นมักจะเรียนรู้มากกว่านักเรียน นักประพันธ์ก็มักจะเรียนรู้มากกว่านักอ่าน และนักพูดก็ล้วนแต่เรียนรู้มากกว่าผู้ฟังอยู่เสมอ ทางที่คุณจะเรียนรู้ได้จริง ก็คือการลงมือกระทำลงไป" - เมื่อจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้นั้นเหมือนกัน ก็คือการเรียนรู้จากสิ่งหนึ่งไปสู่อีกสิ่งหนึ่ง มันไม่สามารถเป็นไปได้เลยถ้าเราเพิกเฉยการผ่านจุดเริ่มต้น - มีหลายคนมากที่กว่าจะประสบความสำเร็จในแต่ละด้าน เขาก็มักจะเจออุปสรรคมากมายนานัปการ ตั้งแต่เป็นเด็กหลังห้องจนกลายมาเป็นคุณครูที่สอนเก่งที่สุด - กว่าจะมีนักพูดมาสักคนหนึ่ง เราลองคิดดูเล่น ๆ ว่าเราจะต้องเป็นนักฟังนานสักเพียงใด ถึงขั้นที่เราตกผลึกและอยากจะเป็นผู้พูดบ้าง มันจำเป็นต้องใช้ความกล้า และการรู้จักตัวเองร่วมด้วย - มีผู้คนมากมายหลงลืมประสบการณ์ในตอนเริ่มต้นไปว่า ไม่ว่าเราจะเป็นคนไม่เอาไหน หรือขี้เกียจสักเท่าไร มันก็ไม่ใช่ว่าเราจะไม่สามารถเอาชนะใจตัวเองได้ หากเราค่อย ๆ เริ่มก้าวเดินไปตามทางที่เราเชื่อ - ลองดูได้เลย ถ้าหากว่าเรากำลังรู้สึกอยากที่จะทำอะไรสักอย่างหนึ่ง ทุกคนมีทางเดินเป็นของตัวเอง หากเราชอบอ่านวันหนึ่งคุณอาจจะเป็นนักเขียน แล้วถ้าคุณชอบหลายอย่าง วันหนึ่งคุณก็จะมีอาชีพหลายทาง

หนังสือ The End of Alzheimer’s: The First Programme to Prevent and Reverse the Cognitive Decline of Dementia ของ Dale E. Bredesen - การจะยับยั้งไม่ให้เกิดโรคอัลไซเมอร์ได้นั้น เราจำเป็นจะต้องเข้าโปรแกรมของสิ่งที่เรียกว่า ReCODE หรือ reversal of cognitive decline (การย้อนกลับของภาวะสมองเสื่อม) - หากเรามองกันให้ละเอียดกว่านี้ ภาวะสมองเสื่อมเกิดขึ้นกันเกือบทุกคน แต่ไม่ใช่ทุกกรณีที่จะเป็นถึงขั้นโรคอัลไซเมอร์ กระนั้น การจะห้ามไม่ให้สิ่งต่าง ๆ มันเลวร้ายลง มันคือการเปลี่ยนพฤติกรรมของเรา - แน่นอนว่าปัจจัยที่ทำให้เกิดโรคอัลไซเมอร์มีมากมายนัก แต่ปัญหาหลัก ๆ คืออาการนอนไม่หลับของผู้สูงวัย จะทำให้อาการของการหลงลืมเพิ่มมากยิ่งขึ้น เพราะการนอนหลับถือว่าเป็นกุญแจของความทรงจำ - ปัญหาที่ยิ่งกว่าปัญหา คือจะทำอย่างไรให้สภาวะสมองเสื่อมถูกยืดเวลาออกไป หรือหายขาดจากการหลงลืมได้ ซึ่งนี่จะเป็นการวิวัฒนาการของวงการแพทย์เลยก็ว่าได้ ซึ่งสามารถเป็นไปได้แน่นอนในอนาคตอันใกล้นี้ - มีผู้คนมากมายที่กำลังประสบกับปัญหาของการใช้ชีวิตที่ลำบากต่อผู้คนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ พี่น้อง หรือว่าคนไข้ที่เป็นโรคอัลไซเมอร์ หนังสือเล่มนี้เปรียบเหมือนกำลังใจของผู้ที่เริ่มมีอาการ หรือกำลังหาทางรักษาอยู่

มีคนมาปรึกษาว่า มีเรื่องปรึกษาค่ะ ถ้าเกิดคนที่คุยด้วยขอคบ แต่เราพูดไม่ออกอะค่ะ เราควรจะตอบยังไงดี มีวิธีไหม - ต้องตั้งสติก่อนอย่างแรก เพราะปัญหานี้มันขึ้นอยู่กับความฉลาดทางอารมณ์ของเราล้วน ๆ เพราะถ้าเราช้า เราอาจจะดูแปลกในสายตาเขา - มันเป็นทั้งโอกาสและวิกฤต สำหรับคนที่มีคนขอคบหาเรา แต่จริง ๆ แล้วมันก็ขึ้นอยู่กับเราว่าเราชอบเขาหรือไม่อย่างไร - ช่วงแรก ๆ ของประสบการณ์ชีวิตเราอาจจะไม่คุ้นชินในการที่มีคนมาบอกชอบหรือขอคบ แต่อย่างน้อยที่สุด มันก็เป็นก้าวแรกของการเริ่มต้นชีวิต - ในแต่ละคนจะตอบไปไม่เหมือนกัน แต่ถ้าวัยยังไม่พร้อมก็บอกว่าเป็นเพื่อนสนิทแทนจะดีที่สุด ไม่อย่างนั้นก็ลำบากใจกันทั้งคู่ - ความรักในวัยเรียน เป็นความรักที่สดใสน่ารักที่สุด เพียงแต่เราต้องอยู่ในกรอบด้วยเสมอ ยุคสมัยนี้เจอกันง่าย และก็มีสื่อให้เห็นมากมายเต็มไปหมด รู้จักหักห้ามใจให้ดี

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "อย่าเอนเอียงจากคำพูดของผู้อื่นว่าอะไรคือสิ่งที่คุณควรให้ค่า แต่จงค้นหาความหมายที่แท้จริงของตัวเองให้เจอ มันอยู่ที่คุณตัดสินใจ" - จงเรียนรู้ว่าอะไรที่ผู้คนมากมายเดินทางอยู่ อาจจะไม่ใช่หนทางที่ผู้รู้ควรจะเดินทางไป หากมองเพียงผิวเผิน เราก็จะได้อะไรที่ตื้นเขินกลับไป - คนในสังคมก็มักจะพูดว่าเราควรทำอย่างนั้นอย่างนี้ เขาพูดตามชีวิตที่เขาได้รับมาว่าดี เช่น เขาร่ำรวยมาจากการเล่นหุ้น เขาก็เลยพูดว่าหุ้นทำให้รวยได้จริง - กลับกลายเป็นว่า เราเองหลงลืมสิ่งที่สลักสำคัญที่สุดไปว่า เรานั้นจำเป็นจะต้องค้นหาตัวเองผ่านการตั้งคำถามที่ถูกต้องเท่านั้น มิใช่เป็นการให้คนอื่นมายัดเยียดสิ่งใดให้เรา - ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต เราจำเป็นต้องตัดสินใจด้วยตัวของเราเอง หากเราไม่เคยตัดสินใจเองเลยแม้แต่อย่างเดียว เราจะขาดการตัดสินใจอย่างเฉียบขาด แล้วเมื่อใดที่เราต้องตัดสินใจ เราจะสับสน - ความสำเร็จไม่ได้มีสูตรสำเร็จ เราไม่สามารถเดินตามทางเดินของใครได้ เพียงแต่เรานำคุณสมบัติที่คล้ายคลึงกันเท่านั้น เช่น วินัย อดทน มุ่งมั่น และกระหายการเรียนรู้ต่อทุกสิ่งทุกอย่างตรงหน้า

หนังสือ The Millionaire Fastlane: Crack the Code to Wealth and Live Rich for a Lifetime! ของ M.J. DeMarco - การจะรวยอย่างรวดเร็ว คือการร่ำรวยแบบเป็นนักธุรกิจเต็มตัว ซึ่งหมายความว่าคุณจำเป็นจะต้องหากระแสเงินสดจากสิ่งที่คุณคิดได้เท่านั้น - บางครั้งทรัพย์สินทางปัญญาอาจจะเป็นตัวชี้วัดของความสำเร็จได้ดีกว่า เงินในบัญชีก็เป็นได้เหมือนกัน นั่นหมายความว่าก้าวแรกของความมั่งคั่งคือการคิดค้นและประดิษฐ์ - หลายคนตั้งใจเรียน และตั้งใจสอบเข้าคณะที่เราใฝ่ฝัน ทว่า หนทางช้าและหนทางเร็ว แตกต่างกันตรงที่พลังทวี เพราะถ้าหากขาดพลังทวีแล้ว มันก็ยากที่เราจะมีรายได้เป็นกอบเป็นกำ - หากว่าการขายสิ่งที่เราสร้างมาในจังหวะที่มันเหมาะสม นั่นอาจจะหมายถึงว่าช่วงของเศรษฐกิจจะมีขาขึ้นและขาลง ถ้าเรารู้อย่างนี้เราก็สามารถเอาเงินสดมาไว้กับมือก่อนได้ แล้วค่อยซื้อคืนกลับมา - ทั้งนี้ บางเทคนิคมันอาจจะทำได้ยากมาก ๆ หรือแทบเป็นไปไม่ได้ในทุกช่วงเวลาของชีวิตคน ๆ นั้น แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่สามารถเป็นไปได้ เราจงเชื่อมั่นในตัวเองว่า มันต้องมีวันของเรา

มีคนมาปรึกษาว่า อยากสอบถามอะค่ะ คือถ้าเกิดว่าเพื่อนเราไม่ถูกใจแฟนเรา แล้วอยากให้เราเลิกกับแฟน แล้วเราก็ยังไม่แน่ใจว่าเขาคุยกับเราแค่คนเดียวรึเปล่า ควรจะทำยังไงดีคะ ใจเราก็ลังเลด้วยค่ะ ว่าจะเลิกดีไหม คือเราก็สังเกตมาตลอดค่ะ เพื่อนเราก็บอกว่าคนนี้ยังไม่ใช่คนที่ดีที่สุด คือไม่เหมาะสมเท่าไร เพื่อนชอบยุแยงให้เลิก จนเราเริ่มรู้สึกลังเลใจแล้วค่ะ มีคำพูดที่จะบอกกับเพื่อนบ้างไหมคะ หรือควรบอกเรื่องนี้กับแฟนไปตรง ๆ เลย แล้วช่วงนี้แฟนก็ชอบหายไปบ่อย ๆ ด้วยอะค่ะ ทำให้เราลังเลมากขึ้น บางครั้งก็อยากจะบอกเลิกไปเลย แต่บางครั้งก็ยังไม่อยากเลิกกัน - ถ้าหากว่าเพื่อนไม่ถูกใจแฟนเรา แล้วเราถามเหตุผลไปแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเหตุผลมันอาจจะดูไม่มีน้ำหนัก หน้าที่เราคือตัดสินใจเอาเองด้วย - ส่วนเรื่องเราไม่มั่นใจในตัวแฟนเราทั้งหมด มันก็ขึ้นอยู่กับการวางตัว และนิสัยของแฟนเราด้วย บางครั้งมันอาจจะแก้ด้วยการใช้ประสบการณ์ - ถ้าหากว่าคนที่ใช่ที่สุด อาจจะไม่สามารถตอบได้ทั้งหมดว่า เข้ามาช่วงไหนของชีวิตเรา แต่ทั้งนี้เราก็จำเป็นจะต้องรู้ได้ด้วยตัวเองส่วนหนึ่งว่า คนที่ใช่สำหรับเราประมาณไหน - แต่ถ้าเพื่อนยุแยงให้เราเลิกบ่อยมากเกินไป เราอาจจะให้น้ำหนักไปที่เพื่อนว่า เพื่อนอาจจะไม่ชอบแฟนเราคนนี้ด้วยรึเปล่า ต้องใช้เวลาพิสูจน์กันไปเรื่อย ๆ หรือว่าแฟนเราอาจจะไม่ได้ดีจริง - ส่วนความรู้สึกที่ว่า ใจหนึ่งก็อยากเลิก อีกใจหนึ่งก็ยังไม่อยากเลิก ก็แสดงว่าเรายังมีความรู้สึกดีหลงเหลืออยู่ มันก็มีโอกาสเป็นความเหงาเข้ามาแทรกเป็นระยะ ใช้การสังเกตอารมณ์ตัวเองเข้าไว้

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทางที่ 'ยาก' มันจะไม่ค่อยยาก ถ้าเราพยายามทำในกิจวัตรประจำวัน แต่มันจะยากกว่าถ้าเราสร้างขึ้นภายในจิตใจของเรา ซึ่งมันจำเป็นต้องคิดแบบระยะยาว ลบขีดจำกัดของความเชื่อ ตระหนักในเรื่องราวของสถานะทางสังคมที่เย้ายวนใจ รวมไปถึงการยอมรับจากสังคมแวดล้อม และการเชื่อมั่นในสิ่งที่เล็ก ก็มักจะโยงไปสู่การเชื่อในสิ่งที่ใหญ่มากยิ่งขึ้น สิ่งนี้เราเรียกมันว่าการต่อสู้ที่ภายใน" - หากการสู้รบที่แท้จริง หาได้เกิดจากสิ่งภายนอกไม่ แต่กลับกลายเป็นการเกิดที่ภายในเป็นหลัก - จากการสอบทานตัวเองมากขึ้นเรื่อย ๆ เราจะพบว่าทุกปัญหาย่อมมาบอกกับเราว่า การจะยืนหยัดอยู่บนโลกใบนี้ได้ ต้องชนะใจตัวเองอยู่เสมอ - มีหลายคนที่มัวแต่ไปสู้รบที่ภายนอก จนหลงลืมไปว่าชีวิตนั้นมีการต่อสู้ที่มากมายนับไม่ถ้วน แต่ความพ่ายแพ้ย่อมเกิดขึ้นมาก ถ้าเราเพิกเฉยการต่อสู้ภายใน - การมองการณ์ไกล คือวิธีของการอดเปรี้ยวไว้กินหวาน มันคือการอดทนในวันที่ยังไม่มีอะไรที่ดี แต่เราเชื่อว่าสักวันถ้าเรายังคงกระทำสิ่งเหล่านี้อยู่เป็นประจำ มันย่อมมีการเปลี่ยนแปลงแน่นอน - บางครั้งเราก็อาจจะหลุดไปในกรอบของสังคมที่ให้คำนิยามอันมากมายเอาไว้ แล้วก็หลงลืมไปว่าสิ่งที่เราต้องการในชีวิตจริง ๆ มันคืออะไร จงสังเกตความคิดและจิตใจของตัวเอง

หนังสือ How to Get Rich ของ Felix Dennis - คำสอนเศรษฐีของอังกฤษ ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความหมายอันสำคัญยิ่งต่อลูกหลานสืบไป - คำว่ารวย มันเป็นเพียงแค่ภาพลวงตาของคนที่อยากรวย จริง ๆ แล้วพอเรามีเงินทำอะไรก็ได้ เราก็จะรู้สึกเบื่ออยู่ดี - การสร้างคุณค่าที่แท้จริงของชีวิต ไม่ใช่เงินทองอย่างสิ่งที่เราคิดเลย แต่มันเป็นการทิ้งความสร้างสรรค์ให้แก่คนรุ่นใหม่เสียมากกว่า - กฎของความร่ำรวยคือ ต้องพยายามต่อสู้ดิ้นรน และต้องรู้อยู่เสมอ ไม่เข้าไปในเขตของหมาป่าที่ล่าเนื้อ และจงอยู่ในถิ่นที่เราคุ้นชินให้มากเข้าไว้ - ไม่ว่าอะไรก็ตามจะเกิดขึ้น เราจะต้องเรียนรู้ว่า การทำอะไรเกินตัวจะทำให้มีโอกาสเสี่ยงโดยที่ไม่จำเป็น เช่น การถือหุ้นของบริษัท และไม่พยายามแจกหุ้นแก่ใคร

มีคนมาปรึกษาว่า คือว่ามีสิ่งที่หนูกำลังสับสนอะค่ะ คือหนูรอแฟนเก่ามาตลอด แต่พอเราได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง แรก ๆ หนูก็ว่าดีนะคะ แต่ตอนนี้มันเหมือนว่าหนูเบื่อที่จะต้องเหมือนเข้าใจเขาฝ่ายเดียว ต้องฟังเรื่องของเขาอยู่ฝ่ายเดียว มันทำให้หนูคิดว่าระหว่างหนูยังรักเขา กับหนูแค่อยากมีคนให้คุยด้วยแค่นั้นอะค่ะ ถ้าเกิดว่าเรารู้สึกว่า เราพยายามที่สุดแล้ว มันถึงเวลาที่ต้องหยุด แต่ใจเราไม่อยากหยุดทำยังไงดีคะ ควรจะทนต่อไปเพื่อหวังว่ามันจะดีขึ้น หรือควรหยุดแล้วเจ็บแต่จบ แล้วเขาก็ชอบทำให้ระแวงไปทุกอย่าง เราแทบจะเชื่อใจเขาไม่ได้เลย เรารู้สึกว่าเราพยายามมากกว่าเขา เราแสดงออกมากกว่า เรารู้สึกว่ารักเขามากกว่าด้วย เขาแทบไม่ทำให้เรารู้สึกว่าเขาพยายามอะไรเพื่อเราเลย ควรจะหยุดดีไหมคะ - เหตุผลที่เรากำลังสับสน ไม่ได้เกิดจากความรู้สึกของเราโดยส่วนเดียว แต่เนื่องด้วยเหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามายังชีวิตของเราด้วย - ถ้ามันคือความรัก สิ่งแรกที่เราจะสัมผัสได้ก็คือมันจะรู้สึกสบายใจ คำว่าสบายใจไม่ใช่ว่าจะอยู่กับใครจะรู้สึกสบายใจได้จริง ๆ เพราะบางคนคล้ายกับว่าจะสบายใจเวลาอยู่ด้วย - สัญญาณที่ย้ำเตือนว่าเราควรสังเกตให้มากที่สุดก็คือ เรารักเขา กับเราแค่เหงา ถ้าเกิดว่ามีสัญญาณเตือนนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง ก็ให้ตัดสินไปได้เลยว่าเกิดจากความเหงาแน่นอน - ถ้าถึงเวลาที่ต้องหยุด แต่ใจเราไม่หยุดตามก็ไม่ต้องไปทำอะไรทั้งนั้น เพียงแค่เรียนรู้เป็นประสบการณ์ว่าทุกครั้งที่เริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งใหม่ จำเป็นจะต้องมีความเข้าใจเรื่องการลาจากไว้ด้วย - ทั้งนี้ ความรักที่ดีคือความรักที่สมดุล หากว่ารักแล้วเหนื่อย รักแล้วรู้สึกต้องพยายามมากเกินไป หรือว่ามันทำให้เรารู้สึกว่าอึดอัดเวลาอยู่ด้วย เราจงออกมาจากความสัมพันธ์นั้น ๆ ให้เร็วที่สุด

ข้อความทวิตจาก Tom Bilyeu ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ผู้คนมากมายล้วนแต่สร้างอัตลักษณ์ และความพึงพอใจในตนเองจากสิ่งรอบข้าง คำถามคือ คุณกำลังสร้างอะไรให้อยู่ข้างคุณบ้าง คำแนะนำเพื่อผู้คนทุกคนก็คือ จงสร้างอัตลักษณ์ และความพึงพอใจในตนเอง จากสิ่งที่ไม่สามารถพังทลายได้โดยง่าย ในความหมายคืออะไรที่จะแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นเมื่อโดนโจมตีมาที่เรา" - หากว่าเราเป็นเหล็กกล้า เราจงเป็นเหล็กกล้าที่หลอมรวมความร้อน เพราะเหล็กยิ่งร้อน การตีเหล็กก็ยิ่งทำให้แข็งแกร่งขึ้น - หากว่าเราเป็นน้ำ เมื่อเจอความร้อนจะสามารถเผาทำลายสิ่งตรงหน้าได้ และเมื่อเราเจอความเย็น เราจะสามารถบดขยี้ทุกสิ่งได้ - ชีวิตคือการปรับเปลี่ยนโครงสร้างของตัวตน แน่นอนว่าบางครั้งเราไม่มั่นใจหรอกว่าเราควรจะใช้ชีวิตแบบใด จงเรียนรู้ให้มาก แล้วเราจะรู้ได้เอง - ความมั่นคงต่อชีวิต ไม่ได้อยู่ที่ความแปรปรวนจากสิ่งภายนอก แต่มันอยู่ที่ความสงบนิ่งจากภายใน ความสงบจะสยบความเคลื่อนไหวได้ หากเรารู้วิถีของความสมดุล - เรียนรู้ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามายังชีวิตของเรา ตระหนักรู้ และตกผลึกต่อสิ่งต่าง ๆ ตามความเป็นจริง วันนี้เราอ่อนแอได้ เปราะบางได้ แต่อนาคตอย่าลืมว่าต้องทำยังไงก็ได้ให้ดียิ่งขึ้น

หนังสือ Life Is in the Transitions: Mastering Change at Any Age ของ Bruce Feiler - ชีวิตนั้นคู่ควรกับการเปลี่ยนแปลง หากไม่มีการเปลี่ยนแปลงแล้วไซร้ การเดินทางก็จะยากในการจะพบเจอทางออก - เมื่อเราถึงจุดเปลี่ยนของชีวิต เราจะรับมือกับสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงนั้นได้อย่างไรกัน แล้วถ้ามันเปลี่ยนมันจะเปลี่ยนในรูปแบบไหน - แน่นอนว่าชีวิตเราก็ยังคงต้องการการเปลี่ยนแปลงให้ดียิ่งขึ้นกว่าเดิม แต่กระนั้นชีวิตไม่ได้เปลี่ยนเป็นรูปแบบเส้นตรง บางทีมันอาจจะเป็นรูปวงกลม สามเหลี่ยม หรืออื่น ๆ ก็เป็นได้ - การเปลี่ยนผ่านของอัตลักษณ์ตัวตนนั้น ย่อมเกิดสิ่งมหัศจรรย์ขึ้น อย่างแรกเลยก็คือเราจะเปลี่ยนจากวัยรุ่นไปเป็นผู้ใหญ่ มันคือการรับผิดชอบที่เพิ่มมากขึ้น รวมถึงเป็นภารกิจอันยิ่งใหญ่ด้วย - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้เหมาะสำหรับคนที่กำลังเจอการเปลี่ยนแปลงของชีวิต บางครั้งเรื่องเล่าอาจจะไม่ได้มีความน่าสนใจมาก เพราะมันไม่เกี่ยวข้องกับเราเท่าที่ควร เราจงเปิดใจรับฟังการเปลี่ยนแปลงเอาไว้บ้าง

มีคนมาปรึกษาว่า คือหนูมีปัญหากับค่ายหนึ่งค่ะ หนูรู้สึกท้ออะ เพื่อนในกลุ่มก็ไม่ช่วยไม่มีใครฟังหนูเลย มันคือค่ายประกวดคนงามประจำสีค่ะ เขาไม่ค่อยฟัง และก็ชอบพูดแทรกอยู่ตลอดจะทำยังไงดีคะ แล้วก็เรื่องความรักมันมีวิธีไหนไหมคะ ที่หนูจะเลิกเพ้อถึงคนที่หนูชอบ หนูงงอะว่าทำไมเวลาทำอะไรหลาย ๆ อย่าง หนูชอบเพ้อถึงเขาอะ - การที่คนเราไม่ฟัง ก็เพราะเขาไม่ค่อยใส่ใจในสิ่งที่เราพูด บางครั้งเราก็อาจจะต้องให้เขาหันหน้ามาหาเราก่อน เราถึงค่อยพูดกับเขา - คนส่วนใหญ่ก็ชอบพูดแทรกกันอยู่แล้ว เพราะไม่อยากรอให้อีกฝ่ายหยุดพูด เราจึงพูดแทรกเพื่อให้เขาหยุดพูดไปเลยเสียดีกว่า เราทำได้เพียงแค่ปรับตัวและอย่าทำแบบเขาพอ - จุดที่เราจะเลิกเพ้อฝันถึงเขา ก็ต้องมาจากการลืมเลือนเข้ามาเยือนแทนที่ความทรงจำเดิม ลองหากิจกรรมอย่างอื่นทำ หาอะไรที่มันมีผลต่อความรู้สึกที่ดีของเราจริง ๆ มันจะช่วยให้เราลืมได้เร็วขึ้น - ยิ่งเราอยากลืม เราจะยิ่งกลับจำมากยิ่งขึ้น กฎเหล็กในการลืมคือ ไม่ต้องสนใจ ยิ่งสนใจมากก็ยิ่งเหนื่อยกับความรู้สึกนั้นมาก ลองปล่อยไปตามอารมณ์ดู อยากทำอะไรในตอนนี้ เริ่มทำได้เลย - ไม่ว่าเราจะอยากจัดการกับความรู้สึก หรือสิ่งภายนอก อะไรก็ตามแต่เหล่านี้ มันล้วนแต่ต้องใช้เวลาทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่มีอะไรที่สำเร็จเพียงแค่ชั่วครู่ ทุกสิ่งต้องการบ่มเพาะมันขึ้นมา

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "พอลองมองย้อนกลับไป ส่วนใหญ่ที่เรามักจะหาข้ออ้างอยู่บ่อยครั้งคือ เรามีเวลาไม่เพียงพอ เรามีเงินไม่มากพอ เรามีความรู้น้อยเกินไป หรือเราไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีพอ นั่นแหละทำให้เราหลีกเลี่ยงที่จะแก้ปัญหาที่คอขวดจริง ๆ ก็คือ เราไม่มีความกล้าเลยมากกว่า มันมักจะเป็นก้าวเล็ก ๆ ที่เราสามารถก้าวข้ามผ่านมันไปได้ ถ้าเรามีความรู้สึกที่จำเป็นต้องก้าวอย่างแท้จริง" - จุดเริ่มต้นคือลองเพิ่มความกล้า ทั้ง ๆ ที่เรายังกลัวอยู่ มันอาจจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงความกลัวไปได้ทั้งหมด แต่อย่างน้อยก็ยังมีการขยับขยายบ้าง - ทุกข้ออ้างล้วนมีจุดหนึ่งที่คล้ายคลึงกันก็คือ เรามักจะเพิกเฉยที่จะตั้งคำถามกลับไปว่า แล้วถ้าเรามีสิ่งนั้นไม่พอ แล้วเราจะแก้ปัญหาอย่างไรให้พอกันเล่า - คนส่วนมากมักจะตัดสินคนที่ประสบความสำเร็จว่าโชคดี เขามีโอกาสมากกว่าคนอื่น หรือเขามีวาสนามากกว่าเรา แต่จริง ๆ แล้วคำว่าโชคดี โอกาส และวาสนา ล้วนสร้างด้วยตัวของเราเองทั้งสิ้น - การมีมุมมองที่เปิดกว้าง ชีวิตเราก็มักจะมีความเบิกบานมากยิ่งขึ้น ความคิดที่คับแคบก็จะมีมุมมองที่คับแคบ ทุกสิ่งเกิดจากเหตุ จึงจำเป็นต้องแก้ไขที่ต้นเหตุไม่ใช่ไปแก้ไขที่ปลายเหตุ - จงเริ่มต้นที่จะรวบรวมความกล้า แล้วมุ่งมั่นพยายามกับการเผชิญหน้ากับความกลัว ทว่า ความกลัวเป็นเพียงด่านแรก และเป็นด่านที่เรามักจะคิดว่ายากที่สุด แต่ความเป็นจริงแล้วยังมีด่านที่ยากกว่านี้อีกมาก

หนังสือ Debt: The First 5,000 Years ของ David Graeber - เมื่อหนี้สินเป็นสิ่งที่เราทุกคนมีกันตั้งแต่เกิด มันจะไม่มีวันหมดไปจากยุคสมัยนี้ได้เลย เพราะเราคือหนี้สินของระบบทุนนิยม - ถ้าพูดกันให้ตรงประเด็นคือ เราทุกคนมีสิทธิอันชอบธรรมที่ต้องใช้หนี้ (สาธารณะ) ตามกฎหมาย เพราะเราคือประชาชน แล้วประชาชนก็คือหนึ่งในการดูแลของรัฐบาล - ในอดีต ความเป็นหนี้เกิดขึ้นเพราะความรู้สึกที่ไม่ดีต่อสิ่ง ๆ หนึ่ง เราส่งมอบหนี้ให้กันเพราะเราติดข้างอะไรกันอยู่ การใช้หนี้เริ่มต้นจากการให้ลูกหลาน ไปจนถึงทรัพย์สินของเรา - การมีหนี้สินจึงเป็นทางออกเดียวของความมั่งคั่ง (ในตอนนี้) เพราะยิ่งเราสามารถสร้างให้คนมีหนี้สินมากมายได้ เราก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไร เพราะหนี้สินคือพันธนาการที่ร้อยรัดอนาคตของเรา - ทั้งนี้ คำว่าอิสรภาพกับความหมดภาระหนี้สิน อาจจะมีความเชื่อมโยงกันอยู่บ้าง แล้วเหตุผลที่ทำไมทุกคนไม่สามารถมีอิสรภาพได้ ก็เพราะทุกคนมีการตัดสินใจในการเลือกเดินที่แตกต่างกันไป

มีคนมาปรึกษาว่า หนูแอบชอบเพื่อนสนิทของตัวเอง แล้วตัดใจไม่ได้ หนูอยากอยู่ใกล้เขามากทำยังไงดีคะ แล้วเราสองคนเคยคบกันด้วยค่ะ มีอีกเรื่องด้วยค่ะ คือมีคน ๆ นึงอะค่ะเขามีแฟนแล้ว แต่เขาก็ทักมาแปลก ๆ อะค่ะ เช่น นอนหรือยังเป็นห่วงนะ และก็ชอบส่งสติกเกอร์มาหาด้วย - การแอบชอบเพื่อนเป็นสิ่งที่เราไม่สามารถห้ามใจได้เลย เพียงแต่บางครั้งสิ่งที่เราทำมันก็อาจจะตอบไม่ได้ทั้งหมดว่า เขาจะชอบเราเหมือนกันไหม ต้องลองวัดใจกันดู - เราลองใช้วิธีเปลี่ยนความรู้สึกอยากได้เขามาครอบครอง เป็นการเห็นคนที่เราแอบชอบเขามีความสุขอยู่กับสิ่งที่เขาเลือกกระทำจะดีกว่ากันไหม ยินดีและตักเตือนในสิ่งที่ควรและไม่ควร - ถ้าเขาปฏิเสธความสนใจของเรานั่นก็หมายความว่าเขาอาจจะไม่ได้ชอบเราจริง ๆ การที่เราเคยคบหากันมันก็อาจจะไม่ใช่คำตอบของความสัมพันธ์ทั้งหมด รัก ๆ เลิก ๆ ในวัยเรียนเป็นเรื่องธรรมดา - ส่วนคนที่มีแฟนแล้ว ก็เป็นสัญญาณเตือนที่อันตรายเหมือนกันว่า เรามีความคิดอย่างไรกับคนที่มีแฟนแล้ว บางคนชอบคนที่มีแฟนมาจีบเรา แต่บางคนไม่ชอบเลยกับคนที่มีแฟนอยู่แล้ว สังเกตเรื่องนี้ให้ได้ - ถ้าเขาจีบเราข้อความที่จะเป็นตัวบ่งบอกจริง ๆ คือการบอกฝันดี หรือว่าทักมาตอนเช้าประมาณว่า ตื่นรึยัง อะไรแบบนี้เป็นต้น คนที่ชอบเราเขาจะแสดงออกถึงการให้ความสำคัญกับเราในทุกช่วงเวลา

ข้อความทวิตจาก Tom Bilyeu ได้เขียนข้อความไว้ว่า "อย่าเชื่อทุกอย่างที่คุณคิด" - การปักใจเชื่อชุดความรู้ใดชุดความรู้หนึ่ง เป็นสิ่งที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการที่คุณไม่เปิดใจรับฟังความคิดของคนอื่น - หากลองสังเกตกันดูว่า คนที่เชื่อความคิดของตัวเอง 100% ก็มักจะไม่มีพื้นที่หลงเหลือในการให้สอบทานตัวเองมากพอ แล้วความคิดของเขาจะเริ่มตีบตันมากยิ่งขึ้น - ความเชื่อจะมีได้ต่อเมื่อเราค่อนข้างคิดอย่างละเอียดถี่ถ้วนจริง ๆ เท่านั้น ตราบใดที่ยังไม่เคยเปิดใจรับฟัง ตราบนั้นเราจะไม่สามารถมีความคิดที่ดีขึ้นกว่าเดิมได้เลย - ยุคสมัยนี้มีผู้คนมากมายกำลังถกเถียงในประเด็นสำคัญที่สุด คือตัวของเราเอง คำว่าตัวเราเองมันสำคัญที่สุด เพราะเราต้องการให้ตัวเราเองมีความสุข เราจึงจำเป็นต้องเชื่อทุกอย่างของตัวเอง - ทั้งนี้ การจะแก้ไขปัญหาการปักใจเชื่อชุดความคิดได้นั้น จำเป็นจะต้องใช้เหตุผล และการมีมุมมองที่เปิดกว้างอย่างแท้จริง กระนั้น เป็นสิ่งที่ผู้รู้ส่วนใหญ่เดินทางไป เพราะเป็นทางอันเกษมมีภัยน้อย

หนังสือ รวยได้ด้วยหุ้น โดยเซียนหุ้นอัจฉริยะ ของ สถาพร งามเรืองพงศ์ - การสังเกตงบการเงินแบบง่าย ๆ ผ่านสัดส่วนของหนี้สินต่อสินทรัพย์ เป็นการดูว่าสภาพคล่องของบริษัทยังดีอยู่รึเปล่า - กฎง่าย ๆ ของเซียนหุ้นก็คือ การจัดการกับอารมณ์ในแต่ละการลงทุนให้ได้ โดยไม่รักและไม่ชังในหุ้นนั้น ๆ ผ่านการฝึกปรือตนเองอยู่เสมอ - การวิเคราะห์ผลกำไรในอนาคต จะต้องมีการเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้างที่สำคัญเข้ามาเกี่ยวข้อง หากไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นฐานมันอาจจะตีความอีกแบบนึงก็ได้ - การลงทุนในหุ้นที่ดีที่สุด คือจังหวะที่ราคาไม่แพงจนเกินไป การเข้าซื้อในช่วงตลาดขาลงอาจจะเป็นคำตอบมากกว่าการเข้าซื้อในตลาดขาขึ้น เพราะอย่างน้อยหุ้นเราก็ไม่แพงมากเกินไป - ทั้งนี้ การจะประสบความสำเร็จในตลาดหุ้นต้องอาศัยปัจจัยประกอบหลากหลายสิ่งเข้าด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นจังหวะ เวลา และตัวบริษัทเอง หากเราตัดสินใจพลาดไปเราอาจจะได้รับผลตอบแทนที่ไม่เท่ากัน

มีคนมาปรึกษาว่า เรารู้จักคนนึงในเกมค่ะ เกือบจะสองปีแล้ว เหมือนว่าจะสนิทกัน แต่เราเข้าใจว่าสนิท คุยกันบ่อยมาก ๆ น่าจะเป็นเพื่อนที่ดีมั้งคะ เขาเคยบอกว่าจะอยู่เล่นด้วยกันไปเรื่อย ๆ แต่พักหลังมานี้ เราเริ่มทะเลาะกันกับเรื่องเดิม ๆ สามครั้งได้ จบลงที่เขาไม่ให้เราพูดถึงเรื่องที่ทำให้รู้สึกแย่ สรุปคือปัญหาก็ไม่ได้ถูกแก้ไข เรามีคำถามแต่ก็เหมือนจะได้คำตอบที่ไม่ชัดเจน จากนั้นเขาก็หายไปเลย นาน ๆ จะมาบ้าง แต่ก่อนเราทักเขาไปบ่อยมาก แต่เดี๋ยวนี้ก็มีเขาที่ทักมาบ้าง แต่พักหลังต่างคนต่างเงียบ เราเห็นเขาไปกับอีกคนนึงที่เขาเคยบอกว่าเป็นเพื่อนเขา เขาดูสนิทกันมาก เหมือนจะนัดมาเล่นด้วยกันบ่อยด้วย เราก็เริ่มเอะใจ ตั้งแต่เขาใช้ชุดคู่กัน แล้วยืนใกล้ ๆ กัน ที่แย่มาก ๆ คือ เราอยู่ตรงนั้น แต่เขาไม่แม้แต่จะพูดกับเราเลย เราเลยตัดสินใจออกจากวงจรนี้ เราออกมาโดยที่ไม่พูดอะไรกับเขา เราไม่รู้ว่ามันถูกไหม แต่การที่เราอยู่หรือไม่อยู่ก็ไม่ได้มีผลอะไรกับเขาอยู่แล้ว เราแค่เสียใจกับคำที่เขาเคยบอกว่า จะอยู่เล่นเกมด้วยกันเรื่อย ๆ แต่กลายเป็นเขาที่เงียบไปก่อน แถมยังเมินเฉยเราด้วย (ขำ) มันก็คงต้องเป็นแบบนี้มั้งคะ ตอนแรกเรารับไม่ได้ เราเสียใจมาก แต่ตอนนี้เราโอเคขึ้นแล้วค่ะ เวลามันอาจจะช่วยไม่ได้มาก แต่มันก็พอทำให้เราได้ดูแลตัวเองและรักตัวเอง ขอโทษที่มีปัญหาซะยาวเลยนะคะ เหมือนเรามาระบายเลย ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง - มีพบก็ต้องมีจาก มีรักก็ต้องมีเลิก สิ่งเหล่านี้เป็นของคู่โลกเขาเรียกว่าโลกธรรม เป็นสิ่งที่มนุษย์และสิ่งมีชีวิตทุกสิ่งต้องประสบพบเจอเป็นเรื่องธรรมดา - หากการที่เราสัญญากับใครในเรื่องคำว่าตลอดไป จงระลึกไว้เสมอว่าคำว่าตลอดไปไม่มีจริง ไม่ใช่ว่าเขาไม่สามารถรักษาสัญญาได้อย่างเดียว แต่โลกนี้มันไม่เอื้อให้รักษาสัญญานี้ได้ - คนส่วนใหญ่ไม่ได้ตั้งใจจะโกหกว่า จะอยู่ด้วยตลอดไปหรอก แต่ ณ เวลานั้นมันเป็นความรู้สึกนั้นจริง ๆ เรารู้สึกว่า ความรู้สึกในวันนี้จะคงเดิมตลอดไป แต่ปรากฏว่ามันเปลี่ยนไปตามกาลเวลา - จิตใจคนเปลี่ยนไปตามประสบการณ์ที่เพิ่มมากยิ่งขึ้นในแต่ละวัน วัยเด็กเราอาจจะชื่นชมของเล่น แต่พอเราโตขึ้นเราอาจจะชื่นชมเงินในบัญชีที่เพิ่มมากขึ้นเสียมากกว่า นี่คือความไม่เที่ยงของจิตใจ - การเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องที่ดีและไม่ดี มันขึ้นอยู่กับบริบทที่เราอยากให้มันเป็นไป หากมันคือความสุขเราจะไม่อยากให้มันเปลี่ยน แต่ถ้ามันคือความทุกข์เราจะอยากให้มันเปลี่ยน ทั้งสองสิ่งเหมือนกันคือยังไงก็เปลี่ยนแปลง

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "จงใส่ใจรายละเอียดในปัญหา ผู้คนที่เก่งมักจะหมกมุ่นในรายละเอียดมากเกินไป และผู้คนที่ประสบปัญหาก็มักจะหมกมุ่นในรายละเอียดเกินไปเช่นกัน สิ่งที่แตกต่างกันคือเราโฟกัสในแต่ละรายละเอียดไม่เท่ากัน เล็ก ๆ น้อย ๆ กับการขัดเกลา ส่วนใหญ่แล้วปัญหามันจะเป็นส่วนที่ไม่ค่อยมีความสำคัญเท่าที่ควร แต่ถ้ามันมีบางสิ่งที่สำคัญ คุณจะต้องนำมาพิจารณาให้มันถูกต้องให้ได้" - การใส่ใจในแต่ละปัญหามีความสำคัญอย่างยิ่ง หากเราเป็นคนที่เพิกเฉยต่อปัญหาอยู่บ่อยครั้ง มันจะทำให้เราพลาดโอกาสอันสำคัญไป - ส่วนของปัญหาจะมีส่วนที่สำคัญ และไม่สำคัญ เราจงเน้นไปที่สิ่งที่สำคัญให้มากที่สุด เพราะส่วนที่ไม่สำคัญเป็นส่วนที่คนเรามักจะสนใจมากจนเกินพอดี - ความสำเร็จของคนเราต่างกันที่จุดที่เราโฟกัส หากเราโฟกัสผิดจุด นั่นก็คือผิดในท้ายที่สุดอยู่ดี จงฝึกฝนตนเองในแต่ละวันด้วยการแยกแยะปัญหาออกจากกัน - สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ กับการขัดเกลา คือสิ่งที่มันจะช่วยให้เราเห็นภาพกว้างได้ชัดเจนยิ่งขึ้น คล้ายกับเส้นผมบังภูเขา ที่เรามักจะมองไม่เห็นสิ่งที่ใหญ่กว่าตรงหน้าเรา - การฝึกสติในชีวิตประจำวัน จะช่วยให้เรามีความใส่ใจเพิ่มมากยิ่งขึ้น บางคนหลงลืมได้ง่ายก็จะไม่สามารถนำเหตุการณ์ในชีวิตกลับมาแก้ไขได้เลย เพราะการขบคิดต่อเหตุการณ์เป็นสิ่งจำเป็น

หนังสือ Think Again: The Power of Knowing What You Don't Know ของ Adam Grant - การคิดอีกรอบหนึ่ง มันคือการสอบทานตัวเองอย่างแท้จริง ซึ่งสิ่งนี้จำเป็นสำหรับคนในยุคสมัยนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย - การอดทนอดกลั้นต่อสภาวะต่าง ๆ รอบตัวของเรา ทำให้เราสามารถคิดทวนสองรอบได้ หากเราขาดการอดทนแล้วไซร้ เราจะทำตามอารมณ์ไปโดยปริยาย - ทฤษฎีบางอย่างมาบอกเราอย่างเถรตรง หากว่าการที่เรารับฟังเรื่องราวเพียงสักแต่ว่าฟัง แล้วหลังจากนั้นเรานำไปหาข้อมูลส่วนต่อขยายจะทำให้เรามีปัญญามากยิ่งขึ้น - เมื่อเราเจอสถานการณ์คับขัน แน่นอนว่าเราจะไม่สามารถใช้สมองได้อย่างมีประสิทธิภาพ หากเราเป็นคนที่ชอบคิดทวนสองรอบ การแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าจะช่วยให้เราผ่านพ้นปัญหาไปได้โดยง่าย - ส่วนที่สำคัญของการพัฒนาความคิด คือหลักการใช้เหตุและผล รวมถึงการจำลองสถานการณ์ก่อนที่เหตุการณ์จะเกิดขึ้นจริง ๆ ซึ่งทักษะนี้จำเป็นจะต้องใช้เวลาฝึกฝนอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการคาดการณ์เป็นสิ่งที่ทำได้ยาก

มีคนมาปรึกษาว่า คือเราเรียนจบกันปีนี้ก็ ม.6 แล้ว ต้องแยกย้ายกันไปเรียน แต่ตอนนี้คือยังคบกับแฟนอยู่ คบมา 2 ปีแล้ว ทีนี้ความรู้สึกเราอะ รักเขามากนะ และเขาก็รักเรามากเหมือนกัน เขาบอกเราเสมอว่าจะไม่ทิ้งเรา ถ้าต้องไปเรียนก็ไปอยู่ด้วยกัน แต่เราอะกลับกลายเป็นว่าไม่เชื่อใจเขาสักเรื่อง เพราะเขาเป็นคนที่พูดแล้วทำไม่ได้ โกหก นอกใจ ปิดบัง เขาทำหมดทุกอย่าง เขาเคยปล่อยเราทิ้งไว้คนเดียว พอเวลาทะเลาะกันเขาก็ไม่เคยสนใจเราเลย แล้วมาเครียดกับเรา ทั้ง ๆ ที่เราก็ไม่ผิดอะไร แล้วเราก็ต้องมาง้อตามเขาตลอด เขาไปกินเหล้ากับเพื่อนทุกอาทิตย์ ใครชวนไปไหนไม่เคยปฏิเสธ เขาไปเที่ยวกันก็ไม่เคยชวนเราสักครั้ง จนพ่อของแฟนเราบอกว่า ไม่เคยเห็นเราไปเที่ยวกันสองคนบ้างเลย แล้วตอนนั้นแฟนเราจะไปล่องแพ แล้วพ่อแฟนจะออกตังให้เพราะอยากให้เราไปเที่ยวกับเขา แต่เรารู้สึกไม่อยากไปด้วยเลย เพราะแฟนเราเขายังไม่เห็นจะชวนเรา ถ้าไปก็ไม่มีความสุขอยู่ดี เขาปล่อยเราทิ้งไว้คนเดียวตลอดเลยนะ เพื่อนเขาอกหักเขาก็กอดแถมปลอบใจเพื่อน แต่ขณะเดียวกันเขาปล่อยให้เรานอนร้องไห้คนเดียว เราไม่สามารถเล่าให้ใครฟังได้เลย แม้แต่เพื่อนสนิทก็ไม่ได้เล่า ไม่เคยพูดเพราะกลัวคนอื่นมองว่าแฟนเราไม่ดี แต่แฟนเราทำให้ทุกคนหัวเราะเยาะเราว่า เป็นอีโง่ ไม่รู้อะไรสักอย่าง แถมยังแอบคุยกับแฟนเก่า เขาเอาแต่ตัวเอง สนใจแต่ความสุขของเขาเอง เขาเห็นแก่ตัวไม่เคยนึกถึงเราเลย เราไม่มีความสุข ตอนนั้นเราอ่อนแอมากทะเลาะกับแฟนทุกวัน จนตอนนี้เริ่มปรับความเข้าใจแล้ว เราให้โอกาสและให้อภัยจนเปลือง จนเขาไม่เห็นค่าเลยสักอย่าง บางเรื่องเขาก็แก้ได้ บางเรื่องก็แก้ไม่ได้ ตอนนี้ก็ดีกว่าแต่ก่อน เราแคร์ตัวเองมากขึ้น รักตัวเองมากขึ้น เลิกตามเลิกโง่เพราะเขา กลายเป็นเขาที่ตามเราแทน แต่เราอคติไปแล้ว หลายครั้งเรื่องเก่า ๆ ก็กลับมาทำร้ายเราเหมือนเดิม บางทีก็คิดมาก พอพูดเรื่องนี้ก็ทะเลาะกับแฟนประจำ ทำยังไงดีคะ - ปัญหาที่หนักที่สุด คือ เราไม่รู้ว่าการรักตัวเองเป็นยังไง ถ้าหากเราขาดการรักตัวเอง เราจะไม่รู้ว่าเราควรจะอดทน หรือควรถอยห่างจากความสัมพันธ์ - ทุกปัญหามันมีสัญญาณเตือนมาเสมอ หากการนอกใจเริ่มต้นขึ้น จุดจบก็คือการนอกใจ ตราบใดที่ไม่มีการสำนึกผิด ตราบนั้นการนอกใจก็จะยังดำเนินต่อไปอีก - อยากให้ลองมองเป็นประสบการณ์ดูว่า ความสัมพันธ์แบบนี้เราควรจะรับมือกับมันยังไง ถ้ามันเป็นพิษต่อชีวิตเราก็ควรจะตัดความสัมพันธ์ให้ไวมากที่สุด - คนที่นึกถึงแต่ตัวเอง ไม่เหมาะควรกับการมีใคร ไม่ว่าเขาจะอยู่ในบริบทใดในความสัมพันธ์ เขาก็มักจะไม่ได้เติมเต็มให้ใคร เพราะทุกวันเขาสนใจแค่ความรู้สึกของเขาเอง - สิ่งที่อันตรายมากที่สุดในโลกนี้ไม่ใช่คนไม่ดี แต่เป็นคนเขลา คนโง่นั้นจะไม่รู้ว่าตัวเองควรปรับปรุงอะไรบ้าง หรือต้องแก้ไขอะไรในตัวเองบ้าง แล้วมักจะใช้ชีวิตแบบเอาแค่วันนี้ แล้วพรุ่งนี้ก็ทำเป็นเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ฉันมักจะกล่าวว่าไม่ต้องคำนึงถึงคำถามที่เกี่ยวโยงไปยังความสุข แทนที่จะโฟกัสไปที่ความหมายของมัน จงค้นหาว่ากิจกรรมและความสัมพันธ์ใดเล่าที่จะมีความหมายอันงดงามต่อชีวิตของคุณ แล้วถ้าคุณเน้นไปที่สองสิ่งที่กล่าวมาข้างต้นนี้ ต่อมาคุณจะพบเจอความสุขด้วยตัวของมันเอง" - มีผู้คนมากมายที่กำลังหลงทางไปกับคำพูดที่ว่า จงตามหาความสุข แต่กระนั้นคำ ๆ นี้อาจจะเป็นการลวงให้เราไปทิศทางที่ผิดก็เป็นได้ - เมื่อเราเริ่มต้นที่จะปรับความคิดต่อความสุขของเราเอง เช่น การมีมุมมองต่อกิจกรรม และความสัมพันธ์ไปว่า อะไรคือสิ่งที่จะทำให้เรามีความสุขในระยะยาว - บางสิ่งก็ไม่สามารถมอบความสุขได้อย่างแท้จริง เราจึงต้องใช้เวลาในการไตร่ตรองว่าอะไรควรและอะไรไม่ควร ไม่จำเป็นต้องปล่อยเวลาทิ้งไปมาก ถ้าไม่มั่นใจให้ใช้กรอบเวลาแทน - คนที่มีความสุขในชีวิต เขาไม่ได้เรียกร้องตามหาความสุข แต่เขาสามารถสร้างความสุขด้วยตัวของเขาเองได้เลย ถ้าหากเราสามารถทำแบบนั้นได้ เราจะเป็นคนที่แจกจ่ายความสุขกับคนรอบข้างมากยิ่งขึ้น - สิ่งใดจะมีความหมายไปมากกว่าการใช้ชีวิต ส่วนมากแล้วความสัมพันธ์คือหนึ่งสิ่งที่ไม่สามารถใช้เงินหรือความรู้สึกแลกได้ การจะทำให้ความสัมพันธ์ดีขึ้นหรือแย่ลง ต้องแลกด้วยความใส่ใจต่อบริบทของชีวิต

หนังสือ ก้าวแรกอ่านงบการเงิน ของ เอิญ สุริยะฉาย - การอ่านงบการเงินเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดสำหรับคนที่จะลงทุนในตลาดหุ้น เพราะตลาดอื่นจะไม่มีการอ่านพื้นฐานทางการเงิน - สำหรับคนที่ต้องการจะลงทุนในตลาดหุ้น จุดเริ่มต้นอาจจะไม่ใช่หนังสืองบการเงิน แต่อยากให้เริ่มจากมีใจที่จะสร้างผลตอบแทนให้มากกว่าเงินฝาก - งบที่ดูง่ายที่สุดคืองบดุล หรืองบแสดงฐานะทางการเงิน ก็จะมีการดูสินทรัพย์ หนี้สิน และส่วนผู้ถือหุ้น (ความเป็นเจ้าของ) ของบริษัทนั้น ๆ ว่าโดยรวมแล้วแย่หรือดีเพียงใด - งบที่อยากให้สังเกตแล้วมองให้ขาดที่สุด คืองบกระแสเงินสด เพราะเป็นงบที่แต่ละอุตสาหกรรมจะแสดงไม่เหมือนกัน นั่นหมายความว่าถ้าไปดูกลุ่มไฟแนนซ์และกลุ่มแบงก์จะมีความแตกต่างกับกลุ่มอื่น - งบที่หลีกเลี่ยงในการดูมากที่สุดคือ งบกำไรขาดทุนเบ็ดเสร็จ เพราะถ้าหากเรามองแต่ว่าบริษัทนี้กำไรหรือไม่อย่างไร มันจะทำให้เราขาดการพิจารณาในเรื่องการตกแต่งงบการเงิน ซึ่งอันนี้จะอันตรายที่สุด

มีคนมาปรึกษาว่า พอดีมีเรื่องเครียด ๆ ไม่ค่อยสบายใจเลยค่ะ ช่วงนี้เหนื่อยหนักหน่วงมาก ทั้งเรื่องเรียน เงิน เพื่อน แฟน และครอบครัว ครบทุกเรื่องเลย แต่ตอนนี้ก็จะมีอีกเรื่องนึง คือเรากับเพื่อนคนนึง เราเป็นเพื่อนกันมานานมาก ตั้งแต่ตอนเด็กและเราจะรู้นิสัยกันดี แต่ก็จะมีเรื่องไม่เข้าใจกันอยู่บ่อย เพราะเพื่อนเราเป็นคนที่เอาแต่ใจ จะเอาเหตุผลของตัวเองเป็นหลัก แต่เราจะเป็นคนที่ค่อนข้างใจเย็น แต่ทีนี้เรามีเรื่องกันนิดหน่อย แต่คือเรื่องนี้เพื่อนอธิบายมาด้วยเหตุผลของเขา เราก็เข้าใจและรับฟัง แต่พอถึงตอนที่เราพูดบ้างด้วยเหตุผลของเรา เขากลับไม่ฟังเลย แล้วมาว่าเราไม่พอใจใส่เขาอีก ซึ่งตอนพิมพ์คุยกันกับเพื่อน เราไม่มีคำหยาบหรือคำที่อ่านแล้วรู้สึกว่าไม่โอเคเลยนะ แต่มันกลับกลายเป็นว่าเขาไม่รับฟังเหตุผลของเรา เขาก็มาหาว่าเราไม่ฟังเขา ซึ่งเราแบบงงมาก พอจะโทรคุยก็ตัดสายหนี จนเราส่งข้อความเสียงไป แต่ก่อนจะส่งข้อความเสียงไป เขากลับว่าเราว่าแบบไม่อยากมาทะเลาะเรื่องไร้สาระ หรือแบบมาพูดจาไม่พอใจใส่เรา ซึ่งทำให้เรายิ่งสับสนไปใหญ่ว่าเราไปทำอะไรให้เขาคิดแบบนั้น เราเลยส่งข้อความเสียงไป เราพูดด้วยน้ำเสียงเย็น ๆ อย่างมีเหตุผล และคิดแบบใจเขาใจเรานะ แต่เขาก็กลับไม่สนใจคำพูดของเราเลยแม้แต่นิดเดียว มันกลายเป็นว่าแบบ เพื่อนเอาความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ เพราะว่าพอเราจะพูดหรือพิมพ์อะไรไป เขากลับขัดและไม่ฟัง คือเหมือนคนคุยไม่รู้เรื่องอะ เราพูดไปอีกเรื่อง เขาก็เข้าใจไปอีกเรื่อง ซึ่งขนาดแฟนเพื่อนเรายังบอกเลยว่า เพื่อนเราไม่ฟังใครเอาแต่ใจตัวเอง มันเลยทำให้เพื่อนเราและแฟนเขาทะเลาะกันบ่อย จะทำยังไงดีคะ เราไม่อยากมีปัญหาแล้ว เราจะคุยยังไงให้เข้าใจกัน เพราะเพื่อนเป็นคนที่ไม่ฟังใครเลยนอกจากตัวเอง และที่สำคัญคุยไม่รู้เรื่องด้วย เราพูดอีกเรื่องแล้วเขาก็เข้าใจผิด แต่เราไม่ได้ขอโทษนะ เพราะว่ามันไม่มีเรื่องที่เราผิดเพียงแค่คุยกันไม่เข้าใจ เราอดทนมากเลย ถึงเพื่อนจะเอาแต่ใจไม่ยอมฟังใครแต่มีไรเราก็ช่วยเหลือตลอด เดือดร้อนมาก็หันหน้ามาหาเรา แต่พอสุขสบาย เพื่อนเราก็ไปอยู่กับเพื่อนใหม่หน้าตาเฉย แต่เราก็ไม่เคยว่าเลย ไม่เคยอะไรกับเขานะ เพราะอันไหนที่เพื่อนทำแล้วรู้สึกดีกับเขา มันก็โอเคแล้วเราก็เฉย ๆ เพราะส่วนตัวเป็นคนเก็บกด ไม่ค่อยได้ระบายอะไรให้ใครฟังง่าย ๆ น้อยครั้งด้วย เลยต้องพยายามปล่อยวาง - ปัญหาส่วนใหญ่แก้ที่ตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก ต่อมาเราค่อยคิดและพิจารณาดูไปว่า อะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้คน ๆ นึงคิดแบบนี้ มันเป็นเพราะเราจริง ๆ เหรอ - คนส่วนใหญ่มักจะคิดว่าเราเป็นสาเหตุ และต้นเรื่องที่มันเป็นปัญหาทั้งหมด แต่หารู้ไม่ว่า ความเป็นจริงในแต่ละเรื่องราวมันอาจจะไม่ใช่เพราะเราทั้งหมด แต่เป็นเพราะเขาเกือบทั้งหมดก็เป็นได้ - การคุยไม่รู้เรื่อง คืออาการของการไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นคนอื่น และมักจะคิดว่าความคิดคนอื่นก็คือความคิดคนอื่น ส่วนความคิดของเรามันสำคัญที่สุด เขาเรียกว่าไม่เปิดใจรับฟังใคร - ถ้าหากว่าเราคุยกับคนที่คุยไม่รู้เรื่อง เราพูดอีกอย่าง เขาตีความอีกอย่างตามความคิดของเขาเอง โดยที่ไม่ได้มีการเข้าใจความรู้สึกของอีกฝ่ายเลย มันจะทำให้ชีวิตเราเสียสมดุลให้ลองชั่งน้ำหนักดู - อาการของการเก็บกดไม่ได้เป็นลักษณะแบบนี้ เพียงแต่ในกรณีนี้ดูเหมือนว่าเราจะเป็นคนที่เอาใจใส่เพื่อน สังเกตสิ่งแวดล้อมรอบข้าง และพยายามตักเตือนเพื่อนในทางที่ถูกเสียมากกว่า แบบนี้ทำถูกต้องแล้ว

ข้อความทวิตจาก Dalai Lama ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความสงบไม่ได้นำมาซึ่งความขัดแย้งเลย แต่นำไปซึ่งความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน จงสร้างความสงบที่จิตใจภายในตนเอง เราทุกคนล้วนต้องการความเห็นอกเห็นใจกัน และผู้หญิงก็ยังสามารถนำคุณสมบัตินี้มาสู่สังคมได้ เราได้คุณครูคนแรกที่สอนเรื่องความโอบอ้อมอารี และความเห็นใจจากแม่ของเราเอง" - ความสงบเป็นสิ่งเดียวที่จะเกื้อกูลโลกใบนี้อย่างแท้จริง หากขาดความสงบเราก็จะมีแต่ความวุ่นวายเต็มไปหมด - ความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน เป็นคุณสมบัติที่เราควรมีในตน และควรเสริมสร้างด้วยการแสดงมันออกมาให้คนรอบข้างได้รับรู้ - ส่วนหนึ่งของชีวิตก็ควรจะปลูกความดีในตนเองอยู่เสมอ อย่าเพิกเฉยต่อความดี เพราะความดีเท่านั้นที่จะมาเป็นสรณะกับสิ่งมีชีวิตได้ - ผู้หญิงเป็นเพศที่สามารถสร้างความเมตตาได้ดีเฉกเช่นเดียวกับเพศชาย เพราะเพศหญิงเป็นเพศที่มีความอ่อนไหวต่อความรู้สึกสูงที่สุด - ไม่ว่าเราจะมีแม่หรือไม่มีแม่ แต่แม่ในความทรงจำของทุกคนก็คือคนที่ให้กำเนิดเรา เขาจะดีหรือไม่ ความเป็นแม่ก็คือความอบอุ่น หากแม่ของเราไม่มีมันก็ต้องมีสักคนที่มี

หนังสือ Rule #1: The Simple Strategy for Successful Investing in Only 15 Minutes a Week! ของ Phil Town - กฎข้อที่ 1 คือห้ามเสียเงิน ไม่ว่าจะยังไงก็ตามเราต้องพิจารณาคุณสมบัติของบริษัทที่เราจะลงทุนให้จงได้ - เมื่อกองทุนไล่ซื้อหุ้น นั่นอาจจะหมายถึงเวลาที่เราจะต้องระมัดระวังเอาไว้บ้าง เพราะนี่คือการลงทุนไม่ใช่การเก็งกำไร - เมื่อเราคำนวณ Return on Invested Capital (ROIC) นั่นคือการจะดูว่าบริษัทมีอัตราการคืนทุนในการลงทุนได้มากน้อยเพียงใด - เครื่องมือการคำนวณมูลค่าบริษัทจะมีหลายชนิดมาก ซึ่งจะช่วยให้นักลงทุนแบบเน้นคุณค่าและเน้นการเติบโต สามารถนำไปปรับใช้ได้อย่างดีเยี่ยม - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้ได้ตีพิมพ์มานานแล้ว นั่นอาจจะไม่สอดคล้องกับตลาดในปัจจุบันทั้งหมด เพียงแต่เรานำวิธีการบางอย่างมาปรับใช้ได้อยู่ ซึ่งเป็นการเน้นย้ำความขลังในการลงทุน

มีคนมาปรึกษาว่า ทำไมเราชอบน้อยใจหรือคิดมาก ที่เราแพ้แฟนเก่าคะ บางทีพอพูดถึงแฟนเก่าเขามันไม่ได้เกลียดค่ะ แต่มันรู้สึกว่าแบบน้อยใจที่เขาทำอะไรหลาย ๆ อย่างด้วยกัน กลัวแฟนจะหาว่าเรางี่เง่าอะค่ะ เหมือนแฟนเก่าของเขาบอกว่าอะไรก็ไม่รู้นิดหน่อยก็บอกเลิก แต่เราไม่เคยพูดบอกเลิกนะ เขาบอกว่าอยู่กับเรามีความสุขมากกว่า - แต่ละคู่ก็จะพูดคุยแตกต่างกันไป แต่จริง ๆ แล้วบางคนรับไม่ได้เลยกับการพูดถึงแฟนเก่า เพราะจุดเริ่มต้นมันคือการเปรียบเทียบ - หากเราไม่ได้เปรียบเทียบกันมาก เราก็อาจจะสามารถพูดคุยกันได้ปกติ แต่บางทีพูดถึงแฟนเก่าบ่อยมากเกินก็ไม่ดี เพราะเราอาจจะกำลังคิดถึงเขาอยู่ - แฟนใหม่กับแฟนเก่า ยังไงก็ไม่สามารถแทนที่กันได้จริง ๆ เพียงแต่ให้รู้ว่าเราก็เริ่มต้นใหม่กับแฟนใหม่ไปแล้ว ส่วนเรื่องแฟนเก่าจะเป็นยังไงก็คืออดีตที่ผ่านพ้นมา - ความรู้สึกน้อยใจที่แฟนเก่าดีกว่า หรือทำอะไรร่วมกับแฟนเรามามากกว่านั้นเป็นเรื่องปกติมาก ๆ แต่ให้เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส ในการไปไหนมาไหนกับแฟนเราบ่อยมากขึ้น - ความทรงจำจะวนเวียนและทับซ้อนกัน ถ้าหากเรายังอยู่อาศัยในที่ ๆ เดิม นั่นจึงหมายความว่า ต่อให้เราเดินทางไปไหน เราก็จะรู้สึกถึงวันเก่า ๆ ที่เราไปไหนกับแฟนเก่าเสมอ

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ทางที่จะไม่ผิดพลาดในการค้นหาคู่ครองที่ถูกต้อง 1. เคารพตัวเองเสมอ 2. ดูแลตัวเองก่อนอย่างแรก คู่เราอย่างสอง 3. มองหาในสถานที่ที่ควรมอง 4. คุยกันอย่างเปิดเผย และอ่อนโยน และ 5. มองหาคนที่สามารถเห็นข้อด้อยของตัวเอง แต่เขากลับสามารถรับมันได้แต่โดยดี" - การหาคู่ครองที่จะเข้ากันกับเราไม่ใช่เรื่องง่าย แต่แน่นอนก็ไม่ใช่เรื่องยากจนเกินไปเช่นกัน - คุณสมบัติเด่นที่สุดของคู่ชีวิตคือ ต้องรักตัวเองก่อนอันดับแรก ถ้าหากรักตัวเองไม่เป็นจะไปรักใครได้ยังไงล่ะ - บางครั้งสถานที่ ที่เรามองหาคู่ครองก็สำคัญ อย่างเช่น สถานที่เที่ยวกลางคืน บางคนอาจจะเจอคนที่ใช่ แต่แน่นอนมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่คบหากันจริงจังเลย - แม้การมองข้อเสียของตัวเองอย่างเปิดกว้าง มันอาจจะดูไม่สลักสำคัญเท่าไรนัก แต่ในความเป็นจริงแล้ว มันเป็นจุดชี้ชัดเลยว่า เรายอมรับตัวเอง และโอบกอดตัวเองได้จริงไหม - ความรักที่ดี เริ่มต้นจากที่ตัวเราเอง รักแท้ไม่ได้อยู่ที่ไหนหรืออยู่ที่ใคร ปัญหาความสัมพันธ์ต้องแก้ที่จุดเริ่มต้น คือความคาดหวังในความสัมพันธ์จนมากเกินพอดี เข้าใจว่าคู่ครองที่ดีที่สุดไม่มีอยู่จริง

หนังสือ The Little Book of Investing Like the Pros: Five Steps for Picking Stocks ของ Joshua Rosenbaum - การประเมินมูลค่าบริษัทนั้น ไม่มีหลักการตายตัวมันขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลที่จะนำข้อมูลความรู้ไปประเมิน สิ่งที่จำเป็นคือประสบการณ์ในการอ่านงบการเงิน - บริษัทที่จะมีมูลค่าได้นั้น จะต้องมาจากผลกำไรของบริษัทเป็นส่วนใหญ่ ตามมาด้วยหนี้สินที่ดีจะต้องมีมากกว่าหนี้เสียเสมอ นั่นจะเป็นตัวชี้วัดที่สำคัญในการให้น้ำหนักในการลงทุน - กลุ่มอุตสาหกรรมก็เป็นตัวชี้วัดที่สำคัญรองลงมาจากตัวบริษัทอีกทีหนึ่ง เพราะกลุ่มของบริษัทที่เราจะเข้าซื้อนั้นก็จำเป็นจะต้องมีการเคลื่อนไหวทางด้านงบการเงินด้วยเสมอ - บางบริษัทอาจจะมีการเข้าซื้อบริษัทอื่นบ่อยครั้ง เราจึงจำเป็นจะต้องดูงบการเงินสอบทานด้วยเสมอว่า บริษัทที่เข้าซื้อมีงบการเงินที่ดีหรือไม่ รวมถึงการเพิ่มทุนบ่อยครั้งก็เป็นสัญญาณอันตรายเช่นกัน - ทั้งนี้ ภาพรวมของการจะลงทุนในบริษัทใดบริษัทหนึ่ง เราอาจจะต้องดูดัชนีของตลาด อุตสาหกรรม และบริษัทที่ทำธุรกิจคล้ายคลึงกัน มันจะมีส่วนช่วยให้เรามองภาพรวมออก ดีกว่าไปนั่งเจาะงบการเงินจนขาดภาพรวมไป

มีคนมาปรึกษาว่า คือตอนนี้เรากำลังคบกับคนนึงอยู่ค่ะ ก่อนคบก็คุยกันเกือบ 2 เดือน แล้วทีนี้เราลองคบกันมาได้ประมาณ 5 วัน มันเริ่มรู้สึกเฉย ๆ อะค่ะ คือตอนคุยมันดีนะคะ แต่พอคบกันมันดูเหมือนไม่มีอะไรพิเศษขึ้นเลยค่ะ ต้องแก้ยังไงดีคะ ตอนคุยกันอยู่ มันรู้สึกว่าแบบอะไรก็พิเศษไปหมด แต่พอคบกันมันก็ดูเริ่มจืดจางไปค่ะ ควรแก้ยังไงดีคะ ให้มันดีกว่านี้ - ความคาดหวังจะเพิ่มสูงขึ้นตอนช่วงก่อนที่จะเจอ แล้วความสุขจะถึงจุดพีคเมื่อใกล้เจอ แล้วความสุขจะลดลงอย่างมากเมื่อสัมฤทธิ์ผลในสิ่งที่คาดหวังไปแล้ว - ความสุขของชีวิตมันเกิดขึ้นเพราะเรากำลังคาดฝัน เพ้อฝัน และจินตนาการ มันเป็นเรื่องปกติที่ทำให้มนุษย์นั้นได้มีวิวัฒนาการมาถึงทุกวันนี้ เนื่องจากเราต้องไขว่คว้าหาสิ่งใหม่ต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะพอใจ - มีหลายคนที่เจอช่วงเวลาแอบชอบ และชอบช่วงที่แอบชอบมากกว่า ก็เพียงเพราะเรารู้สึกว่าถ้าเขาไม่ได้เป็นอย่างที่เราคาดหวังเอาไว้ตอนแอบชอบ มันจะยิ่งกว่าอกหักอีก การเก็บความรู้สึกแอบชอบอาจจะรู้สึกดีกว่า - ความจริงในทุกความสัมพันธ์ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่ทุกวัน บางครั้งถ้าเรายังชอบความตื่นเต้น มันอาจจะพูดยากว่าเราจะเจอความสัมพันธ์เหล่านั้นไหม ซึ่งมันก็แล้วแต่คู่อีกว่า เคมีตรงกันหรือจริตตรงกันจริง ๆ ไหม - ถ้าให้คำแนะนำ ก็คงให้คำแนะนำว่า ลองพูดกับแฟนเราตรง ๆ ในสิ่งที่เราใฝ่ฝันเอาไว้ก่อนคบหากันว่า เราต้องการสิ่งใด ลองคุยกันจริงจังดูไปเลย ทำความฝันให้เป็นความจริงด้วยการสานฝันโดยการกระทำของเราทั้งคู่

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "พวกเขาสามารถจะนำชีวิตคุณไปไหนก็ได้ แต่พวกเขาไม่สามารถทำให้คุณล้มเลิกความตั้งใจที่จะใช้ชีวิตไปได้ พวกเขาสามารถบดขยี้ความฝันของคุณ แต่พวกเขาไม่สามารถบดขยี้ศักยภาพในการใฝ่ฝันของคุณได้ พวกเขาสามารถทำให้คุณอกหักได้ แต่พวกเขาไม่สามารถหยุดให้คุณปรารถนาที่จะรักได้เลย โลกใบนี้ไม่สามารถทำอะไรคุณได้ คุณเท่านั้นที่จะทำ" - สิ่งภายนอกไม่ใช่เป็นสิ่งที่จะกำหนดความเป็นเราในวันนี้ มีเพียงสิ่งเดียวที่จะกำหนดสิ่งที่เราเป็น นั่นก็คือตัวของเราเอง - บางครั้งความย้อนแย้งจะเริ่มเกิดขึ้น ถ้าหากเราไม่สามารถแยกแยะระหว่างสองสิ่งออกจากกัน นั่นก็คือสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ กับสิ่งที่เราควบคุมได้ - ชีวิตคือการเรียนรู้ เราไม่สามารถหยุดการเรียนรู้ในสิ่งที่เข้ามายังชีวิตของเราได้เลย วันนี้คือประสบการณ์ที่จะทำให้อนาคตของเราดีขึ้นก็ได้ รวมถึงแย่ลงก็ได้เช่นกัน - จงตั้งใจและมุ่งมั่นในทางที่เราเชื่อว่า เรานั้นจะสามารถไปถึงได้ ต่อให้เราต้องเหนื่อยมากน้อยเพียงใด เราก็จะยืนหยัดและต่อสู้ไปในหนทางแห่งความดีสืบไป นี่จะเป็นพลังที่มหัศจรรย์ที่สุดบนโลกใบนี้เลย - ความตั้งใจจริง เป็นพลังที่ไม่มีใครสามารถจะเอาชนะเราได้ ทุกความสำเร็จต้องเนื่องด้วยมาจากความตั้งใจจริงเป็นส่วนประกอบหลัก ขาดเพียงแค่ความตั้งใจ รวมไปถึงจิตใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเชื่อก็ไม่มีอะไรเป็นไปได้ทั้งนั้น

หนังสือ The Deficit Myth: Modern Monetary Theory and the Birth of the People's Economy ของ Stephanie Kelton - โครงสร้างระบบการเงินที่สำคัญของยุคสมัยนี้ คือทฤษฎี Modern Monetary Theory (MMT) ที่ว่าด้วยเรื่องสกุลเงินมีผลต่อระบบเศรษฐกิจมวลรวม - คำถามที่ว่า สกุลเงินคือตัวแทนของทอง แต่ทำไมแล้วสกุลเงินของแต่ละประเทศจึงเป็นตัวชี้วัดหลักไปได้ อะไรอยู่เบื้องหลังการตรึงค่าเงิน และมันมีส่วนสำคัญต่อโลกนี้อย่างไรบ้าง - ประเทศที่กำลังขาดดุลทางการค้าอย่างต่อเนื่อง ก็คือสหรัฐอเมริกา ซึ่งถ้าเราประเมินสิ่งที่ประเทศจะเสียหายก็น่าจะต้องใช้อำนาจต่อรองที่เพิ่มมากขึ้นอีกหลายเท่าตัว ซึ่งมันต้องใช้ระยะเวลายาวนาน - แล้วกลยุทธ์ลับที่ทำให้แต่ละประเทศยังสามารถขับเคลื่อนเศรษฐกิจอยู่ได้ ก็คือการเพิ่มการถือเงินต่างประเทศมากยิ่งขึ้น เพราะมันคือการโอนความเสี่ยงจากการขาดดุล ไปเป็นการลงทุนสกุลเงินนั้น ๆ แทน - แต่กลับกลายเป็นว่า ผลเสียในระยะยาวของการตรึงค่าเงินจะทำให้สกุลเงินขาดความน่าเชื่อถือ เพราะเศรษฐกิจที่ดีควรจะโตจากอุตสาหกรรม ไม่ควรโตจากหนี้สินหรือการลงทุนโดยส่วนเดียว จึงจำเป็นต้องระมัดระวังเอาไว้

มีคนมาปรึกษาว่า ขอปรึกษาเรื่องเพื่อนได้ไหมคะ คือเพื่อนอยู่ดี ๆ ก็หาว่าเราไปนินทาซึ่งเราเองก็ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย พอเราถามเขาว่าใครไปบอก เขาบอกว่ามีคนไปบอกเขา แต่พอเราถามว่าเราอะไปพูดอะไร ใครไปบอกแล้วมาบอกกับเพื่อนเราว่ายังไง เขาก็บอกว่าโตแล้วคิดเอา พอเราส่งแช็ตไปถามเรื่อย ๆ เขาก็อ่านแต่ไม่ตอบสักพักบล็อกแช็ต บล็อกเบอร์เราติดต่อกันไม่ได้ทุกช่องทาง คือมันมีอะไรมันก็ควรจะพูดกันตรง ๆ อะค่ะ คือนี่เราเองยังงงอยู่เลยว่าเราเองไปพูดอะไรยังไม่รู้เรื่องเลย ไม่หันหน้ามาคุยกันแบบนี้มันก็ไม่เข้าใจกัน ไม่มาเคลียร์กันสักทีแล้วจะคุยกันรู้เรื่องไหม เราเองต้องทำยังไงคะ นี่บางทีก็เหนื่อยนะคะ บางเรื่องเพื่อนก็ดูเป็นคนเอาแต่ใจ และไม่ฟังเหตุผลอะไรเราเลยค่ะ เราควรทำยังไงดี - บางทีเหตุผลที่ตอบไม่ได้ ก็เพราะว่าไม่มีเหตุผลให้ตอบคำถามนั้นก็เป็นได้ จิตใจคนนั้นยากแท้ที่จะหยั่งถึง เพียงเพราะเขาอาจจะไม่ชอบเราเลยกุเรื่องขึ้นมาก็เป็นได้ - พยายามสังเกตกันไปในการคบหาเพื่อน หรือผู้คนบริบทอื่น ๆ ก็เฉกเช่นเดียวกัน หากเพื่อนสนิทเราไม่ได้อยากคบกับเราแล้ว จงสังเกตให้ออก มองให้ทะลุปรุโปร่งไปถึงเจตนาที่อยู่เบื้องหลังให้ได้ - ถ้าเกิดเขาไม่อธิบาย รวมถึงไม่พยายามมาเคลียร์กับเราให้เราจดจำไว้เลยว่า นี่คือสัญญาณที่เขาไม่ได้อยากคบกับเราอีกต่อไป เราจึงไม่จำเป็นต้องหาเหตุผล เพราะเหตุผลคือสิ่งที่เขากระทำอยู่ต่อหน้าต่อตาอยู่แล้ว - ชีวิตมันไม่ใช่สิ่งที่ง่ายดายเลย เหตุการณ์นี้มีผู้คนมากมายเคยประสบพบเจอมา ใครที่มีปัญหาเรื่องเพื่อนอิจฉา หรือหมั่นไส้บ่อย ๆ เราจะสัมผัสสิ่งเหล่านี้อยู่เป็นประจำ ซึ่งมันเป็นเรื่องอารมณ์ส่วนตัว ซึ่งอธิบายกันไม่ได้ - ทั้งนี้ เราจะได้บทเรียนอันสำคัญติดตัวไป เป็นทักษะที่เราจะรู้ว่าเราควรจะวางตัวอย่างไร กับสถานการณ์บางสถานการณ์ ปรับใจ ปรับตัว และปรับความคิดให้ได้ไวเทียบเท่ากับสิ่งแวดล้อม แล้วเราจะมีความสุขมากยิ่งขึ้น

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ในอดีตนั้นได้แสดงให้เห็นแล้วว่า เมื่อใดก็ตามที่คนในสังคมเริ่มมีปัญหากันหนักขึ้น มันจะง่ายดายมาก ๆ ที่จะเปลี่ยนจากประชาธิปไตยไปเป็น การไม่เข้าร่วมของอนาธิปไตย และก็ก้าวเข้าสู่การเป็นอัตตาธิปไตยต่อมา ยกตัวอย่างเช่น ในปี 1930s ทั้งสี่ประเทศที่ปกครองโดยระบอบประชาธิปไตย ได้แก่ เยอรมัน ญี่ปุน อิตาลี และสเปน ก็ยังเปลี่ยนไปในทางเดินนั้นเฉกเช่นเดียวกัน" - จงจดจำไว้ว่าระบอบประชาธิปไตยนั้น มิใช่ของตายอย่างเด็ดขาด - การเปลี่ยนแปลงย่อมเกิดขึ้น หากทุกสิ่งมีการเปลี่ยนแปลง เราอาจจะกำลังก้าวเข้าสู่การเป็นอนาธิปไตย โดยไม่มีใครเป็นผู้นำ ก็คือการนำกันเองโดยกลุ่มประชาชน - ถัดมาถ้าเกิดมีการรัดกุมอำนาจเกิดขึ้นก็จะก้าวเข้าสู่การเป็นอัตตาธิปไตยขึ้น ซึ่งนี่คือหายนะอันแท้จริง เพราะว่าหากผู้นำนั้นเป็นคนไม่ดี จะทำให้สังคมในประเทศนั้น ๆ แย่ลงอย่างรวดเร็ว - ตัวอย่างในอดีตจะมาเป็นประวัติศาสตร์ที่จารึกเอาไว้ หากเราปล่อยอดีตเป็นเพียงแค่อดีต เราจะทำให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยต่อไปเรื่อย ๆ การเปลี่ยนแปลงไปทิศทางใดย่อมขึ้นอยู่กับเหตุเป็นสำคัญ - ทั้งนี้ การเมืองเป็นเรื่องที่ใกล้ตัวเรามากขึ้นทุกวัน เราอาจจะไม่สามารถเพิกเฉยมันได้อีกต่อไป แต่พึงรู้ไว้สิ่งหนึ่งว่า เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่มีกำลังมากกว่าได้ การยอมรับความเป็นจริงต่อเมื่อมีสิ่งใดเปลี่ยนย่อมจำเป็น

หนังสือ Zero to One: Notes on Start Ups, or How to Build the Future ของ Peter Thiel with Blake Masters - เมื่ออนาคตเป็นสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง เวลาเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดโดยวันนี้ เทคโนโลยีไม่ได้สร้างจากหนึ่ง แต่มันเริ่มจากศูนย์เสมอ - ไม่มีใครแข่งกันได้ เพียงแต่เราเริ่มต้นที่จะตั้งคำถามให้ถูกวิธีว่า อะไรคือสิ่งที่จะทำให้โลกนี้ดีขึ้นได้อย่างแท้จริง โดยที่เราจะไม่หยุดที่จะพัฒนาอย่างเด็ดขาด - การลอกเลียนแบบจะไม่สามารถเกิดขึ้นได้จริง เพราะว่าทุกสิ่งจะไม่หมุนเวียนตามไป แต่มันคือการสร้างนวัตกรรมใหม่ ๆ เท่านั้น แล้วผู้ที่ชนะคือผู้ที่มองเกมขาด - แล้วการที่จะเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ได้ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องผูกขาดโดยนัย ไม่ใช่ว่าเราจะต้องการ หรือไม่ต้องการการผูกขาดทางการค้า เพียงแต่มันเป็นผลพลอยได้ของธุรกิจใหม่ ๆ เท่านั้นเอง - ทั้งนี้ การจะเป็นสตาร์ทอัพไม่ใช่เป็นสิ่งที่ทุกคนจะใฝ่ฝันไปถึงได้ หนังสือเล่มนี้ไม่ได้มาขายฝัน รวมถึงมาดับฝันแก่ทุกคนบนโลกใบนี้ เพียงแต่เป็นการบอกว่าคุณจะต้องเป็นที่หนึ่ง และมันจะไม่มีที่ยืนสำหรับที่สองเลย

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ หนูมีเรื่องอยากจะปรึกษาด้วย แล้วหนูไม่รู้จะพูดกับใครอีกแล้ว หนูเพิ่งเลิกกับแฟนมาได้ประมาณ 6 วัน หนูทำใจไม่ได้เลยค่ะ คือเราทะเลาะกันบ่อยมาก จนเขาบอกว่ามันไปด้วยกันไม่ไหวแล้ว เขาเลือกที่จะหายไปเลย จนประมาณ 6 วันก่อนหน้านี้ เขากลับมาพร้อมบอกว่า ถ้าทุกอย่างดีขึ้นอาจจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม และในบางทีเขาก็บอกว่าไปต่อไม่ไหวเหมือนเดิม หนูพยายามขอโอกาสเขาอีกครั้ง เพื่อที่จะเป็นเหมือนเดิมอีกครั้งนึง แต่หนูก็ไม่รู้จะทำยังไงดี หนูไม่อยากเสียเขาไปเลย - เมื่อเรามีความสัมพันธ์ที่สั่นคลอน ไม่ว่าจะทางใดทางหนึ่งก็ตามแต่ เราจำเป็นจะต้องเตรียมตัวรับการเปลี่ยนแปลงของมันด้วยเสมอ - สัญญาณเตือนจะต้องมาย้ำเตือนก่อนเสมอ มีหลายคู่ที่ไม่ยอมรับรู้ถึงสัญญาณเตือนต่าง ๆ เพียงเพราะเราอาจจะเข้าข้างตัวเองไปว่า คงไม่มีปัญหาอะไรหรอก - หากเขาเริ่มพูดถึงเรื่องการเลิกกัน หรือว่าไม่พูดถึงความสัมพันธ์เลย นั่นอาจจะเป็นตัวชี้วัดที่สำคัญว่า เขากำลังเบื่อหรืออยากออกจากความสัมพันธ์นี้ไป เราเพียงแต่ต้องจับเข่าคุยกับแฟนเราตรง ๆ จะดีที่สุด - ถ้าหากว่าทุกอย่างมันสุกงอมเต็มที่แล้ว เราอาจจะไม่ต้องไปทำอะไรไปมากกว่าการยอมรับความจริงแล้วก็เดินหน้าต่อไป ช่วงแรก ๆ จะทำใจยอมรับได้ยากมาก ถ้าหากเป็นไปได้ใช้ครั้งนี้เป็นประสบการณ์สอนใจ - การขอโอกาส ไม่ใช่การกระทำที่ดีเลย เพราะว่าช่วงเวลาในการคบกันมันถือเป็นการทดสอบว่าเราคว้าโอกาสนั้นไว้เต็มที่มากน้อยแค่ไหน ถ้าเราคบกันแล้วเราไม่ได้ทำเต็มที่ พอเวลาเลิกกันเราจะเสียใจหนักกว่าปกติ

ข้อความทวิตจาก Dalai Lama ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความอดทนอดกลั้นนั้น จะไม่สามารถเกิดขึ้นมาเองตามธรรมชาติ เราทุกคนต้องล้วนแต่สร้างมันขึ้นมาด้วยความพยายามอย่างยิ่ง รวมไปถึงต้องคุ้นชินกับมันให้มาก ๆ แล้วศัตรูต่อชีวิตของเราก็มักจะทำให้เราอดทนได้มากกว่ามิตรของเราเสมอ" - ศัตรูของเราคือคนที่ทำให้เรารู้ว่าความอดทนนั้นมีความหมายต่อชีวิตเรามากแค่ไหน ตราบใดที่เราไม่เจอบททดสอบที่ยาก เราจะเก่งขึ้นได้อย่างไรกัน - ชีวิตไม่ใช่สิ่งที่จะมีแต่ความสุข หรือความทุกข์โดยส่วนเดียว แต่มันขึ้นอยู่กับมุมมองของเราเสียมากกว่า บางคนสุขมากก็ติดในสุข ก็หลงในสุข บางคนทุกข์มากก็จมในทุกข์ ก็หลงในทุกข์เช่นกัน - ปัญหาชีวิตคือทางออกของชีวิต แต่มันต้องใช้สติปัญญาในการมองเห็นมัน มิใช่เป็นการไปมองว่าปัญหาคือสิ่งที่ควรหลีกเว้น แต่มองว่าปัญหาทำให้เราได้สร้างบารมีเสียมากกว่า มองในแง่ดีเพื่อดึงตัวเองขึ้นมา - ความสุขในชีวิตที่เอ่อล้นมากจนเกินพอดี หากเราติดในสุขมาก มันจะทำให้เราอ่อนแอ ขาดภูมิคุ้มกันในความทุกข์ไปเลย บางครั้งเราก็ต้องใช้สติให้มาก ๆ ในการมีความสุข เพราะถ้าปล่อยวางไม่ได้ใจเราจะทุกข์หนัก - ทุกสิ่งอาจจะดูเหมือนเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ มันเป็นของมันอย่างนั้น แต่บางสิ่งบางอย่างต้องถูกสร้างขึ้นมา เพียงแต่ว่าต้องมีเหตุปัจจัยประกอบเข้ากับคุณสมบัตินั้น ๆ ก่อน การรอคอยเหตุปัจจัยจึงไม่ใช่ฐานะที่พึงจะเป็นได้

หนังสือ The 4% Fix ของ Karma Brown - การเริ่มต้นวันใหม่ด้วยการเปลี่ยนแปลงตัวเองทีละเล็กทีละน้อย มันจะช่วยให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองได้จริงในระยะยาว - มีใครหลายคนชอบตั้งเป้าหมายใหญ่ ๆ แต่ไม่สามารถทำเป้าหมายเล็ก ๆ ให้สำเร็จได้เลย เราอาจจะต้องพิจารณากันจริงจังแล้วว่า อะไรเป็นสาเหตุให้เราไม่สามารถบรรลุเป้าหมายได้ - ลองปรับเปลี่ยนเวลาชีวิตดูบ้าง เช่น ให้เวลากับตัวเองมากขึ้น ลดการใส่ใจในหน้าที่การงานลงสักหน่อยนึง หรือปรับเวลาตื่นให้เร็วขึ้น สิ่งเหล่านี้จะช่วยให้สภาพแวดล้อมดูดีขึ้นได้เช่นกัน - เพียงแค่ 1 ชั่วโมงที่เราคิดว่ามันไม่ใช่เวลาที่สลักสำคัญ มันเป็นเพียงแค่เวลางีบหลับตอนกลางวัน หรือมันเป็นเพียงแค่เวลาที่เราขับรถแล้วเวลาก็หมดลงไป ไม่ว่าเราจะเลือกใช้เวลาไปกับอะไรนั่นแหละคือชีวิตเรา - ทั้งนี้ ลองเปิดใจรับฟังสิ่งใหม่ ๆ ดูบ้าง แล้วเราจะพบว่าสิ่งที่ดีในชีวิต ไม่ใช่อะไรใหม่ ๆ หรอก เพียงแต่มันเป็นสิ่งที่เราไม่คาดหวังว่าจะได้รับ แต่มันได้มากกว่าที่เราคาดหวังเอาไว้อีก ลองเริ่มต้นดูวันนี้ได้เลย

มีคนมาปรึกษาว่า เป็นเด็กวัย 15 ปี สามารถขอคำแนะนำแบบผู้ใหญ่ได้ไหมคะ คือหนูอยากสร้างเพจเพื่อหารายได้ แต่หนูคิดไอเดียไม่ออก เลยอยากจะมาปรึกษาได้ไหมคะ ว่าหนูควรทำเพจแบบไหนถึงจะให้ผู้คนหันมาสนใจคะ หนูเคยคิดค่ะว่า อยากทำเพจพวกที่มีแคปชันให้กำลังใจ หรือเป็นที่ปรึกษายามเหงา แต่ไม่รู้จุดเด่นของมันคือทำยังไงให้ผู้คนเข้ามาสนใจ เลยอยากมาช่วยให้คำแนะนำค่ะ - การทำเพจก็เหมือนกับการบอกว่าตัวตนที่แท้จริงเราเป็นอะไรทำนองนั้น มันไม่ตายตัวว่าเราอยากจะทำอะไร ขอแค่เพียงเราทำมันแล้วมีความสุข แล้วความสุขของเรามันพอช่วยผู้คนในสังคมได้บ้าง - บางครั้งเราไปคาดหวังกับสิ่งที่เรารักมากเกินไป บางคนรักในการทำอาหาร ก็เลยเปิดร้านอาหาร ถ้าถามว่าเปิดร้านอาหารกำไรดีไหม ก็ต้องตอบว่าขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยมาประกอบเข้าด้วยกัน - ยุคสมัยนี้คิดอะไรไม่ออก ก็เป็นแอร์โฮสเตส ยูทูบเบอร์ เปิดเพจคำคม รวมไปถึงเปิดร้านคาเฟ่ อะไรทำนองนี้ ซึ่งถ้าถามว่าสามารถทำได้ไหม ก็ทำได้อยู่แล้ว แต่เราคาดหวังอะไรกับสิ่งที่เราได้ทำไปมากกว่า - หากเราต้องการหวังผลกำไร แน่นอนว่าธุรกิจหรือว่าสาขาอาชีพบางสาขา ไม่ใช่ตัวตอบโจทย์ชีวิตทั้งหมด ถ้าตอบแบบเฉพาะเจาะจงเลยคือ รายได้ไม่ได้มาก่อนอันดับแรก ความชื่นชอบและความหลงใหลมันเป็นตัวนำเสมอ - ทั้งนี้ การจะเป็นอันดับหนึ่งของสายอาชีพหนึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายดายนัก แต่ถ้าเรามุ่งมั่นและพยายามที่จะไปให้ถึงจุดสูงสุดของสายอาชีพนั้น ๆ การฝึกปรือตนเองในทุก ๆ วัน ย่อมจำเป็น เพราะไม่มีอะไรจะทำให้เราเก่งไปมากกว่าความล้มเหลวแล้ว

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เราต้องการขนบธรรมเนียมที่ดีต่อชีวิตเรา โดยคำนึงจากผู้คนที่เรารู้จักเพื่อพบปะและพูดคุยกัน รวมถึงสามารถแสดงให้เห็นถึงความห่วงใย แม้ว่าจะมีข้อบกพร่องกันไปบ้าง แต่เรานั้นสูญเสียความเป็นสังคมแบบนี้ไป หากปราศจากสิ่งที่ได้กล่าวมา ผู้คนมากมายก็จะพ่นพิษใส่กันในรูปแบบของลัทธิออนไลน์ และมีการล่วงละเมิดต่าง ๆ นานา รวมไปถึงความต้องการความบริสุทธิ์ก็จะเพิ่มมากขึ้นเช่นกัน" - หากการปล่อยเวลาให้ความเลวร้ายกัดกินมากไปกว่านี้ ผู้คนจะล้มหายตายจากกันไปมากขึ้น รวมไปถึงลูกหลานของเราทุกคนอาจจะไม่สามารถรับรู้ถึงความบริสุทธิ์ในจิตใจได้เลย - การเป็นตัวอย่างที่ดีของสังคม ก็ยังคงเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งในยุคสมัยนี้ การพ่นพิษใส่กันก็ได้แค่เพียงได้รับพิษซึ่งกันและกัน หากเราพ่นความดีใส่กัน สังคมก็จะได้รับอานิสงส์นี้ไปด้วย - สื่อโซเชียลต่าง ๆ มากมายนั้น กำลังเข้าสู่ระบบลัทธิอันมากมาย มีทั้งฝ่ายขวาจัดและซ้ายจัด หามีความเป็นกลางไม่ หากเราไม่เข้าร่วมฝั่งที่มีกำลังมากกว่า เราอาจจะอยู่ในสังคมนี้ยากขึ้นเรื่อย ๆ ก็เป็นได้ - ถ้าโลกกำลังมาดัดแปลงอะไรบางสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นระบบทางธรรมชาติที่กำลังคัดสรรผู้ที่แข็งแกร่งให้อยู่รอด และให้ผู้ที่อ่อนแอลาจากโลกนี้ไป การตั้งคำถามว่าความเมตตายังจำเป็นอยู่ไหมในสถานการณ์คับขันนี้ - คำว่าการแสดงความคิดเห็น ต้องอยู่ในกรอบของจริยธรรมและศีลธรรมเสมอ มิใช่ว่าเราอยากจะอ้างว่าเราพูดอะไรก็ได้หรือแสดงความคิดเห็นอะไรก็ได้ตามใจ เพียงเพราะประเทศนี้ปกครองในรูปแบบประชาธิปไตย

หนังสือ The Innovator’s Dilemma: When New Technologies Cause Great Firms to Fail ของ Clayton M. Christensen - เจ้าพ่อของวงการธุรกิจที่ว่าด้วยเรื่องการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี ซึ่งจะเป็นไปไม่ได้เลยถ้าเราไม่มีนวัตกรรมใหม่ ๆ เข้ามาแทนที่อันเก่า - ประวัติความเป็นมาของอดีตจนถึงปัจจุบัน ล้วนมีสิ่งที่ตรงกันอย่างหนึ่งคือ ทุกสิ่งมีการเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าอะไรที่เกิดขึ้นล้วนมีเหตุผลของมันเสมอ - รายได้ที่เพิ่มมากขึ้น อาจจะไม่ใช่ยอดขายที่เพิ่มขึ้นโดยส่วนเดียว แต่เป็นการลดค่าใช้จ่ายลงไปด้วย เพราะเทคโนโลยีทำให้ทุกสิ่งถูกลงตามกันไป - แฟลชไดร์ฟ เป็นสิ่งหนึ่งที่เราคุ้นเคยกันมาตั้งแต่เด็กจนโต ซึ่งปัจจุบันนี้นิยมระบบคลาวด์ (Cloud Computing) ที่ทำให้เราพบกับความสะดวกสบายมากยิ่งขึ้น - ซึ่งสิ่งที่เราจะใช้เป็นตัวชี้วัดก็คือผลกำไร หากบริษัทไม่สามารถท้าชนคู่แข่งได้นานพอ มันจะทำให้เราสูญเสียอัตราการแข่งขันไปโดยปริยาย อนาคตย่อมเข้ามาเยือน เราจึงต้องเร่งปรับตัวให้มาก

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ หนูมีปัญหามาค่ะ แล้วระบายหรือพูดกับใครไม่ได้เลยตอนนี้ คือว่าหนูมีปัญหากับแฟนที่ว่าเขากลับบ้านแล้วไปนอนกับคนอื่น หนูจับได้เขาก็ไม่ยอมรับว่าเขาทำ และหนูก็บอกกับเขาไปว่าจะเลิกกันเลยไหม ต่างคนต่างอยู่ เขาก็ไม่ยอม แล้วที่อยู่ด้วยกันทุกวันนี้ พูดกันแต่ละวันไม่ถึง 10 คำเลย หนูอยู่ไปพี่ชายเขาก็บอกว่าไม่ให้หนูไปไหน หนูไปต่อไม่ถูกเลย หนูต้องทำตัวยังไงต่อไปดี ทุกวันนี้หนูไม่อยากเจอคนเยอะ ๆ อยากอยู่แต่ในห้องคนเดียว หนูไม่รู้จะเอายังไงต่อกับชีวิตดี ส่วนพี่ชายเขาก็ช่วยหนูหลายเรื่อง เขาบอกว่าถ้าเลิกกันก็ให้หนูอยู่ แต่ให้แฟนหนูไปแทน - ถ้าปัญหาอยู่ที่ความรู้สึกก็เลือกตามความรู้สึกได้ แต่ถ้าหากว่ามีภาระที่ต้องรับผิดชอบร่วมกันไม่ว่าทางใดทางหนึ่งก็ควรจะต้องตัดสินใจด้วยเหตุผลเสมอ - ในความเป็นจริงแล้ว พี่ชายแฟนควรจะเลือกน้องชายเขาแต่กลับกลายเป็นเลือกเราแทน เรื่องราวนี้อาจจะมีอะไรไม่ชอบมาพากล แต่ก็ต้องใช้ดุลยพินิจเหมือนเดิม - วัน ๆ ไม่คุยกันเลย หรือว่าแทบจะไม่ได้พูดคุยกัน มันอาจจะเป็นเพราะบางสาเหตุ อยากให้ลองสาวไปถึงต้นเหตุที่แท้จริงดูว่ามันเป็นเพราะอะไร ลองแก้ที่เหตุนั้นดูก่อน - เรื่องนอกใจมันเป็นเรื่องของศีลธรรม แน่นอนว่ายุคสมัยนี้ไม่ได้เอื้อให้ถือศีลกันเท่าที่ควร อะไรก็ยากไปเสียหมดถ้าหากว่าเราไม่ยอมทำอะไรที่มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องในชีวิต - ทั้งนี้ ชีวิตหนึ่งชีวิตนั้น มีปัจจัยหลายอย่างประกอบเข้าด้วยกัน บางทีเราอาจจะแก้ปัญหาอะไรไม่ได้ ให้เราลองปรับใจอยู่ร่วมกับมันดูก่อน ถ้าหากไม่ไหวจริง ๆ ก็ต้องแจ้งให้ทุกคนทราบ

ข้อความทวิตจาก Johann Hari ได้เขียนข้อความไว้ว่า "มีเพียงไม่กี่ข้อความทวิตที่กำลังถกเถียงกันในเรื่องของความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน ความเป็นมิตรไมตรีจิตต่อกัน รวมถึงต่อต้านการคุกคามด้านต่าง ๆ และข้อความอันเกิดจากความเป็นพิษต่อบุคคลรอบข้าง แต่ทว่าสิ่งนี้ก็คือสถานที่ที่ยังคงมีความสุขแบบปลอม ๆ สถิตอยู่ ความสำเร็จของทวิตเตอร์คือ การทำตรงข้ามกับความสำเร็จของมวลมนุษยชาติ จงเลือกในมนุษยธรรมและความสุขต่อผู้อื่น ไม่ใช่เพื่อทำให้ข้อความทวิตนั้นประสบความสำเร็จโดยส่วนเดียว" - หากเราเข้ามายังทวิตเตอร์ เราจะพบว่ามันยังคงเป็นสถานที่ ที่แสดงความคิดเห็นแบบเปิดกว้าง (เกือบมากที่สุดแห่งหนึ่ง) และยังคงเป็นแบบนี้สืบไป - ปัญหาของการพิมพ์ข้อความ ไม่ใช่เป็นการที่เราเน้นแค่ยอดรีทวิต แต่เป็นการที่เราส่งสารไปอย่างสมควรมากที่สุด เพื่อเป็นการเสริมสร้างประสิทธิภาพของทวิตเตอร์ให้เป็นสังคมที่น่าอยู่มากขึ้น - ถ้าเราต้องการพักจากโซเชียลมีเดีย เราก็ควรจะพักจากการเสพคอนเทนต์ที่เน้นไปทางด้านคุกคาม ความเป็นพิษ รวมถึงสิ่งที่ทำให้เรามองอะไรที่ลบไปกว่าเดิม เพราะสื่อสมัยนี้เปิดกว้างมากกว่าที่คาดฝันเอาไว้มาก - การเลือกเสพสื่อจึงสำคัญอย่างยิ่ง โปรดใช้วิจารณญาณในการเสพสื่อทุกครั้ง หากเราคิดว่าไม่เป็นไรหรอกแค่อ่านไปอย่างนั้น พอเวลาผ่านไปสักระยะหนึ่งเราจะพบว่าเราเริ่มเสพติดการอ่านข่าวประเภทนั้น ๆ บ่อยมากยิ่งขึ้น - ทั้งนี้ การงดการเสพสื่อด้านลบ อาจจะเป็นทางออกหนึ่งเท่านั้น แต่ถ้าเราเป็นโรคซึมเศร้าอยู่แล้ว จิตใจเราจะชอบเสพสื่อที่ไม่ดีเป็นปกติ การดึงตัวเองขึ้นมาจากการที่เราจมอยู่กับความคิดด้านลบ จำเป็นจะต้องเสพสื่อที่ดีแทนเท่านั้น

หนังสือ Chicken Soup for the Soul ของ Jack Canfield and Mark Victor Hansen - เมื่อซุปไก่สำหรับจิตวิญญาณได้อุบัติขึ้น ความหวังของมวลมนุษยชาติก็ดำรงอยู่ได้ เพราะเรื่องราวในชีวิตล้วนเป็นสิ่งที่สลักสำคัญต่อโลกใบนี้ - เรื่องราวในหนังสืออาจจะไม่ใช่เรื่องจริงทั้งหมด แน่นอนว่าความหวังเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เราเชื่อว่ามันเป็นความจริง มันสำคัญกว่าเรื่องราวว่าจะเคยเกิดขึ้นหรือไม่เคยเกิดขึ้นจริง - ความสุขของการได้เห็นผู้อื่นมีความสุข มันเป็นความปีติยินดี พร้อมทั้งมีความมุทิตาจิตต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน สิ่งที่หล่อหลอมเราทุกคนขึ้นมาคือเรื่องที่เล่าขานกันมานานแสนนาน - คนป่วยก็ย่อมต้องการได้รับความสนใจจากผู้คนรอบข้าง ไม่แพ้ไปว่าคนปกติเลย หากว่าการใส่ใจเล็ก ๆ น้อย ๆ จะทำให้คนที่เรารักนอนตายตาหลับได้มากขึ้น เราจะทำสิ่งนั้นกับคนที่เรารักไหม - ทั้งนี้ ถ้าคุณหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่านแล้วคุณไม่รู้สึกสัมผัสอะไรได้สักอย่าง อาจจะต้องเก็บไว้รอระยะเวลาที่เราผ่านประสบการณ์ไปมากขึ้นกว่านี้หน่อย เพราะยิ่งเราโตขึ้นเราจะนึกถึงคนอื่นมากขึ้นตาม

มีคนมาปรึกษาว่า ผมโดนทิ้ง แล้วคนที่ทิ้งเราเขาเหมือนรู้สึกผิดที่ทำให้เราเสียใจเลย เหมือนอยากกลับมาเป็นเพื่อนกัน แต่ผมไม่ได้อยากยุ่งอะไรกับเขาแล้ว มันก็ไม่ได้เชิงเกลียด แต่ก็ไม่ได้คุยกับเขาอีกเลย แล้วเขาไม่ได้ทำอะไรไม่ดีกับเราไว้นะครับ ตอนเลิกกันผมทำผิดต่อเขาหรือเปล่าแบบนี้ เพราะเพื่อนผมบางคนก็บอกว่าเขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ผมก็รู้สึกว่าผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนะ แต่มันจะทำให้เขารู้สึกแย่รึเปล่าที่ผมไม่ยุ่งด้วย - ปัญหาคือการที่เราก็ยังคงเป็นห่วงอยู่นั่นแหละ ความรู้สึกดี ๆ ที่ยังคงเหลืออยู่มันก็ยังทำให้เราคิดถึงเขาว่า เราผิดไหมที่เราไม่ตอบตกลงกับข้อเสนอของเขา - ฟังแล้วรู้สึกว่า การที่เราโดนทิ้ง แต่เรายังพร้อมที่จะเข้าใจความรู้สึกของคนอื่น มันเป็นอะไรที่สำคัญอยู่มากเช่นกัน เหมือนกับว่าการเอาใจเขามาใส่ใจเราได้ถูกแสดงออกมา - การเดินไปข้างหน้า แล้วก้าวข้ามผ่านปัญหานี้ไป มันจะช่วยให้เรารู้สึกว่า ทุกการตัดสินใจมันมีผลต่ออนาคตอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย ถ้าเราตัดสินใจอะไรแล้วต้องเลือกให้ชัดไปเลย อย่าโลเล - คนที่รู้สึกผิด คือคนที่เขารู้ว่าตัวเขาเองไม่ได้ทำอย่างเต็มที่ หากเราโดนทิ้งแต่เรากลับไม่ได้รู้สึกผิด มันก็มีทั้งสองทางคือ เรายังหลงตัวเองอยู่ กับเรารู้ว่าที่ผ่านมาเราพยายามสุดความสามารถแล้วนะ - ทั้งนี้ การสงสารจะยิ่งทำให้ความสัมพันธ์เรื้อรังมากยิ่งขึ้น ความรักกับความสงสารอาจจะเป็นความรู้สึกคล้าย ๆ กัน แต่พอเรารักใครสักคนนึงจริง ๆ ความสงสารมันจะไม่มี มันเป็นความห่วงใยมากกว่า

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "เป้าหมายนั้นมีความจำเป็นสำหรับการกำหนดทิศทาง มากกว่าการที่เราจะบรรลุผลมาก พยายามกำหนดมันขึ้นมา ให้เวลากับมันและให้อิสระกับตัวเองที่จะตัดทิ้ง หรือเปลี่ยนแปลงเมื่อถึงเวลาที่จำเป็น" - หากเป้าหมายเป็นสิ่งสุดท้ายที่เราจะไปถึงจุดที่เราหมุดหมายเอาไว้ได้จริง บางคนประสบปัญหาว่าถ้ามีเหตุทำให้เป้าหมายไม่สามารถบรรลุไปได้เราจะต้องทำอย่างไรกับเป้าหมายนั้นดี - คำตอบของเป้าหมายชีวิต ไม่ได้เป็นสิ่งที่ตายตัว นั่นอาจจะหมายความว่าเมื่อถึงระยะทางหนึ่ง เราอาจจะพบเจอทางแยกก็เป็นได้ ชีวิตคือการเรียนรู้ ไม่ต้องจริงจังกับการเดินทางมากไปกว่าเป้าหมายนัก - การจะตอบได้ว่าเป้าหมายนี้ใช่สำหรับเราแล้วหรือไม่ เราจำเป็นจะต้องค่อย ๆ สอบทานเป้าหมายที่เรากำลังเดินไปให้ได้ เช่น ตั้งกรอบเวลา 1 ปี ที่เดินทางมาถึงตรงจุดนี้ แล้วเราได้พบเห็น หรือมีความคิดใหม่ ๆ เกิดขึ้นมาบ้างไหม - ถ้าหากว่าระยะเวลา 1 ปีล่วงเลยผ่านมาแล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาเลยสักอย่างเดียว เราอาจจะต้องคิดทบทวนใหม่ว่า การเลือกเป้าหมายมันยังอาจจะไม่ชัดเจนพอ การตัดทิ้งหรือว่าเปลี่ยนแปลง ก็เป็นสิ่งที่จำเป็นเช่นกัน - วันหนึ่งถ้าเราเดินทางถึงที่หมาย เราจะรู้ว่าระหว่างทางที่เราคิดว่าเป้าหมายที่มันควรจะเป็น กับเป้าหมายในสิ่งที่มันเป็นจริง ๆ มันอาจจะแตกต่างกัน แต่แน่นอนว่าเราจะได้ประสบการณ์อย่างหนึ่งว่า ทุกการตัดสินใจล้วนมีผลต่ออนาคตทั้งหมด

หนังสือ The Money Game ของ George Goodman by Adam Smith (Pseudonym) - ชื่อหนังสือที่บ่งบอกอัตลักษณ์ของเกมการเงิน แล้วคำตอบก็อยู่ในชื่อหนังสือเรียบร้อยแล้ว - ถ้าเรามารู้ทีหลังว่าการที่เราหาเงินกันอยู่ทุกวี่ทุกวัน เก็บหอมรอมริบกันมามากมาย ปรากฏว่าเงินไม่ใช่สำหรับคนที่หามัน แต่เป็นคนที่รู้กฎของเกมการเงินล่ะ - ตลาดหุ้นเปรียบเสมือนอารมณ์ที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน มันไม่มีวันไหนเลยที่ตลาดหุ้นจะสงบนิ่งจากอารมณ์ ถึงแม้ดัชนีจะไม่เคลื่อนไหว แต่มันก็แฝงไปด้วยคลื่นใต้น้ำเสมอ - การจะไปมองว่าเงินคือสิ่งที่สูงค่า อาจจะไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้องไปเสียหมด เพราะการเปิดใจมองว่าเงินคือกระดาษ และมันแค่เป็นสิ่งที่ทำให้เราเกิดความโลภ โกรธ และหลง เข้ามาแทรก - สิ่งที่ได้จากหนังสือเล่มนี้ คือการปรับเปลี่ยนมุมมองในเรื่องของการเงินโดยสิ้นเชิง เราทุกคนสามารถเรียนรู้ และทำความเข้าใจกับมันได้ผ่านเหตุการณ์ในอดีตที่เกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า บางทีมันอาจจะเป็นทางออกของความมั่งคั่งก็เป็นได้

มีคนมาปรึกษาว่า เราได้ฟังพอดแคสต์ตอนที่ 429 ที่มีคนมาปรึกษาว่าเขาไม่สามารถปรึกษาคนในครอบครัวเขาได้เลย เราอยากจะบอกว่าเราก็เคยเป็นแบบนั้นเหมือนกัน เรามีชีวิตวัยรุ่นที่ยากลำบากมาก ๆ เราเครียด ไม่มีความสุข คิดว่าอยากจะตายตลอด แต่ทุกวันนี้เราผ่านมันมาได้แล้ว ชีวิตเราดีขึ้นมาก ๆ เรามีความสุขทุกวัน เลยอยากจะฝากแอดมิน ให้ไปถามคนนั้นที่เขามาปรึกษาแอดว่าอยากจะมีเพื่อนคุยไหม เราพร้อมที่จะรับฟัง และถ้ามีอะไรที่เราพอจะช่วยได้ เราก็ยินดีที่จะช่วย เพราะเรารู้ว่ามันยากขนาดไหนกว่าที่เราจะผ่านมันมาได้ ถ้าเขายินดี หรือว่าอยากคุยมาบอกเราได้เลยนะคะ และขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ ฟังในพอดแคสต์เสียงยังดูอายุน้อยอยู่เลย คุณอายุเท่าไรคะ เพราะปกติแล้วเราจะไม่ค่อยฟังคนอายุเท่า ๆ กัน เพราะรู้สึกว่าหาสาระอะไรไม่ค่อยได้ ยกเว้นพอดแคสต์ของคุณเลย ดูเป็นคนที่ฉลาดมาก ๆ ชื่นชมเลยค่ะ เราคิดมาตลอดเลยว่าพอดแคสต์ช่องนี้ไม่เหมือนช่องอื่น ๆ คนพูดท่าทางอายุน้อย แต่ดูมีประสบการณ์ชีวิตมาเยอะเข้าใจโลก มีมุมมองที่กว้าง เราขอบคุณมาก ๆ เลย แต่ตอนแรกก็แค่คิดเฉย ๆ แต่ไม่เคยมาบอก วันนี้โอกาสดี มาชมเลยละกันค่ะ - รู้สึกดีใจที่มีคนมาให้กำลังใจในสิ่งที่มีบุคคลบางคนในสังคมได้กระทำสิ่ง ๆ หนึ่งลงไป แน่นอนว่าใคร ๆ ก็ต้องการได้รับคำชมเป็นธรรมดา - ปัญหาเรื่องครอบครัวเป็นปัญหาที่คนส่วนใหญ่เจอ แต่ก็มักจะเป็นปัญหาที่แก้ไขยาก หรือแก้ไขไม่ได้เลยด้วยซ้ำไป เราจึงจำเป็นต้องใช้สติอย่างยิ่งในการคิดหาทางออก - คนที่มีสาระ หรือคนที่ไม่มีสาระ ก็อาจจะดูได้จากชีวิตประจำวันที่เราได้กระทำไปในแต่ละวัน อายุไม่ใช่ตัวชี้วัดประสบการณ์อย่างเดียว แต่กลับกลายเป็นคำถามที่ตั้งแล้วพยายามหาคำตอบมากกว่า - คำว่าประสบการณ์ดูสูงกว่าวัย อันนี้อาจจะพอเป็นไปได้ แต่ในความเป็นจริงแล้วยังมีอีกหลายบริบทที่ไม่ใช่ทุกคนจะเข้าใจได้อย่างละเอียดถ้าหากยังไปไม่ถึง อย่างเช่น การแต่งงาน การมีลูก หรือการเข้าสู่วัยชรา เป็นต้น - โลกใบนี้ไม่มีคำว่าบังเอิญ การที่เราทุกคนได้ยินได้ฟังมาคล้าย ๆ กัน แต่ความคิดต่อเรื่องราวที่ได้ยินนั้นย่อมแตกต่างกัน บางคนตกตะกอนกับปัญหาเพราะใส่ใจในปัญหา กุญแจสำคัญของชีวิตคือโฟกัสในสิ่งที่เจอเสมอ

ข้อความทวิตจาก Mark Manson ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การหลีกเลี่ยงที่จะเจ็บปวด มันจะทำให้คุณเจ็บปวดหนักกว่าเดิมมาก ซึ่งตรงกันข้ามกับ ถ้าหากคุณเผชิญหน้ากับความเจ็บปวดได้ คุณจะเป็นคนที่ไม่มีใครสามารถจะหยุดยั้งคุณได้เลย" - การหนีปัญหาไม่สามารถทำได้จริง ยิ่งเราคุ้นชินกับการหนีปัญหา เราก็จะไม่ยอมเผชิญหน้ากับมัน แล้วมันจะทำให้ปัญหานั้นใหญ่โตมากขึ้น - หากเรามองว่าปัญหาเหมือนการบ้าน หากเราไม่ยอมส่งการบ้านนานวันเข้า ก็จะไม่สามารถที่จะผ่านบทเรียนไปได้เลย เราจึงต้องหาทางทำการบ้านให้จงได้ - ยิ่งเราเจอความเจ็บปวดเราก็จะยิ่งแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น ไม่มีใครเลยที่เคยผ่านปัญหาชีวิตมาแล้วกลับพูดว่า ถ้าฉันไม่ผ่านปัญหาชีวิตมาฉันน่าจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ - อายุยิ่งมาก ปัญหายิ่งมาก อันนี้เป็นคำจริง ซึ่งหากเราสังเกตกันดี ๆ เราจะรู้สึกได้เลยว่า ความรับผิดชอบเราเพิ่มมากขึ้นกว่าวัยเด็ก แล้วมันไม่มีวันที่จะย้อนกลับไปวัยเด็กได้เลย - วีรบุรุษไม่ได้สร้างจากดินจากทราย แต่สร้างจากความเจ็บปวด แล้วแปรเปลี่ยนมาเป็นแรงผลักดันในชีวิต มีบางคนที่ก้าวข้ามผ่านไปได้ แต่ส่วนใหญ่ไม่สามารถก้าวข้ามผ่านปัญหาไปได้อีกเลย

หนังสือ The Greatest Secret ของ Rhonda Byrne - เมื่อการเดินทางครั้งยิ่งใหญ่เกิดขึ้น เราจะรู้ได้อย่างไรว่าสิ่งที่เราใช้ชีวิตอยู่ ณ ปัจจุบันนี้จะเป็นการตอบโจทย์ของวิถีชีวิตที่เราหมุดหมายเอาไว้ - หากเราลองปลุกจิตวิญญาณของเราให้ตื่นขึ้นมา ท่ามกลางปัญหาและวิกฤตต่าง ๆ นานา นั่นจึงจะเป็นทางออกของชีวิตรึเปล่า ว่าเราควรจะแก้ปัญหาในรูปแบบใด - วิธีการปลุกจิตวิญญาณก็คือการมีสติ ลองสังเกตในสิ่งที่ตัวเองรู้สึกในแต่ละวัน ไม่ว่าจะเป็น เย็น ร้อน อ่อนและแข็ง รวมไปถึงสุขหรือทุกข์ ก็ล้วนแต่เป็นสิ่งที่เข้ามาแล้วผ่านไปเสมอ - อิสระนั้นเกิดขึ้นจากจิตใจ หาใช่ความเป็นอิสระที่ภายนอกไม่ การเดินทางจะเริ่มต้นขึ้นต่อเมื่อเราปลดแอกพันธนาการของความทุกข์ไปทั้งหมด เพราะเรานั้นมีขุมพลังที่ยากจะต้านทานเอาไว้ได้ - ไม่มีคำว่าสิ้นสุดบนโลกใบนี้ ทุกอย่างมันเป็นของมันอย่างนั้น การเกิดขึ้นมีอยู่ การดับไปจึงปรากฏเห็นได้ แต่ว่ามันอาจจะไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นตั้งแต่แรก เพราะไม่มีอะไรคงทนถาวรเลยสักสิ่งเดียว

มีคนมาปรึกษาว่า พี่ครับพอมีเวลารับฟังปัญหาไหมครับ คือเรื่องนี้เกิดขึ้นมานานแล้วครับ แต่ตอนนี้ก็ยังแก้ปัญหานั้นไม่ได้เลย ตอนนี้คือเราก็ ม.4 แล้วนะ แต่เสียความรู้สึกมากที่แม่ยังไม่ปล่อยผมไปไหนเลย แบบว่าให้ออกไปข้างนอก ได้ใช้ชีวิตเอง แก้ไขปัญหาเอง อะไรอย่างนี้ครับ แล้วตอนนี้ผมรู้สึกว่ามันจะอดทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ นะ ขนาดผมไปทำรายงานของโรงเรียน แม่ก็ยังตามผมไปเลย พอจะมีทางแก้ไขได้อยู่ไหมครับ มันก็จริงอยู่ที่ผมคิดว่าเราควรอดทน แต่เราก็อดทนมามากพอแล้วนะ กับพฤติกรรมของแม่ที่ไม่เข้าใจลูก พอบางสิ่งที่เรายังไม่รู้หรือสงสัยอะไร พอไปปรึกษาแม่ เขาก็ไม่ได้รับฟังเลยเหมือนกัน มีแต่จะว่ากล่าว ดุด่า ตอนนี้มีแค่พี่สาวกับพ่อที่เข้าใจผมอยู่ - ปัญหาเรื่องครอบครัว เป็นสิ่งเดียวที่ไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้จริง นั่นไม่ได้หมายความว่าจะไม่สามารถแก้ไขได้ แต่บริบทของผู้ถูกกระทำ จะให้แก้ยังไงไปมากกว่าให้แก้ที่ใจ - หากมีพ่อแม่มาปรึกษาแล้วเขาพร้อมที่จะเปิดใจรับฟังคำปรึกษา ลดอัตตาตัวตนว่าฉันเป็นพ่อนะ เป็นแม่นะ สิ่งเหล่านี้ยังพอมีโอกาสที่เราจะมีพื้นที่หายใจเพิ่มมากยิ่งขึ้น เพราะคนกระทำไม่ใช่เรา - ความสุขในวันนี้ คือการที่เราได้เกิดมาบนโลกที่ยังพอมีพระธรรมหลงเหลืออยู่ แน่นอนว่าอีกไม่นานทุกสิ่งที่เกิดขึ้น จะต้องเสื่อมสลายเป็นธรรมดา วันนี้สังเกตให้ได้ว่าเราพอทำอะไรได้บ้าง - ทุกครั้งที่เรากำลังปรึกษาใครก็ตาม สิ่งแรกที่เราจะได้รับคือความคิดเห็นใหม่ ๆ มันคือก้าวแรกของการเปิดใจรับฟังไอเดีย หรือทัศนคติด้านอื่น ๆ ถึงแม้ว่ามันจะดีบ้าง แย่บ้าง แต่นี่คือการลองอะไรใหม่ ๆ ของชีวิต - ไม่ว่าปัญหาจะหนักหนาสักแค่ไหน ขอแค่เราเชื่อว่าปัญหานี้จะต้องผ่านพ้นไป มันผ่านเพราะระยะเวลาก็ได้ และมันก็ผ่านเพราะเราก้าวผ่านปัญหาไปได้เอง มันอยู่ที่เราเลือกแล้วแหละว่าเราอยากจะทนอยู่หรืออยู่ทน

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "มนุษย์นั้นคล้ายกันกับเครื่องจักรในการลอกเลียนแบบ เราเรียนรู้จากการที่เราทำตามคนข้าง ๆ เรา โดยปกติแล้ว เราลอกเลียนแบบใน 3 กลุ่มหลัก ๆ ก็คือ 1. คนใกล้ชิด ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนหรือครอบครัวเขาทำอะไรให้เราเห็น 2. คนอื่น ๆ ผู้คนในสังคมกำลังทำอะไรกันอยู่ และ 3. คนที่มีอิทธิพล ผู้มีอำนาจเขาทำอะไรกับอำนาจเหล่านั้นบ้าง" - หากเราพิจารณาอย่างละเอียดถี่ถ้วนเราจะพบว่า ปัญหาของการลอกเลียนแบบคือเรามักจะไม่รู้ตัวว่าเรากระทำสิ่งเหล่านั้นไปเพราะอะไร - ตัวชี้วัดของชีวิตอาจจะอยู่ที่คนรอบข้างเป็นสำคัญ บางครั้งมันเป็นอะไรที่ยากมากที่จะต้านทานแรงสภาพแวดล้อม การมีจุดยืนจึงเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่ง - เมื่อเพื่อนและครอบครัวเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมของเรา ดังนั้น การที่เราจะไปบอกว่าครอบครัวและเพื่อนไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเรา จึงไม่ใช่ฐานะที่เป็นไปได้เลย - จงระมัดระวังการที่เราเข้าไปในกลุ่มเพื่อนที่เราคิดว่า ในอนาคตเราจะไม่สามารถพึ่งพาอาศัยเขาเหล่านั้นได้ เพราะการที่เราตัดสินใจเลือกทางเดินจะแปรผันตรงกันกับกลุ่มเพื่อนเสมอ - การมีสติในชีวิตประจำวัน จะช่วยให้เราเข้าใจว่าบางสิ่งที่คนรอบข้างแสดงออก ก็ไม่ใช่ว่าจะมีดีทั้งหมด และก็แน่นอนว่าไม่ได้มีเสียทั้งหมดเช่นกัน ให้เลือกนำมาปรับใช้ตามสมควร

หนังสือ Surrounded by Psychopaths: or, How to Stop Being Exploited by Others ของ Thomas Erikson - เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราเป็นคนที่หวาดกลัวผู้คน และสังคมรอบข้างตัวเรา รวมถึงการที่เราเป็นโรคทางจิตใจมันคืออะไรกันแน่ - คำว่า Psychopath มาจากคำว่า Psycho (จิตใจ) และ Pathy (ความรู้สึกและความทุกข์) ที่แปลว่าความรู้สึกที่มีผลทางจิตใจในด้านลบ แน่นอนว่าการที่เราจะเข้าใจอารมณ์ในจิตใจเป็นเรื่องที่สำคัญมาก - ความแตกต่างระหว่างความทุกข์ กับความรู้สึกทุกข์นั้น คือการแยกระหว่างความรู้สึกทุกข์ที่เป็นตัวเอง และความทุกข์ที่เป็นสิ่งที่เข้ามากระทบจิตใจ หากว่าเราคิดว่าความรู้สึกทุกข์คือตัวเรามันจะส่งผลอันเลวร้ายมาให้อย่างมหาศาล - เราทุกคนล้วนแต่แวดล้อมไปด้วยผู้คนที่มีปัญหาทางจิตใจ ไม่จำเป็นว่าจะต้องถึงขั้นเป็นโรคจิตเสมอไป แต่เราจะพูดในแง่มุมว่าโอกาสที่เราจะประสบพบเจอเป็นเรื่องธรรมดา และวิธีการรับมือก็ไม่ได้ยากอย่างที่คิด - การสังเกตผู้คนเป็นสิ่งที่จำเป็นในยุคสมัยนี้มาก การเชื่อใจจะลดน้อยลงหากเราไม่เข้าใจพื้นฐานจิตใจของมนุษย์ สังคมนั้นมีทั้งคนดีและคนไม่ดี แต่หน้าที่เราไม่ใช่ไปกีดกัน เพียงแต่เปิดรับให้โอกาสตามสมควร

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ อยากปรึกษาเรื่องเพื่อนอะค่ะ เราไม่รู้ว่าเพื่อนจะโกรธเรารึเปล่า หรืออาจจะเคือง ๆ กับการกระทำของเรา แต่เราว่าสิ่งที่เราทำมันถูกต้องที่สุดแล้ว เรื่องเกิดขึ้นช่วงตอนที่จะสอบค่ะ อย่างวันนี้สอบกลางภาคค่ะ เราได้นั่งข้าง ๆ กับเพื่อนในกลุ่ม แล้วปกติเพื่อนก็จะลอกเราตลอด แต่ก่อนเราก็ยอมนะคะ เพราะเรากลัวเพื่อนจะเคืองถ้าเราไม่ยอม แต่ครั้งนี้เป็นการสอบกลางภาคค่ะ เพื่อนก็ขอลอกเหมือนเดิมนะคะ แต่เราไม่ได้ให้เพื่อนลอก แล้วเพื่อนก็ดูเหมือนว่าหมั่นไส้เรา แต่ก็อาจจะเป็นเพราะแต่ก่อนเราให้เพื่อนลอก แต่ก่อนหน้านี้เราก็พยายามไม่ให้เขาลอกนะคะ เราก็คิดมาตลอดว่ามันไม่ดี เดี๋ยวเขาก็คงได้รับบทเรียนเอง แต่เราก็ผิดด้วยที่ให้เขาลอก แต่ตอนนี้เราว่ามันไม่ควรจริง ๆ มันเป็นการสอบกลางภาค ถ้าไม่ติดเรื่องโควิดก็สอบปกติ นั่งตามเลขที่ เพื่อนเขาไม่คิดเลยเหรอว่ามันไม่สมควร เราอาจจะกลัวเพื่อนไม่ยอมรับในตัวเราด้วยลึก ๆ แล้ว แต่เราว่าเราก็อยู่คนเดียวได้ ถ้าไม่มีเพื่อนมาจริง ๆ แล้วอีกอย่างเวลาสอบ ถ้าปรากฏว่าเราได้คะแนนสอบมากกว่า เพื่อนก็จะพูดแปลก ๆ กับเรา เหมือนแซะเบา ๆ หรืออาจไม่ได้แรงถึงขั้นแซะ แค่แซว ๆ แต่เราก็รู้สึกได้เลยว่ามันไม่ใช่ความรู้สึกยินดีด้วย เราแค่ไม่อยากรู้สึกแบบนี้กับเพื่อน พยายามมองข้ามหลายครั้งแล้วค่ะ อีกเรื่องด้วยค่ะ เรารู้ว่าเราเป็นคนที่ค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูง แต่สำหรับเพื่อนหรือบุคลิกที่เราแสดงออก อาจจะเป็นคนเข้าถึงง่ายปกติ แล้วเหมือนเพื่อนก็ไม่ค่อยเกรงใจเราเลย เพราะเราสังเกตหลายครั้งแล้ว และก็รู้สึกว่าไม่ได้คิดไปเอง เวลาเพื่อนฝากทำอะไร เราก็ไม่ค่อยกล้าปฏิเสธ แต่เขาก็ไม่ค่อยฝากเพื่อนคนอื่น ๆ ในกลุ่ม เพราะบางทีเราก็อยากให้เพื่อนเกรงใจเราบ้าง ไม่ใช่ว่าไม่อยากช่วยแต่เราช่วยเขาทุกครั้งไม่ได้จริง ๆ ค่ะ เราคิดว่าคนเรายิ่งสนิท มันจะต้องยิ่งเกรงใจ รักษาน้ำใจกัน เราก็พูดได้เต็มปากว่าเราไม่ค่อยแสดงออกให้เพื่อนกลุ่มนี้เห็นตัวตนของเราทั้งหมด เรื่องยาวหน่อย ขอโทษนะคะ แล้วเราควรจะทำยังไงดีคะ ไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลย ควรคุยกับเพื่อนตรง ๆ หรือแก้ปัญหาที่ความรู้สึกตัวเองดีกว่า - ปัญหาที่การสื่อสารเป็นปัญหาที่สำคัญมากเหมือนกัน หากว่าเราไม่เคยพูดหรือไม่เคยบอก มันก็จะส่งผลให้มีคนที่เขาไม่ละเอียดอ่อนทางความรู้สึกเข้าใจพลาดไปได้โดยง่าย - แต่ละคนก็แต่ละหนึ่ง ไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เราเป็นได้ทั้งหมด บางคนอาจจะเห็นเราเงียบ ๆ ไม่ได้ตอบปฏิเสธอะไรก็คิดเอาเองว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรทั้งนั้น ทั้ง ๆ ที่เราไม่ไหวแล้ว แต่แค่ไม่เอ่ยปากบอกไป - เรื่องการกระทำที่ถูกต้องเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง แล้วการสอบกลางภาค หรือปลายภาคก็ตามแต่ จริง ๆ ก็รวมถึงการสอบทุกอย่าง เราควรทำด้วยตัวของเราเอง เพราะการทุจริตเป็นสิ่งที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง - หากเป็นการอยู่มหาวิทยาลัย การสอบจะเป็นเรื่องที่คอขาดบาดตายมาก ๆ เพราะถ้าจับได้ว่าโกงข้อสอบก็คือให้เพิกถอนวิชานั้นไปเลย เท่ากับเราอาจจะต้องเรียนซ้ำอีกรอบหนึ่ง ซึ่งมันไม่คุ้มเลยกับการกระทำแบบนี้ - เรื่องบางเรื่องอนุโลมได้ก็อนุโลม ไม่จำเป็นต้องจริงจังเอาเป็นเอาตาย แต่หากว่าเรื่องนั้นส่งผลต่อชีวิตเราและคนอื่น เราก็ควรที่จะระมัดระวังในการตัดสินใจด้วยเสมอ ไม่ปล่อยให้อะไรมาทำลายชีวิตเรา เพียงเพราะแค่ต้องการให้คนอื่นสบายใจ

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การย้ำเป็นทางที่รวดเร็วในการเรียนรู้จากผู้อื่นเสมอ ไม่ว่าจะเป็น การอ่านหนังสือที่ดี การสนทนากับผู้ที่เคยผ่านประสบการณ์นั้น ๆ มาก่อน และก็ขบคิดในเรื่องบทเรียนจากอดีต จงเรียนรู้จากการทดลองในประวัติศาสตร์ที่มันเกิดขึ้นไปแล้ว และคุณสามารถย่นย่อระยะทางได้กึ่งหนึ่งเพื่อไปถึงเส้นชัยนั้น" - หากเราต้องการทางที่ลัดสั้นที่สุด การเรียนรู้จากผู้อื่นนั่นแหละคือทางนั้น หากเราไม่สามารถเรียนรู้จากประสบการณ์ของผู้อื่นได้ เราจะเสียเวลากับชีวิตไปมาก - ไม่ว่าจะเป็นการย่นย่อเวลา รวมถึงการที่เราจะตกผลึกจากชีวิตได้จริง ก็จำเป็นจะต้องเริ่มจากการสังเกตสิ่งต่าง ๆ ตามความเป็นจริงก่อนอันดับแรก เพราะความจริงก็คือความจริง - การอ่านหนังสือเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในโลกใบนี้ ไม่เพียงแค่เราอ่านเพราะเราจำ แต่เราต้องอ่านแบบเปิดใจเพื่อตระหนักรู้มันให้ได้ว่า คนเขียนต้องการสื่อสารอะไรกับเรา หากเราไม่เข้าใจอรรถเราจะพลาดในการอ่านไป - เมื่อประสบการณ์ในอดีตเป็นตัวชี้วัดในอนาคต ว่าเราจะมีท่าทีอย่างไรกับปัจจุบันนี้ หากเราเพิกเฉยมันต่อไป อดีตนั้นก็ถือว่าไม่เคยเกิดขึ้นจริง เพราะหน้าที่ของอดีต คือมาเพื่อย้ำเตือนว่าวันนี้ควรปรับปรุงแก้ไขสิ่งใดบ้าง - ทั้งนี้ ชีวิตจะดีหรือแย่ ก็ล้วนแต่ขึ้นอยู่กับวันนี้ทั้งหมด ไม่มีอะไรหักล้างวันนี้ไปได้เลย ประวัติศาสตร์เป็นเพียงแค่ตัวย้ำเตือนว่าเราควรจะรับมืออย่างไร เพราะเวลาเดินทางเป็นเส้นตรง แต่เหตุการณ์เดินทางเป็นวงกลม ซึ่งไม่มีวันบรรจบกันได้เลย

หนังสือ Grasp: The Science Transforming How We Learn ของ Sanjay Sarma - การเรียนรู้แบบยึดเกาะ คือ การเรียนรู้แบบฝึกฝนการจดจำในส่วนลึกของสมอง แน่นอนว่ามันจะต้องใช้การเข้าใจร่วมด้วยเสมอ - หากการศึกษาและค้นคว้านี้ สามารถนำไปใช้ได้จริงอย่างแพร่หลาย เราจะสามารถสร้างบุคลากรทางสาขาวิชาชีพต่าง ๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น - ไม่ว่าจะเป็นปัญหาทางด้านการเรียนรู้ที่บกพร่อง ก็จะสามารถสร้างเทคโนโลยีใหม่ ๆ เพื่อมาปิดช่องว่างระหว่างการเรียนรู้นั้น ๆ ได้ รวมถึงพัฒนาจากสิ่งเดิมด้วยเช่นกัน - สมองนั้นถูกออกแบบให้จดจำมากกว่าทำความเข้าใจ หากเราสามารถประยุกต์ได้ทั้งความจำ และความเข้าใจเข้าด้วยกัน เราจะสามารถสร้างข้อมูลที่ไม่มีวันเลือนหายไปได้เลย - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่หนังสือการเรียนรู้เชิงพื้นฐานแต่อย่างใด แต่เป็นหนังสือที่กำลังจะเปลี่ยนแปลงระบบการศึกษาแบบถอนรากถอนโคน เพื่อให้การศึกษานั้นยอดเยี่ยมกว่าเดิม

มีคนมาปรึกษาว่า คือเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงค่ะ เขาอยู่ ม.6 และเราอยู่ ม.4 แต่ไม่มีเรื่องอะไรที่จะทำให้โคจรมาเจอกันได้เลย เราอยากจะทำความรู้จักกับเขา แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง เพื่อนเขาเราก็ไม่รู้จักด้วย เฟซบุ๊กเขาเราก็ยังไม่ได้แอดไป ไอจีเขาเราก็ไม่ได้ติดตามค่ะ อีกอย่างพี่เขาอยู่ ม.6 แล้ว เหลือเวลาไม่มาก เราไม่รู้จะทำยังไง พูดง่าย ๆ เราอยากมีคน ๆ นี้ในชีวิต ไม่ว่าจะในสถานะไหนก็ตาม แล้วก็ไม่อยากปรึกษาเพื่อนด้วย เราไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับใครเลย ปกติเรามีอะไรจะปรึกษาเพื่อนตลอด รู้สึกว่าไม่อยากจะเข้าหาเขาเหมือนวิธีที่เคยทำมาเลยค่ะ หรืออีกแง่มุมนึงเราอาจจะยังไม่เปิดใจเรื่องความรักรึเปล่า เราก็ไม่แน่ใจ ควรทำยังไงดีคะ - ปัญหาของความรักในวัยเรียน คือมันแยกออกยากระหว่างจะเริ่มต้นเลยหรือว่ารอก่อนดี แน่นอนว่าคำตอบอยู่ในประโยคที่เล่ามาทั้งหมดแล้ว - ลองคิดเล่น ๆ ว่าอะไรก็ตามแต่ที่พอเราอายุเยอะ หรือว่าผ่านอะไรมาเยอะมากแล้ว ณ ขณะที่เรามองย้อนกลับไปเราจะไม่เสียใจกับสิ่งที่เราได้ทำลงไป ให้เรากระทำสิ่งนั้นได้เลย - เวลาเป็นสิ่งที่ล่วงเลยผ่านไปแล้วไม่ย้อนกลับมาอีกเลย ชีวิตนี้มีแค่ครั้งเดียว นั่นอาจจะหมายความว่า เราจะต้องตัดสินใจทำอะไรสักอย่างหนึ่งเสมอ จะปล่อยไปหรือว่าบอกความในใจก็เลือกได้เลย - เราทุกคนล้วนผ่านการโดนเพิกเฉยบ้าง โดนปฏิเสธบ้าง หรือโดนสิ่งที่ไม่ดีต่าง ๆ นานาบ้าง แต่กระนั้นจงเรียนรู้ไว้สิ่งหนึ่งว่า มนุษย์ทุกคนจะเสียใจกับสิ่งที่ไม่ได้ทำมากกว่าสิ่งที่ทำลงไป แม้ว่ามันจะล้มเหลวเสมอ - ยิ่งเราไม่มีข้อจำกัด และไม่มีเงื่อนไขต่าง ๆ มากมาย มันอาจจะเป็นทางเลือกที่น่าสนใจก็ได้นะ เพราะบางทีการบอกความในใจไม่จำเป็นต้องสารภาพรักอย่างเดียว ก็แค่ลองเริ่มต้นเข้าไปทักทายแค่นั้นเอง

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ดังประโยคที่ว่า 'นำไอเดียง่าย ๆ มา และใช้มันอย่างจริงจัง - Charlie Munger' ยกตัวอย่างเช่น วิดพื้นเพียงแค่ไม่กี่เซ็ทในแต่ละวัน นี่เรียกว่าไอเดียง่าย ๆ อดออมเพียงแค่เดือนละ 10% ของรายได้นี่เรียกว่าไอเดียง่าย ๆ และลองส่งข้อความขอบคุณไป นี่ก็เรียกว่าไอเดียง่าย ๆ แต่คนส่วนใหญ่ไม่เคยนำไอเดียง่าย ๆ แล้วทำมันอย่างจริงจังเลย" - หากเรามองว่าทุกอย่างมันคือสิ่งง่าย ๆ ไม่ต้องจริงจังก็อาจจะทำให้เราพลาดจุดที่สำคัญของชีวิตไปได้ - ลองมองสิ่งที่ทำอยู่เป็นงานอดิเรกดู แต่เราเต็มเปี่ยมไปด้วยความจริงจังที่จะกระทำงานนั้น ๆ อย่างแท้จริง - เหมือนกับว่าเราทุกคนจำเป็นจะต้องมองบางสิ่งอย่างให้เป็นความธรรมดาสามัญ ไม่ได้มีความสลักสำคัญอะไร แต่ทุกครั้งที่เราให้ความสำคัญ เราก็จำเป็นจะต้องทุ่มเทกับมัน - ความสำเร็จของชีวิตจะประกอบไปด้วยความตั้งใจมั่นกับสิ่งที่เราทำ เพราะตราบใดที่เราไม่เคยให้ความสำคัญกับอะไรจริง ๆ เราก็จะไม่สามารถได้รับสิ่งนั้นอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วยได้เลย - ทั้งนี้ การคิดแบบง่าย ๆ แต่ทำแบบยาก ๆ มันคือการสื่อถึงความตั้งใจ รวมถึงมันเป็นกลยุทธ์การคิดแบบไม่ซับซ้อนจนเกินไป ที่ช่วยทำให้เราทำตามความคิดนั้น ๆ ได้เลย แค่ลองทำมันดูแค่นั้น

หนังสือ Invent and Wander: The Collected Writings of Jeff Bezos ของ Jeff Bezos - หากเราจะเปรียบเทียบประสบการณ์เป็นหนังสือ ประสบการณ์นั้นจะสำคัญอย่างยิ่ง ถ้าหากว่ามันประกอบด้วยการตกผลึกของความเข้าใจประสบการณ์อย่างแท้จริง - ทุกสิ่งเริ่มต้นที่วันแรก ไม่ว่าจะเป็นวันนี้ หรือวันต่อ ๆ ไปก็เป็นวันแรกอยู่เสมอ นั่นจึงจะเป็นสาเหตุที่ว่าเราไม่หยุดที่จะพัฒนาต่อยอดไปได้เลย เพราะทุกวันคือวันแรกเสมอ - ไม่ว่าจะเป็นการทำงานใด ๆ ก็ตามแต่ เราจะต้องตระหนักรู้ถึงผลกำไรอยู่เสมอ กระนั้น การสร้างกระแสเงินสดจึงเป็นสิ่งที่เจ้าของบริษัทคำนึงอยู่ตลอดเวลา - เปรียบเทียบง่าย ๆ ว่า ถ้าเครื่องจักรในโรงงานหนึ่งสามารถมีอายุการใช้งาน 10 ปี แต่แล้วเราไม่สามารถพัฒนาเครื่องจักรนี้ได้อีก เราจะต้องคำนวณดูว่ามันมีจุดคุ้มทุนตรงไหน - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้ไม่มีอะไรใหม่ มีแต่ความเก่าแต่น่าสนใจ เพราะสิ่งหนึ่งที่สำคัญที่สุดในหนังสือเล่มนี้ คือ ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะสามารถนำไปใช้ตามผู้เขียนได้ทั้งหมด เพราะมันคือจิตวิญญาณที่ส่งผ่านตัวหนังสือ

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีครับ คือตอนนี้รู้สึกดาวน์มาก รู้สึกว่ามีเพื่อนที่ไม่สนิทสักคนที่พอจะระบายอะไรให้ฟังก็ไม่ได้สักอย่าง ทุกคนดูเมินเฉยเราไปหมดเลยแล้วยังชอบเอาเราไปนินทาลับหลังแบบสนุก ๆ ขำ ๆ กันเอง โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าเราไม่เคยตลก หรือมีความสุขเลยแม้ว่าเรายิ้มให้เขา หรือหัวเราะได้ แม้กระทั่งเราไปเที่ยวเขายังไม่เคยชวนเรา ไม่เคยเอ่ยปากถามสักคำเหมือนว่าเราเป็นเพื่อนที่เขาคบไว้เพื่อผลประโยชน์ เราอยากจะถอยออกจากจุด ๆ นี้มาก อยากตายไปให้พ้น ๆ โลกนี้ ทำไมโลกไม่สวยงามเหมือนที่เราคิดไว้เลยนะ - บางทีโลกก็เหวี่ยงตัวเราให้ไปค้นพบกับบางสิ่งเสมอ มันจะล้ำค่าหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเองนั้นเลือกสรร หากแต่เพียงชีวิตกำลังจะมาบอกกับเราว่า จงโอบกอดตัวเองเสมอ - ถ้าหากเรามองว่าโลกใบนี้ไม่สวยงามอย่างที่คิด แล้วโลกนี้สวยงามในรูปแบบใดกันเล่า รวมถึงโลกใบนี้แบ่งออกเป็น 2 ประเภทคือ 1. สนามฝึกซ้อม และ 2. หลุมโคลนตม - โลกไม่มีหน้าที่บอกให้เราทำสิ่งใด และโลกย่อมมอบพื้นที่ให้แต่ละคนเท่ากันเสมอ คล้าย ๆ กับคะแนนจิตพิสัยที่คุณครูมักจะบอกว่า คะแนนเต็มอยู่แล้ว 100 คะแนน มันอยู่ที่เราเลือกว่าจะลดมันลง หรือให้มันเต็มอยู่อย่างนั้น - ความตายไม่เคยบอกว่ามันคือทางออก และแน่นอนว่าความตายเป็นเพียงการเปลี่ยนผ่านของบางสิ่ง หากบทเรียนที่ยังไม่ได้รับการแก้ไขนั้นก็จำเป็นจะต้องกลับมาเพื่อเรียนซ้ำอีกรอบหนึ่ง ชีวิตเหมือนการสอบ สอบไม่ผ่านก็ต้องสอบซ่อม - มุมมองนั้นสำคัญมากที่สุดในสากลจักรวาล สิ่งที่เรากำลังโทษโลกว่ามันไม่สวยงาม เพียงเพราะเราเจอเรื่องเลวร้าย หรือเพราะว่าสิ่งที่เราคิดมันไม่ได้เป็นดังใจหวัง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นโลกไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ในชีวิตของเราเลย

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความง่ายดายเกิดก่อนที่เราจะเข้าใจความซับซ้อนนั้นคือ ความโง่เขลา หากว่าความง่ายดายนั้นเกิดหลังจากที่เราเข้าใจความซับซ้อนนั้นคือ ความชาญฉลาด" - จังหวะสำคัญกว่าทุกสรรพสิ่ง เมื่อเราเข้าใจธรรมชาติ เราจะรู้ชัดได้ทันทีว่าทุกสิ่งเกิดขึ้นเพราะเหตุผลเสมอ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพียงเพราะมันเกิดขึ้นและก็จบไป - หากเรารู้ก่อนที่เราจะเข้าใจมัน เราอาจจะไม่ได้รู้จริง ความเข้าใจจะช่วยให้เราตระหนักรู้สิ่งเหล่านั้นอย่างแท้จริง การฝึกปรือตัวเองจึงเป็นทางออกของปัญหานี้ - หากเรารู้หลังจากที่เราเข้าใจมัน นี่คือการตระหนักรู้อย่างแท้จริง แล้วมีโอกาสอย่างยิ่งที่เราจะตกผลึกจากความคิดนั้น ๆ ได้ ซึ่งผลึกนี้จะช่วยให้เรามองเห็นอะไรได้ชัดเจนยิ่งขึ้น - ลองเปรียบเทียบง่าย ๆ ว่า ถ้าหากว่าวิกฤตเกิดขึ้น แต่เรายังไม่รู้จักโอกาสที่เข้ามาพร้อมกับวิกฤต เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราควรจะตัดสินใจ หรือกระทำสิ่งใดที่จะส่งผลลัพธ์ให้ดีที่สุด - มีแต่ความเข้าใจเท่านั้น ที่จะช่วยให้เราพัฒนาทุกสรรพสิ่งได้จริง เพราะการที่เราไม่รู้ มันจะไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเราควรรู้สิ่งใด รวมถึงความโง่เขลาคือรากฐานของความไม่รู้ จงทำลายความเขลาด้วยปัญญา

หนังสือ Immunity to Change: How to Overcome It and Unlock Potential in Yourself and Your Organization ของ Robert Kegan and Lisa Laskow Lahey - เมื่อเราต้องมีภูมิคุ้มกันในการเปลี่ยนแปลง นั่นคือการปรับตัวอย่างไรให้เรามีความยินดีไปกับการเปลี่ยนแปลงนั้น - หากเราเรียนรู้ในชีวิตได้อย่างถ่องแท้ เราจะรู้ได้เลยว่าการปรับตัวเป็นส่วนหนึ่งของการเอาตัวรอดของทุกสิ่งมีชีวิต - การจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ ก็ต้องเริ่มจากทัศนคติที่มองว่าการปรับตัวเท่านั้นจึงจะเป็นทางอยู่รอด นอกจากการปรับตัวไม่มีทางอื่นอีกแล้ว - มุมมองที่มีต่อแรงต้านในการปรับตัวช่วงแรก ๆ มีผลต่อการปรับตัวในช่วงถัดไปเสมอ จงน้อมรับในการเจอแรงต้าน สภาวะถัดไปจะสบายยิ่งขึ้นเอง - ไม่ว่าร่างกายจะตอบสนองอย่างไร อาจจะไม่สำคัญเท่ากับจุดมุ่งหมายที่เราหมุดหมายเอาไว้ แล้วการจะไปถึงที่หมายได้นั้น จำเป็นจะต้องใช้แรงผลักดันมหาศาล

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ คือว่าเราอยากกลับไปคบกับแฟนเก่า เรารักเขามาก ๆ แต่เราคิดว่าเขาหมดใจแล้วค่ะ แต่บางทีเขาก็ชอบทำให้เรามีความหวัง เขาชอบทำเหมือนว่ายังอยากมีเราอยู่ แต่การกระทำของเขามันไม่ตรงกับที่เราคิดเลยค่ะ เราพยายามทำทุกอย่างให้เขาอยู่ แต่เขาก็เหมือนไม่เคยเห็นความพยายามของเราเลยแม้แต่นิดเดียว จนเราเหนื่อย เราหมดกำลังใจจะพยายามแล้วค่ะ เราควรทำยังไงต่อดีคะ - การกระทำนั้นสำคัญกว่าคำพูดเสมอ ต่อให้พูดว่าไม่รัก แต่ทำเหมือนว่ารัก มันจำเป็นกว่ากันไหมที่เราจะสังเกตคนให้ละเอียดกว่านี้ - หากว่าเรามีคำตอบแล้วว่า เราพยายามมากที่สุดแล้ว เขาไม่รักเราเท่าเรารักเขา เราควรจะเดินหน้าต่อไปได้เลย ถือโอกาสตั้งเป็นเป้าหมายในชีวิตเลยก็ได้ - แฟนเก่าก็คือคนที่เคยใช้ชีวิตร่วมกันมา ต่อให้เราคิดถึง และรักเขามากแค่ไหน เราควรจะต้องคิดทบทวนว่า ถ้าหากเรากลับมาคบกันเราทั้งสองคนควรจะมีการเติบโตทางจิตวิญญาณกันทั้งคู่เสมอ - ความเชื่อที่ว่า แฟนเก่าเขายังรักเราเหมือนเดิมอาจจะเป็นสิ่งที่ไม่ใช่ฐานะที่เราจะพึงคิดได้เอง เพราะมันมีแนวโน้มที่สูงมาก ๆ ที่เราจะเหงา และเรายังไม่ได้เริ่มต้นใหม่กับใคร เราจึงคิดไปเองว่าเรารักเขามาก - ยังไงแล้วทุกคนควรจะแยกให้ออกระหว่าง รักกับหลง ทั้งสองสิ่งนี้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง รักคือการให้ แต่หลงคือการได้มา การหลงรักอาจจะพอเป็นไปได้ แต่พอหลงไปแล้วให้รู้ พอรู้ทันแล้วคิดอีกรอบว่ารักอยู่ไหม

ข้อความทวิตจาก Dalai Lama ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ความสัมพันธ์ระหว่างความรักและความเมตตา มันคืออีกมุมหนึ่งของความสุขที่แท้จริง ซึ่งความเมตตานั้นจะไม่สามารถแยกออกจากความรู้สึกพื้นฐานไปได้เลย ไม่ว่าจะเป็นวันแรกของชีวิตเราก็สามารถสัมผัสมันได้ ณ ขณะที่เราได้รับรู้ถึงพลังความรักจากแม่ หรือจากคนที่เขารักเราอย่างสุดหัวใจ" - เมื่อความรักเป็นส่วนหนึ่งที่ไม่สามารถแยกออกจากการดำรงอยู่ของมนุษย์ไปได้ เราควรจะเสริมสร้าง และพัฒนาไปในแง่มุมใดมากที่สุด - ความสุขของชีวิตจะขึ้นอยู่กับจำนวนคนที่รายล้อมไปด้วยความรักอย่างแท้จริง ซึ่งมันจะต้องเกิดจากการรักตัวเองเป็นก่อนอันดับแรก - ถ้าหากความรักนั้นปราศจากความเมตตา ก็จะเป็นความรักที่ค่อนไปทางเห็นแก่ตัว แล้วมันก็จะกลายเป็นความหลงไปในท้ายที่สุดอยู่ดี - ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ คำนี้ยังใช้ได้อยู่ทุกเวลา แต่ถ้าหากเราเพิ่มเติมไปว่า ที่ใดมีรัก (แบบเมตตา) ที่นั่นมีสุข ก็จึงจะเป็นฐานะที่เป็นไปได้อยู่ - ไม่ว่าใครในโลกใบนี้ก็ต้องการความรักด้วยกันทั้งนั้น ส่วนจุดเริ่มต้นของความรักไม่ได้อยู่ที่ภายนอกแม้แต่น้อย แต่กลับกลายอยู่ที่ภายในของตัวเอง

หนังสือ The Automatic Millionaire: A Powerful One-Step Plan to Live and Finish Rich ของ David Bach - เมื่อความร่ำรวยไม่จำเป็นจะต้องทำอะไรเลย (นัยที่ว่าเราปล่อยให้เงินทำงานให้เรา) เราจะสามารถมีชีวิตที่ดีขึ้นได้อย่างอัศจรรย์ - การให้เครื่องจักรผลิตเงินช่วยทุ่นแรงให้ เราไม่จำเป็นจะต้องทำงานประจำกันอยู่ตลอด แถมเรายังมีเวลาเพิ่มขึ้นเพื่อสามารถทำกิจกรรมที่เราปรารถนาได้จะดีสักแค่ไหน - เพียงแค่เราจัดการกับปัญหาหนี้สินก่อนเป็นอันดับแรก เพราะภาระจำเป็นจะต้องถูกกำจัดออกไปก่อน ต่อมาเราก็ฝึกฝนการลงทุนแล้วปล่อยให้กองทุนนั้น ๆ ตัดเงินจากบัญชีเราไป - เรื่องของการซื้อบ้านและรถยนต์ (รวมถึงสินทรัพย์ที่ไม่สร้างกระแสเงินสด) ก็อาจจะต้องพิจารณาเป็นกรณีไปว่า เรามีอำนาจในการจ่ายเงินต่อเดือนได้มากน้อยแค่ไหน ตรวจสอบเงินก่อนจ่ายเสมอ - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้จะเน้นไปในการลงทุนแบบดอกเบี้ยทบต้น ซึ่งการจะให้เงินทำงานอย่างอัตโนมัติและราบรื่น ก็จะต้องอาศัยความตั้งใจมั่น รวมถึงมีมุมมองระยะยาวพอสมควร หากไม่มีความอดทนก็จะยากขึ้นหลายเท่า

มีคนมาปรึกษาว่า คือว่าเรามีเพื่อนอยู่คนนึงสนิทกันมาก แต่ว่าอยู่มาวันหนึ่งเราทะเลาะกันจนเขาไปคบกับเพื่อนกลุ่มอื่น ซึ่งกลุ่มนั้นเป็นกลุ่มที่แย่มากในสายตาเรา เอาที่เรารู้มาก็คือคนในกลุ่มนั้น คนแรกเขาบ้าผู้ชายแล้วก็ไม่ค่อยใส่ใจเรื่องการเรียนสักเท่าไร คนที่สองเขาเป็นคนที่บ้าการเมืองค่ะ แล้วก็ชอบเอาเรื่องอะไรก็ไม่รู้มาใส่หัวเพื่อนเรา คนอื่น ๆ ก็จะคล้าย ๆ กันคือรักสวยรักงาม เราพยายามบอกให้เพื่อนเลิกคบกับคนกลุ่มนี้ แต่เขาก็ยังไม่เลิกคบ แล้วเราก็ทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมาก ความสัมพันธ์ค่อย ๆ ลดลง แล้วนิสัยก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไป จนเวลาผ่านไปเรามองเขาเป็นแค่เพื่อนธรรมดา พอเขารู้ก็สติแตก โวยวาย แล้วเขาก็บอกเราว่าเขาแคร์เรา แต่ทำไมเราไม่แคร์เขาบ้าง คำพูดแบบนี้มันกระทบจิตใจเรามาก เพราะเราแคร์เขาตลอด เราควรทำยังไงต่อไปดีคะ กลัวมองหน้ากันไม่ติด แล้วกลัวร้องไห้ที่โรงเรียนด้วย กลัวไปหมด แถมเรายิ่งเป็นคนแคร์ความรู้สึกคนอื่นด้วย - คำถามอย่างแรกที่ควรถามคือ ถ้าคนกลุ่มนั้นไม่ดีแล้วคนกลุ่มไหนถึงดี เนื่องจากปัญหาส่วนใหญ่ของผู้คนก็คือ ไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าอันนี้ไม่ดีแล้วอย่างไหนดีกว่า - การจะตัดสินว่าคนนี้ไม่ดีมันจำเป็นจะต้องมีหลักการสักหน่อยนึง ไม่ใช่เพียงแต่เราไม่ชอบก็หาว่าคนกลุ่มนั้นกลุ่มนี้ไม่ดีแล้ว ต้องพยายามหาสาเหตุให้เจอว่าเราเองที่อคติ หรือกลุ่มนั้นไม่ดีจริง ๆ กันแน่ - หากแต่เพียงการบ้าผู้ชาย บ้าการเมือง และบ้าความสวยความงาม ยังไม่ใช่ตัวชี้วัดว่าคน ๆ นี้เขาไม่ดีอย่างไร แต่ก็แน่นอนว่าถ้าเราเอาไปเปรียบเทียบกับคนบ้าการเรียนย่อมแย่กว่าอยู่แล้ว - การที่เพื่อนเราไปสนิทกับกลุ่มอื่น ถ้าถามว่าเป็นเรื่องปกติไหม ก็เป็นเรื่องปกติ ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดชีวิต ถ้ามองว่ามันคือประสบการณ์ก็ทำให้เข้าใจเรื่องนี้มากยิ่งขึ้น สุดท้ายก็อยู่ที่มุมมองอยู่ดี - วิธีที่จะแคร์เพื่อนที่ดีที่สุด คือการที่เราเริ่มต้นที่จะแคร์ตัวเองเป็น ไม่ว่าจะเป็นการรักตัวเองให้ถูกวิธี การลดละเลิกความคิดบางอย่างลง เพราะถึงแม้กลุ่มอื่นจะไม่ดีจริง ๆ แล้วเราจะไปห้ามอะไรได้ เพราะทุกอย่างมันเป็นไปตามสิ่งที่ควรจะเป็น

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "กฎที่สำคัญของการเปลี่ยนนิสัย คือ อะไรที่เรารู้สึกได้รับ เราจะทำมันซ้ำ ส่วนอะไรที่เราสูญเสียไป เราจะหลีกเลี่ยง เมื่อคุณเรียนรู้ว่าคุณควรทำอะไรในอนาคต โดยพื้นฐานของคำว่า การได้รับรางวัลในสิ่งที่เรากระทำ (หรือว่าผลอันเลวร้ายก็ตามแต่) จากอดีตที่ผ่านมา ซึ่งในความเป็นจริงแล้วอารมณ์ในแง่บวกจะเสริมสร้างนิสัย ส่วนอารมณ์ในแง่ลบจะเป็นตัวทำลายนิสัย" - หากว่าการเรียนรู้เรื่องของการได้รับและการสูญเสีย เป็นเพียงแค่อารมณ์ส่วนหนึ่ง ซึ่งเราจะไม่สามารถนำสิ่งที่เราได้รับทั้งหมดมาตัดสินว่าหนทางนี้คือทางที่ใช่สำหรับเรา - บางครั้งสิ่งที่เราสูญเสียไปในระยะเริ่มต้น อาจจะเป็นหนทางสู่การได้รับในระยะยาวก็เป็นได้ จงเรียนรู้ความแตกต่างเรื่องของระยะเวลาเป็นสำคัญ เพราะมันอาจจะเป็นตัวหลอกล่อก็เป็นได้ - เมื่อเราเข้าใจกันแล้วว่า ความสุขคือสิ่งที่เราตามหากันมาตลอดเวลา แล้วถ้าใครสามารถมอบความสุขให้กับเราได้ เราก็จะเลือกคน ๆ นี้เข้ามาในชีวิตของเรา กระนั้น ให้ลองคิดอีกสักรอบหนึ่ง - ในความเป็นจริง นิสัยถูกสร้างจากการทำซ้ำ แล้วสิ่งที่ถูกทำซ้ำจะกลายมาเป็นแก่นของชีวิต ถ้าเราอยากใช้ชีวิตแบบสุขระยะยาวจงเรียนรู้ที่จะเข้าใจคำว่ารางวัลและผลอันเลวร้ายเอาไว้ให้มาก - ทั้งนี้ อารมณ์ในด้านลบและด้านบวกจะมาเป็นตัวชี้วัดของการใช้ชีวิต เพราะการทำความดีจะมีผลเป็นสุขมากกว่าทุกข์ และการทำความไม่ดีจะมีผลเป็นทุกข์มากกว่าสุข จึงเป็นคำตอบว่าเราควรเลือกสิ่งใด

หนังสือ Strategic Analytics: The Insights You Need ของ Harvard Business Review - เมื่อข้อมูลเป็นทุกสิ่งทุกอย่างขององค์กร แล้วการที่เราจะนำมาปรับใช้กับการวิเคราะห์นั้นจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นไปโดยปริยาย - การจะนำข้อมูลดิบมาแปลงเป็นข้อมูลที่ใช้ได้จริงนั้น จำเป็นจะต้องดัดแปลงให้เข้ากับสภาวะต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นความชื่นชอบส่วนบุคคล และการเข้าถึงกลุ่มเป้าหมาย - หากเรารู้ว่าเราไม่รู้อะไรก็จะเป็นสิ่งที่ทำให้ข้อมูลนั้น ๆ สัมฤทธิ์ผลขึ้นมาได้ แต่การที่เราไม่รู้ว่าเราไม่รู้อะไร จึงเป็นคำถามที่จะเปลี่ยนแปลงอนาคตได้อย่างแท้จริง ถ้าหากเรารู้คำตอบนั้น - กลยุทธ์เชิงวิเคราะห์ คือ ตัวชี้วัดความสำเร็จขององค์กร เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่เราสามารถเรียนรู้ได้จากข้อมูลในอดีต แล้วมันอยู่ที่ว่าเราจะปฏิบัติอย่างไรกับอดีตเหล่านั้นที่จะไม่ให้เสียผลประโยชน์ - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้เป็นเพียงการบอกคร่าว ๆ ถึงกลยุทธ์ในการเข้าถึงข้อมูล ซึ่งมันจะไม่ใช่เป็นการชี้นำข้อมูลแล้วไปใช้ในทิศทางใด เป็นเพียงการบอกว่าอนาคตของเราจะนำพาเราไปในทิศทางใดมากกว่า

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ ตามมาจาก YouTube แล้วรู้สึกว่าพอดแคสต์นี้ดีมาก ๆ เลยค่ะ ฟังแล้วรู้สึกเหมือนมีคนที่เข้าใจเราอยู่ ขอบคุณค่ะ - เป็นคำบอกเล่าที่ดีที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ เพราะเมื่อไรก็ตามที่เราทำอะไรแล้วเราได้รับบางสิ่งกลับมา สิ่งนั้นย่อมสร้างแรงกระเพื่อมได้อย่างมหาศาล - จุดเริ่มต้นในการทำพอดแคสต์ คือ การชอบให้คำปรึกษา บางครั้งชีวิตก็ไม่ได้เดินทางเป็นเส้นตรงเสมอไป กว่าจะมารู้ว่าตัวเองต้องมาให้คำปรึกษาก็เล่นเอาเหนื่อยอยู่พอสมควร - หากใครที่กำลังต้องการใครสักคนรับฟัง แน่นอนว่าทั้งชีวิตอาจจะไม่มีคน ๆ นั้นอยู่จริง พื้นที่นี้ยังคงเป็นพื้นที่เล็ก ๆ ที่ค่อย ๆ เติบโตไปพร้อมกับสังคมในการรับฟังเสียงให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ - ส่วนใครที่มีทักษะที่ดี ไม่ว่าจะเป็นการรับฟังปัญหาของตัวเองและผู้อื่น หรือการคิดวิเคราะห์ต่อปัญหาแล้วแตกย่อยประเด็นได้ สิ่งทั้งหลายเหล่านี้จะช่วยให้ชีวิตคุณดีขึ้นได้จริง มันจะทำให้สังคมมีพื้นที่ที่ดีเพิ่มมากยิ่งขึ้น - ทั้งนี้ การจะรับฟังพอดแคสต์ก็สามารถรับฟังได้หลายช่องทาง รวมถึงสามารถทักมาในเพจ หรือเข้าไปยังเว็บไซต์ www.suppakitk.com ก็ได้เหมือนกัน

ข้อความทวิตจาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกับการเงินและเครดิต ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาชั่วชีวิตหนึ่งเลย แต่ก็ได้เกิดขึ้นมาแล้วหลายครั้งก่อนหน้านี้ ฉันต้องการมอบมุมมองในอดีตที่ส่งผลต่อชีวิตของคุณ ในสิ่งที่กำลังจะมาในรูปแบบซีรีส์ The Changing World Order" - เมื่อการเปลี่ยนแปลงของระบบการเงินทั่วโลกกำลังจะเปลี่ยนแปลงไป แน่นอนว่าเราย่อมได้รับผลกระทบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย - หากการเปลี่ยนแปลงของลำดับขั้นที่เรียกว่า ขั้วอำนาจได้ถูกเปลี่ยนถ่ายจากประเทศเดิมไปสู่ประเทศใหม่ ก็จะส่งผลกระทบต่อห่วงโซ่อาหารและความมั่งคั่งเสมอ - ถ้าเราลองสังเกตจากซีรีส์การเปลี่ยนแปลงนี้ เราจะเห็นได้ชัดเลยว่าการเปลี่ยนแปลงจะเป็นรูปแบบวัฏจักร มันมีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป วนแบบนี้เป็นวงกลมทุกยุคสมัย - หนังสือเล่มนี้เหมาะอย่างยิ่งกับคนที่กำลังศึกษาเรื่องการเงิน เศรษฐศาสตร์ และทุกแขนงของการลงทุน เพราะจะมีส่วนช่วยให้มีมุมมองอย่างถูกต้องมากที่สุดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนหน้านี้ - ทั้งนี้ การศึกษาประวัติศาสตร์อาจจะไม่ได้ตอบโจทย์ในอนาคต หรือแม้กระทั่งปัจจุบันนี้ก็ตามแต่ กระนั้น เราก็ยังจำเป็นต้องหาจุดเชื่อมโยงของห้วงเวลาอยู่ดี เพราะสิ่งใดเกิดขึ้น สิ่งนั้นย่อมเกิดซ้ำเสมอ

หนังสือ Powerful: Building a Culture of Freedom and Responsibility ของ Patty McCord - เมื่อ Human Resource (HR) มือฉมังเข้าวงการของสื่อภาพยนตร์อย่างเต็มตัว นี่คือสิ่งมหัศจรรย์ของโลกเลยก็ว่าได้ - การที่รับเลือกคนเข้าองค์กรอย่างไรให้มีประสิทธิผลสูงที่สุด โดยการเลือกในที่นี้คำนึงถึงสิ่งใดเป็นสำคัญ แล้วสิ่งนี้เป็นจุดแข็งขององค์กรเลยก็ว่าได้ - ไม่เพียงแค่รับเลือกคนเข้ามาทำงานเท่านั้น แต่จำเป็นจะต้องคัดสรรวัฒนธรรมที่คล้ายคลึงกันอีก หากเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการเดินทางครั้งยิ่งใหญ่ - เปรียบเสมือนต้นไม้ที่จำเป็นต้องให้ทุกฝ่ายรับรู้ ถึงแม้ว่าตำแหน่งนี้จะไม่ได้รับรู้เป้าหมายทั้งหมด แต่ก็จำเป็นจะต้องส่งต่อความหมายไปสู่ตำแหน่งอื่นอย่างสมบูรณ์ - การบริหารงานที่ดี จะต้องมีจุดเริ่มต้นมาจากการเรียนรู้เรื่องของผู้คน ยิ่งเรามีทักษะในการเข้าใจมนุษย์ เราก็สามารถเรียนรู้จักคน และย่อมใช้คนนั้นให้เกิดประโยชน์สูงที่สุด

มีคนมาปรึกษาว่า อยากจะปรึกษาค่ะว่า ถ้าเพื่อนเป็นแบบนี้แล้วเราจะไปต่อยังไง เริ่มต้นที่เพื่อนสนิทหนู (ชื่อพีชเป็นนามสมมุติ) เขาฟังเพลงแล้วเพื่อนอีกคน (ชื่อส้มนามสมมุติ) เขาก็ถามว่า "เฮ้ย มึงยังฟังเพลงนี้อีกเหรอวะ" พีชก็เลยถามไปว่า "ทำไมอะส้ม" ส้มก็เลยตอบไปว่า "ไม่มีอะไร" พอเลิกเรียนกลับบ้านกันไปหมดแล้ว พีชทักถามหนู ด้วยหนูเป็นคนที่เจ้าอารมณ์และพูดไม่คิดบวกกับหนูทะเลาะกับแม่มา หนูก็เลยด่าส้มไม่ยั้งเลยค่ะ แต่ทีนี้ส้มเห็นข้อความทั้งหมดเพราะเขามีรหัสไอจีหนู เขาเลยทักมาว่า "เออลืมแล้วเหรอว่าเรามีไอจีเธอ" หนูเลยไปบอกกับพีช และหนูกับพีชก็ขอโทษส้ม แต่ส้มก็ไม่ตอบ แต่จริง ๆ เหมือนเป็นเรื่องปกติของส้มค่ะ พวกหนูสำนึกผิดมาก ๆ และยอมรับทุกอย่างว่าผิด หนูก็ขอโทษเขาพอ 5 วันผ่านไปก็เอาของกินไปให้เขา เขาก็เลยพูดว่า "กูไม่กินมึงก็อยู่ส่วนมึงไปสิ" คำพูดนี้ทำให้หนูหน้าชามากค่ะ หนูเลยไปส่องเฟซบุ๊กส้มก็เลยเจอข้อความว่า "สมองป่วยเกินจะเยียวยา มีมารยาทบ้างไหม" ซึ่งหนูรู้ทันทีค่ะว่าเขาว่าหนู หนูเลยทักไปว่า "เออ เรายอมรับผิดแล้วขอโทษ เปิดใจคุยกันได้ไหม" แต่เขาก็แค่อ่าน และเอาไปโพสต์ข้อความที่เฟซบุ๊กเหมือนเขาใช้อารมณ์อ่าน ไม่ใช้เหตุผลอะไรเลย หนูเลยคิดหนักว่าควรปล่อยไป หรือง้อต่อไปเรื่อย ๆ ดี - หากว่าเราพลาดพลั้งอะไรไป นั่นคือหน้าที่เราที่จะต้องรับผิดชอบต่อการกระทำนั้น ๆ โดยที่เราจะไม่บ่น ไม่อิดออด แล้วก็ยอมรับผลลัพธ์นั้นแต่โดยดี - การกระทำใดพลาดไปแล้ว ก็ปล่อยให้มันพลาดไป แต่ครั้งหน้าให้นำสิ่งเหล่านี้มาเป็นประสบการณ์ให้ได้มากที่สุด การผิดพลาดหลาย ๆ ครั้งมันจะสร้างนิสัยที่ไม่ดี - ถ้ายอมรับผิดไปแล้ว ขอโทษไปแล้ว ทำทุกสิ่งที่ควรทำไปแล้ว นั่นคือหน้าที่ของคนยอมรับว่าตัวเองผิด แต่หากว่าเขาไม่ให้อภัยเรานั่นก็คือสิทธิ์ของเขา ไม่เกี่ยวกับเราแล้ว - ไม่ว่าจะเรื่องเล็กน้อยหรือเรื่องใหญ่โต การเปิดใจคุยกันจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด การนินทาลับหลังเป็นสิ่งที่อันตราย เพราะถ้าหากอีกฝ่ายเขารับรู้เราก็กลายเป็นคนผิดไปเต็มประตูเลย ไม่มีข้อแก้ตัวใด ๆ ทั้งสิ้น - ทั้งนี้ ประสบการณ์ชีวิต คือการเรียนรู้จากสิ่งที่ผิดพลาด ไม่มีใครเลยไม่เคยทำผิดพลาดหรือล้มเหลว เพียงแต่เราเรียนรู้ให้ไว้ ผิดแล้วรู้ และผิดแล้วยอมรับผิด นั่นจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดของความผิดพลาด

ข้อความทวิตจาก Dalai Lama ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การมีตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางนั้น จะสร้างระยะห่างจากผู้อื่นเสมอ แล้วมันจะนำไปสู่ความไม่จริงใจ ความกลัว และความโกรธสืบไป เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นมันจะรบกวนอารมณ์ ขณะเดียวกันนั้นก็จะสร้างความกลัว ความเกลียดชัง และความโกรธที่จะส่งผลเสียต่อสุขภาพมากยิ่งขึ้น การคิดคำนึงต่อผู้อื่นจะช่วยให้นำไปสู่ความมั่นใจในตนเอง รวมถึงพลังภายในก็จะมีมากขึ้น ขณะเดียวกันนั้นก็จะมีส่วนช่วยให้ความโกรธลดน้อยลง" - ความเมตตาเป็นสิ่งค้ำจุนโลก เพื่อให้โลกใบนี้น่าอยู่อาศัยมากยิ่งขึ้นเราจำเป็นจะต้องช่วยกันดูแลจิตใจซึ่งกันและกันบ้าง - หากโลกใบนี้เปรียบเหมือนบ้าน แน่นอนว่าเราจะต้องถ้อยทีถ้อยอาศัยต่อคนในบ้านฉันใด กับเพื่อนมนุษย์เราก็ควรจะใจดีกับเขาฉันนั้น - การที่เรามีอัตตาตัวตนที่สูงใหญ่ มันจะส่งผลทำให้ร่างกายเราย่ำแย่ลง ไม่ว่าจะเป็นทางกายหรือทางใจก็ล้วนแต่จะมีผลกระทบไปพร้อม ๆ กัน - ส่วนการที่เรามีอัตตาตัวตนที่เล็กน้อย มันจะส่งผลทำให้ร่างกายเราดียิ่งขึ้น เพราะมันคืออานิสงส์ของการไม่ถือตัว ถือตน ไม่ต้องเหนือกว่าผู้อื่นตลอด - เมื่อเราเหนื่อยเราก็ควรพัก มีสิ่งหนึ่งที่เราควรจะพิจารณากันก็คือ หากการเขย่งเท้ามันทำให้เราดีขึ้นได้จริง กระนั้น ทำไมจึงจำเป็นจะต้องมีคำว่าเพียรพยายาม

หนังสือ What You Do Is Who You Are: How to Create Your Business Culture ของ Ben Horowitz - เมื่อวัฒนธรรมคือสิ่งที่จะกำหนดทิศทางขององค์กรนั้น ๆ ซึ่งในความเป็นจริงแล้วผู้นำเป็นคนที่สำคัญที่สุด เพราะเป็นจุดยืนที่มีความหมายต่อบุคคลอื่น - นักรบในอดีต ก็ล้วนแต่จะต้องตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว และเด็ดขาดอย่างยิ่ง เมื่อสถานการณ์ขับคันมาถึง หน้าที่ของผู้นำก็จำเป็นต้องใช้วิจารณญาณเสมอ - การเลือกบริษัท ก็ไม่ต่างอะไรกับการเลือกผู้นำ แน่นอนว่ามีหลายคนบนโลกใบนี้ที่มีโอกาสสร้างสิ่งมหัศจรรย์ให้เกิดขึ้น แต่ถ้าเรารู้หลัก เราจะใช้หลักนั้นในการเลือกผู้คนเสมอ - ชีวิตทุกชีวิตนั้นล้วนแต่ต้องเกิดจากการหล่อหลอมมาด้วยกันทั้งสิ้น ไม่ว่าเราจะทำอะไร นั่นคือสิ่งที่กำหนดชีวิตในอนาคตของคุณเอง จงจำไว้เสมอว่าไม่มีใครกำหนดอนาคตได้เท่าตัวเราเอง - ทั้งนี้ หนังสือเล่มนี้จะพูดกล่าวถึงบุคคลทั้งอดีตและในปัจจุบัน ซึ่งบางครั้งอาจจะมีความคิดเห็นที่ใส่เข้าไปเหมือนกัน การจะนำมาเชื่อทั้งหมดหรือไม่เชื่อทั้งหมด ก็จะเป็นสิ่งที่ต้องขบคิดกันต่อไป

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเราเจอพอดแคสต์นี้จาก Spotify แล้วเห็นว่าสามารถมาเล่าเรื่อง หรือระบายปัญหาในชีวิตกับทางเพจได้ แล้วเรื่องที่เราเจอ มันอาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยของคนอื่น แต่สำหรับเรามันถือเป็นความทุกข์ และเป็นตราบาปในใจเราเลยก็ว่าได้ คือเรากับแฟนคบกัน และรักกันมานานมาก จนแฟนได้พาเราไปเปิดตัวกับทางบ้านแฟน แรก ๆ ทุกอย่างดีหมด แต่พอเราเริ่มอยู่ไปสักระยะ เราก็มีความรู้สึกไม่ค่อยดีเลย เพราะไม่ว่าจะทำอะไร ที่บ้านแฟนก็จะคอยจับจ้องเรา จนเรารู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง น้องสาวแฟนก็ชอบพูดจาจิกกัดเรา ทั้งคำด่า และคำดูถูกก็เริ่มมากขึ้น เราเงียบมาตลอดไม่ตอบโต้ เพราะเราถือคติว่าเรามาอยู่บ้านเขา เราไม่อยากมีเรื่อง แต่เหมือนน้องสาวแฟนจะไม่ให้ความเคารพกับเรา เพราะน้องเห็นเราเงียบ ก็เริ่มนินทาเรากับแม่แฟน โดยปกติเราจะเป็นคนที่นิสัยเฉย ๆ ทำอะไรช้าบ้าง แต่เราก็ยินดีช่วยเหลือคนอื่น แต่แค่เราทำอะไรช้า (สำหรับเขา) เขาก็จะด่าเราหนัก นินทาวิจารณ์ว่าเราเป็นคนแปลก ๆ ต้องบอกก่อนว่าเราอยู่กับเพื่อน เราจะเป็นคนพูดเก่ง ร่าเริง แต่พอเรามาอยู่กับคนที่คอยจ้องจับผิด หาเรื่องเราตลอด มันทำให้เรารู้สึกด้านลบกับบรรยากาศภายในบ้าน เพราะเราจะทำอะไรก็จะถูกจ้องมอง อยู่ที่บ้านหลังนั้นเรากินอะไรไม่ได้ เพราะเขาไม่ให้กินเราซื้อของมากินในบ้านก็ไม่ได้ เพราะเขาไม่ชอบเห็นเรากิน ที่บ้านแฟนมักจะว่าเราว่าทำไมไม่แต่งตัวแบบนั้น ทำไมไม่ทำผมแบบนี้ ทำไมถึงอยากทำอาชีพแบบนั้น ทำไมและทำไม ถึงไม่ทำแบบที่เขาอยากให้เป็น เราสูญเสียความเป็นตัวเองมาก ไหนจะการบูลลีเรา เรายอมรับว่าเราเป็นคนไม่เก่ง ไม่สวย แต่เราไม่เคยคิดอยากทำร้ายใครเลย แต่ทำไมเขาถึงทำกับเราแบบนี้ ด่าทอสารพัด แฟนเราก็ช่วยอะไรเราไม่ได้ เพราะเขาก็เกรงใจแม่ สุดท้ายแล้วความสัมพันธ์ก็ต้องจบลง เพราะครอบครัวแฟนเกลียดเรา และเขาบอกว่าเราไม่เหมาะสมกับลูกเขา สำหรับเราถ้ามองในมุมมองแม่เขา ก็คงอยากให้ลูกชายเขาเจอคนที่เพรียบพร้อม แต่ทางบ้านเขาก็ตัดสินเราว่าไม่ดี ดังนั้น เราก็เลยตัดสินใจเดินออกมาทั้งที่ยังรัก สาเหตุที่เราต้องจบความสัมพันธ์นี้ เพราะเรารู้สึกเสียใจที่โดนพูดจาไม่ให้เกียรติ และอึดอัดที่เจอกับวัฒนธรรมบ้านแฟนแบบนี้ นับตั้งแต่เราเดินออกจากชีวิตแฟน เราคอยคิดเสมอว่า เราเห็นแก่ตัวไปไหมนะที่ทิ้งให้แฟนอยู่กับความกดดันต่าง ๆ เราสงสารแฟนในหลาย ๆ เรื่อง เขาก็มักจะโดนด่า ถูกกดดัน แต่เขาเข้มแข็งกว่าเราเสียอีก เรากลับอ่อนไหวกับคำพูดผู้คน เราเดินออกมาทั้งที่ยังรัก แต่ก็เป็นทุกข์ที่รู้สึกผิดต่อตัวเองที่ไปเจอพ่อแม่แฟน หากเราไม่ไปเจอพวกเขา เราก็คงสานสัมพันธ์ต่อไปได้ แต่หลังจบความสัมพันธ์ เราเหมือนมีตราบาปในใจ เราไม่สามารถปล่อยความคิดของคนพวกนั้นไปได้เลย คุณคิดว่าเราควรจะทำยังไงดีคะ - ปัญหาอย่างแรกเลย คือ การที่เราเจอแรงกดดันถือว่าเป็นด่านทดสอบของชีวิตคู่ในหลาย ๆ คู่ บางคนเจอหนัก หรือบางคนเจอเบา ซึ่งลดหลั่นกันไป - ปัญหาอย่างที่สองเลย คือ การสร้างจุดยืนของตัวเองเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง การมีกำแพง และการสร้างกรอบจะช่วยให้เขากดดันเราน้อยลง (ในทางความรู้สึก) - หากเราไม่สามารถทนอยู่กับสภาพแวดล้อมนี้ได้จริง เราก็ไม่จำเป็นต้องอดทนกับเรื่องอะไรแบบนี้ แล้วยิ่งเรายังสามารถหาแฟนใหม่ได้ เราก็อาจจะเริ่มต้นใหม่กับคนอื่นดูก็เป็นได้ - ฟังดูเหมือนกับแม่เลี้ยงใจร้ายที่ไม่ชอบลูกสะใภ้คนนี้ แล้วพยายามจะบีบบังคับให้เลิกกับลูกชายไป ด้วยการด่าทอแรง ๆ หรือว่ากดดันทุกสิ่งอย่าง สุดท้ายแล้วเราจะได้ประสบการณ์จากครั้งนี้ - ความสมบูรณ์แบบไม่มีอยู่จริง บางครั้งความสุขของการใช้ชีวิตคู่ คือการยอมรับสิ่งที่ฝ่ายตรงข้ามเป็น แต่ก็มีข้อยกเว้นว่าถ้าเราไม่ไหว ก็ควรกลับมาเยียวยาตัวเองก่อน ความพอดีจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ

ข้อความทวิตจาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "บุคคลที่ไม่เคยปีนต้นไม้ จะโอ้อวดว่าไม่เคยตกจากต้นไม้เลยสักครั้งเดียว - Ludwig Klages" - สิ่งหนึ่งที่เรามักจะขาดการตระหนักรู้ไปอย่างมากมาย ก็คือการเรียนรู้ตามความเป็นจริง คนที่ล้มแล้วลุกคือคนที่สร้างคุณค่าได้จริง - หลายคนที่กำลังพูดในสิ่งที่เขาเหล่านั้นไม่เคยประสบพบเจอ ก็ไม่ต่างอะไรกับปลาที่ไม่เคยอยู่บนบก แต่ก็นึกฝันไปว่าบนบกจะเป็นอย่างไรกัน - การคุยโวโอ้อวดไม่ได้เป็นสิ่งที่สร้างเสริมสติปัญญาแต่อย่างใด แต่กลับกลายเป็นตัวทำลายความคิดในระยะยาวด้วยซ้ำไป - เรียนรู้กับสิ่งที่เราได้ทดลองเท่านั้น หากเรายังไม่ได้ทดสอบสิ่งใด สิ่งนั้นก็อาจจะเป็นเพียงแค่สมมติฐานเฉย ๆ ยังไม่ได้ยืนยันว่าถูกต้องทั้งหมด - ทุกคนที่ประสบความสำเร็จ ล้วนแต่จะต้องเคยล้มเหลวมาด้วยกันทั้งนั้น หากใครไม่เคยล้มเหลว นั่นจะหมายถึงเขายังไม่ได้ลิ้มรสความสำเร็จอย่างแท้จริง

หนังสือ Do Nothing: How to Break Away from Overworking, Overdoing, and Underliving ของ Celeste Headlee - เมื่อการไม่ทำอะไร (บ้าง) จะช่วยเสริมสร้างความคิดสร้างสรรค์ และสามารถมีส่วนช่วยลดความตึงเครียดลงได้อย่างมหาศาล - สิ่งที่เราควรหยุดพักมากที่สุด ก็คือความคิดที่จะสร้างประสิทธิผลของทุกสิ่งทุกอย่างตลอดเวลา หากการสร้างประสิทธิผลของทุกสิ่งต้องประกอบกับคำว่าพอดีเสมอ - การเข้าไปแทรกแซงสิ่งต่าง ๆ ก็จะทำให้ทุกสิ่งถูกบิดเบี้ยวไปจากสิ่งที่มันควรจะเป็น นั่นไม่ได้หมายความว่าเราไม่ต้องทำอะไร แต่เราต้องเลือกว่าเราทำไปแล้วดีขึ้นจริงไหม - หากเราเคยสังเกตเห็นคนที่ต้องทำตัวดูยุ่งตลอดเวลา คือดูเหมือนมีงานทำอยู่ตลอด ไม่เคยหยุดพัก แล้วแถมว่าเจ้านายก็ยังชอบพอคนเหล่านี้ นั่นคือสิ่งที่ผิดอย่างมหันต์เลย - จุดเริ่มต้นไม่ได้เริ่มต้นจากสิ่งอื่น แต่กลับกลายเป็นเริ่มต้นจากตัวเราเอง ความคิดที่ถูกต้อง นำมาซึ่งผลลัพธ์ที่ถูกต้อง จงฟังคนที่มีความคิด การกระทำ และคำพูดที่ถูกต้องอยู่เสมอ

มีคนมาปรึกษาว่า แอดคะ ถ้าเพื่อนทะเลาะกันด้วยเรื่องไร้สาระจะทำยังไงดีคะ คือเมื่อวานคุยเรื่องเรียนกันค่ะ ว่าจะต่อมหาวิทยาลัยไหน คณะอะไรกัน แล้ววันนี้ก็คุยกันเรื่องเรียนกันอีก เพื่อนคนนึงมันถามว่า "เออ มึงจะเรียนคณะอะไรนะ" ก็เลยตอบมันไปว่า "คณะการบิน" มันก็เหมือนจะไม่เข้าใจ มันถามซ้ำอีกรอบว่ามันคือคณะอะไรล่ะ แล้วเพื่อนอีกคนในกลุ่มมันก็ไม่อยากให้ตึงเครียดกัน เพราะเห็นว่าเมื่อวานก็คุยเรื่องนี้กันไปแล้ว มันก็อยากให้ผ่อนคลาย มันมาตอบแบบตลก ๆ ว่า "คณะหมูกรอบ" แต่เพื่อนที่มันมาถามมันไม่ตลกด้วย แล้วมันก็โกรธแบบจริงจังมาก ทะเลาะกันจริงจังมาก จนเพื่อนคนที่มาถามมันก็กดออกจากแช็ตกลุ่มไป ส่วนเราก็พยายามไปคุยให้มันทั้งสองคนใจเย็นแต่ต่างฝ่ายต่างบอกว่าตัวเองไม่ผิด และไม่ยอมใช้เหตุผลคุยกันดี ๆ เลย แล้วคือนี่กับเพื่อนอีกคนเป็นคนกลางอะค่ะ ลำบากใจมาก ๆ ทำยังไงดีคะ เครียดมากเลยตอนนี้ เพราะพรุ่งนี้เปิดเทอมแล้ว - ถ้าเกิดเราสังเกตกันดูดี ๆ เราจะเห็นว่าคนเราจะมีความพอใจและไม่พอใจคล้าย ๆ กัน หากว่าเพื่อนกำลังจริงจังอยู่ เราก็ควรตอบแบบจริงจังไปก่อน แต่ถ้าตอบแบบจริงจังไปแล้วก็ถือว่าจบประเด็นไปแล้ว - การล้อเล่น หรือหยอกล้อกันมันก็เป็นเรื่องปกติ แต่ถ้าเราโกรธหนักมากกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มันก็หมายความว่าเราจะต้องประเมินตัวเองดูใหม่ ว่าเหตุผลเบื้องหลังมันคืออะไรกันแน่ - บางคนก็รับไม่ได้กับการที่เพื่อนสอบติดคณะที่ดีกว่าตน แล้วพยายามสร้างเรื่องเบี่ยงเบนประเด็นไปว่า เพราะเพื่อนคนนั้นพูดแบบนี้เราเลยโกรธ แต่จริง ๆ หารู้ไม่ว่า ตัวเองก็ขุ่นเคืองในใจอยู่แล้ว - การสร้างมุทิตาจิตให้เกิดขึ้นมา ไม่ใช่เป็นสิ่งที่ทำได้โดยง่าย แน่นอนว่าการเปรียบเทียบเป็นสิ่งที่ทำให้เราทุกข์มากก็ได้ หรือสุขมากก็ได้เช่นกัน พอเราดีกว่าเขา เราก็เบิกบานใจ แต่พอเราแย่กว่าเขา เราก็ทุกข์ใจ - ทั้งนี้ ความอิจฉาริษยา มันไม่ใช่สิ่งที่จะแสดงตัวออกมาให้เห็นกันชัด ๆ บางคนขี้อิจฉาคนรอบข้าง แต่ก็ทำเป็นองุ่นเปรี้ยว มะนาวหวานไปว่า เราเฉย ๆ ที่เพื่อนสอบติดคณะอะไรก็ตามแต่ ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็มักจะรู้สึกต่ำต้อยตลอดเวลา