De oma van Robin Peters is 81 en zij vertelt graag verhalen over 1942, toen ze klein was en vastzat in een Jappenkamp in Indonesië. Ze doet alsof dat een prachtige tijd was. Ze ging stiekem slootje springen en kende overal de weg. Dat lijkt in niets op de gruwelijkheden die Robin zich voorstelde bij een gevangenenkamp. Robin wil nu weten hoe het daar echt was. Wat heeft zij gezien, gehoord, gevoeld en hoeveel draagt ze daar nu nog van met zich mee? 75 jaar na de bevrijding neemt Robin Peters je mee in een Jappenkamp, door de ogen van een kind. Het kamp van mijn oma is een productie van KRO-NCRV voor NPO Radio 1.
#5 - Het mag er zijn
Mijn oma wil met steeds meer mensen praten over haar tijd in het kamp. Naarmate ze meer gaat dementeren speelt haar leven zich steeds vaker in het verleden af en steeds minder in het nu. In deze laatste aflevering krijgt mijn oma de kans om te praten met Anneke, 81 jaar oud en net als oma, overlever van kamp Tjideng
9/11/2020 • 21 minutes, 17 seconds
#4 - Donker is het verboden woord
Mijn oma heeft haar hele leven gebouwd aan de muurtjes in haar hoofd. Een leven dat bepaald is door onzekerheid en angst. Haar leven is op jonge leeftijd al bepaald. Daarom is mijn oma geworden wie ze is. Toch?
Interviews en montage: Robin Peters
Begeleiding: Milan Schleijpen
Eindmontage: Hens Zimmerman
Muziek: Chanan Molenaar
Eindredactie: Evelien Veldboom en Josephine Hoogland
Productie: Tharisia Koorndijk
Ontwerp: Wendy van der Waal
Met grote dank aan:
Michela Barendregt, Mitzy Barendregt, Gonne Doorman- van den Wall Bake, Anneke de Raadt, Bettie de Roos, Inez Schelfhout (ARQ centrum '45), Anneke Schults - Pols, Nelleke Sloos, Jannie Veenendaal, Tineke Zulver en mijn oma Fré
9/4/2020 • 23 minutes, 15 seconds
#3 - Spelen tegen de oorlog
Mijn oma heeft nooit toe kunnen geven dat er iets mis was. Niet aan haar familie, niet aan haar vrienden en zeker niet aan een vreemde. Toch zijn het bijna allemaal vreemden die ik nu ga vragen om mij uit te leggen hoe het zit
Interviews en montage: Robin Peters
Begeleiding: Milan Schleijpen
Eindmontage: Hens Zimmerman
Muziek: Chanan Molenaar
Eindredactie: Evelien Veldboom en Josephine Hoogland
Productie: Tharisia Koorndijk
Ontwerp: Wendy van der Waal
Met grote dank aan:
Michela Barendregt, Mitzy Barendregt, Gonne Doorman- van den Wall Bake, Anneke de Raadt, Bettie de Roos, Inez Schelfhout (ARQ centrum '45), Anneke Schults - Pols, Nelleke Sloos, Tineke Zulver en mijn oma Frédérique
8/28/2020 • 32 minutes, 46 seconds
#2 - Honger doet pijn
Mijn oma begint eindelijk meer over haar ervaringen in het kamp te vertellen. Maar antwoorden op mijn vragen geeft ze niet. Zijn er andere oma’s die deze antwoorden wel hebben? Vrouwen die net als zij het kamp als kind hebben beleefd en overleefd. Misschien brengt dat me dichterbij mijn oma.
Interviews en montage: Robin Peters
Begeleiding: Milan Schleijpen
Eindmontage: Hens Zimmerman
Muziek: Chanan Molenaar
Eindredactie: Evelien Veldboom en Josephine Hoogland
Productie: Tharisia Koorndijk
Ontwerp: Wendy van der Waal
Met grote dank aan:
Mitzy Barendregt, Gonne Doorman- van den Wall Bake, Anneke de Raadt, Bettie de Roos, Inez Schelfhout (ARQ centrum '45), Anneke Schults - Pols, Nelleke Sloos, Tineke Zulver en mijn oma Frédérique
8/21/2020 • 34 minutes, 3 seconds
#1 - Een korte levensbeschrijving
Mijn oma is nu 81, ze dementeert en vertelt keer op keer over haar jeugd in het kamp. Steeds dezelfde dingen op dezelfde opgewekte trotse toon. Maar klopt die toon wel? Kan het zijn dat het toch iets anders verlopen is dan zij nu zegt?
Interviews en montage: Robin Peters
Begeleiding: Milan Schleijpen
Eindmontage: Hens Zimmerman
Muziek: Chanan Molenaar
Eindredactie: Evelien Veldboom en Josephine Hoogland
Productie: Tharisia Koorndijk
Ontwerp: Wendy van der Waal
Met grote dank aan:
Mitzy Barendregt, Gonne Doorman- van den Wall Bake, Anneke de Raadt, Bettie de Roos, Inez Schelfhout (ARQ centrum '45), Anneke Schults - Pols, Nelleke Sloos, Tineke Zulver en mijn oma Frédérique
8/13/2020 • 26 minutes, 3 seconds
Trailer
Deze podcast gaat over mijn oma. Ze is 81, ze dementeert en altijd als ik langskom vertelt ze dezelfde verhalen. Verhalen over 1942, toen ze klein was en vastzat in een Jappenkamp in Indonesië. Als ik haar moet geloven was dat een tijd vol spelen, trots en plezier. Ze ging stiekem slootje springen en kende overal de weg. Dat lijkt in niets op wat ik mij voorstelde bij een gevangenenkamp. Gek, maar ja, zij weet toch zeker wel het beste wat zich daar in “haar kamp” heeft afgespeeld? Ik wil nu weten hoe het daar echt was. Wat heeft zij gezien, gehoord, gevoeld en hoeveel draagt ze daar nu nog van met zich mee?
75 jaar na de bevrijding neem ik je in vijf podcastafleveringen mee naar een Jappenkamp, door de ogen van een kind.