Πριν από λίγο καιρό ανακοινώθηκε στη Γερμανία η δημιουργία κόμματος- παρακλάδι του τουρκικού ΑΚΡ, με σκοπό τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές, ώστε αν καταφέρει να εκλέξει ευρωβουλευτές, αυτοί να γίνουν η φωνή του Ερντογάν στο Ευρωκοινοβούλιο. Το κόμμα ονομάζεται DAVA από τα αρχικά του ονόματος του, που είναι «Δημοκρατική Συμμαχία για την Πολυμορφία και την Αφύπνιση».  Στις ευρωεκλογές, λέει ο Ρόναλντ Μαινάρντους, δεν ισχύει το πλαφόν των γερμανικών εθνικών εκλογών του 5%. «Μπαίνει κανείς με 0,6%, δηλαδή με 250.000 ψήφους. Για αυτό οι ιδρυτές του τουρκικού κόμματος είναι αισιόδοξοι. Αν το DAVA είναι καλά οργανωμένο και ξοδέψει κάποια χρήματα, μπορεί να βγάλει έναν-δύο ευρωβουλευτές και θα είναι η φωνή της Τουρκίας στην ευρωβουλή. Αυτο θέλει να κάνει ο κ. Ερντογάν».  Ο Ρόναλντ Μαινάρντους μιλάει επίσης για τον ρόλο της Γερμανίας ως μεσολαβητή στα ελληνοτουρκικά και επισημαίνει μερικές αλλαγές που σημειώνονται τελευταία. 

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου, Κώστα Λάβδα, για τον πολυπολικό κόσμο που έχει αναδυθεί, για τους κινδύνους της καρτελοποίησης της πολιτικής, για την Ουκρανία, την Τουρκία και τη σημασία των αμερικανικών εκλογών.

Ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Θοδωρής Λιβάνιος μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για όλες τις αλλαγές στις ερχόμενες ευρωεκλογές.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πολιτική συγκυρία, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, δεν μας αφήνει να πλήξουμε, καθώς μας προκαλεί να την παρακολουθησουμε και να την εξηγήσουμε. Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται μια δεξιά στροφή, αλλά υπάρχει και ρευστότητα. Η αριστερά και η κεντροαριστερά δεν είναι στην καλύτερη τους περίοδο και το πολιτικό τοπίο μοιάζει να είναι ξανά υπό διαμόρφωση. Οι ευρωεκλογές του Ιουνίου θα είναι το βαρόμετρο που θα καταγράψει τον συσχετισμό δυναμεων τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην ΕΕ και αυτή τη φορα για πολλούς λόγους μοιάζει να είναι πιο σημαντικές από άλλες φορές γιατί αναμένεται να καταγράψουν τη βούληση των πολιτών για το προς τα που θέλουν να κινηθεί η ΕΕ.

Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον αμυντικό συντάκτη και δημοσιογραφο της LiFO, Μάκη Πολάτο, για όλες τις τελευταίες εξελίξεις στην κούρσα των εξοπλισμών.

«Aπό το 2019 ως το 2024 έχουμε την κυριαρχία ενός κόμματος και παράλληλα την απουσία άλλου πόλου εξουσίας, ενώ όποιες απώλειες έχει η κυβερνηση κατευθύνονται προς τα δεξιά και όχι αριστερά» λέει στη Βασιλική Σιούτη ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος της LiFO, Γιάννης Παντελάκης.

Ο Ερντογάν έχει πάρει ένα πολύ ισχυρό μήνυμα που λέει ότι πρεπει να πέσει η ένταση με την Ελλάδα, αν θέλει να έχει μια πιο ομαλή σχέση με την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες, λέει η Ινώ Αφεντούλη, σχολιάζοντας την αλλαγή της στάσης του Τούρκου προέδρου. Θεωρεί ότι ο Ερντογάν «είναι ένας ηγέτης μεγάλου βεληνεκούς, μας αρέσει-δεν μας αρέσει» και εκρήξεις του δεν προέρχονται από το θυμικό, αλλά είναι υπολογισμένες. Τον χαρακτηρίζει «ελεγχόμενα απρόβλεπτο» και υποστηρίζει ότι «η τουρκική διπλωματία έχει δώσει πάρα πολλά δείγματα σκληρού ρεαλισμού». Η ελληνική θέση όμως είναι αναβαθμισμένη τελευταία «λόγω σταθερότητας στη δική μας πλευρά και αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή». Επισημαίνει ότι «η Ελλάδα για την Τουρκία θεωρείται το καλό παιδί της δύσης» καθώς και ότι «η επιθυμία του Ερντογάν να παίξει ρόλο ηγετικό στον αραβικό κόσμο δεν γίνεται δεκτή από τους Αραβες».   Για τον πόλεμο στη Γάζα λέει ότι αυτό που γίνεται εκεί είναι χωρίς προηγούμενο, με τεράστιο ανθρώπινο κόστος και για το ουκρανικό ότι η επίλυση του θα είναι επώδυνη για την Ουκρανία, καθώς εκτιμά ότι δεν θα υπάρξει επιστροφή εδαφών. 

Σε αυτό το επεισόδιο η Βασιλική Σιούτη και οι δημοσιογράφοι της LiFO, Αρης Δημοκίδης και Γιάννης Πανταζόπουλος σχολιάζουν σε χαλαρό ύφος τις σημαντικότερες πολιτικές εξελίξεις της χρονιάς που αποχαιρετούμε.

Ο έμπειρος δημοσιογράφος και πρώην διευθυντής της εφημερίδας «Αυγή», Δημήτρης Στούμπος λέει ότι «έχει γεμίσει με πολλά αντίσκηνα» ο χώρος που κάλυπτε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι πρότινος και παρατηρεί ότι οι περισσότεροι δεν έχουν αποφασίσει ακόμα να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Η κατεύθυνση στην οποία θα οδηγήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Στέφανος Κασσελάκης θα διαπιστωθεί στις 10 Δεκεμβρίου λέει, όταν θα συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή για να ορίσει τον προγραμματισμό του συνεδρίου. 

O καθηγητής και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, Γιάννης Βαληνάκης, υποστηρίζει ότι ο Ερντογάν θέλει να αλλάξει τα σύνορα και «η ελληνική κυβέρνηση και οι πολιτικές δυνάμεις παρακαλούν για ήσυχα καλοκαίρια», εκτιμώντας ότι με αυτή τη στάση στέλνουν μήνυμα στον «επιθετικό γείτονα» ότι η χώρα πάνω από όλα θέλει την ησυχία της και «είναι έτοιμη να συμβιβαστεί» όπως λέει. Θεωρεί πως είναι απλό «να ζητήσουμε από τους Ευρωπαίους, να μην πάρει η Τουρκία την τελωνειακή ένωση, που σημαίνει πολλά χρήματα και πολλά οφέλη, αν δεν άρει τις απειλές της κατά της ελληνικής κυριαρχίας».  Ο κ. Βαληνάκης αναφέρει ότι η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή πέτυχε να οριοθετήσει  τις θαλάσσιες ζώνες με τη συμφωνία του 2009 με την Αλβανία και ισχυρίζεται ότι ήταν η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου που ακολούθησε, η οποία με τους κακούς χειρισμούς της την άφησε να πέσει. Λέει πως ήταν μία διεθνής συμφωνία που δέσμευε κάθε πλευρά και θα έπρεπε να την αποδεχθεί η Αλβανία», όπως κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για την Συμφωνία των Πρεσπών, «που λέει ότι υπογράφηκε άρα πρέπει να τη δεχτεί».  «Η Αλβανία ήρθε μετά, με εσωτερικά τερτίπια και είπε “όχι, εγώ την αμφισβητώ διότι δεν εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον”. Αλίμονο αν κάθε χώρα μετά την υπογραφή μιας συμφωνίας λέει ότι την αμφισβητεί. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Δεν την αφήνεις να το κάνει αυτό και της κλείνεις το δρόμο προς την ΕΕ» υποστηρίζει, τονίζοντας ότι η τότε ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να αναγκάσει την άλλη πλευρά να την αποδεχθεί. «Είναι αυτό που λέμε pacta sunt servanda».  

Oι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ επιταχύνθηκαν σφόδρα από την εκλογή ενός απροσδόκητου νέου αρχηγού, του κ. Κασσελάκη, ο οποίος δημιούργησε μία τρικυμιώδη κατάσταση, μέσα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προκάλεσε αυτά τα αποσχιστικά φαινόμενα, τα οποία δεν θα σταματήσουν εδώ» αναφέρει ο καθηγητής και πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σημίτη, Νίκος Χριστοδουλάκης.  Για τον Στέφανο Κασσελάκη λέει ότι μοιάζει με τον διευθυντή που πήγε σε μια εταιρεία, που αντιμετωπίζει προβλήματα, για να κάνει αναδόμηση, αλλά τελικά επιφέρει μία περαιτέρω καταστροφική αποδόμηση. Χαρακτηρίζει ως ασυναρτησίες «όσα είπε για το δημόσιο χρέος επί Σημίτη» και ως «πυροτεχνήματα που σκάνε στα χέρια του» τις περισσότερες παρεμβάσεις του. Λέει για αυτόν ότι εμφανίστηκε ως μεσσίας και «το γεγονός ότι δεν είχε σχέση με την αριστερά, θα είναι το μικρότερο πρόβλημα, που θα έχει να αντιμετωπίσει» ενώ επισημαίνει την αδυναμία διαμόρφωσης ενός πολιτικού λόγου. Το «να ανοίξει την πόρτα ένας μεσσίας, να μπει και να στρογγυλοκαθίσει», όπως λέει, «δεν έχει προηγούμενο στην Ελλάδα, ούτε και σε άλλα ευρωπαϊκά κόμματα». Ο Νίκος Χριστοδουλάκης εκφράζει τον ευρύτερο προβληματισμό του για τη διαδικασία εκλογής προέδρων από τα μεγάλα κόμματα, για την οποία εκτιμά ότι χρειάζεται αναθεώρηση. «Δεν μπορεί να γράφεσαι την παραμονή και να ψηφίζεις την επόμενη. Τα κόμματα οφείλουν να επανεξετάσουν αυτόν τον εντελώς ανοιχτό, άρα στην πράξη εντελώς ανεξέλεγκτο τρόπο προσέλευσης και ψηφοφορίας».  Για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δηλώνει πως  ακολουθεί μία σώφρωνα πολιτική και «Δεν διαλαλεί “ανοίξαμε και σας περιμένουμε”» αλλά, «οικοδομεί την επιρροή του κόμματος σταδιακά, χωρίς πρόχειρες κατασκευές». «Δεν θέλει βιασύνη, θέλει πολλή δουλειά. Αυτή είναι η άποψή μου κι ελπίζω να συμφωνούν οι περισσότεροι. Στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν όλες οι απόψεις. Υπάρχει μία άποψη: “ανοίξτε τις πόρτες και όποιος θέλει να μπει, ας μπει” ακόμα και αν δεν υπάρχουν διασφαλίσεις. Υπάρχει και η άποψη: “κλείστε τις πόρτες να μην μπει κανένας” . Και οι δύο αυτές απόψεις είναι ακραίες», λέει και υποστηρίζει τη θέση «Ούτε διάπλατα ανοιχτές πόρτες, ούτε περίκλειστο κόμμα».  Στην οικονομία λέει ότι έχουν γίνει βήματα προόδου και ότι «η Ελλάδα, κυρίως λόγω του τουριστικού ρεύματος, σημείωσε μια ανάπτυξη, και το 2022 και το 2023, η οποία είναι αξιόλογη και μακάρι να συνεχίσει». «Η ανεργία όμως, ναι μεν μειώθηκε, αλλά εξακολουθεί να είναι από τις μεγαλύτερες στην ΕΕ» αναφέρει. «Οι εξαγωγές αυξήθηκαν, όχι τόσο όμως, όσο αυξήθηκαν οι εισαγωγές, με αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας, έπειτα από αρκετά χρόνια, να ξαναγίνει έντονα αρνητικό και μάλιστα διευρυνόμενο, πράγμα το οποίο αν συνεχιστεί έτσι, θα δημιουργήσει μια σοβαρή απειλή για την ελληνική οικονομία».   Ο πρώην υπουργός Οικονομικών υποστηρίζει ότι «δημοσιονομικά η κυβέρνηση ήταν η πιο τυχερή του τελευταίου μισού αιώνα», καθώς είχε την ευκαιρία να δώσει πάρα πολλά χρήματα λόγω της πανδημίας, «μοίρασε γύρω στα 60 δισ, ενώ ειδε το χρέος να μειώνεται σαν ποσοστό του ΑΕΠ, λόγω του πληθωρισμού τον οποίο δεν ενδιαφερόταν να μειώσει».  Αναφέρει επίσης ότι η ελληνική οικονομία πάει καλύτερα σε σύγκριση με ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, «αλλά δεν έχει εκείνα τα εχέγγυα τα οποία θα της επιτρέψουν, μία απρόσκοπτη πορεία προς το μέλλον με τους ίδιους όρους» και δηλώνει ότι  θα ήθελε πολύ να είναι στη θέση του κ. Μητσοτάκη, αυτή την περίοδο, όταν έχει απέναντί του τη Γερμανία, η οποία είναι αυτή που έχει τώρα προβλήματα στην οικονομία της και όχι η Ελλάδα. 

Η αποχώρηση από την καγκελαρία της Ανγκελα Μέρκελ, που υποστήριζε την τιμωρητική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα, αλλά και η πολιτική Μητσοτάκη, που επιδοκιμάζεται στα οικονομικά και στα ελληνοτουρκικά από τους Γερμανούς και έχει βάλει στην άκρη το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου, είναι οι βασικοί λόγοι για τη βελτίωση των σχέσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τη Γερμανία.  Παράλληλα, ο καγκελάριος Σολτς προσπαθεί να αξιοποιήσει την καλή αυτή σχέση προς όφελος του στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος, προσβλέποντας στην βοήθεια της Ελλάδας για τη μείωση των δευτερογενών ροών. Το μεταναστευτικό απασχολεί έντονα την γερμανική κοινωνία και επηρεάζει τις εσωτερικές πολιτικές διεργασίες.  Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Βερολίνο, δήλωσε πρόθυμος να συμβάλει σε αυτό και η γερμανική κυβέρνηση υπολογίζει στη βοήθεια του, όπως και στον Ταγίπ Ερντογάν, η ανακοίνωση της επίσκεψης του οποίου στο Βερολίνο ωστόσο, προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση σε αντίθεση με αυτή του Ελληνα πρωθυπουργού που θεωρήθηκε ρουτίνας.   

«Η νέα κανονικότητα δεν θα έχει τους όρους της παλιάς κανονικότητας» λέει ο κ. Γλαβίνας, καθώς όπως εξηγεί,«η νέα κανονικότητα θα έχει πολλές και διαρκείς κρίσεις». Αναγνωρίζει ότι η κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας για την ώρα δεν απειλείται, αλλά στο ΠΑΣΟΚ εργάζονται «ώστε πολύ σύντομα να υπάρξει μια εναλλακτική πολιτική πρόταση διακυβέρνησης και για να αναδείξουν ένα νέο πολιτικό προσωπικό» που θα κερδίσει την εμπιστοσύνη.  

Μια υπόθεση για το ποιος μπορεί να βρίσκεται πίσω από το χτύπημα της Χαμάς είναι «το Ιράν», μια άλλη «μπορεί να είναι η Ρωσία», λέει ο ομότιμος καθηγητής Γεωπολιτικής στη Σορβόννη, Γιώργος Πρεβελάκης, μιλώντας στη Βασιλική Σιούτη, καθώς «τα στοιχεία δείχνουν ότι πίσω από τη Χαμάς υπάρχει μια πολύ έμπειρη και ισχυρή δύναμη». Στην ερώτηση γιατί αναφέρεται στη Ρωσία, απαντά ότι έχει και τη δυνατότητα και το κίνητρο, γιατί η κρίση αυτή στη Μέση Ανατολή βοήθησε να μετατοπιστεί η προσοχή από την Ουκρανία σε ένα άλλο μέτωπο. «Οι μυστικές της υπηρεσίες συνεργάζονται με τους πάντες. Δεν είναι μόνο οι Ρώσοι που το κάνουν αυτό. Και οι Αμερικανοί έχουν συνεργαστεί με όλους. Ο πόλεμος των μυστικών υπηρεσιών είναι ένας πολύ βρόμικος πόλεμος. Δεν έχει ούτε αρχές, ούτε αξίες, ούτε όρια». Όλα αυτά, όμως, όπως εξηγεί, είναι σε επίπεδο υποθέσεων. «Όπως σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που αναρωτιόμαστε ποιος έχει το κίνητρο και ποιος έχει τις δυνατότητες».   Αυτή η κρίση στη Μέση Ανατολή «έχει πολλούς ομόκεντρους κύκλους, γιατί επηρεάζει πάρα πολλές παγκόσμιες ισορροπίες», επισημαίνει ο κ. Πρεβελάκης. «Έβαλε φρένο σε μια ολόκληρη διαδικασία ομαλοποίησης, την προσέγγιση του Ισραήλ και σημαντικών αραβικών δυνάμεων όπως η Σαουδική Αραβία. Υπήρχε το σχέδιο να διαμορφωθεί ένας διάδρομος μεταφορών, επικοινωνίας, ένας εναλλακτικός “δρόμος του Μεταξιού” από την Ινδία, μέσα από τη Μέση Ανατολή. Όλα αυτά τώρα ανατρέπονται».Μια άλλη επισήμανσή του είναι ότι αν παρατηρήσει κανείς τον χάρτη, θα δει ποια κράτη στηρίζουν την Ουκρανία και ποια όχι. Η ίδια εικόνα στον χάρτη, λίγο-πολύ, επαναλαμβάνεται τώρα και με την κρίση στη Μέση Ανατολή.Οι κρίσεις στη Μέση Ανατολή είναι και κρίσεις στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών κρατών, εξηγεί, και αναφέρει για το παράδειγμα της Γαλλίας, η οποία έχει τη μεγαλύτερη κοινότητα εβραϊκής διασποράς και ταυτόχρονα έναν τεράστιο αριθμό μουσουλμάνων. «Η Γαλλία έχει ενοχές απέναντι και στις δύο κοινότητες», εξηγεί. «Έχει ενοχές απέναντι στους Εβραίους λόγω του καθεστώτος του Βισί, που παρέδωσε στους ναζί πάρα πολλούς Εβραίους. Αλλά έχει ενοχές και απέναντι στους μουσουλμάνους, οι οποίοι προέρχονται από τις παλιές αποικίες και είναι πληθυσμοί τους οποίους η Γαλλία δεν μπόρεσε να εντάξει αποτελεσματικά και αυτό αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα. Η Γαλλία τους παρκάρισε στις τεχνητές πόλεις στα προάστια, τα οποία έχουν γκετοποιηθεί. «Η Γαλλία είναι σε πολύ δύσκολη θέση.Σήμερα πια η εξωτερική πολιτική και η εσωτερική πολιτική είναι πολύ δύσκολο να διαχωριστούν».

Ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής, Σωτήρης Ρούσσος εκτιμά ότι ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η διαλεκτική της βίας, όπως λέει, ή ο φαύλος κύκλος της βίας είναι να πιέσουν οι ΗΠΑ το Ισραήλ να δεχθεί την λύση των δύο κρατών και τα αραβικά κράτη να πιέσουν τις Παλαιστινιακές οργανώσεις να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.  Η όποια αμφισβήτηση της κυβέρνησης Νετανιάχου που υπήρξε το προηγούμενο διάστημα με τις κινητοποιήσεις και τις διαμαρτυρίες εναντίον της, υποστηρίζει ότι αυτή δεν αποτυπώνεται ως τέτοια στις εκλογές με κανέναν τρόπο, καθώς οι διαμαρτυρόμενοι είναι συνήθως από τα αριστερά κόμματα που κινούνται γύρω στο 10%.  Οσο για τον ρόλο της Ελλάδας, εκτιμά ότι αυτός πρέπει να είναι πιο ενεργός και πολιτικός και υπάρχουν πολλά περιθώρια για μεσολάβηση.  «Με το Ισραήλ έχουμε στενή συνεργασία, αλλά όχι συμμαχία» λέει. «Συμμαχία έχουμε με την Γαλλία. Οταν οι ΗΠΑ έβαλαν στο ράφι τον East Med, το Ισραήλ δεν αντέδρασε». 

Με την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα, έκλεισε ένας ιστορικός κύκλος και το «εγχείρημα ΣΥΡΙΖΑ» όπως υπήρξε στον κύκλο αυτό,  πολιτικά έχει τελειώσει, λέει ο Διονύσης Τεμπονέρας, μιλώντας στο podcast των Lifo Politics και στη Βασιλική Σιούτη. Υποστηρίζει ότι τα προβλήματα και οι παθογένειες που βγήκαν στην επιφάνεια μετά τη διπλή ήττα των βουλευτικών εκλογών, την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα και την ήττα των αυτοδιοικητικών εκλογών, δεν είναι καινούργια, αλλά έρχονται από το παρελθόν, ενώ επισημαίνει και την αδυναμία να διασυνδεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία.  Σύνθεση αντί τυφλής σύγκρουσης ή διάσπασηςΟ ίδιος αποχώρησε από την εσωκομματική τάση της ΡΕΝΕ, στην οποία άνηκε, επειδή θεωρεί ότι εξάντλησε τη δυναμική της και πρωτοστάτησε στη δημιουργία ενός νέου δικτύου, που ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα, το Δίκτυο της Εναλλακτικής και Κοινωνικής Αριστεράς.  Στην ερώτηση γιατί έφτιαξαν άλλη μία ομάδα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, απαντά: «Επειδή βλέπαμε να έχει αναπτυχθεί ένας δυισμός μέσα στο κόμμα. Από τη μία είχαμε ορισμένα  στελέχη -τα οποία ήταν και πέριξ της ηγεσίας- που φαίνεται είχαν αποφασίσει ως στρατηγική επιλογή μία τυφλή σύγκρουση, η οποία θα οδηγούσε μοιραία σε αυτό το οποίο τροφοδοτούσε την άλλη πλευρά, που επέλεγε μία διάσπαση.  Χρειάζεται σύνθεση και υπέρβαση των διαφορών. Δεν υπάρχουν περιθώρια για διασπάσεις. Οι διασπάσεις οδηγούν σε αποστρατεύσεις και απογοητεύσεις και δυστυχώς αυτό που θα προκαλέσουν είναι την ενίσχυση της πολιτικής κυριαρχίας της Νέας Δημοκρατίας». Δηλώνει ότι όσοι συμμετέχουν στο δίκτυο, αναγνώρισαν μια αναγκαιότητα, καθώς υπάρχει κόσμος που θέλει το εγχείρημα (του ΣΥΡΙΖΑ) πάσει θυσία να σωθεί. Επόμενο βήμα πρέπει να είναι η  συγκρότηση μετώπων, «για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το «φαινόμενο Μητσοτάκη» αλλά και την πολιτική κυριαρχία, που τείνει να γίνει ιδεολογική ηγεμονία».  Όχι στα θολά αντιδεξιά μέτωπαΕπισημαίνει ότι για αυτόν ο αντίπαλος τους δεν είναι το πρόσωπο του Μητσοτάκη, αλλά «οι δεξιές πολιτικές, οι οποίες φαίνεται να κυριαρχούν, αλλά και να επηρεάζουν ηγεμονικά, σε επίπεδο ιδεολογίας πλέον, όλο και περισσότερο κόσμο». Αυτό εκτιμά ότι για να το αντιμετωπίσουν «χρειάζεται η συγκρότηση δημοκρατικών μετώπων, όχι με θολά αντιδεξιά μέτωπα, αλλά με συσπειρώσεις πάνω σε συγκεκριμένες συμπράξεις».  Με την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα, έκλεισε ένας ιστορικός κύκλος λέει και το “εγχείρημα συριζα” όπως υπήρξε στον κύκλο αυτό,  πολιτικά έχει τελειώσει. «Το «εγχείρημα ΣΥΡΙΖΑ» όπως υπήρξε στον ιστορικό κύκλο που έκλεισε με την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα, πολιτικά έχει τελειώσει», αναφέρει και άρα  οφείλουν να δουν τη νέα πραγματικότητα. Όλοι πρέπει να έχουν μία περίοδο χάριτοςΓια τον Στέφανο Κασσελάκη δηλώνει  ότι «όλοι πρέπει να έχουν μία περίοδο χάριτος», καθώς «υπάρχει μία δημοκρατική εκλογή» και «ο Στεφανος Κασσελάκης είναι αρκετά νέος στα πολιτικά πράγματα της χώρας, προφανώς χρειάζεται μία περίοδο προσαρμογής και μία περίοδος ενημέρωσης σε σχέση με την ιστορική παράδοση του κόμματος, τη στρατηγική του, τις προτεραιότητες του, τις κυβερνητικές εμπειρίες της προηγούμενης περιόδου, την παρακαταθήκη του Αλέξη Τσίπρα…Είναι βέβαιο στην αρχή θα υπάρξουν και ολισθήματα, και αστοχίες και πολιτική απειρία» αναφέρει. Όμως «από εκεί και πέρα, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το αποτέλεσμα, να πλαισιώσουμε την προσπάθεια που γίνεται προκειμένου το εγχείρημα να πάει καλά».  Καταστροφικό το ενδεχόμενο νέας αναβολής του συνεδρίου.Ο Διονύσης Τεμπονέρας λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα αντιμετωπίζει μια μεγάλη κρίση ταυτότητας και χρειάζεται να την επανακαθορίσουν όπως και το πλαίσιο γύρω από αυτή. Στην ερώτηση αν είναι βέβαιο ότι το συνέδριο θα γίνει τον Φεβρουάριο και δεν θα επιχειρηθεί ξανά να αναβληθεί, απαντά ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό: «Το θεωρώ καταστροφικό. Ένα ενδεχόμενο που θα ρευστοποιήσει πλήρως το κόμμα και θα κάνει πάρα πολύ μεγάλη ζημιά εν όψει και της εκλογικής μάχης των ευρωεκλογών, αν είσαι με μια κρίση ταυτότητας απέναντι σε έναν ισχυρό αντίπαλο, αλλά και με έναν διεκδικητή πλέον, πολύ σοβαρό, που έρχεται και απειλεί ανταγωνιστικά τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.  Στην περίπτωση αυτή νομίζω θα έχουμε πολύ σοβαρό πρόβλημα» λέει και παραδέχεται ότι στο παρελθόν έκρυψαν τα προβλήματα κάτω από το χαλί και αυτό δεν πρέπει να ξανασυμβεί. «Αν δεν αντιμετωπίσουμε τις παθογένειες, επόμενη μέρα δεν θα υπάρξει» προειδοποιεί.  

Λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφασίζουν ο ένας μετά τον άλλον να αυστηροποιήσουν την πολιτική τους στο μεταναστευτικό. Στη Γερμανία το μεταναστευτικό ζήτημα βρίσκεται πολύ ψηλά στην πολιτική ατζέντα και φαίνεται ότι επηρεάζει δραματικά τη διαμόρφωση του νέου πολιτικού τοπίου στη χώρα, η οποία αλλάζει και την πολιτική της ΕΕ, όπως καταγράφεται και από τις πρόσφατες δηλώσεις της αρμόδιας Επιτρόπου, Ιλβα Γιόχανσον.  Ο κυβερνητικός συνασπισμός καταποντίζεται δημοσκοπικά, ενώ το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα και η Εναλλακτική για τη Γερμανια ανεβαίνουν και είναι ορατή μια συντηρητική στροφή που ζητάει πιο αυστηρή πολιτική στο μεταναστευτικό.  Το podcast ηχογραφήθηκε πριν από τη δημοσίευση της συνέντευξης του γερμανού καγκελάριου Ολαφ Σολτς στο Spiegel, όπου προανήγγειλε και αυτός αυστηροποίηση της κυβερνητικής πολιτικής για το μεταναστευτικό με περισσότερες απελάσεις.

Ο κ. Λάβδας λέει πως έχουμε ήδη μπει σε έναν κόσμο ο οποίος είναι πολυπολικός και πολυκεντρικός και η Τουρκία είναι ένα κέντρο που δεν θέλει να ταυτιστεί με κανέναν πόλο. Εξηγεί γιατί αυτή δεν θα ταυτιστεί ποτέ εντελώς με τη Δύση και υποστηρίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να σταματήσει να υποστηρίζει την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. και μαζί με τη Γαλλία και την Αυστρία να διαμορφώσουν μία νέα ρεαλιστική πρόταση για την Τουρκία. Αναφέρει ότι οι ΗΠΑ θέλουν την Ε.Ε. σε ρόλο περιφερειακού σταθεροποιητή και κατά τη γνώμη του η Ελλάδα δεν είχε καμία δυνατότητα να αποτελέσει γέφυρα μεταξύ Κρεμλίνου και Ουάσινγκτον. Ωστόσο, όπως λέει, «δεν μπορεί η Ευρώπη να έχει ειρήνη χωρίς κάποιας μορφής συμπερίληψη της Ρωσίας στα ευρωπαϊκά πράγματα».

Η Δημοκρατία του Αρτσάχ, όπως αποκαλούν οι Αρμένιοι το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, θα πάψει να υπάρχει από την 1η Ιανουαρίου του 2024, σύμφωνα με διάταγμα που υπέγραψε ο επικεφαλής των Αρμένιων αυτονομιστών για τη διάλυση της, μετά από τη στρατιωτική επίθεση και την ανθρωπιστική καταστροφή, που προκάλεσε το Αζερμπαϊτζάν. Πως φτάσαμε ως εδώ; Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον πολιτικό επιστήμονα Γιώργο Ρακκά για όσα προηγήθηκαν.  

Οι δημοσιογράφοι της LiFO, Άρης Δημοκίδης και Γιάννης Πανταζόπουλος, συζητούν με τη Βασιλική Σιούτη τη διαδρομή του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και την αναστάτωση που έχει φέρει η εκλογή του στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ρεπορτάζ και σχόλια για την επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τους δημοσιογράφους της LIFO, Άρη Δημοκίδη, Γιάννη Πανταζόπουλο και Νίκο Ευσταθίου για την διαδοχή στον ΣΥΡΙΖΑ και τους υποψήφιους που διεκδικούν την ηγεσία. Σχολιάζουν τα θέματα που κυριάρχησαν στις καμπάνιες των υποψηφίων, το πολιτικό παρασκήνιο, καθώς και τα χαρακτηριστικά των υποψηφιοτήτων.

Σε πολλά μέρη της Ελλάδας οι καταστροφές είναι πλέον ανεπανόρθωτες, αναφέρει ο πρώτος γενικός γραμματέας Δασών, Δημήτρης Κατσούδας, υποστηρίζοντας ότι στην Αττική έχουν καταστραφεί σχεδόν όλα τα δάση. «Αν δεν υπάρξει ένα γενναίο πρόγραμμα αναδάσωσης, θα έχουμε πρόβλημα κλίματος» δηλώνει. Η κυβέρνηση αναγνώρισε ότι πρέπει να ενισχύσει την δασική υπηρεσία, αν και ο κ.Σκέρτσος αποκλείει κάθε σκέψη για μεταφορά της δασοπυρόσβεσης στη δασική υπηρεσία, όπως επισημαίνει ο κ. Κατσούδας.   «Από την κυβέρνηση περιμένουμε να ενισχύσει τη δασική υπηρεσία, αλλά μόνο για τον προληπτικό της ρόλο. Ακόμα και αυτό να κάνει είναι ένα σημαντικό βήμα». Στον Έβρο αναφέρει ότι εκτός εκτός Δαδιάς τα υπόλοιπα που κάηκαν είναι δρυοδάση. «Τα περισσότερα θα αποκατασταθούν σε 10-20 χρόνια, θα έχουμε ένα μικρό νεαρό δάσος. Στη Δαδιά είναι γιγάντιες οι εκτάσεις που χρειάζονται αναδάσωση». Επισημαίνει επίσης ότι οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια έχουν εγκαταλείψει τις αναδασώσεις. «Δεν γίνονται καθόλου αναδασώσεις, μόνο από ραδιοφωνικούς σταθμούς και συλλόγους» λέει, αλλά αυτές σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν. 

Ο κοινοβουλευτικός συντάκτης Γιώργος Λυκουρέντζος μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για τη νέα Βουλή και όσα άλλαξαν μετά τις πρόσφατες εκλογές, καθώς και για τα συμπεράσματα από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και το στίγμα που έδωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο δημοσιογράφος και πρώην διευθυντής της εφημερίδας «Αυγή», Δημήτρης Στούμπος, μιλάει στην Βασιλική Σιούτη για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ μετά τη βαριά εκλογική ήττα και την παραίτηση Τσίπρα.

H Έλενα Ακρίτα αναφέρει στην Βασιλική Σιούτη ότι ενώ της είχαν ξαναπροτεινει και άλλοι στο παρελθόν μια θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, το αποφάσισε τώρα, επειδή θέλει να φύγει ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του που την θεωρεί την χειρότερη της μεταπολίτευσης, αλλά και διότι θέλει να αγωνιστεί για τα ανθρώπινα δικαιώματα.  Πρόταση να μπει πρώτη στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της είχαν κάνει και ο Βαγγέλης Βενιζέλος για το ΠΑΣΟΚ και ο Φώτης Κουβέλης για την ΔΗΜΑΡ το 2012 μας λέει. Αλλά δεν ήθελε τότε, ούτε το 2019 όταν ο Αλέξης Τσίπρας της πρότεινε μία θέση στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις Ευρωεκλογές.  Τώρα δέχθηκε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ επειδή, όπως υποστηρίζει, αυτή είναι η  χειρότερη κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση και μετά. Στην ερώτηση αν την βρίσκει χειρότερη από του Αντώνη Σαμαρά, απαντά θετικά χωρίς δεύτερη σκέψη. «Εγώ με τον Σαμαρά δεν αισθανόμουν αυτόν τον στραγγαλισμό που αισθάνομαι» λέει, «δεν θυμάμαι να υπήρχαν οι υποκλοπές».  «Όταν έγινε το σκάνδαλο Νοβάρτις, εγραφα στα ΝΕΑ και τότε είπα, εγώ προσωπικά τον Σαμαρά, που τον θεωρώ ακραίο πολιτικό, δεν τον θεωρώ ικανό να έχει πάρει βαλίτσα τροχήλατη από την Novartis. Είναι ακροδεξιός, αλλά δεν πιστεύω ότι είναι ανέντιμος. Ούτε υποκλοπές είχαμε, ούτε το πνιγηρό αυτό πράγμα». Λέει ότι καμία άλλη δεξιά κυβέρνηση «δεν ήταν αυτό που βιώνουμε σε μία καθημερινή δυστοπία» και αναρωτιέται αν οι παρακολουθήσεις έγιναν για λόγους εθνικής ασφάλειας, τότε «γιατί να παρακολουθείται ο Δένδιας, ένας από τους πιο καθαρούς, έντιμους πατριώτες πολιτικούς».   Η κ.Ακρίτα λέει ότι δεν πρόκειται να δικαιολογήσει καταστάσεις ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ και αναφέρει ότι η υποψήφια βουλευτής Ζωή Βαρέλη Στεφανίδη, δεν έπρεπε να είναι στο κόμμα μετά την πρόσφατη ανάρτηση σεξιστικού δημοσιεύματος που προσέβαλε θύμα το οποίο είχε καταγγείλει βιασμό. 

Tο ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος στην Α’ Αθήνας, Κώστας Σκανδαλίδης επιχειρεί να διασαφηνίσει στην Βασιλική Σιούτη την στάση που θα κρατήσει το κόμμα του μετά τις εκλογές.  Ο Κώστας Σκανδαλίδης διαπιστώνει σε αυτή την προεκλογική περίοδο ότι η πολιτική έχει αλλάξει και κυρίως έχει γίνει πιο φτωχή. «Άλλα πράγματα προχώρησαν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά η πολιτική φτώχυνε. Δεν είναι μάχη για ιδέες. Είναι μάχη για καρέκλες κυρίως» λέει στο LifoPolitics. Αν η πολιτική δεν ξαναβρει τον δημιουργικό της χαρακτήρα και κάποια οράματα, θα είναι μία τεχνική διαχείριση της εξουσίας  ένα ακόμα επάγγελμα και αυτό δεν του αρέσει, όπως αναφέρει. Θεωρεί οτι ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης λένε πολλά από αυτά που λένε αυτοί στο πρόγραμμα τους και αυτό οφείλεται κυρίως, κατά την γνώμη του, ότι μετά τις τελευταίες κρίσεις ο κόσμος θέλει ξανά ένα ισχυρό κράτος. «Είναι μακριά η νύχτα που περάσαμε. Μπορεί να μην ξημέρωσε ακόμα η μέρα που ανατέλει ο πράσινος ήλιος, αλλά είναι μία χαραυγή» αναφέρει και είναι αισιόδοξος πως σε αυτές τις εκλογές θα υπάρξει μία άνοδος του κόμματός του τόσο σοβαρή που θα τους καταστήσει απαραίτητους για το πολιτικό σύστημα της χώρας.  Ο Ανδρέας μπορεί να έσπαγε την πόρτα της Μέρκελ για να μην πάει η χώρα στα μνημόνια «Εμαθα πολιτική από τον Ανδρέα. Σήμερα λείπουν οι ριζοσπάστες πολιτικοί που θα πάρουν ένα ρίσκο για να πετύχουν αυτό που θέλουν» λέει και παρότι ισχυρίζεται ότι τα μνημόνια ήταν μονόδρομος, παραδέχεται γελώντας ότι «ο Ανδρέας μπορεί να έσπαγε την πόρτα της Μέρκελ» για να μην πάει η χώρα στα μνημόνια. «Ο Ανδρέας μπορεί να το έκανε» λέει. Για τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα λέει ότι  κυβέρνησαν με αυταρχισμό και χειραγώγιση των θεσμών και ότι είχαν αντίστοιχο μοντέλο διακυβέρνησης, από το οποίο «εμείς έχουμε μεγάλη απόσταση». Η συζήτηση για τα πρόσωπα που θα συμμετείχαν σε μια κυβέρνηση συμμαχιών είναι ανοιχτή για εμάς, λέει, αλλά «πρεπει να εκφράζουν την αλλαγή μοντέλου».  Εκτιμά ότι αν ο κ. Μητσοτάκης σε δεύτερες εκλογές πλησιάσει την αυτοδυναμία, «είναι φανερό ότι θα επιχειρήσει να την κερδίσει και πιθανά να την κερδίσει, το πολύ να δανειστεί και δυο-τρεις βουλευτές από άλλα κόμματα και να την κάνει. Αν όμως, είναι μακριά από την αυτοδυναμία, το ΠΑΣΟΚ θα πρεπει να ενισχυθεί και τη δεύτερη φορά για να μπει σε κυβέρνηση» και να μπορεί να θέσει όρους. «Μας χρειάζονται για να κυβερνήσουν» λέει, επισημαίνοντας ότι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησαν με δικά τους στελέχη και διαβεβαιώνει: «Εμείς δεν θα αφήσουμε ακυβέρνητη την χώρα».

Ο ανταποκριτής γερμανικών ΜΜΕ στην Αθήνα, Φέρρυ Μπατζόγλου, εξηγεί στη Βασιλική Σιούτη πως η οικονομία, το προσφυγικό και τα δυτικά Βαλκάνια είναι τα σημαντικότερα θέματα για τα γερμανικά συμφέροντα και για αυτό οι κυβερνητικές πολιτικές που θα ακολουθηθούν στα πεδία αυτά ενδιαφέρουν την Γερμανία.Η Γερμανία θέλει να κάνει τη δουλειά της στην Ελλάδα ανεξάρτητα από τα κόμματα, λέει ο ανταποκριτής γερμανικών ΜΜΕ στην Αθήνα, Φέρρυ Μπατζόγλου στην Βασιλική Σιούτη και στο Lifo Politics. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει τις προτιμήσεις της.  Η κυβέρνηση Σολτς και κυρίως η «πράσινη» υπουργός Εξωτερικών, Αναλένα Μπέρμποκ, ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τα Δυτικά Βαλκάνια, δηλαδή τα έξι κράτη που τα αποτελούν και το Κοσσυφοπέδιο, που δεν έχει αναγνωρίσει η  Ελλάδα και αλλα τέσσερα κράτη-μέλη της ΕΕ, η Ισπανία, η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Κύπρος. Ο  Αλέξης Τσίπρας, με την Συμφωνία των Πρεσπών, απέδειξε στο Βερολίνο ότι μπορεί να πετύχει ότι στα Βαλκάνια μια πορεία που να εξασφαλίζει και τα συμφέροντα της Γερμανίας στην περιοχή. Να ενταχθούν αυτές οι χώρες στην ΕΕ.   Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει συμπαγής στα μάτια του Βερολίνου, επίσης φαίνεται ως ένας παράγοντας σημαντικός για να πετύχουν τον στόχο, όταν υπάρξει το λεγόμενο «παράθυρο ευκαιρίας» που θα επιτρέψει μία συμφωνία για το Αιγαίο. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα συναντήσει αντιστάσεις από κάποια εσωκομματική αντιπολίτευση, σε μια συμφωνία για την οποία πρέπει να γίνουν συμβιβασμοί σε θέματα ταμπού. Οι Γερμανοί παρατηρούν ότι με τον Μητσοτάκη δεν υπήρξε καμία εξέλιξη στα τέσσερα αυτά χρόνια, ενώ ο Τσίπρας δείχνει πιο ευέλικτος και το απέδειξε με τα Σκόπια, σε ότι αφορά τον κυβερνητικό του εταιρο και τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης. «Το πήγε μέχρι τέλους και το Βερολίνο αυτό το έχει καταγράψει» αναφέρει στο Lifo Politics ο ανταποκριτής γερμανικού τύπου στην Ελλάδα, Φέρρυ Μπατζόγλου.

Ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Σωτήρης Ρούσσος μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την εμφύλια διαμάχη που έχει ξεσπάσει στο Σουδάν, τα αίτια και τους πρωταγωνιστές της.  Ο εμφύλιος πόλεμος που εκτυλίσσεται στο Σουδάν για τον έλεγχο της εξουσίας, με πρωταγωνιστές δύο πολέμαρχους και επίκεντρο την πρωτεύουσα του Χαρτούμ δεν προέκυψε ξαφνικά. Οι δύο πλευρές που συγκρούονται, αυτή του Αλ-Μπουρχάν και αυτή του Χεμεντί, πριν από λίγα χρόνια ήταν  στο ίδιο στρατόπεδο, που ανέτρεψε τον προηγούμενο δικτάτορα. Το Σουδάν είναι μια χώρα με γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα και μεγάλο φυσικό πλούτο, γεγονός που το καθιστά μήλο της έριδας και για τις μεγάλες δυνάμεις, την εύνοια των οποίων αναζητούν οι πολέμαρχοι του Σουδάν που συγκρούονται. 

Οι μεγαλοεργολάβοι των οδικών δικτύων μπήκαν τα τελευταία χρόνια στο σιδηρόδρομο, όταν είδαν ότι υπήρχαν μεγάλες ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις, αναφέρει ανάμεσα στα άλλα ο συγκοινωνιολόγος Γιώργος Νάθενας. Στο ερώτημα γιατί εγκαταλείφθηκε ο σιδηρόδρομος απαντά ότι το λόμπι των αυτοκινητιστών και οι εργολάβοι εμπόδισαν την ανάπτυξη του σιδηροδρόμου μαζί με τις κυβερνήσεις που χρησιμοποίησαν τον σιδηρόδρομο σαν κομματικό φέουδο για να κάνουν ρουσφέτια ή σαν έναν μηχανισμό έργων που γίνονταν με όρους που εξυπηρετούσαν κυρίως τους εργολάβους. Ο συγκοινωνιολόγος και συγγραφέας πολλών βιβλίων για τον σιδηρόδρομο υποστηρίζει ότι η Ε.Ε. υποχρέωσε τον ΟΣΕ να διασπαστεί σε πολλές εταιρείες, ώστε τώρα να αντιδικεί η μία εταιρεία με την άλλη και να υπάρχει έκπτωση ακόμα και σε θέματα ασφάλειας. «Στον ενιαίο ΟΣΕ τα προβλήματα αντιμετωπίζονταν από κοινού με όλες τις διευθύνσεις» αναφέρει. «Τώρα μιλάμε για χωριστές εταιρείες μεταξύ των οποίων συχνά, όχι μόνο δεν υπάρχει συνεργασία, αλλά υπάρχει και αντιδικία».  Το 2010 έστειλαν το 60% του προσωπικού εκτός ΟΣΕ, αναφέρει, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μείνει το δίκτυο αφύλακτο και να αρχίσουν οι λεηλασίες. Τότε άρχισαν να βγαίνουν εκτός λειτουργίας τα συστήματα Σηματοδότησης και Τηλεδιοίκησης. Οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν δεν θέλησαν, όπως εξηγεί, να αγγίξουν τα κυκλώματα που τα λεηλάτησαν.  Ο κ. Νάθενας λέει επίσης ότι τα τελευταία τρία χρόνια έφυγαν πάνω από 300 σταθμάρχες. «Η απελθούσα διοίκηση του ΟΣΕ ζητούσε από τον υπουργό κ. Καραμανλή με τεκμηριωμένα υπομνήματα εδώ και δύο χρόνια να γίνουν 300 προσλήψεις ώστε να καλυφθούν τουλάχιστον τα βασικά κενά και δεν του απαντούσαν».

Το Lifo Politics φιλοξενεί τον συγγραφέα του βιβλίου «Η επανασταση του 1821,  κοινωνικές συγκρούσεις και πολιτικοι ανταγωνισμοί», Γιώργο Λιερό, ο οποίος μιλάει για μερικές από τις λιγότερο γνωστές πτυχές της ελληνικής επανάστασης του 1821.   «Η Ελληνική Επανάσταση έγινε από τους πολλούς, τους ανώνυμους και τους άσημους» υποστηρίζει ο Γιώργος Λιερός. «Στις 21 Μαρτίου στην Πάτρα, την πρώτη πόλη που σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης, επικεφαλής των εξεγερμένων ήταν ένας τσαγκάρης, ο Παναγιώτης Καραντζάς». «Μπορεί να την οραματίστηκαν κάποιοι έμποροι στην Οδησσό, να τη στήριξαν κάποιοι προύχοντες και καλαμαράδες, να την πόθησαν ρομαντικοί διανοούμενοι και ποιητές, όμως η Επανάσταση δεν θα γινόταν ποτέ, αν η οργή της απελπισίας δεν πλημμύριζε τις ψυχές των καταπιεσμένων, αν ο κόμπος από τη συσσωρευμένη αδικία δεν έπνιγε τον λαιμό εκατοντάδων χιλιάδων απλών ανθρώπων, αν σε μια κρίσιμη στιγμή, ικανή να σπάσει το καταπιεστικό συνεχές του χρόνου, το πάθος για το οριστικό σπάσιμο των αλυσίδων δεν γινόταν η ηχώ ενός μαζικού: «Ως εδώ!» επισημαίνει ο κ. Λιερός.

Γιατί παρά τα χρήματα που δαπανήθηκαν η Ελλάδα δεν απέκτησε ποτέ έναν σύγχρονο σιδηρόδρομο; Η Βασιλική Σιούτη μιλάει για τα προβλήματα του ελληνικού σιδηρόδρομου με τον Αχιλλέα Χεκίμογλου, που ασχολείται με την τεχνολογική ιστορία της Ελλάδας και έχει διατελέσει συντάκτης Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Οι τεχνολογικές στερήσεις, οι γεωγραφικές προκλήσεις της Ελλάδας ως τερματική Ευρωπαϊκή αγορά, τα περιορισμένα έσοδα του ΟΣΕ, η απουσία φερέγγυας στήριξης από το ελληνικό κράτος, και τα μεγάλα λάθη στην επενδυτική στρατηγική. 

«Η επιδοματική πολιτική δείχνει κυβερνητική ανασφάλεια» λέει στην συνέντευξή του στην Βασιλική Σιούτη ο καθηγητής Οικονομικής Ανάλυσης και πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σημίτη, Νίκος Χριστοδουλάκης. Μιλάει για πανδημία επιδοματούχων κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού και υποστηρίζει ότι «κάποια τζάμπα λεφτά της πανδημίας πήγαν σε πολυτελή αυτοκίνητα».Ο κ. Χριστοδουλάκης υποστηρίζει ότι «η μεγαλύτερη φορολογική αδικία είναι ο υψηλός ΦΠΑ» και αμφισβητεί μερικές από τις επενδύσεις που δεν φέρνουν λεφτά στην Ελλάδα, αλλά δανείζονται από τις ελληνικές τράπεζες. «Χρηματοδοτούμε ηλιθίως τον αφελληνισμό της ελληνικής οικονομίας» υποστηρίζει. «Οι ξένοι επενδυτές είναι καλοδεχούμενοι αν φέρνουν δικά τους κεφάλαιο και δημιουργούν θέσεις εργασίας». 

H πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Μαρία Γαβουνέλη, μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για τους λόγους που επέβαλλαν τη δημιουργία του πρώτου επίσημου μηχανισμού καταγραφής περιστατικών άτυπων αναγκαστικών επιστροφών

Η Βασιλική Σιούτη μιλά με τον δημοσιογράφο Ευάγγελο Αρεταίο, ειδικό σε θέματα Τουρκίας, για την κατάσταση την επόμενη μέρα των σεισμών, τις ευθύνες και τα ερωτήματα που προκύπτουν

Οι ιστορικοί Θάνος Βερέμης και Στράτος Δορδανάς μιλούν στην Βασιλική Σιούτη για δύο θρυλικούς κατάσκοπους, τον Βρετανό Κόμπτον Μακένζι και τον Γερμανό Βαρώνο Σενκ

Ο πρωθυπουργός πραγματοποίησε πρόσφατα ένα ταξίδι στα χωριά της ελληνικής μειονότητας που είχε αναβληθεί κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αλβανία. Μία μειονότητα η οποία στο παρελθόν έχει βιώσει σημαντική καταπίεση και διακρίσεις, χωρίς και σήμερα να γίνονται όλα τα δικαιώματα παντού σεβαστά και να λείπουν εντελώς τα προβλήματα, όπως αυτό των ελληνικών περιουσιών στην Χειμάρα, το οποίο επισημαίνει και η Ε.Ε. Οι πιο γνωστές πόλεις της βόρειας Ηπείρου όπου ζούσε και ζει  η ελληνική μειονότητα,  είναι οι Άγιοι Σαράντα, το Αργυρόκαστρο και η Χειμμάρα, αλλά Έλληνες υπήρχαν και στην Κορυτσά, την Δερόπολη, το Δελβινο κ.αΗ μειονότητα  της Αλβανίας επισήμως βρίσκεται σε 99 χωριά, στα οποία οι κάτοικοι τους αναγνωρίζονται ως Ελληνική Εθνική Μειονότητα της Αλβανίας. Ο αλβανικός νόμος αναγνωρίζει δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας μόνο σε όσους ζουν σε περιοχές της μειονοτικής αυτής ζώνης, παρότι ελληνικός πληθυσμός υπάρχει και πέρα από αυτές. Στην αλβανική απογραφή του 1989, η οποία περιελάμβανε την εθνικότητα, προσμετρήθηκαν μόνο οι κάτοικοι της μειονοτικής ζώνης  και καταγράφηκαν 58.785 άτομα. Την ίδια περίοδο το ελληνικό κράτος τους εκτιμούσε μεταξύ 200.000-300.000, καθώς συμπεριελάμβανε και τους  Έλληνες που έμεναν εκτός της ζώνης και δεν αναγνωρίζονταν ως Έλληνες από το αλβανικό κράτος. Στο podcast μιλούν επίσης ο δημοσιογράφος Ορφέας Μπέτσης και ο Έλληνας Ολυμπιονίκης Πύρρος Δήμας.

Η δημοσιογράφος του Balkan Insight μιλά για την έρευνα του Balkan Investigative Reporting Network (BIRN) στα ερωτήματα της οποίας απάντησαν για πρώτη φορά Ελληνίδες δημοσιογράφοι επιβεβαιώνοντας ότι υπάρχει πρόβλημα κακοποίησης και σεξουαλικής παρενόχλησης και στα ελληνικά ΜΜΕ, όμως ο φόβος το κρατά στην σιωπή, για αυτό και δεν υπάρχουν επώνυμες καταγγελίες έως τώρα. 

Ο γιατρός Γιώργος Βήχας, που έγινε γνωστός στα χρόνια της κρίσης από το πρώτο Κοινωνικό Ιατρείο στο Ελληνικό για την ίδρυση του οποίου πρωτοστάτησε, μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για το νομοσχέδιο για την υγεία που ψηφίστηκε πρόσφατα και γιατί πιστεύει ότι αυτή θα είναι η αρχή της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας.

«Ο μηχανισμός και οι διαδικασίες μέσω των οποίων το Predator ήρθε στην Ελλάδα, δεν δεν έχουν προσδιοριστεί σε απόλυτο βαθμό» αναφέρει o αστυνομικός συντάκτης Γιάννης Σουλιώτης.  Ο επιχειρηματίας Γιάννης Λαβράνος από το 2014 και μετά είχε στενή συνεργασία με το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, ήταν ουσιαστικά ο νούμερο ένα προμηθευτης των υπηρεσιών ασφαλείας. Θεωρείται πολύ πιθανόν «ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας να έχει κάποια συμμετοχή και στην εισαγωγή του Predator στην Ελλάδα, κάτι που όμως δεν έχει απόλυτα επιβεβαιωθεί». Υπάρχουν ενδείξεις ότι η ΕΥΠ επωφελούνταν από το λογισμικό αυτό, λέει ο Γιάννης Σουλιώτης, αλλά δεν υπάρχει η απόδειξη που θα κλείσει τον κύκλο της έρευνας.  Κατά την γνώμη του είναι τόσο πολλές οι ενδείξεις, που δύσκολα θα μπορούσε να τον πείσει κάποιος ότι το Predator δεν χρησιμοποιήθηκε από την ΕΥΠ.  «Κανείς δεν θα κατηγορούσε την κυβέρνηση αν η προμήθεια ενός συστήματος σαν το Predator είχε γίνει στο φως με κάποιες εγγυήσεις για την χρήση του» αναφέρει. 

Ο Γερμανός αναλυτής, και ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, επικεφαλής του Προγράμματος Μεσογείου, Ρόναλντ Μαινάρντους, παρουσιάζει την πρώτη μεγάλη δημοσκόπηση για τις ελληνογερμανικές σχέσεις, η οποία ανιχνεύει τις αιτίες για την κακή γνώμη που έχουν οι Έλληνες για την Γερμανία. Την έρευνα αυτή διεξήγαγε η Kapa Research για λογαριασμό του γερμανικού ιδρύματος Φρίντριχ Έμπερτ. «Η δημοτικότητα της Γερμανίας είναι πολύ χαμηλή στην Ελλάδα και ο μέσος Ελληνας έχει αρνητική γνώμη για την Γερμανία» είναι το συμπέρασμα της έρευνας που παρουσιάζει ο Ρόναλντ Μαινάρντους. Μόλις το 16% του ελληνικού πληθυσμού έχει θετική γνώμη για την Γερμανία, το 26% δεν έχει ούτε θετική, ούτε αρνητική, ενώ το 57% των Ελλήνων έχει αρνητική γνώμη. Στις ηλικίες 17-34 οι αρνητικές γνώμες ξεπερνάνε τον μέσο όρο και είναι στο 60%, ενώ στις ηλικίες 55-65 ο μέσος όρος ξεπερνάται ακόμα περισσότερο καθώς οι αρνητικές γνώμες για την Γερμανία είναι  στο 67%. Με βάση το ιδεολογικό κριτήριο των πολιτών,  η κεντροδεξιά είναι αυτή που έχει τις πιο πολλές θετικές γνώμες για την Γερμανία με 23% και η αριστερά είναι αυτή που έχει τις πιο πολλές αρνητικές γνώμες για την Γερμανία οι οποίες φτάνουν στο 67%. Βάσει κομματικού κριτηρίου, τις πιο πολλές θετικές γνώμες για την Γερμανία τις έχουν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ με 26%, μετά είναι οι ψηφοφόροι της Ν.Δ με 19% και στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ οι θετικές γνώμες για την Γερμανία φτάνουν μόλις στο 10%.

Να ανακαινιστούν και να εκσυγχρονιστούν οι φοιτητικές εστίες ώστε να μην επικρατούν συνθήκες γκέτο ζητά από την κυβέρνηση ο πρύτανης του πανεπιστημίου Πατρών Χρήστος Μπούρας, ο οποίος, με το προσωπικό του παράδειγμα στον έναν χρόνο που βρίσκεται στη θέση αυτή, αποδεικνύει ότι δεν αρκείται στις καταγγελίες. Οι πρυτανικές αρχές της Πάτρας «απελευθέρωσαν» 150 δωμάτια, τα οποία κρατούσαν άτομα που είχαν αποφοιτήσει ή εγκαταλείψει τις σπουδές τους και δεν εμφανίζονταν στα μαθήματα. Την ευθύνη όμως, επισημαίνει ο κ. Μπούρας, και το λέει ξεκάθαρα, την έχουν η πολιτεία και οι πρυτανικές αρχές. «Οι συνθήκες σε πολλές εστίες είναι τριτοκοσμικές. Πρέπει να εκσυγχρονιστούν και να γίνουν ανθρώπινες». «Εδώ και πάρα πολλά χρόνια δεν έχουν ανακαινιστεί και αυτό κάνει τις εστίες να είναι σε κατάσταση γκέτο. Σε κατάσταση γκέτο, όμως, δεν μπορείς να εφαρμόσεις πολιτικές διαχείρισης». Όπως εξηγεί:«Υπάρχουν συμφέροντα που το εμποδίζουν αυτό».«Οι πρυτάνεις δεν πρέπει να έχουν δεσμεύσεις, δεν πρέπει να φοβούνται και δεν πρέπει να βλέπουν τη θέση τους ως ένα σκαλί για να γίνουν βουλευτές και υπουργοί» είναι η δική του πρόταση ως μέρος της λύσης.

Σχεδόν τρία χρόνια μετά την εμφάνιση του ιού, ο γιατρός και συγγραφέας, Γιώργος Παππάς, που έγινε γνωστός με τα πολύ διαφωτιστικά «Ημερολόγια Κορωνοιού» από την αρχή της πανδημίας, δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξος. Όπως λέει στο LifoPolitics, ο λόγος είναι ότι δεν έχουμε καταφέρει να βρεθούμε μπροστά από τον ιό. «Αυτή την στιγμή στον υπόλοιπο κόσμο βλέπουμε μία πολύ αυξημένη εμφάνιση νέων στελεχών του ιού χωρίς να επικρατεί κάποιο. Βγαίνουν δεκάδες νέα στελέχη καθημερινά, τα οποία έχουν όλα ένα κοινό χαρακτηριστικό: ξεφεύγουν της ανοσίας ακόμα περισσότερο». Ο κ. Παππάς αναφέρει ότι έχουν εμφανιστεί ήδη κάποια επικίνδυνα στελέχη, όπως ο «Κέρβερος», τα οποία διαφεύγουν της ανοσίας, σε σχέση με αυτά που κυκλοφορούν τώρα. «Οι εξελικτικοί βιολόγοι που παρακολουθούν τον ιό, έχουν μείνει με ανοιχτό στόμα μπροστά σε αυτή την οργιώδη τάση του να μεταλλάσσεται».  Δεν έχει καμία επιφύλαξη όμως, για τα εμβόλια και επισημαίνει ότι όλοι πρέπει να σπεύσουν να εμβολιαστούν με το νέο επικαιροποιημένο εμβόλιο. «Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια των εμβολίων έχει αποδειχθεί ατράνταχτα. Εχουν εμβολιαστεί περισσότεροι από δύο δισεκατομμύρια στον κόσμο».  Ο κ. Παππάς δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα του καθαρού αέρα για τον περιορισμό του ιού και προτείνει να αγοραστούν μηχανήματα εξαερισμού στα δημόσια κτίρια και «να κάνουμε την επανάσταση του καθαρού αέρα». 

Πριν από λίγες μέρες εκδόθηκε παραπεμπτικό βούλευμα για την υπόθεση της έκτασης γύρω από το Ναυάγιο της Ζακύνθου, που πωλήθηκε κρυφά πριν από οκτώ χρόνια σε εταιρεία του πρώην εμίρη του Κατάρ, από ένα άτομο που εμφανίστηκε ως ιδιοκτήτης. Με το βούλευμα παραπέμπονται σε δίκη τελικά εφτά άτομα: Ο πωλητής που δεν είχε τίτλους ιδιοκτησίας, η Λιβανέζα πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της αγοράστριας εταιρείας, η συμβολαιογράφος, ο τοπογράφος και κρατικοί υπάλληλοι που συνέπραξαν στη μεταβίβαση και οι οποίοι θα δικαστούν με τις κατηγορίες της ψευδούς βεβαίωσης και απάτης. Προηγήθηκε τον περασμένο Μάρτιο η εισαγγελική πρόταση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών, κ. Πολυκράτη, η οποία δικαίωνε τους κατοίκους των ορεινών κοινοτήτων της Ζακύνθου και τις μονές που προσέφυγαν στη δικαιοσύνη, όταν μία μέρα διαπίστωσαν ότι οι πατρικές τους περιουσίες και βυζαντικά μοναστήρια είχαν περάσει εν αγνοία τους στα χέρια του πρώην εμίρη του Κατάρ, Αλ Θάνι, κι αυτό που εκείνοι βίωναν ως αρπαγή κάποιοι το διαφήμιζαν ως επενδύσεις. Σύμφωνα με τον εισαγγελέα, η πωληθείσα έκταση των 14.467,49 στρεμμάτων δεν προέκυψε ότι πέρασε στην ιδιοκτησία του πωλητή με νόμιμο τρόπο και η ζημιά του ελληνικού Δημοσίου και των ΝΠΔΔ από την αγοραπωλησία αυτή υπερβαίνει το ποσό των 17.601.991,256 ευρώ.  Έχει τη σημασία του πάντως ότι η έκταση για την οποία ενδιαφερόταν ο Καταριανός Αλ Θάνι πρώτα πέρασε σε μία λιβανέζικη εταιρεία, την Pimana, που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα με πολλά παρακλάδια, και μετά μεταβιβάστηκε ξανά σε εταιρεία δικών του συμφερόντων. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες ο ίδιος θεωρούσε ότι είχε διαβεβαιώσεις από πολιτικά πρόσωπα πως τα «όποια εμπόδια» θα τα ξεπερνούσαν. Είναι γεγονός πως όλα αυτά τα χρόνια πολλοί πολιτικοί και ΜΜΕ, αδιαφορώντας για τη νομιμότητα της μεταβίβασης, διαφήμιζαν τη δραστηριότητα του Αλ Θάνι ως επένδυση που θα φέρει βροχή πετροδολαρίων στη Ζάκυνθο, και τους κατοίκους που διαμαρτύρονταν ότι τους έκλεψαν την γη τους παρουσίαζαν ως εμπόδια στην ανάπτυξη.  «Πολύ πρόσφατα και με αφορμή την υπόθεση των παρακολουθήσεων έγινε γνωστό ότι οι άνθρωποι που διοικούν την εταιρεία που το 2014 αγόρασε την έκταση στη Ζάκυνθο, και δύο χρόνια νωρίτερα, κατά το 2012-2014, για κάποιον λόγο άγνωστο σε εμάς, ήθελαν να αγοράσουν το μισό Ιόνιο Πέλαγος, διακινούσαν χρήματα στην Ελλάδα για τις αγορές βραχονησίδων και της εκτάσεως στη Ζάκυνθο, τα οποία προέρχονταν από εμβάσματα της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο και γι' αυτά τα εμβάσματα, τα οποία η Αρχή Καταπολέμησης Εσόδων από παράνομες δραστηριότητες εντόπισε και στη συνέχεια ενημέρωσε την ΕΥΠ για να γίνουν οι σχετικές έρευνες, γι' αυτά τα εμβάσματα η ΕΥΠ παρακολουθούσε αυτούς τους ανθρώπους από το 2009 μέχρι το 2016 σίγουρα, ίσως και πιο μετά, χωρίς όμως να είμαστε σίγουροι γι' αυτό» λέει ο Σπύρος Ξένος, από τους βασικούς μάρτυρες στη δίκη που γνωρίζει κάθε πτυχή της υπόθεσης και της δικογραφίας, όπως και το περιεχόμενο των παρακολουθήσεων.  Ο Σπύρος Ξένος, μιλώντας στο podcast LiFO Politics της LiFO, αναρωτήθηκε αν θα βρίσκεται το Ελληνικό Δημόσιο στην ποινική διαδικασία, καθώς έχει εκτιμηθεί ότι η ζημιά του ξεπερνά τα 17 εκατομμύρια ευρώ. «Από τον Νοέμβριο του 2014, που κάναμε τη μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου μέχρι σήμερα, στην ποινική διαδικασία δεν είδα το ελληνικό δημόσιο να είναι παρόν. Θα δούμε αν θα είναι τώρα που το βούλευμα μιλάει για 17,5 εκατομμύρια ευρώ ζημιά του δημοσίου». Αναρωτιέται επίσης εάν οι εννέα σελίδες απομαγνητοφωνημένων συνομιλιών της ΕΥΠ θα αποχαρακτηριστούν, καθώς το περιεχόμενό τους ξεσκεπάζει τον τρόπο και τη μεθόδευση της αγοραπωλησίας της έκτασης της Ζακύνθου. «Θα αποσταλεί το υλικό αυτό στη δίκη για να αποτελέσει τεκμήριο στην ποινική διαδικασία και να μάθει όλος ο κόσμος την αλήθεια;» ρωτάει.  Μετά από οκτώ χρόνια, παραπέμπονται τελικά σε δίκη 7 πρόσωπα για την παράνομη πώληση τεράστιας έκτασης των ορεινών της Ζακύνθου στον πρώην εμίρη του Κατάρ. Εντύπωση κάνει ότι παρά την ζημιά των 17 εκατομμυρίων ευρώ του ελληνικού δημοσίου, αυτό απουσιάζει ως τώρα από τη δικαστική διαδικασία και υπάρχουν εύλογα ερωτήματα ακόμα και για το αν θα παραστεί στη δίκη για να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του και την περιουσία του. Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η σιωπή του πολιτικού συστήματος για τον ρόλο του πρώην προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιου Πιτσιόρλα στην υπόθεση αυτή και για όσα αποκάλυψε η παρακολούθηση των επικοινωνιών του από την ΕΥΠ.

H Βασιλική Σιούτη συζητά για την ψηφιακή πολιτική, τα έργα πληροφορικής αλλά και για τις παρακολουθήσεις με τον ερευνητή στο Εργαστήριο Διαχείρισης και Σχεδιασμού Δικτύων, του Μετσόβειου Πολυτεχνίου, Θόδωρο Καρούνο

Οι δύο τελικοί υποψήφιοι που θα μονομαχήσουν για τη διαδοχή του Μπόρις Τζόνσον θα ζητήσουν την ψήφο όλων των μελών του Συντηρητικού κόμματος και όχι μόνο των 358 μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας, όπως συνέβαινε ως τώρα. Ο επόμενος πρωθυπουργός αναμένεται να αναδειχθεί στις 5 Σεπτεμβρίου. 

«Καλή εμπειρία» χαρακτηρίζει την επτάμηνη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Τσίπρα το 2015 ο καθηγητής Εγκληματολογίας Γιάννης Πανούσης, επειδή διαπίστωσε «πώς λειτουργούν τα πλοκάμια της διαφθοράς και της διαπλοκής» -και κυρίως πώς λειτουργεί διακομματικά η συγκάλυψη.  «Όλα επιτρέπονται, όλα συγχωρούνται, όλα συμψηφίζονται» λέει και υποστηρίζει ότι μπορεί οι πολιτικοί να αλληλοκαταγγέλονται, αλλά φροντίζουν να αμνηστεύονται και να μην (παρα)πριονίζουν το κλαδί στο οποίο κάθονται.  «Είδα με τα μάτια μου» τονίζει «ώως ακριβώς λειτουργούν οι υπόγειοι μηχανισμοί, με διαπαραταξιακή, διακομματική, συγκάλυψη των «δικών» τους.  Για την υπόθεση Novartis εκτιμά ότι θα ξεχαστεί σύντομα και θα έχει την τύχη της λίστας Λαγκάρντ. «Εάν υπάρχει συμψηφισμός, εντός ή εκτός εισαγωγικών, θα το δούμε πολύ σύντομα στις εκλογές». 

Και η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην έκρηξη των τιμών της ενέργειας και των καυσίμων» λέει ο καθηγητής ΕΜΠ και τομέαρχης Ενέργειας του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, Χάρης Δούκας. Η ενεργειακή κρίση τιμών ξεκίνησε από τις αρχές του 2021 και άρχισε να γίνεται αισθητή πέρσι τον Αύγουστο. Μετά τα lockdowns, όταν η οικονομία άνοιξε, οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων προσπάθησαν να βγάλουν τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη.  Aπό τον περσινό Αύγουστο και μετά η πολιτική του Πούτιν δεν επέτρεψε μεγάλες ροές φυσικού αερίου στην Ευρώπη «με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να γεμίσουμε τις αποθήκες μας» αναφέρει ο κ. Δούκας. Οι Ευρωπαίοι το κατάλαβαν αργά, πιάστηκαν απροετοίμαστοι. Μετά ήρθε ο πόλεμος, εκτόξευσε τις τιμές του φυσικού αερίου οι οποίες παρέσυραν και αυτές του πετρελαίου. «Ζούμε μια τέλεια ενεργειακή καταιγίδα. Στο πρόβλημα που δημιούργησε αρχικά η πανδημία και το άνοιγμα των οικονομιών, προστέθηκε η εργαλειοποίηση του φυσικού αερίου από τη Ρωσία και η ενεργειακή παγίδα στην οποία βρεθήκαμε».  Για τον καθηγητή Χάρη Δούκα η λύση στην ενεργειακή κρίση είναι η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Όσο πιο γρήγορα απεξαρτηθούμε, τόσο πιο γρήγορα θα πέσουν οι τιμές και θα ωφεληθεί το περιβάλλον.  Η Ευρώπη ήταν απροετοίμαστη και έκανε λάθη, εκτιμά και πιστεύει πως η εξάρτηση από το εισαγόμενο φυσικό αέριο μας κάνει απολύτως τρωτούς σε υπερκερδοσκοπία και γεωπολιτικά παιχνίδια τρίτων χωρών. «Αντί να κλείνουμε άνθρακα και λιγνίτη και να ανοίγουμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ανοίγαμε σταθμούς φυσικού αερίου.  Το ρωσικό φθηνό φυσικό αέριο έγινε το καύσιμο της γερμανικής οικονομίας και κατ’ επέκταση και της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η πρόσδεση στο άρμα του ρωσικού φυσικού αερίου μάς κλείδωσε σε μία ενεργειακή παγίδα».

Αυτή τη στιγμή η προτεραιότητα είναι η αντιμετώπιση της επιθετικότητας της Ρωσίας και γι' αυτό υπάρχει όλη αυτή η κινητικότητα στα Βαλκάνια, λέει στο LiFO Politics ο Γερμανός πολιτικός αναλυτής και ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ Ρόναλντ Μεϊνάρντους. Στο θέμα των ελληνοτουρκικών παρατηρεί ότι δεν είδαμε μεγάλες αλλαγές στην πολιτική του Σολτς από εκείνη της Μέρκελ ως τώρα. «Ο ελληνικός τύπος γράφει για στροφή του Βερολίνου αλλά αυτή δεν έχει φανεί» λέει. «Στροφή στα ελληνοτουρκικά από τη γερμανική κυβέρνηση θα υπάρξει, εάν αυτή δεν δώσει στην Τουρκία τα υποβρύχια. Όλα τα άλλα, οι προτροπές για διάλογο και σεβασμό στα σύνορα είναι τα αυτονόητα και δεν αποτελούν στροφή» επισημαίνει. Για το θέμα των γερμανορωσικών σχέσεων αναφέρει ότι η συμφιλίωση και οι καλές σχέσεις με τη Ρωσία είναι στο DNA των Γερμανών πολιτικών και ως τώρα αποτελούσαν την εγγύηση της ασφάλειας των Γερμανών. «Η ενοποίηση της Γερμανίας δεν θα γινόταν χωρίς τη συγκατάθεση και τη συνεργασία της Ρωσίας. Κατά κάποιον τρόπο, ηθικά η Γερμανία χρωστάει στη Ρωσία». Τη σχέση αυτή όμως την άλλαξε ο πόλεμος και κάποιοι Γερμανοί πολιτικοί δήλωσαν δημοσίως ότι ο Πούτιν τους ξεγέλασε. «Πολλοί όμως εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι οι σχέσεις με τη Ρωσία είναι αναγκαίες και πρέπει να βρεθεί κάποιος συμβιβασμός με τον μεγάλο γείτονα στην ανατολή».  Επισημαίνει ότι ξεκάθαρη καταδίκη κατά των απειλών της Τουρκίας προς την Ελλάδα δεν έχει ακούσει ούτε από την αμερικανική κυβέρνηση ούτε από τη γερμανική. «Υπάρχει μια πολιτική ίσων αποστάσεων» παρατηρεί. Ξεχωρίζει όμως την «πράσινη» υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Αναλένα Μπέρμποκ για τη δήλωση που έκανε σχετικά με το γεγονός ότι «λίγα είναι γνωστά για την έκταση των φρικαλεοτήτων που διέπραξαν οι Γερμανοί εδώ κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής» και περιμένει να δει αν θα διαφοροποιηθεί στην πράξη.

Οι σχέσεις της Ελλάδας και του Ιράν έχουν τραυματιστεί σοβαρά μετά τα πρόσφατα γεγονότα, αλλά σύμφωνα με τον καθηγητή Διεθνών Σχέσεων, Σωτήρη Ρούσσο, αυτό ήταν κάτι που μπορούσε να αποφευχθεί αν η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε αποφασίσει να ταυτιστεί με τα συμφέροντα των ΗΠΑ. «Στο παρελθόν η Ελλάδα ακολουθούσε μια άλλη πολιτική, την οποία τώρα φαίνεται ότι έχει αλλάξει» λέει ο ίδιος. Είχε η Ελλάδα, ως σύμμαχος των ΗΠΑ, τη δυνατότητα να αρνηθεί το αίτημα τους για κατάσχεση του ιρανικού Πετρελαίου; «Κάθε σύμμαχος πρέπει να αντιλαμβάνεται τις ιδιαιτερότητες του αλλου συμμάχου» είναι η απάντησή του. «Εμείς δεν έχουμε κανέναν λόγο για χάρη των ΗΠΑ να διαλύουμε όλες τις φιλικές σχέσεις με τις χώρες της περιοχής». Το κατανοούσε αυτό η αμερικανική πλευρά κάποτε, αναφέρει και δεν νομίζει ότι ήταν το πρώτο πλοίο που πέρασε με τέτοιο εμπόρευμα από τα ελληνικά ύδατα.  Η Ελλάδα θα μπορούσε να προσχωρήσει σε όλες τις θέσεις των ΗΠΑ, αν αυτές προστάτευαν την Ελλάδα από την βασική απειλή της, την Τουρκία ή αν απέτρεπαν τις τουρκικές απειλές και προκλήσεις, υποστηρίζει ο κ. Ρούσσος. «Αυτό όμως δεν γίνεται, διότι και οι ΗΠΑ έχουν τα δικά τους συμφέροντα και εμείς δεν μπορούμε να τους ζητήσουμε να διαλύσουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία για χάρη μας. Αν το λέγαμε, θα ήμασταν παράλογοι». 

Η Μαριάννα Πυργιώτη, πολιτική αναλύτρια που γνωρίζει καλά το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και πρώην διευθύντρια του Ινστιτούτου «Κωνσταντίνος Καραμανλής», προλόγισε την πρόσφατη ομιλία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, σε μία από τις σπάνιες εμφανίσεις του, η οποία πυροδότησε ξανά φήμες και έδωσε πρωτοσέλιδα, κυρίως στον αντιπολιτευτικό τύπο.  Στο σημερινό podcast της ζητήσαμε να μας λύσει μερικά από τα παλιά αλλά και τα πιο πρόσφατα πολιτικά «μυστήρια» γύρω από τον Κώστα Καραμανλή. Γιατί δεν μίλησε ποτέ για τις αιτίες της οικονομικής κρίσης και δεν απάντησε ποτέ σε όσους τον κατηγόρησαν για το έλλειμμα που παρέδωσε; Ποιο ήταν το παρασκήνιο της κουμπαριάς με τον Ερντογάν και πως πήρε την απόφαση να παντρέψει την κόρη του; Πόσο σοβαρά ήταν τα σενάρια περί απόπειρας δολοφονίας του που κυκλοφόρησαν σε κάποια ΜΜΕ και τα περί εμπλοκής της Ρωσίας και των ΗΠΑ; Ποια είναι η σχέση του με τον Τσίπρα και τι έχει πει για αυτόν; Ποιο ήταν το παρασκήνιο των αποφάσεων για την πρόταση στον Προκόπη Παυλόπουλο και πως βρέθηκε στην κυβέρνηση Τσίπρα ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ της κυβέρνησης Καραμανλή, Μίμης Παπαγγελόπουλος;  Σε αυτά και μερικά ακόμα ερωτήματα απαντάει και λύνει τα μυστήρια η Μαριάννα Πυργιώτη.

Η ελληνοαμερικανική οργάνωση HALC και ο Έντι Ζεμενίδης έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία για την πραγματοποίηση της πρόσφατης  εμφάνισης και ομιλίας του Έλληνα πρωθυπουργού στο αμερικανικό Kονγκρέσο, αλλά αυτή δεν ήταν παρά μία μόνο από τις επιτυχίες του ελληνοαμερικανικού λόμπι στην Ουάσιγκτον. Η HALC αναδεικνύεται σε ένα ελληνικό διπλωματικό «υπερόπλο» στις ΗΠΑ, αλλά η δράση της είναι ελάχιστα γνωστή στην Ελλάδα, παρά τις επιτυχίες της. Πρόκειται για την οργάνωση που ξεκίνησε την καμπάνια «No Jets For Turkey» στις ΗΠΑ για την αποτροπή της παράδοσης των αμερικανικών αεροσκαφών F-35 στην Τουρκία, ενώ δική της πρωτοβουλία ήταν και η (πανάκριβη) διαφήμιση στους New York Times που είχε προκαλέσει αίσθηση. Η HALC, που ιδρύθηκε πριν από δέκα χρόνια και διοικείται από Ελληνοαμερικανούς, κάνει λόμπινγκ για την Ελλάδα και την Κύπρο, με δικούς της πόρους. «Η ομογένεια σήμερα δεν παίζει μόνο άμυνα, δεν περιμένει να υπάρξει μία κρίση για να κινητοποιηθεί. Επηρεάζουμε παντού, είμαστε πιο οργανωμένοι. Κάθε μέρα γίνεται κάτι» λέει στο LifoPolitics ο Έντι Ζεμενίδης.  Στην ερώτηση αν υπάρχει ανταγωνισμός με το τουρκικό λόμπι, απαντά πως οι Τουρκοαμερικανοί είναι λίγοι στις ΗΠΑ, δεν έχουν μέλη τους στο Κονγκρέσο και δεν έχουν ούτε την ισχύ, ούτε την επιρροή που έχουν οι Ελληνοαμερικανοί που  «έχουν φτάσει στην κορυφή της αμερικανικής πολιτικής. Η  Τουρκία κάνει λόμπινγκ στις ΗΠΑ πληρώνοντας επαγγελματικά γραφεία για να τους ανοίγει πόρτες. Η Τουρκία ξοδεύει εκατομμύρια αλλά αυτά τα χρήματα έχουν πάει χαμένα» λέει. «Εμείς είμαστε πολίτες. Είμαστε οργάνωση της ελληνοαμερικανικής κοινότητας. Το HALC δεν το πληρώνει η Ελλάδα».

Ο γιατρός και συγγραφέας του «Ημερολόγιου Κορωνοιού» Γιώργος Παππάς εξηγεί στη Βασιλική Σιούτη γιατί παρότι «διακηρύξαμε» την λήξη της πανδημίας δεν έχουμε ξεμπερδέψει καθόλου μαζί της

«Ο πόλεμος του Πούτιν είναι ένας άδικος πόλεμος, αλλά υπάρχει κι ένας δεύτερος πόλεμος, του Μπάιντεν, που είναι άδικος και αυτός» λέει στην Βασιλική Σιούτη ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου. «Είναι ο πόλεμος των ΗΠΑ, οι οποίες στην αρχή έλεγαν ότι δεν θα έπαιρναν μέρος. Θα ενίσχυαν την Ουκρανία ηθικά και λίγο στρατιωτικά, αλλά κυρίως θα χρησιμοποιούσαν μόνο τις οικονομικές κυρώσεις για να σταματήσουν τη Ρωσία. Τώρα, έχουμε τον Μπάιντεν να λέει ότι ο Πούτιν δεν μπορεί να μείνει στην εξουσία, δηλαδή υιοθετεί ανοιχτά μια στρατηγική αλλαγής καθεστώτος και τα ΜΜΕ των ΗΠΑ λένε “σκοτώνουμε Ρώσους στρατηγούς και βυθίζουμε ρωσικά πλοία χάρη στις πληροφορίες που δίνουν οι δικές μας μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών”». Ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου αναφέρει πως αυτό που κατάφερε ο πρόεδρος Μπάιντεν είναι να κινδυνεύει η Ουκρανία να γίνει μια Ιφιγένεια που θα θυσιαστεί στον βωμό των προτεραιοτήτων της Αμερικής. Αυτή τη στιγμή η Ουκρανία έχει χάσει όλη την Αζοφική θάλασσα -που πλέον είναι «ρωσική λίμνη». Εχει στερηθεί το 80% των ακτών της στη Μαύρη Θάλασσα κι έχει περιοριστεί μόνο στην Οδησσό, που και αυτή είναι αποκλεισμένη από τα ρωσικά καράβια και έχει χάσει επίσης το  80% των ενεργειακών πηγών της.  Τον περασμένο Δεκέμβριο ο Πούτιν είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι Ουκρανοί ήταν ετοιμοι, με υποκίνηση των ΗΠΑ και με στήριξη της Τουρκίας, ιδίως με τα drones,  να προχωρήσουν σε επιθετικές ενέργειες για την ανακατάληψη του Ντονμπάς και αν τα κατάφερναν εκεί, ο επόμενος στόχος θα ήταν η Κριμέα. «Οι ΗΠΑ παρέσυραν τον Πούτιν σε μία παγίδα και αυτός έκανε το λάθος να πέσει μέσα. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι Αμερικάνοι επεδίωξαν αυτόν τον πόλεμο. Αυτοί έβαλαν φυτίλι στις συμφωνίες του Μινσκ και δεν άφησαν να εφαρμοστούν» λέει.  i. O Πέτρος Παπακωνσταντίνου είναι συντάκτης διεθνούς ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Καθημερινή».

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον δημοσιογράφο Ρενάτο Λέκκα για όσα έγιναν στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, τη σύγκρουση με την «Ομπρέλα» και τις πραγματικές αιτίες που βρίσκονται πίσω από τις διαφωνίες για την εκλογή των οργάνων του κόμματος. Η ένταση της κριτικής από πολλά στελέχη της «Ομπρέλας» προς τον Αλέξη Τσίπρα δεν ήταν αναμενόμενη, όπως και η πρόταση που κατέθεσε προς ψήφιση για το θέμα της εγγραφής μελών λίγο πριν από το τέλος του Συνεδρίου. Ο δημοσιογράφος Ρενάτο Λέκκα ήταν στην κεντρική αίθουσα την ώρα που οι διαφωνούντες απείλησαν με αποχώρηση προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις των προεδρικών και κατέγραψε σε βίντεο με το τηλέφωνό του τις στιγμές αυτές. Το βίντεο του Ρενάτο Λέκκα ήταν το μοναδικό ντοκουμέντο, καθώς η ζωντανή μετάδοση από την κεντρική αίθουσα διακόπηκε ξαφνικά αμέσως μόλις τα στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης κατέστησαν σαφές ότι θα επιμείνουν στη διαφοροποίηση τους σχετικά με το ποια μέλη θα μπορούν να γίνονται δεκτά και να ψηφίζουν. Λίγο νωρίτερα, στελέχη της «Ομπρέλας» είχαν καταγγείλει ότι γίνεται προσπάθεια μαζικής εγγραφής μελών μιας χρήσης, μόνο για να ψηφίσουν. Κάποιοι μίλησαν και για πολιτικά γραφεία πρώην υπουργών που συντονίζουν την εγγραφή μελών μιας χρήσης. Ο Ρενάτο Λέκκα συζητά με την Βασιλική Σιούτη για όλα αυτά που δεν είπε η επίσημη ενημέρωση του κόμματος.

Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον Σωτήρη Σέρμπο, αναπληρωτή καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής και σύμβουλο Εξωτερικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής, για τις εκλογές στην Γαλλία Όταν οι κυρίαρχες δυνάμεις της κεντροαριστεράς ή της κεντροδεξιάς δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματα των κοινωνικών ανισοτήτων, αφήνουν χώρο στον λαϊκισμό, όπως είδαμε να συμβαινει στην Γαλλία, αναφέρει ο καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής, Σωτήρης Σέρμπος, επισημαίνοντας ωστόσο ότι «όποτε τις έχουμε δει να κυβερνούν, τα πράγματα πάνε πολύ χειρότερα». Η Λεπέν δανείστηκε τη συνταγή του Ντόναλντ Τραμπ «Θα χτυπήσω το σύστημα από μέσα» και οι πολίτες που ζητούν από τους πολιτικούς να τους λύσουν τα προβλήματα τους «συχνά προτιμούν να ακούν τις εύκολες λύσεις». Η ψήφος στο κόμμα της Λεπέν ήταν μία ψήφος αρνητική στις κυρίαρχες δυνάμεις και όχι τόσο μία θετική ψήφος σε ένα αφήγημα που έχει να παρουσιάσει. «Θα ήταν πολύ κακός συγχρονισμός πάντως, μετά την ιστορική στροφή της Γερμανίας, να χάσουμε την Γαλλία, τώρα που υπαρχει ευκαιρία να συζητήσει όχι μόνο για την ασφάλεια και την άμυνα, αλλά και να αναθερμάνουμε συνολικά την συζήτηση για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα». Για το θέμα του χρέους ο Σωτήρης Σέρμπος λέει ότι βάλαμε έναν επίδεσμο αλλά το τραύμα του χρέους δεν έχει κλείσει και υποστηρίζει ότι ο Τζο Μπάιντεν ακολουθήσει πιο πολλές σοσιαλιστικές πολιτικές συγκριτικά με τους Ευρωπαίους και το πόσα χρήματα έχει ρίξει στην οικονομία.

«Η Μαριούπολη είναι μια ισοπεδωμένη πόλη» λέει ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τον Απόδημο Ελληνισμό, Ανδρέας Κατσανιώτης, ο οποίος επικοινωνεί καθημερινά με τους ομογενείς της Ουκρανίας που καταφέρνουν να βγουν από την κόλαση του πολέμου. Με όσους βρίσκονται ακόμα εγκλωβισμένοι στη Μαριούπολη εδώ και καιρό δεν υπάρχει πια επικοινωνία, αφού έχουν διακοπεί και οι τηλεπικοινωνίες και η ηλεκτροδότηση.  Ένα τμήμα των κατοίκων της Μαριούπολης, όπως αναφέρει ο υφυπουργός Εξωτερικών, έχει μεταφερθεί προς την ρωσική πλευρά και ανάμεσά τους βρίσκονται και Έλληνες ομογενείς, για τους οποίους δεν έχουν γίνει γνωστές περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν. Όσο για το πως βρέθηκαν εκεί : «Βρήκαν ασφαλή διάδρομο, γιατί υπήρχαν κάποια λεωφορεία που κατευθύνθηκαν προς τα εκεί. Όταν είσαι σε μία πόλη που καταστρέφεται, στην προσπάθεια σου να σωθείς, αν μπορείς να μετακινηθείς, φαντάζομαι το κάνεις».  Οι άνθρωποι της ομογένειας δεν ήθελαν να φύγουν μέχρι την τελευταία στιγμή. Φαίνεται ότι υποτίμησαν τον κίνδυνο επειδή είχαν συνηθίσει αυτό το πολεμικό κλίμα που υπάρχει στην περιοχή από το 2014. «Όταν έπεσαν οι ρωσικοί πύραυλοι στο χωριό Σαρτανά, όπου είχαμε και τους πρώτους νεκρούς, εκεί έγινε  σαφές ότι οι Ρώσοι δεν έχουν κανένα σεβασμό στους αμάχους». Η αποχώρηση του προξένου μας στη Μαριούπολη, Μ. Ανδρουλάκη, αναβλήθηκε τρεις φορές λόγω των μεγάλων δυσκολιών που υπήρχαν. «Κάθε μέρα λέγαμε να δούμε αν μπορεί να βγει, γιατί δεν υπήρχε ασφάλεια. Εμείς προσπαθούσαμε να μιλάμε και με τις δύο πλευρές, αλλά οι Ρώσοι δεν έδειξαν μεγάλη διάθεση για να δημιουργηθεί ανθρωπιστικός διάδρομος στη Μαριούπολη. Θα έχουμε πολλά να πούμε δυστυχώς για αυτήν την περιοχή. Δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους ότι στον 21ο αιώνα έχουν αποκλείσει μία πόλη και εξαναγκάζουν τους ανθρώπους τους σε πείνα και δίψα». 

Συχνά στον πόλεμο είναι πολύ δύσκολο για τους πολίτες να διακρίνουν τι είναι αλήθεια και τι προπαγάνδα. Στον πόλεμο της Ουκρανίας υπάρχει η ενημέρωση που προέρχεται από την πλευρά της Ρωσίας, όπου τα ΜΜΕ και η δημοσιογραφία ελέγχονται σε μεγάλο βαθμό, και η ενημέρωση από τα δυτικά ΜΜΕ, όπου επίσης υπάρχει ατζέντα και παρατηρούνται συχνά φαινόμενα παραπληροφόρησης αλλά και προπαγάνδας.  Στο ουκρανικό ζήτημα, το οποίο δεν ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου, υπάρχουν προβλήματα στην ενημέρωση και αυτό δεν είναι κάτι νέο, λέει στο Lifo Politics ο δημοσιογράφος Νικόλας Λεοντόπουλος, συνιδρυτής του Reporters United, ενός δικτύου ρεπόρτερ που σκοπό έχει την υποστήριξη της ερευνητικής δημοσιογραφίας.  «Τα τελευταία 10-15 χρόνια υπάρχει μια διαρκής προπαγάνδα και από τη ρωσική και από τη δυτική πλευρά, χωρίς βεβαίως να εξισώνεται το καθεστώς ελευθερίας των δημοσιογράφων στη Δύση με το καθεστώς ανελευθερίας των δημοσιογράφων στη Ρωσία. Από την άλλη, σωστή η κριτική για τα μέσα στη Ρωσία, αλλά "πρέπει να βλέπουμε τι γίνεται και με τα δικά μας ΜΜΕ"». Ο Νικόλας Λεοντόπουλος μιλάει και για τις αδυναμίες των μη mainstream μίντια και θίγει τα τρωτά σημεία ορισμένων δημοσιογραφικών ομάδων, οι οποίες εμφανίζονται ως ανεξάρτητες, αλλά χρηματοδοτούνται από κυβερνήσεις και πρεσβείες. «Δίπλα στα mainstream μίντια υπάρχει ένα καινούργιο οικοσύστημα που αυτοπροσδιορίζεται ως ανεξάρτητη ερευνητική δημοσιογραφία, στο οποίο ορισμένα μέσα χρηματοδοτούνται από δυτικές κυβερνήσεις ή πρεσβείες. Είναι αυτά που σαρώνουν τα διεθνή δημοσιογραφικά βραβεία» , λέει.  Κεντρικό θέμα σε αυτό το podcast είναι «το αγαθό της ελευθερίας του Τύπου και της έκφρασης, μια φιλελεύθερη δυτική παράδοση, την οποία οι δημοσιογράφοι της Δύσης οφείλουμε να υπερασπιστούμε». 

"Στην Ουκρανία η Ρωσία ματώνει, αντικειμενικά και μεταφορικά" αναφέρει ο Πρέσβης ε.τ. Γιώργος Αϋφαντής. Κατά την άποψή του,  η Ρωσία έπεσε σε μια παγίδα την οποία έβλεπε, αλλά υποτίμησε, όπως έκανε και με την την αντίσταση των Ουκρανών. Περίμενε ότι η ουκρανική κυβέρνηση θα διασπαστεί και θα καταρρεύσει και ότι ο κόσμος δεν θα αντισταθεί.  Η Ρωσία δεν έχει πετύχει τους αντικειμενικούς της στόχους,  λόγω των απροσδόκητων αντιδράσεων των Ουκρανών και του κακού στρατιωτικού σχεδιασμού των Ρώσων.  Σύμφωνα με τον πρέσβη Αϋφαντή, η επιδίωξη της Ρωσίας είναι να αποκόψει την Ουκρανία από την θάλασσα και ό,τι κείται ανατολικά του Δνείπερου να διοικείται από ένα καθεστώς σαν της Λευκορωσίας.  

H Βασιλική Σιούτη μιλά με τον Γιώργο Πρεβελάκη, Ομότιμο Καθηγητή Γεωπολιτικής στην Σορβόννη, για το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στην Ευρώπη και στον κόσμο, για τον ρόλο της Γαλλίας και του Εμμανουέλ Μακρόν και εξηγεί γιατί υπάρχει σύγκλιση συμφερόντων.

Η Ρωσία θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες στρατιωτικές δυνάμεις στον κόσμο. Ποια είναι η σύγκριση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων με το στρατό της Ουκρανίας; Ποιοι πολεμούν στον πόλεμο αυτό; Τι είναι οι Spetsnaz, τι κάνουν στην Ουκρανία οι Τσετσένοι, ποιοι είναι οι μισθοφόροι Wagner και ποιος ο ρόλος τους σε αυτόν τον πόλεμο; Τι όπλα έστειλε η Ελλάδα στους Ουκρανούς και πόσο χρήσιμα τους είναι; Τα τούρκικα Bayraktar πόσο αποτελεσματικά αποδείχθηκαν;  Σε αυτά και μερικά ακόμα ερωτήματα απαντάει ο δημοσιογράφος Γιάννης Παλιούρας, ο οποίος αναλύει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα κάθε πλευράς και εξηγεί γιατί οι Ρώσοι δυσκολεύτηκαν και γιατί η επίθεση στην Ουκρανία δεν πήγε όπως περίμεναν.  

H Βασιλική Σιούτη συζητά με τον καθηγητή της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Μετσόβειου Πολυτεχνείου Σταύρος Παπαθανασίου σχετικά με τους κινδύνους που ανέδειξε η πρόσφατη κρίση, οι οποίοι συνοδεύουν τη μονοδιάστατη εξάρτηση μας από ένα και μόνο συμβατικό καύσιμο, το φυσικό αέριο, το οποίο φτάνει στη χώρα μας μέσω χερσαίων κυρίως αγωγών που ελέγχονται σχεδόν απόλυτα από την Τουρκία, γεγονός που συνιστά έναν πρόσθετο παράγοντα γεωπολιτικού κινδύνου.

Η ρωσική αυτοκρατορία ήταν μία πολυεθνική αυτοκρατορία υπό την κυριαρχία των Ρώσων, ενώ στη σοβιετική δομή ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι επέλεξαν μία δομή που άμβλυνε τις εθνικές αντιθέσεις, δηλώνει ο κ. Αγτζίδης, ο οποίος υποστηρίζει ότι αυτό που βλέπουμε σήμερα στην Ουκρανία είναι οι μετασοβιετικές ωδίνες. «Τα μετά-σοβιετικά κράτη εξακολουθούν να είναι πολυεθνικά. Οι Ρώσοι αποτελούν το 20% του πληθυσμού στην Ουκρανία, ενώ οι ρωσόφωνοι είναι πάνω από το 40%. Υπάρχουν κάπου 70-80 εθνότητες μέσα στην Ουκρανία. Μια από αυτές είναι και η ελληνική, η οποία είναι μία από τις πιο πολυπληθείς κοινότητες ομογενών που έχουν μείνει και η οποία βρίσκεται σήμερα στη ζώνη των συγκρούσεων, στην ανατολική Ουκρανία, καθώς η βάση τους είναι στις περιοχες που συνορεύουν με τους αυτονομιστές».  Ο κ. Αγτζίδης μας μιλά επίσης για την περίοδο που η Ουκρανία διεκδικούσε την αυτονομία της στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, τη σημασία της συμφωνίας Μπρεστ Λιτόφσκ, αλλά και τους Ουκρανούς που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς ναζί και τους πολιτικούς τους απογόνους. Σήμερα ωστόσο οι φιλοναζιστές έχουν συρρικνωθεί και δεν έχουν πολιτική ισχύ. «Στις τελευταίες εκλογές δεν πήραν πάνω από 2%, αλλά έχουν ένοπλες ομάδες τις οποίες η επίσημη ουκρανική κυβέρνηση για να τις “αμβλύνει”, τις ενσωμάτωσε ως εθελοντές στον ουκρανικό στρατό, αν και αυτό δεν ξέρω πόσο δόκιμο είναι» επισημαίνει.  

Ο Γιάννης Λούλης εκτιμά οποίος ότι τελικά τίποτα πραγματικά καινούργιο δεν προέκυψε μετά από την κρίση και όλες οι παθογένειες του πολιτικού συστήματος παραμένουν ίδιες: «Μπαίνουμε σε μία φάση όπου η κρίση του συστήματος έρχεται στην επιφάνεια πάλι» λέει. Ο κ. Λούλης θεωρεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξελέγη στις τελευταίες εκλογές ως ο λιγότερο κακός υποψήφιος, ότι το σκάφος του ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να βυθίζεται και στις επόμενες εκλογές ο ρυθμιστής θα είναι το ΚΙΝΑΛ. 

Με την πανδημία αυξήθηκαν οι κοινές ψυχικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη, οι φοβίες, οι κρίσεις πανικού, οι αγχώδεις διαταραχές και οι διαταραχές του ύπνου. Σύμφωνα με τον κ. Στυλιανίδη, προβλέπεται ότι θα ακολουθήσει και «πανδημία» ψυχικής υγείας, λόγω της τραυματικής διαδικασίας που μας αφήνει ο εγκλεισμός, η αβεβαιότητα, ο φόβος απέναντι στον άλλο. «Αυτή η καχυποψία δημιουργεί παρανοειδή άγχη, άγχη καταδίωξης, που όσο κι αν τα συγκαλύπτουμε μέσα από μηχανισμούς υπεραναπλήρωσης, δεν θα μας αφήσει αλώβητο τον ψυχισμό. Είναι κάτι που ήρθε για να μείνει για καιρό» λέει.   Ο καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής δεν συμφωνεί με τον Νικόλα Χρηστάκη, ότι όταν τελειώσει η πανδημία μας περιμένει μια πανδαισία κοινωνικοποίησης, καθώς εκτιμά ότι πράγματα τελικά δεν θα είναι καθόλου έτσι.  Σχολιάζοντας τον λόγο των πολιτικών, ο κ. Στυλιανίδης, αναφέρει ότι θεωρεί ακραίο εκχυδαϊσμό της πολιτικής ζωής και ύβρι -με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου- την εκμετάλλευση των νεκρών.  «Είμαστε μια ανώριμη κοινωνία που ακόμα και στην κρίσιμη στιγμή ενός εθνικού κινδύνου, που είναι ένας κίνδυνος συλλογικός, οι πολιτικοί αδυνατούν να ενισχύσουν την κοινωνική συνοχή και να έχουν έναν παιδευτικό λόγο». 

Πίσω από τη διάδοση των αντιεπιστημονικών απόψεων στο διαδίκτυο, βρίσκονται αλγόριθμοι που καθορίζουν τι βλέπει ο καθένας, ωστόσο, ο καθηγητής του ΟΠΑ, Διομήδης Σπινέλλης, είναι πολύ επιφυλακτικός απέναντι σε έναν έλεγχο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε λογοκρισία. Ο κ. Σπινέλλης μιλά για την εμπειρία του ως Γενικός Γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων στο Υπουργείο Οικονομικών την περίοδο 2009-2011 και εξηγεί γιατί θεωρεί θεσμική τομή τη δημιουργία της ΑΔΑΕ ως ανεξάρτητης αρχής, για την οποία λέει ότι περιόρισε τη διαφθορά και τις πολιτικές παρεμβάσεις. «Είναι κρίμα που δε στέλνουν ερωτηματολόγια στους πολίτες και στους επιχειρηματίες για το πόσο ευχαριστημένοι είναι με τη φορολογική διοίκηση, ώστε να βλέπουμε την αξιολόγηση και πόσο αυτή βελτιώνεται ή δεν βελτιώνεται» λέει. Όσο για την ελληνική διοίκηση, αναφέρει ότι πρέπει να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει και να αναδιαμορφωθεί με βάση τα σύγχρονα πρότυπα διοίκησης. Κυρίως όμως, να δοθεί περισσότερη έμφαση σε έργα με αρχή, μέση και τέλος καθώς και στη συνεχή βελτίωση των διαδικασιών με «έμφαση σε στόχους και αποτελέσματα».

Είναι ενδεχόμενο να δούμε και άλλα στελέχη από χώρες των οποίων ο πληθυσμός δεν έχει εμβολιαστεί, επειδή δεν έχουν ακόμα αρκετά εμβόλια, όπως στην Αφρική από όπου προήλθε η Όμικρον, εκτιμά ο καθηγητής Εξέλιξης και Γονιδιωματικής, Αρης Κατζουράκης, ο οποίος θεωρεί απίθανο η Όμικρον να είναι η τελευταία παραλλαγή που θα μας απασχολήσει. Σε ερώτηση για το αν μπορούσε ο ιός στο αρχικό στάδιο να περιοριστεί, απαντά πως «αν είχε απομονωθεί εγκαίρως στην Κίνα, πιθανότατα δεν θα είχαμε αυτό το πρόβλημα που υπάρχει εδώ και δύο χρόνια με την πανδημία».   Από τη στιγμή που αυτό δεν συνέβη όμως, τώρα όσο υπάρχει υψηλή κυκλοφορία του ιού, θα υπάρχει πάντα η πιθανότητα να έχουμε νέες μεταλλάξεις και παραλλαγές του ιού που θα οδηγούν σε νέα κύματα. Οσο για την ενδημικότητα που κάποιοι αναμένουν ως «σωτήρια», υποστηρίζει ότι «μια ενδημική κατάσταση δεν είναι απαραιτήτως καλή, αν ο ιός έχει υψηλά επίπεδα κυκλοφορίας και μεγάλες συνέπειες στον πληθυσμό. Η ενδημικότητα μπορεί να είναι και μία πάρα πολύ δυσάρεστη κατάσταση. Υπάρχουν διάφορες ενδημικότητες και δεν έχουν όλες την ίδια σημασία όσο αφορά τη δημόσια υγεία». Ο κ. Κατζουράκης δε νομίζει ότι αυτός ο ιός θα τελειώσει με εμάς άμεσα και επισημαίνει ότι η μόνη ελπίδα είναι μέσα από τα εμβόλια να μετριάσουμε τις βαρύτερες συνέπειες του. 

Η δημόσια υγεία προστατεύεται όταν όλοι οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση στο αγαθό της υγείας και όταν όλοι έχουν δικαίωμα στον εμβολιασμό. Οι πρόσφυγες και οι αιτούντες άσυλο που βρίσκονται στη χώρα μας όμως, αντιμετωπίζουν δυόμισι έως τρεις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης από κορωνοϊό, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, σύμφωνα με τον Απόστολο Βεΐζη, γιατρό και Γενικό Διευθυντή της ΜΚΟ INTERSOS Greece, και πρώην Διευθυντή Προγραμμάτων των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα». «Δεν είχαμε μεγάλο αριθμό θανάτων από Covid-19 στις δομές, αλλά οι επιπτώσεις της νόσου, σε σχέση με τον με τον γενικό πληθυσμό, ήταν μεγαλύτερες εκεί,  λόγω του συνωστισμού που επικρατεί σε αυτές». Ο κ. Βεΐζης αναφέρει ότι οι εμβολιασμοί των αιτούντων ασύλου στις δομές ξεκίνησαν το περασμένο καλοκαίρι και συγκεκριμένα τον Ιούνιο, παρότι λόγω συνωστισμού, ανήκαν στις ομάδες προτεραιότητας και έπρεπε να είχε ξεκινήσει νωρίτερα ο εμβολιασμός τους. Σήμερα έχει εμβολιαστεί στις δομές ένα ποσοστό κοντά στο 36%, ενώ για τους πρόσφυγες που μένουν στα διαμερίσματα, το ποσοστό είναι στο 39%. Την τρίτη δόση έχει κάνει μόλις το 6,5% των αιτούντων ασύλου που μένουν στη χώρα μας.   Το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουν οι άνθρωποι χωρίς χαρτιά, οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση στην υγεία. Ο εμβολιασμός τους αναμένεται να ξεκινήσει αυτόν τον μήνα, από την Μανωλάδα και τον Ευρώτα, όπου εργάζονται πολλοί από αυτούς καθώς και την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. 

«Φοβάμαι ότι έχουμε πάρει την απόφαση να συνυπάρχουμε μαζί του, αλλά δεν έχουμε καταλάβει το κόστος που θα μετριέται σε ανθρώπινες ζωές» λέει μιλώντας στην Βασιλική Σιούτη. «Η λογική της συνύπαρξης με τον ιό είναι μια παραδοχή ήττας» υποστηρίζει ο Γιώργος Παππάς και επισημαίνει ότι πρόκειται για έναν ιό που μας έχει εκπλήξει πολλές φορές ως τώρα και δεν έχουμε καταφέρει να βρεθούμε μπροστά από αυτόν. «Τα περί εξασθένησης του ιού είναι ευχολόγια» λέει. «Τώρα γνωρίζουμε τους κορονοϊούς. Μέχρι τώρα δεν είχαμε ασχοληθεί σοβαρά μαζί τους». Ο Γιώργος Παππάς εξηγεί τη σχέση της οικολογικής καταστροφής και των πανδημιών με τις οποίες θα ζούμε στο εξής, αφού οι άνθρωποι καταστρέψαμε τα δάση. «Υπάρχουν ιοί που εμφανίζουν τρομακτική θνησιμότητα. Δεν τους είχαμε συναντήσει πριν, γιατί βρίσκονταν με τους ξενιστές τους κρυμμένοι βαθιά μέσα στα δάση. Όταν καταστρέφουμε τα δάση και φέρνουμε τους ξενιστές τους σε επαφή με τον άνθρωπο, τότε δημιουργούμε τις συνθήκες για να κολλήσουμε έναν τέτοιο ιό που μπορεί να προκαλέσει μια νέα πανδημία» λέει.  Για την παραλλαγή Όμικρον,  αναφέρει ότι κανένας δεν είχε προβλέψει ότι θα προέκυπτε ένα τόσο διαφορετικό στέλεχος. Και ακόμα κανένας δεν έχει ερμηνεύσει επαρκώς από πού προέκυψε.  

Η απέλαση του τενίστα Νόβακ Τζόκοβιτς που έγινε πρώτη είδηση διεθνώς και απασχόλησε την κοινή γνώμη για πολλές μέρες, έριξε φως και στη μεταναστευτική πολιτική της Αυστραλίας, καθώς και στο πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ελήφθη η απόφαση της κυβέρνησης. Το σκεπτικό του συντηρητικού υπουργού Μετανάστευσης με τις υπερεξουσίες, Άλεξ Χοκ, ήταν άλλωστε καθαρά πολιτικό, καθώς απέλασε τον ανεμβολίαστο τενίστα, όχι για κάποια παράβαση, αλλά ως απειλή για την ασφάλεια, την υγεία και την ευταξία της Αυστραλίας.  Η κράτηση του Τζόκοβιτς στο ξενοδοχείο-κέντρο κράτησης μεταναστών χωρίς χαρτιά, αποκάλυψε ότι στο ίδιο μέρος κρατούνταν μετανάστες για επτά ή οκτώ χρόνια, χωρίς να τους έχει απαγγελθεί καν κατηγορία για κάποιο αδίκημα.  Έντονη όμως είναι και η πολιτική κριτική που δέχεται η συντηρητική κυβέρνηση Μόρισον στην Αυστραλία, η οποία καταγγέλλεται από πολιτικούς της αντιπολίτευσης  ότι ακύρωσε τη βίζα του Τζόκοβιτς και προκάλεσε όλο αυτό το πολυήμερο σόου για να τραβήξει την προσοχή των ΜΜΕ από την επιδείνωση της κατάστασης στη χώρα με την πανδημία και ως πολιτικό περισπασμό «από τα άδεια ράφια και την έλλειψη ράπιντ τεστ». Αλλιώς «γιατί στο καλό εξέδωσαν τη βίζα εξαρχής;» αναρωτήθηκε ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας που επέκρινε σφοδρά τον νυν.  Κριτική όμως δέχεται η κυβέρνηση Μόρισον και από τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών στην Αυστραλία, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι ο Τζόκοβιτς έχασε, επειδή ο νόμος είχε σχεδιαστεί για να καθιστά τις αποφάσεις του υπουργού απρόσβλητες από τον  δικαστικό έλεγχο και αυτό δεν είναι καλό. Όλοι αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με αντιεμβολιαστικά κινήματα, ούτε υπερασπίζονται την απόφαση του Τζόκοβιτς να μην εμβολιαστεί, αλλά καταγγέλλουν τις υπερεξουσίες που έχουν δοθεί στον υπουργό Μετανάστευσης, να αποφασίζει για την τύχη οποιουδήποτε και να μην μπορεί να αμφισβητηθεί από τη δικαιοσύνη.  «Η μεταναστευτική πολιτική της Αυστραλίας είναι πολύ αυστηρή, η δε αντιμετώπιση του προσφυγικού είναι κατά τη γνώμη μου άθλια. Και κατά τη γνώμη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και πολλών ανεξάρτητων παρατηρητών» λέει στο LifoPolitics ο Νικόλας Φωτάκης και εξηγεί τους λόγους. 

Η απόσυρση της στήριξης των ΗΠΑ στο μεγαλεπήβολο πρότζεκτ του αγωγού EastMed, που αποκαλύφθηκε πρόσφατα μέσω αμερικανικού non paper, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, σύμφωνα με  τον έμπειρο δημοσιογράφο-αναλυτή από την Κύπρο, Κώστα Βενιζέλο. Ωστόσο η Ελλάδα και η Κύπρος είχαν επενδύσει μεγάλο μέρος του διπλωματικού τους κεφαλαίου σε αυτόν τον αγωγό που θα συνέδεε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου με την Ευρώπη, μέσω της Κύπρου και της Ελλάδας (η συμφωνία για την κατασκευή του είχε υπογραφεί πριν από δύο χρόνια, από τους ηγέτες της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ και θα ολοκληρωνόταν  σε 7 χρόνια με κόστος 7 δισ. δολάρια). Υπήρχαν από την αρχή σκιές καθώς και ζήτημα βιωσιμότητας και ασφάλειας του αγωγού, όμως η απροθυμία όχι μόνο των Αμερικανών, αλλά και των Ισραηλινών, ερμηνεύεται στο πλαίσιο των κινήσεων για επανασυγκόλληση των σχέσεων με την Τουρκία, την οποία θεωρούν πολύ σημαντική για τα αμερικανικά και δυτικά συμφέροντα στην περιοχή, όπως λέει στο LifoPolitics. «Προετοιμάζουν το έδαφος  για τη μετά Ερντογάν περίοδο, χτίζοντας γέφυρες με την Τουρκία από τώρα, προβλέποντας ότι ο Ερντογάν θα τελειώσει».  «Ο λόγος της μη πρόκλησης εντάσεων, που συμπεριλαμβάνεται στο non paper, ως επιχείρημα κατά του αγωγού, είναι ο πιο σημαντικός και συμπεριλαμβάνεται για να ικανοποιησει τις ανησυχίες της Τουρκίας, η οποία δεν ήθελε να δημιουργηθεί αυτός ο αγωγός και ζητούσε από την αρχή το φυσικό αέριο που θα προκύψει από τις έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ, να περνά μέσω αγωγού στην Τουρκία.  Θέτοντας οι Αμερικανοί το θέμα των εντάσεων ικανοποιούν την Τουρκία και της  δίνουν τη δυνατότητα να αποτρέπει και τα ακυρώνει όποιους σχεδιασμούς δεν ικανοποιούν τα στρατηγικά της συμφέροντα. Αυτό είναι το σημαντικότερο σημείο του non paper», σημειώνει ο ίδιος. Εξετάζονται ωστόσο κάποια εναλλακτικά σενάρια, όπως η όδευση μέσω Αιγύπτου ή η δημιουργία ενός τερματικού σταθμού στην Κύπρο, εάν οι ποσότητες φυσικού αερίου είναι επαρκείς για κάτι τέτοιο και οι αμερικανοί, που είναι σε κοινοπραξία με το Κατάρ, κρίνουν ότι είναι αρκετά.  Οι τελευταίες εκθέσεις του ΟΗΕ για το κυπριακό αποκαλύπτουν την υποβάθμιση του, καθώς για τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, ο καλύτερος τρόπος επίλυσης του ζητήματος της κατοχής,  είναι μέσα από τα διάφορα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. «48 χρόνια μετά την εισβολή, τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης είναι ένας τρόπος συντήρησης της κατάστασης που υπάρχει, του κατοχικού status quo» αναφέρει ο Κώστας Βενιζέλος. 

Η Βασιλική Σιούτη συζητά με έναν εκπρόσωπο της Generation Z, τον Πέτρο Αποστολάκη, από τους διοργανωτές της πρωτοβουλίας μαθητών και φοιτητών για την κλιματική αλλαγή, Fridays for future, στην Ελλάδα. Οι νέοι της Generation Z ή Gen Z, τους οποίους στις ΗΠΑ αποκαλούν και Quaran-teens, καθώς βιώνουν την εφηβική και τη μετεφηβική τους ηλικία μέσα στην πανδημία και τους περιορισμούς που αυτή τους επιβάλλει, ζουν διαρκώς μέσα σε διαδοχικές κρίσεις. Το 2008 ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία ήρθε στην Ελλάδα λίγο μετά και όταν άρχισε να υποχωρεί, εμφανίστηκε η πανδημία με την υγειονομική κρίση και την οικονομική που την ακολούθησε. Επιπλέον, η Gen Z είναι η γενιά που θα βιώσει τις συνέπειες και της κλιματικής κρίσης, την οποία της κληροδότησαν οι προηγούμενες γενιές, για αυτό και πρωτοστατεί στο κίνημα υπέρ της άμεσης αντιμετώπισης της. Ο Πέτρος Αποστολάκης μιλάει για το πως αντιμετωπίζει η γενιά του όλα αυτά, την απήχηση που έχει το Fridays for Future στην Ελλάδα, τι γίνεται στα πανεπιστήμια και ποιοι είναι οι προβληματισμοί της γενιάς του.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον καθηγητή Φυσικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μέλος του Οργανισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών, (ΕΕΛΛΑΚ) Χαρίτωνα Πολάτογλου, για την τεχνητή νοημοσύνη, τις απειλές για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα και την ανάγκη ψηφιακού και τεχνολογικού εγγραμματισμού από τις πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης. Οι πρώτες τεχνολογίες γύρω από την τεχνητή νοημοσύνη εμφανίστηκαν πριν από μισό αιώνα περίπου, αλλά τα τελευταία χρόνια η ανάπτυξη της είναι ταχύτατη και αναμένεται να επιφέρει ακόμα μεγαλύτερες αλλαγές στο άμεσο μέλλον, μεταμορφώνοντας ψηφιακά την κοινωνία και την οικονομία. Ο καθηγητής Φυσικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μέλος του Οργανισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών, Χαρίτωνας Πολάτογλου, εξηγεί γιατί ο ψηφιακός και τεχνολογικός εγγραμματισμός πρέπει να ξεκινάει από το σχολείο. «Οι πολίτες πρέπει να μάθουν να χειρίζονται τη νέα τεχνολογία. Να ξέρουν τι χρησιμοποιούν και πως αλλά και τι να αποφεύγουν» λέει στο LifoPolitics και αναφέρεται στις προσπάθειες που γίνονται για να εισαχθεί η ρομποτική στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η Τεχνητή Νοημοσύνη εκτός από την πρόοδο που φέρνει, μπορεί να αποτελέσει και απειλή για τη δημοκρατία, την ιδιωτική ζωή και τα δικαιώματα. Κατηγορείται ήδη για τη δημιουργία των λεγόμενων διαδικτυακών θαλάμων αντήχησης, των echo chambers, καθώς παρακολουθώντας τη διαδικτυακή συμπεριφοράς των ατόμων,εμφανίζει μπροστά τους ένα αντίστοιχο περιεχόμενο, αντί να υπάρχει ένα πιο πλουραλιστικό και ανοιχτό περιβάλλον. Μπορούμε να έχουμε μια ανθρωποκεντρική κοινωνία που εξισορροπεί την οικονομική πρόοδο με την επίλυση των μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων μέσω ενός συστήματος που ενσωματώνει σε μεγάλο βαθμό τον κυβερνοχώρο και τον φυσικό χώρο; Ο κ. Πολάτογλου ενημερώνει επίσης σχετικά με τους διαγωνισμούς Ρομποτικής, καθώς ο ίδιος είναι εκ των υπευθύνων για τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής & Physical Computing Ανοιχτών Τεχνολογιών που διοργανώνεται από 24 Ανώτατα Ακαδημαϊκά ιδρύματα, Ερευνητικά Κέντρα και φορείς από όλες τις Περιφέρειες με στόχο την εισαγωγή στην εκπαίδευση υλικού και λογισμικού.

Ο Γιάννης Βαληνάκης υποστηρίζει ότι η Τουρκία προσπαθεί να διεμβολίσει τις συμμαχίες που έχει συνάψει τελευταία η Ελλάδα και δηλώνει ανήσυχος με τις πρόσφατες εξελίξεις με τα Αραβικά Εμιράτα. Για το τουρκολιβυκό μνημόνιο, ισχυρίζεται ότι «η Τουρκία μας έπιασε στον ύπνο». Τις συμφωνίες που έχει κάνει η κυβέρνηση με τη Γαλλία και άλλες χώρες τις θεωρεί επιτυχείς, αλλά δηλώνει ότι αυτές πρέπει να συνοδεύονται και με στρατηγικά κέρδη.Αλλιώς:  «Όταν υπογράφεις συμφωνίες και στη συνέχεια δεν τις υπερασπίζεσαι επί του πεδίου, τότε προφανώς κάνεις μία τρύπα στο νερό» λέει.  Ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών αναφέρει ότι η Ελλάδα πριν από μερικούς μήνες σιωπηρά, με επιστολή της μονίμου αντιπροσώπου της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη, αποκήρυξε τον λεγόμενο «χάρτη της Σεβίλλης», ο οποίος εκπονήθηκε από την ΕΕ και απεικονίζει όσα δικαιούται η Ελλάδα στην ανατολική Μεσόγειο με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας (τον χάρτη αυτό η Τουρκία ζητούσε επίμονα από την Ελλάδα να τον αποκηρύξει). Ο κ. Βαληνάκης αναφέρει επίσης ότι η Ελλάδα δεν έχει καταθέσει ποτέ ως τώρα έναν χάρτη, ώστε να ξέρουμε ποιες είναι οι ελληνικές συντεταγμένες της ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο.  Ο κ. Βαληνάκης λέει ότι στο κείμενο της στρατηγικής πυξίδας της ΕΕ, που καταγράφει τις απειλές για τα κράτη-μέλη, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ζητήσει να συμπεριληφθεί η τουρκική απειλή, κάτι που έπρεπε να απαιτήσει ακόμα και με βέτο, κατά την άποψή του. Αλλά και για την ΕΕ, λέει ότι έχει υιοθετήσει μια πολιτική Ποντιου Πιλάτου για τα θέματα με την Τουρκία.  Για τις διερευνητικές με την Τουρκία, αναφέρει ότι αυτές αποφασίστηκαν όταν η Ελλάδα «υπέστη μεγάλη ήττα στα Ίμια» και «ήταν ένας τρόπος να ξεφύγει από την πίεση της Τουρκίας». «Αποδέχθηκε έναν διάλογο με ανοιχτή ατζέντα, που έδωσε στην Τουρκία τη δυνατότητα να καταθέτει όποια τρελή άποψη είχε για τις θέσεις της απέναντι στην Ελλάδα κι έτσι αναπτύχθηκε αυτός ο κατάλογος των διεκδικήσεων με αποκορύφωμα τη Γαλάζια Πατρίδα, που λέει ότι όλο το ανατολικό Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος ανήκει στην Τουρκία».  Ο καθηγητής προεξοφλεί ότι τους επόμενους μήνες θα δούμε και άλλες κρίσεις με την Τουρκία και δηλώνει ότι οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν πλέον να κάνουν ότι δεν βλέπουν τις απειλές της Τουρκίας. «Η ΕΕ φτιάχτηκε για να απολαμβάνουν την ειρήνη οι ευρωπαϊκές χώρες, αλλά δύο κράτη-μέλη, η Ελλάδα και η Κύπρος απειλούνται από την Τουρκία». 

Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον πολιτικό αναλυτή και συνεργάτη του ΕΛΙΑΜΕΠ Ρόναλντ Μεϊνάρντους (Ronald Meinardus) για τη νέα γερμανική κυβέρνηση και τις σχέσεις με την Ελλάδα και την Τουρκία. Ο Ρόναλντ Μεϊνάρντους εκτιμά ότι η κυβέρνηση Σολτς θα έχει μια διαφορετική ρητορική από την προηγούμενη, ειδικά σε ότι αφορά στην Τουρκία, αλλά η ουσία της πολιτικής θα παραμείνει ίδια. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει λόγους να περιμένει κάποια αλλαγή υπέρ των ελληνικών συμφερόντων και όποιος περιμένει κάτι τέτοιο, θα απογοητευθεί. Η νέα γερμανική κυβέρνηση, αντιθέτως, κυρίως λόγω της συμμετοχής των Πρασίνων, αναμένεται να ασκήσει πιέσεις στην Ελλάδα για το θέμα των επαναπροωθήσεων μεταναστών και προσφύγων. Ο Ρόναλντ Μεϊνάρντους αναφέρει ότι η Γερμανία είναι μια συντηρητική χώρα που αγαπά τη σταθερότητα και ότι στην γερμανική πολιτική κυριαρχεί πάντα ο συμβιβασμός.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον ομότιμο καθηγητή Πολιτικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών για την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση , για τα ιστορικά λάθη της Ελλάδας, τους μεγάλους ιστορικούς και την ιστορική γνώση των Ελλήνων.

Πόσο ενδιαφέρει τη μειονότητα της Θράκης η εκλογή νέου προέδρου στο ΚΙΝΑΛ; Πως αντιμετωπίζει την πανδημία; Τι γίνεται με τα τζαμιά; Εφαρμόζεται η Σαρία; Ποια είναι η θέση των γυναικών και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στη μουσουλμανική μειονότητα; Σε αυτά και άλλα ερωτήματα απαντά ο δικηγόρος και βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Ιλχάν Αχμέτ στη Βασιλική Σιούτη.

Η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δύο από τα κόμματα με τα μεγαλύτερα ποσοστά στις πολιτικές τους ομάδες στην Ευρώπη, όπου τα τελευταία χρόνια επικρατεί ο κατακερματισμός των πολιτικών δυνάμεων. Αυτή την περίοδο και τα δύο κόμματα προετοιμάζουν τα συνέδρια τους και ο Τάσος Γαϊτάνης με τον Νάσο Ηλιόπουλο μίλησαν στη Βασιλική Σιούτη για το τι θα συμβεί σε αυτά.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον διευθυντή Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση, Πρόδρομο Τσιαβό, για την ανακοίνωση του Mark Zuckerberg και γιατί πρέπει να μας ενδιαφέρει, καθώς και για τη δημοκρατία στην εποχή του καπιταλισμού της παρακολούθησης.

Η Βασιλική Σιούτη μιλά με τον κοινοβουλευτκό εκπρόσωπο του ΚΙΝΑΛ, Μιχάλη Κατρίνη, για τη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου. Ποιοι και πώς θα ψηφίσουν, τι θα γίνει τις επόμενες μέρες και γιατί αισιοδοξούν μετά από πολύ καιρό;

Με αφορμή τις νέες αποκαλύψεις των Pandora Papers για νέους φορολογικούς παραδείσους και λαβύρινθους από offshore, στις οποίες οι ισχυροί του κόσμου κρύβουν τον παράνομο πλούτο τους, η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον οικονομολόγο και συγγραφέα Κώστα Μελά για το πότε και πως αναπτύχθηκαν αυτά τα δίκτυα και την πολιτική τους διάσταση.

Η Βασιλική Σιούτη ρωτάει τον Νίκο Μαραντζίδη, καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, γιατί η κεντροδεξιά διασώθηκε από τα μνημόνια; Και γιατί στην κεντροαριστερά συνεχίζεται η κινητικότητα; Μπορεί άραγε το ΚΙΝΑΛ να κάνει την έκπληξη όπως οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες;

Ο Γιάννης Μουζάλας, υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από το 2016 έως το 2018, μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για το μεταναστευτικό και υποστηρίζει ότι, σύμφωνα με τις δικές του εκτιμήσεις, η κυβέρνηση έχει κάνει κάποια μυστική συμφωνία με την Τουρκία για να περιορίσει τις ροές, με πιθανά ανταλλάγματα που θα φανούν αργότερα σχετικά με τις διεκδικήσεις στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο.

Η Βασιλική Σιούτη ρωτάει τον πρώη υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννη Μανιάτη, για τις αιτίες της μεγάλης αύξησης της τιμής στο φυσικό αέριο, την κρισιμότητα της κατάστασης σχετικά με την κλιματική αλλαγή και αν θα μπορέσει η Ελλάδα να σταματήσει μέσα στα επόμενα 30 χρόνια τα ορυκτά καύσιμα. Τον ρωτάει επίσης γιατί χρειάζονται οι νέοι αγωγοί, αφού εχει συμφωνηθεί η μετάβαση στην «πράσινη ενέργεια» και αν σχετίζονται τα κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου με την επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας και τη συμμαχία με τη Γαλλία.

Η Βασιλική Σιούτη μιλά με την δημοσιογράφο Θωμαΐς Παπαιωάννου για τον Εμανουέλ Μακρόν, την αμυντική συμφωνία, το Ισλάμ στη Γαλλία, τι απέγιναν τα κίτρινα γιλέκα, τις επερχόμενες εκλογές στη Γαλλία και την πρόσφατη αποκάλυψη του γάλλου προέδρου για τις προσπάθειες του Ερντογάν να επηρεάσει το αποτέλεσμα.

Ο ιστορικός Σωτήρης Ριζάς, μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για το ιστορικό βάθος των γερμανοτουρκικών σχέσεων και της γεωπολιτικής τους σημασίας, καθώς και πώς αυτές επηρέασαν ιστορικά την Ελλάδα, ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τις σημερινές εξελίξεις που σχετίζονται με τη Γερμανία, την Τουρκία και την Ελλάδα.

Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον Γιάννη Μαυρή για τις αλλαγές στο πολιτικό τοπίο μετά από μια δεκαετία οικονομικής κρίσης, ύφεσης και πολιτικών λιτότητας. Ο Γιάννης Μαυρής σχολιάζει τα αποτελέσματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη μετά από δύο χρόνια στην εξουσία, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση ενώ υποστηρίζει ότι η σημαντικότερη μεταβολή ήταν παράκαμψη του κοινοβουλευτισμού. Επισημαίνει επίσης ότι τα πράγματα δεν θα είναι απλά για την κυβέρνηση και ότι θα πρεπει να κρατά μικρό καλάθι για τις δημοσκοπήσεις καθώς δεν θα είναι εύκολο να ξαναπιάσει το ποσοστό που κέρδισε στις προηγούμενες εκλογές, όταν πέτυχε μια σημαντική νίκη. *Ο Γιάννης Μαυρής είναι πολιτικός επιστήμονας, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Δημοσκοπήσεων Public Issue

Ο δημοσιογράφος Παντελής Βαλασόπουλος μιλά στη Βασιλική Σιούτη, λίγο πριν από τις γερμανικές εκλογές, για τον αποχαιρετισμό που επιφυλάσσουν τα γερμανικά ΜΜΕ στην Άνγκελα Μέρκελ. Ποιοι είναι οι πιθανοί διάδοχοί της; Θα είναι ο Όλαφ Σολτς ο καινούριος καγκελάριος και τι αναμένεται εντέλει να αλλάξει;

Τι συμβαίνει με την Πυροσβεστική; Γιατί δεν άλλαξε τίποτα μετά τη δημοσιοποίηση των ηχητικών ντοκουμέντων που αποκάλυψαν απόπειρα συγκάλυψης ευθυνών αλλά και ξεκαθαρίσματα λογαριασμών στο εσωτερικό της; Γιατί στελέχη της Πυροσβεστικής που έπρεπε να λογοδοτήσουν για το Μάτι, αναβαθμίστηκαν και βρίσκονται και σήμερα στην πρώτη γραμμή; Και γιατί όσοι μίλησαν και αποκάλυψαν τη συγκάλυψη, βρίσκονται σε δυσχερή θέση; Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τη δημοσιογράφο που παρουσίασε τις αποκαλυπτικές συνομιλές στα ρεπορτάζ της, Μαριάννα Κακαουνάκη.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον Σωτήρη Ρούσσο, καθηγητή Διεθνών Σχέσεων και ιστορικό, ειδικό για θέματα Μέσης Ανατολής, για το Αφγανιστάν, τον ρόλο των Άγγλων και των Σοβιετικών στο παρελθόν, την ταυτότητα των Ταλιμπάν και εξηγεί τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια, πριν και μετά την αμερικανική επέμβαση.

Ο Άγγελος Συρίγος, υφυπουργός Παιδείας, αρμόδιος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, μιλά στο Lifo Politics και την Βασιλική Σιούτη για τις αλλαγές που νομοθέτησε το υπουργείο Παιδείας και εφαρμόστηκαν φέτος για πρώτη φορά αλλά και τις νέες αλλαγές που έρχονται.

Στο σημερινό podcast της σειράς Lifo Politics η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον Γιάννη Παπαδογιάννη, οικονομικό συντάκτη και διευθυντή του businessdaily.gr, για το πώς θα αξιοποιηθούν τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης. Θα πάνε στην πραγματική οικονομία; Ποιοι θα ωφεληθούν; Υπάρχουν εγγυήσεις και όροι; Στην συζήτηση θίγεται και η κατάσταση του χρέους, τα ελλείμματα και οι ανατιμήσεις που παρατηρούνται του τελευταίο διάστημα σε πολλά αγαθά.

Ο παιδίατρος Αντώνης Δαρζέντας απαντά στη Βασιλική Σιούτη για τον εμβολιασμό των νέων και των παιδιών: Πόσο ασφαλή είναι τα εμβόλια και έχει σημασία να επιλέξουν ποιο εμβόλιο θα κάνουν; Επισημαίνει επίσης ότι αν δεν εμβολιαστούν σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό οι ηλικίες άνω των 60 ετών, ένα πιθανό τέταρτο κύμα χωρίς λοκντάουν μπορεί να δώσει περισσότερους νεκρούς από όσους είχαμε μέχρι σήμερα.

Ο ειδικός στις λοιμώξεις παθολόγος, Γιώργος Παππάς, διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με πλούσιο ερευνητικό έργο, μιλά στο Lifo Politics και τη Βασιλική Σιούτη για τις διαφορές που θα έχει το καλοκαίρι των εμβολιασμένων και των ανεμβολίαστων.  Ο Γιώργος Παππάς είναι από τους πρώτους ιατρούς που προειδοποίησε για τη σοβαρότητα του νέου κορωνοϊού, πριν εμφανιστεί στην Ελλάδα και από τότε -μεταξύ άλλων- γράφει το «Ημερολόγιο του κορωνοιού», το οποίο αναρτά στο facebook και έχει γίνει πολύ δημοφιλές, καθώς με μια ενδιαφέρουσα γραφή ενημερώνει  για τα νέα δεδομένα και τις επιστημονικές δημοσιεύσεις που παρακολουθεί καθημερινά.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί για το νομοσχέδιο για τα εργασιακά με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ), Γιώργο Μυλωνά και τον διευθυντή του Τομέα Απασχόλησης και Αγοράς Εργασίας του ΣΕΒ, Χρήστο Ιωάννου. Για τον ΣΕΒ, το εργασιακό νομοσχέδιο της κυβέρνησης περιέχει «θετικά εκσυγχρονιστικά στοιχεία», ενώ το Εργατικό Κέντρο της Αθήνας το χαρακτηρίζει «νομοσχέδιο προστασίας του εργοδότη» και ζητά την απόσυρση του. Οι δύο πλευρές μας εξηγούν πού συμφωνούν και πού διαφωνούν.

Ο πρώην υπουργός και βουλευτής Ροδόπης του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Πεταλωτής μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για την Θράκη και τη μουσουλμανική μειονότητα. Μιλάει για τους Έλληνες «αετονύχηδες επιχειρηματίες» περασμένων δεκαετιών που ήρθαν στην Θράκη με το πρόσχημα των επενδύσεων, αλλά πήραν τις επιδοτήσεις και έφυγαν. Μιλάει για τον παρεμβατικό ρόλο του τουρκικού προξενείου που είναι δυσανάλογος με την αποστολή του, τους μειονοτικούς δημοσιογράφους της Θράκης που κατηγορήθηκαν από τις τουρκικές αρχές ως γκιουλενιστές και γενικά μας λέει (σχεδόν) όλα όσα θέλουμε να μάθουμε για τη μειονότητα.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον διπλωματικό συντάκτη της ΕΡΤ, Νίκο Μελέτη, για το κατά πόσο διεξάγεται ένας ουσιαστικός διάλογος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και τα χαρακτηριστικά της κυβερνητικής πολιτικής στα ελληνοτουρκικά. Πόσο διαφέρει από την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων; Υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ Μαξίμου και υπουργείου Εξωτερικών; Και τι γίνεται στην κατεχόμενη Κύπρο;

Η Βασιλική Σιούτη συζητά με τον δημοσιογράφο Κώστα Ράπτη, που ειδικεύεται στα διεθνή θέματα, για την επόμενη μέρα μετά την εύθραυστη εκεχειρία μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων.

Δύο πρώην διπλωμάτες, ο ισραηλινός πρώην πρέσβης στην Αθήνα Ραμ Αβιράμ και ο πρώην πρόξενος της Παλαιστίνης Ισμάτ Σάμπρι, μιλάνε στη Βασιλική Σιούτη και περιγράφουν ο καθένας από την πλευρά του, τις αιτίες της σύγκρουσης, αλλά και τι πρέπει να γίνει για να λυθεί το παλαιστινιακό ζήτημα και να υπάρξει ειρήνη στην περιοχή.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον νέο Έλληνα δικαστή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και καθηγητή της Νομικής, Γιάννη Κτιστάκι, για τα δικαιώματα στην Ελλάδα της πανδημίας, στη μειονότητα της Θράκης, στην ανωνυμία του ίντερνετ και άλλα πολλά, σε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα πρώτη του συνέντευξη.

Η Βασιλική Σιούτη συζητά για την Αλβανία και τις ιδιαιτερότητες των πρόσφατων αλβανικών εκλογών με τον δημοσιογράφο Σταύρο Τζίμα ο οποίος παρακολουθεί το ρεπορτάζ στα Βαλκάνια και γνωρίζει πολύ καλά τη γειτονική χώρα, για την οποία εκτός από τα εκτενή ρεπορτάζ του, έχει γράψει και βιβλίο για τη μετά Χότζα εποχή.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τη δημοσιογράφο του Inside Story, Ελίζα Τριανταφύλλου, που αποκάλυψε πρόσφατα με τα ρεπορτάζ της τα ζητήματα αξιοπιστίας της εταιρείας που πήρε την αρχική ανάθεση των self tests, αλλά λίγο μετά κηρύχθηκε έκπτωτη, καθώς αδυνατούσε να εκπληρώσει τη συμφωνία παράδοσης.

Γιατί ο Μπάιντεν δεν πήρε τηλέφωνο τον Ερντογάν; Μπορει να φτιάξουν σύντομα οι σχέσεις τους; Ποιες είναι οι προυποθέσεις για αυτό; Ποιοι είναι οι υποστηρικτές των ελληνικών θέσεων στις ΗΠΑ; Σε αυτό το επεισόδιο της σειράς Lifo Politics η Λένα Αργύρη, ανταποκρίτρια της ΕΡΤ στην Ουάσιγκτον, απαντά στις ερωτήσεις της Βασιλικής Σιούτη.

Ο Σταύρος Κοντονής μιλά στη Βασιλική Σιούτη σχετικά με την πρόσφατη καταγγελία του ότι το αδίκημα της δωροδοκίας άλλαξε από κακούργημα σε πλημμέλημα για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, γεγονός που προκάλεσε έρευνα της δικαιοσύνης, στην οποία κλήθηκε να καταθέσει.

«Aποφεύγουν το εμβόλιο ακόμα και οι γιατροί στη Μόσχα» αναφέρει στο Lifo Politics ο δημοσιογράφος Θανάσης Αυγερινός, καθώς, όπως λέει, «υπάρχουν πολλοί που παραμένουν ακόμα επιφυλακτικοί απέναντι στα εμβόλια για τον κορωνοϊό». Στην ανταπόκρισή του από τη Μόσχα, ο δημοσιογράφος μιλάει επίσης για τις σύνθετες σχέσεις της Ρωσίας με την Τουρκία και τη Δύση.

Ο καθηγητής του LSE Ηλίας Μόσιαλος εξηγεί στη Βασιλική Σιούτη ότι η οικονομική ανάπτυξη της χώρας θα εξαρτηθεί από το πως θα αντιμετωπίσουμε την πανδημία τους επόμενους μήνες και πως θα διαχειριστούμε τα ευρωπαικά πακέτα στήριξης. Για το αν αναμένεται την πανδημία να ακολουθήσει οικονομική κρίση και αν υπάρχει κίνδυνος για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες από τα μέτρα για τον περιορισμό του κορωνοιού.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον οικονομικό συντάκτη Χρήστο Ιωάννου για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Ποιο είναι το ποσοστό των Ελλήνων που έχουν πληγεί οικονομικά από την πανδημία και πόσα χρήματα έχουν χάσει ως τώρα; Υπάρχουν κλάδοι που έχουν κερδίσει; Τι ποσά έχει δώσει η κυβέρνηση για να στηρίξει τους πληγέντες και ποια είναι η προοπτική της οικονομίας το επόμενο διάστημα; Ο καλεσμένος του Lifo Politics απαντά στα ερωτήματα αυτά και φωτίζει μερικές πτυχές της οικονομικής κυβερνητικής πολιτικής που δεν είναι ευρύτερα γνωστές.

H Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον ανταποκριτή του Κυπριακού Πρακτορείου Ειδήσεων στην Αθήνα, Αδάμο Ζαχαριάδη, για το άλυτο πρόβλημα του Κυπριακού. Υπάρχει ομοφωνία στη Δημοκρατία της Κύπρου; Τι έχει αλλάξει στην τουρκοκυπριακή κοινότητα και ποιος ο ρόλος της Βρετανίας;

Η Βασιλική Σιούτη συζητά πάνω σε αυτό το θέμα με την δημοσιογράφο Μαρία Νταλιάνη ενώ παράλληλα αναλύουν την πολιτική επικαιρότητα και την πολιτική ζωή της χώρας.

Η Βασιλική Σιούτη μιλάει με τον Γιώργο Σακελλίων, Έλληνα γιατρό στο Ηνωμένο Βασίλειο, που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της νοσηλείας ασθενών με Covid-19 στο νοσοκομείο του Κόλτσεστερ, ενώ εδώ και λίγες μέρες δουλεύει και εθελοντικά σε εμβολιαστικό κέντρο.

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον δημοσιογράφο και ιδρυτή του Reporters United, Νικόλα Λεοντόπουλο για το θέμα του #MeToo στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ποιος ήταν ο ρόλος τους μέχρι τώρα και τι συμβαίνει στα ίδια τα ΜΜΕ; Γιατί οι δημοσιογράφοι δεν μιλάνε για τον δικό τους χώρο;

Η Βασιλική Σιούτη σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Κώστα Χρυσόγονο, καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου και πρώην ευρωβουλευτή, θέτει ερωτήματα σχετικά με το δικαίωμα στην διαμαρτυρία, την πανεπιστημιακή αστυνομία, την παιδεία και για τους καταδικασμένους Χρυσαυγίτες Παππά και Λαγό που δεν έχουν συλληφθεί ακόμα.